Wij zingen zijn woorden voort
IKV gaat kerken om
meer steun vragen
Trouw
KERK IN DE WERELD
In memoriam dr. Jan Wit
VOORBUGANj jc
PREDIKANT»)
predikant
Geen permane
subsidie voor
visserijmuseuni r
Kerkeradendag
over geloofs
verschillen
VRIJDAG 29 AUGUSTUS 1980
TROUW/KWARTET
DA!
Beroepingswerk
NED. HERV. KERK
Beroepen: te Reeuwijk R. va I
Meteren en Est; te Bellen^
kand. te Maarn.
door J. W. Schutte Nordholt
Dit maak 'n mens weersinnig en verslae
dat iets so trots en fonkelend soos jou gees
geblus kan word en ophou om te wees.
Deze regels van de Zuidafrikaanse dichteres Elisabeth
Eybers gaan mij voortdurend door de gedachten bij het
overlijden van Jan Wit. Hij was mijn vriend, sinds dertig
jaar, onze vriend, in de kringen waarin wij leven, in ons
gezin en op de Pietersberg bij de psalmberijmers. Daar
was hij thuis en geheel zichzelf, en dat was hij met
makkelijk.
Want hij was blind, van Jongs af aan, en dat betekende
dat hij zich niet zomaar als de meeste mensen, in elke
kring, laat staan in de wereld om ons heen, kon thuis
voelen. De mensen om hem heen, met hun luidruchtig
heid, hun meewarigheid, heeft hij meestal niet erg
gewaardeerd. Hij had rust nodig en orde en begrip. Voor
hem was het levensnoodzaak te leven in een kring van
echte vrienden, waar hij mee kon praten over wat hem
wezenlijk aanging, over gedichten en liederen, over
liefde en wijsheid, en door alles heen altijd weer over het
plezier (niet het nut) van het weten
Hij had een fonkelende geest, met vele facetten, een
brein waarin alles wat er maar te weten was, in grote
orde was opgeslagen, zodat hij het bij elke gelegenheid
te voorschijn kon halen, zonder moeite.
Een jaar geleden toen hij afscheid nam als wetenschap
pelijk medewerker in de hymnologie aan de Groningse
universiteit, heb ik een klein stuk over hem geschreven
in deze krant, dat tot titel had: „Afscheid van een
vriend", en dat speciaal de nadruk legde op die eigen
schap van hem: de helderheid van zijn geest. Dat
imponeerde mij altijd weer; zijn behoefte aan logica, aan
doorzicht.
Hij zei graag, dat hij eigenlijk een negentiende-eeuwer
was, die in de achttiende eeuw had willen leven. Dat was
bij hem geen modieuze nostalgie, zoals bij zovelen. Hij
voelde zich eenvoudig niet thuis in de twintigste eeuw.
in het lawaai en de chaos. Hij wilde niet in restaurants
zitten, in straten lopen waar automatisch-stompzinnig
commerciële muziek werd rondgeschetterd. Hij wilde
niet praten over koetjes en kalfjes, hij had een hekel aan
alles wat lichtgelovig en vanzelfsprekend was. dan alle
cliche's. Hij was een aristocraat, van de geest maar ook
in zijn uiterlijk. Hij was een heer, wiens geborduurde en
brocaten vesten de bewondering van zijn vrienden en
hun vrouwen afdwongen. Achttiende eeuws leek hij.'
De andere kant
Maar hij was zich ook zeer de andere kant van dc
medaille bewust. Als ik als blinde in de goeie ouwe tijd
had geleefd, zei hij ook graag, dan had ik moeten
bedelen of manden vlechten. Of op zijn best want hij
kon niet nalaten te dromen wks ik als blinde zanger
langs de herbergen gegaan en de adelijke huizen, als
Demodokos.
Over de zin van het blind-zijn. als er zoiets als een zin zou
zijn, of tenminste een zingeving hebben wij veel gepraat,
hij en ik. op onze eindeloze wandelingen (want zo'n 25
jaar geleden liepen wij veel rond door de stille streken
van Nederland, de Ooijpolder, de Wouwse plantage,
enz.) en onze uitvoerige eetfestijnen.
