n bakker die niet kan bakken
jlocard d'Estaing'
trt Mitterrand
Alexej Kosigin,
bekwame man
6t en inzicht Marokkanen bepalen succes terugkeerproject
Infiltratie Russen
in Amerikaanse CIA
Tichonow is oude vriend Breznjew
24 OKTOBER 1980
BINNENLAND/BUITENLAND
TROUW/KWARTET
Hielkema
ken, pastoor in de
nse stad Fes, ligt er
kker van dat Said
I en Driss Bouzkin-
Jidi Slemani de oven
■bakkerij niet aan de
jjgen dan dat er ie-
zaterdagavond bij
de mis wegloopt. De
ider heeft als bege-
terugkeerprojecten
irbeiders na twee
band met het twee-
Jckanen, dat hij des-
de mouwen wil op-
lom de oven te laten
0 in Sidi Slemani is onge-
1 van de slechtste projec-
negentien, die door het
nationale Migratie-Ont-
nenwerking (IMOS) in
gang gebracht zijn. Wat
IÉ kón gaan, ging mis bij de
1 dit bedrijfje. Maar al is
representatief voor de
jcten, het is wel typerend
les zoals die zich in Marok-
voordoen.
lemaal geen gek idee van
i een paar Jaar geleden
|van IMOS in Utrecht bin-
>en met de vraag of men
ton helpen bij de bouw van
pbriekje in zijn geboorte-
in Sldi Slemani was
jchte bakkerij en in een
teventlgduizend inwoners
best een bij komen. Om-
j (39 en op dat moment
|ln een Veenendaalse tex-
te weinig eigen geld op
en, koos hij Driss Bouz-
b tot compagnon. Ruim an-
fon zou het project kosten,
jerie van ontwikkeilngssa-
l keurde de plannen goed
fiat aan een schenking (die
125.000 gulden kan bedra-
D lening (die tot maximaal
lat).
De bakkers uit Sidi Slemani, Immorig (rechts) en Bouzkindah, voor hun oven. Of er ook brood op de
plank komt, is de vraag.
dere taartjes voor de Marokkaanse
zoetekauwen komt heel wat kijken.
Maar helaas. Het project vlotte niet.
tussen de beide vrienden wilde het
niet altijd even best lukken, de twee
dehands in Nederland gekochte oven
deed nogal lang over de zeereis naar
Casablanca, de Marokkaanse autori
teiten hadden geen haast om het ver
voer van het gevaarte snel te laten
plaatsvinden, de beide heren bedach
ten plotseling een cafeetje in hun
project op te nemen en toen alles dan
toch voor elkaar leek, wilde de oven
niet branden. De monteur uit Neder
land heeft 'm inmiddels aan de gang
gekregen, maar of Said en Driss veel
van z'n uitleg gesnapt hebben, dur
ven we te betwijfelen. Met name de
laatste put zich uit in het slaken van
de verzuchting: Jammer, moeilijk
hè, Ja is een probleem". Als hij straks
maar als de baas in zijn cafeetje wat
kan rondwandelen en met de klanten
praten, lijkt hij al lang tevreden.
Tip-top
ste
Qi
jing bij een bakker in Ede
lopen, Bouzkindah bereid-
or op zijn taak: de admlnis-
In- en verkoop en het mana-
ïaarschijnlijk acht mensen
j den duur in de bakkerij
nen vinden, want voor het
an rond brood, stokbrood,
in, slagroomgebakjes en an
Dan gaat het bij de familie Bouchlag-
mi in het noordoostelijke Berkane
heel wat beter. Het pluimveebedrijf
dat vader (56) en twee zoons na hun
verblijf als fabrieksarbeiders in Bre
da in Marokko hebben opgezet, biedt
goede perspectieven. Rund- en scha
pevlees is schaars en duur geworden,
de vraag naar kip is daardoor sterk
toegenomen. De familie heeft zich zo
goed mogelijk aan de opzet van het
project gehouden, de bedrijfsvoering
loopt uitstekend, de hygiëne wordt
volledig nageleefd en ook de boek
houding is tip-top in orde.
