Niveau Northsea Jazz Festival viel dit jaar teru
Basie-sterren vieren feest zonder baas
Rubens brengt
10 miljoen op
bij Christie's
Republikeinse
conventie iedere
dag op televisie
Geen extra
zendtijd voor
„Vrije gedachte"
'Vrije Molukse
republiek is
niet haalbaar'
Zoeklicht op gevestigde jazzvormen
FAMILIEBERICHTEN
MAANDAG 14 JULI 1980
KUNST/RADIO/TELEVISIE
TROUW/KWARTET
W
door Frits Lagerwerff
DEN HAAO Na drie geslaagde jaren, in 1976, '78 en *79 viel
Het Northsea Jazz Festival de afgelopen dagen tamelijk ver
terug naar het niveau van 1977, met veel nepjazz, keiharde
rock, talloze musici die qua creativiteit in hun nadagen
verkeren, maar ook met barbaars afgestelde geluidsinstalla
ties en matig gestemde vleugels. In de overvolle zalen en de
sfeerloze daktent leken publiek en musici me desondanks
redelijk tevreden, alleen stond de muziek zelf er zo te horen
slecht voor.
Pe enkele avant-gardegroepen kon
den het dak op, vaak op een ongeluk
kig gekozen tijdstip, en sommige lo
kalen waren volstrekt onbereikbaar.
Bet werd al met al weer een fantasti
sche. onzinnige muziekkermis, waar
iedereen elkaar in de weg liep, waar
ongestoord luisterplezier uitgesloten
was. en waar het improviseren niet
ieders gave bleek. Wat dat betreft is
het in Den Haag echt een provinciale
bedoening, er is zoveel middenmoot
én routine te horen, dat Je hier zonder
problemen jaren kunt wegblijven en
dan terugkomen. De muziek is en
blijft dezelfde, de uitzonderingen be
vestigen de regel.
Geen noot persoonlijk
Indien improvisatie het meest essen
tiële element van de jazz is, dan is de
muziek van Oscar Peterson, Dizzy
Gillespie, Stan Getz en vele anderen
AMSTERDAM Bij Christie's in
Londen ging afgelopen zaterdag Ru
bens' kunstwerk „Samson en Deli
lah" voor een recordbedrag van 2,3
miljoen pond ofwel ruim Uen miljoen
gulden onder de hamer. Het schilderij
werd te koop aangeboden door een
onbekende Hamburgse familie. De
nieuwe eigenaar werd de National Art
Gallery in Londen, die naast de tien
miljoen gulden nog eens ruim een
rjiiljoen aan veilingcommissie neer
telde.
Het bieden begon zaterdagochtend in
den stampvol ChrisUe's op rond de
2,25 miljoen gulden.. Sir Geoffrey
Agnew, die het in opdracht van de
National Gallery kocht, verklaarde
na afloop dat het „min of meer de
prijs was die hij verwacht had te
zullen betalen." Het was de op twee
na hoogste prijs die ooit op een En
gelse veiling werd betaald: Sotheby's
verkocht in maart dit jaar een Turner
Voor 11,7 miljoen gulden, en Chris
tie's verkocht in 1970 een Velasquez
Voor 10,3 miljoen gulden.
Van onze radio- en tv-redactie
HILVERSUM De NOS brengt deze
week dagelijks een verslag op de buis
van de grote partijvergadering van de
Republikeinse partij in de Verenigde
qtaten. Vanaf maandag tot en met
vrijdag verzorgt de eindredacteur
van Panoramiek Klaas-Jan Hindriks
van 18.30 tot 18.50 uur via Nederland
1-een commentaar. De Republikeinse
conventie vindt plaats vlak voor de
presidentsverkiezingen in Amerika.