Wij hebben er itenslotte een boek van gemaakt. Een
bloemlezing met gedichten over het blind zijn; hij
schreef daar de zeer verhelderende inleiding voor en ik
vertaalde nogal wat vereen van Milton en Rilke en
Thomas Hardy en wie er nog meer over dat thema
geschreven had. Dat boekje kwam in 1970 uit ter gele
genheid (en ten bate) van het 75-jarig bestaan van de
Nederlandse Blindenbond en had als titel „Meer dan
steen voelen". Dat was een citaat uit een gedicht van
Gerrit Kouwenaar.
Zou een hand als bijvoorbeeld de hand
van een blinde die tastend door de stad
gaat niet meer voelen dan steen?
Daarmee, zei Jan Wit, brengt Kouwenaar „Iets onder
woorden dat menige blinde zijn ziende medeburger
graag zou willen zeggen." Wat weten, bedoelde hij, de
zienden eigenlijk van de blinden af? En in bittere buien
sprak hij dan graag van „de stomme zienden." Hij wilde
het dan graag waar hebben dat blinden en zienden
helemaal niet zoveel verschilden in hun hulpeloosheid,
dat de zienden zich niet zo moesten verheffen boven de
blinden. „In de wereld waar meer en meer gevisualiseerd
wordt, terwijl de wezenlijke dingen meer en meer on
zichtbaar worden, moeten blinden en zienden nu rond
komen en vertegenwoordigen niets meer of minder dan
een ietwat geëxponeerde mogelijkheid van koning Bel-
sazar mens."
Dat sloeg op een gedicht van Hans Magnus Enzenberger
waar de geblinddoekte koning-mens het elektronen-
braille schrift aan de wand van zijn bestaan probeerde af
te tasten, maar niets las dan Mene Tekel.
Neem de blinddoek af
koning-mens en lees
onder het schrift der blinden
uw eigen naam.
(vert. Ad den Besten)
Ik heb er vaak over gedacht waarom Jan Wit, die niet
zien kon en al zijn andere zintuigen zo fenomenaal
ontwikkeld had, en ik, die leëf van het kijken, zo hecht
met elkander bevriend zijn geraakt. Maar het kwam
omdat wij elkaar aanvulden, omdat hij voor mij hoorde
en ik voor hem zag, op ónze wandelingen en reizen, wij
hebben veel aan elkaar gehad, ik tenminste aan hem.
Middelpunt
En die vriendschap was dan gebed in, verankerd in de
kring van de psalmberijmers op de Pietersberg. Wat zijn
wij daar wezenlijk mensen geweest, wezenlijk gelukkig,
als dichters onder elkaar en met de geleerden om ons
heen, Miskotte voorop, en Kuyper en Gispen en Beek, en
de musici, Adriaan Schuurman voorop, en Frits Mehr-
tens en Jan van Biezen.
Jan Wit was daar het middelpunt. Jan Wit in de glazen
kamer. Daar bloeide het gesprek (ik citeer Miskotte)
„Daarin zat Jan Wit vaak in het midden en opende de
schat van zijn kennis en het tuighuis van zijn argumen
ten. want ieder van ons had allicht iets waarin hij
Dr. Jan Wit
bijzonder thuis was, maar Jan Wit schoot door alle
deuren en deurtjes in en uit; of het nu om de intieme
kennis van het oude testament ging of om de Franse
prosodie of om de musicologie of om de Jongste ontwik
kelingen van de jazz, hij was meester op alle wapenen;
toch trad het gesprek nog ver buiten de oevers, enerzijds
naar kerkelijke bêtises, anderzijds naar de modeme en
klassieke literatuur van Europa. Bij het laatste kon hij
van het een op het ander springen en vergastte ons niet
alleen op spreuken, die verrassend klonken, maar hij, de
vinder en vorser in dit wijde gebied, wist daardoor
verwantschap aan de dag te brengen en vriendschap te
stichten."
Witboek
Vergeef me het lange citaat, het is tenslotte van Miskot
te en het geeft zo aardig weer wat Jan Wit voor een rol
heeft gespeeld. Ik haal het uit het boekje dat wij in 1964
als kring van vrienden voor Jan Wit hebben gemaakt ter
gelegenheid van zijn vijftigste verjaardag onder de titel
„Witboek voor een vijftiger". Daar staat veel aardigs
over hem in, Willem Barnard en Ton Naastepad hebben
daarin zeer wezenlijke essays over hem geschreven.
