De worsteling van de
Vrije Universiteit
Miljoenenschade
bij schoolbrand
Tekening van een lezer
boycot als laatste paardemiddel
rrouW\ Commentaar
en nieuwe strategie
irgemeester
■f
0 overleg bij Ahold opgeschort
Jubileumboek van zeshonderd bladzijden
Rllll II
op bestelling
land kwijt
veilig gevoel
steppen
BINNENLAND
R H S TROUW/KWARTET
5
nieuwe strategie van de Partij
de Arbeid voor de verkiezingen
1981 staat haaks op de vorige
een Partij van de Arbeid die
irde eisen vooraf stelde, zowel
latige als personele. De
lalige lijsttrekker van het
bijvoorbeeld, kon en mocht
ligureren in een nieuw kabinet,
strategie ook die verder werd
:rond met een soort getallenma-
op grond waarvan kenners van
kunst precies konden vaststel-
wanneer een beleid wel en
''Sinter niet progressief genoeg
ï-
ml
t PvdA boekte toen tien zetels
st. Dat wel, ook al zal wel nooit
maal worden opgehelderd of
ot zetels er nu gekomen zijn dank
ie of ondanks de gehanteerde stra-
Ie, Zoveel is echter wel zeker dat
in belangrijke mate heeft bijge-
igen aan een politiek klimaat van
wiring, waarin een kabinet
anend op een bredere meerder-
'r l in het parlement, er niet kon
m
J«
1 p die achtergrond is de nu
sen strategie een verademing.
u wden geen voorwaarden voor-
V aeld. De deur naar het CDA
it op een bepaalde manier wijd
Igezet, ook al wordt een duide
rs voorkeur uitgesproken voor
u kabinet van PvdA met D'66.
n t de macht, maar het te voeren
ad is centraal gesteld en daar-
n i, mogen we nu lezen, valt met
ei PvdA nog te praten ook. Pure
M valt nog te bezien. Zo ont-
le ai de vorige strategie bijvoor-
J duidelijk uit een gevoel van
moed. Hoe overtrokken die
e> I groot lokaal of nationaal be-'
1 dient minister Wiegel van bin-
'l andse zaken toch te dienen
t i in de Groninger gemeente
almdam een burgemeester neer
aten die door de raad niet
gewenst? Voorstellen om
ipeesters rechtstreeks te laten
B door de bevolking hebben
j 'ia Nederland nooit gehaald.
a/het is toch een eenvoudige eis
njgoed bestuur dat hij benocmin-
de wensen van de gekozen
knteraad zwaar meewegen?
t gemeente is gediend met een
touwde wrok van de raad tegen
benoemde voorzitter. Een bur-
«ster kan zich alleen maar on-
ikkig oelen bij zulke verhoudin-
Daarom is het onbegrijpelijk
de kandidaat voor Muntendam
miet heeft terug getrokken. Het
i hier nola bene om een lid van
de partij die de meeste drukte
ook was, er sprak toch een onmis
kenbare dadendrang uit, die nu
grotendeels ontbreekt. Het lijkt wel
of het nieuwe realisme van de PvdA
mede is ingegeven door een gevoel
van malaise. Om de gedachten te
bepalen: binnen de PvdA is ook de
lijn besproken zonder meer rege
ringsverantwoordelijkheid na te
streven. Kennelijk was de teleur
stelling over het buitenspel staan zo
groot, dat ook deze minimumlijn
acceptabel was. Het zou echter on
herroepelijk een terugkeer hebben
betekend naar de dagen van weleer,
waarin de twee grootste partijen
KVP en PvdA altijd wel mochlen
tekenen op een kamermeerderheid
en de kiezer het nakijken had.
Zover is de PvdA in haar nieuwe
strategie gelukkig niet gegaan. De
PvdA heeft nadrukkelijk ook haar
progressieve intentie willen bewij
zen door een voorkeur uit te spre
ken voor een kabinet van PvdA en
D'66, waarbij deze laatste partij
niet zou mogen verwateren tot een
middenpartij. In hoeverre dit ech
ter een reiel alternatief is hangt in
belangrijke mate af van de uiteinde
lijke opstelling van D'66. En in
laatste instantie uiteraard van de
kiezer.
