Een warme zomenavond in Amsterdam
Spijkerboer, de rijke mensen en de illegalen
Broederkring gaat van kracht tot kracht steeds voort
Trouw
NG-kerk slinkt
in Zimbabwe
Kerken schrijven
Waldheim
kaart
systemen j
02510 2564^1
VANDAAG
VOORBIJGANGERS
Weer acties van
verontruste
NCVB-vrouwen
'Carter geen
echte
baptist meer'
WOENSDAG 6 AUGUSTUS 1980
KERK
THOUW/KWARTET
door A. J. Klei
Toen ik afgelopen zaterdag vroeg
in de avond m'n huis verliet, hing
de warmte nog in de straat en
verleende het weinige verkeer en
de stadsgeluiden een traag soort
vriendelijkheid, waarnaar ik me
terstond voegde. Met langzame
gebaren maakte ik mijn fiets los en
in een bedaard tempo reed ik in de
richting van de binnenstad. Ik zou
naar de orgelbespeling in de Oude
Kerk, een uitnemend uitstapje
voor oppassende lieden.
Achter het Rijksmuseum botste ik bijna
tegen een Amerikaan aan, die onverhoeds
de rijweg opliep om iets te verschikken aan
zijn vrouw (of vriendin, je weet
tegenwoordig maar nooit), die ten gerieve
van een foto bevallig geleund stond tegen
een van de dikke pilaren, waarop een
vooruitstekend deel van het gebouw rust.
De man gaf intussen luidkeels lucht aan
zijn bewondering voor de gulle eivsierlijke
ornamentiek van het bouwwerk en ik
overwoog of ik even zou stoppen om hem te
vertellen, dat dit uitbouwsel in 't begin van
onze eeuw was aangebracht om te dienen
als onderdak voor de Nachtwacht, maar ik
wist niet wat „uitbouwsel" in het Engels is
en daarom zag ik ervan af.
Nachtwacht had ik wèl geweten. Ik woon in
de omgeving van het museum en ik heb al
heel wat toeristen de weg gewezen, die me
naar de Nightwatch vroegen. Eigenlijk ben
ik altijd een beetje benauwd dat ze 't niet
mooi zullen vinden, er zijn naar mijn idee
massa's schilderijen veel aardiger om te
bekijken dan ons roemrucht schuttersstuk
Bij mijn aankomst op het Oudekerksplein
sloeg de toren juist het hele uur. Zeven
slagen, maar dit drong niet tot me door. Eer
dichte deur en een deskundige
voorbijganger maakten me duidelijk, dat ik
me een uur in de tijd vergist had.
Omdat ik weinig zin had in m'n eentje op
een terras te zitten, besloot ik even terug te
gaan naar huis. Ik nam een andere route
dan op de heenweg, ik koos de kleine
straten en de smalle grachten tussen de
grote grachten.
De buurtcafés hadden een deel van hun
meubilair buiten gezeten de klanten
brachten met lome bewegingen het glas
naar de mond. Een meisje begoot vol
toewijding een palm-achtige plant die op
een hoge stoep prijkte. Een oud echtpaar
zat breeduit op een bankje dat dwars op het
trottoir stond, want zo vingen ze nog wat
van de zon op. Ieder liep er blijmoedig
omheen en uit een opgeschoven raam riep
iemand: Zit je lekker, opoe? Lieve deugd,
ik dacht dat zoiets alleen in smeuïge
verhalen gebeurde!
Een eindje verder.ik fietste nu een
grachtje af.hadden ze een schraag onder
de bomen langs de waterkant geschoven.
Aan het éne einde zaten een paar jongens te
dammen, aan de ander kant voerden twee
vrouwen, die ik ervan verdacht moeder en
dochter te zijn, een druk gefluisterd ge
sprek, en halverwege de lange zijde van de
tafel zat een man met de onmiskenbare
trekken van een huisvader. Hij las de krant.
Nee, niet de onze, anders was het beeld van
De Oude Kerk in Amsterdam
een degelijk christeujk gezin volledig ge
weest, maar ik was ook nu reeds dik tevre
den over het mij geboden tafereel.
