let leed ligt iet op straat reuk Syrië-Irak compleet teunfonds Iran ontkent dood gijzelaars ;c, allen 'nascus wil nauwere band met Moskou Naturalisatie van Chinezen in Indonesië Journalisten Times staken iDAG 23 AUGUSTUS 1980 TROUW/KWARTET Ochtenllngenstroom naar Somalië vooral op gang na de oorlog tussen en Ethiopië, die elkaar het bexit Ogaden betwisten. Ethiopië be- it dit woestijnachtige gebied, dat westen toe overgaat in een vrucht- jogvlakte, als onvervreemdbaar el- i van het Ethiopische rijk. Maar ook i koestert nog een oude droom vol- flke de Ogaden, die door etnische irs wordt bewoond, tot het groot- sche rijk behoort, hoewel de rege- j) Mohammed Slad Barre die droom •I heeft opgegeven. Het wordt overi- m wel tijd dat ook de landkaarten in clen van de hoofdstad Mogadlsjoe orden aangepast tlr ook van dj, in november 1977 e Somalische regering nog al haar droom in werkelijkheid om te set- trokken Somalische tanks de Oga- nnen, waar se korte metten maakten t verxwakte Ethiopische leger van I Menghistoe Halle Mariam. Die Sjurop de steun van Russische advi- ^net in hun kielxog een gigantische uchtbrug en een grote Cubaanse icht. Waarna het tij keerde en in 1978 de Somalische strijdkrachten weer even hard de Ogaden werden uitge jaagd. Sinds die tijd is het onrustig langs de Somalisch-Ethiopische grens en be schuldigen beide partijen elkaar van lucht aanvallen en grensoverschrijdingen. Opnieuw Twee weken geleden nog maakten de mili taire machthebbers in de Ethiopische hoofdstad Addis Abeba bekend dat veer- tienduisend man van het geregelde Somali sche leger opnieuw de Ogaden waren bin- nen-gevallen. De Ethiopische strijdkrach ten souden de invasie hebben afgeslagen en tegen de veertienhonderd Somaliër» hebben gedood. Meer dan tweeduisend So malische militairen souden gewond zijn. 'in Mogadlsjoe wees men die beschuldiging verontwaardigd van de hand, tartte men de Ethiopische regering die tweeduisend gewonden dan maar eens te laten sien en sei men dat alleen de guerrillastrijders van het Westsomalische bevrijdingsfront fWSLF) in de Ogaden tegen het Ethiopi sche leger ten strijde trekken. Andere So ma! iérs echter, die kameraad Barre en xijn regering wat kritischer volgen, meenden dat de Ethiopische beschuldiging wel de gelijk een grond van waarheid bevatte. Maar ook de Ethiopische regering laat het niet bij beschuldigingen. Ethiopische Migs, gevlogen door Oostduitsers en Cuba nen, voeren aanvallen uit op militaire pos ten en dorpen in Somalië. De bomkrater bij de brug over de Djoeba-rivler bij het stadje Luuq (ongeveer 400 kilometer ten westen van Mogadlsjoe) liegt er niet om en even min de eind Juni neergehaalde Mig, die tien kilometer verderop dicht bij een vluchte lingenkamp ligt. Een paar honderd meter verder ligt nog de schietstoel waarmee de Oostdultse piloot xich in veiligheid bracht en de vluchtelingen en enkele hulpver schaffers weten nog kleurrijk te vertellen dat niemand de man dnrfde te naderen omdat er nog steeds andere Migs laag over de kampen scheerden. De piloot werd ten slotte opgehaald door een Russische heli kopter, die hem terugvloog naar Ethio- plsch grondgebied. De vrede tussen Somalië en Ethiopië Is nog lang niet getekend en sonder een oplossing voor dit politieke probleem bestaat er ook geen uitxlcht op een oplossing voor het vluchtelingenprobleem in Somalië. Volkeren Datxelfde geldt voor de interne oorlogen in Ethiopië. Van ouds hebben daar de