En daarmee zijn we terug bij de
centrale vraag in een democratie: in
hoeverre ziet een partij kans de
kiezer het gevoel te geven dat zijn
stem telt. Daarvoor is, dachten wij,
in de eersle plaats een aanspreek
baar en herkenbaar beleid nodig.
Strategospelletjes zijn mooi, maar
de kiezer is vooral gediend met de
uilkomsten van het spel. En daar
zal de PvdA het nog moeilijk ge
noeg mee hebben. Trouwens niet
alleen deze partij.
heeft gemaakt over de democrati
sche beginselen die zouden zijn ge
diend met de invoering van de
gekozen burgemeester.
mcir
Dat de huidige politieke leider van
deze partij in zijn commentaar op
de affaire-Muntendam zegt dat zul
ke benoemingen maar moeten wor
den aanvaard door de gemeentena
ren grenst, voor wie zich de ge
schiedenis van D'66 herinnert, aan
het schaamteloze.
De benoeming in Muntendam heeft
veel weg van een prestigeslag. Mi
nister Wiegel staat bekend als een
flinke man. Voor zijn reputatie
vond hij het kennelijk nodig de
mensen in het land eens te laten
zien dat hij zich niet van de wijs
laat brengen door een paar ama
teur-politici in Oost-Groningen.
Hei is flinkheid van het soort dat
wijs beleid nog wel eens in de weg
wil staan.
onze sociaal-economische re-
RECHT Het CAO-orerleg bij
aid met in totaal 26.000 werkne-
Is gisteren door de diensten
den opgeschort. Ahold en bonden
den het niet eens worden over een
IdsUJdverkorting bij het groot-
tóbedrijf. De directie van Ahold
ade zich bereid om op basis van
Wllgheld een arbeldstijdverkor-
van 50 uur op Jaarbasis toe te
li.
j) Kos van de Dienstenbond CNV
[lsteren dat de bonden vinden dat
kosten van korter werken tenmin-
voor de helft door de werkgever
«t«n worden gedragen. Zij wensen
met name de laagstbetaalden
aden ontzien. Hoofdbezwaar van
vakbeweging richt zich evenwel
tegen het vrijwillige karakter van de
arbeidstijdverkorting. „Wij vinden
dat korter werken méér werk moet
opleveren en dat bereik je alleen wan
neer arbeidstijdverkorting over de
hele Unie wordt ingevoerd. Wanneer
er alleen op basis van vrijwilligheid
korter kan worden gewerkt, is de
kans groot dat er wat meer ln deeltijd
wordt gewerkt Bovendien is het voor
het beter betaalde hoger personeel
gemakkelijker om onbetaald verlof
op te nemen dan voor de laagstbe
taalden," aldus Kos.
Ahold heeft zich al wel bereid ver
klaard de prijscompensatie per 1 Ja
nuari 1981 te herstellen, de VUT-rege-
ling te verbeteren en een dag extra
vakantie te geven. Een kwart procent
van de loonsom zou gebruikt kunnen
worden voor een vull-werktoeslag ln
de distributiecentra.
door PM Hagan
Worstelen is niet een sport die ln gereformeerde kring druk werd beoefend. Men gaf de
voorkeur aan korfbal en desnoods trokken de zonen der mannenbroeders op zaterdag een
voetbalshirt aan. Maar een christelijke worstelverenlglng ls er bij mijn weten nooit geweest.
Dat gemis hebben de gereformeerden
ruimschoots gecompenseerd door op
geestelijk terrein te worstelen waar
zij maar konden. Met de problemen
des levens, met de vragen van kerk,
staat en maatschappij, ja zelfs de
geneugten van de seksualiteit werden
nog opgevat als een vraagstuk waar
mee Je, vanuit de gereformeerde zede,
moest worstelen.
