Nieuwe partij welkom'
7
Callaghan niet kansloos in Labours interne oorlog
Ook wat!
Bellen er steeds
maar relaties.
èderatie pleit voor
ad bejaardenbeleid
Proefprojecten Open
School vallen slecht
Hoe we toch
zulke beeldschone
kopieën maken.
Nou, gewoon
)ud-Kamerlid Van Bennekom (ARP) niet naar CDA
apport naar CRM
'Te eenzijdig feministisch gekleurd'
Verbruik
elektriciteit
daalt
Man bekent vrouw
te hebben gedood
Vakbonden metaal
stellen wellicht
per bedrijf eisen
IIJOAG 26 SEPTEMBER 1980
TROUW/KWARTET
P 6 - RHS 11
pof Piel Hagen
rIEBERGEN Na ruim een halve eeuw actief lidmaatschap van de ARP, is het oud-
amerlid J. A. van Bennekom nu politiek dakloos. Nog niet eens omdat de partij die hij zolang
et hart en ziel diende zichzelf morgen opheft, maar veel meer omdat hij de overgang naar het
OA niet wil meemaken. Samen met zeventig anderen heeft hij daarom zijn lidmaatschap
igezegd
[et is een pijnlijke beslissing ge-
iest", zegt Van Bennekom. „Als
oreitter van een kiesvereniging, lid
de gemeenteraad, wethouder,
ïtenlid en lid van de Tweede Ka-
pf heb ik zo'n beetje alle orgels
Speeld Dan neem je niet lichtvaar-
afscheid."
besluit van de nu 75-jarige Van
nnekom is. zegt hij zelf. onherroe-
Hjlc. Hij heeft onoverkomelijke be-
aren tegen de koers die het CDA is
gen. Binnen deze partij domi-
ért volgens hem het machtsdenken
n de oude KVP van Schmelzer
rwijl de aanhang van de ARP in de
lelopen twintig jaar redelijk stabiel
ef, werd de KVP gehalveerd. ..Nu
oberen ze met onze hulp het hoofd
iren water te houden".
Van Bennekom heeft de oprichting
van het CDA vanaf het begin met
wantrouwen gade geslagen. „Men
heeft eerst de organisatorische een
heid tot stand willen brengen en is
toen pas gaan denken over een poli
tiek programma. Dat is de omgekeer
de weg. Daardoor is het CDA geen
echte eenheid geworden. Vroeg of
laat zal deze haast de partij opbre
ken. Het zou beter geweest zijn als er
eerst een federatie was gekomen.
Daar had dan altijd nog een fusie uit
voort kunnen komei^'
Afhaken
Maar het heeft weinig zin om na te
kaarten, nu de keus gemaakt moet
worden tussen meedoen en afhaken.
Van Bennekom verkoos het laatste.
ADVERTENTIE
HAAG (ANP) Wat ou-
mensen willen, is hen
It gevraagd. Ze worden be-
igd Waar beslist wordt
hun portemonnee of wel
zijn ze niet vertégen-
irdigd en wordt hun stem
niet gehoord. Dat zal an-
zijn als er een wettelijke
voor het ouderenbeleid
zoals de Nederlandse fede-
tie voor bejaardenbeleid
ft ontworpen. Daarin is
iminste eenderde van de le-
n aanbevolen door de orga-
saties van de ouderen zelf:
is duidelijk geworden uit het rap-
rt. dat de Nederlandse federatie
bejaardenbeleid woensdag
atssecretaris Wallis de Vries van
HM en andere betrokken ministe-
ongevraagd heeft aangeboden.
Nationale ziekenhuisraad en de
tionale kruisvereniging hebben er
nderheidsstandpunten bij gedaan,
n geheel nieuwe tekst is volgens
n niet nodig als een eerder voorster
het ministerie van CRM over
deze kwestie een beetje wordt bijge
schaafd.
