Oud-militairen tegen zenuwgas Trouw wat doe je nog met een ton? „Politieke moed (1) Commentaar Politieke moed (2) Comité streeft naar VN-verbod van chemische wapens Twee doden bij aanrijding Politie in Ede houdt Koekoek aan Man (30) overleden tijdens trimmen klant man (m/v) MDERDAG 14 AUGUSTUS 1960 BINNENLAND TROUW/KWARTET vaf Soe samenstellers van ha nieuwe itwerp-verkiezingsprogrimma ,n het CDA „om een zinvol bc- "aan" hebben een flinke dosis poli- ratiekc moed aan de dag plegd. Spre- 0 ien de meeste politio wèl gretig ij over de wenselijkheid van een so mberder levensstijl en de noodzaak ook van verdere itkomensmati- jng, in de harde praktijk blijken zij leestal bevangen deor koudwater vrees als het op de invulling aan- h^fcomt. De programnamakers daar entegen deinzen er niet voor terug 1 ten aantal forse noten te kraken Pe kiezer, die in een recent verleden iog alom gepaaid werd met fraaie U Jjioftes. krijgt nu een uiterst sober "menu voorgezet Zo zullen de hu ren fors opgetrokken moeten wor den, de ambtenaren voortaan voor op moeten lopen bij de vaststelling van het wenselijke loonniveau en ral iedereen een aanzienlijk koop- trachtoffer moeten brengen, de hoogste inkomens terecht het metst. Ie Het is een rekening die de program ma-makers menen te mogen pre- senteren om een viertal andere doelstellingen bij voorrang veilig te stellen, namelijk behoud van werk- u Het eerste wat opvalt zijn een aan- r' tal ingrijpende verschillen met de opvattingen van het huidige kabi net. Het kabinet is vóór de bouw van nieuwe kerncentrales, het pro gramma is daar tegen. Het kabinet s vóór inpoldering van de Marker waard, het programma is daarte gen. Premier Van Agt noemt het een droombeeld om twee procent économische groei te verwachten. Het programma daarentegen mikt op een economische groei van 2 procent. Die verschillen zijn niet onbelang rijk, waar premier Van Agt als de doodverfde lijsttrekker van het ie DA straks de eerst aangewezene is m met het CDA-programma aan Jj tweg te timmeren, en het wellicht at i«en tweede kabinet-Van Agt uit si rmoeten voeren. *n t s"ilij.zal duidelijk moeten maken. M&aUie tweeëneenhalf procent groei ^weldegelijk mogelijk is, wanneer er maar een actief beleid wordt ge- [e' voerd, gericht op het scheppen van 3 nieuwe arbeidsplaatsen. Of anders gezegd: dat er wel degelijk'perspec tief is op uitbreiding van de werkge legenheid. als er een ander beleid wordt gevoerd dan het huidige ka- nu doet. Geen geringe op- p»t. Vraagtekens kunnen er ook worden achter de voorgestelde forse uurverhogingen. Op zichzelf lijkt Kt geen onjuiste waarneming dat Kt huurniveau in ons land wat aan de lage kant is. De onderlinge ver- chillen zijn echter groot en het valt net in te zien (jat juist de hoge extra gestraft worden. Het is gelegenheid, nieuwe impulsen voor de woningbouw, financiële hulp aan arme landen en het fundament behouden van ons stelsel van socia le zekerheid. De koopkracht, tot voor kort nog een heilige koe, staat op de vijfde plaats, nog twee plaat sen lager dan in het eerder gepre senteerde verkiezingsprogramma van de PvdA. De fles frisdrank extra, om een enkele jaren geleden nog zeer omstreden uitspraak van de Amsterdamse hoogleraar Van den Doel aan te halen, is duidelijk ingeruild voor andere waarden in de samenleving. Inderdaad een moedige keus. Politieke móed alleen is echter on toereikend voor een onomwonden gunstig onthaal van het nieuwe programma, ook al is het op zich zelf al heel wat dat de politieke discussie hiermee in één klap uit de sfeer van het gemillimeter is ge haald. Nodig is ook overtuigings kracht om de kiezer daadwerkelijk tot het brengen van offers te bewe gen. Die overtuigingskracht hangt weer voor een belangrijk deel af van de geloofwaardigheid van het