Geen wonder dat de geschiedenis van
de honderdjarige Vrije Universiteit
zich vooral laat verstaan als een wor
steling tussen geloof en wetenschap.
In de prospectus waarin uitgever Kok
het zeshonderd pagina's dikke jubi
leumboek „Wetenschap en reken
schap" aanprijst staat dat met zoveel
woorden: „In de worsteling om met
deze vragen klaar te komen
Na een Inleiding van prof. dr. W. J.
Wlerlnga over de VU als bijzondere
Instelling volgen veertien hoofdstuk
ken over de verschillende (subfacul
teiten. De rij begint met Veenhof
(theologie) en Diepenhorst (rechten),
die de geschiedenis van hun faculteit
behandelen ln de vorm van een beel
dengalerij van hoogleraren.
Veenhof laat onder andere zien hoe
Kuypers overschatting van de dog-
matlek en diens onderwaardering PSVCnidtriG
van de exegese de theologische facul
teit nog lang parten heeft gespeeld.
Daardoor ls de ontwikkeling van een
„bijbelse" theologie vertraagd.
alleen maar vruchtbaar zijn, ls zijn
conclusie.
Diepenhorst volgt hetzelfde stramien
als Veenhof en schildert uitvoerig de
verdiensten van alle hooggeleerden
die de Juridische faculteit ln de voor
bije honderd Jaar hebben bemand:
van Fablus tot de auteur zelf. Slechts
eenmaal valt hij uit de toon. Dat ls
wanneer hij zijn collega Bianchl de
oren wast. Niet alleen bekritiseert hij
ongenadig diens Juridische denkbeel
den, maar ook schroomt hij niet zijn
„elitaire levenshouding" in minde
ring te brengen op zijn „forse sociale
uitspraken".
Terwijl Veenhof en Diepenhorst hun
faculteit vooral van binnenuit be
schrijven, proberen de auteurs van de
volgende hoofdstukken veel meer de
VU te plaatsen ln de context van de
ontwikkelingen die zich daarbuiten
voordeden. De confrontatie tussen
geloof en wetenschap wordt boeien
der naarmate er nieuwere takken van
wetenschap aan bod komen, zoals de
psychiatrie (vanaf 1907 aan de VU
onderwezen), de natuurwetenschap:
pen (vanaf 1930) en de maatschappij
wetenschappen (sinds 1950).
Het heeft ook lang geduurd voordat
de theologen van de VU de vensters
open zetten naar andere kerkgenoot
schappen en naar de maatschappij.
Een van de eerste pijnlijke gebeurte
nissen was het ontslag van Hoedema-
ker ln 1888. Nog benauwder was het
klimaat ln de jaren twintig, toen de
dogmaticus Hepp de scepter zwaaide
en de kwestie van de sprekende slang
uit het eerste bijbelboek tot een kerk
scheuring leidde.
„Elitair"
Veenhof toont zich ingenomen met
de wijze waarop de theologische fa
culteit zich sindsdien heeft omge
vormd van „bolwerk tot verdediging
en aanval" tot „oecumenisch plat
form". Zolang men wil theologiseren
vanuit de bijbel, kan die openheid
De geschiedenis van de leerstoel psy
chiatrie (nauw verbonden aan de Va-
leriuskllnlek) ls niet zonder spanning
verlopen. Twee hoogleraren van
naam (Bouman ln 1926, Van der
Horst ln 1963) verlieten de VU. Ook
Buijtendljk zocht elders een onderko
men. Het heeft kennelijk veel moeite
gekost om het idee van een „open en
onvoltooid mensbeeld", zoals na de
oorlog ls uitgewerkt door Janse de
Jonge, ingang te doen vinden ln een.
wereld die door statisch opgevatte
beginselen en vakwetenschappelijke
wetmatigheden werd gekenmerkt.
