Het parlement een gekkenhuis?
Tekening van een lezer
Trouw
Commentaar
POLITIEK
aymara is er slecht aan toe
De eerste ronde (1)
De eerste ronde (2)
stuur 'n brief
moeders
helpen
toekomst
verhaaltjes
stem in auto
Water in Utrecht
5 procent duurder
=s ZATERDAG 4 OKTOBER 1980
BINNENLAND
TROUW/KWARTET
5
Het loonoverleg van gisteren heeft
de verbetering van de Nederlandse
economie nauwelijks een stapje
dichterbij gebracht Niet dat we er
zoveel van hadden verwacht Het is
echter telkens weer deprimerend als
loeschouwer aanwezig te moeten
zijn bij een drama met een tragisch
einde, ook al ken je dat einde
levoren al zo ongeveer, en weet je
hoe de rollen zullen worden ge
speeld
Met nostalgie sprak minister Albe-
da gisteren over een jaar geleden
Toen stonden de 'sociale partners'
evenzeer tegenover elkaar en deden
eveneens hun best elkaar te over
treffen in krachtige termen om het
regeringsbeleid, elk vanuit de eigen
invalshoek, te veroordelen. Niette
min kwam er toen bijna een cen
traal loonaakkoord tot stand dat
uitzicht bood op gezamenlijke in
spanningen van vakbeweging,
werkgevers en werknemers om ar
beidsmarkt en werkgelegenheid te
verbeteren
Een soortgelijke roldoorbreking,
een doorbraak van nieuwe zakelijk-
huid. lijkt dit najaar voor het loon
overleg niet weggelegd. De vakcen
trales CNV en FNV hebben enkele
beperkte constructieve suggesties
gedaan, maar gevreesd moet wor
den dat de werkgevers zo schrome
lijk overvragen, dat zelfs een over
eenstemming op enkele onderdelen
niet erg waarschijnlijk lijkt
CNV en FNV tonen zich bereid te
praten over beperking van de prijs
compensatie voor hogere inkomens
en eventueel ook van de vakantie
toeslag voor hogere inkomens. Op
die wijze zou wellicht een beperking
van de gemiddelde loonkostenstij
ging met een procent mogelijk zijn
Daarnaast heeft het CNV het inspi
rerende plan gelanceerd om een
procent van de bruto lonen af te
romen ten behoeve van een apart
fonds voor werkgelegenheid bevor
derende maatregelen
De werkgevers van hun kant eisen
liefst voor 2,7 miljard gulden aan
vullende bezuinigingen bij overheid
en sociale uitkeringen, en verlangen
daarnaast een beknotting in de
prijscompensatie voor iedereen. Zij
laten nu al weten niet thuis te zijn
voor centrale loonafspraken zonder
deze twee elementen erin, terwijl de
vakcentrales een beknotting van de
prijscompensatie onbespreekbaar
hebben genoemd, en minister Albe-
da eerder deze week ook de 2,7
miljard extra bezuiniging. Wie dan.
prompt daarop, van deze twee ele
menten een soort voorwaarde voor
af maakt, wekt tenminste de indruk
erop uit te zijn het centrale loono
verleg te doen mislukken.
De werkgevers hebben waarschijn
lijk gelijk wanneer zij denken zón
der centrale afspraken in 1981 op
loongebied goedkoper uit te zullen
zijn dan mét. in ieder geval in de
zwakkere sectoren zoals industrie,
bouw. Zij ontnemen het land dan
echter wel de kans op elke gezamen
lijke aanpak van de sociale partners
in de sombere economische toe
komst. De lijn die de werkgevers nu
kennelijk gekozen hebben, is daar
om zowel kortzichtig als gevaarlijk.
DEN HAAG Het is eigenlijk nog een meevaller, dat onze volksvertegenwoordigers rustig
aan het werk konden blijven toen dezer dagen een landelijk ochtendblad opende met het
nieuws dat onze parlementsleden een afkeer hebben van hun bazen (de kiezers dus) en zij
voorts hun onbarmhartige taak alleen maar verrichtten omdat het parlement per saldo toch
een aardige springplank is om het elders wat verder te kunnen schoppen.
