j
Oester gedijt in Grevelingen
Tekening van een lezer
Trouw
'poppentante' zoekt donateurs
-4
Commentaar
Jammer
Vicieuze cirkel
"5
Matig resultaat van motorolie-actie
Als het meer zoet wordt gaat schelpdierenreservaat verloren
64-plus
katten kijken
VRIJDAG 7 NOVEMBER 1960
BINNENLAND
TROUW/KWARTET
Dc CDA-werkgroep „Niet Bij
Brood Alleen" en tien sympalhisc-
jende CDA-Kamcrleden hebben el-
laar nicl kunnen overtuigen over
de kwestie van de modernisering
tan de kernwapens. Dat is jammer,
want de gevolgen van deze uiterste
poging leiden vrijwel zeker tot de
j oprichting van een nieuwe evangeli
sche partij. En het is nog maar de
Rn i, vraag of de zaak zelve daarmee het
Chip. is gediend.
Dc wegen gingen uiteen op precies
hetzelfde punt dat ook D'66 vorige
weck op de rand van een ernstig
conflict bracht, namelijk over het
nu. laten horen van een absoluut
..nee" tegen de modernisering, of
het laten van enige ruimte voor een
acceptatie van een belangrijke ver-
ring van het aantal nieuwe
kernwapens. Op zichzelf verdient
het absolute ..nee'* alle sympathie.
Alles wat daarvan wordt afgeknab
beld. vergroot de onduidelijkheid,
veei En na alles wat er over deze ingrij
pende zaak te doen is geweest, is
dat wel het allerlaatste wat wc mo
gen wensen.
ach« p0|itiCt zijn echter tevens realisten.
m°bu er 00k ondcr barre omstandig-
beden nog het beste van willen
njk haken Zon situatie kan zich bij
ïdrtn- oorbeeld voordoen wanneer de
ïn nu
aliei
faztg»
e po,
is er
rtkke-
nders
dhait
onder
•kken
lo no
heb
t het
maar
kan;
Llitett
'door
diep
m en
ogen
rpre-
veel
ïrlljl
nden
ren
kun-
De minister van erm is toch ge
zwicht voor de druk die werd uitge
oefend om shirt- en bordreclame
bij sportevenementen op het televi
siescherm toe te staan. Daarmee is
de bijl gelegd aan de wortel van het
Nederlandse omroepbestel. Gratis
reclame mag, hoewel sterk geregu
leerd. gemaakt worden
4 De ontwikkelingen die geleid heb-
A*r ben tal dit voorstel, stoppen daar-
DcU> mee natuurlijk niet. De nota van de
minister van erm is slechts een
ueu- f
vu n
tussenstap op weg naar meer ruim-
e voor commercieel gebruik van
hel Nederlandse omroepbestel. Wie
nerzijds reclame tijdens sporteve-
ementen toestaat, kan anderzijds
iel langer verplichten dat merkna-
ïen op quizpnjzen worden wegge-
ilabtL Om maar een voorbeeld te
noemen
Shift- en bordreclamc. samen de
belangrijkste vorm van sluikrecla-
ilme. konden de laatste jaren onge
hinderd oprukken dankzij een wan
kelmoedig beleid van erm. maar
ook dank zij de NOS. waar blijk
baar meer belangstelling bestaat
voor de noden van de sport dan
voor de loyale uitvoering van de
omroepwet Anders valt het niet te
Verklaren dat de NOS in antwoord
op een conceptnota van erm. uitge
leid de financiële problemen van
Ie sportwereld begon te belichten.
Op dat punt heeft de NOS geen
laak. Dat men toch doet alsof dat
fel zo is. heeft te maken met slech-
Ie journalistieke opvattingen en ge
noot ®rcic aan voor de om"
eeft foepwet.
die
k en Dankzij die instellingen kon de slui-
ev«) kreclamc. met name tijdens spor-
daai tuitzendingen. oprukken. Uiteinde-
Kin«
7 NV
t dit
nen:
lijke
leva!
lijm
ilde-
nek-
het
xtn
ppet
ie al
ÏV«B
berg
ktea
een
tooit
hu-
vant
Jlijk
laat
aan
plnl
Hij
sche
ver
«tl
id-
iicht
bik
dat
;ent
voor
t li
|den
itea
ten-
laar
C.8
erft
-wal
APELDOORN (ANP) Op de actie
In de gemeente Apeldoorn tegen het
lozen van afgewerkte motorolie door
particulieren, ls door de Inwoners ma
tig gereageerd. De actie liep van half
september tot hl af oktober. De gerln-
f deelname aan de actie was vooral
wijten aan de onbekendheid ervan.
