let leed ligt
iet op straat
reuk Syrië-Irak compleet
teunfonds
Iran ontkent dood gijzelaars
;c, allen
'nascus wil nauwere band met Moskou
Naturalisatie
van Chinezen
in Indonesië
Journalisten
Times staken
iDAG 23 AUGUSTUS 1980
TROUW/KWARTET
Ochtenllngenstroom naar Somalië
vooral op gang na de oorlog tussen
en Ethiopië, die elkaar het bexit
Ogaden betwisten. Ethiopië be-
it dit woestijnachtige gebied, dat
westen toe overgaat in een vrucht-
jogvlakte, als onvervreemdbaar el-
i van het Ethiopische rijk. Maar ook
i koestert nog een oude droom vol-
flke de Ogaden, die door etnische
irs wordt bewoond, tot het groot-
sche rijk behoort, hoewel de rege-
j) Mohammed Slad Barre die droom
•I heeft opgegeven. Het wordt overi-
m wel tijd dat ook de landkaarten in
clen van de hoofdstad Mogadlsjoe
orden aangepast
tlr ook van dj, in november 1977
e Somalische regering nog al haar
droom in werkelijkheid om te set-
trokken Somalische tanks de Oga-
nnen, waar se korte metten maakten
t verxwakte Ethiopische leger van
I Menghistoe Halle Mariam. Die
Sjurop de steun van Russische advi-
^net in hun kielxog een gigantische
uchtbrug en een grote Cubaanse
icht. Waarna het tij keerde en in
1978 de Somalische strijdkrachten
weer even hard de Ogaden werden uitge
jaagd. Sinds die tijd is het onrustig langs
de Somalisch-Ethiopische grens en be
schuldigen beide partijen elkaar van lucht
aanvallen en grensoverschrijdingen.
Opnieuw
Twee weken geleden nog maakten de mili
taire machthebbers in de Ethiopische
hoofdstad Addis Abeba bekend dat veer-
tienduisend man van het geregelde Somali
sche leger opnieuw de Ogaden waren bin-
nen-gevallen. De Ethiopische strijdkrach
ten souden de invasie hebben afgeslagen
en tegen de veertienhonderd Somaliër»
hebben gedood. Meer dan tweeduisend So
malische militairen souden gewond zijn.
'in Mogadlsjoe wees men die beschuldiging
verontwaardigd van de hand, tartte men
de Ethiopische regering die tweeduisend
gewonden dan maar eens te laten sien en
sei men dat alleen de guerrillastrijders van
het Westsomalische bevrijdingsfront
fWSLF) in de Ogaden tegen het Ethiopi
sche leger ten strijde trekken. Andere So
ma! iérs echter, die kameraad Barre en xijn
regering wat kritischer volgen, meenden
dat de Ethiopische beschuldiging wel de
gelijk een grond van waarheid bevatte.
Maar ook de Ethiopische regering laat het
niet bij beschuldigingen. Ethiopische
Migs, gevlogen door Oostduitsers en Cuba
nen, voeren aanvallen uit op militaire pos
ten en dorpen in Somalië. De bomkrater bij
de brug over de Djoeba-rivler bij het stadje
Luuq (ongeveer 400 kilometer ten westen
van Mogadlsjoe) liegt er niet om en even
min de eind Juni neergehaalde Mig, die tien
kilometer verderop dicht bij een vluchte
lingenkamp ligt. Een paar honderd meter
verder ligt nog de schietstoel waarmee de
Oostdultse piloot xich in veiligheid bracht
en de vluchtelingen en enkele hulpver
schaffers weten nog kleurrijk te vertellen
dat niemand de man dnrfde te naderen
omdat er nog steeds andere Migs laag over
de kampen scheerden. De piloot werd ten
slotte opgehaald door een Russische heli
kopter, die hem terugvloog naar Ethio-
plsch grondgebied.
De vrede tussen Somalië en Ethiopië Is nog
lang niet getekend en sonder een oplossing
voor dit politieke probleem bestaat er ook
geen uitxlcht op een oplossing voor het
vluchtelingenprobleem in Somalië.
