-s I
4Jbanon werd een avontuur
voor
Rozemarijne Snoek
■ui
Een mondvol
If* J
'Lovable' in Zutphen
door brand verwoest
HET ONZE
Mil
gvlaar wel op een andere manier dan ze verwachtte
mam -< j l
Ontploffing door
lek in gasleiding
Bescherm vrouwe
Automatisch bellen
met Tiel kan weer
Van Agt ereburger
,NDAG 4 AUGUSTUS 1980
TROUW/KWARTET
(oor
or Fred Lammers
pULEMBORG Een
avontuur is het gewor-
len. maar wel een
>eetje anders dan Ro-
lemarijne Snoek zich
lad voorgesteld toen
ze vorig najaar in het
vliegtuig stapte dat
haar naar Beiroet, de
hoofdstad van Liba
non, bracht. Zij ging
daar twee plaatsgeno
ten assisteren, Gerard
en Adrie Swart, die
daar al eerder de lei
ding op zich hadden
genomen van een
{reeshuis
Jtozemarijne was net afge
studeerd als kleuterleidster.
De toekomst in die sector is
fcet zo rooskleurig De ba-
Ben liggen er niet voor het
foscheppen dus je gaat
irakkizeren hoe je op een
indere manier je leven in-
fcoud kunt geven. Voor Roze
marijne speelde die vraag al,
toen ze in 1978, in haar laat-
|te studiejaar, een scriptie
moest maken.
^Daarvoor koos ik het onder-
rerp adoptie. Ik wist er wei
nig van, maar het boeide me
geweldig Toen ik me erin
ging verdiepen kwam ik al
gauw aan de weet dat vlak
naast de deur het echtpaar
Swart, dat ik oppervlakkig
kende omdat ze evenals ik
gereformeerd zijn, maar
Pier kinderen had gea
rd. Nadat ze zelf een
elijk gehandicapt
hadden gekregen (dat
tien jaar is), namen ze
ifitsers meisje, een In-
sch jongetje, een Ko-
je en een meisje uit
a aan. De jongste is
nu negen, de oudste veer
tien. Voor die scriptie ben ik
Uitvoerig met hen gaan pra
aien en tijdens die ontmoe-
■ting vertelden ze me dat ze
OP het punt stonden Neder
land vaarwel te zeggen om
dat ze in Mansourieh, een
-jlorpje. een minuut of tien
Int de auto van Beiroet, de
tiding op zich gingen nemen
fan een weeshuis van de
gibel Land Mission, een or-
pnasatie die wordt geleid
loor de Armeense evangelist
Samuel Doctorian.
Tijdeus een reis naar het
Midden-Oosten waren ze ge
confronteerd met de proble-
I men die daar zijn op het ge-
I bied van de kinderzorg. Te
rug in Nederland bleef het
ben bezig houden, vooral
adat Samuel Doctorian
omhoog zat om mensen
vinden die dat tehuis bij
eiroet wilden leiden Ze
jen het tenslotte als een
;ping zien daar zelf wat
an te doen door naar Liba-
)n te gaan. Ze maakten me
enthousiast met hun ver-
len. dat ik op een gegeven
ament zei dat ik misschien
el eens langs zou komen,"
eft Rozemarijne
reformeerd kerkblad van Cu-
lemborg. De gereformeerden
hier steunen de Swarts op
vele manieren In de tijd dat
ze vertrokken hebben ze
zelfs een actie gehouden die
het mogelijk maakte dat ze
een groot gedeelte van hun
meubilair naar Libanon kon
den sturen." De opmerking
dat ze eens langs zou komen
nam bij Rozemarijne de
vorm aan van een vastom
lijnd plan. toen ze hoorde
dat Gerard en Adrie assis
tentie uit Nederland zoch
ten, met name om hun kin
deren Nederlandse les te ge
ven „Bij mij was het in die
tijd meer de gedachte: het
zou best een aardig avon
tuurtje zijn, daar eens een
poos naar toe te gaan. Ik heb
de Swarts eens gepolst, maar
ze reageerden er nauwelijks
op. Later heb ik begrepen
dat ze het niet zo zagen zit-
ten. Iemand die voor het
avontuur naar Beiroet komt
is niet de juiste persoon
Toen ik bleef aanhouden
kreeg ik een reactie, waarin
ze de situatie in Libanon zo
somber mogelijk voorstel
den. Ik moest wel bedenken
waaraan ik begon Libanon
is een land in oorlog met alle
gevolgen van dien Mijn ou
ders moedigden me evenmin
aan, hoewel werken in een
vreemd land hen ook niet
afschiikt. Binnenkort ver
huizen ze naar Australië
waar vader de uitgeverij
waar hij werkt gaat verte
genwoordigen. Maar ze von
den me nog zo jong ik was
pas negentien en dan naar
een land als Libanon. Dat is
nu eenmaal geen Engeland
of Frankrijk!"