HILVERSUM Minister Gardeniers
van CRM is geenszins van plan extra
zendtijd op radio en tv te geven aan
de vereniging Vrije Gedachte. De mi
nister is het met de Omroepraad, die
haar advies uitbracht, eens dat de
Vrije Gedachte met zijn 1200 leden
maar van een zo beperkte omvang is,
dat er bij zendtijd uitbreiding een
scheve verhouding zou ontstaan ten
opzichte van de zendtijd van andere
geestelijke genootschappen. Een
woordvoerder van CRM heeft dit be
kendgemaakt. Vrije Gedachte heeft
nu vijftien minuten radiotijd per vier
weken en een uur televisiezendtijd
per jaar.
nauwelijks de moeite waard, hun mu
ziek ligt al jaren vast, geen noot ervan
is op persoonlijke, spontane wijze ge
ïmproviseerd. Voor de meest vitale
muziek kon men tot nu toe slechts
terecht bij het Art Ensemble of Chi
cago, Queen Ida, Odean Pope en Ben
nie Wallace.
Natuurlijk waren er artiesten die hun
voorstelling perfect afwerkten, in dat
opzicht waren Antoine Domino en
Miriam Makeba ronduit sensationeel.
„Fats" vexzorgde een gloedvolle,
klassieke opening, met vertrouwde
klanken uit het deltagebied van Loui
siana. Verzoeknummers waren op af
roep beschikbaar, ze werden met een
knipoog gebracht. Fats zong zalig so
noor terwijl zijn saxofonisten (Lee
Allen!) de enige ware battle van het
festival uitvochten. Daarna was er tot
zaterdagnacht niets verrassends te
beleven.
Dijk van een drummer
Natuurlijk, de Brecker Brothers.
Maynard Ferguson, Defunkt, Ronald
Shannon en Freddie Hubbard speel
den prima spierballenmuziek voor de
liefhebber met de Juiste dikte trom
melvliezen. Pretty Purdie was een
„dijk van een drummer" bij Gato
Barbleri. Tito Puente gaf met Carlos
„Patato" Valdez aan hoe geraffineerd
Latin-jazz wel kan klinken, altsaxofo
nist Art Pepper beleefde een glorieu
ze terugkeer op een Europees podi
um, Art Farmer is nog altijd een
lyricus van formaat, violist Dldier
Lockwood was lichtvoetig en speels,
pianist Jasper van 't Hof was op
akoestisch niveau veel beter dan we
van hem gewend waren, de Seven
Singers van trompettist Nedly Elstak
stegen ver boven Amsterdams peil
uit, Amina Myers vertolkte gedreven
een vrij Afrikaans stuk, Rockin' Dop-
sie bracht vaart in de enkels, Mongo
Santamaria had een redelijke band.
Art Blakey speelde met groot orkest
vrolijke arrangementen en Johnny
Griffin honderdtwintig maten per mi
nuut, maar zij allen waren te weinig
overtuigend om een festival als dit
werkelijk cachet te geven.
Miriam Makeba had die nodige over
tuigingskracht wel. Geassisteerd
door prachtige zangeressen en een
strakke band bracht ze haar repertoi
re van the sound of the drums tot
Pata Pata. Ook dochter Bongi, in één
nummer, en drummer Vic Pitts stalen
de show. Met een slangachtige dans,
politieke teksten en een solo, com
pleet met getik op pianosnaren, de
vloer en de microfoon van Miriam
Makeba zelf.
Het Art Ensemble of Chicago speelde
aanvankelijk zweverig, maar zette
halverwege aan voor een ware hemel
bestorming, met krachtige collectie
ve improvisaties in een vrij ritme. De
lof van Odean Pope en Bennie Walla
ce hoeft hier nu niet meer bezongen
te worden, beiden zorgden voor pure
hoogtepunten en waren zelfs sterker
dan de familie Freeman en George
Adams, die last hadden van de ge
luidsinstallatie.
Rest ons Queen Ida and the Bon Ton
Zydeco Band. Waar Rockin' Dopsie
op pure routine ging, was Ida met
haar broers Al en Willie een verfris
sende belevenis. Dit hechte gezel
schap met Ida als stralend accor-
deonwonder in 't midden moet maar
gauw terugkomen. Dit is het sum
mum van zydeco. de Frans gezongen
blues uit Lafayette. Louisiana.