De (voorlopige) raad heeft in de voor
stellen van de Federatie voor bejaar
denbeleid dertig leden Hij adviseert
gevraagd en ongevraagd op het ge
bied van het ouderenbeleid. De vijf
ministeries die direct bij het ouderen
beleid zijn betrokken, zijn verplicht
advies te vragen over belangrijke be
leidsvoornemens. De raad moet ook
andere adviesorganen zoals de Soci-'
aal-economische raad en de Zieken
fondsraad, kunnen adviseren.
De federatie acht zo'n raad noodzake
lijk om recht te kunnen doen aan de
belangen van anderhalf miljoen be
jaarden. Het is de enige manier om
een samenhangend welzijnsbeleid
voor deze bevolkingsgroep van de
grond te krijgen. Gewezen wordt nog
op de toenemende vergrijzing van
ons land. Ook ontstaan er een „nieu
we" bevolkingsgroep van vitale oude
ren die permanent vakantie hebben.
De raad kan tevens van dienst zijn
voor een samenleving die moet wor
den voorbereid op vraagstukken die
hiermee verband houden, aldus de
Nederlandse federatie voor bejaar
denbeleid.
Hij kan Van Agt onmogelijk zien als
zijn politieke voorman. De manier
waarop diens kabinet de banden met
de WD heeft aangehaald, de half
slachtige houding tegenover een olie
boycot van Zuid-Afrika, het „gesjoe
mel" met de kernwapens en de partij
discipline jegens de dissidenten, het
zijn voor hem tekenen aan de wand.
Bij de Europese verkiezingen heeft
Van Bennekom al eens op een andere
partij gestemd. „Ik kan toch niet
mijn stem geven aan een partij die op
Europees niveau zo nauw samen
werkt met Franz Josef Strauss? Als
ik in West-Duitsland woonde, zou ik
ook geen CDU stemmen. Ik hoop echt
dat die partij de komende verkiezin
gen verliest."
Van Bennekom ziet zichzelf niet als
een geboren dwarsligger, eerder als
'een man van vrede'. Ook zijn politie
ke loopbaan gaf nooit reden om hem
te verdenken van radicalisme. Het
meest bekend werd Van Bennekom
als onderwijsspecialist van de fractie.
Met de helft van de fractie stemde hij
destijds tegen de mammoetwet, om
dat hij daarin een bedreiging zag voor
de vrijheid van het bijzonder onder
wijs. Nog steeds is hij beducht voor
een te grote invloed van de overheid
op het onderwijs, „maar of ik nu nog
tegen een dergelijke wet zou stem
men, dat betwijfel ik", zegt Van Ben
nekom.
Die laatste opmerking wijst op een
ontwikkeling in het denken van deze
oud-politicus, die zich ook op andere
terreinen heeft voltrokken. Er zijn
meer momenten geweest, waarop
Van Bennekom tot andere inzichten
kwam. Zo gaf hij ooit zijn stem aan
een PvdA-motie tegen de Amerikaan
se bombardemente op Vietnam, hij
twijfelde al in een vroeg stadium aan
de juistheid van de anti-revolutionai
re Indiëpolitiek, en als Statenlid in
Zeeland viel hij op door een grote
gevoeligheid voor de milieuproble
matiek.
Dissident
Van Bennekom blijft, ook na het ver
scheiden van die partij, een anti-revo
lutionair in hart en nieren, maar dan
wel een van het dissidente soort. Dat
blijkt bijvoorbeeld uit zijn opstelling
tegenover de kernbewapening. Op
het congres van „Niet bij brood al
leen" dit voorjaar in Dronten, kreeg
hij luid applaus voor zijn opmerking
dat „Van Agt dan wel voor de duvel
niet bang was, maar dat hij wel wat
banger mocht zijn voor de demon van
de kernwapens".
