'Krengen moet je laten hangen al hangen ze ten onrechte' Amerikaanse kerk handhaaft 'Dordt' Uit brieven van lezei Trouw Dr Klaas Steur zocht geen eerherstel Ontwikkelingsgeld niet voor reparatie kerk op Sri Lanka ICS-luchtbrug naar Somalië VRIJDAG 18 JULI 1980 TROUW/KWARTET door Pieter van der Ven In ons land is de beroepsvisse rij een protestantse aangele genheid, zelfs van een vaak nogal zware soort. Er is één duidelijk roomse uitzonde ring: Volendam. Deze toeristi sche trekpleister is niet alleen bekend om klederdrachten en gerookte paling, Volendam had ook grote faam als kweekplaats voor klooster- en priesterroepingen. Sinds Petrus hebben niet veel vissers in de r k kerk opvallend hoge posten bekleed en misschien nog minder be geerd. Ook Volendammers niet. Zij houden van de zee en de lucht en het werk en de mensen, minder van boe ken. paleizen en vergaderingen. Maar een knappe kop raakte toch aan de studie. Zo eentje was Klaas Steur. Hij stu deerde aan het grootseminarie van het bisdom Haarlem in Warmond en werd priester in 1928. Omdat hij goed kon leren moest hij van zijn bisschop verder studeren in Nijmegen en vanaf 1931 gaf hij les in Warmond en werd een gevierd docent. In 1954 kwam de jezuïet dr. Sebastlaan Tromp uit Ro me van het Heilig Officie zeggen dat de leggen van Steur op gespannen voet stonden met de leer van zijn kerk. Steur nam meteen ontslag en werd pastoor, eerst in Pijnacker, later in Scheveningen en De Zilk CZH) zei dat ie altijd al liever pastoor was Nu is hij als rustend priester terug in Volendam. Frankrijk Steurs aantrekkingskracht op zijn studenten, die wel eens spottend ..steurtten" werden genoemd, kwam voort uit wat hij te zeggen had. Voor zijn leerlingen was hij een van de weinige docenten die aantoonden dat theologiestudie iets te maken had met persoonlijke ervaring; dat het iets meer kon zijn dan het uit het hoofd leren van ingewikkelde scho lastieke definities die je na je studie maar zo gauw mogelijk weer moest vergeten. Hij maakte ook zijn grote literaire en culturele belangstelling ten nutte voor zijn lessen in de theo logie. Dat zat in de r.-k. kerk toen al wel in de lucht, vooral aangewaaid uit Frankrijk. Daar waren de eerste schermutselingen tussen de aanhan gers van de zogeheten „Nouvelle théologie" en de Vaticaanse autori teiten al aan de gang. In de jaren vlak na de oorlog groeide de invloed van Steur. Hij liet zich inspireren en stimuleren door intens contact te onderhouden met een kring van oud-leerlingen, onder wie Jozef Keet. nu deken van Amster dam. vicaris Willem de Oraaff en de Nijmeegse godsdienstpsycholoog dr Willem Berger. Het was de tijd van de „doorbraak". In de r.-k. kerk gonsde het van de vernieuwingsdrang. Het leek of de wat elitaire beweging van de Jaren '20, „De Gemeenschap", bre de lagen aantastte, politiek, cultu- waarin opgenomen: De Rotter dammer, met Dordts Dagblad, ëiieuwe Haagse Courant met Nieuwe Leidse Courant Uitgave: Trouw/Kwartet BV Hoofdredacteur Jenze Tamminga Directeur ing O. Postma HOOFDKANTOOR Postbus 859 1000 AW Amsterdam Wibautstraat 131 Amsterdam tel 020-913456 telex 13006 Postgiro 66 00 00 Bank Ned Credietbank Rekemngnr 23 00 12 574 Gemeentegiro Amsterdam XI1000 REGIO ROTTERDAM/DORDRECHT Postbus 948 3000 AX Rotterdam tel 010-115588 (abonnementen en bezorging) (el 010-115588 (redactie) tel H5700 (uitsluitend voor advertenties) Westbiaak 4 REGIO DEN HAAG/LEIDEN Postbus 101 2501 CC Den Haag tel 070-469445 (abonnementen en bezorging) tel 070-469445 (redactie) tel 070-468864 (uitsluitend voor advertenties) Parkstraat 22 Den Haag REGIO NOORD/OOST-NEDERLAND (abonnementen en bezorging Postbus 3 8000 AA Zwolle tel 05200-17030 Melkmarkt 56 Zwolle Abonnementsprijzen Per maand 16.98 Per kwartaal 50.95 Per half |aar 101.90 Per jaar 201.60 Advertentietarieven op aanvraag Telefonische