De conclusie kan na gisteren niet
anders zijn dan dat regering en
parlement zelf eerst een aantal be
slissingen zullen moeten nemen.
Komende week zijn in de Tweede
Kamer de algemene politieke be
schouwingen Een centraal punt
van kritiek op het kabinetsbeleid
voor 1981 is de oneerlijke verdeling
van de offers: voor iedereen even
veel Kamer en kabinet moeten nu
duidelijk maken hoe zij dit „plaat
je" denken bij te kleuren Voorts
doet de regering er verstandig aan
alvast dankbaar aan te grijpen het
geen de vakcentrales nog wat
schoorvoetend aanbieden: aftop
ping van prijscompensatie en van
vakantietoeslag
Daarnaast zal het debat van ko
mende week een veel duidelijker
band moeten opleveren tussen ge
brachte offers in koopkracht en de
effecten daarvan op de economi
sche ontwikkeling. Het CNV-plan.
waarover zich gisteren naast Albe-
da ook FNV-voorzitter Kok welwil
lend heeft uitgelaten, dient zo snel
mogelijk te worden uitgewerkt Een
dankbare taak voor de CDA-fractie
die eerder met soortgelijke ge
dachten rondliep om hiervan
Welke baas zou zulk ondankbaar en
op betere baantjes belust tuig in
dienst willen hebben? Kennelijk al
leen de onnozele kiezer, want zo lazen
we in hetzelfde ochtendblad: hij ver
wacht eigenlijk niets beters van zijn
ondergeschikte Politici doen alles,
behalve wat de kiezer wil of verwacht
en de kans dat zij ooit beweringen
doen. die stroken met de opvattingen
van de kiezer is klein, zo rilet geheel te
verwaarlozen.
Ja, waar kiezer en politicus, baas en
knecht het kennelijk zo slecht met
elkaar getroffen hebben rest slechts
verbazing, om niet te zeggen verbij
stering, waarom zo'n situatie onge
straft kan blijven voortbestaan. Zou
het politieke bedrijf werkelijk een
gekkenhuis zijn?
Op het moment dat men zich dit
afvraagt is het even oppassen gebla
zen, want aan het betreffende nieuws
bericht ligt een serieus wetenschap
pelijk onderzoek ten grondslag, een
overigens nog niet helemaal afgeron
de interuniversitaire studie onder lei
ding van het Politicologisch Instituut
van de Erasmusunlversiteit te Rot
terdam. Zoveel is daarvan wel duide-
lijk dat een enquête onder leden van
de Eerste en Tweede Kamer heeft
uitgewezen, dat parlementariërs over
het algemeen het gevoel hebben dat
veel van hun standpunten niet of
onvoldoende door hun kiezers wor
den begrepen.
Omgekeerd is uit eerder onderzoek al
gebleken, dat ook de kiezers nou niet
bepaald het gevoel hebben dat afge
vaardigden hun politieke opvattin
gen vertolken. En voorts waren politi
ci stom genoeg om in te vullen, dat
veel van hun collega's het lidmaat
schap van de Kamer zien, dan wel
gebruiken als een springplank om
carrière te maken. Vandaar.
Nou is het een bekend gegeven dat
met behulp van enquêtes zo ongeveer
alles kan worden bewezen zelfs dat de
lucht een komljnenkaas is. Wat was
er bijvoorbeeld eenvoudiger dan het
goede recht te bewijzen van het eer
tijds zo omstreden REM-elland van
door Willem Breedveld
waaruit Nederland kennis kon maken
met de zegeningen van de commer
ciële televisie inderdaad, 80 procent
van de bevolking bleek zich voor dit
Verolmeproject uit te spreken. Zo
goed als trouwens een meerderheid
van diezelfde- bevolking het enkele
maanden later eens was met de over
heid, die ondanks de zogenaamde
volkswil een hardhandig einde maak
te aan dit volksvermaak.