Rozemarijne Snoek andere kijk op mensen «foto: Henk Tukker»
Negatief
Maar heel vreemd, al die ne
gatieve reacties hadden een
averechtse uitwerking. „Na
dat ik met een vertegen
woordigster van de Bible
Land Mission had gepraat
wist ik heel zeker: ik moest
naar Libanon." En Rozema
rijne ging. Ze viel met haar
neus in de boter toen ze de
eerste november van het vo
rig jaar in Beiroet uit het
vliegtuig stapte. „Het viel
me op dat er nauwelijks een
kip op straat was te zien. De
reden kreeg ik spoedig te ho
ren. Er was net tevoren een
fikse bomaanslag geweest.
Daardoor zat de schrik er
weer even in bij de mensen."
Met bomaanslagen leer je le
ven. Rozemarijne, nu in ver
band met het naderende
vertrek van haar ouders een
paar weken op verlof in Ne
derland, heeft er inmiddels
de nodige meegemaakt. „Op
den duur doet het je weinig
meer. Je hoort er trouwens in
Libanon zelf niet zo veel
over In Nederland wordt er
veel meer drukte over ge
maakt. De kranten die er
over schrijven kunnen we
trouwens niet lezen. De
meeste bijzonderheden doen
we zondags na kerktijd op.
Dan worden de nieuwtjes
uitgewisseld. Ook als we in
kopen gaan doen in Beiroet
Daar wemelt het van de sol
daten op straat. In Mansou
rieh merk je daar niet zo veel
van." Rozemarijne heeft
daar overigens wel wat an
ders te doen dan zich druk te
maken over ontploffende
m.
Kerkblad
Ra die eerste ontmoeting
kleven de Swarts een rol in
kaar leven spelen. Voordat
(e vertrokken ging zij er nog
en paar keer op bezoek en
ontstond er een
chte correspondentie „Ik
ef ook op de hoogte via de
iikelen die Gerard en
ie schreven over hun er-
1ngen in de Band, het ge-
I van het weeshuis in Mansourieh getuigt ervan dat
i geen paradijsje is.
bommen. Het is hard aan
pakken in het weeshuis.
Om vijf uur 's morgens is ze
al uit de veren. Eerst moeten
de kinderen er zijn er op
het ogenblik 24, in leeftijd
variërend van drie tot zes
tien jaar ontbijten en naar
de diverse scholen in Bei
roet, waar geen openbaar
vervoer bestaat. „Er komt
heel wat kijken om de zaak
draaiende te houden, vooral
omdat we geen staf van per
soneel kunnen betalen. Ge
rard, Adrie en ik doen alles
zo'n beetje samen, af en toe
geholpen door wat oudere
kinderen.
We moeten koken, de was
doen, die is heel omvangrijk
en dan is er ook nog regelma
tig het nodige te verstellen.
Het is er geen vetpot. Met
weinig middelen moet veel
gebeuren."
