De oude schoenen van Albeda
POLITIEK
op 10 strips van hot naar haar
jrmatie vrijheid
Boete geëist
voor
diefstal energie
stuur 'n brief oefening in overleven
f^Cainwnie
©AG 25 OKTOBER 1980
BINNENLAND
TROUW/KWARTET H S 5
V
fse autoriteiten lijken een
trd spelletje te spelen met
ifhjnkelijke vakbeweging So-
Door eerst de vakbond
erkenning te verlenen en
ns bekend te maken dat
statuten van de bond een
is toegevoegd, waarin de
leiding van de communisti-
irtij wordt erkend, hebben
ilse autoriteiten niet alleen
ie verwarring gecreëerd on-
aanhang van de bonden,
de leiding van de nieuwe
satie ook voor een voldongen
plaatst, dat hen op dit mo-
voor een beslissende keus
aanvaarden dat de commu-
he partij uiteindelijk toch de
blijft uitdelen, ook binnen
beweging, öf aankoersen op
chtstreekse confrontatie met
toriteiten met alle gevolgen
t kan hebben voor de tot
;e:
iur. df'
t sch «J
fdach
ooi
?ang
de Jein
deze week in Belgrado op de
entie van Unesco weer vele
lesteed aan een probleem dat
ipig niet echt op te lossen is.
robleem laat zich samenvat-
de vraag: wie beheerst in de
de informatie-kanalen? Die
:n zijn voor de sociale en
mische ontwikkeling op korte
ige termijn van levensbelang,
gezegde „kennis is macht"
misschien wat oubollig, maar
wel waar; zeker in de moderne
ileving. die in toenemende
planmatig wordt beheerst. Bij
T M eheersing spelen informatie.
cns. feitenkennis een steeds.
Jjt rol. Wie daarover beschikt;
:n voorsprong, kan beslissin-
invloeden. kan macht uit
gaat waar. in de wereld, de
zij su c kennis ligt opgeslagen, ont-
niet aan de conclusie dat er
ets grondig mis is De rijke
hebben hier onmiskenbaar
norme voorsprong op de ar-
-.„T* 'andcn rijken beschikken
'ineïlover een belangrijk machts-
ioog> i d.
len. h<
veela ht spreekt de Derde Wereld
en informatie-kloof, die sterk
nstnk ar nadeel werkt en waar dus
giaztian moet worden gedaan. De
■lselrsing van de informatie-kana-
JJJrtJnoei beter, eerlijker worden
;eld. In de taal van conferen-
rapporten heet het dan dat
..nieuwe informatie-orde"
;omen.
nieuwe orde zijn we totnu-
rt zo erg veel opgeschoten
bt de discussie hierover steeds
indt in een even heftig als prin-
tl gevoerd debat over de pers-
eid. Wie over informatie praat
nvcrmijdelijk ook over de mas-
)d< als belangrijke versprei
van informatie komen te pra-
Vervolgens is het niet zo moci-
om aan te voeren dat het beter
n beheersen van de informatie-
bete! Icn vcrdac*1t vcc' lijkt op het
■axnra willen breidelen van de pers.*
•at h zijn natuurlijk allemaal tegen
its da breidelen van de pers en dus
pk ten we ook tegen die nieuwe
aj >rmatie-orde" zijn. Immers, in
dasü lieuwe situatie zouden de over-
>de u O een veel grotere invloed moe-
Jet I
het
dusver verworven rechten
Gezien het stadium waarin de libe
ralisering in Polen terecht is geko
men. valt te vrezen dat een con
frontatie nu onvermijdelijk is. Nog
tijdens de rechtszitting noemde
vakbondsleider Walesa het onaan
vaardbaar dat het primaat van de
communistische partij als zodanig
in de statuten van de vakbond
komt. Het is ondenkbaar dat hij het
eenzijdig invoeren van een artikel
in de statuten van zijn bond door
de autoriteiten waarin dit alsnog
gebeurt, over zijn kant kan laten
gaan. Hij heeft de laatste weken al
herhaaldelijk moeten ervaren dat
zijn achterban veel verder wil gaan
dan hij zelf op dit moment mogelijk
acht. Te vrezen valt dat een harde
confrontatie tussen overheid en
vakbeweging nu niet te vermijden
ten krijgen op die informatie-stro-
men.