abonnementenop drachten (zie adressen boven) Opgave familieberichten 9-19 30 van maandag t/m vri|dag Op zondag van 18-20 uur telef 020- 913456 Opgave mini-advertenties tel 020-936868 of schnfteli|k aan Mmi-Adv afdeling, postbus 433 1000 AK AMSTERDAM Adreswipingen uitsluitend schnf- lek|k aan onze Amsterdamse dr. S. Tromp S.J. bij het borstbeeld van paus Pius XII reel, godsdienstig, wetenschappelijk. Misschien was de grootste doorbraak nog wel het besef dat die dingen met elkaar te maken hadden Maar intus sen zaten de tegenkrachten ook al lang niet meer stil. over allerlei onderwerpen die voor het directe pastoraat van belang waren. Een brochure over „het algemeen priesterschap der gelovigen" werd hem noodlottig. Ijverige lieden had den een Latijnse vertaling gemaakt zodat de curie het kon lezen. Eén van haar raadgevers werd gestuurd voor een „apostolische visitatie"; pater Tromp. Zo'n visitator kan verstrek kende bevoegdheden hebben, soms zelfs buiten bisschoppen om mensen ontslaan. Tromp kwam met een „mo- nitum" op zak, een vermaning, het oordeel over Steur was al geveld, maar Tromp moest ook elders kette rijen zien op te sporen. Zo kwam hij ook in Rijsenburg, het grootseminarie van het aartsbisdom bij Driebergen In zo'n visitatie hing een ijzige sfeer. Professoren moesten afzonderlijk bij Tromp verschijnen; deze stelde vragen, de ander moest antwoorden. Er was geen gesprek en geen discussie, er was alleen een ver hoor dat echter niet zo mocht heten. Het was verboden om naderhand met elkaar over het onderhoud te spre ken. Alles leek gedaan om individuen te isoleren tegenover de hiërarchie, het systeem gedijde dankzij verdelen, afzonderen en geheimhouden. Men wantrouwde elkaar. De jezuiet Van Kilsdonk. die graag naar Steur kwam luisteren, werd door deze verdacht van spioneren, totdat Van Kilsdonk zelf moeilijkheden met Rome kreeg. Pius XII 1950 werd een groot jaar voor paus Pius XH en Maria In dat „Heilig Jaar" werd het dogma afgekondigd van Maria's Tenhemelopneming, waar de in Nederland net ontluikende oecumene bepaald niet op zat te wachten. Ook de aanhangers van de „nouvelle théologie" kregen van de paus nog een onaangename verras sing. De encycliek „Humani generis" verbood weliswaar niet alle theolo gisch onderzoek, maar men moest het kerkvolk toch vooral niet latig vallen met allerlei nieuwe ideeën, te minder omdat de kerkelijke leer toch al op alle punten duidelijk en volledig was In 1953 volgde de heiligverklaring van Pius X die in de eerste jaren van deze eeuw de ketterjacht geleid had tegen de zogenoemde „modernisten" Het eerbetoon aan Pius X was koren op de molen van de anti-modernisten en half-integralisten in het Heilig Of ficie die op de „nieuwe theologen" loerden. Het klimaat was rijp voor reactionaire maatregelen. In Nederland verscheen in 1954 het beruchte „Mandement tot gerief van het roomskathoiieke partij- en organisatiewezen. Het jaar daarvoor was met het triomfalistische feest van „Honderd jaar kromstaf" de oe cumene die nog nauwelijks op gang was weer tot staan gebracht en het mandement isoleerde de voorlopers van de doorbraak Maar ook de Ro meinse circuits zaten niet stil. Via de internuntius, mgr. Giobbe, werd zo wel bij het Heilig Officie als bij de congregatie voor de seminaries een dossier aangelegd dat slechts op één ding wees: er was iets lelijk mis in Holland Nederlanders Willem de Graaff neemt de vaak ge smade Romeinse autoriteiten enigs zins in bescherming. Volgens hem zijn het steeds Nederlanders geweest die elkaar belasterden, bespionneer- den en verklikten. Dat was het geval toen Europa Wereldoorlog I te boven probeerde te komen maar in Neder land de priester M. A. Thompson met de Maasbode fel actie voerde tegen iedereen waar hij iets modernistisch aan rook. Hetzelfde lijkt het geval bij Schillebeeckx die