De financiële steun uit Ne
derland met name uit Cu-
lemborg zelf en onlangs een
bijdrage uit de kinderpostze
gelactie waarvan het wees
huis. dat de naam Pniël
draagt, van buiten wordt op
geknapt (het dichten van de
kogelgaten en een verfje ge
ven het geheel een totaal an
der aanzien) zijn heel
welkom.
Het leven in Libanon ver
schilt totaal met dat in Ne
derland. „Het is er een ande
re wereld. De mensen hier
kunnen zich daar nauwelijks
een voorstelling van maken.
Dat merk ik in de correspon
dentie met vriendinnen. Uit
hun reacties proef ik dat ze
niet begrijpen wat zich daar
afspeelt. Ze denken dat ik
overdrijf en dat kan ik me
best voorstellen. Ik had er
vroeger immers ook geen
idee van. Het leven daar is
zwaar Het is zeker een avon
tuur, maar dan wel heel an
ders dan ik verwachtte. Toch
ben ik blij dat ik heb doorge
zet en ben gegaan. Ik sta er
eigenlijk nauwelijks meer bij
stil dat het een avontuur is.
Geen water
Dat is bijzaak geworden. Het
komt nu op het werk aan.
Dat geeft me grote voldoe
ning al krijg ik geen salaris
maar slechts een zakcentje
waarvan ik de meest noodza
kelijke dingen kan bekos
tigen.
Je leert in Libanon met wei
nig tevreden te zijn. Dat je te
eten hebt en water en elek
triciteit, dat zijn dingen die
belangrijk zijn en helemaal
niet vanzelfsprekend.
„Het komt regelmatig voor
dat de stroom uitvalt en er
geen water uit de kraan
komt. Als die zaken wel wer
ken waardeer je het des te
meer. Ik sta er zelf versteld
van hoe snel een mens zich
aan gewijzigde omstandig
heden aanpast. Naar boeken
en platen, die vroeger toch
echt wel wat voor me bete
kenden, taal ik nauwelijks
meer. Steeds vaker denk ik:
waar heb je je in Nederland
eigenlijk druk om gemaakt.
Dat houdt me op het ogen
blik extra bezig, nu ik met
verlof ben. Als je hebt mee
gemaakt onder welke om
standigheden veel mensen in
Libanon moeten leven! Op
het eerste gezicht zie je dat
niet. De winkels In Beiroet
zijn goed gevuld. Je kunt er
alles kopen als je niet op
geld hoeft te letten. Je ziet in
Libanon ook prachtige au
to's rijden en er staan heel
mooie huizen. Dat is echter
maar één kant van de me
daille. Aan de andere kant
heb je de mensen die niets
hebben. Arm en rijk zijn er
de twee grote tegenstellin
gen. Je hebt er nauwelijks
mensen die er tussenin
zitten."
In dat weeshuis heeft Roze
marijne gemerkt dat ze iets
voor anderen kan betekenen
en dat is haar grote beloning.
„Naarmate ik er langer ben
wordt mijn zijn daar ook een
soort roeping. Ik zie in mijn
gaan naar Libanon nu duide
lijk een leiding van hoger
hand. Ik heb sinds november
zoveel meegemaakt, dat ik
in mijn gevoel jaren ouder
ben geworden. Dat merk ik
ook in mijn contacten met
vriendinnen. Het is net of we
op verschillende hoogten zit-
ten als we praten Tegen
veel dingen ben ik anders
gaan aankijken. Mijn ver
houding met mijn ouders is
er enorm door verbeterd. Vo
rig jaar beschouwde ik hen
zoals je op mijn leeftijd doet
als lastige bemoeials. Nu
weet ik wel beter. Als je ver
van huis zit onder moeilijke
omstandigheden ervaar je
wat het betekent een vader
en een moeder achter je te
hebben. Je krijgt als je in een
dergelijke situatie terecht
komt een heel andere kijk op
mensen."