NAVO met daadwerkelijke voor
stellen komt tot een vermindering
van de kernwapens. Een politicus
wil dan de ruimte hebben om zo'n
voorstel op zijn mérites te kunnen
beoordelen. Een ..nee" onder alle
omstandigheden komt daarom
dicht in de buurt van een ..nee"
tegen de NAVO.
Het is spijtig te moeten vaststellen,
dat een groeiende groep Nederlan
ders dit vertrouwen in hun politieke
voormannen niet meer kan opbren
gen. Het leidt ertoe dat politici,
zoals ook de tien CDA-Kamerle-
den. een verhuld ..nee" moeten
zeggen, wat omgekeerd weer pro
blemen oproept bij de achterban.
Het is de verlate afrekening van het
kernwapendebat van december vo
rig jaar.
De oprichting van een eigen partij
lijkt ons echter geen goede oplos
sing om dit dilemma te doorbreken.
Te meer niet waar het geen specifie
ke CDA-aangclegenheid is. Het
gaat om een probleem dat zich in
meer of mindere mate ook voor
doet binnen de PvdA en D'66. De
keuze lijkt ons daarmee: verschra
len in een eigen partij of aan de weg
te timmeren binnen de grote partij
en. Voorshands maken wij de laat
ste keus.
lijk leidde dat tot de opvatting dat
de sport niet meer zonder deze
onreglementaire bron van inkom
sten kan.
Dat is echter niet meer <an een
vermoeden. CRM kan zich in de
voor sport aantrekkelijke inkom
sten uit sponsoring, op geen enkel
behoorlijk cijfer baseren. Sport
sponsoring is een duistere zaak die
om vele en niet te beste, redenen
met veel geheimzinnigheid is omge
ven. Alle cijfers berusten op schat
tingen. Terwijl de sportwereld
steen en been klaagt over de ver
laagde inkomsten door de tegenval
lende conjunctuur, schieten de cij
fers over de totale sponsoring rustig
met dertig miljoen in één jaar om
hoog Een niet toevallige piek.
Want zo'n cijfer (de NSF hanteert
inmiddels bijna honderd miljoen
gulden per jaar) paste voortreffelijk
bij de voorbereidende discussies
over sponsoring en de omroepwet.
Uit dat cijfer werd een onmisbaar
heid verklaard en die onmisbaar
heid is vervolgens omgebouwd tot
een hard gegeven. De bekende vici
euze cirkel
Uit oogpunt van de sport huilt erm
nu mee in dat koor. Zonder bij
voorbeeld, verantwoordelijkheid is
verantwoordelijkheid, vragen te
stellen over de besteding van die
honderd miljoen gulden. Zonder
oog voor de kwalijke effecten voor
de sport van die injecties,
erm verstaat de taak ten opzichte
van de sport slecht en kan zich ten
oprichte van de geest van de om
roepwet ook niet staande houden.
Het enige geluk bij de nota sluikre
clame is, dat er geen kamermeer
derheid voor te vinden is. Zelfs dat
heeft erm onvoldoende ingeschat.
.In 1985 komen in het Zeeuwse Deltagebied
de Philips- en de Oesterdam gereed. Deze
compartimenteringsdammen moeten het
getijdegebied in de Oosterschelde verklei
nen. Bovendien zullen ze het zoute van het
zoete water scheiden. Als die scheiding er
eenmaal is kan er worden gekozen voor
een zoet of een zout Grevelingenmeer. De
Grevelingen is namelijk op vrij eenvoudige
wijze in verbinding te brengen met de
achter de dammen gelegen zoete wateren.
Om een verantwoorde keus te kunnen
maken worden op het ogenblik de gevolgen
van „zoet" of „zout" bestudeerd. Niet al
leen de landelijke waterhuishouding komt
daarbij in het gedinc
door Barend Mensen
YERSEKE Van een zout Grevelingenmeer hangt voor de oesterkwekers In de Oosterschel
de de eerstkomende tien, twintig jaar veel af. Na de afsluiting in 1972 heeft zich tot ieders
verrassing in de Grevelingen een zeer gezond oesterbestand ontwikkeld. Uitgerekend van de
befaamde Zeeuwse oester, die in de bijzonder strenge winter van 1962-'63 vrijwel uitstierf.