Schommelingen
Wat bewijzen dit soort schommelin
gen anders dan dat het levensgevaar
lijk is enquêtes klakkeloos te inter
preteren. zoals bijvoorbeeld het och
tendblad in kwestie deed.
Het onderzoek als zodanig zegt niet
meer dan er tussen het parlement en
de kiezer een zekere afstand bestaat
Beiden hebben het gevoel dat aan
hun opvattingen onvoldoende recht
wordt gedaan. Op zichzelf is dit niets
nieuws. Het voorbeeld van het REM-
elland bewijst al dat de kiezer op zijn
minst tegenstrijdig is. Eigenlijk wil
hij vele dingen tegelijkertijd die el
kaar echter vaak uitsluiten. Bijvoor
beeld wil hij een hoog inkomen en
ook nog goed en gratis onderwijs.
Bijvoorbeeld ook zou hij soms alle
etnische minderheden een schop on
der de kont willen geven, om vervol
gens weer driftig te protesteren als de
overheid die al te hardhandig aan
pakt
Het is daarom helemaal niet verba
zingwekkend dat een politicus desge
vraagd enige vervreemding ten op
zichte van zijn kiezer veronderstelt.
Tot zover niets nieuws dus. laat staan
dat men tot wederzijdse afkeer zou
mogen besluiten. Hooguit kunnen er
kanttekeningen worden gemaakt
over de mate van vervreemding. Het
zal de wetenschap al moeite genoeg
kosten de relevantie daar van aan te
tonen. Waarmee nog niet is gezegd
dat vervreemding als zodanig geen
probleem zou zijn. Integendeel
Carrièredrift
Nieuw is wel dat politici in de desbe
treffende enquête zo stom zijn ge
weest hun collega's carrièredrift in de
schoenen te schuiven. Maar liefst 131
van de 205 ondervraagden verdenken
hun collega's ervan het parlement als
een opstapje te gebruiken. Wat zich
hier openbaart is niet de gebruikelij
ke en modieuze misprijzing van het
parlement als instituut door anderen,
maar door het parlement zelf. Kamer
voorzitter Dick Dolman heeft zich
ferm verdedigd door ondermeer de
vraagstelling van de enquête in twij
fel te trekken. Ook maakte hij een
kanttekening bij het tijdstip van de
enquête.
Op dat moment lag het vertrek van
piu-lementariërs als Duisenberg (Ra-
bo-bank), Boersma en Van Leeuwen
(OGEM-concern) vers in het ge
heugen.
En misschien is het ook wel zo dat
Kamerleden de vraag zo hebben op
gevat. dat het Kamerlidmaatschap
niet tot in alle eeuwigheid geldt. Het
is een uitermate enerverende functie
en uit die hoofde is het misschien zo
gek nog niet dat Kamerleden zichzelf
een jaar of tien geven voor dit door
staan van de hitte des daags. Veel
Kamerleden die na kortere of langere
tijd het parlement verlieten hebben
echt niet zulke spectaculaire stappen
gezet. Zij werden burgemeester van
een kleine gemeente (Fiévez) of amb
tenaar op het ministerie van binnen
landse zaken (Molleman).
Het moge allemaal waar zijn, op de
een of andere manier klinkt in de
enquête-uitslag toch iets door dat
Kamerleden het respect van dit poli
tieke ambt in twijfel trekken. Wat
zich hier wreekt laat zich niet eenvou
dig beschrijven. Een factor is onge
twijfeld dat veel Kamerleden zich
niet zo gelukkig gevoelen in met na
me de grote fracties. Ze hebben mis-
volgende week een hard punt te
maken. Het rapport van de Weten
schappelijke raad voor het rege
ringsbeleid over een nieuw indu
striebeleid kan een nuttig hulpstuk
zijn bij de invulling van het CNV-
plan.