echter bijvoor beeld door prof J van der Ploeg en prof. Cornelia de Vogel met tamelijk open vizier is bestreden. In de zaak- Steur is het zeer stiekum toegegaan, vlak na de tweede wereldoorlog, vlak nadat iedereen de zegeningen van het gezagsgetrouw verklikken van nabij had kunnen zien. Vorig jaar begon het erop te lij ken dat in Rome een oude geest van de Inquisitie weer levend was geworden. Schillebeeckx moest zich verantwoorden, Po- hier en Küng werden met strenge maatregelen veroordeeld en er circuleerde een rij namen van an dere verdachten. De zaak-Schillebeeckx lijkt sindsdien stil te liggen, maar vol gens sommigen bedriegt de schijn. Rome zou zijn Jezus-boe ken willen laten rusten en hem gaan aangrijpen op zijn geschrif ten over het kerkelijke ambt. De laatste keer dat Rome in Ne derland maatregelen trof die echt aan de inquisitie deden denken was al weer zo'n 25 jaar geleden. De overeenkomsten zijn opval lend. Ook toen problemen over de ambtstheologie en de verant woordelijkheid en vrijheid van de theoloog. Ook toen mijding van de openlijke discussie, maar een verhoor en een veroordeling, zonder minimale rechtsbescher ming. Maar ook de verschillen zijn op vallend. Toen was een veroor deelde of zelfs een verdachte on rein, besmet, voor de katholieke media, maar ook voor zichzelf als hij niet met zijn kerk brak. Nu lijkt zo'n verdachte theoloog juist aan populariteit, gezag en aan dacht te winnen en volgen de als katholiek beschouwde media de verzwijgplicht niet op. Vroeger veroordeelde „de kerk", nu aan vaarden velen allang niet meer het gezag van de instelling die nu geldt als de behoedster van de roomse geloofs- en zedeleer. Maar toen werkte het systeem nog vrijwel perfect. Slachtoffer werd vooral een zekere Klaas Steur. Hij leeft in alle terugge trokkenheid inmiddels 75 jaar oud. Om meer dan één reden had Steur inmiddels ondanks zijn natuurlijke bescheidenheid de aandacht van ho gerhand getrokken. Om te beginnen bestaat in zo'n systeem altijd een achterdocht tegenover mensen die school maken dank zij een persoonlij ke visie. Hoe meer diepgang en inner lijke samenhang, des te meer staat het geheel in kwade reuk. In een totalitaire situatie krijgt de kleurloze doorgever van de voorgeschreven me ning de minste problemen. Als oor spronkelijk denker moest Steur in zo'n klimaat een verdachte worden. Liefde Bovendien schuwde hij gevoelige on derwerpen niet. Zijn brochure over liefdeliefdesstre ven-liefdesleven bracht de bisschoppen in het geweer. Het boekje moest uit de handel wor den genomen, hoewel het bij „onze jongens in de Oost" nogal aftrek vond. Het was een van de weinige boekjes waarin over dat onderwerp niet beangst en besmuikt geschreven werd zonder één onvertogen woord of gedachte overigens. De Haarlemse bisschop J. Huibers gaf toe dat er geen dwalingen in stonden, maar dat een priester zoiets niet hoorde te schrijven want het was tezeer op de werkelijkheid ingegaan. In zijn memoires (waarover straks) geeft hij zijn reactie: beken dan eer lijk dat wij als zielzorgers op het gebied van levensstaat imbecielen zijn en moeten zwijgen en schrijf ver der alleen nog encyclieken als „Hu- manae vitae" Vertaling Steur hield spreekbeurten en schreef Steur voelde zich door het monitum overrompeld, hoewel er al van alles gefluisterd werd. Hij had wel eens iets geschreven tegen de beperkingen die de encycliek „Humani generis" had opgelegd aan de beoefening der theo logie. maar die encycliek was al weer enige jaren oud en leek. schrijft Steur, „overgedreven als een donder wolk. zonder schade aan te richten ook zonder goed te doen". Ineens lag daar de veroordeling. Steur trok de consequentie, gaf zich zonder slag of stoot gewonnen en nam ontslag. Nie mand weet nu of dat ontslag anders toch zou zijn afgedwongen, niemand weet of bisschop Huibers