De redenering is op zichzelf juist,
maar gaat voorbij aan de werkelijk
heid dat ..nieuws" ook handelswaar
is. Het is heel aardig om de westerse
journalist die in de Derde Wereld
rondreist voor te stellen als de ob
jectieve waarnemer die speurt naar
machtsmisbruik en andere door de
overheden bedreven schandalen; in
werkelijkheid is hij helaas vaak ook
de agent van een commerciële on
derneming die op zoek is naar han
delswaar dat in het eigen land aan
de man moet worden gebracht.
Het resultaat is dat de beter ver
koopbare incidenten en schandalen
in de Derde Wereld van de pers in
het westen meer aandacht krijgen
dan de moeilijker uit te leggen
dieper liggende problemen. Bij alle
mooie woorden die vooral Ameri
kaanse vertegenwoordigers bij
Unesco aan de persvrijheid wijden,
mag die werkelijkheid niet uit het
oog worden verloren.
Het besef dat er hier iets fout is.
klinkt vaag door in de deze week in
Belgrado geformuleerde wens dat
..verantwoorde berichtgeving"
moet worden bevorderd. Dat is een
mooi streven, als het in de praktijk
maar niet betekent dat journalisten
die „onverantwoord" bericht geven
in hun vrijheid mogen worden be
knot.
Nee. het beleid moet hier inderdaad
„bevordering" zijn; stimulering van
een betere berichtgeving over de
derde wereld door middelen aan te
bieden voor de vorming en de tech
nische voorzieningen die nodig zijn
voor journalistieke arbeid. Daar
mee wordt het vraagstuk van de
controle op de informatie-kanalen
niet echt opgelost. Het betekent wel
een stap naar een betere, evenwich
tiger voorlichting. Tegelijkertijd
kan de aandacht zich dan meer
richten op het fundamentelere
vraagstuk van de informatie-kloof,
dat in wezen een vraagstuk van
machtsverdeling is. Dat omvat
meer dan alleen de pers. maar het
dreigt door de aanhoudende strijd
in verbanden als Unesco wel wat op
de achtergrond te raken.
DEN HAAG Aan de voordeur van het kabinet is na het vooralsnog mislukte loonoverleg
deze week omzichtig het bordje „Eigen verantwoordelijkheid" opgehangen. Daarmee aange
vend, dat nu toch zo langzamerhand echt de fase is aangebroken, waarin de overheid zal
moeten decreteren wat er dient te geschieden.
Erg veel trek schijnt de ministers
ploeg overigens nog niet te hebben,
want de een na de ander ls naar het
buitenland afgereisd. En enige bezin
ning ls ook wel nodig want het nemen
van „de eigen verantwoordelijkheid"
is niet niks. Het ls de geladen term
waarmee een kabinet zich terugtrekt
uit het mijnenveld van partijpolitiek
onvermogen, de uitzichtloze discus
sie tussen werkgevers- en werkne
mersorganisaties en zeker niet ln de
laatste plaats die van de eigen aarze
lingen. Het ls het politieke moment
bij uitstek, waarin een regering al
haar gezag bijeen sprokkelt om ei
genmachtig de koers te bepalen.
Acht maanden geleden moest minis
ter Andrlessen van financiën het veld
ruimen, omdat hij toen al dit bordje
op de voordeur had willen hangen.'
Waarom kon of wilde het kabinet
toen niet, wat nu onvermijdelijk
lijkt? Kortom, waarom heeft het ka
binet zich nog maanden van ..zwoe
gen en ploeteren" getroost, zoals pre
mier Van Agt het omschreef, met zo
op het eerste gezicht, geen ander re
sultaat dan puur tijdverlies?
Het ls niet gemakkelijk op deze vraag
een eenvoudig antwoord te geven.
Het handigste ls het misschien, poli
tiek bedrijven en dus ook het regeren
op te vatten als een verdelingsvraag
stuk. Het gaat er dan vooral om hoe
materiële, maar ook immateriële goe
deren zoals macht, status en dergelij
ke worden verdeeld. Deze prikkel
voor een permanente concurrentie
slag ls ln de loop der Jaren ingebed tn
een Ingewikkeld netwerk van spelre
gels met als voornaamste doel een
maatschappelijke consensus, een al
gemene overeenstemming te produ
ceren. Per slot van rekening ls het
voortdurend oorlog voeren knap ver
moeiend en voor alle partijen boven
dien ook onvoordelig.
