'Zonder geloof kan ik niet leven' "li li dcievJ® Optreden Barbara kent gebrek aan variatie ril *13 Gerti Bierenbroodspot met nieuw werk terug Kunstenbond tegen geïntegreerde BKR En dan nog. ecvvvjmtet VPRO dient klacht in over politieoptij WOENSDAG 22 OKTOBER 1980 KUNST/RADIO/TELEVISIE TROUW/KWARTET JSDAC door Cees Straus Koningsportret (Ramses II). tempera op hand geschept papier. 1979. AMSTERDAM In 1977 kwam er een abrupt einde aan een jarenlange reeks van tentoon stellingen van Gertie Bierenbroodspot. Moe geworden onder de druk van steeds maar weer te moeten produceren en te voldoen aan de wensen van een gestadig groeiende klan tenkring, trok de tot dan zeer succesvolle schilderes zich definitief terug In haar dorpje in de Franse Midi, Saint Guilhem le Désert ADVERTENTIE »ng iweli om was wen? jstenst [Het v I ling k,es*ana"tt itben Het s" w„PSU)"9 tn EddVsh pperstev Gerti Bierenbroodspot: niet meer op resultaat werken door Marleen van Swigchem ROTTERDAM De Franse chan sonniers Barbara is maandagavond in de Rotterdamse Doelen met een tour de chant door Nederland begon nen. De .zwarte adelaar", zoals ze wel genoemd wordt, is van de generatie van Jacques Brei, en met haar heel speciale persoonlijkheid hoort ze thuis bij de grote namen van het chanson. Barbara's teksten (door haarzelf geschreven en veelal over gebeurtenissen uit haar eigen leven) en haar (eigen) muziek vormen een onlosmakelijk geheel. Daarbij is er als derde dimensie: haar vertolking. Daarmee ging ze vrijdag avond tot aan het uiterste wat betreft theatergebaren en stemgebruik, zo ver dat ze bijna een parodie van zich zelf werd. Voor Barbara geldt heel AMSTERDAM (ANP) De Kunsten bond FNV keert zich in een brief aan de minister van binnenlandse zaken fel tegen de voorgenomen integratie van de Beeldende Kunstenaars Rege ling (BKR) in de algemene uitkering uit het gemeentefonds. Volgens de kunstenbond wordt daarmee de toe passing op losse schroeven gezet en wordt door een dergelijk voornemen tegelijkertijd ook een bom onder de uitkomsten van het lopende BKR- onderzoek gelegd, aldus de bond. De kosten die nu door de gemeente worden gemaakt ten behoeve van de BKR. worden voor 75 procent ver goed door het rijk. De gemeenten hebben de mogelijkheid de resteren de 25 procent voor 80 procent te de clareren bij het gemeentefonds onder de voorziening kosten sociale zorg. Door de integratie, die op 1 januari 1981 zou moeten ingaan, vervalt de declaratiemogelijkheid, aldus de Kunstenbond FNV. „Dat heeft desastreuze gevolgen voor zowel de rechtszekerheid van de beel dende kunstenaars als voor het Ne derlands cultuurgoed," aldus de bond, die de minister verwijt dat hij met het doen uitvoeren van zijn voor nemen het karakter van de BKR als een minimale sociale regeling op onduldbare wijze aantast. De ge meenten zullen immers door de inte gratie uit louter financiële overwegin gen gedwongen worden de BKR zo min mogelijk toe te passen, zegt de bond. sterk: wie niet voor haar is, is tegen haar Wie vóór haar is, had het maan dagavond moeilijk. De geluidsweer gave was, althans in het eerste ge- deélte van haar optreden, uitgespro ken slecht; een rommelige brij zonder balans, waarin de intimiteit van Bar bara's stem verloren ging. Daarbij heeft een niet volle Doelen-zaal iets onherbergzaams, en dat past niet bij een vedette als Barbara. Barbara is al eerder dit jaar in Neder land opgetreden. Haar programma was vrijwel hetzelfde als vorige keer. Vanaf de klassieke opening met Cha- peau bas tot aan de laatste toegift L'Aigle noir was het min of meer bekend repertoire. Een gebrek aan variatie is ook merkbaar aan de melo- diën zelf, steevast in mineur. Haar begeleiding is vakkundig, doelmatig, heel persoonlijk ook, maar