Speciaal vandaag
Tour de France recht
streeks de etappe Serre-Cheva-
lier-Morxine
Ned. 2/17.15
De BBC maakte naar aan
leiding van de Olympische
Spelen die deze week in Mos
kou beginnen de film „Olym
piade der dieren"
Ned. 1/21.55
De actualiteitenrubriek
van de AVRO. Televirier Ma
gazine, met een portret van
John Andersen, en een docu
mentaire over hoe de Sowjet
burgers zich voorbereiden op
de Olympische Spelen
Ned. 2/21.15
De special Barry Manilow
en John Denver die de AVRO
voor vanavond heeft gekocht
is een Amerikaanse show die
in mei de bronzen roos van
Montreóx won
Ned. 2/21.55
Openbaar Kunstbezit
brengt in samenwerking met
de redactie van de radioru
briek NOS-cultuur ges pro
gramma's over bet verzamelen
van kunst. Vandaag aandacht
voor de privéverzameling van
de familie Becht in Naarden
Hilv. 2/14.30
Etti Aponno:
Van een onzer verslaggevers
AMSTERDAM De vroegere Mo
lukse jongerenleider Etti Aponno
meent dat de vestiging van een Vrije
Zuidmolukse Republiek onhaalbaar
is. Hij is tot deze conclusie gekomen
na een oriëntatiereis van vijf weken
door Indonesië. Van de tien Moluk-
kers die aan deze reis hebben deelge
nomen, zouden er zeven de verander
de opvatting van Aponno delen.
In een vraaggesprek met de Volks
krant zegt Aponno dat moet worden
aanvaard dat er nooit iets kan komen
van een Vrije Zuidmolukse Repu
bliek. dat het geen zin meer heeft het
RMS-ldeaal door te zetten en dat de
RMS dood is. Volgens Aponno staan
de veertigduizend Molukkers in Ne
derland voor de keuze in Nederland
te blijven en het RMS-ideaal af te
zweren óf als Indonesisch staatsbur
ger te helpen bij de opbouw van Am-
bon. Cerara en Boeroe.
Ir Manusama, de president van de
RMS in ballingschap, zei gisteren dat
de deelnemers aan de oriëntatiereis
die van opvatting over de RMS zijn
veranderd, zijn geïndoctrineerd.
Oriëntatiereizen zijn in wezen altijd
indoctrinatiereizen; de kans op beïn
vloeding en verkeerde voorlichting is
op zo'n reis altijd aanwezig, aldus ir
Manusama. Drie van de tien deelne
mers die duidelijk andere bevindin
gen hebben, hebben inmiddels con
tact opgenomen met ir Manusama.
Het drietal zal vandaag in Capelle
aan de IJssel nadere mededelingen
doen over de reis door Indonesië.
Mighty Joe Young
door Rud Niemans
Het ronde stempel van het
vijfde Northsea Jazz Festival
blijkt onderhevig aan min of
meer symbolleke veranderin
gen. Na de In anonimiteit ge
hulde tenorist Hank Mobley
en de held van de jaren zestig
op deze saxsoort, John Col-
trane, bepaalt nu, 25 jaar na
zijn dood, Charlie Parkers
beeltenis het ontwerp. Het
festival gaat met de stabiele
veertig procent van zijn méér
dan 100 procent concerten
graag diep terug ln de na
oorlogse tijd, de nog tradi
tionelere genres daargelaten.
Swingende muziek in vieren kan zich,
in tal van ritmische en harmonische
varianten op deze massieve improvi-
satiebeurs gemakkelijk profileren.
Slenterend, rumoerig publiek wil re
laxed muzikaal verkennen, maar
vooral herkennen. Mainstreamjazz,
het wijdse middelgenre van swing via
bop tot rock heeft langzaam ver
schuivende grenzen, bewegend in de
richting van de nieuwlichters, op vei
lige afstand.