In dat zoute meer leven nu vijf tot
zeveneneenhalf miljoen wilde oes
ters. Met de jaarlijkse rente van dit
kapitaal, het broed, is het mogelijk de
oestercultuur de zware slagen te bo
ven te laten komen die zij in de jaren
zestig en zeventig regelmatig te In
casseren heeft gehad.
De ramp van 1962-63 bracht het be
stand van Zeeuwse oesters, die ln veel
Importerende landen als de beste ter
wereld worden beschouwd, terug tot
twee procent. Met dat geringe over
blijfsel was niet meer te kweken, al
probeerden diegenen van de telers
die nog net het hoofd boven water
hadden kunnen houden het wel. Om
de geteisterde bedrijfstak ln leven te
kunnen houden begon men „zaaioes-
ters" ln te voeren uit landen als
Frankrijk, Ierland. Engeland. Grie
kenland en Italië. De kwaliteit daar
van ligt beneden die van de Zeeuwse
oesters, maar de omstandigheden ln
de Oosterschelde zijn voor oesters zo
gunstig, dat er toch een kwaliteit aan
te geven is die vrijwel nergens anders
Is te bereiken.
De noodsprong had bevredigende ef
fecten, al was en ls er het bezwaar dat
de buitenlandse oesters niet, zoals de
Inheemse, drie tot vijf maal kunnen
overwinteren. ZIJ moeten na één sel-
Oesters, de parels van Zeeland, steeds bedreigd
zoen al van de banken worden opge
vist.
Toen de oestercultuur weer wat op de
been was gekomen stond haar een
volgende ramp te wachten, namelijk
ongekend overvloedige mosselzaad-
val van vorig Jaar. Door dit natuurge
beuren dat ln geen honderd Jaar voor
gekomen is ging een groot gedeelte
van de achthonderd ton op de Yerse-
ke Bank uitgezette buitenlandse oes
ters verloren. De mossellarven zetten
zich ln onvoorstelbaar grote hoeveel
heden op de oesterschelpen af en bij
het uitgroeien tot zaalmosseltjes wer
den de oesters langzaam maar zeker
verstikt. Opnieuw werd voor vele mil
joenen gulden schade geleden.
Ziekte
Dit Jaar lijden de Franse oesters ln de
Oosterschelde aan een geheimzinnige
ziekte. Het rijksinstituut voor visse-
rljonderzoek in IJmuiden is er nog
niet precies achter om welke ziekte
het gaat en hoe zij zich verspreidt.
Wel weet het dat zij met de geïmpor
teerde oesters is meegekomen. In de
Franse oestercultuur woedt zij hevig.
Kwekers en handelaren maken zich
omtrent de afloop ervan dan ook
geen enkele illusie.
De schade in de Oosterschelde kan
nog niet worden vastgesteld. Maar
uiteraard kan deze ziekte ook hierop
een grote schadepost uitlopen. Zij
tast de kieuwen van de oesters aan,
waardoor zij geen zuurstof meer kun
nen opnemen. Zestig procent van de
dit Jaar geïmporteerde zaaloesters
zijn van Franse afkomst. Van de
schelpdieren die voor onderzoek zijn
opgevist bleek ongeveer dertig pro
cent ziek te zijn. Al schijnt het ziekte
proces door de lagere waterstanden
te zijn afgenomen. De oestertelers
houden wederom hun hart vast
Tekeningen, bij voorkeur in liggend for
maat. sturen aan Trouw, jury politieke
prent, postbus 059. 1000 AW Amster
dam. Naam en adres aan de achterzijde
vermelden Voor geplaatste prenten is er
een boekenbon.
Over enkele jaren kan het water van de Grevelingen, tussen
Goeree-Overflakkee en Schouwen-Duiveland, zoet worden ge
maakt. Er moet dan een verbinding met het Volkerak worden
gemaakt. Als die plannen doorgaan betekent dat de ondergang van
een prachtig schelpdierenreservaat.
Eens temeer vestigen zij hun hoop op
de eigen Zeeuwse oesters. In kleine
hoeveelheden zijn die dit Jaar op de
percelen uitgezet. Ze blijken niet vat
baar voor de Franse ziekte.