misschien dan toch nog voor hem opgekomen was Huibers was zeker niet anti- Steur, maar hij was een pastoor, geen theoloog of strateeg, discussies met de Vaticaanse autoriteiten waren het laatste wat hij begeerde Terruwe Prof. dr. Sebastiaan Tromp s.j. was op en top een voorbeeld van een theoloog van de Romeinse school, getrouw raadgever voor het Heilig Officie, geheel op de lijn van Pius XII voor wie hij mede de encycliek over de kerk als het mystieke lichaam van Christus had geschreven. Van oor sprong vwas Tromp eigenlijk hele maal niet zo Romeins, hij had niet eens in Rome gestudeerd, maar ki Amsterdam. Eén jaar na de affaire-Steur kwam Tromp weer terug, nu om de universi teit te Nijmegen te controleren. Daar zouden jongens en meisjes bij elkaar op de kamer komen en daar zouden studenten en zelfs priester studenten van de psychiater dr. Anna Terruwe dr K. Steur. adviezen krijgen die eerder gericht waren op toegeven aan zekere gevoe lens dan op beheersing daarvan zoals de katholieke moraal die eiste. Terru we zou hierin gesteund worden door prof. Willem Duynstee, een pater re demptorist, een strafrechtsgeleerde, maar met veel belangstelling en prak tijk in de zielszorg, schrijver van on der meer „de leer der kuisheid Verbannen De niet-theologische faculteiten vreesden dat ook zij bij Tromp onder het mes zouden moeten en dat ze daarmee zouden afgaan in de ogen van hun vakgenoten aan andere uni versiteiten. Maar ook in Nijmegen bleef het ingrijpen van Tromp be perkt. Terruwe werd zoveel mogelijk buitenspel gezet en Willem Duynstee werd verbannen naar Rome, ondanks discrete protesten van de generaal der redemptoristen en van mgr. Al- frink, grootkanselier van de universi teit Tromp was opnieuw in het nieuws bij het tweede Vaticaans concilie. Sa men met kardinaal Ottaviani was hij verantwoordelijk voor het ontwerp van een theologisch stuk over de god delijke openbaring. Bij een bezoek aan Nedeland liet hij doorschemeren dat de curie het concilie al kant en klaar in de zak had en dat de bis schoppen in Rome alleen even hun handtekening onder de ontwerp-do- cumenten hoefden te komen zetten. De verbazing en verbittering waren groot toen het concilie in het bijzon der het ontwerp van Ottaviani en Tromp van tafel veegde. Van toen af was zijn ster verbleekt; hij overleed in 1975, hoogbejaard en bijna blind, net als zijn chef Ottaviani enige jaren later. Eerherstel Verscheidene slachtoffers van de in- quisitiegolf van Pius XII werden in meerdere of mindere mate gerehabili teerd: Terruwe, Duynstee. De Lubac, Congar, Chenu. Sommige werden zelfs van verdachte modernisten tot steunpilaren van meer behoudende richtingen: Daniélou, Urs von Baltha- sar. Maar nooit een woord over Steur Zelf wilde hij van geen eerherstel weten omdat hij naar zijn gevoel zijn eer nooit was kwijtgeraakt. Boven dien kon je „krengen beter laten han gen, ook al hangen ze ten onrechte" Een zeker eerherstel lag in het feit dat het Vaticaans concilie eigenlijk het zelfde plechtig afkondigde als waar voor Steur tien jaar tevoren was ver oordeeld. Steur heeft de hele zaak als te belachelijk gevonden om er veel woorden aan vuil te maken. Hij werd gedwongen tot een verklaring waarin hij herriep wat hij nooit had beweerd en waarin hij excuus maakte voor fouten die hij niet had begaan. Het Katholiek Documentatiecen trum in Nijmegen heeft enige passa ges uit Steurs memoires opgenomen in het eerste cahier van de Memo reeks, herinneringen aan personen en gebeurtenissen uit het katholiek le ven (1975). Maar behalve deze vrij moeilijk te vinden publikatie heeft Steur als pastoor en als emeritus alle openbaarheid geschuwd. Geen inter views. geen foto's. De geheimzinnig heid om zijn geval werd ook door hem niet weggenomen. Voer te over voor roddels. Was zijn theologische oor spronkelijkheid de enige, de