over het geheel genomen stereotiep in haar effectwerking. Vrijdagavond werd er. naast Barbara's eigen pianospel, veel gebruik gemaakt van elektronische klanken (van de kant van haar vaste begeleider Roland Romanelli). Toch was ze indrukwekkend. Vooral later op de avond, toen de geluids weergave iets bijgesteld leek en Bar bara zelf beter ingezongen was. Haar Ma plus belle his to ire d amour klonk even mooi en muzikaal als voorheen. Steeds blijkt hoe heel haar optreden wordt bepaald door de inhoud van haar teksten. Een chanson als La Mort zingt Barbara vanuit haar eigen gevoelswereld. Ze wordt geen parodie van zichzelf, omdat ze op het toneel gelooft in wat ze doet en dat weet ze op haar publiek over te brengen. Bar bara treedt op in Groningen op 23 oktober, in Maastricht op 24, Hilver sum op 25. Utrecht op 26 en Amster dam op 27 oktober. Aan de beeldhouwster Charlotte van Pallandt wordt de Singerprijs 1980 uitgereikt. Ze krijgt de onder scheiding, die genoemd is naar Willi am H. Singer jr., voor haar gehele oeuvre. De prijs, die om de drie jaar wordt toegekend aan een Nederlan der die zich verdienstelijk heeft ge maakt op het gebied van het mu seumwezen, de beeldende kunst of de muziek, bestaat uit een geldbedrag van vier duizend gulden alsmede een zilveren penning. De beeldhouwster krijgt de prijs op 30 oktober in het Singer Museum in Laren uit handen van prinses Juliana. Speciaal vandaag Met „Zorg dat je een gekken briefje krijgt" (regie Olga Mad- sen) wordt het tv-publiek een pre mière voorgezet van een Neder landse film van behoorlijk gehal te. Met „gekkenbriefje" schreef de auteur Ger Verrips zijn eigen ervaringen in een novelle van zich af als Jeroen van Jossen. Hij is student lichamelijke opvoe ding, wordt opgeroepen voor de militaire dienst en vindt dat in na-oorlogse stemming (1947) nor maal. Maar wanneer bekend wordt dat hij kan worden ingezet om de opstand in Indië te onder drukken kómt hij'alleen daarte gen in gewetensnood. Hij wil wel in dienst, maar niet naar Indië. Een zenuwarts noemt hem agres sief als reden om afgekeurd te worden. Van Jossen gaat in dienst, waar hij de kapitein een dreun verkoopt en wordt opgeno men in het militaire neurosehos pitaal. Maar uit niets is gebleken of de agressie spontaan werd op gewekt door het klimaat van brullende sergeants, waardoor de primitieve roerselen van ieder ge voelig mens (en dat is Jossen) eruit moeten spuiten, of dat het simuleren is. In een te klein verblijf in het hospitaal wordt hij opgescheept met militairen die geestelijk ont wricht zijn door de oorlog in In dië. De nodige spanningen wor den opgeroepen en de filmers hebben uit deze omgeving de no dige dramatiek weten te slepen, w.o. een zelfmoord die iedereen lang van te voren kon voorspel len. Onbedoeld is de film ook een aanklacht tegen het systeem van psychiatrische opsluiting waar door patiënten steeds dieper in een spiraal terecht komen. Zo ook Van Jossen, terwijl de dokter hoe treffend toch zegt: „je zult je draai wel vinden." Als een film gave camera-opna men (van Mare Felperlaan) ver toont, zoals hier het geval is, •word je al gauw in de verleiding gebracht hem mooi te vinden: na tuurlijke kleuren, authentieke costuums, decors en rekwisieten leiden af van de kern, het verhaal waar het uiteindelijk om draait. Je bent geneigd aan de opper vlakte te blijven steken, en dat doet de film zelf ook al. Het zit allemaal wat klinisch en zakelijk in eikaar, zonder echt karakter- spel. Van Jossen wordt gespeeld door de jonge Esgo Heil, zijn natuur lijk spel en met hem een aantal nieuwe gezichten op het scherm vormen een welkome verade ming. Er zijn dus nog meer ac teurs dan Jeroen Krabbé als je maar op zoek gaat en dat heeft Olga Madsen gedaan. Hij