onge veer vier miljoen Amharen de andere be volkingsgroepen gedomineerd en sinds de huidige sterke man Menghistoe slch tot het communisme heeft bekeerd is die onder drukking er niet minder op geworden. De- se andere volkeren, de Erltreërs, de Oro- mo's, de Tigray, de Affars en Isas, de Soma liër», hebben allen hun eigen bevrijdings fronten en bevechten het Ethiopische leger te vuur en te zwaard, sonder echter tot politieke en militaire samenwerking te ko men. Volgens de verschillende fronten is er nu wel overleg op komst, maar ook dat wordt al Jaren gexegd. De bevrijdingsbewegingen xeggen allen dat slj het platteland beheersen en dat het Ethiopische leger slechts de grote steden in bes it heeft. Maar duidelijk is dat de fron ten niet xijn opgewassen tegen het moder ne wapentuig van Menghistoe en de zijnen. Lichtbewapende guerrillastrijders begin nen nu eenmaal weinig tegen Russische helikopters (gunships), die over een enor me vuurkracht beschikken en hier vliegen de tank» worden genoemd. Waarmee allerminst gexegd is dat de vier miljoen Amharen de andere bevolkings groepen, die tenslotte ongeveer 26 miljoen xlelen tellen, blijvend aan zich kunnen onderwerpen (sonder Russische en Cu baanse steun zouden Menghistoe en zijn militairen het niet lang uithouden). Over blijft een patstelling van voortdurende bloedige en uitzichtloze guerrilla-oorlo gen, waardoor tienduizenden worden ge dood en miljoenen van huis en haard ver dreven. Waarmee we weer terug zijn bij de vluchte lingen. De Eritreërs in Soedan, de Affars en Isas in Djibouti en de Somaliërs en Oromo's ln Somalië. De toekomst is duis ter, want zelfs al zouden de regeringen in Mogadlsjoe en Addis Abeba tot een verge lijk komen, de bevrijdingsfronten zullen de strijd tegen het Ethiopische leger niet staken en niets wijst erop dat Menghistoe aan hun eisen zal tegemoet komen. De droogte die de Hoorn van Afrika teis tert bij deze politieke en militaire patstel ling opgesteld, en het is duidelijk dat So malië met zijn vluchtelingen zal moeten leren leven. Zonder hulp van buitenaf is dat volstrekt onmogelijk. han ten Hove blSJOE De honderdduizenden vluchtelingen ln Somalië hebben de afgelopen drie len op de rand van een catastrofe geleefd en zullen dat de komende maanden ijfeld opnieuw doen. Er hoeft maar iets mis te gaan en een hongersnood die op korte aan tienduizenden het leven zal kosten, breekt uit. het enige dat met zekerheid vluchtelingenprobleem in de an Afrika gezegd kan worden, rest is alles ln nevelen gehuld aat er grote onzekerheid en Zelfs de omvang van de i die voor de deur staat als er (grote schaal en doeltreffend len wordt, is niet aan te weet niemand in 8omalië :les aan de hand is. Func- ;n van de regering, van het igencommissariaat van de Naties (UNHCR) en van de culiere hulporganisaties elkaar tegen als het gaat om in vluchtelingen, de situatie impen. de voedselvoorziening, sche zorg en het sterftecijfer, [a ie al niet erg bevorderlijk voor tu joten zetten van een effectief te gramma. velljkheid bestaat er over de :n mensen die van de door m n droogte geteisterde vlakten Ogaden naar Somalië zijn t en eveneens over het aantal (dagelijks binnenkomt. In Ja- 09 werd het aantal ln kampen m men vluchtelingen geschat op inderdduizend, vier maanden i zouden het er 650.000 zijn, -1 a verstande dat er naar schat- k nog eens 800.000 vluchtelin- ef iden zijn neergestreken ln de b iche dorpen of nog rondzwer- ei het