Volkeren
Datxelfde geldt voor de interne oorlogen in
Ethiopië. Van ouds hebben daar de onge
veer vier miljoen Amharen de andere be
volkingsgroepen gedomineerd en sinds de
huidige sterke man Menghistoe slch tot het
communisme heeft bekeerd is die onder
drukking er niet minder op geworden. De-
se andere volkeren, de Erltreërs, de Oro-
mo's, de Tigray, de Affars en Isas, de Soma
liër», hebben allen hun eigen bevrijdings
fronten en bevechten het Ethiopische leger
te vuur en te zwaard, sonder echter tot
politieke en militaire samenwerking te ko
men. Volgens de verschillende fronten is er
nu wel overleg op komst, maar ook dat
wordt al Jaren gexegd.
De bevrijdingsbewegingen xeggen allen
dat slj het platteland beheersen en dat het
Ethiopische leger slechts de grote steden in
bes it heeft. Maar duidelijk is dat de fron
ten niet xijn opgewassen tegen het moder
ne wapentuig van Menghistoe en de zijnen.
Lichtbewapende guerrillastrijders begin
nen nu eenmaal weinig tegen Russische
helikopters (gunships), die over een enor
me vuurkracht beschikken en hier vliegen
de tank» worden genoemd.
Waarmee allerminst gexegd is dat de vier
miljoen Amharen de andere bevolkings
groepen, die tenslotte ongeveer 26 miljoen
xlelen tellen, blijvend aan zich kunnen
onderwerpen (sonder Russische en Cu
baanse steun zouden Menghistoe en zijn
militairen het niet lang uithouden). Over
blijft een patstelling van voortdurende
bloedige en uitzichtloze guerrilla-oorlo
gen, waardoor tienduizenden worden ge
dood en miljoenen van huis en haard ver
dreven.
Waarmee we weer terug zijn bij de vluchte
lingen. De Eritreërs in Soedan, de Affars
en Isas in Djibouti en de Somaliërs en
Oromo's ln Somalië. De toekomst is duis
ter, want zelfs al zouden de regeringen in
Mogadlsjoe en Addis Abeba tot een verge
lijk komen, de bevrijdingsfronten zullen
de strijd tegen het Ethiopische leger niet
staken en niets wijst erop dat Menghistoe
aan hun eisen zal tegemoet komen.
De droogte die de Hoorn van Afrika teis
tert bij deze politieke en militaire patstel
ling opgesteld, en het is duidelijk dat So
malië met zijn vluchtelingen zal moeten
leren leven. Zonder hulp van buitenaf is
dat volstrekt onmogelijk.
han ten Hove
blSJOE De honderdduizenden vluchtelingen ln Somalië hebben de afgelopen drie
len op de rand van een catastrofe geleefd en zullen dat de komende maanden
ijfeld opnieuw doen. Er hoeft maar iets mis te gaan en een hongersnood die op korte
aan tienduizenden het leven zal kosten, breekt uit.
het enige dat met zekerheid
vluchtelingenprobleem in de
an Afrika gezegd kan worden,
rest is alles ln nevelen gehuld
aat er grote onzekerheid en
Zelfs de omvang van de
i die voor de deur staat als er
(grote schaal en doeltreffend
len wordt, is niet aan te
weet niemand in 8omalië
:les aan de hand is. Func-
;n van de regering, van het
igencommissariaat van de
Naties (UNHCR) en van de
culiere hulporganisaties
elkaar tegen als het gaat om
in vluchtelingen, de situatie
impen. de voedselvoorziening,
sche zorg en het sterftecijfer,
[a
ie al niet erg bevorderlijk voor
tu joten zetten van een effectief
te gramma.
velljkheid bestaat er over de
:n mensen die van de door
m n droogte geteisterde vlakten
Ogaden naar Somalië zijn
t en eveneens over het aantal
(dagelijks binnenkomt. In Ja-
09 werd het aantal ln kampen
m men vluchtelingen geschat op
inderdduizend, vier maanden
i zouden het er 650.000 zijn,
-1 a verstande dat er naar schat-
k nog eens 800.000 vluchtelin-
ef iden zijn neergestreken ln de
b iche dorpen of nog rondzwer-
ei het grensgebied. Nu gaan de
n igen van de regering al tot
ei mensen ln kampen, terwijl er
-eig steeds 800.000 elders in So-
noeten verblijven. Maar het
lie regering uitgegeven Engels
talige weekblad „Heegan" spreekt al
van meer dan een miljoen vluchtelin
gen in de kampen en evenzoveel in de
Somalische dorpen.
