Een warme zomenavond in Amsterdam Spijkerboer, de rijke mensen en de illegalen Broederkring gaat van kracht tot kracht steeds voort Trouw NG-kerk slinkt in Zimbabwe Kerken schrijven Waldheim kaart systemen j 02510 2564^1 VANDAAG VOORBIJGANGERS Weer acties van verontruste NCVB-vrouwen 'Carter geen echte baptist meer' WOENSDAG 6 AUGUSTUS 1980 KERK THOUW/KWARTET door A. J. Klei Toen ik afgelopen zaterdag vroeg in de avond m'n huis verliet, hing de warmte nog in de straat en verleende het weinige verkeer en de stadsgeluiden een traag soort vriendelijkheid, waarnaar ik me terstond voegde. Met langzame gebaren maakte ik mijn fiets los en in een bedaard tempo reed ik in de richting van de binnenstad. Ik zou naar de orgelbespeling in de Oude Kerk, een uitnemend uitstapje voor oppassende lieden. Achter het Rijksmuseum botste ik bijna tegen een Amerikaan aan, die onverhoeds de rijweg opliep om iets te verschikken aan zijn vrouw (of vriendin, je weet tegenwoordig maar nooit), die ten gerieve van een foto bevallig geleund stond tegen een van de dikke pilaren, waarop een vooruitstekend deel van het gebouw rust. De man gaf intussen luidkeels lucht aan zijn bewondering voor de gulle eivsierlijke ornamentiek van het bouwwerk en ik overwoog of ik even zou stoppen om hem te vertellen, dat dit uitbouwsel in 't begin van onze eeuw was aangebracht om te dienen als onderdak voor de Nachtwacht, maar ik wist niet wat „uitbouwsel" in het Engels is en daarom zag ik ervan af. Nachtwacht had ik wèl geweten. Ik woon in de omgeving van het museum en ik heb al heel wat toeristen de weg gewezen, die me naar de Nightwatch vroegen. Eigenlijk ben ik altijd een beetje benauwd dat ze 't niet mooi zullen vinden, er zijn naar mijn idee massa's schilderijen veel aardiger om te bekijken dan ons roemrucht schuttersstuk Bij mijn aankomst op het Oudekerksplein sloeg de toren juist het hele uur. Zeven slagen, maar dit drong niet tot me door. Eer dichte deur en een deskundige voorbijganger maakten me duidelijk, dat ik me een uur in de tijd vergist had. Omdat ik weinig zin had in m'n eentje op een terras te zitten, besloot ik even terug te gaan naar huis. Ik nam een andere route dan op de heenweg, ik koos de kleine straten en de smalle grachten tussen de grote grachten. De buurtcafés hadden een deel van hun meubilair buiten gezeten de klanten brachten met lome bewegingen het glas naar de mond. Een meisje begoot vol toewijding een palm-achtige plant die op een hoge stoep prijkte. Een oud echtpaar zat breeduit op een bankje dat dwars op het trottoir stond, want zo vingen ze nog wat van de zon op. Ieder liep er blijmoedig omheen en uit een opgeschoven raam riep iemand: Zit je lekker, opoe? Lieve deugd, ik dacht dat zoiets alleen in smeuïge verhalen gebeurde! Een eindje verder.ik fietste nu een grachtje af.hadden ze een schraag onder de bomen langs de waterkant geschoven. Aan het éne einde zaten een paar jongens te dammen, aan de ander kant voerden twee vrouwen, die ik ervan verdacht moeder en dochter te zijn, een druk gefluisterd ge sprek, en halverwege de lange zijde van de tafel zat een man met de onmiskenbare trekken van een huisvader. Hij las de krant. Nee, niet de onze, anders was het beeld van De Oude Kerk in Amsterdam een degelijk christeujk gezin volledig ge weest, maar ik was ook nu reeds dik tevre den over het mij geboden tafereel. Ik verneem wel eens, dat Amsterdam verloedert. Dit is onzin. Met welgevallen bekeek ik de talrijke gerestaureerde pandjes, die vrolijk pronkten in de avondzon, en met genoegen zag ik hoe tegen steeds meer gevels weelderig groen opkroop. En dan