Het valt te verwachten dat minister
Albeda. nadat komende week de
politieke kaarten nog eens zijn ge
schud, opnieuw de sociale partners
bij zich zal roepen voor een
overlegronde Werkgevers en vak
centrales moeten zich dan maar
eens goed afvragen of zij. bezien
vanuit hun eigen beleid het jaar
1980 zo succesvol vonden, en of zij
de formule van een door de rege
ring gedicteerde loonpolitiek ideaal
vinden voor de rest van de jaren
tachtig. Zo niet, dan zullen zij in de
tweede ronde van het overleg ver
der moeten gaan dan het uitwisse
len van in krasse bewoordingen
verpakte veroordelingen van het
kabinetsbeleid en van elkaar. Dan
zullen zij zich, na deze blijkbaar
onontkoombare plichtpleging in
het rollenspel, vervolgens moeten
zetten aan het uitstippelen van een
gezamenlijk, zakelijk compromis
voor 1981.
Tekeningen, bij voorkeur in liggend for
maat, sturen aan Trouw, jury politieke
prent, postbus 859, 1000 AW Amster
dam. Naam en adres aan de achterzijde
vermelden. Voor geplaatste prenten is er
een boekenbon.
Nog niet lang geleden was antro
poloog John van den Heuvel (26)
uit Roermond voor een vakantie
terug bij de Aymara-Indianen in
Bolivia, waar hij een paar jaar te
voren een half jaar gewerkt had
voor zijn doctoraalstudie. Hij
kon nog net op tijd het land uit
komen toen de militairen daar de
macht hadden gegrepen, maar
hij had er intussen al genoeg ge
zien en meegemaakt om te kun
nen vaststellen dat deze India
nenstam in de diepste ellende
verkeert Voor hen wil hij een
bescheiden actie voeren
De twaalfduizend Indianen van
Irupala, een plaatsje op zo'n 190
kilometer van de Boliviaanse
hoofdstad La Paz, zijn er ontzet
tend veel slechter aan toe dan
een paar jaar geleden, zegt hij.
Het eten is zo duur geworden, dat
de mensen het niet meer kunnen1
betalen. Hun voedsel is zodoende
ontoereikend, de samenstelling
onevenwichtig, de mensen onder
voed Wel tachtig procent van de
Aymara-Indianen lijdt aan tuber
culose. ..De mensen geven steeds
bloed op Overal zie je bloedvlek-
jes Bejaarden zie je er helemaal
niet; ze worden er gemiddeld niet
ouder dan 43 jaar Je verzetten
tegen het militaire regime kan
daar gewoon niet. Daar moet je
gezond voor zijn. Het zijn hoofd
zakelijk keuterboertjes die wat
koffie of sinaasappelen produce
ren. waar ze hun handen al vol
mee hebben."
Waarom gaan al die zieken dan
niet naar de dokter? Heel een
voudig: omdat ze die met een
„inkomen" van vijfendertig gul
den per jaar niet kunnen betalen.
In La Paz zijn natuurlijk wel zie
kenhuizen, maar zelfs wie kans
ziet de 190 kilometer te overbrug
gen, kan toch de verpleegkosten
nooit opbrengen. „Er worden wel
enkele pogingen gedaan om een
ziekteverzekering op te zetten,
maar er is nog steeds niets. Dich
ter bij huls is wel een hospitaal-
tje, maar de twaalf bedden daar
zijn totaal ontoereikend voor
twaalfduizend mensen."