Wezenlijk, omdat hij zo wezenlijk in ons midden thuis
hoorde, hebben ze hem verstaan, als de dichter van de
doortocht door de duisternis, wiens tastzin en speurzin
tot over het water rijkt, tot in de helderheid van God.
Het is niet voor te stellen maar ja dat zeggen wij al te
vaak van onze doden dat hij er niet meer is, dat we
niet meer praten kunnen en drinken en luisteren. Het is
waar. de laatste tijd had de ziekte, die hem nu zo snel
geveld heeft, hem ten dele geblust. Zijn oude vuur en
kracht en stekeligheid was er niet helemaal meer en hij
belde niet zo vaak meer op om te vragen hoe dit of dat
ook alweer in elkaar zat, welke president er toen in
Amerika regeerde of waar de regel vandaan kwam ,,A
wiser and a sadder man" en zo honderd dingen meer.
De laatste keer dat ik van de zomer bij hem was, hebben
wij nog uitstekend gegeten en herinneringen opgehaald
en over Hölderlin en Hebei gepraat, die wij aan elkaar
dankten, want hij had mij ingewijd in Hölderlin en ik
hem Hebei voorgelezen.
Maar hij was ..A sadder man". Ook „wiser"? Hij had zijn
trots bewaard, die hem behoedde voor cliché s en tege
lijk zijn haast kinderlijke heldere vroomheid, waarin
niet zoveel afhankelijkheid was, want, o hoe haatte hij
het afhankelijk zijn! Maar een diep besef van menselijke
waardigheid. Dat is in al zijn liederen in het liedboek te
vinden, die stuk voor stuk sterk geconstrueerde, door
dacht en toch tegelijk innig beleefde gedichten zijn. Dat
is het geheim van Jan Wit geweest, dat blijft zijn geheim
onder ons, troostend.
Hij is een klassiek dichter en tegelijk zo wezenlijk
modern in zijn besef van de mens als mens van God, met
God. Het thema dat telkens meer terugkeert is dat de
mens een weerklank is van God, dat de hemel in zijn
hart weerspiegeld wordt. Zo hebben wij het beleefd toen
we langs de rivieren wandelden, zo heeft hij het uit het
duister opgedoken:
Innigheid in t hart gegrond
wordt tot lofzang in de mond (478)
Kan het harmonischer?
Dan is het aardse leven goed
omdat de hemel mij begroet. (479)
Kan het achttiende-eeuwser? Het is haast voor de hand
liggend dat Jan Wit het prachtige stuk uit Deuteronomi-
uzn heeft berijmd met frappante affiniteit.
Hef woord van liefde, vrede en recht
is in uw eigen mond gelegd,
is in uw eigen hart geschreven. (7)
Weerzinnig en verslagen zijn wij bij zijn dood. Wat we
hem wensten, ik nog in dat stuk in Trouw een jaar
geleden, nog jaren van Inventiviteit en geluk, met zijn
lieve vrouw en kinderen en vrienden, dat is hem en ons
niet gegeven.
Wij, de zienden, zingen zijn woorden voort, met hem één
in de taal, in het woord. Met diepe dankbaarheid dat we
hem gehad hebben, gekend hebben, liefgehad hebben,
en blijven hebben, in de herinnering, in het hart, waar de
in- en uitgangen des levens zijn, tot in de hemel waar wij
zienden zullen zijn.
Het boekje „Meer dan steen voelen" verscheen in 1970
bij de Arbeiderspers te Amsterdam, het „Witboek voor
een vijftiger" in 1964 bij Uitgeversmaatschappij Hol
land In Haarlem.
rif
ste
Afscheid: op 31 aug. van Z<
W. Albers wegens ben. past
huis te Arnhem; van Breukj
ter Beek wegens em; van Bo
de (pred. art. 277/e) J. de Gro
Tjummarum-Firdgum; van
(O) M. W. Hamer wegens em;
Haag-Loosduinen F. J. C. Hjr,;7
te Winterswijk (t.b.v. past. P
de); van Buurmalsen J. van
wegens em; van Oude en Ni^en
tering J. Lalleman ber. te
gen; van Purmerend P. Oskjfech
gens ben. con-rector Theoloi O)
menarium te Driebergen; ste
Ks
V
Eervol ontslag per 1 sept. ai teg
genispred. G. Nutby uit Voel
ter
Intrede: te Weesp H. Brons og
terdam-Zuid; te Haarlem L. E ssa
Huizem; te Kampen-G. van
uit Papendrecht; te Bloemei koi
Hengstmanger uit Heemst gal
Den Haag S. de Jong uit Grfioe
te Noordbergum J. Timmer
buren; te Scharnegoutum 8j lai
Zee voorheen legerpred. te
Breda (geestel. vere. gevangjigs
A. de Savornin Lohman uit B
3 sept. te Kamerik kand. A. v
ren uit Amsterdam.
