Ballade van de beul Gewiekst samenspel van twee biljartavonturiers Liefde voor Vrouwen De dubbelrol van een komi Voetballerij vrolijk op de hak genomen II Momenta del la Verita Coup de tête The Baltimore Bullet Ugetsu Monogatari Peter Sellers (54) overleden Prolongaties en reprises Restauratie Grote Kerk kan beginnen VRIJDAG 25 JULI 1980 door W. Wielek-Berg Francesco Rosi is een van de integerste en briljantste Italiaanse regisseurs. Zijn films zijn realistisch en geëngageerd doch blijven niet in het pamflettisme steken, daarvoor zijn ze te genuanceerd en te complex: zij spelen zich altijd af op verschillende niveau's. Zelf zegt hij van zijn werk: ..Ik voel me in de eerste plaats kunstenaar. Maar een duidelijke politiek-sociale stellingname tegenover mijn stof is een elementaire eis voor de verwerking: van die stof. omdat die in al mijn films nu eenmaal sociaal en politiek is." Hij is een meester in het analyseren van misstanden het Siciliaanse ban ditisme en zijn maatschappelijke wortels in zijn meesterwerk „Salvato- re Giuliano"; de grondspeculatie in „Le mani sulla citte" (Handen over de stad); de machinaties van het groot kapitaal in „II Caso Mattei"; het moordzuchtige neo-fascistische ge wroet in „Cadaveri Eccelenti" („Def tige lijken"i. Het stierengevecht Dat hij zich in .11. momento della Verita" (..Het ogenblik van de waar heid". 1965), helaas lang niet zijn bes te en interessantste film. richt tegen de misstand van het Spaanse stieren gevecht kan men niet zeggen. Wat hij ontmaskert is het gesjoemel erom heen. waarvan de torero Miguel de dupe wordt Hij is een arme boeren zoon die het dorre land ontvlucht, uf de stad geen behoorlijk werk kan krijgen, toevallig in aanraking k$>mt met een torero-trainer en het beest achtige spel in de arena als"''enige uitweg ziet uit de alledaagse eindelo ze ellende. Hij wordt „ontdekt", ver- werft-geld en roem. wordt uitgebuit en opgebrand en sterft door de ho rens van een stier. Een dergelijk onderwerp is niet nieuw: intussen hebben popsterren en sport-professionals van allerlei slag reeds gediend als stof voor smartlappen en leerstukken. Maar in Rosi'^'film is nog iets anders aan de orde of zou nog iets anders aan de or^e moeten zijn: het lot van de ster sou in het niet moeten vallen vergele ken met het lot van de stomme dieren. De verfilming van diverse fragmen ten uit stierengevechten vormt een belangrijk deel van „II momento del- le Veritè." Een gruwelijk deel. Wat daar in de arena gebeurt is niets anders dan het eerst treiteren en ver volgens folteren en vermoorden van beesten, ten gerieve van een sadis tisch publiek, geldgeile managers maar ook roembeluste torero's. In Spanje (en daar niet alleen) pleegt men er geëxalteerde theoriën over op te hangen: de dieren worden allerlei hoogmenselijke eigenschappen toe gedicht, trots, moed, doodsverach ting, gelukzaligheid zelfs omdat zij mogen sneven in een edele strijd Groter huichelachtigheid is nauwe lijks denkbaar. De stieren (en niet te vergeten de paarden die als ballast worden gebruikt, een paar opengere ten buiken meer of minder doen er niet toe) hebben geen keus: zij wor den de arena ingedreven, moeten lij den en sterven. Nu kan men niet zeggen dat Rosi dit abjecte gemartel verheerlijkt. Maar hij staat er wel èl te onverschillig tegenover, daar kan geen close-up van een stervend stierenoog iets aan veranderen. In een proloog en een epiloog, waarin wij La Maccharena, de madonna van Sevilla, zien rond dragen legt hij een verband tussen het hysterische Spaans-katholieke ri tueel dat zo uit de middeleeuwen lijkt gelicht en het ritueel in de arena. Maar dat wordt niet genoeg uitge diept en niet genadeloos genoeg ont maskerd De nadruk ligt op de romantische en Miguel Matteo Miguelin in „II Momento