Dok Deense defensie •aakt in geldnood Noord en Zuid praten over machtsverdeling amro bank (g) Als je nog op school zit, lijken zakelijke beslommeringen ver van je bed. Maar ben je eenmaal van school af dan ligt dat wel anders. Dan heb je voor het eerst van je leven een eigen inkomen Dat kan een salaris zijn Of een beurs. Of een uitkering In ieder geval méér geld dan je ooit hebt gehad En dat zal je ergens moeten onderbrengen Kijk en dan wordt 't de moeite waard om aan een bank te denken Wat ons betreft bij voorkeur aan de Amro Bank Want wij stellen belang in je. Zakelijk belang Wij hebben je graag als klant En we kunnen heel wat voor je doen. Nu af maar zeker ook in de toekomst als je geldzaken zich uitbreiden Kortom we zien je als een serieuze klant En dat willen we best laten merken Niet alleen met woorden we doen er ook wat aan Zo kun je bij ons om te beginnen een salarisrekening nemen Daar kun je je geld opzetten en afhalen Daar kun je al je betalin gen mee doen En je kunt er ook cheques mee krijgen. Maar we hebben nog iets bijzonders voor je in petto als je tussen de 15 en 25 jaar bent: het Amro Plus Pakket Dat is een soort dub bele rekening Naast een salarisrekening heb je dan meteen een spaarrekening met extra hoge rente. En daar zetten we ook nog f 7,50 op. Die moet je daar wel een maand op laten staan. Dat is ons aanbod voor nu. En 't is nog maar het begin. WE HEBBEN JE GRAAG ALS KLANT WDERDAG 4 SEPTEMBER 1980 TROUW/KWARTET P 17/RS 19/H 21 or Herman Amelink iderland is niet het enige Westeuropese land dat moeite heeft met het nakomen van de in ■i 1978 in Washington gemaakte afspraak om de defensie-uitgaven tot 1986 elk Jaar met iel drie procent te laten stijgen. De Deense regering van premier Anker Jörgensen denkt er ieus over om de verhoging van de defensieuitgaven gelijke tred te laten houden met het latiepercentage, een beleid dat al wordt aangeduid als de politiek van de „nul-optie". economische teruggang betekent ernstige aanslag op de verwor- nheden van de Deense welvaarts- iat. Om de tering naar de nering te tten heeft de soclaal-democrati- he minderheidsregering al moeten zuinigen op onderwijs, pensioenen andere publieke voorzieningen. ider deze omstandigheden ziet Jör- nsen er weinig heil in de defensie- tgaven te laten stijgen. Hij meent [t hij daartoe ook het volste recht eft, aangezien hij destijds in Was- agton uitdrukkelijk het voorbe- ud van de haalbaarheid heeft ge- iakt. Onlangs voegde hij daar tij- ns een toepsraak in het strategisch legen Helsingör het argument aan e dat verhoging van de defensieuit- iven alleen maar leidt tot een verhe- ging van de internationale spari ng- wniddels is voor de houding van lenemarken een nieuwe term uitge- jnden, die afkomstig schijnt te zijn n de vroegere Belgische minister n buitenlandse zaken Simonet: de- narkisering. Met deze term wordt igeduideen politiek die geheel nt op de militaire garanties van de renigde Staten, zonder dat daar- n enige daadwerkelijke steun fdt geboden. Vooral in Washington nen nogal boos over dit beleid. Hoe iet de Amerikaanse regering de ga- ities aan Europa tegenover het ögres verkopen, als daar niet een lelijke Europese inspanning tegen- jr staat? leen steun Amerikaanse minister van defen- Harold Brown heeft de Deense lering laten weten dat zij niet lan- r op werkelijke steun van de Vere de Staten hoeft te rekenen in ge- van een militaire confrontatie, als Jenen zelf niet in staat zijn stand touden tot de Amerikaanse troe- ter plaatse zijn. (Aan het eind van jaren dertig uitte Churchill een ortgelijke waarschuwing aan het Ires van de Denen). In Amerikaanse defensiekringen wordt erop gewezen, dat het hier niet gaat om een dreigement, maar om een constatering van de feiten. Dat Harold Brown zijn Deense collega Sögaard al twee brieven over deze materie heeft geschreven en dat ook de Amerikaanse ambassadeur in Ko penhagen Warren Manshell bij de Deense regering aan de bel heeft ge trokken, toont wel aan dat de kwestie de Amerikanen hoog zit Ook al is Denemarken een klein land met slechts vijf miljoen inwoners, toch is het van grote betekenis voor de Atlantische verdediging. Het be heerst de toegang