al die aardige mensen die ik voorbij gereden wasAls je 't mij vraagt, heeft Amsterdam, tenminste de binnenstad en het oude Zuid, meer kans op een plekje op de nieuwe aarde dan een saai Veluws bos. Maar het wordt me niet gevraagd. x oen ik voor de tweede keer bij de Oude Kerk aankwam, trof ik bij de ingang de heer Cor Stier. Ik had hem lange tijd niet gesproken en we haalden herinneringen op aan de fraaie jaren, dat hij {dieenheerser was in het rijk der orgelconcerten en wij ons verdrongen om Feike As ma en Piet van Egmond te horen op „het wereldberoemde orgel van de Oude Kerk te Amsterdam", zoals Cor Stier het uitdrukte op de uitbundig door hem geplakte affiches. HIJ zei me, dat hij zich teruggetrokken had. Dit verhinderde hem echter niet, mij krachtig op te wekken, vaker naar de zaterdagavondconcerten te komen, omdat dan niet alleen het grote orgel, maar ook het koororgel te beluisteren valt. Ik zocht een stil en afgezonderd plekje op en terwijl Frits Heil een fleurig stuk van Saint-Saéns speelde, schopte ik even mijn sandalen uit om de koele zerken aan mijn voeten te voelen. Opeens moest ik aan Co lijn denken, ik kan 't ook niet helpen. Mij schoot namelijk te binnen hoe ik op de lagere school van een onderwijzer een standje kreeg omdat ik mijn psalmversje niet goed geleerd had. Hij verweet me gebrek aan vlijt en stelde me Colijn ten voorbeeld, die in zijn tropentijd, wanneer hij overdag opstandige zwartjes bevochten had, 'S avonds nog ging zitten studeren en dan, om niet in slaap te vallen, zijn voeten in een teil met koud water stak. Ik deed snel mijn sandalen weer aan. Na afloop van het concert nam ik dezelfde terugweg als de eerste keer. In de schemer was Amsterdam liever geworden en aan die schraag zat nog alleen de dochter, stevig geleund tegen de schouders van een fors gebouwd jongmens. Nu praatte ze niet door Hennie Serfontein De Broederkring (niet te ver warren met de obscure blanke Broederbond), een krachtig en invloedrijk oecumenisch orgaan van zwarte en blanke Campagne predikanten van de drie zwar te Nederduits Gereformeerde kerken in Zuid-Afrika is de kern geworden van een bitter conflict binnen de NG-fami- lie. de secretaris ds. Lucas Mabusela van de (zwarte) NG Kerk, ds. Sam Buti, de scriba van deze kerk, ds. E. Tema en ds. Krikkie Conradie van deze kerk en ds. Gerrie Lubbe, die als blanke werkt in de Reformed Church in Africa, de NG-kerk voor mensen van Indiase afkomst. Er is niet alleen sprake van een groei ende tegenstelling tussen de drie zwarte kerken en de blanke 'moeder'- kerk, maar ook binnen de zwarte ker- ken nemen de spanningen rondom de leden van de Broederkring toe. Ener zijds staan hier de voorzichtige timi de en conservatieve zwarte en blanke leiders, die zachtjes gemanipuleerd worden door de leiders van de blanke kerk, die bij de geheime Broeder bond. Aan de andere kant de leden van de Broederkring, die de radicale re elementen vertegenwoordigen en het algemene gevoelen onder de kerk leden weerspiegelen. Leidende figuren in de Broederkring zijn de voorzitter dr. Allan Boesak, een briljante jonge predikant van de' NG Sendingskerk (voor kleurlingen). waarin opgenomen: De Rotter dammer, met Dordts Dagblad. Nieuwe Haagse Courant met Nieuwe Leidse Courant Uitgave: Trouw/Kwartet BV Hoofdredacteur Jenze Tamminga Directeur mg. O Postma - HOOFDKANTOOR 'Postbus 859 1000 AW Amsterdam "Wibautstraat 131 Amsterdam tel 020-913456 telex 13006 Postgiro 6600 00 Bank Ned Credietbank Rekeningnr 23 00 12 574 Gemeentegiro Amsterdam X11000 REGIO ROTTERDAM/DORDRECHT Postbus 948 3000 AX Rotterdam iel 010-115588 (abonnementen en bezorging) tel 010-115588 (redactie) iel 115700 (uitsluitend voo' advertenties) WestbiaaK 4 Rotterdam REGIO DEN HAAG/LEIDEN Postbus toi 2501 CC Den Haag tel 070-469445 (abonnementen en bezorging) tel 070-469445 (redactie) iel 070-468864 (uitsluitend voor advertenties) Parkstraat 22 Den Haag REGIO NOORO/OOST-NEDERLAND (abonnementen en bezorging Postbus 3 8000 AA Zwolle tel 05200-17030 Melkmarkt 56 Zwolle .