program. En op dit essentiële punt vergt het programma veel van de kiezers. Teveel? nogal een verschil: vijf procent ex tra op een hoge of lage huur. Maar nog afgezien daarvan: wat gebeurt er met de extra opbrengsten? De programma-makers vertrouwen er ten onrechte op, dat die zich auto matisch zullen vertalen in de bouw van meer woningen en voor een deel zal dat ook wel terecht zijn. Maar het zou al te pijnlijk zijn wanneer straks blijkt dat een be paald deel van de opbrengst belegd wordt in de bouw van luxe bunga lows in Zuid-Frankrijk. Hoe dan ook. het programma opent het vooruitzicht dat werkge legenheid, woningbouw en dergelij ke met het brengen van offers ge diend worden. Een dergelijk per spectief is al heel wat in vergelijking met de huidige wat fantasie-arme politiek, die slechts somberheid en apathie in de hand werkt. Met het in praktijk brengen van deze verso bering zijn er op langere termijn echter ook betere mogelijkheden voor de koopkracht. De programma-makers wekken echter de suggestie dat voorgoed pas op de plaats moet worden ge maakt. Uit een oogpunt van een soberder levensstijl is dit standpunt zeker toe te juichen. Want er schie ten genoeg doeleinden over. die de moeite van het nastreven meer dan waard zijn. Voor de laagste inko mensgroepen, waarvan het CDA nu offers vraagt, is dit echter eén al te sober vooruitzicht. Wat dit be treft lijkt de filosofie van het pro gramma. namelijk die van „de eco nomie van het genoeg" tezeer te zijn ontsproten aan het brein van hen die inderdaad al genoeg hebben. door Henny de Lange ROTTERDAM „Ik kan niet rustig blijven zitten als ik in de krant berichten lees over het gebruik van gifgassen. Ik wil niet lijdelijk toezien hoe de wereld te gronde gaat". Deze gedachte lag ten grondslag aan de oprichting van het Comité „Zenuw gas en chemische/biologische wapens", vertelt voorzitter Abel Kluytenaar (55). Vorige week, op de dag dat het 35 Jaar geleden was dat de atoombom op Hiroshima viel, werd dit comité in Rotterdam opgericht. „De herdenking van de verwoesting van Hiroshima vonden we een goede aanleiding voor de start van ons co mité," zegt Abel Kluytenaar. „Ik heb zelf als Amerikaans militair Hiroshi ma meegemaakt en gezien wat voor verschrikkelijke uitwerking de atoombom kan hebben. Die atoom bom had een waarschuwing voor de wereld moeten zijn: tot hier en niet verder. Maar we gaan rustig door met het maken en gebruiken van de meest afschuwelijke wapens. Zenuw gas m&g gewoon niet want dat ls het meest verschrikkelijke wapen dat Je maar kunt bedenken. Daarom moet nu iedereen in beweging komen om te voorkomen dat we de ondergang te gemoet gaan." Kluytenaar stak als Engelandvaar der op zestienjarige leeftijd (hij had verteld dat hij al achttien was) de Noordzee over en sloot zich aan bij de geallieerde troepen. Over de vernieti ging van Hiroshima wil hij niet pra ten. „Dat kan ik niet, alleen wil ik er dit van zeggen dat die gebeurtenis mij ervan heeft overtuigd dat we hard op weg zijn elkaar uit te roeien met de meest gemene wapens die er zijn Oud-militairen Het comité van Kluytenaar bestaat nog maar uit tien mensen, alleen oud- milltalren. „Je verwacht dit soort ac ties misschien eerder uit een andere hoek, van Jongeren die de straat op gaan met spandoeken, maar ik denk dat Je voor deze zaak iedereen, Jong en oud en van welke politieke rich ting of godsdienst dan ook, in bewe ging kunt krijgen als Je vertelt waar de wereld aan ten onder dreigt te gaan. Dit is een zaak die ledereen aangaat" Kluytenaar heeft inmiddels ook in België en Duitsland vrienden inge schakeld die In deze landen soortge lijke comités van de grond proberen te krijgen. In Amerika ls enkele we ken geleden een comité zenuwgas op gericht, eveneens door oud-militai ren. De