Trane, de guru van het Jazznieuwe is
al geruime tijd geleden door de
„hoofdstroom" opgeslokt Oud wor
den als jazzmusicus kan op een aan
tal manieren. De een reist als „star"
met saamgeraapte orkesten vol va
cante Ellingtonians rond, die best
nog 's heybaberebop willen roepen,
de ander hult piepjonge blazers in
tuinpakken op weg naar een
hardbop-pensioen.
De dne voornaamste mogelijkheden
zijn: als erkend stylist jezelf blijven,
het Grote Voorbeeld blindelings na
volgen, of met behoud van eigen iden
titeit subtiel aanhaken bij bruikbare
nieuwe elementen. Deze gedragspa
tronen garanderen elke nog helder uit
de ogen blikkende Joe Blow, „bekend
van de rokerige bebopholen van 52nd
street" een plek op de deelnemerslijs
ten van op elkaar in werkende Euro
pese festivals van Londen. Montreux,
Nice, Den Haag en Porl. Mits Joe zich
maar goed soigneert, op tijd komt en
niet te vaak naar de fles grijpt. Deze
filosofie slaat op een karrevracht
Northsea-artiesten, die dit weekend
glimlachend en luidbejubeld stand-
werkten in het Haagse Congrescen
trum, dat de expansie dank
zij Boltlni nu ook op het dak heeft
gezocht. Ik heb mijn route door zowel
het fysiek mogelijke als door het bre
de spectrum middlejazz laten be
palen.
Vrijdag: het trio van de 49-}^rige gita
rist Kenny Burrell bleek een uiterst
spirituele binnenkomer. Hij is met
Raney nog de enige wasechte mees
ter uit de Christian-school, gaf een ln
sobere blueslijnen recital weg, dat
door de puik op hem ingespeelde
drummer Sherman Ferguson van ge
nuanceerd commentaar werd voor
zien. Burrells repertoire: eigen werk.
modale Miles, de ballad My Ship. In
Oosterse zithouding aanschouwde ik
vervolgens de achtvrouws-formatie
van tromboniste Melba Liston. Mijn
Newyorkse vlam Janice Robinson
ontbrak op tweede trombone, waar
door de schoonheidsprijs nu naar
basgitariste Carllne Russell ging.
Leidster Melba keek wat verlegen la
chend haar klas rond, maar muzikaal
pakte het allemaal prima uit. Werken
van Marylou Williams, Waller, Powell
kregen krachtig gestalte in kleurige
ensembles met een subtiele sound
van tweestemmig trombone, alt, te
nor en alternatief dwarsfluiten Solis
tisch haperde er wel iets, maar dat
zeker niet bij de formidabele pianis
te-dubbelend op Franse hoom-Sha-
ron Freeman, die met fors getou
cheerde akkoorden parelende noten
reeksen in prikkerige mootjes hakte.
Het niveau van de ladies leek op
papier niet op te wegen tegen de oude
elite onder aanvoering van Benny
Carter daarna: Bud Johnson, Cecil
Payne, Doc Cheatham, Major Holley,
Ray Bryant onder anderen. Maar hier
kwam na een gevat stukje stuntwerk
voor drie trompetten (Maxwell,
Cheatham en Carter zelf) een sfeer
van oubolligheid in een bundeltje
ballades op toerbeurt snel hinderlijk
bovendrijven. Een tegenvaller, welke
kwalificatie ook gold voor mijn ver
geefse pelgrimage naar de „on the
scene" teruggekeerde altist Art
Pepper.
Ik troostte mij elders met „The Quar
tet" uit Polen. Tenor Tomasz Szu-
kalski en drummer Janusz Stefansky
hebben zich Jarenlang met een berg
Coltrane-lps ingegraven en stonden
nu met de blik op oneindig HET
kwartet van de jaren zestig op
schaamteloze wijze na te apen. Ze
zijn de enigen niet. Mainstream? Nee,
meer een drooggevallen bedding.