Drama
Hoofdrolspelers ln dit eigentijdse
drama zijn het kabinet, ambtelijke en
onafhankelijke deskundigen, het par
lement en de georganiseerde maat
schappelijke organisaties waarvan
vakbeweging en werkgeversorganisa
ties de belangrijkste zijn. Dit systeem
van op elkaar ln werkende krachten
wordt ln belangrijke mate gedragen
door de Ideologie dat consensus altijd
nog voordeliger ls dan permanente
strijd, polarisatie, voortdurende sta-
door Willem Breedveld
kingsconflicten, desintegratie en
noem maar op
Het systeem heeft meestal redelijk
gefunctioneerd. In de eerste na-oor-
logse Jaren vooral ook krachtig ge
steund door het opbouwldeaal en ook
ln latere Jaren werd het gedragen
door een sterke economische groei.
De democratiseringsgolf van de Jaren
zestig betekende een eerste kracht
proef, later nog verzwaard door een
periode van voortdurende economi
sche stagnatie. Sinds het kabinet-
Blesheuvel ls er geen centraal ak
koord meer afgesloten. Desondanks
bleven partijen vasthouden aan het
zo langerzamerhand voorspelbare ri
tueel: de jaarlijks terugkerende kop
pen ln de kranten van eerst het mis
lukken van het overleg met een
vraagteken, luttele weken later ver
vangen door een uitroepteken.
Maar weliswaar worden er sinds Jaar
en dag geen klinkende akkoorden
meer afgesloten, het ritueel ls daar
mee nog allerminst overbodig, omdat
het tenminste aangeeft waar ergens
de maatschappelijke consensus ligt.
Op basis daarvan kon het kabinet de
partijen nu eens hun gang laten gaan
en dan weer eens Ingrijpen. Of de
aldus bereikte uitkomsten fraai ge
noemd mogen worden, hangt sterk af
van Iemands smaak en zijn plaats ln
het systeem. Feit is ln leder geval wel
dat deze uitkomsten zelden veraf la
gen van een soort grootste gemene
deler en daarmee droegen deze bljna-
akkoorden in belangrijke mate bij tot
het handhaven van de maatschappe
lijke vrede.
Onder druk
De economische stagnatie en de
daarmee gepaard gaande geringere
beschikbaarheid van goederen heb
ben het systeem de laatste jaren
scherper onder druk gezet.
Het kabinet-Den Uyl heeft de hieruit
voortvloeiende frustraties zoveel mo
gelijk willen opvangen door de werk
nemers tegemoet te komen ln hun
immateriële verlangens. Het kabinet
legde een zwaar accent op allerlei
hervormingsvoorstellen en steeds
sterker aan de wind zeilend het
poogde matiging te vertillen in garan
ties voor meer werkgelegenheid. Men
kan zijn twijfels hebben over de mate
waarin het kabinet in deze doelstel
ling ls geslaagd. Veel hervormings
voorstellen bleken sterk opgeblazen
te zijn en omgekeerd viel de loonma
tiging ook nogal eens aan de magere
kant uit. Het was ln leder geval een
beleid, dat rekening hield met de po
sitie van een vakbondsbestuurder,
die zijn achterban op een of andere
manier duidelijk zal moeten maken
dat matiging voor een eenvoudige
werknemer voordelig ls.
Het optreden van het kabinet-Van
Agt betekende een breuk met deze
lijn. Voor de Duitse tv kondigde pre
mier Van Agt opgelucht aan dat het
optreden van zijn kabinet een verfris
sende adempauze zou betekenen na
het socialistische gedram over her
vormingsvoorstellen. En tn de daarop
volgende regeringsverklaring werd
een zekere terugtred van de overheid
centraal gesteld. In deze politiek pas
te het ook de kaarten niet te zetten op
de matiging. Weliswaar was het mooi
meegenomen als het gebeurde. Maar
vooralsnog was het voldoende dat de
overheid de broekriem zou aanhalen
In een optimistische bui meende het
kabinet zelfs de koopkracht tot twee
keer het modale Inkomen te kunnen
garanderen.
Het barre economische getij ging het
kabinet echter ln klimmende mate
parten spelen en daarmee ging een
scherpe koerswijziging gepaard, na
melijk een van matigen még, naar
een van matigen móet. Eerst toen
openbaarde zich echter ln volle om
vang het ontbreken van de voorwaar
den voor zo'n matiglngsbeleld. In de
laatste begroting bleek het zelfs niet
mogelijk enigermate concreet aan te
geven hoeveel werkgelegenheid die
nieuwe matlglngslljn zou opleveren.