bedoeling ls dat deze comités re geringen, de politieke partijen en alle mogelijke instellingen in hun land gaan benaderen om hen warm te ma ken voor een internationale campag ne tegen niet alleen het gebruik maar ook tegen de produktie van zenuw- en chemisch gas. „Ons uiteindelijke doel ls," vertelt Abel Kluytenaar, „dat de Verenigde Naties zó snel mogelijk, liefst binnen enkele maanden, een spoeddebat wijden aan deze kwestie en dat er strenge sancties worden uitgevaardigd op het maken en ge bruiken van chemische wapens. Verboden Het gebruik van chemische wapens ls volgens de conventie van Oenève over het oorlogsrecht verboden. Zo wel de Verenigde Staten als de Sow- Jet-Unle hebben deze conventie on dertekend. De laatste tijd doen ech ter herhaaldelijk geruchten de ronde dat de Sowjet-Unle in Afghanistan en het Vietnamese leger in Laos en Cam bodja gebruik maken van chemische wapens. Het Amerikaanse ministerie van buitenlandse zaken zegt over be wijzen te beschikken volgens welke het „waarschijnlijk" ls dat er inder daad chemische wapens worden ge bruikt in deze landen. Washington heeft inmiddels bij de Verenigde Na ties op een onderzoek aangedrongen. Een ander land waarover soortgelijke verhalen gaan is Ethiopië, waar tegen de Britse bevrijdingsbewegingen ook chemische wapens zouden zijn in gezet. Abel Kluytenaar (55), voorzitter van het Comité „zenuwgas en chemische/biologische wapens". Vragen Kluytenaar: „Ik kan me voorstellen dat onze actie bi) bepaalde groepen in de maatschappij vragen zal oproe pen in de trant van: En hoe staat het dan aan deze kant, in het Westen? Zijn wij hier soma een haar beter? Dit soort vragen is terecht," zegt Kluyte naar. „Niet alleen in de Sowjet-Unie liggen gigantische hoeveelheden gif gas opgeslagen; ook in Amerika zou zo'n honderdvijftigduizend ton gifgas klaar liggen. Daarom bestaat twee derde uit de nieuwe generatie gifgas, dat wil zeggen gas dat veel en veel dodelijker is dan het mosterdgas dat in de Eerste Wereldoorlog werd ge bruikt. Ook Frankrijk zou de be schikking hebben over een voorraad gifgas.," vertelt Kluytenaar, „en wie garandeert me dat het niet in de Europoort ligt opgeslagen?" Ontbladering Het westen heeft tot nu toe geen gebruik gemaakt van chemische wa pens, zegt Kluytenaar. Een verwij zing naar het gas dat Amerika tijdens de oorlog in Vietnam heeft gebruikt om bossen te ontbladeren om zo de verzetshaarden op te sporen, en dat nu bij oud-militairen allerlei ziektes en afwijkingen tot gevolg blijkt te Chauffeur onder invloed [OTTERDAM (ANP) De 24-Jarige A. 8. uit Strijen is vorige nacht in lotterdam met volle vaart op een van rechts komende auto gereden. De luto sloeg enige keren over de kop en Bakte een verkeerszuil, die vijftig arter weg werd geslingerd. De inzit- enden van de aangereden auto. de üjftigjarige mevrouw N. Hotting uit Btrkel en Rodenrijs en P.»VerweiJ (22) uit Rotterdam kwamen om het leven. S. is met een hoofdwond in het Dijk- zigtzlekenhuls opgenomen. S. verkeerde onder Invloed van alco hol en werd door de politie achter volgd omdat hij al enkele overtredin gen had begaan en stoptekens had genegeerd. De aanrijding gebeurde op het kruispunt Beukelsdijk-Graaf Florisstraat hebben, noemt Kluytenaar „niet te recht". „Dat is een heel ander ver haal. Dat spul was ook erg gemeen, maar op dat moment werd het niet gebruikt om mensen te doden maar om bossen te ontbladeren. De scha delijke neveneffecten voor mens en dier moet men toen niet hebben voor zien". „Gifgas en dan heb ik het niet over het gas dat in de Eerste Wereldoorlog werd gebruikt, want daar kon Je je met een gasmasker nog tegen be schermen gebruik Je uitsluitend met het doel om mensen (en dieren) te doden. Een mlnlscuul wolkje of zelfs maar een druppel op Je huid is