Alle deelnemers aan het project (er
zijn nóg drie Marokkanen in dienst)
zijn blij met hun terugkeer. Vier fami
lies hebben een redelijk inkomen aan
het bedrijf. De arbeiders krijgen
naast hun maandsalaris (voorlopig
225 gulden) gratis suiker, gas, thee,
kip en medicamenten). Het afsluiten
van een collectieve ziekteverzekering
en een soort spaarregeling wordt
overwogen. Ton Storeken is erg inge
nomen met het project. Slechts af en
toe reis hij naar Berkane, hij heeft er
nauwelijks omkijken naar. „De inzet
en het inzicht van degene die een
project aanvraagt, is de belangrijkste
factor voor het slagen ervan", zegt
HU-
Werkloos
Dat geldt zeker ook voor Mohamed
uit de buurt van Tetouan. In het
begin van de Jaren zeventig werd hij
geronseld door DAF uit Limburg;
met een hele groep reisde hij naar
Nederland. Na een tijdje stapte hij
over naar een architectenbureau,
waar hij zich de kunst van het ma
quette-bouwen eigen maakte. Allerlei
cursussen volgde hij, zoals boekhou
den, typen en Nederlands. Het archi
tectencollectief ging echter uit elkaar
en Mohamed werd werkloos. De Ma
rokkaan besloot terug te gaan naar
zijn land en diende bij IMOS een
projectaanvraag in voor een kippen
fokkerij.
„Toen ik in 1975 trouwde, zei ik al dat
ik in 1980 terug naar Marokko zou
gaan", vertelt Mohamed tussen twee
teugjes mintthee door. „En dat is
gebeurd, in het voorjaar zijn we hier
gekomen. Waarom? Iedereen moet
een keertje terug. Ik ben een Marok
kaan en ik hoor hier thuis. Als ik in
Nederland zou blijven, zou ik m'n
land verloochenen en m'n verleden
kwijt raken."
Ook als de mogelijkheid van een te
rugkeerproject er niet was geweest
had Mohamed toch zijn vaderland
weer opgezocht Hij sloeg vakanties
over om maar extra te sparen. In 1977
kocht hij een stukje grond om een
huis te bouwen. Het ontwerp maakte
hij zelf. In 1978 was het klaar, een Jaar
later had het gezin weer wat geld om
het in te richten. Het is een mengeling
van Nederlandse en Marokkaanse
stijlen geworden: een lange zitbank
langs de muur, maar geen boogjes en
tierlantijnen. Een gezellig en ruim
huls met aparte slaapkamertjes voor
de twee kinderen.
Mohamed heeft goede herinneringen
aan Nederland. Veel vrienden heeft
hij aan zijn verblijf in Limburg over
gehouden. „Toen ik vrijgezel was,
was de wereld open voor mij. Alles
was mooi, het land, de straat, de
fabriek, het café, de meisjes, het geld.
De mensen in Limburg zijn net zo als
hier in Marokko. In Amsterdam niet,
daar is ledereen zo slim. Ook de Ma
rokkanen, die in Amsterdam zitten.
Die lagen mij nooit zo. Ik bleef nooit
lang in Amsterdam."
De kippenfokkerij van Mohamed ligt
een kilometer of vijf van z'n huis
vandaan. Het schiet aardig op; er
staan al wat muren en de funderingen
van de drie stallen zijn al gestort. Als
wij op bezoek komen, ligt de bouw
echter stil. Marokkanen die de plan
nen van Mohamed met Jaloerse blik
ken hebben gadegeslagen, hebben bij
de caïd (een soort burgemeester) ge
klaagd dat Mohamed „midden op de
weg" aan het bouwen is. En al is de
caïd niet persoonlijk wezen kijken,
verder bouwen is verboden. Er wordt
eerst een commissie samengesteld
om ter plekke poolshoogte te nemen.
Mohamed is behoorlijk teleurgesteld.
Hij laat zien dat er geen sprake is van
een overtreding. De stalmuur staat zo
dicht mogelijk bij wat als weg aange
duid zou kunnen worden.
Het is duidelijk dat de klacht beooeia
is om de portemonnee van de caïd te
spekken. Deze gezagsdrager wil geld.
Onder tafel althans. Maar Mohamed
zegt dat hij in zijn recht staat en dat
hij helemaal niet hoeft te betalen. De
Marokkaan is lang in Nederland ge
weest en heeft de zeden en gewoontes
van zijn land kennelijk vergeten. Het
kost hem geld, want de Jongens die
het project bewaken en tussen twee
muurtjes een soort hut hebben ge
maakt, moeten ook betaald worden.