grensgebied. Nu gaan de n igen van de regering al tot ei mensen ln kampen, terwijl er -eig steeds 800.000 elders in So- noeten verblijven. Maar het lie regering uitgegeven Engels talige weekblad „Heegan" spreekt al van meer dan een miljoen vluchtelin gen in de kampen en evenzoveel in de Somalische dorpen. De hoogste man van de UNHCR in Mogadlsjoe, de Zwitser Otto Hagen- buchle, vermoedt dat al deze cijfers aan de hoge kant zijn, maar zegt dat als het er „slechts" een miljoen in totaal zijn, Somalië toch nog kampt met het grootste vluchtelingenpro bleem ter wereld. Een probleem dat Somalië met zijn tegen de vier mil joen inwoners, en als een van de arm ste vijf landen ter wereld, zeker niet Internationaal Christelijk ;'Jifonds (ICS) is de Nederland- u, deling van het in de Verenig- I laten opgerichte Internatio- ri Christian Aid (ICA). De So- iche regering heeft de orga- ie verzocht de verantwoor- a theid voor de medische zorg l kampen in de regio Gedo op Üte nemen en ICA heeft nu een Bsch team in het Horseed- P in de buurt van het stadje j. Het sturen van een tweede ie i wordt overwogen en tevens o d rijdende kliniek besteld die n. andere kampen zal bedienen. I steunfonds heeft verder een e i vrachtvliegtuigje ingezet Dg nedische goederen en perso- sneller van Mogadlsjoe of de ase hoofdstad Nairobi naar unpen te kunnen vervoeren. o lijkheden bestaan er nog ;elom de vergunning om op het ui laire vliegveld bij Luuq te landen. Het luchtruim Ook over de aantallen vluchtelingen die dagelijks binnenkomen zijn de meningen verdeeld. De regering houdt het op 2500 per dag. „Heegan" op tweeduizend en de UNHCR op 500 tot 1000. In de kampen zelf is de verwarring niet minder. Op enkele kilometers van Luuq ligt het kamp Horseed en de Somalische kampoudste geeft exact het aantal vluchtelingen op: 58.540. De UNHCR houdt het daar op rond de 40.000, terwijl het medische team van het Internationaal Christe lijk Steunfonds, dat sinds drie weken in het kamp werkzaam is, schat dat er ongeveer 30.000 mensen in het kamp zitten. Nomaden Voor een deel is deze verwarring te wijten aan het feit dat al lang niet meer duidelijk is wie er eigenlijk nog vluchteling is. De vluchtelingen uit de Ogaden zijn vooral nomaden, fa milies en clans die met hun kudden Immer op zoek zijn naar de bronnen daar Is volgens de Somalische au toriteiten te „gevoelig" omdat Et hiopische Migs geregeld dat luchtruim schenden. Hetgeen tot gevolg heeft dat uiterst zenuw achtige Somalische militairen achter een niet onaanzienlijke hoeveelheid luchtdoelgeschut be reid zijn elk vliegend voorwerp uit de lucht te halen, dus zeker een vreemd vliegtuig. De vlieg tocht die vertegenwoordigers van het Steunfonds en een groep Ame rikaanse en Nederlandse Journa listen naar Luuq zouden maken, ging in ieder geval niet door. ICA Is bezig het Somalische leger tot andere gedachten te bewegen om alsnog bij Luuq te kunnen landen. Zij die het werk van de organisa tie ln Somalië willen steunen, kunnen een gift overmaken op gironummer 70730 ten name van VC/ICS, Soest onder vermelding van Gedo. en de beste weidegronden. Door de oorlog en de droogte worden ze naar de Somalische kampen gedreven, waar de vrouwen en kinderen worden ondergebracht, terwijl de mannen met de sterk uitgedunde kudden ver der trekken of zich aansluiten bij de strijders van het Westsomalische be- vrijdlngsfront dat tegen het Ethiopi sche leger vecht Maar ook in Somalië bestaat