tot de Oostzee, waar een belangrijk deel van de Rus sische vloot gestationeerd is. In geval van een militair conflict is het van belang dat het Atlantisch bondge nootschap in staat is om de Sont af te sluiten om zo het uitvaren van Russi sche oppervlakteschepen en onder zeeërs te verhinderen en ook de terug keer van oorlogsschepen voor repara tie en bunkeren te voorkomen. Eigen lijk kan Denemarken in het bondge nootschap dan ook niet gemist worden. Neutraal De vrees lijkt gerechtvaardigd, dat een verdere vermindering van de Deense defensie-inspanning op den duur zal leiden tot een geleidelijke neutralisering van het land. De leider van de Vooruitgangspartij, belasting tegenstander Olistrup, riep enkele ja ren geleden al uit: Laten we luidspre kers bij onze grenzen zetten die, als de Russen komen, permanent „Wij geven ons over" kunnen roepen. Daar werd toen wat lacherig over gedaap, maar een terugkeer naar een neutrale politiek is gezien de Deense historie helemaal niet zó onwerkelijk. Ook in de jaren dertig waren het de sociaal democraten die Denemarken ontwa penden. Voorlopig is het echter nog niet zo ver. Volgens opiniepeilingen is een meerderheid van het Deense volk voor het lidmaatschap van de NAVO, al zegt slechts zeventien procent voorstander te zijn van verhoging van de defensieuitgaven. Bovendien verzet de Deense oppositie zich fel tegen de plannen van de sociaal-de mocratische minderheidsregering. De defensiewoordvoerder van de libe ralen, Ame Christiansen, verklaarde onomwonden dat uitgaven voor soci ale voorzieningen worden bepaald door wat je kunt betalen, terwijl de fensie-uitgaven dienen te worden be paald door de acties van potentiële vijanden. Ook de andere partijen ter rechter zijde voelen weinig voor ver dere bezuinigingen op defensie, wat de nul-optie in feite is. In de loop van deze maand zal de regering-Jörgensen moeten proberen door Nico Kussendrager NEW YORK Wat moet er volgend jaar besproken en besloten worden binnen de Verenigde Naties op het terrein van ontwikkelingssamenwerking en wat kan er overgelaten worden aan de gespecialiseerde organen voor geld (IMF) en handel (GATT)? Om die vraag draait het in werkgroep 2 van de speciale zitting van de VN in New York, die zich bezig houdt met de onderhandelingen tussen Noord en Zuid en met het ontwikkelingsprogram voor de Jaren tachtig. Premier Anker Jörgensen van Dene- marken. een parlementaire meerderheid bij el kaar te harken voor een samenhan gend defensiebeleid. Het zal voor hem moeilijk worden om zowel de partijen ter linker zijde van de soci aal-democraten als de oppositie ter rechter zijde tevreden te stellen. Links ziet de plannen van de premier wel zitten, maar aan hun steun heeft de premier niet voldoende om het hoofd boven water te houden. Daar om zullen de besprekingen met de zogenoemde burgerlijke partijen de oplossing moeten bieden. En zij hou den vast aan een geloofwaardig de fensie-apparaat. Op het eerste gezicht lijkt het mugge- zifterij zich zo druk te maken over wie wat mag bespreken, maar dat is slechts schijn. In de kern gaat het om de verdeling van de macht in de we reld tusssn industrie- en ontwikke lingslanden. Binnen de Verenigde Naties als ge heel staan de ontwikkelingslanden sterk. Zij vormen de overgrote meer derheid van de algemene vergadering van de volkenorganisatie. Bij tradi tionele organen als IMF en GATT berust de macht bij het Westen. Ze werden opgericht in de tijd dat het woord ontwikkelingslanden nog moest worden uitgevonden. Finan ciële en monetaire maatregelen wil de derde wereld daarom niet alleen bin nen het IMF bespreken. Harde eisen Het gebruiken van de overschotten van de olielanden voor ontwikkeling van de derde wereld, een regeling voor schulden van ontwikkelingslan den en makkelijker voorwaarden om bij het IMF geld te lenen zijn daar aan de orde. Op het ogenblik stelt het geldfonds harde eisen om zieke lan den weer gezond te maken. De vraag moet er worden beperkt wat in de praktijk vaak betekent, dat de arm ste groepen in die landen de broek riem moeten aanhalen. werkgroep die zich bezig houdt met de Noord-Zuidonderhandelingen van volgend jaar, die onder leiding staat