Ik verneem wel eens, dat Amsterdam
verloedert. Dit is onzin. Met welgevallen
bekeek ik de talrijke gerestaureerde
pandjes, die vrolijk pronkten in de
avondzon, en met genoegen zag ik hoe
tegen steeds meer gevels weelderig groen
opkroop. En dan al die aardige mensen die
ik voorbij gereden wasAls je 't mij
vraagt, heeft Amsterdam, tenminste de
binnenstad en het oude Zuid, meer kans op
een plekje op de nieuwe aarde dan een saai
Veluws bos. Maar het wordt me niet
gevraagd.
x oen ik voor de tweede keer bij de Oude
Kerk aankwam, trof ik bij de ingang de heer
Cor Stier. Ik had hem lange tijd niet
gesproken en we haalden herinneringen op
aan de fraaie jaren, dat hij {dieenheerser
was in het rijk der orgelconcerten en wij ons
verdrongen om Feike As ma en Piet van
Egmond te horen op „het wereldberoemde
orgel van de Oude Kerk te Amsterdam",
zoals Cor Stier het uitdrukte op de
uitbundig door hem geplakte affiches.
HIJ zei me, dat hij zich teruggetrokken had.
Dit verhinderde hem echter niet, mij
krachtig op te wekken, vaker naar de
zaterdagavondconcerten te komen, omdat
dan niet alleen het grote orgel, maar ook het
koororgel te beluisteren valt. Ik zocht een
stil en afgezonderd plekje op en terwijl Frits
Heil een fleurig stuk van Saint-Saéns
speelde, schopte ik even mijn sandalen uit
om de koele zerken aan mijn voeten te
voelen. Opeens moest ik aan Co lijn denken,
ik kan 't ook niet helpen.
Mij schoot namelijk te binnen hoe ik op de
lagere school van een onderwijzer een
standje kreeg omdat ik mijn psalmversje
niet goed geleerd had. Hij verweet me
gebrek aan vlijt en stelde me Colijn ten
voorbeeld, die in zijn tropentijd, wanneer
hij overdag opstandige zwartjes bevochten
had, 'S avonds nog ging zitten studeren en
dan, om niet in slaap te vallen, zijn voeten
in een teil met koud water stak.
Ik deed snel mijn sandalen weer aan. Na
afloop van het concert nam ik dezelfde
terugweg als de eerste keer. In de schemer
was Amsterdam liever geworden en aan die
schraag zat nog alleen de dochter, stevig
geleund tegen de schouders van een fors
gebouwd jongmens. Nu praatte ze niet
door Hennie Serfontein
De Broederkring (niet te ver
warren met de obscure blanke
Broederbond), een krachtig
en invloedrijk oecumenisch
orgaan van zwarte en blanke Campagne
predikanten van de drie zwar
te Nederduits Gereformeerde
kerken in Zuid-Afrika is de
kern geworden van een bitter
conflict binnen de NG-fami-
lie.
de secretaris ds. Lucas Mabusela van
de (zwarte) NG Kerk, ds. Sam Buti,
de scriba van deze kerk, ds. E. Tema
en ds. Krikkie Conradie van deze
kerk en ds. Gerrie Lubbe, die als
blanke werkt in de Reformed Church
in Africa, de NG-kerk voor mensen
van Indiase afkomst.
Er is niet alleen sprake van een groei
ende tegenstelling tussen de drie
zwarte kerken en de blanke 'moeder'-
kerk, maar ook binnen de zwarte ker-
ken nemen de spanningen rondom de
leden van de Broederkring toe. Ener
zijds staan hier de voorzichtige timi
de en conservatieve zwarte en blanke
leiders, die zachtjes gemanipuleerd
worden door de leiders van de blanke
kerk, die bij de geheime Broeder
bond. Aan de andere kant de leden
van de Broederkring, die de radicale
re elementen vertegenwoordigen en
het algemene gevoelen onder de kerk
leden weerspiegelen.
Leidende figuren in de Broederkring
zijn de voorzitter dr. Allan Boesak,
een briljante jonge predikant van de'
NG Sendingskerk (voor kleurlingen).
waarin opgenomen: De Rotter
dammer, met Dordts Dagblad.