voldoende om te doden". Zenuwstelsel Bekend is dat zenuwgas leidt tot een verlammende, verstikkende dood. De nieuwe generatie zenuwgassen Sa rin, Soman en VX om er enkele te noemen tast de scheikundige stof fen in het zenuwstelsel aan die bood schappen van en naar de hersenéh overbrengen. Deze afbraak van „neu rotransmitters" leidt tot hevige transpiratie, ophoping van slijm in de luchtwegen, vernauwing van de luchtpljpvertakkingen, vermindering van het gezichtsvermogen, oncontro leerbare braakneigingen en stoel gang. stuiptrekkingen en tenslotte verlamming. De doodstrijd kan uren duren. Amerikaanse deskundigen schatten dat wolken zenuwgas op een afstand van twintig kilometer in de windrichting onbeschermde burgers kunnen doden en tot veertig kilome ter ver zou men uitgebreid zenuwleb sel kunnen oplopen. Gemakkelijker Daar komt nog bij dat zenuwgas na vier d vijf uur zijn vernietigende wer king heeft gedaan. Degene die het gas verspreid heeft kan dan zonder ge vaar het getroffen gebied binnendrin gen, dit ln tegenstelling tot de situa tie die ontstaat wanneet; een atoom bom is afgeworpen. De radio-actieve straling maakt het getroffen gebied dan voor lange tijd onbewoonbaar. „BIJ gifgas heb Je dat probleem niet," zegt Kluytenaar cynisch. ..Wat is er bovendien gemakkelijker in de strijd tegen guerrilla's dan gifgas? Het is immers veel eenvoudiger een wolk somangas te laten zakken dan pogin gen te doen de guerrilla's in moeilijk te ontdekken ravijnen door zwaarbe wapende stoottroepen te laten do den. En daarom vinden wij dit wapen zo Intens gemeen, dat het niet eens gemaakt zou mogen worden". Groene wolken De berichten die binnensijpelen over gifgasaanvallen onder andere via Af ghaanse vluchtelingen, kunnen ui terst moeilijk worden bevestigd, zegt Kluytenaar. Er zijn verslagen waarin wordt gesproken van groene wolken ten gevolge waarvan mensen duizelig werden, hoofdpijn kregen, bloed gin gen braken om kort daarna dood te gaan. Ook geel gas komt in deze verhalen voor, mogelijk mosterdgas Volgens Kluytenaar bestaat het grote gevaar dat dit soort verhalen aan de andere kant een stemming kweekt van: wat zij doen. mogen wij ook en we hebben het spul per slot van reke nlng niet voor niets gemaakt. .Dat moeten en willen we voorkomen.' zegt de voorzitter van het Comité zenuwgas. Varianten Daar komt nog bij, vervolgt hij, dat gifgas oneindig veel gemakkelijker te maken ls dan een kernbom. Plus dat er oneindig veel varianten zijn. „Ik heb gehoord dat er ook gassen zijn die weliswaar niet. dodelijk zijn, maar het slachtoffer bulten gevecht stellen doordat een soort delirium wordt ver oorzaakt waarbij het slachtoffer wordt gekweld 'door misselijkheid en inwendige bloedingen". Van één onzer verslaggevers BENNEKOM De Edese politie heeft gistermorgen het Tweede Ka merlid van de Boerenpartij, de heer H. Koekoek, uit zijn woning te Ben- nekom gehaaid omdat hij maandag met zijn auto op enige personen zou zijn Ingereden. Zij behoorden tot een groep van Wagenlngse studenten en Arnhemse dierenvrienden, die een de monstratie tegen hem hielden omdat zij van mening waren dat Koekoek opnieuw in ernstige mate bezig was zijn pony's te verwaarlozen. Voor een dergelijk feit werd hij vorig jaar al door de politierechter te Arn hem later bevestigd door het ge rechtshof veroordeeld tot een boe te van duizend gulden en een week hechtenis voorwaardelijk. De land bouwer-politicus is van mening dat hij zich niet aan verwaarlozing schul dig maakt; integendeel, ..het mager houden van deze dieren ls juist goed voor ze," De heer Koekoek werd gisteren aan gehouden omdat er drie klachten we- Prinses Margriet woonde gisteren in Noordwijkerhout de opening bij van de zesde schaakolympiade bij de'^IiUe^w^n'ingedfe^id10^^ voor visueel