De hoogste man van de UNHCR in
Mogadlsjoe, de Zwitser Otto Hagen-
buchle, vermoedt dat al deze cijfers
aan de hoge kant zijn, maar zegt dat
als het er „slechts" een miljoen in
totaal zijn, Somalië toch nog kampt
met het grootste vluchtelingenpro
bleem ter wereld. Een probleem dat
Somalië met zijn tegen de vier mil
joen inwoners, en als een van de arm
ste vijf landen ter wereld, zeker niet
Internationaal Christelijk
;'Jifonds (ICS) is de Nederland-
u, deling van het in de Verenig-
I laten opgerichte Internatio-
ri Christian Aid (ICA). De So-
iche regering heeft de orga-
ie verzocht de verantwoor-
a theid voor de medische zorg
l kampen in de regio Gedo op
Üte nemen en ICA heeft nu een
Bsch team in het Horseed-
P in de buurt van het stadje
j. Het sturen van een tweede
ie i wordt overwogen en tevens
o d rijdende kliniek besteld die
n. andere kampen zal bedienen.
I steunfonds heeft verder een
e i vrachtvliegtuigje ingezet
Dg nedische goederen en perso-
sneller van Mogadlsjoe of de
ase hoofdstad Nairobi naar
unpen te kunnen vervoeren.
o lijkheden bestaan er nog
;elom de vergunning om op het
ui laire vliegveld bij Luuq te
landen. Het luchtruim
Ook over de aantallen vluchtelingen
die dagelijks binnenkomen zijn de
meningen verdeeld. De regering
houdt het op 2500 per dag. „Heegan"
op tweeduizend en de UNHCR op 500
tot 1000.
In de kampen zelf is de verwarring
niet minder. Op enkele kilometers
van Luuq ligt het kamp Horseed en
de Somalische kampoudste geeft
exact het aantal vluchtelingen op:
58.540. De UNHCR houdt het daar op
rond de 40.000, terwijl het medische
team van het Internationaal Christe
lijk Steunfonds, dat sinds drie weken
in het kamp werkzaam is, schat dat er
ongeveer 30.000 mensen in het kamp
zitten.
Nomaden
Voor een deel is deze verwarring te
wijten aan het feit dat al lang niet
meer duidelijk is wie er eigenlijk nog
vluchteling is. De vluchtelingen uit
de Ogaden zijn vooral nomaden, fa
milies en clans die met hun kudden
Immer op zoek zijn naar de bronnen
daar Is volgens de Somalische au
toriteiten te „gevoelig" omdat Et
hiopische Migs geregeld dat
luchtruim schenden. Hetgeen tot
gevolg heeft dat uiterst zenuw
achtige Somalische militairen
achter een niet onaanzienlijke
hoeveelheid luchtdoelgeschut be
reid zijn elk vliegend voorwerp
uit de lucht te halen, dus zeker
een vreemd vliegtuig. De vlieg
tocht die vertegenwoordigers van
het Steunfonds en een groep Ame
rikaanse en Nederlandse Journa
listen naar Luuq zouden maken,
ging in ieder geval niet door.
ICA Is bezig het Somalische leger
tot andere gedachten te bewegen
om alsnog bij Luuq te kunnen
landen.