GEREF. KERKEN
Afscheid: van Ens A. J. Boer
gens ben. geest. vere. Nes Ai
rael); van Alblasserdam C. J.
Drift ber. te Apeldoorn; van
hoek J. Hanegraeff ber. te
(Canada); van Schipluiden J
ma wegens ben. wetensch. me SI
Kampen; van Arum M. Sp
ber. te Zoetermeer. F
Intrede: te Roden P. J. Kj w
Deventer; te Middenmeer K
uit Britsum; te Dokkum B.j],
uit Diever; te Papendrecht C er
lemaker uit Zwolle.
GEREF. KERKEN (VRIJG.)fcni
Intrede: te Heemse 8. Cnoa mi
Hoogkerk; te Ridderkerk J. t
Groeneveld uit Helpman (Gr) s i
pelle a/d IJssel G. J. Smelikjén
schede-Zuid/West.
GEREF. GEMEENTEN
Beroepen: te Rotterdam-Zuid|al
ter te Barneveld.
Intrede: 3 sept. te Wageningi«e
J. J. Tanis uit Sommelsdijk.
ne
REMONSTR. BROEDER!
Afscheid: van Doesburg E.
man Trip-Kleinstarink wege
geest. vera, ziekenh. te Arnhf
tl
DEN HAAG (ANP) De politieke partijen zullen in de richting van de kerken kijken als zij
hun beleid voor de komende vier jaar gaan formuleren op het gebied van vrede en veiligheid.
Het is zaak dat de kerken op tijd en duidelijk een uitspraak over het te volgen beleid doen.
waarin opgenomen: De Rotter
dammer, met Dordts Dagblad,
Nieuwe Haagse Courant met
Nieuwe Leidse Courant
Uitgave: Trouw/Kwartet BV
Hoofdredacteur Jenze Tamminga
Directeur ing. O Postma
HOOFDKANTOOR
Postbus 859
1000 AW Amsterdam
Wlfcautstraat 131 Amsterdam
tel 020-913456
telex 13006
Postgiro 66 0000
Bank Ned Credietbank
Rekenmgnr 23 00 12 574
Gemeentegiro Amsterdam
XI1000
REGIO ROTTERDAM/DORDRECHT
Postbus 948
3000 AX Rotterdam
tel 010-115588 (abonnementen
en bezorging)
tel 010-115588 (redactie,
te! 115700 (uitsluitend voor
advertenties)
Westblaak 4
Rotterdam
REGIO DEN HAAG/LEIDEN
Postbus 101
2501 CC Den Haag
tel 070-469445
(abonnementen en bezorging)
tel. 070-469445 (redactie,
tel 070-468864 (uitsluitend voor
advertenties)
Parkstraat 22 Den Haag
REGIO NOORD/OOST-NEOERLAND
(abonnementen en bezorging
Postbus 3
8000 AA Zwolle
tel. 05200-17030
Melkmarkt 56 Zwolle
Abonnementsprijzen:
Per maand 16.96
Per kwartaal 50,95
Per half jaar 101,90
Per jaar 201.60
Advertentietaneven op
aanvraag
Teietomscfie abonnementenop-
drachten (zie adressen boven)
Opgave familieberichten 9.19 30
van maandag t/m vri|dag Op
zondag van 18-20 uur telet 020
913456
Opgave mini-advertenties tel
020-936868 ot schrifteli|k aan
Mini-Adv aldeling. postbus 433
1000 AK AMSTERDAM
Adreswi|zibgen uitsluitend schril-
teli|k aan onze Amsterdamse
adressen
Dat is een overweging, waarom het
Interkerkelijk Vredesberaad (IKV)
een ronde gaat maken langs de negen
kerken die het dragen, om openlijk
steun te vragen voor zijn campagne
tegen de kernbewapening („Help de
kernwapens de wereld uit. om te be
ginnen uit Nederland"). De vredes-
week van het IKV (21-28 september),
die deze ronde inluidt, is ook het
begin van een periode waarin verkie
zingen voor de Tweede Kamer wor
den gehouden.