gehandicapten. Bij binnenkomst kreeg ie van Mike en Noortje Wetselaar de gebruikelijke daarvan kwam van de Arnhemmer G bloemen aangeboden. - van Vlaanderen, die de bijnaam „bur gemeester van Klarendal' heeft. Het Kamerlid verzette zich niet toen de DOlitle hem aanhield voor verhoor Hij ontkende alles wat hem ten laste werd gelegd en werd 's middags weer vrijgelaten ,JSr is een zeer grote afstand tussen die verklaring en die van de aange vers. We gaan de zaak verder onder zoeken," aldus gisteravond de politie van Ede. ROTTERDAM De 30-jarige W. J Ketelaars uit Rotterdam is tijdens het trimmen in het Kralingse Bos onwel geworden en overleden. Hart massage en mond-op-mond beade ming mochten niet baten. Bij aan komst in het Bergwegziekenhuis bleek hij te zijn overleden. Wie vroeger „de honderddui zend" in aè loterij won, was rijk. Die kon gaan rentenieren, een eigen zaak beginnen (nog wel met minder ook trouwens), een we reldreis van een Jaar maken, een kasteel van een huls kopen, kort om, de mogelijkheden waren let terlijk onbegrensd. Die tijd ligt ver achter ons. Dank zij de geldontwaarding kun Je met honderdduizend gulden niet veel kanten meer op. Voor een doodgewoon rijtjeshuis ls het lang niet genoeg meer, en over rentenieren hoef je niet te pieke ren; met de rente van zo'n bedrag zou je van honger omkomen. Na tuurlijk is het nog altijd een aar dig bedragje voor wie het niet bezit de meesten van ons dus. Die kan er in gedachten nog fan tastische dingen mee doen. Fan taseren. dat kan nog met een ton. Maar als iemand plotseling met ,dit bedrag aan kwam en de ont vanger moest er onmiddellijk een bestemming aan geven, dan zou den de meesten waarschijnlijk niet eens weten wat ze er mee zouden doen. Het personeelsblad van het Rot terdamse overslagbedrijf Frans Swarttouw heeft de proef eens op de som genomen en stelde links en rechts aan personeelsleden de ze vraag: „Wat zou u doen als u ineens honderdduizend gulden rijker was?" Het geld was er niet, dus dat was geen probleem, maar het antwoord bleek minstens zo moeilijk als wanneer er wèl een ton op tafel gelegen had. De meesten wisten het echt niet: „Ik vertel Je niet wat ik ermee zou doen," zei er een, en anderen hiel den zich groot alsof een ton meer of minder ze niets kon schelen. Die kwamen met diepzinnighe den als: „Geld ls de ooizaak van alle kwaad in de wereld", „met geld nemen de zorgen toe". Een ander wilde een beloning voor zijn antwoord; voor niets gaat de zon op! „Wordt het beste of leuk ste antwoord misschien met een ton beloond? Nee? Nou, dan wil ik er niet eens over nadenken". Van al die ondervraagden wist één meisje het: „Een huisje in Spanje kopen, daar kan dat nog voor dat geld". En die adminis tratief medewerker, die heeft er duidelijk eerder over nagedacht. Die moet precies hebben uitgere kend, hoeveel hij nodig heeft om het bijltje er bij neer te gooien. „Het is te weinig," zei hij reso luut. „Kom nog eens terug wan neer Je wilt weten wat ik met een miljoen zou doem Voor een ton komt mijn fantasie niet in bewe ging. Je kunt er geen eigen zaak mee beginnen en je kunt even min met zo'n bedrag gaan rente nieren. Het is zelfs te weinig om eindelijk tegen mijn chef te zeg gen wat ik van hem denk". Ach Ja, vroeger. Hetzelfde perso neelsblad staat nog even stil bij de spullen die een havenarbeider vroeger bij zich droeg Nuttige voorwerpen, maar met zulke ei genaardige namen dat zelfs men sen die thuis zijn ln de haven, soms niet meer weten waar ze vandaag kwamen. Die voorwer pen zijn allemaal nog te zien ln het Havenmuseum aan de Rot terdamse Soerweg: het „weghou- dertje". dat ongezien gebruikt kon worden, het „doktertje" voor het hanteren van vaten, zo ge noemd omdat Je Je vingers be hoorlijk kon bezeren als je het doktertje vergeten was