De komst van de natuurwetenschap
pen ln 1930 betekende voor de VU een
kennismaking met een wereld die af
en toe haaks leek te staan op oude
zekerheden. De discussie over evolu-
tie en schepplngsgeloof is daarvan oOCiOlOQIG
het treffendste voorbeeld. De hoogle
raren Jonker, Van de Fliert, Lever en
Vlijm hebben daarin een ruim aan
deel gehad. Zij hebben him achter
ban langzaam maar zeker vertrouwd
gemaakt met de gedachte, dat het
scheppingsgeloof niet instort als de
zon niet meer om de aarde draalt.
Evolutieleer
l
Verhelderend ls het nog eens ln het
hoofdstuk van Lever en VUJm te lezen
hoe Kuyper over de evolutieleer
dacht. Hij keerde zich vooral tegen de
pretentie van het evolutiedogma, dat
bij voorbeeld via het struggle-for-life-
ldee de mens aanzette tot een brute
machtsstrijd. In dat verband verwijst
Kuyper zelfs naar het wrede imperia
lisme van „eens zo nobele" landen als
Engeland en Amerika, die omstreeks
1900 de hele wereld opeisen voor ma
terieel gewin.
Anders dan hele generaties van zijn
nazaten bezat Kuyper ook een zekere
openheid voor de resultaten van de
natuurwetenschappen, zelfs als ze ln
strijd schenen met de leer der vade
ren. Stel eens, zo redeneert hij, dat
het God inderdaad beliefd had niet
de soorten zelf te scheppen, maar de
ene soort uit de andere te laten voort
komen, „de schepping zou er even
wonderbaar om zijn".
Ook ln de hoofdstukken over de
maatschappij-wetenschappen blijft
de stichter van de VU op de achter
grond een rol van betekenis spelen.
Het mag dan waar zijn dat Kuypers
maatschappij-visie tijdens diens mi
nisterschap onvoldoende ln sociaal
beleid vertaald ls, zijn „architectoni
sche" kritiek op de samenleving ls
nog altijd het herlezen waard en voor
de VU een mogelijke Inspiratiebron.
Het ls te betreuren dat Kuypers ver
wachtingen over de beoefening van
de economie (hij zoekt daarin een
tegenwicht tegen het roofdierachtige
karakter van de samenleving) zo wei
nig hebben doorgewerkt in de econo
mische faculteit. Het neo-klassleke
denken heeft daar gezegevierd en het
vak politieke economie kreeg nauwe
lijks kans.
Tekeningen, bij voorkeur in liggend for
maat, sturen aan Trouw, jury politieke
prent, postbus 859, 1000 AW Amster
dam. Naam en adres aan de achterzijde
vermelden. Voor geplaatste prenten is er
een boekenbon.
Zo begon het in oktober vorig jaar het jubileumjaar van de
Vrije Universiteit: op het terrein bij het hoofdgebouw werd
een .Jubileumboom" geplant.
ingaat op de verhouding tussen ge
loof en wetenschap, die in de rest van
het boek centraal staat. Kuiper geeft
wel een uitvoerig overzicht van de
ontwikkeling van de sociologie, maar
over de eigen Inbreng van de VU is hij
uiterst summier. Het eveneens dit
jaar verschenen boek „Reformatori
sche maatschappijkritiek" van zijn
naamgenoot D. Th. Kuiper en H. E. S.
Woldring biedt dan heel wat meer. Al
wordt ook daaruit duidelijk dat de
VU niet altijd voorop heeft gelopen in
het doordenken van de maatschappe
lijke vraagstukken.
Prof. Kuiper maakt er geen geheim
van dat hij zich ergert aan al die
modieuze sociologen die al voordat ze
„onderzoek" hebben gedaan klaar
zijn met hun conclusie, dat de on
rechtvaardige structuur van de sa
menleving de schuld ls van alle ellen
de. Die ergernis deel lk met hem.
Maar Kuiper vergaloppeert zich wel
als hij daarbij verwijst naar activis
ten die de Shell beschuldigden van
het ontduiken van de door de VN
afgekondigde boycot van Rhodesië.