Nieuwe Haagse Courant met
Nieuwe Leidse Courant
Uitgave: Trouw/Kwartet BV
Hoofdredacteur Jenze Tamminga
Directeur mg. O Postma
- HOOFDKANTOOR
'Postbus 859
1000 AW Amsterdam
"Wibautstraat 131 Amsterdam
tel 020-913456
telex 13006
Postgiro 6600 00
Bank Ned Credietbank
Rekeningnr 23 00 12 574
Gemeentegiro Amsterdam
X11000
REGIO ROTTERDAM/DORDRECHT
Postbus 948
3000 AX Rotterdam
iel 010-115588 (abonnementen
en bezorging)
tel 010-115588 (redactie)
iel 115700 (uitsluitend voo'
advertenties)
WestbiaaK 4
Rotterdam
REGIO DEN HAAG/LEIDEN
Postbus toi
2501 CC Den Haag
tel 070-469445
(abonnementen en bezorging)
tel 070-469445 (redactie)
iel 070-468864 (uitsluitend voor
advertenties)
Parkstraat 22 Den Haag
REGIO NOORO/OOST-NEDERLAND
(abonnementen en bezorging
Postbus 3
8000 AA Zwolle
tel 05200-17030
Melkmarkt 56 Zwolle
.^Abonnementsprijzen
Per maand 16,98
Per kwartaal 50,95 -
Per half |aar f 101,90
Per jaar 201.60
Advertentietarieven op
aanvraag
Teletonische abonnementenop
drachten (zie adressen boven)
Opgave familieberichten 9-19 30
van maandag t/m vrijdag Op
zondag van 10-20 uur telel 020-
913456
Opgave mini-advertenties tel
020-936868 of schntteiijk aan
Mim-Adv afdeling, postbus 433
1000 AK AMSTERDAM
Adreswitzmgen uitsluitend schrtf-
lelnk aan onze Amsterdamse
adressen
Tegen de Broederkring wordt een
campagne gevoerd, die onder aanvoe
ring staat van ds. David Botha, de
blanke voorzitter van de NG Sen
dingskerk. die zichzelf graag als een
verligte ziet, ds. J. M. Lebone, de
conservatieve voorzitter van de zwar
te NG-kerk en ds. Nico Basson, de
actuarius van de zwarte NG-kerk. De
ze laatste twee lukte het vorig jaar
het plan van de Broederbond door te
zetten om ds. Sam Buti als voorzitter
van de zwarte synode te verslaan.
Volgens dr Boesak werkt de Broeder
kring aan zijn doel alle NG kerken tot
een kerk te verenigen, die oecumeni
sche relaties onderhoudt en deel
neemt aan de bevrijdingsstrijd in
overeenkomst met de Bijbel.
Dit heeft tot gevolg dat de Broeder
kring in de praktijk de duidelijkste
tegenstander is geworden van de
strijd tegen de apartheid, de rege-
ringspolitiek en de overheersing door
de blanke kerk binnen de zwarte
kerken
De Broederkring is in 1974 ontstaan
en heeft officieel 300 leden, ongeveer
een derde van alle predikanten bin
nen de drie zwarte kerken. .Maar er
zijn vele anderen die ons privé steu
nen, maar zich niet officieel bij ons
voegen uit angst voor politieke chan
tage of verlies van inkomsten', vertel
de dr. Boesak.
Vorig jaar werd de Broederkring lid
van de Zuidafrikaanse Raad van Ker
ken (SACC) en dr. Boesak mocht er
de openingsrede houden. Het was een
opvallende oproep tot burgerlijke on
gehoorzaamheid van de kerken en
individuele christenen tegen de
apartheid.
Isolement
Internationaal heeft de activiteit van
Ds. Sam Buti
(Dr. Allan Boesak
de Broederkring bijgedragen aan het
internationale isolement van de blan
ke kerk, waarvan de Broederkring
hoopt dat deze de blanke kerk kan
bewegen haar steun aan de apart
heidspolitiek op te geven. Verschil
lende kerken overzee waaronder de
gereformeerde kerken in Nederland
beschouwen thans hun relaties met
de zwarte kerken en de Broederkring
van meer betekenis dan hun band
met de blanke NG kerk. Deze kerken
geven financiële steun aan projecten
van de zwarte kerken, alleen als deze
instemming krijgen van de Broeder-
kring. Dit heeft tot gevolg dat alleen
projecten worden aangepakt, die ech
te betekenis hebben voor de zwarte
bevolking en niet voor de zwarte en
blanke dominees binnen de zwarte
kerken, die in dienst staan van de
blanke belangen. Deze invloed op de
buitenlandse steun heeft de tradito-
nele machtscentra binnen de zwarte
kerken danig onthand.