Zij die het werk van de organisa
tie ln Somalië willen steunen,
kunnen een gift overmaken op
gironummer 70730 ten name van
VC/ICS, Soest onder vermelding
van Gedo.
en de beste weidegronden. Door de
oorlog en de droogte worden ze naar
de Somalische kampen gedreven,
waar de vrouwen en kinderen worden
ondergebracht, terwijl de mannen
met de sterk uitgedunde kudden ver
der trekken of zich aansluiten bij de
strijders van het Westsomalische be-
vrijdlngsfront dat tegen het Ethiopi
sche leger vecht
Maar ook in Somalië bestaat de be
volking voor zeventig procent uit no
maden en ook in Somalië heerst er
droogte. De Somalische nomaden
verkeren ln dezelfde grote moeilijk
heden en veel van hen zetten hun
schamele hutten op bij de kampen en
laten hun vrouwen en kinderen ach
ter omdat daar tenminste zo nu en
dan nog voedsel wordt uitgedeeld en
er in de meeste kampen medische
teams aanwezig zijn. En wie zal deze
eveneens hongerende mensen weren
uit de kampen omdat ze toevallig aan
deze kant van de grens zaten en dus
eigenlijk geen vluchtelingen zijn?
Nomaden erkennen traditioneel geen
grenzen, de oneindige vlakten zijn
hun domein en de lijnen op de land
kaarten die de vlakten doorsnijden
spelen voor hen geen rol, of ze nu in
een westerse hoofdstad getrokken
zijn of in Mogadlsjoe of ln Addis
Abeba. Anders wordt het wanneer
machthebbers ln hoofdsteden, waar
de oprechte nomaad zich verre van
houdt, consequenties aan die lijnen
verbinden en, zoals het moderne en
beschaafde naties betaamt, eikaars
gebieden met geweld gaan betwisten.
Of en dat gebeurt langs de Ethlo-
plsch-Somalische grens er mijnen
velden langs aanleggen. Hoeveel
mensen en hoeveel onbekend, maar
Somalische vertegenwoordigers van
de UNHCR vrezen het ergste.
Nooit genoeg
De onduidelijkheid over de aantallen
vluchtelingen draagt bepaald niet bij
aan het opzetten van een effectief
hulpprogramma. Het is niet eenvou
dig de hoeveelheid voedsel voor een
kamp (bijvoorbeeld Horseed) te bepa
len als er tussen het hoogste en het
laagste geschatte aantal vluchtelin
gen een verschil van ruim 28.000 men
sen bestaat De kampleiders zullen
het hoogste aantal wel aanhouden ln
de hoop dat hun „bestellingen" zo
hoog mogelijk uitvallen en in de ver
wachting dat er toen nooit genoeg
geleverd wordt. In zijn algemeenheid
is dat ook waar, in zijn algemeenheid
komt er gewoon te weinig voedsel aan
in de kampen en wat er aan komt is
vaak zeer eenzijdig. Soms ontvangt
een kamp voor een week rijst, maar
dan ook niets anders dan rijst. Dan
weer komt er een grote lading melk
poeder aan, die als versterkend voed
sel voor zieke vluchtelingen en kinde
ren is bestemd. Maar als er niets
anders is moeten ook de „normale"
vluchtelingen ervan leven.
Een gevolg is dat vluchtelingen langs
kampen gaan zwerven, op zoek naar
de plaatsen waar de voorraden het
meest geregeld aankomen. Het is
Wie In een gekoelde auto door Somaliê's vluchtelingenkampen rijdt, hoeft geen acht te slaan op dit soort taferelen dat zich slechts
binnen de hutten afspeelt
voorgekomen dat ln kampen opslag
plaatsen vol lagen met aanvullende
voeding (voor kinderen en zieken),
maar dat er niets anders was. Voed-
selrellen waarbij de opslagplaatsen
bestormd werden en waarbij doden
vielen, waren toen niet te voorkomen.
Verwerken
De Somalische regering is er tot op
lieden niet in geslaagd een gestage en
geregelde bevoorrading van de kam
pen op poten te zetten. Er komt te
weinig voedsel binnen in de haven
van Mogadlsjoe, daar zijn grote moei
lijkheden met het lossen, het blijft te
lang ln de haven hangen en er is niet
genoeg opslagruimte, noch in de ha
ven noch in de kampen of in de stad
jes van waaruit de kampen bevoor
raad moeten worden. Tot op heden
kan niemand vertellen hoeveel er bin
nenkomt, wat er nodig is en hoeveel
vrachtwagens voor het transport nog
nodig zijn. Duidelijk is dat er van
alles te weinig is voor de vluchtelin
gen en soms te veel voor de instellin
gen die het verwerken moeten.