Op het raam van zijn woning in Drie
bergen heeft Van Bennekom een bil
jet van het IKV hangen: „De kernwa
pens de wereld uit. te beginnen uit
Nederland". Hij verklaart: „Deze wa
pens zijn niet meer uitsluitend be
doeld ter afschrikking, maar nu ook
voor een aanval op strategische doe
len Ik vind dat je nooit je vertrouwen
mag stellen op wapens die geen be
scherming bieden, maar alleen maar
vernietiging brengen. Het gebruik en
bezit van zulke wapens is onchriste
lijk en onmenselijk."
Het kernwapendebat van eind vorig
jaar in de Tweede Kamer is voor Van
Bennekom de druppel geweest die de
emmer deed overlopen. Daarom te
kende hij onlangs het manifest waar
in zeventig leden van ARP, CHU en
KVP verklaarden zich niet bij het
CDA te zullen aansluiten. Het evan
gelisch perspectief op gerechtigheid
en vrede komt binnen het CDA onvol
doende tot zijn recht, menen de on
dertekenaars. Het CDA blijft be
heerst door het 'blok- en machtsden
ken' en de ARP heeft zich daar in
wezen bij neergelegd.
Het is een harde conclusie en niet
iedereen heeft het Van Bennekom in
dank afgenomen, dat hij zijn naam
onder dat stuk plaatste. „Vooral uit
Zeeland, waar ik jarenlang in de ge
meenteraad en de staten heb gezeten,
kreeg ik kritiek te horen. Op het
plaatselijke vlak functioneert de
CDA vaak heel behoorlijk. Dat heb ik
zelf ook wel ervaren. Daarom begrij
pen veel mensen niet dat het landelij
ke CDA zo moeilijk tot, stand komt.
In de AR zie Je bovendien een zekere
afstand tussen de partijtop en de
mensen in het land. De voormannen
hebben altijd wel vooropgelopen.
Maar nu is de afstand kennelijk te
groot. Dat bleek ook wel toen men
Hans de Boer een lagere plaats gaf op
de kieslijst."
Van onze parlementsredactie
DEN HAAG De rijksinspectie voor het voortgezet- en
volwassenenonderwijs is niet erg te spreken over een aantal
proefprojecten van de Open School. Vorig jaar bezocht zij
enkele projecten die speciaal bedoeld zijn voor vrouwen, en
volgens de inspectie waren die door het vormingswerk zo
„eenzijdig-feministisch" gekleurd dat sommige vrouwen af
haakten. „Terwijl plaatselijk het hele Open Schoolwerk door
deze kleur werd bepaald."
J. A. van Bennekom
zwaard optreden als lijsttrekker?
Zijn de huidige dissidenten in de
CDA-fractie bereid om mee te doen?
En is het mogelijk met andere groe
peringen samen te werken?"
Mocht het niet lukken om een nieu
we, evangelische partij te stichten,
dan weet Van Bennekom nog niet op
welke partij hij volgend jaar moet
stemmen. De PPR vindt hij iets te
veel de bijwagen van de socialisten,
de PvdA is teveel een optelsom van
uiteenlopende groeperingen, en in
beide partijen zo hij toch de evangeli
sche inspiratie missen. Omgekeerd
vindt hij de nooit tot wasdom geko
men Evangelische Volkspartij weer
te bevlogen.
Het is duidelijk: wie vanaf zijn jeugd
anti-revolutionair is geweest en de
stap naar het CDA niet kan meema
ken, heeft niet een, twee, drie een
nieuw politiek onderdak gevonden.
Een nieuwe, evangelische partij, die
voldoende steun kreeg van de kiezers,
zou Van Bennekom welkom zijn.
„Maar ik ben 75 en zal niet meer het
voortouw nemen."
Over de ervaringen van de inspectie
worden enkele harde noten gekraakt
in het Jaarverslag van het ministerie
van onderwijs en wetenschappen
over vorig Jaar. Daarbij wordt echter
ook vastgelegd dat de Open-School-
werkwijze van grote betekenis kan
zijn voor de maatschappelijke weer
baarheid en persoonlijke ontplooiing
van veel volwassenen.