Het aanzien dat de Broederkring in
het binnen- en buitenland geniet is de
oorzaak geworden van enkele venijni
ge aanvallen op enkele van de meest
vooraanstaande leden van de kring,
zoals dr. Boesak en ds. Buti. Zo deed
ds. David Botha, die zichzelf gaarne
als een verligte afschildert een felle
uitval naar de Broederkring en naar
Boesak in het bijzonder in een com
mentaar in de Ligdraer, het blad van
de Sendingskerk. Botha beschuldig
de de Broederkring ervan dat hij de
taak van de kerk overnam en dat de
zaken van de Sendingskerk in Boe
saks handen niet veilig zouden zijn,
wanneer hij in het buitenland reist.
Botha zond tevens samen met ds.
Lebone en ds. Mannikam, de voorzit
ter van de (Indiase) Reformed Church
in Africa een telegram naar de Zwit
serse kerken om te zeggen dat Boe
sak niet sprak namens de zwarte NG
kerken.
Botha kreeg enthousiaste steun van
dr. G'. J. S. Möller, een lid van de
Broederbond in Die Kerkbode, het
blad van de blanke NG kerk. Möller
beweerde dat de Broederkring een
geheim genootschap is en dreigde dat
besprekingen die de Broederkring
overzee hield de relatie tussen de
blanke en de zwarte NG kerken in.
gevaar kan brengen
Boesak schreef een antwoord op bei
de artikelen, maar Möller weigerde
het antwoord te plaatsen. Het was de
tweede keer in drie jaar dat aan dr.
Boesak dit elementaire recht werd
ontzegd.
Een volgende aanval op de Broeder
kring lanceerde Botha, een dag voor
dat de voorzitters van oe zwarte NO
kerken bijeenkwamen om de Broe
derkring te bespreken in maart Deze
bijeenkomst werd zo geplanned dat
ds. Buti er niet bij aanwezig was. Na
deze bijeenkomst leidden Botha en
Lebone de aanval in aanwezigheid
van de leiders van de blanke kerk, die
echter wijselijk hun mond hielden.
Op 1 april kwam het machtigste or
gaan van de zwarte NG kerk, het
achnttien man tellende ASK (comité
voor algemene doelen) bijeen, waar
ds. Lebone een stuk van vijf pagina's
voorlas, dat door ds. Basson was ge
schreven. In het stuk stond dat de
Broederkring zich als kerk voordeed,
dat de predikanten hun lidmaat
schap dienden op te zeggen en dat de
kerkeh overzee in kennis gesteld
moesten worden. De kring werd fel
verdedigd door ds. Piet Moatse uit
Brits en ds. Lebone en ds. Basson
kregen geen steun van het 8K. De
zaak werd overgedragen naar de stu
diecommissie voor theologische za
ken van de kerk.
Deze nederlaag voor de zwarte domi
nees die steun hebben van de blanke
Broederbond betekende dat de aan
vallen op de Broederkring voorlopig
gefaald hebben.
De zwijgende meerderheid binnen de'
zwarte kerken steunt duidelijk de
Broederkrijg en zijn leiders Boesak
en Buti. Het enige wapen dat de blan
ke kerk nu nog overblijft is haar
financiële steun aan de zwarte
kerken.
De ontwikkelingen zullen er toe lei
den dat de kansen van kandidaten
van de Broederkring in volgende ver
kiezingen van kerkelijke bestuurders
groeien. De beweging van eenheid
onder de zwarte kerken is versterkt.
Dr. Boesak heeft laten weten dat dit
eenheidsstreven ondanks de tegen
werking van de blanke kerk zal door
gaan.
Van onze kerkredactie
Van onze kerkredactie
AMSTERDAM De raad van ker
ken in Namibië heeft zijn instemming
betuigd met de voorstellen van VN-
secretarls Waldheim ten aanzien van
Namibië. De VN-secretarls ontvangt
kerkelijke steun, omdat zijn voorstel
tot de vorming van een gedemilitari
seerde zone volgens de raad het land
kan redden voor een bloedbad. De
raad van kerken doet een beroep op
Zuid-Afrika. het voorstel-Waldheim te
aanvaarden en een einde te maken
aan de staat van wetteloosheid, die
op het moment in Namibië heerst. De
raad meldt dat nog steeds Namlbl-
sche burgers zonder enig beroep op
de wet worden vastgehouden.