Voor dat ziekenhuisje wil Van
den Heuvel achtduizend gulden
inzamelen. Daar kunnen dan zes
tot acht bedden plus een hoogst
noodzakelijk zuurstofapparaat
voor aangeschaft worden. Welis
waar gaat het hier om een staats-
hospitaal, maar de regering
steekt alleen geld in het leger
Van die kant is geen hulp te ver
wachten. „Dit is natuurlijk geen
incidenteel geval," zegt Van den
Heuvel. „Het gezondheidspro
bleem is een structureel pro
bleem. Overal waar militaire regi
mes het heft in handen hebben,
zitten de staatsziekenhuizen met
dezelfde moeilijkheden Het is
dus maar een druppel op een
gloeiende plaat, maar de mensen
van Irupala zijn dan tenminste
geholpen""
Als het geld bij elkaar is zal hij
het niet zelf kunnen brengen
Vrienden van hem die daar na
mens de missie werken, zullen
het bedrag persoonlijk in het zie
kenhuis afgeven. En om het zo
ver te kunnen laten komen, zul
len eerst flink wat mensen een
bedrag op zijn rekening storten,
hoopt hij Op giro 2602214 ten
name van J S. G van den Heu
vel. Dorpsstraat 12. Roermond,
onder vermelding van „Actie
voor Boliviaanse Indianen"
Vrijwel zeker is de 75-jarige Hum
berto Montano de oudste politie
ke gevangene van Uruguay. Hij
had een lange staat van dienst bij
de rijkshavendienst van Uruguay
en werd vijf jaar geleden plotse
ling gearresteerd. Later werd
hem „medeplichtigheid aan sub
versie" aangewreven; op grond
van de wet op de nationale veilig
heid vallen burgers onder de mili
taire rechtspleging. In 1977 werd
hij wegens vermeend lidmaat
schap van de Uruguayaanse com
munistische partij en zijn jaren
lange medewerking aan vak
bondsactiviteiten binnen de
bond van havenwerkers veroor
deeld tot negen jaar gevangenis
straf. Ten tijde van zijn activitei
ten waren beide bewegingen bij
de wet toegestaan. Ze werden pas
verboden nadat zeven jaar gele
den de militairen de macht aan
zich hadden getrokken. Gewoon-,
lijk worden in Uruguay gevange
nen maandenlang eenzaam opge
sloten gehouden voor verhoor en
foltering De Libertad-gevange-
nis. waar Montano momenteel
zit, is berucht om het wrede regi
me en de slechte leefomstandig
heden. Veel gevangenen worden
er ziek. sommigen ernstig. Mon
tano heeft te kampen gehad met
stoornissen in de bloedsomloop
en werd herhaaldelijk opgeno
men in het militair hospitaal,
eenmaal voor een mislukte her
nia-operatie. Omdat hij al oud is
en steeds zwakker wordt, rijst er
ernstige twijfel of hij wel in staat
zal zijn het nog vier jaar in gevan
genschap vol te houden.
Beleefd gestelde brieven (Spaans
of Engels), waarin wordt aange
drongen op onmiddellijke vrijla
ting op humanitaire gronden van
Humberto Montano kunnen ge
stuurd worden aan: Exmo. Sr
Presidente de la Repüblica. dr.
Aparicio Mendez - Casa de Go-
bierno - Montevideo. Uruguay
hand: een muziekcursus. Sinds
dien is hij niet meer gestopt met
studeren in zijn vrije tijd en nu
hij de eerbiedwaardige leeftijd
van honderd jaar heeft bereikt,
heeft de hoogbejaarde Brit zich
weer bij de universiteit (van Li
verpool) laten inschrijven, waar
bij een cursus over pers en public
relations gaat volgen. „Je weet
maar nooit wat je in de toekomst
nog eens gaat doen", verklaart
hij, „en dan is zo'n cursus nooit
weg."
Toen hij acht was. nam Andrew"
Gyslop zijn eerste studie ter
Een dikke boomtak in de dieren
tuin van San Diego (Californië)
is volgens de oppassers daar het
favoriete plekje van dit Noord-
chinese luipaard. Lui over de tak
hangend doet het dier er gere
geld een tukje, en dat mag, zeker
op dierendag.
Vierentwintig uur en dertig mi
nuten aan één stuk door heeft de
gepensioneerde Deense verpleger
Magnus Jensen op Jutland ver
haaltjes zitten vertellen. Toen hij
stopte had hij er vierduizend ver
teld en daarmee het record gesla
gen van een Amerikaan Bob Cha-
rols die nu nog met vierentwintig
uur en vijf minuten als 's werelds
grootste verteller in het Guinness
recordboek staat. Het is niet be
kend of er, behalve de acht jury
leden, iemand naar Jensen ge
luisterd heeft.