Volgens de inspectie wordt er bij de
proefprojecten veertien in getal
nog te weinig gewerkt aan de intro
ductie van de Open-School-werkwiJ-
ze in bestaande instellingen voor on
derwijs en vorming. Minister Pais en
zijn collega's van CRM en sociale
zaken willen volgend Jaar met deze
introductie beginnen en het totale
aantal projecten dan op dertig bren
gen. De vorming zou dan zoveel mo
gelijk bij instellingen voor het vor
mingswerk moeten komen en de
scholing zoveel mogelijk bij onder
wijsinstituten. Deze splitsing in vor-
mings- en scholingsprojecten zou wel
eens ingegeven kunnen zijn door de
vrees dat het vormingswerk bij de
Open School gaat overheersen.
Norm
De inspectie meent dat een aantal
teams van de Open-School-projecten
hun eigen werkwijze zo pretentieus
tot norm hebben verheven, dat zij zelf
het „introductledenken" (de intro
ductie van de Open-School-werkwij-
ze in bestaande instellingen) hebben
geblokkeerd.
Sympathie
Toch is Van Bennekom niet pessimis
tisch. „De lijn van de dissidenten in
de Kamer, van de werkgroep 'Niet bij
brood alleen' en nu van de 'zeventig'
(die inmiddels uitgegroeid zijn tot
honderd) blijkt vooral sympathie te
wekken bij Jongeren. Zij herkennen
iets van zichzelf in deze opstelling en
dat geeft mij hoop, dat we tot een
nieuwe bundeling van krachten kun
nen kortien.
Maar hoe dan? Moet er een nieuwe
partij komen, zoals wordt gesugge
reerd in het gisteren aangekondigde
manifest van de werkgroep „Niet bij
brood alleen"? Van Bennekom weet
het niet. „Er moet natuurlijk wel
gauw iets gebeuren, want de verkie
zingen staan voor de deur. Of je een
nieuwe partij moet oprichten hangt
af van vier factoren. Hoeveel mensen
scharen zich achter ons en is dat
genoeg om zes, zeven zetels te be
machtigen? Wil professor Goud-
ADVERTENTIE
ARNHEM (ANP) Het elektri
citeitsverbruik in Nederland is
de eerste negen maanden van
dit Jaar met een half procent
gedaald, ten opzichte van de
zelfde periode vorig jaar. In de
prognoses van de gezamenlijke
elektriciteitsbedrijven wordt
nog rekening gehouden met
een stijging van drie procent.
Volgens directeur J. Bakker
van de gezamenlijke elektrici
teitsbedrijven is die opmerke
lijke daling te danken aan de
teruggang in de economie. Het
bedrijfsleven neemt veel min
der stroom af dan was voor
speld. Ook in de privé-sfeer
werd wat minder afgenomen,
voornamelijk door het goede
weer van de laatste weken.
Energiebesparingsacties be
ginnen langzamerhand vruch
ten af te werpen. In de komen
de jaren zal besparing nog
meer resultaat te zien geven.
ARNHEM (ANP) De politie in Arn
hem heeft een 33-jarige inwoner van
die stad aangehouden, die ervan
wordt verdacht woensdagmiddag
zijn 26-jarige ex-vriendin Oera Schui
ling met twintig messteken om het
leven te hebben gebracht. De ver
dachte heeft volgens de politie inmid
dels bekend.
De al anderhalf jaar geleden verbro
ken verhouding tussen het slachtof
fer en de verdachte zou de aanleiding
zijn tot de steekpartij. Vorig jaar pro
beerde de man Oera Schuiling in Eist
dood te rijden, maar dat mislukte. Hij
werd toen wegens poging tot dood
slag veroordeeld tot een half Jaar
gevangenisstraf.
De eisen die Open-Schoolwerkers
stellen waar het gaat om het aantal
groepen dat straks door een full-time
medewerker kan worden begeleid,
noemt de inspectie pretentieus. Zij
meent dat een Open-Schoolwerker
een royaal aantal uren werk kan ver
richten. Aan de andere kant. zegt de
inspectie, blijft de hoognodige uiV
breiding van voorzieningen voor de
Open School onbetaalbaar als men
zoveel wekelijkse uren meent te moe
ten claimen voor overleg, rapportage,
deskundigheidsbevordering en wer
ving.