Betrouwbaar
Het ls Interessant de rol van minister
Albeda in deze ontwikkeling nader te
bezien. Als geen ander bleef hij conse
quent vasthouden aan de maatschap
pelijke consensus en dat alles vanuit
de filosofie dat consensus weliswaar
niet het fraaiste maar in ieder geval
toch een redelijk betrouwbaar resul
taat oplevert. Binnen het kabinet
De president van Botswana, dr. Masyre, brengt op het ogenblik een
officieel bezoek aan Nederland. Gisterochtend werd hij op paleis
Lange Voorhout in Den Haag door prins Bernhard ontvangen.
ZUTPHEN (ANP) Tegen een
23-Jarige Chinese restaurant
houder ls door de officier van
justitie bij de rechtbank ln
Zutphen, mr. L. Montljn, giste
ren honderd gulden boete ge
ëist wegens „diefstal van ener
gie". De man had enige maan
den geleden door middel van
een truc vanuit een telefooncel
ln Beekbergen voor slechts één
kwartje tien minuten lang met
zijn ouders ln China gebeld. De
truc was dat de mar de incas
seerimpulsen ln de cel onder
drukte door de microfoon met
een draadje te aarden. Een
PTT-ambtenaar ontdekte dit
ln de centrale, sprong ln zijn
auto. en betrapte de Chinees.
De truc is volgens de PTT ln de
nieuwe telefooncellen niet
meer mogelijk
Sterabonnementen. zones,
strippenkaarten, het duizelt
sommigen een beetje. Er ls dit
Jaar dan ook heel wat veranderd
voor reizigers met het openbaar
vervoer. Er zijn er die er hele
maal niet meer uit komen Wel
uit de bus en de tram natuur
lijk. maar met de strippenkaart
gaat er nogal eens iets mis op
plaatsen waar Je zelf het aantal
zones moet bepalen en zelf moet
afstempelen
Aan de andere kant zijn er ook
mensen die heel handig met de
strippenkaart om weten te
springen en er alles uit halen
wat er in zit. Want dat ls heel
wat als Je het goed uitkient.
Zoals die 65-plusser uit Oronln-
gen die op één kaart van 4.75
naar Rotterdam reisde. Dat kan
als Je een tienstrippenkaart
(van 4,75 dus) als dagkaart ge
bruikt. Er komt dan een stem
pel dwars overheen en daarna
kun Je desgewenst van de eerste
bus tot de laatste rit blijven
rondtoeren en overstappen op
welke bus Je maar wilt. Wie nog
geen 65-plusser ls, de kinderleef
tijd ls ontgroeid en niet als hond
door het leven gaat. heeft overi
gens twee van die kaarten no
dig, en kan dus voor 9,50 van
hot naar haar.
Nu heeft die reislustige Oronln-
ger er volgens zijn verhaal wel
twaalf uur voor nodig gehad om
ln Rotterdam te komen. Terug
gaan op dezelfde dag was er dus
niet bij. Maar het kan een stuk
korter BIJ de KNVTO, de ver
eniging (van transportonderne
mingen) waar ze alles van bus--
sen en strippenkaarten afweten,
hebben ze voor ons uitgerekend
dat Je de afstand Groningen-
Rotterdam ln 9'/, uur met de bus
kimt doen. Of liever: met bus
sen, want Je moet zes keer over
stappen en met vier soorten
bussen reizen, althans bussen
van vier maatschappijen
We gaan uit van iemand die
vroeg uit de veren ls en bereid ls
om 5.50 uur ln de ochtend ln
Oroningen op de bus (Drentse
Vervoer Mij) naar Assen te stap
pen, waar hij om 6.28 uur aan
komt. Overstappen op de bus
naar Meppel (ook DVM) die om
6.33 uur vertrekt en om 8.03 uur
arriveert. De (DVM-bus naar
Zwolle gaat pas om 8.50 uur, dus
ln Meppel ls er tijd om minstens
twee koppen koffie te drinken
In Zwolle (aankomst 9.43 uur) ls
er maar tien minuten speling
om op de VAD/Flevodlenst naar
Amersfoort over te stappen, en
dat zal ongeveer zo blijven tot
Rotterdam, zodat het raadzaam
ls brood mee te nemen, anders
wordt het niks met de lunch.