zegt niet veel, de dialoog is uiterst summier. Hij hoeft blijkbaar geen karakter neer te zetten, maar is een labiele figuur, een protoplast. Het blijft allemaal wat vaag en dat geldt ook voor de omstanders. R.D. Ned. 1/20.00 Al die Ujd heeft ze de stilte niet verbroken, zodat het nu de nieuws gierigheid wekt als ze weer een expo sitie in Amsterdam heeft. Met werk dat in de afgelopen periode is ont staan en dat opvallende veranderin gen in technische aanpak en stijl toont. Een expositie, niet meer op het vertrouwde adres van galerie K 276, maar in haar Amsterdamse atelier, een ruimte zo groot als een fabrieks hal. Daar kan ze nu de Immense ruim te benutten voor haar enorme doeken met Interieurs van koningsgraven, van Griekse en Romeinse hulzen uit de oudheid. Maar ook kleiner werk is er: een serie aangrijpende konings portretten en een groep vrijwel ab stract, ruimtelijk aandoende tem pera's. Gerti Bierenbroodspot: ,,Ik deed nor maal een expositie per Jaar, heb tien jaar vast geëxposeerd bij een galerie. Ik heb als nadeel voor de opbouw van mijn werk dat ik altijd uitverkoop. Op die manier ben je In een keer al je werk kwijt en ik houd het 't liefst een poos vast om er steeds weer naar te kijken en van te leren. Negen jaar geleden ben ik uit Amsterdam wegge- gaan en heb ik voor de isolatie geko- Perspectief zen in Frankrijk. Toen al is de idee bij me opgekomen om m'n werk langer vast te houden. sprong in mijzelf. Ik durf het nu aan dat de dingen groot blijven. Ik heb mijn eigen kleuren ontwikkeld zon der daarmee aan de verwachting van m'n klanten te voldoen. Ik durf het nu ook aan om met tempera en in zwart en wit op grote oppervlakten té werken. Dat raadde iedereen me af. maar het lukt aardig, toch. Dat zijn technieken waar ik vroeger, toen ik veel sneller op resultaat moest wer ken, nooit aan toe kwam. Ik ben ook van geordende tekeningen op teke ningen uitgekomen waarop niets meer geordend is. Ik was zeer figura tief. vaak te knap ook. Dat heb ik losgelaten." Vanaf 1975 zat je in je Kretenzer periode. Dat was zowat het laatste dat je hier hebt laten zien. „Ik maakte grote litho's met labyrin then. Ik ben eigenlijk vanuit het schilderen in het lithograferen geval len, ik was er tot dan toe helemaal onbekend mee. Lithograferen is in de eerste plaats het schiften van kleu ren. Daardoor wordt de opbouw van je werk heel anders dan wanneer je gewoon schildert en bovendien moet Je gespiegeld denken. Wat. Je op de steen tekent, komt zoals je weet ge spiegeld op het papier te staan Je zit met een galerie bovendien met het feit dat je gaat toegeven aan de kwantiteit. Ik werk gemiddeld een half jaar aan een schilderij ik ge bruik een erg Intensieve en tijdroven de techniek en zet het dan twee of drie maanden weg waarna ik het op nieuw bekijk. Dat is een methode die niet gunstig werkt voor het verkoop- proces. Sprong De afgelopen tijd is een periode ge weest van een verschrikkelijk grote Ik ben bezig geweest met perspectivi sche voorstellingen op steen neer te zetten. Dat is in feite niet te doen omdat de techniek zich er niet toe leent. Ik vond het dan ook hels moei lijk. Bovendien wilde ik vijf kleuren hebben en dat betekent dat je je voorstelling vijf keer exact moet drukken. Ik heb er een. enorme tech niek mee opgedaan, daar zijn ook de gewassen (architectuur) tekeningen uit voortgekomen, zonder de tech niek van het lithograferen te kennen, was ik daar nooit op terecht ge komen."' De architectuur van de Antieken speelt een overheersende rol in je werk. „Ik ben gefascineerd door de aan bouw van wat mensen naar de rotsen doen. zoals je dat bij voorbeeld zo mooi in Peizië kunt zien. En ik ben ook geboeid door het onwaarschijn lijke oog dat de mensen gehad moe ten