Deze oesters nu zijn afkomstig uit de
Grevelingen. Voor de "ramp van 1962-
63 werden ook ln deze zeearm oesters
gekweekt. Uit wat daarvan is overge
bleven heeft zich door natuurlijke
broedval een oesterpopulatie ontwik
keld die ook de veranderingen in haar
leefomstandigheden als gevolg van
de afsluiting heeft doorstaan.
Zaaigoed
RECHTSE DIRECTE
Zo blijkt uit een kleine gemeentelijke
enquête dat slechts de helft van de
bevolking van de actie wist.
Tot de actie werd besloten, omdat
naart schatting vijfduizend Apel-
doornse doe-het-zelvers per Jaar zo'n
17.000 liter afgewerkte olie ln het ri
ool, de sloot of ln de grond lozen.
Het heeft lang geduurd voor de oes
terkwekers in staat werden gesteld
voor hun zaaigoed ook uit dit reser
vaat te putten. De Grevelingen is
namelijk het domein geworden van
binnen vissers (met name pallngvis-
sers) en sportvissers. Zij, als eigena
ren van het visrecht, voelden er aan
vankelijk weinig voor de oesterzaad-
vissers hun gang te laten gaan. Er is
echter overeenstemming bereikt over
een broedwinningsprogramma, uit te
voeren op een aantal aan de Vereni
ging van oesterkwekers en -expor
teurs uitgegeven percelen. Het oes-
terbroed mag worden opgevist en op
de banken ln de Oosterschelde uitge
zet. Dit jaar dus is dat voor het eerst
gebeurd.
Drs R. DIJkema, van de ln Yerseke
gevestigde afdeling schelpdierenon-
deizoek van het Rijksinstituut, zegt
dat met de geleidelijk aan op te voe
ren winning van broedmateriaal uit
de Grevelingen de importoesters, die
niet alleen van mindere kwaliteit
maar ook kwetsbaar zijn, op den duur
kunnen worden vervangen. Het zal
echter zeker tien. twintig jaar duren
voor de Oosterschelde weer geheel
door „Zeeuwen" bevolkt zal zijn. Van
daar dat het voor de oestercultuur zo
belangrijk ls dat de Grevelingen zout
blijft.
Het Grevelingenmeer vertegenwoor
digt, zoals minister Braks onlangs zei,
een bepaalde waarde. Die ls voor een
groot gedeelte te ontlenen aan de
oesterbroedwinning. Het voortbe
staan van de oestercultuur als be
drijfstak hangt sterk af van de kan
sen die men met de Zeeuwse oester
krijgt. Als in 1985 zou worden beslo
ten het Grevelingenmeer zoet te ma
ken dan zou het een verloren zaak
zijn. want men heeft er nog verschei
dene jaren voor nodig.
Mosselen
Van oester naar mossel hoe ver
schillend ze ook zijn betekent, ze
ker ln de Grevelingen, maar één stap.
In de afgesloten zeearm blijken na
melijk ook mossels uitstekend te ge
dijen. Schade van de overvloedige
zaadval hebben ze niet geleden. Die
heeft overal, maar merkwaardiger
wijs niet in de Grevelingen, plaatsge
had. Terwijl nu de mosselhandel en
de inlegbedrijven steen en been kla
gen over de geringe aanvoer van gro
te mosselen (als gevolg van de zaad-
val) en de daardoor buitensporig ge
worden prijzen, terwijl ze gedwongen
zijn mosselen te importeren uit Enge
land, Ierland, Duitsland en Denemar
ken, zijn er ln het Grevelingenmeer
voor miljoenen guldens exportklare
mosselen op te vissen. Alleen omdat
geen overeenstemming kon worden
bereikt tussen de mosselvissers en de
directie visserijen en de dienst der
domeinen ging die mogelijkheid ver
loren.
Overigens, de mosselhandel. niet de
mosselteelt, heeft het moeilijk. Han
delaren en inleggers werken zwaar ln
de marge en vaak met verlies. De
telers daarentegen hebben baat bij
de schaarste en de hoge prijzen. Toen
eind september de Jonge mosselen ter
beschikking kwamen voor export
naar Frankrijk en België daalden de
prijzen wel Iets maar nu zijn ze weer
even hoog.