Hierna hoorde ik in de tent de om
hoog gevallen Jamaicaanse pianist
Monty Alexander iets dergelijks
doen: de zielerust van Nat King Cole
verstoren. Dan maar naar de kleine
vedette Carmen McRae, na haar weg
blijven in '77 nu ook aan Acket's
palmares gehecht. Tja, McRae deed
en zong wat van haar werd verwacht,
zonder meer. Een serviel begeleidend
trio in Bill Evans-stijl ontnam bij
voorbaat het uizicht op iets overrom-
pelends. De toegift. Miss Otis Re
grets, de bloemen van Pim Jacobs en
de AVRO, de gigantische witte tulp
op Carmen's trui: de televisie kan
straks weer de innemendste grimas
van mr. Mainstream laten zien.
Verzorgd
Zaterdag liet ik mijn accu eerst even
vollopen bij de verzorgde frisse bebop
van de Belgische New Bop Friends
met als spil bassist Roger Vanhaver-
beke. Steve Houben revancheerde
zich voor een paar zwakke momenten
op alt met een flonkerende fluitsolo.
Repertoire dat voortborduurt op
Bird's erfenis, maar door inzet en
overtuiging fris blijft. In de tent ver
volgens een der weinige festival
mières: Chico Hamilton's groepj
Mellifluous Orchestra". Drie gitf
een tenor en een unisono met g
melodieën meegillende zangerej
keerden de Westcoast-drumn
met sappige, wiegende ritmen e
hem typerende solo met de i
het beeld opriep van een beid
Newportfilm uit '57. Steeds meer
nigten spoelden redelijk binnen I
schema door de grote PWA-zaal,*
mijn flauwe hoop dat de Basie ali
ni het zonder the Count zouden g
„maken", zowaar volledig bewi
heid werd.
Zonder de knellende discipline 1
het orkest stonden hier onder de
nier van een gezamenlijke carrii
fase enige begrippen uit de Ba
dynastie bijeen: Sweets Edison (i
gistraal in „Confessin") Buddy Ti
Billy Mitchell, Marshall Royai,
Newman, Eddie Jones, Gus John
Benny Powell. De heren konden
vervaard egotrippen en saamlx
wezen tegelijk, het swingde als
trein, er sloeg een vonk over naar
zaal, en nog een fellere toen Joe W
ams de blues kwam zingen, „Rocki
my bed". Vreugde en daarna w
verdriet bij het droeve, steriele 0
cord Super-groepje met instrumer'
listen die met elkaar wedijvex
geforceerdheid en plagiaat-pl
Jake Hanna en „Scottje" Hai
Matige applausjes, men voelt
leen nattigheid, men zag het o<
eens. Morgen luid ik mijn fi
zondag met nog wat indrukki
Leraar VWO en HAVO
zoekt
woonruimte
In Oen Haag
of omgeving.
Tel. 030-510659
Diep geschokt en met groot verdriet geven wij
kennis van het plotseling overlijden van onze
dierbare zoon, broer, zwager en oom
Antoon Theodoras Mous
priester en kanunnik van het bisdom Haarlem
hoogleraar aan de K.T.H. te Amsterdam
op de leeftijd van 52 jaar.
Bussum,
C. J. M. Mous-Koeleman
Bussum,
Corrie Schauwers-Mous
Bussum,
Greet Mous-Hoven
Co Ridderbos
Amsterdam,
Joop Mous
Lies Mous-van Walstijn
Bussum,
Tiny Mous
Den Helder,
Sietze Mous
Mijdrecht.
Agatha Mous
Hilversum.
Nel Geerdink-Mous
Henny Geerdink
Kubaard, Friesland,
Arjne van de Velde-Mous
Errit van de Velde
neven en nichten
Haarlem,
J. Th. van der Zalm pr., exec. test.
Amsterdam, 11 juli 1980
Correspondentie-adres:
J. Mous
Laplacestraat 67
1096 HS Amsterdam.
De overledene is opgebaard in „De Luifel",
Kromme Spieringweg 400 te Vijfhuizen (N.-H.),
alwaar gelegenheid tot afscheidnemen.