Maar zo ver ls het nog niet. We
zijn nog onderweg naar Amers
foort. waar de bus om 12.10 arri
veert. Een kleine tien minuten
later ls de volgende bus. van
Centraal Nederland ditmaal, al
weer op weg naar Utrecht Aan
komst Centraal Station: 13.22
uur. Vandaar gaat het (om 13.30
uur) met West^Nederland naar*
Schoonhoven, waar de reiziger
bij de halte Kerkstraat om 14.29
uur uitstapt en ln diezelfde
straat drie minuten later op de
bus naar Rotterdam stapt Als
le die laatste bus gehaald heeft
van zoveel bussen kan er best
eens eentje vertraging oplopen,
en daar gaat je mooie reissche
ma dan komt hij om 15 20 uur
op Rotterdam CS aan
Intussen heeft onze reiziger ln
die 9'/i uur stil zittend een mooie
winst gemaakt: zijn kaart telt
tien strippen, normaal goed
voor negen zones, maar hij heeft
welgeteld zeventig zones voor
zijn geld gekregen. En daar kan
ie desgewenst nog veel verder
voor ook. want terug op diezelf
de dag gaat toch niet meer, of er
zou om ongeveer half één "s
nachts nog een bus uit Assen
naar Oroningen moeten gaan,
en dat lijkt ons sterk. De winst
zit 'm natuurlijk ook ln het geld,
want met de trein ben Je (dagre
tour) ƒ37,50 kwijt, zo goed als
vier keer zoveel. Alleen ben Je
wel al om kwart voor negen ln
Rotterdam, als Je per trein om
5.55 uur uit Groningen vertrekt.
En Je kunt nog dezelfde dag
terug. Belangrijk als Je haast
hebt. maar wie, zoals die Gro
ninger 65-plusser, „tijd zat"
heeft, ziet per bus nog eens wat
van Nederland.
De Chileen Hector Enrique
Flgueroa Yanex (28) was een aan
komend accountant en lid van de
socialistische partij, toen hij ln
1973, direct na de militaire
staatsgreep ln zijn land. gevan
gen werd genomen. Hem werd
evenals de nu ln ballingschap le
vende Rafael Merino Mercado
ten laste gelegd, de schoten te
hebben gelost waardoor ln au
gustus 1972 ln de Chlleens stad
Concepción tegenover het hoofd
bureau van de socialistische par
tij een sergeant van politie ge
dood werd. Uit -het vooronder
zoek zou zonneklaar zijn geble
ken dat de schoten niet uit het
partijgebouw gelost werden,
maar toch werd ln september
1973 Flgueroa Yanex gearres
teerd en beschuldigd van de
moord. In oktober 1978. ruim vijf
Jaar na zijn arrestatie dus, werd
hij veroordeeld tot twintig Jaar
gevangenisstraf wegens mede
plichtigheid aan de dood van de
politieman, waartegen hij overi
gens beroep heeft aangetekend
In oktober 1979 vluchtte hij uit
de gevangenis van Concepción.
Dit is mevrouw Phyllis Millet
die met haar dochters Roberta
en Katie tijdelijk in de privé-
schullkelder achter in hun tuin
in Londen is gaan wonen. De
kelder, groot genoeg voor twaalf
mensen, ligt twee meter onder
de grond, heeft elektrisch licht,
verwarming en (koud) stromend
water, toiletten, radio en tv en
een voorraad gedroogd en inge
blikt voedsel voor zeker een
Jaar. Het gezin Is bang voor een
atoomoorlog en wil vast een
paar dagen wennen aan het le
ven In de schuilkelder. Moeder
en de kinderen brengen de tijd
coet met spelletjes en huiswerk,
en vader gaat als altijd naar zijn
werk, een gewoonte waarvan hij
natuurlijk zal moeten afstappen
als de nood aan de man komt.
Moeder Millet, er van overtuigd
dat ze de atoomoorlog zo zal
overleven aan wat ze daarna
moet doen heeft se blijkbaar nog
niet gedacht vindt dat leder
een recht op zijn eigen nood-
onderkomen heeft. Waarbij ze
gemakshalve vergeet dat niet ie
dereen getrouwd is met een mil
jonair die bovendien zelf deze
kelders levert. De „oefening in
overleven" komt dus aardig in
de buurt van een reclamestunt
voor vader.
maar werd tien dagen later al
weer opgepakt en vervolgens
meer dan vier maanden geïso
leerd opgesloten gehouden. Vol
gens Amnesty was de accountant
niet aansprakelijk voor de dood
van de sergeant; waarschijnlijk
wordt hij gevangen gehouden op
grond van zijn vroegere activitei
ten binnen de socialistische par
tij, die direct na de coup van 1973
verboden werd.