Volgens de handel lijken er mecha
nismen te werken om het huidige
niveau te handhaven. De telers ont
kennen dat met stelligheid. Vorig sei
zoen. zeggen zij. ging nu eenmaal een
groot deel van de jonge mosselen
verloren. Dat zal volgend jaar anders
zijn. Dan laat het gunstige gevolg van
de grote zaadval zich gelden. Over en
weer worden verwijten gemaakt. De
verstandhouding ln de mosselbran
che is er daardoor niet beter op ge
worden. Maar er mag niet van de
overvloed aan mosselen in de Greve
lingen worden geprofiteerd.
De aal-, hand-, stoei-, knuffel-,
was-, voet- en doorgeefpoppen
die Marianne Willemsen-van Wit-
sen ln het Zeeuws Vlaamse Groe-
de nu al ruim twintig Jaar ont
werpt en maakt om langdurige
en vaak pijnlijke oefeningen door
gehandicapte kinderen plezierig
te verpakken vormen niet langer
een eenmanszaakje van de Initia
tiefneemster.
Vorige week is bij Callenbach ln
Nijkerk het boekje „Spelend gaat
het beter" verschenen, waarin
Marianne aan de hand van teke
ningen en foto's uiteenzet hoe
diverse door haar bedachte werk
stukken moeten worden ge
maakt. Patronen zitten erbij, zo-
d&t iedereen met een beetje
handwerkervaring er mee aan de
slag kan gaan. Dat laatste ls ook
de bedoeling van Marianne Wil-
lemsen, die ln 1958 zelf Invalide
werd als gevolg van een hersen
bloeding. In juni 1978 vertelde zij
in Trouw dat zij ln het ziekenhuis
in Amsterdam waar zij na die
hersenbloeding werd verpleegd,
de gelofte deed dat ze de rest van
haar leven ln dienst van anderen
zou stellen als ze beter werd. Die
gelofte Is Marianne niet vergeten,
al wist ze dat echt beter worden
er voor haar niet in zat.
ZIJ begon poppen te maken voor
een meisje dat samen met haar ln
het ziekenhuis lag. later voor de
Amsterdamse mytylschool. Er
kwamen steeds meer aanvragen.
Het werk groeide Marianne bijna
boven het hoofd, vooral omdat
tot voor kort alles moest gebeu
ren in de piepkleine hulskamer
van de Willemsens, waardoor
man Joop en zoon Ruud regelma
tig uit moesten wijken naar de
slaapkamer als er bezoekers wa
ren. Dat laatste ls nu niet meer
nodig. Een groep medestanders
van Marianne heeft vorig Jaar
geld ingezameld dat de basis is
geworden van de stichting „Spe
lend gaat het beter". Dankzij de
ze stichting waarvan Marianne
onbezoldigd directrice is. heeft
zij nu een eigen atelier aan de
Molenstraat 20 in Groede. Daar
houdt zij elke eerste zondagmid
dag van de maand tussen twee en
vier. open huis en elke dinsdag en
donderdag van tien tot twaalf
instructie-ochtenden over haar
manier van werken.
Er komen hoe langer hoe meer
mensen die Marianne een handje
helpen. Vrouwenverenigingen,
UW'sters, oud-diakonessen,
maar ook Jeugdclubs maken haar
poppen. „Mijn taak wordt meer
en meer, mensen die iets willen
doen voor gehandicapten ln con
tact brengen met Instellingen die
naar materiaal snakken. Zo
werkt een groep diakonessen in
Vianen vol geestdrift voor de my
tylschool in Utrecht. Over het
hele land verspreid wordt er aan
gewerkt. Limburg, dat lange tijd
een witte vlek was, doet nu ook
mee. Een mevrouw uit Voeren-
daal is met het maken van mijn
poppen begonnen." Dat neemt
niet weg dat Marianne nog heel
wat medewerkers kan gebruiken.
De lijst van aanvragers blijft
groeien.
Ook uit het buitenland wordt de
hulp van Marianne ingeroepen.