De Avondwake wordt gehouden dinsdag 15
juli te 19.15 uur in de parochiekerk Sint Augus-
tinus, Kromme Spieringweg 400 te Vijfhuizen
(N.-H.), waarna gelegenheid tot condoleren.
De pontificale uitvaartplechtigheid zal gehou
den worden woensdag 16 juli te 11.00 uur in de
parochiekerk Sint Augustinus, waarna de cre
matie zal plaatsvinden te 13.30 uur in het
crematorium Westerveld te Velsen.
Met grote verslagenheid geven wij kennis
van het onverwachte overlijden van de hoo
geerwaarde hooggeleerde heer
Prof. dr. A. Th. Mous,
gedurende 12'/i jaar is hij met grote trouw en
toewijding de Sint Augustinusparochie te
Vijfhuizen voorgegaan als assistent-pastor.
Wij zullen hem met grote dankbaarheid
blijven gedenken.
Dat hij moge rusten in vrede.
Namens het parochiebestuur van de
Sint Augustinusparochie:
N. H. J. Kuiper, basis-pastor
1.1 juli 1980
Kromme Spieringweg 400
2141 AM Vijfhuizen (NH).
Weer werden wij als familie getroffen, nu door
het sterven van onze jongste broer, zwager en
oom
Pieter Faber
21 januari 191612 juli 1980
Wij zullen hem erg missen. We bidden om
moed en kracht voor onze zuster en haar
kinderen.
Harlingen:
H Faber
Leeuwarden:
A. Faber-Aartsma
Witmarsum:
W. Faber
Witmarsum:
R. Faber-van der Eems
Franeker:
P. Miedema-Faber
Sneek:
F. Faber
M. Faber-Politiek
Barneveld:
S. Faber-Hazenberg
Kampen:
Jac. Tol
A. Tol-Alstein
Noordwijk:
A. Faber-Tol
Kampen:
M. Tol-Tolsma
Amsterdam:
B. Tol
Witmarsum:
W. Tol-Wynia
Witmarsum:
J. Tol
M. Tol-Miedema
Vervolg op pagina 12
..Ik zal in het huis des Heren verblijva
tot in lengte van dagen"
Psalm 2
In volle vrede ging naar haar Heer en Heiland
onze lieve moeder en oma
Aaltje van Klinken-Hidding
Zij is 86 jaar geworden.
Wij, kinderen en kleinkinderen, zijn dankbaar
voor alles wat zij ons geschonken heeft.
's-Gravenhage:
L. van Klinken
Amsterdam-
G. J. Strikwerda-van Klinken
P. Strikwerda
Heer le:
J van Klinken
A. G. W. van Klinken-Mensmg
klein- en achterkleinkinderen
Heerenveen, 9 juli 1980
Correspondentie-adres:
mw. L. van Klinken,
Loevesteinlaan 4731, 's-Gravenhage
De begrafenis heeft inmiddels in familiekring
plaatsgevonden in het familiegraf op „West
duin" te Loosduinen.
Amen, amen, amen!
Dat wij niet beschamen
Jezus Christus Onze Heer,
amen, God uw naam ter eer!
Lied 4563
Op 12 juli is gestorven ortze lieve man, vaderen
opa
Pieter Faber
Hij is 64 jaar geworden
Enkhuizen:
T. Faber-Tol
Hoofddorp:
Sjoerd, Gretha, Pieter en Joost
Amsterdam:
Thea en Gerben
Enkhuizen:
Elly
Australië:
Anneke, Bill, Marcus en Jesse
Amsterdam:
Tineke en Herman
Velp
Bep
Enkhuizen. 12 juli 1980
Kuipersdijk 50
De kerkdienst zal zijn op woensdag 16 juli a s.
om 2 uur in „de Witte Duif", Koperwiekplein,
Enkhuizen.
De begrafenis zal plaatsvinden op de Algeme
ne Begraafplaats te Enkhuizen, om ongeveer
2.45 uur.
Daarna kunnen wij elkaar ontmoeten in „de
Witte Duif".