della Verita" tragische levensloop van een torero. Oftewel een dierenbeul. Rosi wil dat we begrip voor en compassie met hem hebben. Het spijt me. maar na het zien van zoveel bloed en pijn van onschuldige dieren werd ik van zijn bloed en pijn koud noch warm. Het was bijna een opluchting dat hij ten slotte een koekje kreeg van deeg. Amsterdam-Kriterion; Delftipl huis, 16 jr. j.r C door D. Ouwendijk In „Coup de tête" (Nederlandse titel „Een trap na") wordt op een vrolijke manier de sportverdwazing op de hak genomen. Met als (bijna sacraal) slachtoffer, de voetballerij. De toestan den zoals die zich in de film voordoen zijn misschien wat erg ..op zijn Frans" aangedikt, maar tegelijkertijd is er toch weer zoveel charme in verwerkt, dat je het geheel als een luchtige ontspanning kunt accepteren. De film is apert niet als een satire bedoeld. Ook al zijn er zeker satiri sche momenten in aan te wijzen. Met name met betrekking tot de vlotte hypocisie waar een kleinsteedse (Franse» ambtenarij zich toe kan la ten verleiden als „commerciële grootheden" in het kleinsteedse rei len en zeilen van zo'n samenleving hun gezag laten gelden. Op die mo menten stijgt de film boven zich zelf uit De hoofdpersoon in Frangois Perrin (Patrick Dewaere). Hij is in dienst van een textielfabriek in het stadje Trincamp. Of liever gezegd, dé fa briek van het stadje, die behalve het economische bestaan van de kleine samenleving ook haar sportieve re- creatie bestiert Door middel van de plaatselijke Football Club de Trin camp Perrin is als voetballer een doordou wer. die het meer van kracht moet hebben dan van verstandelijk in zicht. Hij maakt daardoor gemakke lijk brokken en wordt de club uitge stuurd. Heet gebakerd als hij is zoekt hij ruzie met de eigenaar van de fa briek bij welke hij in dienst is en komt op straat te staan: In de samen leving van Trincamp is er daarom geen plaats mee» voor hem. Zelfs niet in de kroeg van de supportersclub Perrin besluit het stof van Trincamp van zijn zolen te schudden, maar raakt, onder de valse betichting van een verkrachting, in de gevangenis terecht Daar gaan hem de ogen open over het voze in de samenleving die hij zo bewonderd had Dat wordt nog versterkt als Perrin, ter wille van het nationale kampioenschap van dé club. vrij krijgt uit de gevangenis. Hij Film over Carmiggelt AMSTERDAM (ANP) - De Amster damse beeldende kunstenaar Daniel Singelberg heeft een 25 minuten du rende film gemaakt over en met Si mon Carmiggelt. De film. die „een beetje gek" heet. bevat een lang ge sprek met de schrijver Het werkstuk is gemaakt in opdracht van hét Amsterdams Fonds voor de Kunst en heeft enkele duizenden gul dens gekost. Op 14 september gaat de film in première in het Amsterdams Stedelijk Museum. Speciaal vandaag slaagt er dan m om op een geestige manier zijn gram te halen en heel Trincamp te kijk te zetten De film is zeker geen hoogvlieger Maar zij vervalt aan de andere kant toch ni*t in de bekende clichés van te zware Franse vrolijkheid Het blijft allemaal in het perspectief van de glimlach. Dat Ls voor een niet gering deel ook te danken aan de gereser veerdheid in de humor van Dewaere als de zich zelf wrekende Perrin. Niet indrukwekkend, maar wel plezierig Coup de téte - Arasterdam. Cinecen- ter. 16 jr. •Patric Dewaere in ..Coupe de tête" Jaren geleden, in de tijd toen hij pas echt befaamdheid begon te krijgen, heeft Paul Newman ooit gestalte gegeven aan het dubieuze verschijnsel in Amerika van „the hustler". Het verschijnsel van de brood-biljarter, die zijn brood verdient met pool spelen. Een type, dat in de marge verkeert van de criminaliteit, omdat hustling nauw verbonden is met gokken, bedrog, corruptie en oplichting De broodbiljarter, die de diverse poolzalen afstroopt, leeft een