^Abonnementsprijzen Per maand 16,98 Per kwartaal 50,95 - Per half |aar f 101,90 Per jaar 201.60 Advertentietarieven op aanvraag Teletonische abonnementenop drachten (zie adressen boven) Opgave familieberichten 9-19 30 van maandag t/m vrijdag Op zondag van 10-20 uur telel 020- 913456 Opgave mini-advertenties tel 020-936868 of schntteiijk aan Mim-Adv afdeling, postbus 433 1000 AK AMSTERDAM Adreswitzmgen uitsluitend schrtf- lelnk aan onze Amsterdamse adressen Tegen de Broederkring wordt een campagne gevoerd, die onder aanvoe ring staat van ds. David Botha, de blanke voorzitter van de NG Sen dingskerk. die zichzelf graag als een verligte ziet, ds. J. M. Lebone, de conservatieve voorzitter van de zwar te NG-kerk en ds. Nico Basson, de actuarius van de zwarte NG-kerk. De ze laatste twee lukte het vorig jaar het plan van de Broederbond door te zetten om ds. Sam Buti als voorzitter van de zwarte synode te verslaan. Volgens dr Boesak werkt de Broeder kring aan zijn doel alle NG kerken tot een kerk te verenigen, die oecumeni sche relaties onderhoudt en deel neemt aan de bevrijdingsstrijd in overeenkomst met de Bijbel. Dit heeft tot gevolg dat de Broeder kring in de praktijk de duidelijkste tegenstander is geworden van de strijd tegen de apartheid, de rege- ringspolitiek en de overheersing door de blanke kerk binnen de zwarte kerken De Broederkring is in 1974 ontstaan en heeft officieel 300 leden, ongeveer een derde van alle predikanten bin nen de drie zwarte kerken. .Maar er zijn vele anderen die ons privé steu nen, maar zich niet officieel bij ons voegen uit angst voor politieke chan tage of verlies van inkomsten', vertel de dr. Boesak. Vorig jaar werd de Broederkring lid van de Zuidafrikaanse Raad van Ker ken (SACC) en dr. Boesak mocht er de openingsrede houden. Het was een opvallende oproep tot burgerlijke on gehoorzaamheid van de kerken en individuele christenen tegen de apartheid. Isolement Internationaal heeft de activiteit van Ds. Sam Buti (Dr. Allan Boesak de Broederkring bijgedragen aan het internationale isolement van de blan ke kerk, waarvan de Broederkring hoopt dat deze de blanke kerk kan bewegen haar steun aan de apart heidspolitiek op te geven. Verschil lende kerken overzee waaronder de gereformeerde kerken in Nederland beschouwen thans hun relaties met de zwarte kerken en de Broederkring van meer betekenis dan hun band met de blanke NG kerk. Deze kerken geven financiële steun aan projecten van de zwarte kerken, alleen als deze instemming krijgen van de Broeder- kring. Dit heeft tot gevolg dat alleen projecten worden aangepakt, die ech te betekenis hebben voor de zwarte bevolking en niet voor de zwarte en blanke dominees binnen de zwarte kerken, die in dienst staan van de blanke belangen. Deze invloed op de buitenlandse steun heeft de tradito- nele machtscentra binnen de zwarte kerken danig onthand. Het aanzien dat de Broederkring in het binnen- en buitenland geniet is de oorzaak geworden van enkele venijni ge aanvallen op enkele van de meest vooraanstaande leden van de kring, zoals dr. Boesak en ds. Buti. Zo deed ds. David Botha, die zichzelf gaarne als een verligte afschildert een felle uitval naar de Broederkring en naar Boesak