Maar Mohamed wil bij zijn vrouw
blijven, 't Liefst in een eigen huls en
niet zoals nu met de hele familie
onder één dak Hij wil met zijn vrouw
zelf de opvoeding van hun dochtertje
van één bepalen. „Ga maar op straat
spelen, zeggen ouders hier tegen hun
kinderen. Maar ik wil aandacht aan
haar geven. Ik wil ook dat ze
's avonds op tijd in bed ligt en niet
dat ze laat opblijft, zoals de kinderen
van m'n broer en m'n zus."
Het zal niet meevallen voor de jonge
Marokkaan. Maar met z'n wilskracht
kan het best een aardige boerderij
worden. Met Hollandse koeien en een
boer die in Nederland (in het Friese
Oenkerk) zijn opleiding kreeg. „Ik
hoop vaak op vakantie naar Neder
land te gaan", zegt hij als we afscheid
nemen. Het klinkt enthousiast, maar
ook wat bedroefd. Want het betekent
wel: zonder vrouw.
In Marokko zijn negentien te
rugkeerprojecten van start ge
gaan om gastarbeiders, die in
Nederland gewerkt hebben, in
hun eigen land een eind op
streek te helpen. Wij zochten er
een aantal op: goed lopende pro
jecten en bedrijfjes die een re
gelrechte flop werden. De eerste
verhalen in deze serie „Terug
gaan of blijven" stonden op 18
en 22 oktober in deze krant.
Trouwerij
De boerderij van Mohamed uit Che-
chauen is evenmin klaar. De bouwlie
den hebben een trouwerij te vieren en
dat betekent dat er een paar dagen
niet gewerkt wordt. Mohamed (30)
heeft het er moeilijk mee. Hij is dui
delijk verwesterd, sinds hij bij DAF
in Born terecht kwam. Met een opval
lende .zachte g" lucht hij zijn hart
over de traagheid en ambtenarij in
Marokko. „Ik heb hier nooit gewerkt,
ik weet niet wat werken in Marokko
is. Het is mij tegengevallen. Dat
wachten en alles maar uitstellen! Ik
zal er mee moeten leren leven", aldus
Mohamed, die in Limburg een tijd
lang aan de lopende band stond („Je
hoorde altijd dat Nederland een para
dijs was, maar dat werk was helemaal
niet leuk"), maar uiteindelijk auto's
mocht testen voor het bedrijf.
Zijn goede baan en fraaie flat heeft
hij toch ingeruild voor de boerderij
aan de rand van het Rif-gebergte. Het
is een stap terug. Maar omdat zijn
vrouw nooit de beschikking zal krij
gen over een paspoort (politieke rede
nen), heeft Mohamed voor terugkeer
gekozen. Er zijn nogal wat Marokka
nen die hem voor gek verklaren. Zelfs
de gouverneur van de streek heeft
hem al aangeraden om zijn vrouw
aan de kant te doen (een briefje naar
de notaris is voldoende), een ander te
nemen en met haar naar Nederland te
gaan. Hij zou zó een paspoort voor
haar kunnen krijgen.
Mohamed uit Tetouan kan voorlopig niet verder bouwen, zolang de
Caïd (burgemeester) van de streek geen toestemming heeft gegeven.
ns Masselink
socialistische partij in Frankrijk is het uur van de waarheid gekomen. Michel Rocard
eh „tot het land gericht" vanuit het stadhuis van de Parijse voorstad Conflans-Sainte-
ïe. waar hij burgemeester is, en aangekondigd dat hij de socialisten heeft voorgesteld
andidaat te zijn voor het presidentschap van de Republiek".
h nog onverwachte medede-
t enige opschudding veroor-
de socialistische gelederen,
man, Frangois Mitterrand,
ietwat geïrriteerd en vond
dure fout. De federaties van
moeten immers beslissen
gend jaar april kandidaat
amens de socialisten. Mitter-
waarschijnlijk zondag in
bekendmaken wat hij van
bf hij zet als in 1965 en 1974
43 de strijd om het president-
aangaan of dat hij terwille
z" eenheid in de partij zich zal
[ken ten gunste van Rocard,
ens de opiniepeilingen de
tegenstander van president
lscard d'Estaing kan zijn.
e
tgen na Rocards aankondi-
,mrt d een derde „kandidaat voor
fdidatuur" naar voren. Jean-
hevènement, de leider van de
ïugel, de CERES (Centrum
lalistische studie en onder-
leeft louter uit ongenoegen
I arrogante houding van Ro
lt d te doen aan de presi-
riüezingen als Mitterrand
|t kandidaat stelt.
gel*
lent weet dat hij geen kans
3rd? al heeft hij een kwart van de
ang* an de socialistische partij ach-
Zijn kandidatuur is geen
als men weet dat hij de
nstander van Rocard is
_de partij. Chevènement. die
fen; tijprogramma voor de komen-
klezlngen heeft ontworpen,
tocard altijd verweten dat hij
^T&root voorstander is van een
in communisten en socla-
tvendien vindt hij dat Ro-
soori|veel pro-Amerikaans is. Hij
me<j wm zelfs „Amerikaans links".