Vrijwel onmiddellijk na de bom
aanslag. een paar maanden gele
den in Antwerpen op joodse kin-'
deren die op een bus stonden te
wachten, werd in Amsterdam het
comité „Moeders helpen joodse
kinderen" opgericht. Het comité
wilde geld en solidariteitsbetui
gingen bijeenbrengen voor de
slachtoffertjes, de tien gewonde
kinderen die de aanslag hebben
overleefd, in tegenstelling tot het
ene kind dat gestorven is. De
opzet van het comité is gelukt:
behalve de solidariteitsbetuigin
gen die bij honderden binnen
stroomden, en de kaarten, brie
ven en tekeningen die naar de
kinderen konden worden door
gestuurd. is er vijftienduizend
gulden ingezameld. Dat bedrag
wordt morgenochtend op het
kantoor van de Agoedath-Jirsael-
organisatie in Antwerpen over
handigd. Het is de bedoeling dat
de zwaarst getroffen kinderen
een vliegreisje naar Israël maken.
Misschien vinden automobilisten
het wel gezellig onderweg, maar
dat is niet de opzet van die vrou
wenstem in de auto. Er is trou
wens geen sprake van een lijfelij
ke aanwezigheid, maar alleen
van een stem die bijtijds waar
schuwt als er iets mis dreigt te
gaan.
De Japanse Toyota-fabriek
heeft zo'n auto met stem in de
handel gebracht, volgens de fa
briek de eerste ter wereld die een
dergelijk snufje bezit. De stem
waarschuwt onder meer als er
nodig bijgetankt moet worden,
als bij het wegrijden de deur niet
goed dicht is, als de bestuurder
vergeet zijn veiligheidsriem om
te doen. het contactsleuteltje bij
het uitstappen laat zitten of de
lichten vergeet uit te doen.
M. W. Schakel
schien moeite om aan de bak te ko
men. Anderen zijn hen voor bij het
verwoorden van politieke standpunt
bepalingen naar buiten.
Schaamlapje
Diezelfde Kamerleden kunnen echter
weten dat deze klacht niet zelden een
schaamlapje is voor de eigen tekort
komingen. Mensen als Schakel,
Voogd en Franssen zijn het bewijs
dat een parlementariër ongelooflijk
veel goed werk kan verrichten zonder
direct aan de spits te opereren. Hun
manier van Kamerlid-zijn illustreert
bovendien dat het lidmaatschap al
lerminst als een opstapje moet wor
den gezien. Integendeel, zij hebben
bewezen dat juist het Kamerlid veel
goed en verantwoordelijk werk kan
verrichten.
Wat ook om de hoek komt kijken is
de positie van het parlement als ge
heel. Op zichzelf is het parlement al
een onhanteerbaar begrip want wat
het parlement wil beperkt zich tot de
meerderheid van het parlement en
daarvan wordt vaak gezegd dat die
machteloos is, niet opgewassen tegen
het regeringsapparaat met zijn dui
zenden ambtenaren. Hoe betrekke
lijk zo'n veronderstelling wel is bewij
zen de kabinetsformaties, die het be
leid en soms zelfs hele departemen
ten op zijn kop zetten.
Maar ondanks de tegenwerping dat
het parlement net zo machtig is als
het zelf wil op de een of andere
manier wordt het centrum van de
macht in het kabinet gezien, daarin
gesteund door het ambtenarenappa
raat. Illustratief in dit verband is het
opereren van fractievoorzitter Lub
bers. Van hem wordt vaak gezegd dat
hij niet in de eerste plaats als parle
mentariër de gang van zaken beoor
deelt. maar veel eer als zeventiende
minister in het kabinet.
Kennelijk gaat hij ervan uit dat het
parlement niet zoveel in de melk te
brokkelen heeft, al was het alleen al
omdat het doo^ de regering voor het
blok gezet kan worden en dan meest
al overstag gaat. Wellicht daarom
kiest hij veiligheidshalve maar voor
een beïnvloeding van de regering via
een achterdeur.