in het bijzonder in een com mentaar in de Ligdraer, het blad van de Sendingskerk. Botha beschuldig de de Broederkring ervan dat hij de taak van de kerk overnam en dat de zaken van de Sendingskerk in Boe saks handen niet veilig zouden zijn, wanneer hij in het buitenland reist. Botha zond tevens samen met ds. Lebone en ds. Mannikam, de voorzit ter van de (Indiase) Reformed Church in Africa een telegram naar de Zwit serse kerken om te zeggen dat Boe sak niet sprak namens de zwarte NG kerken. Botha kreeg enthousiaste steun van dr. G'. J. S. Möller, een lid van de Broederbond in Die Kerkbode, het blad van de blanke NG kerk. Möller beweerde dat de Broederkring een geheim genootschap is en dreigde dat besprekingen die de Broederkring overzee hield de relatie tussen de blanke en de zwarte NG kerken in. gevaar kan brengen Boesak schreef een antwoord op bei de artikelen, maar Möller weigerde het antwoord te plaatsen. Het was de tweede keer in drie jaar dat aan dr. Boesak dit elementaire recht werd ontzegd. Een volgende aanval op de Broeder kring lanceerde Botha, een dag voor dat de voorzitters van oe zwarte NO kerken bijeenkwamen om de Broe derkring te bespreken in maart Deze bijeenkomst werd zo geplanned dat ds. Buti er niet bij aanwezig was. Na deze bijeenkomst leidden Botha en Lebone de aanval in aanwezigheid van de leiders van de blanke kerk, die echter wijselijk hun mond hielden. Op 1 april kwam het machtigste or gaan van de zwarte NG kerk, het achnttien man tellende ASK (comité voor algemene doelen) bijeen, waar ds. Lebone een stuk van vijf pagina's voorlas, dat door ds. Basson was ge schreven. In het stuk stond dat de Broederkring zich als kerk voordeed, dat de predikanten hun lidmaat schap dienden op te zeggen en dat de kerkeh overzee in kennis gesteld moesten worden. De kring werd fel verdedigd door ds. Piet Moatse uit Brits en ds. Lebone en ds. Basson kregen geen steun van het 8K. De zaak werd overgedragen naar de stu diecommissie voor theologische za ken van de kerk. Deze nederlaag voor de zwarte domi nees die steun hebben van de blanke Broederbond betekende dat de aan vallen op de Broederkring voorlopig gefaald hebben. De zwijgende meerderheid binnen de' zwarte kerken steunt duidelijk de Broederkrijg en zijn leiders Boesak en Buti. Het enige wapen dat de blan ke kerk nu nog overblijft is haar financiële steun aan de zwarte kerken. De ontwikkelingen zullen er toe lei den dat de kansen van kandidaten van de Broederkring in volgende ver kiezingen van kerkelijke bestuurders groeien. De beweging van eenheid onder de zwarte kerken is versterkt. Dr. Boesak heeft laten weten dat dit eenheidsstreven ondanks de tegen werking van de blanke kerk zal door gaan. Van onze kerkredactie Van onze kerkredactie AMSTERDAM De raad van ker ken in Namibië heeft zijn instemming betuigd met de voorstellen van VN- secretarls Waldheim ten aanzien van Namibië. De VN-secretarls ontvangt kerkelijke steun, omdat zijn voorstel tot de vorming van een gedemilitari seerde zone volgens de raad het land kan redden voor een bloedbad. De raad van kerken doet een beroep op Zuid-Afrika. het voorstel-Waldheim te aanvaarden en een einde te maken aan de staat van wetteloosheid, die op het moment in Namibië heerst. De raad meldt dat nog steeds Namlbl- sche burgers zonder enig beroep op de wet worden vastgehouden. AMSTERDAM Het ledental van de Nederduitse gereformeerde kerken in Zimbabwe (het vroegere Rhodesië) en Zambia daalt snel. Dit meldt de Rand Daily Mail. De NG kerk iri Zimbabwe telt nu nog ongeveer 4000 leden, onge veer een derde van het aantal leden in 1958, toen de