werkelij ke reden voor zijn val? Was er iets anders? Zoiets kan alleen maar be grepen worden vanuit de situatie waarin iemand veel melaatser werd door een theologische verdenking of veroordeling dan door welke misstap ook Protestantisme Met zijn betere leerlingen las en be sprak Steur het werk van prof. K. H. Van een onzer verslaggevers DEN HAAG Minister Gardeniers (CRM) erkent, dat de Wolvendaalse kerk in Colombo op Sri Lanka zich in een slechte staat van onderhoud be vindt. Maar zij ziet in het kader van ontwikkelingssamenwerking geen mogelijkheden, fondsen beschikbaar te stellen voor de restauratie en het onderhoud van deze kerk. Wel onder- zpekt zij nog, of het mogelijk is uit andere bronnen het benodigde be drag voor de instandhouding van de kerk bijeen te brengen Minister Gardeniers heeft dit mede namense minister De Koning (ont wikkelingssamenwerking) geant woord op vragen van de Eerste-Ka merleden Van Krimpen, Tummers en Oskamp (allen soc De Wolvendaal-' se kerk is een oude Nederlandse kerk, die gebouwd werd in 1749, toen Sri Lanka (Ceylon) nog een Nederlandse kolonie was. Nog altijd heet de ge loofsgemeenschap, die er thans ge bruik van maakt, de ..Dutch Refor med Church." In 1969/1970 is de kerk al eens met Nederlands geld geres taureerd Van onze kerkredactie GRAND Rapids De synode van de Christian Reformed Church in Amerika heeft een bezwaarschrift tegen de Dordtse Leerregels afgewezen. De synode heeft de binding aan de zgn. leer der verwerping niet op willen heffen en wilde daarmee niet de weg opgaan, die haar gereformeerde zusterkerk in Nederland tien jaar geleden ging. Aan het eind van de jaren zestig gaf de gereformeerde synode de Hagenaar dr. B. J. Brouwer gelijk, die stelde dat hij het niet eens kon zijn met de manier waarop in de Dordtse Leerregels over de ver werping gesproken wordt De Christian Reformed Church in de vorige eeuw gesticht door Ne derlandse emigranten heeft nog steeds de Drie Formulieren van Enigheid als haar belijdenisgrond slag, waartoe ook de Leerregels behoren. In 1977 diende de Amerikaanse zendingsman dr Harry Boer een bezwaarschrift in met soortgelijke bezwaren als Brouwer, met name gericht tegen de artikelen 1,6 en 1,15. De synode in Grand Rapids heeft nu uitgesproken, dat Boer de Dordtse Leerregels dingen ver wijt, die er niet in staan. De Leerregels leren niet de verwer ping als een besluit waardoor God de oorzaak van het ongeloof van de mens is, en waardoor God van eeuwigheid bepaalde mensen be stemde tot verdoemenis ongeacht hun verdienste of gebrek aan ver dienste. Wel leren zij, dat niet alle mensen zijn verkoren tot het eeu wige leven. Verder mogen wij niet gaan, maar dit mogen wij ook niet prijsgeven, aldus de synode Rapport Aan de synodeuitspraak ligt een rapport van 72 pagina's ten grond slag. Daarin wordt Boer toegege ven. dat het Schriftbewijs op dit punt in de Leerregels gebrekkig is. Maar bestreden wordt de mening van Boer, dat verkiezing en ver werping in de Leerregels als twee gelijkwaardige parallelle beslui ten worden getekend De synode in Grand Rapids be sloot ook haar verontrusting aan de Nederlandse gereformeerden kenbaar te maken over hun gewij zigde opvattingen ten aanzien van homoseksualiteit. De synode sprak zelfs uit. dat de bestaande regeling van kansel- en avond- maalgemeenschap tussen de Amerikaanse en de Nederlandse gereformeerde kerken herzien zal moeten worden in het licht van deze beslissing. Miskotte en gaandeweg maakte hij de overgang van de toen normale apologetische houding naar werkelij ke belangstelling voor het protestan tisme. Steur was onder de indruk van prof. Berkouwer die volgens hem als weinig anderen blijk gaf iets van ka tholieke theologie te begrijpen. Maar hoewel in en na de oorlog het contact groeide tussen protestantse en roomskathoiieke theologen, liet