Het IKV meent dat de kleinste stap
die Nederland kan doen het wegdoen
is van alle kernwapens op zijn grond
gebied. Het vredesberaad kiest dui
delijk voor een eerste éénzijdige ont-
wapeningsstap, omdat het vindt dat
er anders geen schot komt in het
terugdringen van de nucleaire bewa
pening. Volgens het IKV verliest de
Nederlandse regering haar invloed op
de nucleaire gang van zaken in de
NAVO niet, als ze alle atoom taken
afstoot. Het bondgenootschap houdt
Nederland veel te graag vast vanwege
zijn aanvoer-, doorvoer- en opslag
functie.
Drempel
Vólgens het IKV is het afschrikkings
idee van kernwapens geweken ten
gunste van het idee dat je kernwa
pens kunt gebruiken voor het voeren
van een oorlog. Hiervan getuigt ook
de nieuwe Amerikaanse nucleaire
strategie, die volgens deskundigen de
drempel verlaagt om een (als beperkt
bedoelde) kernoorlog te gaan voeren.
In de Vredeskrant van het IKV wordt
onder de kop „Opium voor het volk"
ingegaan op de civiele voorbereidin
gen die worden getroffen. Er zijn tal
rijke aanwijzingen dat regeringen
zowel in oost als in west duidelijk
rekening houden met zo'n oorlog. In
de Sowjet-Unie en Amerika bestaan
reeds evacuatieplannen voor de grote
steden. Het IKV haalt medici aan die
erop wijzen dat civiele verdediging
(schuilkelders enz.) een schijnoplos
sing is. die alleen maar doet geloven
dat een kernoorlog is te overleven.
Verontruste wetenschappers hebben
onlangs (tijdens de Pugwash-confe-
rentie) gezegd dat een kernoorlog op
kleine schaal niet kan bestaan en
schuilkelders en andere voorzorgs
maatregelen geen zin hebben. Op 3
oktober organiseren IKV en vrouwen
voor vrede als (late) afsluiting van de
vredesweek een bijeenkomst waarop
Helen Caldicott komt spreken. Zij is
een Amerikaanse arts die van haar
vak uit actie voert tegen kernwapens.
Novib
Ter gelegenheid van de Vredesweek
geeft het IKV ook zijn voornemen te
kennen meer te gaan samenwerken
met ontwikkelingsorganisaties. Het
IKV wil het eigen verzet tegen kern
wapens koppelen aan het verzet dat
leeft in de landen van de derde we
reld. Met vredesbewegingen en poli
tieke groeperingen in de ontwikke
lingslanden wil het Vredesberaad een
soort anti-nucleair bondgenootschap
vormen. Het IKV en de Nederlandse
Organisatie voor Internationale Ont
wikkelingssamenwerking (Novib)
hebben hun krachten al gebundeld
om de verspreiding van kernwapens
en kernenergie over de wereld een
halt toe te roepen.
Op „Vredeszondag" 21 september
wordt in de kerken gecollecteerd voor
vredeswerk. De Nederlandse Her
vormde Kerk heeft in juni alle predi
kanten en kerkeraden vereocht op die
dag een (extra) collecte in te lassen
voor hét toerk van het IKV. De rooms-
katholieke kerk bestemt de collecte
op „Vredeszondag" voor het werk van
de katholieke vredesbeweging „Pax
Christi" en het IKV samen. De gere
formeerde kerken hebben het IKV
opnieuw geplaatst op de „advieslijst
steunaanvragen".
De kerken achter het IKV zijn: de
Doopsgezinde Broederschap, de
Evangelisch-Lutherse Kerk, de Evan
gelische Broedergemeente, het Reli
gieus Genootschap der Vrienden
(Quakers), de Gereformeerde Kerken
in Nederland, de Nederlandse Her
vormde Kerk, de Oud-Katholieke
Kerk, de Remonstrantse Broeder
schap ervde Rooms-Katholieke Kerk.