Brieven
door Mink van Rijsdljk
Nederland is er de afgelopen maand weer een bond rijker
op geworden. Er blijken erg veel malcontenten te bestaan
wat hun kunstgebit betreft. Ze voelen zich belabberd met
vreemde elementen in hun mond. Op het feit dat ze niet
meer spontaan in een tomaat kunnen happen waren ze
onvoldoende voorbereid. Een tomaat notabene Een
appel lijkt tussen de valse tanden helemaal een hunebed te
worden Van deze kommer en kwel moet iemand de
schuld krijgen. De tandarts? De techniker die het gebit
maakte? Om dat nu allemaal haarfijn uit te zoeken en
eensgezind ten strijde te trekken tegen al dit ongerief heeft
men nu een bond opgericht. Niet zo'n gek plan. er zijn wel
om vreemdere redenen verenigingen opgericht
Toch hebben er in het verleden veel mensen gemeend dat
het normaal was als een gebit schuurde, knelde of
klapperde. Ik heb een oudtante gehad die ook in de
veronderstelling leefde dat haar tandarts geen fouten kon
maken en dat de ellende met haar kunstgebit op een
scheppingsfout in haar mond berustte. De laatste dertig
jaar van haar leven droeg zij derhalve altijd een gebitten-
zakdoek bij zich. Zodra zij overging tol het nuttigen van
consumpties die iets substantiëler waren dan bloempap
verdween haar prothese in die zakdoek. Tandenloos
kende zij geen problemen Geen runderlap was haar te
taai. Mijn grootouders hebben zich jaren met hand en
(valse) tand geheel tevergeefs verzet tegen dit onsmakelij
ke ritueel. Tenslotte raakte de hele familie eraan gewend
Tante bleef keurig met mes en vork. maar consequent
zonder tanden eten Van enige schaamte was geen spoor
De nieuwe bond zou. naast de ernstige zaken die men van
plan is te behartigen, zich ook best eens kunnen bezig
houden met het verzamelen van wonderlijke gebit-verha
len. Dat zou een leuke premie kunnen worden voor het
aanbrengen van een nieuw lid. Als titel zou ik willen
suggereren: Je tanden laten zien
Zijn mensen en tijden nou eigenlijk zo veranderd dat
zoveel ontevreden prothesedragers zich verenigen0 Os is
vakmanschap geen echt meesterschap meer0
Mijn schoonmoeder ging op heel jonge leeftijd als vrouw
van een zendeling naar de arme naakte heidenen. Tijdens
een verlof in Holland kreeg ze kiespijn. Toen een dotje
met kruidnagelolie niet hielp, stapte ze kordaat naar een
tandarts en gaf hem opdracht al haar tanden en kiezen te
trekken. Ze was toen nauwelijks dertig jaar. Het kwam in
niemands hoofd op het zonde en jammer te vinden om
zoveel gave elementen te trekken. Ook de tandarts vond
haar beslissing volstrekt redelijk Psychische problemen0
Kom nou. Wat moest zo'n mens in dat verre apenland
met het risico van nog eens kiespijn? Vanaf de dag dat ze
haar gebit kreeg, werd ze een vurig propagandiste van
valse tanden. Iedereen in haar omgeving, die een kies liet
vullen, bekeek ze meewarig. „Laat de rommel er toch uit
halen, dan ben je van al het gezanik verlost." was haar
welgemeend advies
Eenmaal sloeg rampspoed hard toe: ze woonde toen
allang weer in Holland Haar dierbare mondvulling brak
zodanig dat het niet meer te repareren was Geen
sinecure. Want een nieuwe mondvol betekende voor een
klein domineestractement een forse rib uit het lijf. En dan
te weten dat ze van voor de eerste wereldoorlog tot aan de
tweede met die ene prothese vrolijk en hapgraag door het
leven ging Als mijn tante en mijn schoonmoeder nog
leefden, zouden ze met verbazing kennis hebben genomen
van de nieuwe vereniging. Maar stel nou dat ze er toch
het nut van ingezien hadden0 Dan zouden ze zich stellig
allebei hebben ingezet voor een bond van christelijke
kunstgebitdragers, want zo waren ze wel.