de be volking voor zeventig procent uit no maden en ook in Somalië heerst er droogte. De Somalische nomaden verkeren ln dezelfde grote moeilijk heden en veel van hen zetten hun schamele hutten op bij de kampen en laten hun vrouwen en kinderen ach ter omdat daar tenminste zo nu en dan nog voedsel wordt uitgedeeld en er in de meeste kampen medische teams aanwezig zijn. En wie zal deze eveneens hongerende mensen weren uit de kampen omdat ze toevallig aan deze kant van de grens zaten en dus eigenlijk geen vluchtelingen zijn? Nomaden erkennen traditioneel geen grenzen, de oneindige vlakten zijn hun domein en de lijnen op de land kaarten die de vlakten doorsnijden spelen voor hen geen rol, of ze nu in een westerse hoofdstad getrokken zijn of in Mogadlsjoe of ln Addis Abeba. Anders wordt het wanneer machthebbers ln hoofdsteden, waar de oprechte nomaad zich verre van houdt, consequenties aan die lijnen verbinden en, zoals het moderne en beschaafde naties betaamt, eikaars gebieden met geweld gaan betwisten. Of en dat gebeurt langs de Ethlo- plsch-Somalische grens er mijnen velden langs aanleggen. Hoeveel mensen en hoeveel onbekend, maar Somalische vertegenwoordigers van de UNHCR vrezen het ergste. Nooit genoeg De onduidelijkheid over de aantallen vluchtelingen draagt bepaald niet bij aan het opzetten van een effectief hulpprogramma. Het is niet eenvou dig de hoeveelheid voedsel voor een kamp (bijvoorbeeld Horseed) te bepa len als er tussen het hoogste en het laagste geschatte aantal vluchtelin gen een verschil van ruim 28.000 men sen bestaat De kampleiders zullen het hoogste aantal wel aanhouden ln de hoop dat hun „bestellingen" zo hoog mogelijk uitvallen en in de ver wachting dat er toen nooit genoeg geleverd wordt. In zijn algemeenheid is dat ook waar, in zijn algemeenheid komt er gewoon te weinig voedsel aan in de kampen en wat er aan komt is vaak zeer eenzijdig. Soms ontvangt een kamp voor een week rijst, maar dan ook niets anders dan rijst. Dan weer komt er een grote lading melk poeder aan, die als versterkend voed sel voor zieke vluchtelingen en kinde ren is bestemd. Maar als er niets anders is moeten ook de „normale" vluchtelingen ervan leven. Een gevolg is dat vluchtelingen langs kampen gaan zwerven, op zoek naar de plaatsen waar de voorraden het meest geregeld aankomen. Het is Wie In een gekoelde auto door Somaliê's vluchtelingenkampen rijdt, hoeft geen acht te slaan op dit soort taferelen dat zich slechts binnen de hutten afspeelt voorgekomen dat ln kampen opslag plaatsen vol lagen met aanvullende voeding (voor kinderen en zieken), maar dat er niets anders was. Voed- selrellen waarbij de opslagplaatsen bestormd werden en waarbij doden vielen, waren toen niet te voorkomen. Verwerken De Somalische regering is er tot op lieden niet in geslaagd een gestage en geregelde bevoorrading van de kam pen op poten te zetten. Er komt te weinig voedsel binnen in de haven van Mogadlsjoe, daar zijn grote moei lijkheden met het lossen, het blijft te lang ln de haven hangen en er is niet genoeg opslagruimte, noch in de ha ven noch in de kampen of in de stad jes van waaruit de kampen bevoor raad moeten worden. Tot op heden kan niemand vertellen hoeveel er bin nenkomt, wat er nodig is en hoeveel vrachtwagens voor het transport nog nodig zijn. Duidelijk is dat er van alles te weinig is voor de vluchtelin gen en soms te veel voor de instellin gen die het verwerken moeten. De informatie