Als landelijke CAO mislukt
UTRECHT (ANP) De vakbonden
in de metaalindustrie hebben de me
taalwerkgeversorganisatie FME ge
waarschuwd dat het ontbreken van
een landelijke metaal-CAO en van
goed overleg in de bedrijfstak kan
inhouden dat de werknemers in de
bedrijven zelf gaan proberen de CAO-
eisen boven water te krijgen. Die
werknemers kunnen dan rekenen op
steun van de vakbonden, zo blijkt uit
de brief aan de werkgeversorgani
satie.
Bestuurder Bram Sonneveld van de
Industriebond CNV zei dat de bonden
de metaalwerkgevers willen waar
schuwen dat ze zich door het ontbre
ken van een metaal-CAO extra moei
lijkheden op de hals kunnen halen.
Nu het centraal overleg in de metaal
is gestrand willen de vakbonden bij'
de afzonderlijke ondernemingen
gaan proberen hun eisen erdoor te
krijgen. Sonneveld zei, dat bij indivi
duele bedrijven waar de werkgever
niet met de bonden wil praten, reke
ning moet worden gehouden met ar
beldsonrust. De werknemers kunnen
in zo'n situatie kiezen voor eigen op
lossing en invulling van hun arbeids
voorwaarden en de vakbonden zullen
zich in dat geval dan achter ljun
leden opstellen om hun gerechtvaar
digde verlangens te verwezenlijken.
Ook als het in een later stadium zou
lukken het gesprek over een landelij
ke metaal-CAO alsnog te hervatten
zijn de bonden niet van plan zich te
distantiëren van wat er dan inmid
dels bij de ondernemingen zelf is be
reikt.
ADVERTENTIE
BUITENLAND
or Bert van Panhuis
arcongressen van de Britse Labourpartlj blinken doorgaans niet uit
nor harmonie en eensgezindheid. Het doet dan ook steeds weer komisch
n het gezelschap in het congrescentrum (om en om Blackpool en
ighton) nadat het elkaar dagenlang voor rotte vis heeft uitgemaakt de
inden kruiselings ineen te zien slaan voor het rituele zingen van „De
Jde Vlag" en „Auld Lang Syne".
1 jaar zit er aan het slotgebeuren wellicht
i nog bitterder smaak, want „Blackpool"
rdt volgende week het toneel van één van
belangrijke veldslagen tussen links,
hts en midden in de Labourpartij. Wie er
t wint. de tientallert jaren durende
log zal hij er niet mee beëindigen.
de recente geschiedenis van de Labour-
tij zijn er verscheidene hoogtepunten
tweedracht aan te wijzen. Zo'n twintig
geleden probeerde de gematigde Hugh
atskell de partij te behouden voor een
«durige periode van oppositie. De linker-
ugel wist succes te behalen op punten als
l afwijzen van de gemengde economie, de
werping van de Europese Gemeenschap
eenzijdige nucleaire ontwapening
litskell realiseerde zich dat de Labourpar-
'n het internationale scala van socialisti-
partijen een buitenbeentje en binnen
westerse bondgenootschap een onbe-
«iwbare factor dreigde te worden. Boven-
verloor de partij haar positie van een
wnatief voor de Tories, die onder Harold
jcMillan en Alec Douglas Home een
1ode van gematigdheid doormaakten.
ichten
Jdaar dat Gaitskell zich niet bij de ne-
"agen neerlegde. „Ik zal vechten en nog
te vechten" bezwoer hij de partij, tot het
*id zou zijn bijgesteld. Voor hij in het
Ün van de jaren zestig overleed kon hij
8 de vruchten van zijn onverzettelijkheid
'hken De toetreding van Groot-Brittan-
tot de Europese Gemeenschap eiste in
'2 en 1975 ook wel z'n tol in de partij.
pas sinds vorig jaar zit Labour weer
!t een interne oorlog die in alles herinnert
aan de jaren van Gaitskell en die „de ernsti
ge crisis" in het bestaan van de beweging
wordt genoemd.