Van onze redactie economie
ZUTPHEN Een uitslaande brand heeft de gebouwen van
Lovable Nederland, fabrikant van damesondergoed en bad
kleding, met de grond gelijk gemaakt. Slechts één gebouw,
waarheen onlangs een gedeelte van de produktie werd overge
plaatst, bleef overeind staan.
Een brief wordt bijvoor
beeld heel belangrijk.
Daar kijken we echt naar
uit. We krijgen in Libanon
veel brieven van gemeentele
den die ons een hart onder
de riem steken. Vaak zijn dat
brieven van mensen met wie
je in Nederland, ook al be
hoor je tot dezelfde kerk.
nauwelijks contact had. Het
is verrassend te merken hoe
die mensen in werkelijkheid
zijn en denken. Ik geloof wel
eens dat veel mensen zich in
brieven beter laten kennen
dan in persoonlijke gesprek
ken. Dat merk ik zelfs aan
contacten met thuis. Het is
echt een heel grote steun als
mensen schrijven dat ze voor
je bidden. Daar heb ik vroe
ger nooit zo bij stilgestaan.
Nu is het zo dat ik het zonder
die steun niet zou vol
houden."
Over een paar weken hoopt
Rozemarijne weer bij „haar
kinderen" in Mansourieh te
zijn want daar ligt op het
ogenblik haar leven. ..Hoe
het in de toekomst ook zal
gaan. één ding is zeker ik zal
waarschijnlijk nooit in Ne
derland voor de kleuterklas
staan," zegt Rozemarijne
De schade wordt volgens de Zutphen-
se politie geschat op rond de twintig
miljoen gulden. Hoe de brand ls ont
staan is niet bekend. De Zutphense
recherche stelt een onderzoek in.
Lovable Nederland leek net een beet
je uit de problemen te zijn. Nadat in
september 1978 surséance van beta
ling werd verleend, boekte het Zut-
Van een onzer verslaggevers
VRIEZENVEEN Een lekkende
LPG-installatie van een garagebe
drijf in het centrum van Westerhaar
(gemeente Vriezenveen) is de oorzaak
geweest van een hevige ontploffing in
een naburige woning Door dit lek
was het gas in de grond onder het
woonhuis terecht gekomen. Toen een
vrouw er vrijdag naar binnen wilde
gaan. begaven ramen en deuren het
en raakten muren en een gedeelte
van het dak ontzet. De vrouw bleef
ongedeerd.
Door een defect aan één van de tank
afsluiters slaagde de brandweer er
aanvankelijk niet in de LPO-leiding
schoon te blazen. Pas in de nacht van
vrijdag op zaterdag lukte het deskun
digen om de gas toevoer via een on
dergrondse leiding te stoppen. Inmid
dels is gebleken dat de LPG-installa-
tie niet aan de wettelijke eisen vol
doet en om die reden voorlopig niet
gebruikt mag worden.
phense bedrijf in 1979 weer een be
scheiden winst van rond 400 duizend
gulden. In februari van dit jaar kon
digde de bewindvoerder van Lovable,
mr. H. Ophol, aan dat het hele aande
lenpakket van het bedrijf spoedig,
waarschijnlijk in april al, zou worden
overgenomen door Lovable in Italië.
Lovable Italië, een zusterbedrijf van'
Lovable Nederland, is voor een deel
eigendom van het Engels-Ameri
kaanse Lovable concern. Tevens
werd meegedeeld dat bij overname
een deel van de Nederlandse produk
tie zou worden overgeheveld naar Ita
lië, of omgekeerd.