Teken aan wand
Op zijn minst spreekt hieruit de on
derschatting, dat politiek, of het nu
van het parlement of van het kabinet
afkomstig is, uiteindelijk publiek
moet wórden verantwoord. Het is op
zichzelf al een teken aan de wand dat
premier Van Agt zegt niet gaarne te
vertoeven in het parlement. Eigenlijk
bedoelt hij te zeggen dat hij zich wel
publiekelijk wil verantwoorden, maar
dan liever rechtstreeks aan de kiezer
bij voorbeeld via de televisie of op
congressen, waar hij onbekommerd
wordt bejubeld.
drs. J. J. Voogd
Maar Wiegel heeft in het verleden al
bewezen hoe gevaarlijk dit recht
streekse appèl op de kiezer is. Op
WD-bijeenkomsten kreeg hij de han
den op elkaar voor allerlei ferme taal.
die hij vervolgens in het parlement
niet waar kon maken. Daar had hij
met professionele tegenspelers te ma
ken, die en dat wist hij drommels
goed de kachel met hem zouden
aanmaken. Bijgevolg paste hij ervoor
in het parlement te herhalen wat hij
op WD-bijeenkomsten en voor de tv
wel onbekommerd had gezegd.
Het gevaar van het willen omzeilen
van het parlement zit hem in de al
eerder genoemde tegenstrijdigheid
van de kiezer. Een parlement dwingt
tot een eerlijke afweging, waar de
kiezers dat niet kunnen of willen. Het
is daarom langs die weg, dat de parle
mentaire publieke verantwoording
een beter instrument is dan de recht
streekse, hoe pijnlijk dat vaak ook is
en hoe zeer enige vervreemding daar
van soms het gevolg is.
Verdeeld
Op het ogenblik is er geen echte be
groting ingediend. Het kabinet is een
consequente afweging van tegenstrij
dige belangen uit de weg gegaan. Het
resultaat is een verwarde publieke
discussie. Arie Groenevelt gaat in de
slag met zijn collega-bestuurder
Schelling. Pais krijgt de hele onder
wijswereld op zijn dak en Van der
Meulen bindt de strijd aan met zijn
medechristen Van Veen.
Zo een situatie plaatste het parle
ment voor een buitengewone kracht
proef. Het zal orde op zaken moeten
stellen, waar anderen het af hebben
laten weten. Het is een weinig benij
denswaardige. maar wel noodzakelij
ke opgave. Zoveel is echter wel zeker
dat wanneer het parlement het erbij
laat zitten, de kloof tussen de kiezer
onvermijdelijk groter zal worden. En
of er baantjes mee te verdienen zijn?
Wie weet wat voor stoelendans er
weer losbarst als het parlement de
teugels in handen neemt.
UTRECHT (ANP) Het waterge
bruik in midden-Nederland wordt
volgend jaar voor het gemiddelde ge
zin zo'n vijf procent duurder. Dit
blijkt uit de begroting 1981 van het
waterleidingbedrijf Midden-Neder
land.
Volgens het bedrijf is de tariefsverho
ging, waarbij wordt uitgegaan van
een huishoudelijk gebruik van zo'n
140.000 liter per gezin per jaar, nodig
omdat door het wat tegenvallende
watergebruik van dit jaar een gat in
de begroting is ontstaan. Vooral de
slechte weersomstandigheden tot vér
in juli hebben ertoe geleid dat het
watergebruik is achtergebleven bij de
verwachtingen
door Fctzc Pijl mot)
Vrede
Ik wist de plaatsen waar men kelders bouwde
En hield dat tijden lang nauwkeurig vast,
Zou 20 mijn ouders, broers en zus behouden.
Als onverwachts wij door de bom werden verrast.
Er heerste vrede die mij dagelijks benauwde.
Er stonden blikjes in de kelder opgetast.
Ik werd er 's nachts door uit mijn slaap gehouden
En las BB-instructies uit de meterkast.
Zoals een dief, zo komt het eind der tijden
Bedacht ik toen ik zwetend wakker schrok.
Er kwam een ziekenauto onze straat doorrijden.
Het was twaalf uur en twaalf keer sloeg de klok.
Nog kan me wat ik zie enorm benauwen.
Bedenkend dat het met één flits zo op kan houden.