riskant leven. Na het succes van „The hust ler" met Newman zijn er meer films gevolgd over biljartavonturiers. Maar nooit meer met een evenwaardige au thentieke sfeer. Ten slotte verdween het thema. Het is nu weer opgevat in „The Baltimore Bullet" (met de Ne derlandse ondertitel „de beetnemers" hoe verzinnen ze het). Misschien is het te veel „eer" aan de film bewezen als we zeggen, dat het thema van de hustler er weer in is opgevat. Want de sociale aspecten, die op de vroegere films op meer'of minder geslaagde manier een maat schappelijke stempel drukten, ont breken nu volledig. De hele film is meer bedoeld als een „opwindend" avontuur, dat zich in de pool-zalen afspeelt, dan ais een echte „hustler"- film De centrale figuur is James Cobum die. ternauwernood vermomd, de fi guur uitbeeldt van Nick Casey („the Baltimore Bullet"). Een genadeloos biljarter, die gokkend, vrijend en bluffend het land afschuimt, in gezel schap van een jeugdige protégé, een artiest op het groene laken, Billie Joe. Door gewiekst samenspel slagen de twee erin om in de kleine steden lokale „biljarthelden" het geld uit de zakken te kloppen, maar dat baat ze niet veel, omdat 'Billie Joe naast zijn grote bUjartkunst één groot zwak heeft zijn lust tot pokeren: een spel waarin hij juist niet bedreven Ls. Het tweetal leeft daarom steeds, zij het met veel zwier, op de rand van de armoe. Zij slagen erin om dat metéén slag weer goed te maken door een biljartmatch tussen Nick Casey en diens grote concurrent, de gokker, gangster en belastingfraudeur „the deacon" Dat men zich bij het bezoek aan deze film zal vervelen, geloof ik niet. Daar voor is er in het geheel van de presen tatie toch te veel vaart gelegd, met name in de presentatie van de biljart heid (James Coburn), die de kneepjes van zijn vak wel kent. Omar Sharif als „the deacon" steekt er wat vaalt jes bij af, maar blijft verder onver valst gezalfd met de geliefde Sharif oil. DO. The Baltimore bullet Amsterdam- Cinerama; Rotterdam-Cinerama; Den Haag Apollo, a.l. Olympische Spelen sa menvattingen van atletiek en turnen. Ned. 1/18.00 Koko. de sprekende gorilla is een Amerikaanse film over een aap, die zo gedres seerd wordt dat er enigszins met hem te converseren valt door middel van gebarentaal die doofstommen gebruiken. Het gevolg van zijn vier jaar lange npleiding is, dat hij noch in het oerwoud, noch in de dierentuin tussen zijn soortge noten thuishoort. Ned 1 19.55 Hotel Royal misdaadspel van Maria Matray en Answald Krüger gaat over een bende brandkastkrakers die kans ziet de beroemde collectie sie raden van de maharani van Dungapur uit haar kamer in een hotel aan het Meer van Genève te stelen. Dtsl. 2 20.15 In hét KRO-radioprogram- ma Terugluisteren in de tijd: de jaren vijftig is vandaag een overzicht van 1950 en 1951 in woord, muziek, actualiteiten, wetenswaardigheden en poli tiek. Hilv. 1/12.05 Het werk van Kenji Mizoguchi, die in zijn vrij korte leven hij stierf in 1956 op 58-jJ leeftijd ruim tachtig films maakte, is in het Westen alleen bij cinefielen bekend. Toch t hij gerekend tot de grootste Japanse regisseurs en heeft hij, naar hun eigen zeggen, filmel Pasolini en Fassbinder beïnvloed. Zijn „Ugetsu Monogatari" („Verhalen onder de Regenmaan", 1953) is een van die films, die op het eerste ge zicht weinig effect sorteren (althans bij mij) maar nawerken: telkens schiet je een beeld te binnen waar je in gedachten enige tijd peinzend bij vertoeft, associaties worden gewekt, gevoelens ontwaken. Voornamelijk zachte gevoelens, want Mizoguchi is een teder filmer Monogatari is gesitueerd zoals veel van Mizoguchi's films in een vaag. feodaal verleden toen er nog sprook jes bestonden. Genjuro en Tobei zijn boeren. De eerste is bovendien een begaafd pottenbakker, de ander