De informatie van zowel de regerings
functionarissen, de UNHCR als de
particuliere organisaties hinkt op
twee gedachten. Allen vinden dat er
meer hulp geboden moet worden
(hoewel ze het nauwelijks kunnen
verwerken) en zijn daarom geneigd
de toestand zwarter af te schilderen
dan die is. Aan de andere kant vinden
de regering, de UNHCR en de particu
liere organisaties dat ze het goed
doen, het land voor een ramp behoed
hebben en zijn ze geneigd de situatie
rooskleuriger voor te stellen dan ze in
feite is. Mensen en Instanties geven
natuurlijk niet toe dat ze ergens een
puinhoop van gemaakt hebben.
Dat levert dan wel verwarrende beel
den op van functionarissen die op
formele persconferenties, bedoeld om
meer geld en goederen los te krijgen,
informatie verschaffen waaruit blijkt
dat die hulp hard nodig is. Om even
later, om het eigen beleid en de eigen
aanwezigheid te verdedigen, informa
tie te verschaffen die moet aangeven
dat het allemaal „redelijk goed" gaat
Heel begrijpelijk, maar uiterst ver
warrend. Nadat UNHCR-man Hagen-
buchle heeft uitgelegd dat er geen
acute noodsituatie meer is, dat de
afgelopen maanden een regelrechte
ramp vermeden is en dat de prioriteit
van de hulpverlening van „meer" ver
legd moet worden naar „effectiever
omgaan met wat we hebben", zegt hij
vervolgens dat van de 120 miljoen
dollar die nodig zijn om in het Jaar
1980 de nood ln Somalië te lenigen er
40 miljoen nog niet toegezegd zijn,
om over de feitelijk geleverde hulp
nog maar te zwijgen.
'Redelijk'
En hoe .redelijk goed" Is de situatie?
Uitgaande van anderhalf miljoen
vluchtelingen, die gemiddeld per
man per maand 15 kilo voedsel moe
ten hebben, leert een eenvoudige re
kensom dat er per maand 22.500 ton
voedsel geleverd moet worden. Om
dat over de kampen te verspreiden
zijn per maand 7500 drietons vracht
auto's, 3750 zestonners of 2250 tien
tonners nodig. Rijden die gemiddeld
éénmaal per week. dan zijn er ruim
1870 drietonners, ruim 930 zestonners
of ruim 560 tientonners nodig.
Die zijn er niet (misschien in het
leger, maar dat heeft blijkbaar ande
re zaken aan het hoofd), en momen
teel wordt het gebrek er aan minder
gevoeld, domweg omdat de hoeveel
heid voedsel er ook niet is. Gezwegen
wordt dan nog over medicijnen, me
dische apparatuur, tenten, generato
ren, pompen, benzine en personeel
dat ook per auto vervoerd moet wor
den. Een gigantische operatie en al
lesbehalve eenvoudig, en het is ietwat
verwonderlijk dat de UNHCR-top-
man de rekensom ter plaatse samen
met uw verslaggever moet maken.
Raadsel
Hoe die vluchtelingen dan de afgelo
pen maanden zijn doorgekomen is
mij een volstrekt raadsel. Op de weg
naar de regio Gedo, ongeveer vier
honderd kilometer ten westen van
Mogadlsjoe, waar alleen al ln de kam
pen meer dan driehonderdduizend
mensen zitten, ontmoeten wij noch
op de heenweg, noch op de terugweg
vrachtwagens met hulpgoederen. Om
over konvooien nog maar te zwijgen.
Het raadsel van het overleven van de
vluchtelingen wordt voor een deel
opgelost door artsen en medewerkers
van de UNHCR die al wat langer in de
kampen meedraaien. Zij vertellen dat
het leven van veel mensen aan een
zijden draad heeft gehangen en nog
hangt. „Wij hebben hier de afgelopen
maanden op de rand van een tragedie
geleefd en de toekomst is duister.
Tachtig procent van onze patiënten
lijdt aan ondervoeding en de toevoer
van voedsel is zo onregelmatig en het
voedsel zelf is zo eenzijdig dat er niet
veel hoeft te gebeuren of de ramp is
compleet," aldus de Amerikaanse
arts Bob Craven in het kamp Ali
Matan.