hebben voor de plaatsing van die gebouwen in het landschap. Ik heb ook niet zoveel op met moderne ar chitectuur. Ik prefereer een bedoeie- nentent boven een kapel van Le Cor- busier. Voor mij is zo'n gebouw nog te nieuw, heeft het nog geen patin. Ik wil het over een paar eeuwen zien, als het verweerd is en doorleefd is. De enige architect die me boeit is Gaudi, bij hem heb je dat 'aanvoegen aan' (Gaudi is een Catalaanse bouwmees ter die leefde tijdens het Modernismo aan het begin van deze eeuw Hij maakte een veelvuldig gebruik van organische, aan de natuur ontleende vormen-red.) Je lijkt me, afgaande op je werk, behoorlijk vatbaar voor mystiek. „Als je in dit Franse dorpje woont, ontkom je er niet aan. Ik heb het ook een beetje van huis meegekregen. Va der was volgeling van Krishnamurti en lid van de vrijmetselarij. Toen ik in dit dorp ging wonen, dacht ik me teen dat ik 'mijn plek' had gevonden, een jlaats waar je thuishoort. Het ligt aan een pelgrimsroute naar San José de Compostella, in een buurt vol he remieten, Russisch orthodoxe monni ken, schrijvers en filosofen met wie ik contact heb. Door hen bestudeer ik nu ook de gnosis" (een heidens-chris telijk stelsel om door kennis tot het heil te komen-red.) Je bent dus niet vrij van religieuze gevoelens. „De ben in 1971 in mijn dorp katholiek gedoopt. Ik heb getracht er iets mee te doen. ik dacht dat er na de doop iets zou gaan gebeuren, maar dat bleef uit. Ik probeerde een bepaalde dialoog tot stand te brengen vanuit een Godsgeloof, maar dat bleek niet zo te zijn. Ik sta nu dus in mijn eentje. Ik hoorde van de week iemand zeg gen die mijn werk zag dat ik met leven en dood bezig ben. nou. dat is inderdaad alles." Resteert de vraag, waarom schilder Je? Gerti Bierenbroodspot: „Ik moet, ik heb absoluut geen keuze. Ik geloof in wat en hoe ik schilder. Dat is mijn geloof en zonder geloof kan ik niet bestaan. Als ik niet schilder, zoals nu hier in Amsterdam, ben ik ook niets Mensen die geloven, zullen datzelfde hebben. Dit is een religie voor me, het heeft wetten en kent een rekbare dis cipline. Mijn hart en ziel ligt er in." De tentoonstelling, die wordt gehou den in de Lange Leidsedwarsstraat 87 in Amsterdam, loopt tot en met 23 november en Is geopend van dinsdag tot en met zondag van 14-19 uur. Een catalogus is verkrijgbaar. ien \s 9een inischt :!anKe,aen^esBSc, ioUeWe e(Zi<jkeiiii enve,dSVen? jrden pi°9'a^Qenbi')b,nn m H (oe*»c^ S coW|linS' p zij) bu\ten\aod.cOeugdp8 r Van onze rtv-redactie HILVERSUM De VPRO heeft gis teren bij de hoofdofficier van justitie in Rotterdam, een klacht ingediend tegen het optreden van de Rotter damse politie tegen VPRO-radiover- slaggever Ton van der Graaf. Deze kreeg afgelopen vrijdag niet de gele genheid opnamen te maken van de ontruiming van het door dertien uit keringstrekkers bezette pand van de Spaarbank Rotterdam Volgens Jan Haasbroek, hoofd VPRO-radio, werd op zeker moment de microfoon uit de handen van de verslaggever genikt door de politie De bandrecorder werd afgezet en Van der Graaf, kreeg, volgens Haasbroek, te verstaan dat hij en zijn bandrecor der in elkaar zouden worden ge stampt-als hij het apparaat niet uit zou doen. Van der Graaf werd vervol gens geboeid, zodat hij de recorder niet meer kon bedienen, afgevoerd Protest In de huiskamer één keer heel hard „boeh" roepen. Een gerieflij ker methode om toch een impone rende vuist te schudden tegen kernenergie en Dode waard, dan een weekend lang in een lek tentje te bouwen aan een pleuritis ma- jestatis. Nu nog dat demonstratie plein in de Flevopolder aanleggen, en de democratie functioneert werkelijk optimaal. Radio en televisie hadden zich voorbereid op oorlog in de uiter waarden. Iedere omroep met enige zendtijd had