Het wetenschappelijk karakter van
die beschuldiging is mij verder een
zorg, dit voorbeeld geeft aanleiding
tot misverstand.
Geen bedlectuur
Het hier gegeven overzicht blijft hap
snap. Een boek van zeshonderd blad
zijden laat zich niet samenvatten op
een halve krantepagina. Ik eindig
met de waarschuwing aan mogelijke
kopers dat let boek bijna zeventig
gulden kost en absoluut geen bedlec
tuur ls. Maar voor liefhebbers van de
geestelijke worstelsport is deze turf
een bron van genoegen. En alle men
sen die wel eens twijfelen aan het
bijzondere karakter van de VU moe
ten dit boek zeker lezen om genezen
te worden van hun achterdocht.
In mindere mate ls Iets soortgelijks
gebeurd met een vak als sociologie.
Typerend ls dat het hoofdstuk van
prof. dr G. Kuiper Hzn zo weinig
Van een onzer verslaggevers
ROTTERDAM De Rotterdamse brandweer, geassisteerd
door korpsen uit Spijkenisse en Poortugaal, heeft dinsdag
morgen uren werk gehad om een grote brand in de scholenge
meenschap Albert Eindstein (1100 leerlingen) in Hoogvliet te
bedwingen. De brand werd om drie uur ontdekt; de laatste
brandweerlieden konden eerst tegen de middag inrukken. De
schade aan de semi-permanente gebouwen loopt in de mil
joenen.
Omtrent de oorzaak van de brand
tastten politie en brandweer gisteren
nog in het duister. Vanwege de wat
geïsoleerde ligging werd het vuur
eerst ontdekt toen een groot deel van
een van de vleugels van het complex
in brand stond.
De Rotterdamse brandweer slaagde
erin twee delen van Het scholencom
plex te behouden. In dat deel zullen
de lessen vanaf morgen donderdag
worden voortgezet.
Een deel van de Hoogvlietse bevol
king werd via geluidswagens van de
Rotterdamse politie geadivseerd ra
men en deuren dicht te houden. Re
den voor deze alarmering was het feit
dat het scheikundelokaal in brand
stond. In dat lokaal en in een chemi
sche kluis lagen honderd verschillen
de soorten chemicaliën opgeslagen
die op de school voor proeven worden
gebruikt.
Omdat geruime tijd onzeker was of
deze chemicaliën gevaar zouden ople
veren voor de bevolking of de red
dingsploegen werd uiterste voorzich
tigheid in acht genomen. Persoonlij
ke ongelukken deden zich niet voor.
Metingen nog tijdens de brand en
achteraf toonden aan dat de vrees
voor gevaarlijke gassen ongegrond
was, voornamelijk vanwege de gerin
ge concentratie van in de school aan
wezige chemicaliën.
BA VEL (ANP) Uit een nader onder
zoek dat de provincie heeft laten in
stellen in wijde omgeving van de vuil
stortplaats in het Brabantse Bavel is
gebleken, dat er in het drinkwater
geen giftige stoffen zitten. Grond
monsters tot een diepte van zestig
meter direct bij de stortplaats heb
ben enkele maanden geleden de aan
wezigheid van tolueen en benzeen
aangetoond. Een daarop volgend on
derzoek van het Brabantse energie-
en waterbedrijf wees uit, dat het
grondwater niet verontreinigd is.
„We hebben een huwelijksboycot
afgekondigd als laatste paarde-
middel. Al sinds de oprichting, elf
Jaar geleden zijn we bezig voor
verandering van de echtschei-
dingswet. Wij hebben verschrik
kelijk veel gedaan om er een
nieuwe wet door te krijgen, maar
de toestand duurt maar voort.