Vier maanden geleden bracht ik ook
een bezoek aan All Matan. Zo op het
oog is er niet veel veranderd, hier en
daar zijn er wat barakken bijgeko
men, er is een medisch team en de
watervoorziening is beter geregeld.
Voor Somalische begrippen is er veel
gebeurd.
Van de ondervoeding en de ziekten is.
in de kampen niet veel te zien en
ravottende kinderen geven niet het
beeld van grote ellende. Het is een
vertekend beeld, dat Amerikaanse tv-
ploegen in het Horseed-kamp niet de
voor fondswerving blijkbaar noodza
kelijke aangrijpende taferelen ople
vert. „Je ziet hier geen stervende kin
deren," aldus ook leden van het ICS-
team, dat hier nog geen maand gele-
deh werd neergezet. Je ziet ze inder
daad niet als Je ln een gekoelde auto
door het kamp rijdt, de eenvoudige
kliniek bekijkt, maar verder niet de
hutten binnengaat. Het lijden speelt
zich af binnen de hutten en dokter
Craven raadt komende medische
teams aan de hutten binnen te gaan
en niet af te wachten tot de vrouwen
met hun kinderen op het spreekuur
bij de klinlekjes komen.
In Mogadlsjoe wordt een sterftecijfer
onder de vluchtelingen van honderd
per dag genoemd, dat is procentueel
ruwweg vijf zes maal zo hoog als in
Nederland, voor zover Je het comfor
tabele Nederland kunt vergelijken
met vluchtelingenkampen. Het is
laag voor de situatie in Somalië (al
sterven er volgens het cijfer nog altijd
tienduizend vluchtelingen per drie
maanden). In Ali Matan meent men
dat het hoger is, al hebben ze geen
exacte cijfers.
Wie er sterft wordt duidelijk op de
begraafplaats. De meeste graven zijn
nog geen halve meter lang.
Dad (Reuter, ap) Het lijkt tot een volledige diplomatieke breuk te zijn gekomen
kl n Syrië en Irak, nu beide landen eikaars ambassade hebben gesloten. Gisemacht
p en de Iraakse ambassadeur en zijn stal terug ln Bagdad, nadat zij door Syrië het land
t uitgezet.
el ting van de Iraakse ambassa- sen de twee landen, waar rivaliseren-
de vleugels van de socialistische
Baath-partij aan de macht zijn.
ai r Syrië lijkt een reactie op de
3" ing van Syrische diplomaten
31 t Afgelopen maandag maakte
gifrtng van Irak bekend dat er
en explosie ven waren a an ge
in de Syrische ambassade,
men aanwijzingen zei te heb-
h t deze spullen werden gebruikt
el lbotagedaden tegen de rege-
::*n president Sadam Hoessein,
vi n alle diplomaten het land
ijn. Volgens Syrië heeft Irak de
zelf de ambassade binnen ge
lid, om de ambassadeur in dis
te brengen.
1 de officiële reden is voor de
i l van de ambassade van Irak
is niet bekend gemaakt. Het
n 1 langer niet meer zo goed tus-
Vriendschap
De regerende Baath-partij in Syrië
heeft na een vier dagen durende bij
eenkomst van het Centraal Comité
opgeroepen de banden met de Sow-
jet-Unie te verstevigen. Westerse di
plomatieke kringen verwachten bin
nenkort een bezoek van president As
sad aan zijn Russische ambtgenoot
Breznjew. Mogelijk zal Syrië dan toch
een verdrag van vriendschap en sa
menwerking met de Soejet-Unie wil
len sluiten. De Baath-partij riep haar
regering op een „kwalitatieve ontwik
keling" in de verhouding met Moskou
op gang te brengen.
Tot nu toe heeft Syrië, dat belangrij
ke militaire steun van de Russen
krijgt, een dergelijk verdrag niet wil
len sluiten. De Syrische 'minister van
buitenlandse zaken Abdel Halim
Khaddam, wil een „militair even
wicht met Israël", dat wil zeggen dat
Syrië net zo veel militaire steun krijgt
van Moskou als Israël van de Verenig
de Staten. Het Kremlin heeft hier
over nog geen besluit genomen, naar
verluidt omdat Syrië dat vriend
schapsverdrag aanvankelijk niet wil
de sluiten.