kerk op haar sterkst was. Er zijn nu nog 16 gemeenten. In 1958 waren dat er 29. In 1970 was de kerk al geslonken tot 7626 leden en 19 ge meenten. De NG kerk in Zambia is sinds de onafhankelijkheid van dat land in 1964 geslonken tot slechts één gemeente, in Loesaka. brenger rust èn dynamiek I in uw organisatie I Ö\lNO door Hans Pasveer Dr. A. A. Spijkerboer heeft met zijn artikel: Theologie van rijke mensen, een fikse knuppel in het hoenderhok gegooid van actievoerders, met name vanuit de kerken, die zich inzetten voor „illegale" buitenlanders. De ge volgen van de acties zijn, volgens hem, opnieuw voor rekening van de al overbelaste oude stadswijken, want daar komen de illegalen terecht als de acties succes zouden hebben, en niet in de wijken waar de beter-gesi- tueerde actievoerders wonen. Als dan ook nog gepoogd wordt met een „theo logie van de illegaliteit", deze acties te sanctio neren, typeert Spijkerboer dit als een rijkeluis- theologié. Slechts die actievoerder heeft recht van spreken, die bereid is een schot door zijn huis te timmeren om zodoende een Marok kaans gezin permanent onderdak te bieden. Eigenlijk, zo zei Spijkerboer zondagmorgen jl. in een radiogesprek met ds. Overdiep, voorzit ter van het landelijk actiecomité, sta ik achter het uitzettingsbeleid van de regering. Ons land is al vol genoeg en dat geldt zeker voor de oude stadswijken. Een belangrijke oorzaak van het probleem ziet hij in onze onwil als Nederlan ders om vuile karweitjes op te knappen. De oplossing ligt volgens hem in het invoeren van sociale dienstplicht voor jongens (die niet in militaire dienst hoeven) en meisjes om een tijdlang die noodzakelijke onplezierige kar weien te verrichten. Ik wil graag ingaan op een kernprobleem dat Spijkerboer hier volgens mij aansnijdt, te we ten de vraag in hoeverre welvoorziene burgers, waaruit ook de kerk grotendeels bestaat, nog tot solidariteit met armen in staat zijn, en of zij. als zij voor hun handelen gericht op solida riteit. een theologische verantwoording zoe ken, noodzakelijk in schijnheiligheid moeten vervallen. Misverstand Vooraf wil ik proberen een misverstand op te ruimen en een gevaar aan te wijzen in het artikel van Spijkerboer. Het is een misverstand te denken dat buiten landse arbeiders hier gekomen zijn omdat Ne derlanders niet bereid waren vuile of zware karweitjes op te knappen. Ze zijn hier geko men omdat Nederlanders voor bedrijven te duur werden. De factor arbeid is in ons stelsel kostenfactor, die de winst nadelig beïnvloedt en die daarom zo laag mogelijk gehouden moet worden. Ik ken verhalen van mensen, werk zaam in de scheepsbouw, die van de ene dag op de andere een buitenlander naast zich kregen, die de staalplaat waaraan zij werkten roestvrij moest maken en die hun werkplek moest schoonvegen. Zij hadden hier niet om ge vraagd, wilden dit zelfs liever zelf blijven doen, omdat het bij hun karwei hoorde, maar daar voor vond het bedrijf hen inmiddels te duur. Gevaar Het gevóér in de renenering van Spijkerboer is, dat ze reactionaire krachten, tot en met fascis tische toe. geweldig in de kaart speelt. Hij zal dit niet bedoelen, maar het gebeurt wel. Over gevolgen gesproken Het beleid voor de ko mende tientallen jaren wordt dan: weg met de gastarbeiders, hoe dan ook, nu we ze liever kwijt dan rijk zijn, want de sociale dienstplicht is voorlopig toch nog geen haalbare kaart. De praktijk zal echter zijn dat ze toch blijven komen omdat ze goedkoop zijn en dat er dus met ze gesold blijft worden. Welgesteld Maar nu over de grenzen van de solidariteit. Grenzen Die zijn er wel degelijk. Spijkerboer