wel een afgevaardig de rondlopen in Dodewaard, waar uiteindelijk niet veel meer viel vast te leggen dan een dovende nachtkaars Sfeer volop, koude, regen, uiensoep en een opgewekte stemming onder de demonstran ten. Doebidoebi-doebidoewah met de ME'ers achter het prikkel draad. Door geen verslaggever ge mist. 1 Meeste aandacht voor de demon stratie had de VARA In het kader daarvan een week lang volop in formatie over kernenergie en over de manier waarop de demonstran ten zouden gaan optreden. Om dat laatste draaide alle verslagge ving. Een onhandige manier van actievoeren die wel de kwalificatie „on-democratlsch" moest opleve ren. En in het verlengde daarvan in het journaal een dodelijk com plimentje voor de demonstranten van de plaatsvervangend-burger- vader van Dodewaard. Paniek, even, in de nacht van za terdag op zondag. Rond half twaalf brak VARA-versiaggever Rob Bijnsdorp in in Rockpalast op Hilversum I, voor een bommel ding. Om twaalf uur zouden vier bommen afgaan. Omdat er ook geen normale nieuwsuitzendingen waren duurde het tot ruim na één uur voor gemeld werd dat het om vals alarm ging. Dat lijkt veel op alarm om het alarm. Zoals de VARA met hot- news wel vaker overhoop ligt. naar het politiebureau t uur werd vastgehouden De VPRO is van mening terdamse politie gehandi strijd met de leidraad van d ries van justitie en binnei ken over de poéitie van de politie-optreden. In die onder meer sprake van hini 10 n treden, een term die voor w ma{ de uitleg vatbaar is. t b le 1< Na de klacht van de VPRO n g eerst een in tem onderzoek door de Rotterdamse politif gang van zaken tijdens ming. Daar wil men voor* commentaar geven op del gen van de VPRO. De opname die Van der C te. werd niet beschadigd. 1 gramma ..Villa VPRO" (i| tussen 11 en 13 uur op I zal te beluisteren zijn watf bij de ontruiming tot de 1 omgedraaid. Daarna volgt i cussie met politievoorlichts tegenwoordii ?rs van de joui3 vakbond NVJ, over taak. opl vrijheden van politie en penj ht politie-optreden. door Ruud Verdonck daar nog een eigen draai aan ge ven. Snel zullen ze niet vervallen in moppen over dikke vrouwen: als die d'r eigen bukt, gooien ze d'r meteen een zadel over Herman Berkien. er schijnen nog twee van dit soort optredens te gaan komen. Ze zijn gepland, dan zijn ze meteen ook niet meer af te voeren. Een Han Peekei produktie in samenwerking met de TROS. was het laatste beeld. Peekei zich cabaretkenner noemend. Op z'n plaats bij de TROS. Kort na de aanvang van de oorlog Irak-Iran, meldde radio Beiroet dat alle Amerikaanse gijzelaars waren vrijgelaten. Een onbeves tigd bericht in een labiele toe stand. Met weinig slagen om de arm becommentarieerde Karei Roskam echter meteen deze nieu we ontwikkeling. Waarna het te rugdraaien van het nieuws een taak was voor de radionieuws- dienst. Dodewaard weer. TROS-Aktua kon er maandagavond niet onder uit de demonstranten mild te be handelen. Met de uitslag van een opiniepeiling bij de hand was dat ook geboden. Maar het weerwerk tegen een hoogleraar van de kem- energielobby, die nu als argument vóór kernenergie aanvoerde dat dankzij deze krachtbronnen in de toekomst oorlogen voorkomen zouden gaan worden (oorlogen gaan bij gebrek aan kernenergie over andere energiebronnen, dacht hij), was erg mager. Een sympathieke actie, tam ver slagen, dankzij zichzelf. Dat helpt nooit veel. Zakdoek Doelpuntengejuich, toen Herman Berkien in z'n eerste televisie show, het woord „gladiool" liet horen. Meteen was duidelijk waar om hij nooit tot nationale komiek was verheven. Buiten, het patro naatsgebouw van Utrecht-cen trum huilt geen mens van het la chen. bij het alleen maar zien van Berkien. Zijn optreden maandagavond bij de TROS leek in de zaal te leiden tot pure