AMSTERDAM Het ledental van de
Nederduitse gereformeerde kerken in
Zimbabwe (het vroegere Rhodesië) en
Zambia daalt snel. Dit meldt de Rand
Daily Mail. De NG kerk iri Zimbabwe
telt nu nog ongeveer 4000 leden, onge
veer een derde van het aantal leden in
1958, toen de kerk op haar sterkst
was.
Er zijn nu nog 16 gemeenten. In 1958
waren dat er 29. In 1970 was de kerk al
geslonken tot 7626 leden en 19 ge
meenten. De NG kerk in Zambia is
sinds de onafhankelijkheid van dat
land in 1964 geslonken tot slechts één
gemeente, in Loesaka.
brenger rust èn dynamiek I
in uw organisatie I
Ö\lNO
door Hans Pasveer
Dr. A. A. Spijkerboer heeft met zijn
artikel: Theologie van rijke mensen,
een fikse knuppel in het hoenderhok
gegooid van actievoerders, met name
vanuit de kerken, die zich inzetten
voor „illegale" buitenlanders. De ge
volgen van de acties zijn, volgens
hem, opnieuw voor rekening van de al
overbelaste oude stadswijken, want
daar komen de illegalen terecht als
de acties succes zouden hebben, en
niet in de wijken waar de beter-gesi-
tueerde actievoerders wonen.
Als dan ook nog gepoogd wordt met een „theo
logie van de illegaliteit", deze acties te sanctio
neren, typeert Spijkerboer dit als een rijkeluis-
theologié. Slechts die actievoerder heeft recht
van spreken, die bereid is een schot door zijn
huis te timmeren om zodoende een Marok
kaans gezin permanent onderdak te bieden.
Eigenlijk, zo zei Spijkerboer zondagmorgen jl.
in een radiogesprek met ds. Overdiep, voorzit
ter van het landelijk actiecomité, sta ik achter
het uitzettingsbeleid van de regering. Ons land
is al vol genoeg en dat geldt zeker voor de oude
stadswijken. Een belangrijke oorzaak van het
probleem ziet hij in onze onwil als Nederlan
ders om vuile karweitjes op te knappen. De
oplossing ligt volgens hem in het invoeren van
sociale dienstplicht voor jongens (die niet in
militaire dienst hoeven) en meisjes om een
tijdlang die noodzakelijke onplezierige kar
weien te verrichten.
Ik wil graag ingaan op een kernprobleem dat
Spijkerboer hier volgens mij aansnijdt, te we
ten de vraag in hoeverre welvoorziene burgers,
waaruit ook de kerk grotendeels bestaat, nog
tot solidariteit met armen in staat zijn, en of
zij. als zij voor hun handelen gericht op solida
riteit. een theologische verantwoording zoe
ken, noodzakelijk in schijnheiligheid moeten
vervallen.
Misverstand
Vooraf wil ik proberen een misverstand op te
ruimen en een gevaar aan te wijzen in het
artikel van Spijkerboer.
Het is een misverstand te denken dat buiten
landse arbeiders hier gekomen zijn omdat Ne
derlanders niet bereid waren vuile of zware
karweitjes op te knappen. Ze zijn hier geko
men omdat Nederlanders voor bedrijven te
duur werden. De factor arbeid is in ons stelsel
kostenfactor, die de winst nadelig beïnvloedt
en die daarom zo laag mogelijk gehouden moet
worden. Ik ken verhalen van mensen, werk
zaam in de scheepsbouw, die van de ene dag op
de andere een buitenlander naast zich kregen,
die de staalplaat waaraan zij werkten roestvrij
moest maken en die hun werkplek moest
schoonvegen. Zij hadden hier niet om ge
vraagd, wilden dit zelfs liever zelf blijven doen,
omdat het bij hun karwei hoorde, maar daar
voor vond het bedrijf hen inmiddels te duur.
Gevaar
Het gevóér in de renenering van Spijkerboer is,
dat ze reactionaire krachten, tot en met fascis
tische toe. geweldig in de kaart speelt. Hij zal
dit niet bedoelen, maar het gebeurt wel. Over
gevolgen gesproken Het beleid voor de ko
mende tientallen jaren wordt dan: weg met de
gastarbeiders, hoe dan ook, nu we ze liever
kwijt dan rijk zijn, want de sociale dienstplicht
is voorlopig toch nog geen haalbare kaart. De
praktijk zal echter zijn dat ze toch blijven
komen omdat ze goedkoop zijn en dat er dus
met ze gesold blijft worden.