en de ton kantelde? de knij verzak om die gereedschappen ln te stoppen, de flappen voor water, thee en hartl- ger slokjes, het puttertje voor het nemen van ollemonsters. En dan had Je de smakbak die bij de werkverdeling door loting ge bruikt werd, en de rolwagen die door één duwende man en twee aan de scharrel (de trekboom) trekkende mannen werd voortbe wogen. Maar waarom die rolwa gen zelf kreeg, of ook wel slet genoemd werd dat staat er ln het museum bij - dat weet nié mand meer. roepsnamen moeten kiezen, waarmee je alle kanten op kunt. Verpleegkundige bijvoorbeeld, of bouwvakker, makelaar, chef. ad ministrateur, beul of stationsbe ambte. Alleen dat zijn termen waar je ongestraft m/v achter kunt zetten. Het poppetje op het vliegtuig rechts is de man die links op de foto staat: de 41-jarige. Jaromir Wagner, afkomstig uit Tsjecho- slowakije en sinds 1968 wonend in West-Dnitsland. Hij wil in ok tober bovenop een tweemotorig vliegtuig van Frankfort naar New York vliegen. Waarom hij dat wil is niet duidelijk, wel hoe de vlucht ln zijn werk zal gaan. Hij fit gewoon op een stoel (die natuurlijk wel erg stevig vast zit), draagt een speciaal pak en valhelm, astronautenschoenen en een zuurstofmasker. Op de foto is hij bezig aan een van de testvluchten in de buurt van München, een vluchtje van niks vergeleken bij het grote werk. De echte tocht zal vijftig uur in beslag nemen, inclusief de zes stops onderweg, zodat hij af en toe gewoon kan ademhalen. Vrouwen en mannen gelijk be handelen. dat blijkt toch erg moeilijk voor een hoop mensen. En toch moet dat tegenwoordig volgens de wet Wie personeel zoekt, mag in advertenties geen voorkeur voor een bepaalde kun nen laten blijken, want ook wat een baan betreft moeten vrou wen en mannen evenveel kansen krijgen. Maar ja, hoe gaat dat. Voor een werkgever blijft de functie van secretaresse typisch iets voor een vrouw, een typiste meestal ook, en dus zoekt ie een vrouw en zet er voor de vorm bij dat het ook een man mag zijn. Of hij doet alsof z'n neus bloedt en hij niet weet dat er met een woord dat op -man of -esse ein digt, iets mannelijks of vrouwe lijks bedoeld wordt. Het reclame weekblad Adformatie signaleert weer twee van die adverteerders De ene zoekt „een ervaren recla me-man (m/v)", de ander een se cretaresse (m/v). Foute boel dus. maar zelf schijnen die adverteer ders het helemaal niet gek te vinden- Wie de wet goed wil toepassen, zal woorden als secretaresse, re clameman. serveerster, groente man. nachtclubdanseres, melk boer, barjuffrouw, he re boer, huis vrouw. zeeman, boerin en noem maar op althans in personeelsad vertenties niet meer kunnen ge bruiken. Die zal de mannelijke en vrouwelijke vorm naast elkaar moeten zetten, óf onzijdige be- Je krijgt wel eens de indruk dat huizenverhuurders, winkelperso neel, lokettisten in postkantoren en bij andere overheidsbedrijven, verpleegsters, tandartsen en dok ters er ander over denken, maar zo treed je volgens de perso- neelskrant van Holec een klant tegemoet: „De klant, hoe hij zich ook aan meldt, hetzij persoonlijk hetzij schriftelijk of per telefoon, is de voornaamste persoon van dit huis. De klant hangt niet van ons af. maar wij hangen wel van hem af. De klant hindert ons niet. Hij onderbreekt ons werk niet, hij is er het doel van. Wij verlenen hem geen gunst met hem te bedienen, maar hij begunstigt ons wanneer hij ons de gelegenheid geeft dit te doen. Een klant moeten wij niet overwinnen of bestrijden: hij heeft steeds het laatste woord. De klant is een persoon die ons zijn wensen kenbaar maakt. Het is onze taak. deze zo goed moge lijk voor hem en voor ons te. ver wezenlijken Ziedaar wat een klant is in ons beroep en in alle andere".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1980 | | pagina 5