'te vraag blijft wat Mltterand
gaat doen. De 64-jarige socia
ler weet dat hij niet in staat
'lscard te verslaan, dat hij bij
v niet meer zo aanslaat en dat
len hem versleten vinden. Zijn
nten zijn dat hij in de tweede
togsronde op steun van veel
Wisten kan rekenen als hun
«at geen schijn van kans meer
V Rocard ligt in het communis-
kamp niet zo gunstig. De me-
*8 van George Marchals dat hij
een tweede ronde kandidaat
|ven, zal zeker van invloed zijn
fcsllssing van Mitterrand
Michel Rocard
Door een half Jaar voor de presidents
verkiezingen al naar voren te treden
heeft Rocard voorkomen dat Mitter
rand zich als eerste kandidaat zou
stellen. Rocard hoeft nu niet meer te
beslissen of hij tegen Mitterrand zal
strijden, de rollen zijn omgedraaid.
Midden.
Wie is deze Rocard? In 1974 trad hij
toe tot de PS, nadat hij eerst de
kleinere, linksere PSU had geleld. Hij
is van protestantse huize in Frank
rijk een kleine, maar invloedrijke
groep komt uit de rijkere bourgeoi
sie in Bretagne, doorliep de beste
economische school in Frankrijk en
behaalde een graad in politieke we
tenschappen en in rechten.
In de christelijke studentenbeweging
verzette hij zich tegen de Algerijnse
oorlog en daarna bekleedde hij be
langrijke posten op het ministerie
van financiën. Als uiterst linkse stu
dent begonnen, is hij via de PSU en
daarna de linkervleugel van de PS nu
terechtgekomen even links van het
politieke midden. Daar staat hij be
kend als pragmaticus en sociaal-de
mocraat die ook in rechtse krijgen
waardering geniet.
Rocard is in tegenstelling tot Mitter
rand voorstander van decentralisatie,
vindt de klassenstrijd verouderd en
hecht meer belang aan het milieu en
andere problemen die met name Jon
geren bezighouden. Vooral bij deze
groep is de vijftigjarige nieuwkomer
populair.
Realistisch
Zijn eigen partij is misschien niet zo
gelukkig met hem, maar weet aan de
anderde kant ook dat Rocard met
zijn realistische economische visie
boven de partijen uit kan stijgen en
kans maakt Discard te verslaan.
Sommigen noemen hem zelfs al „Ro
card d'Estaing"
De linkerzijde verwijt hem wel zijn
standpunt ten aanzien van de inter
nationale politiek. Rocard is voor
stander van volledige terugkeer in de
NAVO en van Europese eenheid.
De opiniepeilingen van de laatste tijd
geven Rocard bijna eenzelfde kans
op het presidentschap als de huidige
president zelf. Als voordeel heeft Ro
card dat de Franse pers achter hem
lijkt te staan. Tot dusverre heeft hij
hier veel medewerking ondervonden
en ook de komende zes maanden kan
hij met een mediacampagne mis
schien nog veel kiezers winnen.
WASHINGTON (UPI, AFP) Het
Amerikaanse ministerie van justitie
beschikt over bewijzen dat de Russi
sche geheime dienst KGB erin ge
slaagd is de Amerikaanse tegenhan
ger CIA te infiltreren. De KGB zou
een, inmiddels voormalig, CIA-agent
daarvoor een bedrag van 150.000 gul
den hebben betaald. Er wordt een
onderzoek ingesteld tegen de betrok
ken Amerikaan, David Barnett, om te
zien of hij zich heeft schuldig ge
maakt aan het laten uitlekken van
geheime Amerikaanse gegevens over
wapens en werkzaamheden van de
CIA. Het zou om zulke geheime infor
matie gaan, dat de Amerikaanse au
toriteiten hun best doen zo min mo
gelijk publiciteit aan de affaire te
geven. Nooit eerder zou de KGB zo
diep in Amerikaanse kringen zijn
doorgedrongen.