De hamvraag is wie de hoogste macht moet
hebben, de gematigde democratisch-socia-
listen die de dienst uitmaken in Lagerhuis
fractie en (schaduw)kabinet, of de hele en
halve marxisten die een meerderheid heb
ben in het partijbestuur en de afdelingen.
Belangrijkste vertegenwoordiger van de
eerste, nu nog machtigste stroming is par
tijleider en oud-premier James Callaghan
Het gezicht van de tweede wordt bepaald
door oud-minister Tony Benn. Deze wil zó
de handen vrijhouden voor het fundamen
tele gevecht, dat hij na het aantreden van
de conservatieve regering van Margaret
Thatcher geen plaats in het Labour-scha-
duwkabinet wilde aanvaarden.
gres van volgende week zal zich moeten
uitspreken over de voorstellen.
Intussen krijgt Callaghan de ene vernede
ring na de andere te slikken. Ten eerste
schreef het partijbestuur van Labour begin
juni een speciaal congres uit ter bespreking
van een pamflet dat alles had van een
verkiezingsprogramma. Alle stokpaardjes
van het bestuur stonden in „Vrede, werk en
vrijheid", van grootscheepse nationalisa
ties zonder vergoeding en invoercontroles
tot uittreding uit EG en NAVO en eenzijdi
ge ontwapening.
De volgende stap van het bestuur was het
opstellen van een „ontwerp-programma"
waarin deze punten waren verwerkt. Het
bestuur heeft geen enkele bevoegdheid om
iets dergelijks te doen en Callaghan zei dan
ook meteen dat hij er geen boodschap aan
heeft
De strijd is gestreden, tijd voor een verbroederend lied. In het midden
Labourleider James Callaghan.
Afdelingen
De linkervleugel heeft zijn positie de afgelo
pen Jaren met zorg opgebouwd. Grote groe
pen linkse socialisten, marxisten en trots
kisten hebben vooral in de grote steden
sleutelposten veroverd in de afdelingen. Die
waren daarvoor over het algemeen een
toonbeeld van politieke apathie. Vooral de
gematigden waren nauwelijks actief en het
verwijt dat deze partijleden grotendeels zelf
schuldig zijn aan de „verlinksing" van de
afdelingen is beslist niet uit de lucht ge
grepen.
Die andere opbouw van de afdelingen heeft
doorgewerkt naar bestuur en congres. In
het 29 leden tellende partijbestuur zijn de
verscheidene geledingen van de Labourpar
tij vertegenwoordigd. Vooral via de sectie
Afdelingen (7 leden) en de sectie Vrouwen (5
leden) heeft „links" zijn positie versterkt.
Tel daarbij enkele linkse vakbondsverte
genwoordigers, de representanten van de
jongeren en de coöps, en de verhouding
links-gematigd binnen het bestuur is 17-12.
Dat partijbestuur heeft het Callaghan en de
gematigden bijzonder lastig gemaakt en is
bezig de functie van de partijleider uit te
hollen. Tijdens het vorige congres moest
Callaghan al buigen voor de eis dat zittende
parlementsleden bij iedere nieuwe verkie
zingen door hun afdeling worden getest op
hun socialisme
Zijn prestige werd echter vooral aangetast
door het besluit van het congres voortaan
het opstellen van het verkiezings- en partij
programma niet meer over te laten aan de
partijleider. Er is een „commissie van on
derzoek" ingesteld die suggesties moest
doen voor een andere structuur van de
partij. Aangezien links ook een duidelijk
meerderheid had in deze commissie, wa*
het niet verwonderlijk dat de voorstellen
merendeels in het straatje waren van het
partijbestuur.