droomt van een carrière als samoerai. Er is oorlog in het land. de twee broers worden van hun gezinnen ge scheiden. Tobei's droom gaat in ver vulling: hij wordt samoerai, maar als hij zijn vrouw terugvindt blijkt zij uit armoede, ellende en schaamte omdat zij verkracht is prostituée te zijn ge worden. Genjuro raakt in de ban van prinses Wakasa, een beeldschone geest die hunkert naar liefde. Als hij de betovering van zich afschudt en naar huis terugkeert, wordt hij één nacht verzorgd en gekoesterd door zijn vrouw. De volgende morgen blijkt ook zij een geest te zijn ge weest: ze is vermoord door een bende dronken bandieten. Het meest opvallend en hartverwar mend is Mizoguchi's liefde en teder heid voor zijn vrouwenfiguren. Zij zijn de draagsters van het geluk, dat door de mannen wordt versmaad en vertrapt. Niet alleen Genjuro's vrouw, ook de geestenprinses Wakasa geeft meer dan zij neemt: zij is zelfs uit de dood teruggekeerd om haar diepste wezen, de wens om zich te geven, te realiseren. „Ugetsu Monga- tari" is een film over de vergeefse jacht naar het geluk dat noch op het slagveld, noch in een „andere we reld", slechts als herinnering en droom te bereiken is. Mizoguchi bewaart onder alle om standigheden een poëtische afstand: hij legt nergens schrille zelfs niet als het om de vei gen van de oorlog gaat. vrouw wordt als het ware en vermoord een van die aft toevalligheden die in elke voorkomen. Juist daardoor haar dood zo'n intense indruk, overigens de gehele film die is a gedicht hij heeft tijd nodi door te dringen. Amsterdam-Cinecenter; Rotter Filmhuis, 16 jr. James Coburn als Nick Casey in „The Baltimore Bullet" Die Blechtrommel Bizarre film van.Volker Schlöndorff naar de roman van Günter Grass met een unieke inbreng van David Bennent als Oskar, de kleine trommelaar. De gehele week in City 6, Amsterdam Prima della Rivoluzzione Fas cinerende film van Bernardo Bertolucci over een vleugje re volutie in de jaren zestig. De gehele week in Kriterion. Am sterdam. Dmberto D Prachtige film van Vittorio de Sica, een van de hoogtepunten van het Italiaan se neo-realisme over de fat soenlijke armoede van een ou de man. De gehele week in Liga 68, Groningen en Kijkhuis. Den Haag. I. Vitelloni. Een van de eerste, zeer autobiografische, films van Federico Fellini over niets nutten in een provinciestad. De gehele week in Kriterion, Am sterdam. La Notte De film waarmee Mi chelangelo Antonioni twintig jaar geleden beroemd werd, met in de hoofdrollen Marcello Mastroianni, Jeanne Moreau en Monica Vitti. 25 en 26 juli 't. Venster, Rotterdam Preparer vos mouchoirs Bij zonder amusante Franse satire van Bertrand Blier met prach tige rollen van Gerard Dépardi- eu en Patrick Dewaere. De ge hele week in Casino Club. Den Bosch Meneer Hulot met vacantie Klassieke film van en met Jac ques Tati. De gehele week in Springhaver, Utrecht. Last Tango in Paris Navrante en ontroerende film van Ber nardo Bertolucci met Marlon Brando en Maria Schneider in de hoofdrollen. De gehele week in Cineac 3, Den Haag. Tess Romantische, picturaal fraaie film van Roman Polans- ki naar het boek van Thomas Hardy met Natassja Kinski in de hoofdrol. De gehele week in Luxe, Huissen en Harmonie. Alkmaar. Satiricon Fellini's bizarre ver beelding van het leven in het oude Rome. De gehele week in Cinecenter, Amsterdam. Van onze kunstredactie LONDEN De Britse filmac teur Peter Sellers is in de nacht van woensdag op don derdag in Londen overleden. Hij werd 54 jaar. Sellers speel de in meer dan veertig films en is vooral bekend geworden als komisch acteur. Zijn rol als de Franse inspecteur Clouseau in The Pink Panter is daar een sprekend voor beeld van. Sellers leed al geruime tijd aan een hartkwaal en overleefde zijn vierde hartaanval niet meer Onlangs