Van onze bui te nl andre
dactie
Populair is de gisteren af
getreden Sow jet premier
Alexej NikolajewitsJ Kosi-
gin nooit geweest Popula
riteit heeft hij ook nooit
gezocht. Zeker in het licht
van bruisende figuren als
Chroestsjew en Breznjew
was hij bepaald een saaie
man. Maar een Russische
Wim Kan als zo iemand
zou kunnen bestaan zou
hem terecht als uiterst be
kwaam hebben geken
schetst.
Bekwaam was hij op het terrein
van zijn vakgebied, de economi
sche planning. Bekwaam was hij
ook als onderhandelaar. Zo be
middelde hij in 1966 als diplomaat
met succes in het conflict tussen
India en Pakistan. In het Ameri
kaanse Glassboro voerde hij in
1967 besprekingen met de Ameri
kaanse president Johnson. Die be
sprekingen droegen bij aaan de
vermindering van de spanning
tussen de twee grote mogendhe
den die was ontstaan na de oorlog
in het Midden-Oosten. In 1969
bracht hij een onverwacht bezoek
aan Peking na de dood van de
Vietnamese leider Ho Tsji Minh en
nauwelijks een maand later wer
den grensbesprekingen begonnen
tussen de Sowjet-Unie en China.
Organisator
Alexej Kosigin werd in 1904 in St
Petersburg. het latere Leningrad
geboren. Als deskundige in de tex-
tielindustrie onderscheidde hij
zich door zijn organisatietalent
Aan het eind van de jaren dertig
was hij een jaar burgemeester van
zijn geboortestad. Vanaf die post
vertrok hij naar Moskou, waar hij
minister voor de textielindustrie
werd. Later werd hij een van de
vice-premiers, een functie die hij
bekleedde tot de dood van Stalin
in 1953. Ook in de partij was Kosi
gin al hoog geklommen. In 1938
werd hij lid van het centrale comi
té en in 1946 deed hij zijn intrede
in de partijtop, het Politburo.
Met de dood van Stalin werd ook
Kosigin aan de kant gezet. Eerst
na zeven Jaar was zijn prestige in
de partij weer zover gestegen dat
hij zin plaats in het Politburo weer
kon Innemen. In 1960 trad Kosigin
ook weer aan als vice-premier van
de Sowjet-Unle.
Economie
Zijn binnenlandse faam dankt
Kosigin vooral aan zijn economi
sche beleid zoals dat gevoerd is na
het vertrek van Niklta Chroesj-
tsjew, aan wiens val door Kosigin
in 1964 niet zonder tegenzin werd
meegewerkt. Hij maakte zich ge
liefd bij de bevolking doordat hij
het accent van de economie ver
legde van de zware industrie naar
de produktle van consumpUegoe-
deren. De kernpunten van het eco
nomisch beleid dat Kosigin na
1964 voerde waren behalve de pro
duktle van meer alledaagse goede
ren voor de gemiddelde Russische
burger ook het verplaatsen van
aandacht van de economische
planning naar het bedrijfsleven
zelf. Op die manier probeerde hij
te ontkomen aan al te strikte cen
trale normen voor de economische
planning, die er vaak toe leidden
dat diverse produktleschema's
uiteindelijk niet op elkaar afge
stemd bleken te zijn.
In dit kader past Kosiglns her
haalde verzet tegen de groei van
het Russisch militair-industriële
complex. Hij zou vele malen te
.kennen hebben gegeven dat hij de
opbouw van het militaire appa
raat niet in overeenstemming
vond met de officieel beleden lijn
van de ontspanningspolitiek tus
sen Oost en West HIJ vond het
besteden van zoveel geld aan be
wapening verspilling van inspan
ning en hulpbronnen. Liever zag
hij die middelen aangewend voor
consumptieve doeleinden. Die op
stelling is hem in de loop der jaren
wel, regelmatig op zware kritiek
komen te staan. Die kritiek wist
hij meestal met succes af te weren
door erop te wijzen, dat de afzon
derlijke ministeries zich net aan
de door hem afgekondigde richt
lijnen hadden gehouden.
Doebtsjek
Met Tichonow op de stoel van de eerste minister heeft partijleider en
president Breznjew zijn greep op de top van de communistische partij
van de Sowjet-llnie verder versterkt. Tichonow is evenals Breznjew
afkomstig oit de Oekraïne en beide staatslieden zijn al jaren vrienden.