erkent die ook voor zichzelf. Maar kan er geen sprake zijn van solidariteit of iets dat daar voor door mag gaan, als mensen niet in staat of bereid zijn tot het uiterste te gaan? Rest dan alleen een soort barmhartigheid die in feite niet uitkomt boven het traditionele pannetje soep van de dia- konie? Ik denk in de redenering van Spijkerboer wel. Hijzelf is in zijn concrete bijdrage aan de hulp voor illegalen in Amsterdam daarin ook blij ven steken, volgens zijn eigen zeggea Maar de actie ten bate van de Illegalen reikt verder en pakt het probleem meer bij de wortels aan, al leidt het in de meeste gevallen niet tot het permanent huisvesten van een illegaal met zijn gezin in het huis van een actievoerder. Zoals het gedrag van de, wellicht welgestelde, barm hartige Samaritaan wel radicaal was, hij voor zich zelf de uiterste consequenties trok: hij nam het slachtoffer niet mee naar zijn huls in Samaria, maar leverde hem af bij de herberg. Het bijbelse tegenargument dat Spijkerboer hiertegen aanvoerde was het woord van Jezus: „jullie leggen de mensen lasten op die je zelf met geen vinger aanroert." Dit verwijt gericht tot de Farizeeën gaat hier niet op. Zij vragen niet om lef, maar ieder die de acties van nabij meemaakt, weet wat het van mensen die hier aan meedoen vraagt Hier wordt méé-lijden gevraagd en opgebracht, wat volgens mij ken merk is van solidair gedrag. Als dan gepoogd wordt tot enige theologische doordenking te komen, bedoelt die niet een soort heiligverkla ring te leveren van een discutabele handelwij- Mogelijkheden LICHT EN DONKER Toen we een paar jaar geleden uit ons oude huis trokken omdat de kindem 't huls uit waren en 't allemaal te groot voor ons werd, realiseerde ik nu ook dat het een donker huis was geweest. Dat was me eerder nooit zo opgevallen. Toen was het een en al leven. Zelden was het helemaal stil it huis. De stemmen van oudere en jongere mensen maakten het licht n zit er vaak nog aan terug te denken. Stemmen spelen een belangrijke rol in ons leven. Ik hoorde eens van een kind dat boven in het huls sliep en toen 's avonds naar beneden riep: Moeder, zeg eens wat, 't is hier zo donker. En juist het kind heeft zo"n behoefte aan licht. De kinderjaren zijn de tijd dat het steeds lichter kan worden. Steeds meer mensen komen met hun woorden en stemmen binnen. Ieder mens die bet kind positief benadert is een lamp die de weg van het kind verlicht Soms ervaar lk het omgekeerde. Ieder mwy die om mij heen wegvalt betekent eet soort verduistering. Ik heb er moeite mee. Een vriend verliezen In de grote stad betekent dat die stad donkerder, onherbergzamer wordt. Eerst waren het je ouders die heengingen. Je legde je erbij neer, want zo was het leven. Je bleef tenslotte over met de mensen met wie je samenwerkte en leefde. Maar als dan die ook één voor één dit leven verlaten, ik kan me indenken dat het voor oude mensen dan donket wordt. Hoewel er andere mogelijkheden overblijven. Nieuwe mensen kunnen licht brengen met hun aandacht en luisteren. De denk dat ouderen dat nodig hebben zondet dat het hen opgedrongen mag worden. REMONSTR. BROEDERSCHAP Aangenomen: De benoeming tot pa» tor bij de stichting voor intramurak geest. vera, te Arnhem mw. E. W. R Laman Trip-Kleinstarink te Does burg en Apeldoorn. Van een onzer verslaggevers AMSTERDAM Het comité van verontruste vrouwen binnen de Ne derlands Christen Vrouwenbond, dat enkele maanden geleden een bezin ningsdag heeft georganiseerd over de officiële koers van de NCVB, heeft voor het komende seizoen weer een serie van dergelijke dagen op hel programma staan. Het comité spreekt zijn