De overname zou in juni van dit Jaar
hebben plaatsgevonden. Het Itali
aanse bedrijf toonde zich bereid 1,4
miljoen gulden voor de schuldeisers
op tafel te leggen. Op die manier
konden 170 schuldeisers voor hon
derd procent schadeloos worden ge
steld. Aan de andere, voornamelijk'
de kleine, kredlteurs waaronder een
aantal Zutphense winkeliers, werd
voorgesteld genoegen te nemen met
30 tot 40 procent van het geld dat zij
van Lovable tegoed hadden
Het overgrote deel van het personeel
DEN HAAG (ANP) Koningin Bea
trix heeft het beschermvrouwschap
van de Nationale raad voor maat
schappelijk welzijn aanvaard. Ook
prinses Juliana was er beschermvrou
we van. Met haar aftreden als konin
gin kwam dat te vervallen.
(150 mensen) was met vakantie toen
de brand uitbrak. Of het om een
bedrijfsvakantie gaat, is niet bekend.
De directie van het bedrijf was gister
avond niet voor commentaar bereik
baar.
TEEL (ANP) Volgens de PTT kan er
in de loop van vandaag weer automa
tisch interlokaal worden getelefo
neerd met Tiel. Eind vorige week ver
brandde daar de telefooncentrale,
waardoor telefoonverkeer tot het mi
nimum werd beperkt.
Wel ls het aan te raden de gesprekken
kort te houden, want er kan nog
slechts zeventig procent van de nor
male capaciteit worden gebruikt. Au
tomatisch internationaal telefoon
verkeer uit Tiel en omgeving is nog
niet mogelijk. Gesprekken met het
buitenland moeten worden aange
vraagd via de daarvoor in de gids
vermelde telefoonnummers.
De PTT hoopt dat over een week
weer alles bij het oude is. Eerst was
men pessimistischer en rekende men
met een termijn van „enkele weken".
OELDROP (ANPI - Het college van
B en W van Geldrop wil minister
president Andries van Agt benoemen
tot ereburger. De raad moet hier nog
formeel mee instemmen, maar zoals
de zaken er voorstaan zal het plan
naar alle waarschijnlijkheid worden
overgenomen met meerderheid Van
Agt is op 2 februari 1931 in Geldrop
geboren De bij het ereburgerschap
behorende versierselen worden hem
op 30 augustus in Geldrop uitgereikt
-
Onder redactie van
Heieen van Batenburg
Vragen uitsluitend in de envelop en dus niet per briefkaart sturen
aan postbus 93313, 2509 AH Den Haag. Per vraag een gulden in
postzegels bijvoegen, het liefst in waarden van 60 en 40 cent. Beslist niet
aan de buitenkant opplakken. Geheimhouding is verzekerd.
Vraag: In welke gemeenten was de
fader van de beroemde schilder Vin-
lent van Gogh, ds. Theodoor van
Sogh, predikant en gedurende welke
aren0
Antwoord: Ds. Theodoor van Gogh
Verd geboren 28 februari 1822. Zijn
terste gemeente was Zundert, waar
Ij stond van 1 april 1849 tot 5 februa-
1871. Van daar vertrok hij naar
[elvoirt (1871) tot 24 oktober 1875).
ijn volgende standplaats was Etten-
eur (1875-1882). Op 4 augustus 1882
eed hij zijn intrede in Nuenen. waar
ij overleed op 26 maart 1885
Vraag: Waar kan ik het blad Sjaloom
1980 bestellen, dat in september a.s.
faat verschijnen?
int woord: U kunt het aanvragen bij
Ie Stichting Bijbel en Vredesvraag-
tukken. postbus 1846, Hilversum.