Pas drie jaar geleden deed hij zijn intrede in de partijtop na een lange
carrière In de regering. Hij werd kandidaat-lid van het veertien leden
tellende Politburo en pas eind vorig jaar volwaardig lid van dit
machtigste orgaan in de Sowjet-Unle. Tichonow functioneerde de
laatste tijd als eerste vice-premier al als plaatsvervanger van de zieke
Kosigin. Zo voerde hij begin dit jaar in West-Duitsland besprekingen.
Aangenomen wordt dat tijdens deze contacten de basis werd gelegd
voor het geruchtmakende bezoek dat de Westduitse bondskanselier
Schmidt in juli van dit jaar aan Moskou bracht.
De verstandhouding tussen Tichonow en Breznjew is er een van zeer
nauwe vriendschap, die al dateert uit hun beider studiejaren. Zo
beschrijft Breznjew in zijn memoires hoe Tichonow eens moeilijkhe
den kreeg met de minister voor de staalindustrie omdat hij zonder
diens toestemming geld had uitgegeven voor een sanatorium voor
staalarbeiders. Breznjew zou er toen in geslaagd zijn met succes voor
Tichonow in te springen, toen de minister hem vroeg: „Wie denk je wel
dat Je bent? Rockefeller?" Overigens wordt de 75-jarige Tichonow nu
ten volle geconfronteerd met de belabberde situatie waarin de econo
mie van de Sowjet-Unle verkeert. Er zullen van hem concrete maatre
gelen worden gevraagd ter stabilisering van de economie-maatregelen
die hem niet in dank zullen worden afgenomen door de bevolking.
De gematigde opstelling van Kosi
gin bleek ook uit zijn houding op
het terrein van de buitenlandse
politiek. Zo doen nog steeds ge
ruchten de ronde dat hij zou heb
ben geprobeerd een verzoening tot
stand te brengen met de Tsjecho
slowaakse partijtop onder leiding
van Alexander Doebtsjek, voor
dat de legers van het Warschau
Pact dit land in augustus 1968
binnenvielen. Die gematigde hou
ding bleef overigens steeds binnen
de perken van het communisti
sche bestel. Ontspanning bete
kende bij hem nooit het opgeven
van de tegenstellingen tussen
Oost en West.
De laatste jaren is de invloed van
Kosigin steeds verder afgenomen.
Maakte hij in de eerste jaren na de
val van Chroestsjew volwaardig
deel uit van de troika Breznjew-
Podgorny-Kosigin, na verloop van
tijd werd steeds duidelijker dat
Breznjew de eerste van de drie
was, een ontwikkeling die defini
tief werd bezegeld toen Breznjew
Podgomy als president opvolgde
en tegelijk partijleider bleef. De
tanende invloed van Kosigin hield
ook verband met diens slechter
wordende gezondheid. De afgelo
pen vier jaar zijn er met de regel
maat van de klok berichten ge
weest over een terugtreden van de
premier. Daarbij werd opvolging
door Breznjew in de functie van
eerste minister toen niet niet uit
gesloten.
Spelen
De Sowjet-premier Kosigin in 1967 op bezoek bij de Amerikaanse
president Johnson (rechts) schudt de hand van de voormalige minister
van defensie van de VS, Robert MdNamara. Tussen hen in de nog
■teeds in functie zijnde Russische minister van buitenlandse zaken,
Andrej Gromiko.
Eind vorig jaar staken de geruch
ten over de verslechterende ge
zondheid van de premier de kop
weer op. Kosigin werd voor het
laatst in het openbaar gezien tij
dens de sluitingsceremonie van de
Olympische Spelen op 3 augustus
van dit jaar. In okteber zou hij
opnieuw een zware hartaanval
hebben gehad, nadat hij ook in
1977 al door een hartkwaal was
geveld.
Over de persoon Alexej Kosigin Is
vrij weinig tot de publiciteitsme
dia doorgedrongen. Tot op hoge
leeftijd hield hij zich in vorm door
te zwemmen, te schaatsen en te
volleyballen. Bekend werd ook
dat zijn vrouw Klawdija in 1967
overleed en dat zijn enige dochter
ambtenaar was op het ministerie
van buitenlandse zaken en als zo
danig haar vader regelmatig bege
leidde op zijn buitenlandse reizen.