Een derde nederlaag kwam toen de bestuur
ders besloten Labour officieel te laten deel
nemen aan een grote „ban-de-bom-manifes-
tatie" volgende maand. Callaghan heeft
zich meteen gedistantieerd van de mars en
maakte ook duidelijk dat hij een uitspraak
over eenzijdige ontwapening zonder meer
naast zich meer zal leggen. De partijleider
wees daarbij op de ernstige consequenties HOQG PTIJS
voor de NAVO en de Oost-Westbetrekkin
gen als dit de officiële Labourpolitiek zou
worden.
Rodgers heeft het helemaal verbruid door
samen met de oud-ministers Shirley Wil
liams en David Owen een open brief van
drieduizend woorden in het links-liberale
dagblad The Guardian te plaatsen. ^De
bende van drie" zoals ze meteen weinig
origineel werden genoemd, trad in' 211e
openheid aan als de vertegenwoordiger van
de rechtervleugel van de partij en dreigde
min of meer uit de Labourpartij te zullen
treden als de linkervleugel de belangrijkste
ideologische geschilpunten de gemengde
economie, het EG-iidmaatschap en de een
zijdige ontwapening zou winnen. De drie
zouden in dat geval een nieuwe demficra-
tisch-socialistische partij oprichten -
Ze kregen van de linkervleugel het advies
maar meteen op te krassen en de libérale
leider David Steel probeerde hen te winnen
voor een radicaal hervormingsgezinde Coa
litie. Daaraan zou dan ook de huidige voor
zitter van de Europese Commissie. Roy
Jenkins, moeten deelnemen. Rodgers, Willi
ams en Owen hebben echter duidelijk laten
weten geen heil te zien in een nieuwe cen
trumpartij zonder grondslag en historie. Ze
willen eerst vooral via versterking van de
eigen rechtervleugel van Labour werken
Vernedering
Na wekenlang gedelibereer heeft de com
missie voorgesteld het verkiezings- en par
tijprogramma in handen te geven van par
tijbestuur. partijleider en een speciaal ver
kiezingscollege. Dat college zou ook de par
tijleider moeten aanwijzen, iets wat nu nog
een zaak is van de fractie in het Lagerhuis.
Het bestuur had het aanwijzen van de leider
helemaal aan het congres willen laten. In
dat geval zou Tony Benn een grote kans
maken de meest linkse leider in de geschie
denis van Labour te worden en daardoor
onaanvaardbaar voor de kiezers. Het con-
Raketten
Dat de gematigde vleugel deze slag net als
twintig jaar geleden nog lang niet heeft
gewonnen, blijkt ook wel uit de manier
waarop William Rodgers. de schaduwminis-
ter van defensie wordt behandeld. Zijn uit
spraak ten gunste van de stationering van
kruisraketten op Britse bodem heeft hem
op voet van oorlog met het bestuur en de
linkervleugel van de fractie gebracht en
men heeft zijn aftreden geëist Tekenend
voor de verhouding is dat het Labourhoofd-
kwartier onlangs in een partijui rending
over de defensie niet Rodgers liet spreken,
maar de Schot Robin Cook, die een fervent
tegenstander is van kernwapens.
Het zal er volgende week hard aan toegaan
op het congres. Maar waarnemers geloven
dat Callaghan uiteindelijk op punten zal
winnen dank zij de hulp van de bonden met
hun blokken stemmen. Callaghan heeft on
langs op het TUC-congres de bonden al
gepaaid en voor een hoge prijs de erken
ning dat Labour de politieke arm van de
vakbeweging is? willen de bonden hem
wel steunen.
De grote vraag is daarna wat Callaghan
vervolgens zal doen: blijft hij aan als partij
leider of ziet hij een mooie gelegenheid om
eervol het politieke toneel te verlaten. Nie
mand durft er een zinnig woord over te
zeggen, al zijn de adviezen om nu de leiding
over te dragen talloos Treedt Callaghan
terug, dan valt de beslissing eind oktober,
begin november. Tot zolang zullen de spe
culaties de informatie beheersen