Iet blad wordt in principe gratis ver
trekt. maar een gift wordt zeer op
rijs gesteld
'raag: Vroeger stierven veel vrouwen
>ij de bevalling aan kraamvrouwen
oorts Wie was de arts die ontdekte
lat dit kwam door gebrek aan hygië-
ie? Welke nationaliteit had hij en in
welke tijd leefde hij?
at woord: De arts die wel de 'redder
moeders' genoemd is, was Ignaz
rhilipp Semmelweis. Hij werd in 1818
"eboren. werkte in Boedapest en We
en en overleed in 1865. In 1847 deed
iij zijn grote ontdekking de ooizaak
£an de kraamvrouwenkoorts Onmid-
ellijk na invoering van strenge hy
giënische voorschriften daalde het
sterftecijfer onder de kraamvrouwen
De medische wereld accepteerde ech
ter deze simpele wasmethode van de
33-jarige assistent niet. Hij werd van
zijn post ontheven. De wasmethode
werd afgeschaft en het sterftecijfer
steeg weer naar de oude hoogte. Pas
na zijn dood in 1865 erkende men zijn
ontdekking.
Vraag: Kunt u me ook zeggen wat de
betekenis is van de naam van het
Brabantse plaatsje St.-Oedenrode9
Antwoord: De naam Sint-Oeden is
ontleend aan de patroonheilige St.-
Oda. Volgens de overlevering was zij
een Schotse prinses, die blind was.
Op het graf van hertog Lambertus in
Luik werd zij genezen van haar blind
heid. Ze deed daar toen de gelofte
altijd maagd te blijven. Haar vader
echter trok zich van deze belofte niets
aan hij wilde haar uithuwelijken
Daarop vluchtte zij en kwam terecht
in het latere St-Oedenrode. waar zij
in 726 op zesendertigjarige leeftijd
overleed Rode betekent in een
plaatsnaam altijd ontgonnen land
Vraag: Waarom geeft men beschuit
met muisjes bij een geboorte?
Antwoord: Ja. waarom? Omdat het
sinds jaar en dag in de folklore zo is
gegroeid De muisjes moeten eigen
lijk gezien worden als muizekeutels.
maar ze fungeren in dit geval als
plaatsvervanger voor de muls, sym
bool van de vruchtbaarheid
Vraag: Ik heb een waterverfschilderij
van Leo Rauth. Het stelt een danse
res voor, die omhelsd wordt door een
faun. Kunt u mij iets over de schilder
vertellen, of is het een totaal onbe
kende?
Antwoord: Leo Rauth werd geboren
18 juli 1884 te Leipzig. Hij studeerde
aan kunstacademies in Leipzig.
Karlsruhe. Berlijn en München. Van
af 1909 werkte hij in Leipzig. Hij
maakte o m. veel aquarellen en was
ook graficus. Hij overleed 9 januari
1913 in Tirol op de zeer jonge leeftijd
van 29 jaar
Vraag: Waar komt de uitdrukking
vandaan: leven als God in Frankrijk?
Antwoord: Leven als God in Frank
rijk wil zeggen: een gemakkelijk en
onbezorgd leven leiden. De verkla
ring van deze zegswijze die in het
Frans onbekend is kan niet met
zekerheid gegeven worden Men heeft
gedacht aan het feit dat gedurende
1792-1794 in Frankrijk de dienst van
God was afgeschaft en vervangen
door die der rede, zodat God als het
ware niets meer in Frankrijk te doen
had. Maar dit is toch onaannemelijk
daar de uitdrukking reeds in 1771
door de schrijfster Betje Wolff in een
brief wordt gebezigd: 'O, dan meene
ik te leven als de goden in Frank
rijkOok in Duitsland kent men
de zegswijze: 'Leben wie der liebe
Gott in Frankreich'.
Vraag: Sinds twee jaar hebben wij
een Amazone-papegaai Hij was vier
maanden oud toen we hem kregen.
Hoe oud is een papegaai ais ze gaat
praten, en hoe kunnen we dat bevor
deren?
Antwoord: Het tijdstip waarop een
papegaai gaat praten is heel verschil
lend. In sommige gevallen kan het
jaren duren. Vijfentwintig procent
van de in gevangenschap geboren pa
pegaaien gaat nooit praten. Veel zal
van de omstandigheden afhangen
Een Amazone-papegaai houdt erg
van veel drukte en lawaai om zich
heen. Dat stimuleert hem om te gaan
praten. Belangrijk is ook of er een
goede verhouding bestaat tussen de
verzorger en de papegaai. Wanneer de
vogel angst vertoont of zijn verzorger
niet vertrouwt, zijn alle pogingen om
hem te leren spreken tevergeefs.