Irak heeft een dergelijk vriend
schapsverdrag wel afgesloten, maar
heeft zich de laatste twee Jaar meer
en meer van de Sowjet-Unie afge
keerd. Deze maand ging Irak een
band aan met de bij de Russen weinig
gelelde regering van Saoedi-Arabië.
JAKARTA (AFP) Een half
miljoen Chinezen in Indonesië
heeft officieel het Indonesische
staatsburgerschap aangevraagd.
De regering Soeharto had hier
om verzocht
Het naturallsatlepro gramma dat
op 1 april dit Jaar werd begonnen
is bedoeld voor ongeveer 800.000
mensen. In Indonesië wonen on
geveer drie miljoen Chinezen
van wie 800.000 nog steeds een
paspoort hebben van Taiwan of
de Chinese Volksrepubliek.
Het naturalisatieprogramma
wordt gezien als een poging om
de betrekkingen tussen Indone
sië en China te verbeteren. De
betrekkingen werden 13 Jaar ge
leden door Jakarta opgeschort,
toen Peking ervan werd beschul
digd dat het de hand had ln een
staatsgreep.
TEHERAN (Reuter, AP, AFP) Het Iraanse ministerie van buitenlandse zaken ontkende
gisteren met klem berichten dat vijf Amerikanen, die sinds november vorig jaar worden
gegijzeld, zouden zijn doodgeschoten bij een poging te vluchten.
Het bericht van de dood van de vijf
Amerikanen werd eerder op de dag
verspreid door de falanglstlsche zen
der „de vrije stem van Libanon". De
radio baseerde zich op niet nader
genoemde Arabische diplomatieke
zegslieden, die op de hoogte zouden
zijn van een ontsnappingspoging,
waarbij vijf mensen op de vlucht wa
ren doodgeschoten. Volgens de radio
hadden zij een gat ln een muur ge
maakt van het gebouw waarin zij
werden vastgehouden.
Waar en wanneer de ontsnappingspo
ging heeft plaats gevonden, meldde
het bericht niet. Islamitische revolu
tionairen houden sinds 4 november
52 Amerikaanse diplomaten gevan
gen. Aanvankelijk gebeurde dat ln de
Amerikaanse ambassade ln Teheran.
Na een mislukte Amerikaanse red
dingspoging werden zij echter ge-
schelden en naar onbekende plaatsen
overgebracht. Een woordvoerder van
de islamitische studenten wilde geen
reactie geven op het bericht
De laatste geestelijke van de angli
caanse kerk in Iran, ds. Nusratullah
Shariflan, is woensdag ln het gebied
van Kerman aangehouden. Dit heeft
de raad van de anglicaanse kerk gis
teren in Londen bekend gemaakt
Waarom ds. Shariflan is gearresteerd,
is niet duidelijk. Hij was hoofd van de
anglicaanse kerk ln Kerman. Eerder
deze week waren twee collega's van
hem ds. IraJ Mottahedeh uit Isfa
han en Dimitri Bellos, de administra
teur van het bisdom Iran opge
pakt
Reeds enige tijd worden drie Britten,
die voor de anglicaanse zending in
Iran werken, vastgehouden op be
schuldiging van spionage. Bisschop
Tafti, die verantwoordelijk was voor
de anglicaanse kerk in Iran, vertrok
enkele maanden geleden naar Enge
land, nadat zijn zoon was vermoord.
Zelf was hij aan een moordaanslag
ontsnapt. Woensdag deed hij een be
roep op president Abolhassan Bani
Sadr, een afvaardiging van de We
reldraad van kerken in Iran toe te
laten.
LONDEN (Rueter, AP. AFP) De
280 Journalisten van het Britse dag
blad The Times zijn gisteren in sta
king gegaan, nadat onderhandelin
gen met de directie over loonsverho
ging waren mislukt
Meer buitenlands
nieuws op pag. 9