droefheid et teleurstelling uit over het resultaal van de algemene vergadering van <k NCVB eind mei van dit jaar. Het hoofdbestuur van de vrouwenbond heeft daar zijn beleid verdedigd et aangekondigd door te gaan op d« ingeslagen weg. Volgens het comité heeft het hoofd bestuur daardoor duidelijk laten blij ken niet te willen terugkeren tot de grondslag en doelstelling. Bovendien vinden de verontruste vrouwen dat zij geen wezenlijke ruimte krijgen voor hun ideeën. Daarom meent men te moeten doorgaan met andere we gen te zoeken. Dat zijn dan enkele regionale appèl- studiedagen, waar „de christenvrouwen op grond van de bijbel geestelijk weerbaar" gemaakt zullen worden, zo schrijft het comité in een persbericht. ze, maar is dit een moeizaam zoeken naar de richting die een gemeente die Messias Jezus wil volgen heeft te gaan. Maar een dergelijke theologische doordenking mag niet over de grenzen van de solidariteit heenspringen. Het is de verdienste van Spij kerboer dat hij daarop gewezen heeft, al keur ik de wijze waarop hij dit gedaan heeft af. Dit' probleem zit ons in Rotterdam erg dwars bij ons pogen deelgenoot van Gods zending te zijn, te beginnen in oude wijken, de vergaar bakken van onze wegwerpmaatschappij. De meesten van ons wonen niet waar ze werken en dat moet ons maar blijven verontrusten. Ik denk dat Overdiep in zijn reactie de kem raakte toen hij zich afvroeg in hoeverre wij welvarende burgers, die dominees en kerkle den doorgaans ook zijn, de machten de wind uit de zeilen kunnen nemen, machten die ma ken dat oude wijken vergaarbakken van pro blemen worden, dat illegalen als balen meel worden versleept en zelfs op hun vlucht dode lijk worden getroffen, dat er een kwart miljoen werklozen ontstaat WIJ rijken hebben wel een paar mogelijkheden tot onze beschikking. Geld, positie, taalvaar digheid, kennis en deskundigheid, om een paar mogelijkheden te noemen, zijn ook talenten waarmee te woekeren valt. Het gaat er maar om hoe je kiest. En hoe je kiest heeft weer alles, te maken met de vraag welke theologie je er op nahoudt, of, concreter gezegd, wat je gelooft dat kerk zou kunnen zijn. Ds. Joh. Pasveer is coördinator voor het mis sionaire werk van de kerken in Rotterdam. MOSKOU (EPD.) Dominee D- ja Orlow, de ondervooraltter van de afdeling internationale be trekkingen van de unie van bap tistengemeenten is bitter teleur gesteld in zijn geloofsbroeder Jimmy Carter. De Moskouse baptist verwijt zijn prominente geloofsgenoot dat hij stelselma tig zijn kerk tegenwerkt. De boy cot van de Olympische Spelen acht Orlov daarbij tot dusverre het toppunt. Orlow is viermaal in de VS ge weest, maar president Carter heeft nooit tijd voor hem kunnen vrijmaken. In een brief liet Car ter weten dat hem dit speet, vooral omdat het lot van zijn geloofsgenoten in de Sowjet- Unie hem zeer ter harte ging. Volgens Orlow is dit niets anders dan een lippendienst, want Car ter had wel tijd om de dissidente baptist Georgi Vins te ontvan gen, hoewel deze de leider is van een groep van hoogstens 100.000 leden. De unie van baptisten telt echter 550.000 leden. Volgens Or lov is Carter geen echte baptist meer. Orlow vertelt dat de baptisten grote vrijheid hebben. De laatste twee Jaar hebben zij 60 kerken gebouwd en in de laatste twaalf jaar zijn vijfhonderd predikan ten opgeleid. De unie heeft sinds 1978 150.000 godsdienstige boe ken mogen importeren- De baptisten kopen deze vrij heid door niet te zeuren over de mensenrechten. „WIJ verspillen geen tijd door politieke debatten te houden", aldus Orlow.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1980 | | pagina 2