GEREFORMEERDE KERK VAN RENKUM EN HEELSUM
(Zuid-Veluwezoom)
Wegens vertrek van onze huidige predikant, Ds. H. Peper, naar de Geref.
Kerk van Amsterdam-West, wil de beroepingscommissie, behalve op de
onder ons gebruikelijke wijze, ook via deze weg graag in contact komen
met een
die in deze vacature beroepen zou kunnen worden.
Onze gemeente telt ruim 1100 leden (circa 450 adressen).
Bijstand in het pastoraat kan geboden worden.
Er is een goede samenwerking met de plaatselijke kerken.
Onze voorkeur gaat uit naar een predikant(e), die één of twee gemeenten
heeft gediend.
Wilt u contact met ons opnemen, dan verwachten wij graag uw reacties
bij de voorzitter van de beroepingscommissie, de heer W. de Nooij
Ottoweg 6. 6866 CE HEELSUM. (tel. 08373-2429).
ADVERTENTIE
i BeralL
melo (i
Predlkantenkonferentle
Op woensdag 17 ssptembsr s.s. belegt het Confessioneel Gereformeerd t
predtkantenkonforentle in de grote zeal naast de Immanuèlkerk te Ermelo
tegenover het station).
Prof. Dr. Herman Ridderbos te Kampen zal daar aan causerie houden over het gez,
de bijbel.
Op de/te samenkomst zijn ook theologische studenten en godsdienstleraren
hartelijk welkom. Aanvang: 10.30 uur. Einde: 15.30 uur. Inlichtingen: mevr. I De
Klaarbergen, Hertzogstraat 9, 3851 DH ts Ermelo. Tel. 03417-51542.
De Gereformeerde kerk van Leeuwarden
zoekt in de loop van dit seizoen voor een van
haar 4 wijken een
(bij voorkeur tot 40 jaar) die de uitdaging
aandurft te werken in, een wijk met vragen en
mogelijkheden die een stad eigen zijn.
We hebben iemand nodig die herder en leraar
van onze gemeente wil zijn.
Graag uw reactie aan: dhr. A. van der Meulen, Emmakade 34,
8933 AS Leeuwarden. Tel. 05100-30562 of dhr S. H. Bosma,
tel. 05100-65262
Nu opnieuw verdrijgtaar
ter gelegenheid ran het
honderdste geboortejaar
ran koningin Wilhelm!na
Een werkelijk fascinerend boek over
een markante vrouw die maar
weinigen bleken te kennen.
Geschreven door Thijs Booy, haar
laatste particulier secretaris.
208 blz. geb., f 34,50 2* druk
nu in elke boekhandel.
«Jl ZOMER KEUNING BOEKEN - EDE
DEN HAAG (ANP) Staatsi l
ris Wallis de Vries (CRM) bea |j
het Visserijmuseum in Vlaai
niet als een nationaal muset
verlenen van een permanent*
die voor dit museum past ooki
het beleid van het ministeri
landbouw en visserij en tot du r
adisch
door Atefert Schipper
Oecumenisch leider
in Bolivia
'verdwenen'
De Wereldraad van Kerken
heeft bij de regering van Boli
via scherp geprotesteerd te
gen de ontvoering van de me
thodistenleider dr. Mortimer
Arias. Arias is secretaris gene
raal van de bond van metho-
distenkerken in Latijns-Ame-
rika en was tot 1976 bisschop
van de methodistenkerk in
Bolivia.
Arias werd in 1926 geboren in een arm
gezin in Uruguay. Hij werd al snel
wees en werd opgevoed door zijn
grootmoeder. In de jaren dertig kon
men de jonge Mbrtimer op straat
vinden In de Uruguayaanse provin
ciestad Sarandi, waar hij in zijn on
derhoud voorzag met het verkopen
van kranten. Hij kwam in aanraking
met de methodistenkerk in die plaats
en werd tot het geloof bekeerd. Via de
kerk kreeg hij de kans op een middel
bare opleiding en vervolgens mocht
hij een theologische studie beginnen
aan het Union Seminarie in de Argen
tijnse hoofdstad Buenos Aires.