hysterie. Zelfs de oudste mop kon rekenen op een onthaal, alsof tevoren was afgesproken dat Herman Berkien vooral veel aan moediging nodig had. Hoe platter, hoe beter Berkien als buschauffeur die het dagprogramma voorleest. Chauf feur met spraakgebrek, dat is pas lol. Af en toe leest hij aan het einde van de regel verkeerd. „Ik moet", of zo iets. Dubbel van het lachen. Net zoals eerder toen Fons Jansen of Paul van Vliet dezelfde grap hanteerde. Limburg is be kend om zijn vlaaien, we gaan daar ook een weiland op, men wordt verzocht niet in de vlaaien te graaien. Een parodie op het radioprogram ma Candlelight. Waar hebben we dat ook al beter gezien? Een quiz- Je spelen met een malle kandi daat. Prijs een kippelederentas voor boodschappen. O. dat doen wij thuis in het toilet. En maar weer door en nog platter en nóg een spraakgebrek Langzaam wordt die andere TROS-komiek. André van Duijn tot een kwaliteitsnummer. De Mounties doen ook wel in oude en flauwe grappen, maar kunnen Sipke De derde aflevering van NCRV's Niet te geloven, bleek gisteravond niet meer dan een slecht jongens boek: 8ipke in 8uisse Alles draaide in feite om een inci dent in Zwitserland in de hal van het internationale centrum van de Transcedentale Meditatie-bewe ging. Van der Land plus camera ploeg werden daar uit gegooid. Volgens de summiere informatie die Van der Land zelf verschafte, volstrekt terecht. Als een boulevardjournalist trok hij de hal binnen en weigerde om te stoppen met filmen toen dat gevraagd werd. Een provocatie om de provocatie. Man stapt on aangekondigd en filmend gebouw binnen. Negeert verzoek om te stoppen. Dan is het: portier, zet die meneer even op straat. Waar schijnlijk gebeurt dat ook zo in het NCRV-hoofdkwartier Dat incident, dat mogelijk nog een rechtszaak oplevert, bepaalde de uitzending verder. Behoorlijke informatie over TM zat er verder niet in. Waarom TM gevaarlijk en ongewenst is kwam niet uit de verf. Daar is meer voor nodig dan een steekwoord (mantra) dat maar herhaald moet worden. En ook meer dan kritiek op iets waarvan niets verteld is. Eigenlijk een heel gevaarlijk soort uitzending. AO-boekje nr 1835: Na het door H. Kooger. Uitg. Stichti Lelystad. 20 blz - 1.90 Van uitgeverij Wever te zijn: De groei naar het CDA, de ten en impressies uit dertien! jaren, in opdracht van hel esti schappelijk instituut CDA. ƒ19.50 en De Fryske Mii harren soslëteit, door dr J S 372 blz. Voorintekenprijs 3T november a.s. 39.50. Desaveu, gedichten van R din 80 blz - 10 - Uitgave ïv beheer. Vliegen naar de oost, van de luchtlijn Nederli 1924-1935 door H. Rol. Uitg Haarlem. 95 blz - geen Van uitgeverij Sirius en SU Den Haag is het groene boft Alternatieve geneeswijze] Bos 176 blz - 12.50. J ir jitg. De maan en wij. Lunaire op lichaam en geest door en J. Agel. Uitg. Becht, 192 blz - 19.90 Spelend gaat het beter, gehandicapte kinderen door lemsen-Van Witsen. Uitg. kerk. 87 blz 18.50 Van uitgeverij Elsevier te^ dam zijn: Chrysallis 6, hal tijdschrift heeft als thema vergeten vrouwen uit de Nedi literatuur tot 1900. De redact) H v Buuren, E. 't Hart. en H. rius. 176 blz - 19 50 Bab; dagboek. M. Oonk zette haari| gen op papier, I Verhagen g~ matie over babyverzorging. wit tekeningen zijn van H. F kleurenillustraties van O. Dli blz ƒ24 50 Zorg dat jee briefje krijgt. Novelle van G-l 2de druk 143 blz - 14 50. Del het mysterie van toekomsttT ling in de oudheid door P. 1_ berg (235 blz ƒ39.50 Van P| zijn: Waar kom ik vandaan?^ tel Je het kinderen zonder 0 met plezier (48 blz - 12.901 gebeurt er nu weer met tnt I open en bloot gids voor put* fa hun ouders. (48 blz - 12 9® boeken zijn allemaal van ufl Elsevier te Amsterdam.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1980 | | pagina 4