Voor gehandicapte melaatse kin
deren in Sri Lanka ontwierp zij
een „moederpoes", die nu ter
plekke door de bevolking op gro
te schaal wordt nagemaakt. Er
zijn ook werkmodellen naar
Amerika gestuurd en heel recent
kwam het verzoek uit Aruba
speelmateriaal te maken voor
blinde kinderen. Een verzoek dat
Marianne niet naast zich neer zal
leggen, al betekent het wel dat ze
voorlopig om vijf uur 's morgens
uit de veren moet, want ook het
huishouden moet zo goed en zo
kwaad als het gaat, worden gere
geld. De schooljeugd van Groede
ls ook tot actie overgegaan. On
der leiding van Marianne maken
de kinderen prentenboeken voor
gehandicapten. Zondagavond zal
daarvan het nodige te zien zijn ln
het televisieprogramma „Spre-
kershoek", dat om kwart voor
zeven begint.
Werk genoeg dus aan de winkel
voor „de poppentante van Groe
de". zoals Marianne Willemsen
bekend staat Wensen ook: dona
teurs voor haar stichting. „Ik heb
er nu een dozijn en dat is veel te
weinig als je ziet wat er allemaal
komt kijken om de zaken reilen
de en zeilende te houden." De
bate van haar boekje die ook
voor de stichting zijn bestemd,
vormen slechts de bekende drup
pel op de gloeiende plaat.
Arm dier, om met zo'n onmoge
lijk groot hoofd op zo'n klein
lijfje door het leven te moeten,
zoiets als het lelijke Jonge eendje
onder de kamelen. Maar het valt
gelukkig mee. Wie in het safari
park van Tampa (in de Ameri
kaanse staat Florida) naar de
kamelen gaat kijken, zal daar
geen enkel afwijkend model aan
treffen. Een fotograaf met speel
se invallen en een heel goeie ca
mera, gewend om met zijn foto's
een loopje met de werkelijkheid
te nemen, zorgde expres voor dit
„ongelukje". Het kan dus best
zijn, dat het arme dier in het echt
de mooiste van allemaal is.
Die heer uit Groningen, die op
één tienstrippenkaart met de bus
van Groningen naar Rotterdam
reisde, is makkelijk te overtroe
ven. schrijft de heer Adriaanse
uit Heemstede. Dat hebben wij in
samenwerking met de KNVTO
weliswaar ook aangetoond (op
onze manier kwam je een stuk
eerder in Rotterdam aan dan die
Groningse busreiziger), maar ons
Trouw-voorbeeld kon die dag nét
niet meer op dezelfde manier
naar huis, wat volgens de heer
Adriaanse wel moet lukken. Hij
neemt dan ook een andere route
en weet uit eigen ervaring hoe
lang je daar over doet, omdat hij
zelf vrij vaak van Heemstede met
de bus naar Leeuwarden gaat.
Hij neemt dan bussen die over
Beverwijk en Alkmaar via de Af
sluitdijk naar Friesland rijden.
Wie van Groningen naar Rotter
dam wil, moet er dan aan beide
kanten nog een stukje bij reke
nen, maar als de briefschrijver er
voor die extra stukjes twee uur
bij telt en de reiziger kan zorgen
om 7.53 uur in Leeuwarden in de
bus te zitten, moet de afstand
heen en weer in zeventien uur
afgelegd kunnen worden. Uit en
thuis dus op één kaartje, al bijft
het aan de krappe kant met dat
thuiskomen.
Overigens attendeert de heer
Adriaanse erop, dat de term 65-
plus onjuist is; het gaat om men
sen van boven de 64 jaar Inder
daad hoort die kaart dus 64-plus
te heten, of, als per se uit de
naam moet blijken dat het om 65-
jarigen gaat plus iedereen die bo
ven die leeftijd zit, desnoods 65-
plus plus.
Sfinxkatten komen niet uit
Egypte, hoewel de naam dat doet
vermoeden, maar uit Canada.
Praktisch naakte katten, noe
men kenners ze. Zulke katten
zijn zelden of nooit op tentoon
stellingen ln ons land te zien,
maar zaterdag en zondag zijn ze
wel op de 57ste internationale
kattententoonstelling van Feli-
kat in de Amsterdamse RAI. In
totaal zijn daar meer dan dui
zend katten van alle rassen en
kleurslagen te bezichtigen, waar
onder een „minipanter". Er zijn
ook jonge raskatjes met hun
moeders (in de nestklasse) en ver
der wacht een aantal gezonde,
ingeënte huiskatten uit het Am
sterdamse asiel op een thuis; wie
zo'n kat onderdak wil verschaf
fen, kan er een uit de RAI meene
men. Beide dagen ls de expositie
van tien tot zes uur open.