van zowel de regerings functionarissen, de UNHCR als de particuliere organisaties hinkt op twee gedachten. Allen vinden dat er meer hulp geboden moet worden (hoewel ze het nauwelijks kunnen verwerken) en zijn daarom geneigd de toestand zwarter af te schilderen dan die is. Aan de andere kant vinden de regering, de UNHCR en de particu liere organisaties dat ze het goed doen, het land voor een ramp behoed hebben en zijn ze geneigd de situatie rooskleuriger voor te stellen dan ze in feite is. Mensen en Instanties geven natuurlijk niet toe dat ze ergens een puinhoop van gemaakt hebben. Dat levert dan wel verwarrende beel den op van functionarissen die op formele persconferenties, bedoeld om meer geld en goederen los te krijgen, informatie verschaffen waaruit blijkt dat die hulp hard nodig is. Om even later, om het eigen beleid en de eigen aanwezigheid te verdedigen, informa tie te verschaffen die moet aangeven dat het allemaal „redelijk goed" gaat Heel begrijpelijk, maar uiterst ver warrend. Nadat UNHCR-man Hagen- buchle heeft uitgelegd dat er geen acute noodsituatie meer is, dat de afgelopen maanden een regelrechte ramp vermeden is en dat de prioriteit van de hulpverlening van „meer" ver legd moet worden naar „effectiever omgaan met wat we hebben", zegt hij vervolgens dat van de 120 miljoen dollar die nodig zijn om in het Jaar 1980 de nood ln Somalië te lenigen er 40 miljoen nog niet toegezegd zijn, om over de feitelijk geleverde hulp nog maar te zwijgen. 'Redelijk' En hoe .redelijk goed" Is de situatie? Uitgaande van anderhalf miljoen vluchtelingen, die gemiddeld per man per maand 15 kilo voedsel moe ten hebben, leert een eenvoudige re kensom dat er per maand 22.500 ton voedsel geleverd moet worden. Om dat over de kampen te verspreiden zijn per maand 7500 drietons vracht auto's, 3750 zestonners of 2250 tien tonners nodig. Rijden die gemiddeld éénmaal per week. dan zijn er ruim 1870 drietonners, ruim 930 zestonners of ruim 560 tientonners nodig. Die zijn er niet (misschien in het leger, maar dat heeft blijkbaar ande re zaken aan het hoofd), en momen teel wordt het gebrek er aan minder gevoeld, domweg omdat de hoeveel heid voedsel er ook niet is. Gezwegen wordt dan nog over medicijnen, me dische apparatuur, tenten, generato ren, pompen, benzine en personeel dat ook per auto vervoerd moet wor den. Een gigantische operatie en al lesbehalve eenvoudig, en het is ietwat verwonderlijk dat de UNHCR-top- man de rekensom ter plaatse samen met uw verslaggever moet maken. Raadsel Hoe die vluchtelingen dan de afgelo pen maanden zijn doorgekomen is mij een volstrekt raadsel. Op de weg naar de regio Gedo, ongeveer vier honderd kilometer ten westen van Mogadlsjoe, waar alleen al ln de kam pen meer dan driehonderdduizend mensen zitten, ontmoeten wij noch op de heenweg, noch op de terugweg vrachtwagens met hulpgoederen. Om over konvooien nog maar te zwijgen. Het raadsel van het overleven van de vluchtelingen wordt voor een deel opgelost door artsen en medewerkers van de UNHCR die al wat langer in de kampen meedraaien. Zij vertellen dat het leven van veel mensen aan een zijden draad heeft gehangen en nog hangt. „Wij hebben hier de afgelopen maanden op de rand van een tragedie geleefd en de toekomst is duister. Tachtig procent van onze patiënten lijdt aan ondervoeding en de toevoer van voedsel is zo onregelmatig en het voedsel zelf is zo eenzijdig dat er niet veel hoeft te gebeuren of de ramp