Op dit moment willen veel men
sen nog graag trouwen, het huwe
lijk is nog in ere, maar daar kan
binnen drie jaar verandering in
komen. En als er dan eenmaal
zo'n omslag-punt komt, is dat
niet meer te keren. Al zouden we
alleen maar bereiken dat door de
boycotactie een aantal mensen
misschien wat wantrouwender
ten opzichte van de toekomstige
partner komt te staan".
Als vooraitter Verhaaren van de
Stichting Organisatie Geschei
den Mensen over de door zijn
stichting uitgeroepen huwelijks
boycot spreekt, raakt hij in vuur.
De nu geldende alimentatierege
lingen zitten hem en zijn
S.O.G.M.-genoten tot hier en dat
is geen wonder, want zij allen
hebben met de volgens hen zeer
onrechtvaardige regelingen na
een echtscheiding te maken. Uit
de boycot-oproep, gisteren in alle
landelijke ochtend- en avondbla
den geplaatst („huwelijksboycot
tot de wet is gewijzigd") zou je
kunnen opmaken dat die adver
tentie tot mannen en tegen vrou
wen gericht is. Als Je ln die adver
tentie alleen al dit leest: „Weet je
dat vele vrouwen het huwelijk
zien als een levensverzekering",
„dat je als man tot levenslange
alimentatie wordt veroordeeld",
en „dat je voor je kinderen moet
betalen maar dat je als ouder
wordt .ontvaderd', „ben je ge
neigd „Mens, je hangt als je
trouwt" (dat staat er boven) snel
te veranderen in „Man, je hangt
als Je trouwt".
Nu komt de alimentatieplicht in
dit land inderdaad nog voor de
volle honderd procent op de man
neer, maar zo moeten we het vol
gens vooraitter Verhaaren toch
niet zien. De tekst van de adver
tentie is trouwens door een
vtouw opgesteld. „Het huwelijk
kan voor de man een wurgcon
tract worden", zegt hij. „De be
langen van de vrouw krijgen bij
ons ook alle aandacht de
S.O.G.M. telt ongeveer evenveel
vrouwen als mannen onder haar
leden en het gaat ons ook niet
om die moedige vrouwen die bij
een scheiding geen geld willen
aanpakken en zorgen zo gauw
mogelijk op eigen benen te staan.
Het gaat om die categorie die
alleen maar getrouwd is om het
getrouwd zijn, waar de man is
ingelopen, de kneusjes noem ik
ze. Wij willen evenmin de vrou
wen van 59, 60 jaar het slachtof
fer laten worden, ook niet als ze
al jaren alimentatie ontvangen.
Als het tot limitering beper
king) van de alimentatie tot
maximaal vijf jaar komt (een van
de wensen van de S.O.G.M.-re-
dactie) dan moeten zij geld uit
een waarborgfonds kunnen krij
gen. Met de boycotoproep willen
wij niet alleen op een redelijke
wijziging van de echtscheidings-
wet aansturen, wé hebben ook
een stuk indringende voorlich
ting voor jongeren op papier wil
len zetten. 'Verliefdheid is een
slechte basis om te trouwen. Voor
een goed huwelijk is veel meer
nodig. We willen dat aanstaande
echtparen op de hoogte zijn van
de consequenties".
De heer Verhaaren meent dat
binnen twee tot vier jaar de nieu
we wet een feit kan zijn. Er is al
een interdepartementale werk
groep met een rapport bezig, dat
half oktober klaar moet zijn. De
ministerraad moet dan beslissen
of het rapport gepubliceerd
wordt en het is aan minister De
Ruiter om een wetsontwerp uitte
brengen. „Wij hopen dat de ver
antwoordelijke mensen in dit
land, met name de CDA-politici,
zich realiseren dat limitering van
de allmentatieduur het christe
lijk huwelijk niet aantast, maar
op de duur juist beveiligt. Als zij
dit tegenhouden zouden ze wel
eens geconfronteerd kunnen wor
den met een aantasting van het
huwelijk waar ze niets meer te
gen kunnen doen".