Steur zich nooit ergens zien. Vrienden geloven dat Steur ondanks zijn res pect voor reformatorische theologie nooit van zijn leven een protestant ontmoet heeft De kwestie-Steur heeft destijds nog niet een greintje van de beroering veroorzaakt die ontstond bij Schille beeckx en Küng. Toen Steur pastoor werd in Pijnacker („waar ik in de ogen van de nuntius moest zitten als een vertrapte mus en praten over tomaten en komkommers") schreef De Tijd heel voorzichtig: „Wat een zegen voor Pijnacker. maar wat een verlies voor de priesteropleiding van Warmond". Geen protesten en geen handtekeningenacties Maar de klimaatsverandering sedert dien lijkt slechts in beperkte mate op rekening van de Vaticaanse bemoei ingen geschreven te kunnen worden Rome houdt ook in onze dagen liever vast aan Petrus als de Rots. dan aan Petrus de visser in de storm. Steur heeft naar eigen zeggen altijd de zee van Volendam liefgehad, het maakte hem onbevreesd voor openheid, be weeglijkheid en verandering. Dat is niet iedereen gegeven; Petrus' water vrees en kleingelovigheid tonen dat goed aan, al zij het niet ter navolging Van een onzer verslaggevers AMSTERDAM Een DC-10 van Martinair vertrok woensdag van Schiphol met hulpgoederen ter waar de van zeven ton voor vluchtelingen uit Ethiopië in Somalië. Behalve le vensmiddelen en medicamenten be vonden zich onder meer vijf auto's aan boord. Sinds eind mei is dit de derde chartervlucht in opdracht van het Internationaal Christelijk Steun fonds te Soest. Voor augustus is een vierde vlucht gepland. De hulpactie wordt geheel gefinancieerd met parti culiere giften. VAKANTIE EN DE ANDF.R f" Er zijn mensen die bij ontmoet met anderen in de vakantie onmiddellijk denken aan t" evangeliseren. Je moet je gekxf uitdragen! Iemand die vol is va geloof kan er niet over zwijgen alleen zo jammer dat zij die het j altijd over hebben dat ze zo vo 4 endat je moet getuigen vaak ni meest geschikten zijn om de vakantie-ontmoetingen op ditt tot werkelijke ontmoetingen V maken. Ze beginnen vaak met^ beleren of min of meer onbescl m vragen te stellen. Iemand noer: 1 laatste eens de pistool-op-de-l* I methode. Ik zie hem nog, als binnenkomen, een verre neef vj moeder, ergens uit de buurt va: Scheveningen. Nog voordat m an moeder de kans gekregen had ca. hem behoorlijk te groeten wees met zijn vinger op haar midden tl vroeg: Marie, ben je bekeerd? G 'p weten dat dit een rare vraag is, afgezien van de vraag of beken: voldongen feit is. Maar als wed) vreemde manieren eens verged at dan blijf ik ermee zitten datikf il< heleboel mensen ken die op een U* zinnige wijze over hun geloof to; ids kunnen praten en die daar niet) komen. Vaak beroepen ze zicht; N afkeer van bemoeizucht met dt en daarin kan ik meegaan. zouden ook zij zich eens ku afvragen of hun optreden tijd^ vakantie mensen niet eens z kunnen uitlokken tot het zoi contact. In dat contact zoudi best eens onopzettelijk kuni spreken over datgene wat hui bepaalt of zin geeft. Er zullen i| mensen zijn die de ervaring he dat er eigenlijk heel veel mens ons heen zijn die best graag et gesprek zouden willen hebbi iets anders dan het weer, de T France en dergelijke zaken. denken aan die wezenlijke ri mij tot de ander zou op die n ook in de vakantie tot iets k leiden. VOORBUGANC Beroepingswerk NED. HERV. KERK Beroepen te Rijssen: H. F. K Melissant. GEREF. KERKEN Afscheid van Deventer-Wes Kalksma, ber. te Vlissingen Ds A. W. Brink Op 78-jarige leeftijd is overli hervormde emerituspredikan Brink. Hij was van 1945 totzj ritaat, dat hem in 1962 verlet predikant ten dienste van d lijke verzorging van Indiscrf landers en Zuidmolukkers f land. Voor de oorlog was predikant in België en in Net Indië, tijdens de oorlog studeü dikant in Utrecht. Deze rubriek is uitsluitend bestemd voor korte reacties op. in deze krant