Welgesteld
Maar nu over de grenzen van de solidariteit. Grenzen
Die zijn er wel degelijk. Spijkerboer erkent die
ook voor zichzelf. Maar kan er geen sprake zijn
van solidariteit of iets dat daar voor door mag
gaan, als mensen niet in staat of bereid zijn tot
het uiterste te gaan? Rest dan alleen een soort
barmhartigheid die in feite niet uitkomt boven
het traditionele pannetje soep van de dia-
konie?
Ik denk in de redenering van Spijkerboer wel.
Hijzelf is in zijn concrete bijdrage aan de hulp
voor illegalen in Amsterdam daarin ook blij
ven steken, volgens zijn eigen zeggea Maar de
actie ten bate van de Illegalen reikt verder en
pakt het probleem meer bij de wortels aan, al
leidt het in de meeste gevallen niet tot het
permanent huisvesten van een illegaal met zijn
gezin in het huis van een actievoerder. Zoals
het gedrag van de, wellicht welgestelde, barm
hartige Samaritaan wel radicaal was, hij voor
zich zelf de uiterste consequenties trok: hij
nam het slachtoffer niet mee naar zijn huls in
Samaria, maar leverde hem af bij de herberg.
Het bijbelse tegenargument dat Spijkerboer
hiertegen aanvoerde was het woord van Jezus:
„jullie leggen de mensen lasten op die je zelf
met geen vinger aanroert." Dit verwijt gericht
tot de Farizeeën gaat hier niet op. Zij vragen
niet om lef, maar ieder die de acties van nabij
meemaakt, weet wat het van mensen die hier
aan meedoen vraagt Hier wordt méé-lijden
gevraagd en opgebracht, wat volgens mij ken
merk is van solidair gedrag. Als dan gepoogd
wordt tot enige theologische doordenking te
komen, bedoelt die niet een soort heiligverkla
ring te leveren van een discutabele handelwij-
Mogelijkheden
LICHT EN DONKER
Toen we een paar jaar geleden uit ons
oude huis trokken omdat de kindem
't huls uit waren en 't allemaal te
groot voor ons werd, realiseerde ik nu
ook dat het een donker huis was
geweest. Dat was me eerder nooit zo
opgevallen. Toen was het een en al
leven. Zelden was het helemaal stil it
huis. De stemmen van oudere en
jongere mensen maakten het licht n
zit er vaak nog aan terug te denken.
Stemmen spelen een belangrijke rol
in ons leven. Ik hoorde eens van een
kind dat boven in het huls sliep en
toen 's avonds naar beneden riep:
Moeder, zeg eens wat, 't is hier zo
donker. En juist het kind heeft zo"n
behoefte aan licht. De kinderjaren
zijn de tijd dat het steeds lichter kan
worden. Steeds meer mensen komen
met hun woorden en stemmen
binnen. Ieder mens die bet kind
positief benadert is een lamp die de
weg van het kind verlicht Soms
ervaar lk het omgekeerde. Ieder mwy
die om mij heen wegvalt betekent eet
soort verduistering. Ik heb er moeite
mee. Een vriend verliezen In de grote
stad betekent dat die stad donkerder,
onherbergzamer wordt. Eerst waren
het je ouders die heengingen. Je legde
je erbij neer, want zo was het leven.
Je bleef tenslotte over met de mensen
met wie je samenwerkte en leefde.
Maar als dan die ook één voor één dit
leven verlaten, ik kan me indenken
dat het voor oude mensen dan donket
wordt. Hoewel er andere
mogelijkheden overblijven. Nieuwe
mensen kunnen licht brengen met
hun aandacht en luisteren. De denk
dat ouderen dat nodig hebben zondet
dat het hen opgedrongen mag
worden.
REMONSTR. BROEDERSCHAP
Aangenomen: De benoeming tot pa»
tor bij de stichting voor intramurak
geest. vera, te Arnhem mw. E. W. R
Laman Trip-Kleinstarink te Does
burg en Apeldoorn.
Van een onzer verslaggevers
AMSTERDAM Het comité van
verontruste vrouwen binnen de Ne
derlands Christen Vrouwenbond, dat
enkele maanden geleden een bezin
ningsdag heeft georganiseerd over de
officiële koers van de NCVB, heeft
voor het komende seizoen weer een
serie van dergelijke dagen op hel
programma staan.