is compleet," aldus de Amerikaanse arts Bob Craven in het kamp Ali Matan. Vier maanden geleden bracht ik ook een bezoek aan All Matan. Zo op het oog is er niet veel veranderd, hier en daar zijn er wat barakken bijgeko men, er is een medisch team en de watervoorziening is beter geregeld. Voor Somalische begrippen is er veel gebeurd. Van de ondervoeding en de ziekten is. in de kampen niet veel te zien en ravottende kinderen geven niet het beeld van grote ellende. Het is een vertekend beeld, dat Amerikaanse tv- ploegen in het Horseed-kamp niet de voor fondswerving blijkbaar noodza kelijke aangrijpende taferelen ople vert. „Je ziet hier geen stervende kin deren," aldus ook leden van het ICS- team, dat hier nog geen maand gele- deh werd neergezet. Je ziet ze inder daad niet als Je ln een gekoelde auto door het kamp rijdt, de eenvoudige kliniek bekijkt, maar verder niet de hutten binnengaat. Het lijden speelt zich af binnen de hutten en dokter Craven raadt komende medische teams aan de hutten binnen te gaan en niet af te wachten tot de vrouwen met hun kinderen op het spreekuur bij de klinlekjes komen. In Mogadlsjoe wordt een sterftecijfer onder de vluchtelingen van honderd per dag genoemd, dat is procentueel ruwweg vijf zes maal zo hoog als in Nederland, voor zover Je het comfor tabele Nederland kunt vergelijken met vluchtelingenkampen. Het is laag voor de situatie in Somalië (al sterven er volgens het cijfer nog altijd tienduizend vluchtelingen per drie maanden). In Ali Matan meent men dat het hoger is, al hebben ze geen exacte cijfers. Wie er sterft wordt duidelijk op de begraafplaats. De meeste graven zijn nog geen halve meter lang. Dad (Reuter, ap) Het lijkt tot een volledige diplomatieke breuk te zijn gekomen kl n Syrië en Irak, nu beide landen eikaars ambassade hebben gesloten. Gisemacht p en de Iraakse ambassadeur en zijn stal terug ln Bagdad, nadat zij door Syrië het land t uitgezet. el ting van de Iraakse ambassa- sen de twee landen, waar rivaliseren- de vleugels van de socialistische Baath-partij aan de macht zijn. ai r Syrië lijkt een reactie op de 3" ing van Syrische diplomaten 31 t Afgelopen maandag maakte gifrtng van Irak bekend dat er en explosie ven waren a an ge in de Syrische ambassade, men aanwijzingen zei te heb- h t deze spullen werden gebruikt el lbotagedaden tegen de rege- ::*n president Sadam Hoessein, vi n alle diplomaten het land ijn. Volgens Syrië heeft Irak de zelf de ambassade binnen ge lid, om de ambassadeur in dis te brengen. 1 de officiële reden is voor de i l van de ambassade van Irak is niet bekend gemaakt. Het n 1 langer niet meer zo goed tus- Vriendschap De regerende Baath-partij in Syrië heeft na een vier dagen durende bij eenkomst van het Centraal Comité opgeroepen de banden met de Sow- jet-Unie te verstevigen. Westerse di plomatieke kringen verwachten bin nenkort een bezoek van president As sad aan zijn Russische ambtgenoot Breznjew. Mogelijk zal Syrië dan toch een verdrag van vriendschap en sa menwerking met de Soejet-Unie wil len sluiten. De Baath-partij riep haar regering op een „kwalitatieve ontwik keling" in de verhouding met Moskou op gang te brengen. Tot nu toe heeft Syrië, dat belangrij ke militaire steun van de Russen krijgt, een dergelijk verdrag niet wil len sluiten. De Syrische 'minister van buitenlandse zaken Abdel Halim Khaddam, wil een „militair even wicht met Israël", dat wil zeggen dat Syrië net zo veel militaire steun