gele; berichten, artikelen en commentaren, en niet voor open brieven, gedictt oproepen of reacties op advertenties (deze laatste dienen tot de directie gencN worden) De redactie behoudt zich het recht van bekorting voor Hierover oli het niet plaatsen (meestal door ruimtegebrek) kunnen wij helaas met correspon ren. Brieven adressoren aan Secretaris hoofdredactie Trouw. Postbus 859, AW Amsterdam Bij publikatie worden naam en woonplaats van de schw vermeld. Togo Togo, een nieuw vakantieland, wordt aangeprezen. Wat richten wij aan als rijke Westerlingen door naar een der de wereldland op vakantie te gaan? Aan de ontwikkeling van o.a. de To- golezen wordt op deze manier niets gedaan. Zij blijven afhankelijk van ons en dat kan niet in hun belang zijn! Is het voor de reisorganisaties niet mogelijk samen te werken met ontwikkelingsorganisaties? Tegeli j - kertijd zouden zij kunnen laten zien wat er aan werkelijke ontwikkeling in het betreffende land gebeurt! Op die manier zou er misschien wat meer belangstelling gewekt kunnen wor den voor het hele streven naar ont wikkelingssamenwerking. Nu brengt het misschien een aantal rijke Togo- lezen geld in het laadje, maar of de •armen op langere termijn er beter van worden Ik dacht van niet. Maartensdijk Margreet van Baarsen-van Nederpelt Wereldellende Men zegt vaak: „Je moet er geweest zijn" Ik zeg eerder je moet er begrip voor krijgen en je moet er wat aan (of tegen) doen. Riet Diemer sprak met Jan Kuiper die er met grote laarzen doorheen liep (Tr. 15 juli). De climax was voor hem de moord bisschop Romero van El Salvador (ontaard ka pitalisme) en het remmende Sowjet systeem (ontaard socialisme). Om daar films van te maken en die in tv- programma's (dank u IKON) te pre senteren lijkt mij ook voor een jong mens zwaar werk. Jan Kuiper is ge lukkig niet toe aan: „Het is overal een rotzooi, laten we maar alleen probe ren onze welvaart overeind te hou den". Wij leven in het kapitalistische deel van de wereld en hier en nu moeten we de ellende en het onrecht in dit deel van de wereld aanpakken Daarbij kunnen we oris niet schoon wassen met de vuile was van de socia listische weteld. Daar zijn er ook niet genoeg om de fouten aan te pakken, maar ze zullen er altijd zijn. Amsterdam Dirk Veenstra Vaderschapsverlof In een land met de hoogste wel en de beste sociale voorziening! wereld, waar bijna elke ingezeti van overtuigd is, dat er nu ein eens wat zuiniger met de verd centjes dient te worden omges gen en dat paal en perk moet tr gesteld aan misbruik van uit tej gemeenschapsgelden, presteert regering het om bij monde vant van haar leden op een Wereldc rentie een „geniaal" plan te lanc vaderschapsverlof! Op de vrai wellicht „baaldagen" hiervoor nen worden gebruikt wordt staatssecretaris Kraayeveld-Wi nog serieus ingegaan ook. Hl velen gehoopt, dat het kabine Agt-Wiegel eindelijk eens orde ken zou gaan stellen, en de wert tonen, dat een klein land grod zijn, maar neen, ook hier druil angst voor parlement, actiegfl achterban van het beleid af oplossing: een kabinet met ui tend zakenmensen, die echt hoe een bedrijf gerund moet woi Waarder H. Vera AOW en de vrouw In uw commentaar in „Trouw"' juli wordt gezegd, dat echt waarvan zowel de man als de in loondienst werkt, alles wat; ven de premiegrens aan AO' mies betaald hebben, keurig krijgen en dat echtparen, wier menlijk inkomen royaal 1 ƒ46.500 ligt. zodoende jaarlijt aardig douceurtje krijgen Ve: is echter te vermelden, dat d* mierestitutie bij het belastbaar men van de man wordt geteld,<T daarover inkomstenbelasting betalen. Bij een salaris als hetb genoemde vloeit zodoende al gs tot 60% terug in de staatskas door de regering overwogen tie" zou derhalve geen 400 opleveren, maar hooguit ne miljoen. Arnhem W.Swa*

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1980 | | pagina 2