Een zestienjarige jongen uit
Straatsburg heeft zijn rijke, oor
spronkelijk uit Tsjechoslowakije
afkomstige vader, op bestelling
laten doodschieten. Hij vond
twee scholieren van achttien jaar
bereid een roofmoord te enscene
ren, betaalde hun elk vijfhonderd
gulden vooruit en beloofde de
huurmoordenaars verder dat ze
behoorlijk wat geld in het kan
toor van zijn vader zouden vin
den. Drie dagen na de moord
heeft de zoon tegenover de politie
verklaard dat hij tot de daad is
gekomen omdat zijn 57-jarige va
der zich wreed en arrogant tegen
over zijn vrouw en kinderen ge
droeg. De twee handlangers had
den dan ook de opdracht de va
der eerst de waarheid over zijn
gedrag voor de voeten te gooien
voor ze hem doodschoten. Na de
moord „ontdekte" de zoon het
lichaam van zijn vader zelf. Een
van de scholieren is nog voort
vluchtig.
De beste manier om de ontsto
ken voetzool van olifant Tuy
Hoa, bewoner van de dierentuin
in Washington, te genezen, zou
zijn om de poot droog te houden
en niet in aanraking met het
ruwe terrein te laten komen,
vonden zijn lijfartsen. Een leren
laarsje was het beste in hun
ogen, maar hoe kom je daaraan?
Het antwoord kwam van een
plaatselijke schoenfabriek, die
gratis en voor niks een maat
schoen voor de kolos maakte.
Hier zijn oppassers en dierenart
sen met vereende krachten bezig
om Tuy Hoa in zijn krakend
nieuwe schoeisel te hijsen.
De Amerikaanse filmacteur An
thony Quinn is zijn schitterend
gelegen terrein (1200 are) op het
Griekse eiland Rhodos kwijt. Hij
kreeg het indertijd voor een prik.
Toen hij in 1961 voor opnamen
voor de film „De kanonnen van
Navarone" in Griekenland was
kon hij het voor zesduizend gul
den kopen op voorwaarde dat hij
er een internationaal ontmoe
tingscentrum voor acteurs zou la
ten bouwen. Nu Quinn na bijna
twintig jaar zijn belofte nog
steeds niet is nagekomen, heeft
de Griekse staat besloten de
grond te onteigenen. De waarde
van het lapje is inmiddels opgelo
pen tot vijf miljoen gulden, dus
het is zonde het maar ongebruikt
te laten liggen, vooral op zo'n
toeristisch eiland als Rhodos.
Sinds een paar dagen heeft presi
dent Carter een vrouwelijke par
ticulier chauffeur. De eer om met
de Amerikaanse president in één
auto te zitten viel te beurt aan
Mary Ann Gordon (30). Het
schijnt Carter prima te bevallen,
want al na de eerste rit verklaar
de hij zich zelden zo veilig ge
voeld te hebben.
De „steptour" wordt al als een
traditie in studentenkringen be
schouwd. Voor het derde achter
eenvolgende jaar begeven stu
denten zich al steppend op
autopedjes dus langs een aan
tal universiteitssteden. Het zijn
ditmaal honderdvijftig studen
ten die vijf steden op de step
bezoeken: Tilburg, Delft, Leiden,
Amsterdam en Utrecht. De laat
ste etappe naar Utrecht wordt
zaterdag „verreden". De organi
sator, de Utrechtse studentenver
eniging C.S. Veritas, heeft de
honderdvijftig dan zo'n honderd
zestig kilometer laten steppen
Unieke geboorte Een uniek
geval in de medische geschiede
nis noemen artsen de geboorte
van een jöngetje in Tel Aviv,
wiens moeder na een auto-onge
luk al vier maanden in coma ligt.
De zuigeling is kerngezond, de
moeder die met hoofdwonden
was opgenomen en daarna nog
longontsteking en andere com
plicaties opliep, is nog altijd bui
ten bewustzijn. De artsen noe
men het niet onmogelijk dat er
nu wellicht verbetering in haar
toestand zal optreden