De beste tijd voor training is s
avonds De papegaai is dan veel rusti
ger In de morgenuren is hij vaak
lawaaierig en actief. Wanneer de les
gaat beginnen wordt de kooi aan drie
zijden afgeschermd; alleen de voor
kant blijft open. De verzorger/ster
gaat vlak voor de kooi zitten en
spreekt duidelijk en langzaam de
woorden of het woord uit (vooral niet
te veel tegelijk) die of dat hij wil
leren Dit telkens herhalen. Dan de
vogel eens even alleen laten, zodat hij
kan 'nadenken' over wat hij heeft
gehoord Herhaling en geduld, erg
veel geduld, kunnen tot resultaat lei
den en van de papegaai een echte
spreker maken.
Vraag: Bij het zien van televisiebeel
den van de reizen van de paus vroeg
ik mij steeds af: hoe blijft zo'n kalotje
zo stevig op het hoofd staan met
schuifjes of klitteband. of is het ge
woon op maat gemaakt? Niemand
kon mij een antwoord geven. Weet u
het? Er zijn vast meer mensen die dit
willen weten.
Antwoord: Of er meer mensen zijn
die hier nieuwsgierig naar zijn weet ik
niet. Ik had er nog nooit over nage
dacht Ik vroeg het terloops aan een
r.k. geestelijke, maar deze vond de
vraag hoogst banaal en wilde het mij
niet vertellen. Het antwoord is heel
simpel Zoals u zelf al veronderstelde:
het kalotje wordt precies op maat
gemaakt. Er komt geen schuifje of
klitteband aan te pas
Vraag: Ik kreeg een poosje geleden
een spekstenen beeldje waarvan ik u
een foto toezend. Telkens wanneer ik
ernaar kijk. denk ik: 'Chineesje, wie
ben je?' Kunt u me iets over hem
vertellen?
Antwoord: Uw 'Chineesje is Sjoon
Sjing, de sterregod van de Noordpool,
schenker van lang leven Ook de per
zik die hij in zijn hand houdt is het
symbool van lang leven Het is een
beeldje uit Tsjing Tiën, provincie
Tsjehiang in China. Wanneer u voort
aan naar hem kijkt zegt u misschien
Hallo Sjoon Sjing'
Vraag: Ik ben op zoek naar de Neder
landse vertaling van een oud beroep,
in het Frans 'tanqueur' Het zoeken in
woordenboeken leverde geen resul
taat op Kunt u het woord vertalen9
Antwoord: Vermoedelijk is 'tan
gueur bedoeld, geen q maar een g
Tegenwoordig wordt dit woord in het
Frans nog alleen als adjectief ge
bruik: un navire tangueur. een stam
pend schip. Maar vroeger was een
tangueur een sjouwerman op een
schip. Larousse vermeldt 'portefaix I
qui charge et décharge un navire
Vraag: In welk jaar werd het Vredes
paleis gebouwd9 Ik zou ook graag
willen weten welke firma het meubi
lair geleverd heeft
Antwoord: Op de eerste Haagse vre
desconferentie in 1899 werd besloten
tot de bouw van het Vredespaleis
Het idee en ook het geld kwam van de
Amerikaanse staal- en wapenmag
naat Andrew Carnegie De architect
was de Fransman Cordonnier In 1913
werd het gebouw voltooid Op 28 au
gustus 1913 vond de feestelijke ope
ning plaats. Het meubilair werd gele
verd door de firma Pander in Den
Haag
Oproep: Wie kan helpen aan een tel
patroon van de toren van de St Lau-
renskerk te Rotterdam9 Een lezeres
zou de toren zo graag willen bordu
ren, maar het patroon Is niet meer
verkrijgbaar