Het comité spreekt zijn droefheid et
teleurstelling uit over het resultaal
van de algemene vergadering van <k
NCVB eind mei van dit jaar. Het
hoofdbestuur van de vrouwenbond
heeft daar zijn beleid verdedigd et
aangekondigd door te gaan op d«
ingeslagen weg.
Volgens het comité heeft het hoofd
bestuur daardoor duidelijk laten blij
ken niet te willen terugkeren tot de
grondslag en doelstelling. Bovendien
vinden de verontruste vrouwen dat
zij geen wezenlijke ruimte krijgen
voor hun ideeën. Daarom meent men
te moeten doorgaan met andere we
gen te zoeken. Dat zijn dan enkele
regionale appèl- studiedagen, waar
„de christenvrouwen op grond van de
bijbel geestelijk weerbaar" gemaakt
zullen worden, zo schrijft het comité
in een persbericht.
ze, maar is dit een moeizaam zoeken naar de
richting die een gemeente die Messias Jezus
wil volgen heeft te gaan.
Maar een dergelijke theologische doordenking
mag niet over de grenzen van de solidariteit
heenspringen. Het is de verdienste van Spij
kerboer dat hij daarop gewezen heeft, al keur
ik de wijze waarop hij dit gedaan heeft af. Dit'
probleem zit ons in Rotterdam erg dwars bij
ons pogen deelgenoot van Gods zending te
zijn, te beginnen in oude wijken, de vergaar
bakken van onze wegwerpmaatschappij. De
meesten van ons wonen niet waar ze werken en
dat moet ons maar blijven verontrusten.
Ik denk dat Overdiep in zijn reactie de kem
raakte toen hij zich afvroeg in hoeverre wij
welvarende burgers, die dominees en kerkle
den doorgaans ook zijn, de machten de wind
uit de zeilen kunnen nemen, machten die ma
ken dat oude wijken vergaarbakken van pro
blemen worden, dat illegalen als balen meel
worden versleept en zelfs op hun vlucht dode
lijk worden getroffen, dat er een kwart miljoen
werklozen ontstaat
WIJ rijken hebben wel een paar mogelijkheden
tot onze beschikking. Geld, positie, taalvaar
digheid, kennis en deskundigheid, om een paar
mogelijkheden te noemen, zijn ook talenten
waarmee te woekeren valt. Het gaat er maar
om hoe je kiest. En hoe je kiest heeft weer alles,
te maken met de vraag welke theologie je er op
nahoudt, of, concreter gezegd, wat je gelooft
dat kerk zou kunnen zijn.
Ds. Joh. Pasveer is coördinator voor het mis
sionaire werk van de kerken in Rotterdam.
MOSKOU (EPD.) Dominee D-
ja Orlow, de ondervooraltter van
de afdeling internationale be
trekkingen van de unie van bap
tistengemeenten is bitter teleur
gesteld in zijn geloofsbroeder
Jimmy Carter. De Moskouse
baptist verwijt zijn prominente
geloofsgenoot dat hij stelselma
tig zijn kerk tegenwerkt. De boy
cot van de Olympische Spelen
acht Orlov daarbij tot dusverre
het toppunt.
Orlow is viermaal in de VS ge
weest, maar president Carter
heeft nooit tijd voor hem kunnen
vrijmaken. In een brief liet Car
ter weten dat hem dit speet,
vooral omdat het lot van zijn
geloofsgenoten in de Sowjet-
Unie hem zeer ter harte ging.
Volgens Orlow is dit niets anders
dan een lippendienst, want Car
ter had wel tijd om de dissidente
baptist Georgi Vins te ontvan
gen, hoewel deze de leider is van
een groep van hoogstens 100.000
leden. De unie van baptisten telt
echter 550.000 leden. Volgens Or
lov is Carter geen echte baptist
meer.
Orlow vertelt dat de baptisten
grote vrijheid hebben. De laatste
twee Jaar hebben zij 60 kerken
gebouwd en in de laatste twaalf
jaar zijn vijfhonderd predikan
ten opgeleid. De unie heeft sinds
1978 150.000 godsdienstige boe
ken mogen importeren-
De baptisten kopen deze vrij
heid door niet te zeuren over de
mensenrechten. „WIJ verspillen
geen tijd door politieke debatten
te houden", aldus Orlow.