Beleefde (ln Spaanse of Engels
gestelde) brieven, waarin u ver
zoekt om de vrijlating van Hector
Enrique Figueroa Yanex of ten
minste wijziging van zijn straf ln
verbanning (die mogelijkheid
biedt decreet nummer 504) kun
nen gericht worden aan: Senor
Sergio Fernèndez Fernédez. Mi
nistro del Interior Minlstrio del
Interior Ediflclo Diego Porta-
les Santiago. Chile.
Minister Albeda inventariseert zijn tas.
vond hij echter weinig weerklank
voor deze beleidsopvatting. Het werd
een eenzaam gevecht, waarbij Albeda
uiterlijk een steeds stolcijnser ge
zicht trok. Cartoontekenaars herken
de er al gauw de trekken van een wat
vermoeide Sint Bernhardshond in.
Dit neemt niet weg dat Albeda op
beslissende momenten toch voet bij
stuk heeft weten te houden. Een aan
tasting van de sociale uitkeringen
wist hij van al te gretige handen te
vrijwaren door een koppeling met de
lonen ln de wet vast te leggen. Hij
hield ook voet bij stuk toen minister
Andrlessen het moment aangebroken
achtte om de oude spelregels met
voeten te treden. Andrlessen wilde
forser bezuinigen en de lonen voor
meer Jaren aan banden leggen. Albe
da hield ook vol toen het kabinet de
afgelopen zomermaanden alsnog het
gelijk van minister Andrlessen wilde
bewerkstelligen door andermaal met
een loonmaatregel op de proppen te
willen komen.
Het ls een gevecht geworden om de
handhaving van de oude spelregels,
het zoveel en zolang mogelijk willen
sleutelen aan het bereiken van een
maatschappelijke consensus, hoe ge
brekkig dan ook. Zo'n gevecht be
hoeft echter een actieve overheid, die
bereid ls krachtig ln te spelen op de
wensen en verlangens van de sociale
partners. Dat ls een verre van eenvou
dige opgave, omdat die verlangens
moeilijk zijn te realiseren. Ga er maar
eens aan staan om de wens van mati
ging ln ruil voor werkgelegenheid be
leidsmatig handen en voeten te ge
ven; of om de economie te sturen, een
speerpuntenbeleid van de grond te
krijgen, of om een sectorstructuurbe-
leld op te tulgen. En dat alles ook nog
op een voor de vakbeweging inspire
rende manier. In linkse kringen wor
den de mogelijkheden daarvoor stee
vast overschat.
.Lauwheid
Het Is echter weer het andere uiterste
om. zoals het kabinet, op de meeste
van deze punten een opmerkelijke
lauwheid aan de dag te leggen Lang
zaam maar zeker ls het daarmee in
een situatie beland dat het ook niet
meer hoeft. De positie van het be
drijfsleven ls nu zozeer verslechterd,
dat er snel wat moet gebeuren De
fractievoorzitter van het CDA, Lub
bers. heeft dit moment tijdens de
algemene beschouwingen indringend
gemarkeerd. Zijn betoog kwam er op
neer, dat gericht beleid natuurlijk
mooi ls en dat er te zijner tijd ook aan
gewerkt moet worden, maar dat nu
eerst een omvangrijke lastenverlich
ting noodzakelijk is. In het verlengde
van dit betoog flatteerde hij op voor
hand een krachtige loonmaatregel,
los van de vraag wat er overigens aan
gericht beleid gerealiseerd dient te
worden. Op dit punt accepteerde ItfJ
mist en vaagheid.
Met deze opstelling degradeerde Lub
bers de pogingen van Albeda om een
maatschappelijke consensus te be
werkstelligen tot een achterhoede-ge
vecht. Daarmee legde hij de basis
voor een politiek experiment, name
lijk het treffen van een loonmaatregel
die waarschijnlijk ver af ligt van een
consensus. Daarmee ook zullen de
oude spelregels overboord worden ge
zet, overigens zonder dat er nieuwe
voor ln de plaats zijn gekomen. Het
kon weieens gevaarlijk zijn oude
schoenen weg te gooien voor men
nieuwe heeft.
door Fctzr Pijlman
Tehuis
Het is modern en speels gebouwd
met glazen wanden in de gangen.
Alles is nieuw of pas vervangen,
slechts de bewoners zijn hier oud.
Hun kamers staan vaak volgestouwd
met meubels die er nauwelijks passen.
Men heeft maar weinig onderhoud;
een kleine vaat om af te wassen.
Ik ben er op bezoek gegaan.
Het was er warm en erg benauwd,
hun lichamen zijn gauwer koud.
De wereld is hier ver vandaan.
Een ziekenhuis waar iedere dag
de dreiging is van het ontslag.