van de Joegoslaaf Bogdan Cronbrnja, wordt dan ook naarstig gewerkt aan een compromis. Of het erin zit, is volstrekt onduidelijk. Een akkoord voor het weekeinde ligt niet voor de hand, zodat ook de volgende week verder zal worden vergaderd. Compromis „Het gaat over oliegeld dat niet van de westerse landen is", aldus een af gevaardigde van de OPEC (Organisa tie van olie exporterende landen). „De kritiek op ons is een alibi voor de eigen nalatigheid wat betreft ontwik kelingshulp". Hij voegt er de waar schuwing aan toe. dat als het Westen financiële en monetaire zaken alleen binnen het IMF wil bespreken, ener gie uitsluitend aan de orde zal komen KortZiChtiQ binnen OPEC, een orgaan van de derde wereld. Als tussenoplossing tussen de twee uitersten (derde wereld: overleg bin nen de VN; Westen: overleg binnen de gespecialiseerde organisaties) wordt nu gedacht aan wat hier wordt ge noemd een „drietrapsraket". Het overleg begint volgend jaar binnen de Algemene Vergadering van de VN, verhulst dan voor een paar maanden naar organen als IMF en GATT en daarna komt de hele zaak weer terug naar de Verenigde Naties, waar de uiteindelijke beslissingen worden ge nomen. Hoe die beslissingen moeten worden genomen, is een ander netelig punt. De ontwikkelingslanden willen na af loop van de wereldwijde ronde van onderhandelingen in 1981 stemming binnen de Algemene Vergadering van de VN, maar de westerse landen voe len het meest voor consensus (algehe le overeenstemming). Iedereen moet' het eens zijn met bepaalde voorstel len, voordat ze worden aanvaard. Niet zo'n gekke gedachte, want het heeft weinig zin in de Algemene Ver gadering te besluiten, dat het IMF wat soepeler moet lenen (dankzij de meerderheid van stemmen van de derde wereld), als het Westen er niet aan wil. Want dan gebeurt het toch niet. Industrielanden willen dat voorko men, als het even kan. Het Westen heeft alle belang bij overleg over een zekere aanvoer van olie en een voor spelbare olieprijs. Er liggen derhalve belangen over en weer. Binnen de De woordvoerder van de ontwikke lingslanden, de Indiër Brajesh Mish- ra, noemt de houding van de westerse landen desgevraagd „erg kortzichtig. De economische problemen in de we reld zijn acuut, maar zonder mee te werken aan ontwikkeling van de der de wereld kan het Westen econo misch herstel wel vergeten. Een der gelijke wederkerigheid van belangen tussen Noord en Zuid, industrie- en ontwikkelingslanden, is verstande lijk wel aanvaard, maar In de praktijk blijkt er niets van. De westerse lan den denken op korte térmijn over hun eigen belangen energie maar willen geen wezenlijke verande ring." Ook Mlshra voorspelt dat, als het Westen de wensen van ontwikke lingslanden blijft afwijzen, deze meer en meer heil bij elkaar gaan zoeken. „Dan komt er volgend Jaar geen nieu we ronde van onderhandeling tussen Noord en Zuid- maar een Zuid-Zuid- gesprek waarbij OPEC een belangrij ke rol zal spelen." Over het mandaat dat IMF en GATT volgens het Westen hebben om over geldzaken en handel te praten zegt Mishra: „We kunnen dat mandaat niet respecteren, als we zelf niets te zeggen hebben." Een westerse zegs man bij de speciale zitting ziet dat anders. De wens van de derde wereld voor meer zeggenschap in het wereld geldstelsel, noemt hij: „De eis van de schuldenaars om de bank over te nemen." Het blijft ook internationaal inderdaad gaan om verdeling van in komen en allereerst macht. NAVO-oefening van groot belang voor Verenigde Staten WASHINGTON (AFP) De herfst- oefening die de NAVO deze maand in West-Europa begint, zullen de Vere nigde Staten enige kijk geven op de mogelijkheid om snel een eventuele interventiemacht in een ver verwij derd deel van de wereld in te zetten. Wanneer het mogelijk blijkt dat de Verenigde Staten in staat zijn om zeer snel een enorme troepenmacht over de oceaan naar Europa te trans porteren, dan heeft Washington daar mee een politieke sleutel in; handen om de geloofwaardigheid van de Amerikaanse conventionele afschrik king tegenover de 'overmacht aan troepen van het Warschau Pact te bewijzen. WAAR KOMT JE SALARIS TERECHT?

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1980 | | pagina 21