be zocht hij nog het filmfestival van Cannes waar „Beining There", een van zijn laatste films gebaseerd op het gelijknamige boek van Jerzy Ko- sinsky werd uitgebracht. Een wereld vreemde man, die zijn leven leeft via een televisietoestel en het buiten zijn eigen wil om brengt tot adviseur van de president van de Verenigde Sta ten. De gespletenheid van deze figuur is Sellers niet vreemd en ook in eerde re films terug te vinden. Hij speelde er vaak twee of meer rollen tegelijk in. Met deze films sloot Sellers een carrière af die toch vooral gebaseerd was op de komische kant van zijn acteursschap. Als zoon van een ar tiestenfamilie had hij zijn talenten van niemand vreemd. Zijn vader was directeur van een revuegezelschap, zijn moeder actrice en hijzelf begon zijn loopbaan op het toneel als drum mer en Ukelele-speler in een familie- act Na de oorlog werkte hij mee aan het komische radio-programma de „Goon-show" en zijn grote internatio nale doorbraak kwam met „The Mil lionaires" waarin hij samen met Sop hia Loren speelde. Erkenning als „serieus" acteur kreeg hij met de film „Dr. Strangelove" waarin hij drie rollen speelde, die van een Navo-officier. de president van de Verenigde Staten en een krankzinni ge Duitse geleerde. Maar in de eerste plaats werd hij toch beschouwd als Peter Sellers in zijn laatste! „Being There" komisch acteur, die een veelheid geestige types met een minimum mimiek wist uit te beelden. °\dj waarde van zijn talenten verscl de meningen nogal eens. Somn plaatsen hem in het verlengde klassieke komieken als Chapli Groucho Marx, anderen relatii zijn creaties tot mannetjesmal waarin enkele uitschieters. Ondanks zijn succes was Sellei zijn privé-Ieven evenwel een onz mens die soms worstelde met identiteit. Zelfs zei hij eens „Ik geen vermoeden wie Peter Selle ik kijk in de spiegel en zie ieman nooit volwassen werd. Een senü teel mens die zweeft tussen de 1 ste hoogten en diepste diepten." Iers belangstelling beperkte zich uitsluitend tot zijn vak. Hij trad vier maal, was een judo-expert* droeg de zwarte band fotogra de met professionele inslag en een toegewijd autobezitter. Oj hoogtepunt van zijn roem bezal meer dan honderd auto's Van een onzer verslaggevers DORDRECHT Staatssecretaris Wallis de Vries heeft zich akkoord verklaard met de restauratie van de Grote Kerk in Dordrecht. Hij heeft het subsidiebedrag daarvoor voorlo pig vastgesteld op veertien miljoen gulden. Het Rijk zal de helft voor zijn rekening nemen, de provincie Zuid- Holland tien procent en de gemeente Dordrecht dertig procent. De toren van de Grote Kerk waarvan, de restauratie vele jaren in beslag genomen heeft, verkeert in zeer slech te staat. Met name het dak, de lucht bogen, de gewelven en bepaalde ver bindingen alsmede muren en ramen wa^en al Jaren voorwerpen van zorg. Er zijn al provisorische herstelwerk zaamheden verricht om het vallen van losgeraakt steen te voorkomen De staatssecretaris wil via de rijks dienst voor monumentenzorg overleg over de keuze tussen een directe pak van de restauratie of een aa op basis van een bouwkundi heersplan waarbij telkens él meer onderdelen van het werK' den gerealiseerd. Daarbij zou per, vijfhonderdduizend tot een mil gulden te besteden zijn. Een glo' raming van de kosten op basis het prijspeil 1978 kwam uit op ne? tien miljoen. De duur van de res ra tie wordt op zeven jaar gesclfl Belevenissen 1894-1940 (deel U inneringen van mr E. N. van Klef Uit. Sijthoff, Alphen a s. Rijn 3* - 47.50. Na 1 aug. in de boekhan „Prijs der zee", de tentoonstel die in het Rijksmuseum in Am' dam wordt gehouden is verleng"! en met 12 augustus. Op deze exp tie zijn vondsten uit wrakken Nederlandse Oost-Indiëvaardetf zien

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1980 | | pagina 4