krijgt van Moskou als Israël van de Verenig de Staten. Het Kremlin heeft hier over nog geen besluit genomen, naar verluidt omdat Syrië dat vriend schapsverdrag aanvankelijk niet wil de sluiten. Irak heeft een dergelijk vriend schapsverdrag wel afgesloten, maar heeft zich de laatste twee Jaar meer en meer van de Sowjet-Unie afge keerd. Deze maand ging Irak een band aan met de bij de Russen weinig gelelde regering van Saoedi-Arabië. JAKARTA (AFP) Een half miljoen Chinezen in Indonesië heeft officieel het Indonesische staatsburgerschap aangevraagd. De regering Soeharto had hier om verzocht Het naturallsatlepro gramma dat op 1 april dit Jaar werd begonnen is bedoeld voor ongeveer 800.000 mensen. In Indonesië wonen on geveer drie miljoen Chinezen van wie 800.000 nog steeds een paspoort hebben van Taiwan of de Chinese Volksrepubliek. Het naturalisatieprogramma wordt gezien als een poging om de betrekkingen tussen Indone sië en China te verbeteren. De betrekkingen werden 13 Jaar ge leden door Jakarta opgeschort, toen Peking ervan werd beschul digd dat het de hand had ln een staatsgreep. TEHERAN (Reuter, AP, AFP) Het Iraanse ministerie van buitenlandse zaken ontkende gisteren met klem berichten dat vijf Amerikanen, die sinds november vorig jaar worden gegijzeld, zouden zijn doodgeschoten bij een poging te vluchten. Het bericht van de dood van de vijf Amerikanen werd eerder op de dag verspreid door de falanglstlsche zen der „de vrije stem van Libanon". De radio baseerde zich op niet nader genoemde Arabische diplomatieke zegslieden, die op de hoogte zouden zijn van een ontsnappingspoging, waarbij vijf mensen op de vlucht wa ren doodgeschoten. Volgens de radio hadden zij een gat ln een muur ge maakt van het gebouw waarin zij werden vastgehouden. Waar en wanneer de ontsnappingspo ging heeft plaats gevonden, meldde het bericht niet. Islamitische revolu tionairen houden sinds 4 november 52 Amerikaanse diplomaten gevan gen. Aanvankelijk gebeurde dat ln de Amerikaanse ambassade ln Teheran. Na een mislukte Amerikaanse red dingspoging werden zij echter ge- schelden en naar onbekende plaatsen overgebracht. Een woordvoerder van de islamitische studenten wilde geen reactie geven op het bericht De laatste geestelijke van de angli caanse kerk in Iran, ds. Nusratullah Shariflan, is woensdag ln het gebied van Kerman aangehouden. Dit heeft de raad van de anglicaanse kerk gis teren in Londen bekend gemaakt Waarom ds. Shariflan is gearresteerd, is niet duidelijk. Hij was hoofd van de anglicaanse kerk ln Kerman. Eerder deze week waren twee collega's van hem ds. IraJ Mottahedeh uit Isfa han en Dimitri Bellos, de administra teur van het bisdom Iran opge pakt Reeds enige tijd worden drie Britten, die voor de anglicaanse zending in Iran werken, vastgehouden op be schuldiging van spionage. Bisschop Tafti, die verantwoordelijk was voor de anglicaanse kerk in Iran, vertrok enkele maanden geleden naar Enge land, nadat zijn zoon was vermoord. Zelf was hij aan een moordaanslag ontsnapt. Woensdag deed hij een be roep op president Abolhassan Bani Sadr, een afvaardiging van de We reldraad van kerken in Iran toe te laten. LONDEN (Rueter, AP. AFP) De 280 Journalisten van het Britse dag blad The Times zijn gisteren in sta king gegaan, nadat onderhandelin gen met de directie over loonsverho ging waren mislukt Meer buitenlands nieuws op pag. 9

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1980 | | pagina 7