In de oorlogsjaren was Mortimer Ari
as predikant in Montevideo. In 1961
verhuisde hij naar Bolivia. Hij liet
zich naturaliseren en werd predikant
onder de arme Indiaanse bevolking in
de hoge Andes. Mortimer Arias is een
evangelical, die een volledig evange
lie predikt. Dat wil zeggen dat hij de
mensen confronteert met Jezus' ver
zoeningswerk en tegelijk de conse
quenties daaruit trekt voor het dage
lijks leven. Zo organiseerde Arias in
Bolivia's hoogland de uitgebuite
mijnwerkers in bonden, die onder
handelingen konden aangaan met de
werkgevers.
Nadat hij bisschop geworden was van
de zelfstandige methodistenkerk in
Bolivia verschenen enkele publieke
verklaringen over de rol van de kerk
in het Boliviaanse veranderingspro
ces. Hij wilde dat de kerk aan dat
proces zou deelnemen aan de kant
van de armen. In 1975 legde Arias dit
alles nog eens uit aan de deelnemers
aan de assemblee van de Wereldraad
in Nairobi.
In 1976 vertrok Arias naar de VS,
waar hij zijn theologische studie
voortzette en afrondde. Vorig jaar
kwam hij naar Bolivia terug, waar hij
secretaris-generaal werd van de me-
thodistenbond van heel Latijns-Ame-
rika. De methodisten in dat wereld
deel horen in het algemeen tot de
kleine burgerij, maar hebben grote
maatschappelijke belangstelling. Het
zijn, wat je in Nederland zou noemen,
enigszins „EO-achtige" mensen, die
vurig kunnen zingen. Maar ze zijn
politiek links en deze combinatie
maakt dat ze naar verhouding van
hun getal een factor van betekenis
vormen in de strijd om gerechtigheid
in Latijns-Amerika.
Maar niet alleen methodisten komen
steeds meer in botsing met de militai
ren. In Bolivia is sprake van een toe
nemend aantal verdwijningen van
mensen. Veel kerkelijke werkers zijn
er ondergedoken of hebben een goed
heenkomen gezocht in de nuntiatuur
in La Paz.
Mortimer Arias werd dinsdag door
een groep bewapende mannen in een
ziekenauto geduwd én ontvoerd. De
Wereldraad is meteen in actie geko
men.
Dr. Potter heeft een voor zijn
doen fel protesttelegram aan de mili
taire junta gestuurd en aangedron
gen op zijn vrijlating. Alle kerken
wordt gevraagd te bidden voor de
verdwenen kerkelijke leider en voor
het Boliviaanse volk.
Dr. Arias is gehuwd, heeft twee kinde
ren en enkele kleinkinderen. Hij is lid
van de commissie van de Wereldraad
voor Zending en Evangelisatie.
door CRM slechts sporai
die verstrekt voor het aan«
van materiaal, voor het ontwi
van een documentatiecentn
voor andere bijzondere projec
Voordat een beslissing kan i
genomen over een mogelijke s
om het exploitatietekort van b
seum te dekken zal de staatss
ris overleg plegen met het stid
bestuur van het museum,
meentebestuur van Vlaardin
derden. Verder zal worden gezli
ke rol aan andere zeevisserij mi
Enkhuizen en Scheveningen <T
worden toegekend.
Van een onzer verslaggevers
GOUDA Om de verschilleni
daliteiten in de hervormde ker
elkaar in gesprek te brengen, zt
classis Gouda een „kerkeradc
worden gehouden.
In de classis Gouda worden a
daliteiten van de hervormde k
vonden. Met name in de Krimi
waard kan het gebeuren, dat d
vormde kerk in het ene dor]
gereformeerde- bondsrichting li
de aangrenzende gemeente
sproken vrijzinnig, terwijl beidf
peringen ook wel in één gen
moeten samenleven. Ook con
nelen en midden-orthodoxen I
de classis ruim vertegenwoordl
De kerkeradendag is een ini
van het z.g. modaliteitengf
Gouda, dat wordt geleid door
P. Ytsma te Bleiswijk en wordt
leid door de hervormde raad
zaken van kerk en theologie,
re zin geldt de classis Gouda
als een proefpolder.
Ir
Op de kerkeradendag (op 13 s
ber in Schoonhoven) zal een o
geloofsvraag aan de orde gestel!
den, namelijk „Wat betekent
Christus voor mij, voor ons?",
hand van het bijbelgedeelte Fill
zen 2, vereen 1 tot 11. De organ
ren hopen, dat de ontmoetinj
sneeuwbaleffect zal hebben.
