Doorn zoekt veilige schoolroutes
Tekening van een lezer
TrouwCommentaar
Kabinet tegen wijziging
wetsontwerp tarief arts
dank kwam 20 jaar te vroeg
Minister Tuijnman zet experiment in gang
Realiteitszin (1)
Realiteitszin (2)
Apeldoorn speurt
naar arsenicumbron
Rode Kruis wil zelf
interferon maken
SREFIDENSI,
RO HEILBRON
Bil
I
op stap
roos
VRIJDAG 13 JUNI 1960
BINNENLAND
TROUW/KWARTET
5
Minister Gardeniers van CRM
wekt de indruk, althans blijkens
het ontwerp voor een nieuwe be
schikking tegen sluikreclame op
radio en televisie, dat zij een zeke
rt voorkeur koestert voor de weg
van de minste weerstand.
Wat de minister nu voorstelt, sluit
aan bij wat er de laatste jaren in de
praktijk is gegroeid. Geen wonder
daarom dat de TROS er als de
kippen bij was om als eerste com
mentator de „realistische benade
ring" van de minister te prijzen.
Maar mag het sanctioneren van
een jarenlang gegroeide praktijk
werkelijk relalistisch heten en ont
slaat het feit dat de praktijk lang
zaam is ontstaan je van de ver
plichting de zaak zelf nog eens te
bekijken'7
Het is goed en realistisch van elk
nationaal probleem de proporties
goed in het oog te houden: dus ook
van de sluikreclame. Maar als we
toch omwille van die verhou
dingen vergelijkingen moeten ma
ken. dan is het voor de hand lig
gend de exploitanten van de sluik
reclame te vergelijken met lieden
die gratis met de trein meereizen
dus wel dienst genieten, maar
Trouwens: wat moet je je eigenlijk
bij dat zo vaak in dit stuk genoem
de woord „realiteitszin" voor
stellen?
Er zijn nogal wat zendgemachtig
den in Hilversum die er een handje
van hebben de sluikreclame voor
te stellen als een natuurgebeuren
dal ons overkomt en dat wij dan
maar met realiteitszin dienen te
janvaarden.
Maar natuurlijk is dat onzin. Als
de minister werkelijk denkt dat
TROS en consorten gelijk hebben
en er geen kruid gewassen is tegen
dit verschijnsel, laat ze dan eens
rondkijken in het buitenland. Daar
bestaan echte commerciële omroe
pen. die er louter en alleen om
redenen van zelfbehoud alle
weigeren om te betalen aan degene
die de dienst verleent, onder het
motto: ach, die trein rijdt tóch en
een kniesoor die daar op let.
Inderdaad een vrij veel voorko
mend verschijnsel en redenering.
Toch is het niet te verwachten dat
ooit iemand minister Tuijnman zal
prijzen om zijn ..realisme" als hij
met een beschikking voor het
spoorwegpersoneel komt als de
overtreders geen grote monden of
dergelijke geven in zo'n geval alles
liefdevol onder het mom van „wer
kelijkheidszin" door de vingers te
Kortom: er is naar onze mening
geen enkele reden nu opeens minis
ter Gardeniers te prijzen om haar
..realistische benadering." Integen
deel.
Ook om heel andere principiële
redenen lijkt het ongewenst om met
nota's en beschikkingen de lang
zaam van letter en tekst van de
omroepwet weggegroeide ontwik
kelingen te sanctioneren. Als er op
dit punt al iets aangepast zou moe
ten worden, dan is wetswijziging de
aangewezen weg.
belang bij hebben sluikreclame uit
te bannen.
Wat Hilversum in de praktijk al
leen maar hoeft te doen, is het
beleid van de commerciële omroe
pen bij het tegengaan van sluikre
clame over te nemen. Dat zou pas
werkelijk van ..realiteitszin" ge
tuigen.
Het stuk van minister Gardeniers
is blijkens de toelichting in de
eerste plaats bedoeld als een dis
cussiestuk. Laat ze zelf de beste
bijdrage leveren tot de discussie
door alsnog een tweede nota te
produceren. waarin antwoord
wordt gegeven op de vraag hoe de
buitenlandse commercie dit var
kentje wast: dan is de discussie
meteen een heel stuk verder.
De twee regeringspartijen vinden dat
de groep, die straks alle mogelijke
tarieven van artsen en ziekenhuizen
gaat vaststellen niet mag bestaan uit
voor het grootste deel artsen en ver
zekeraars. Zij zijn namelijk belang
hebbend, zo vinden de twee fracties.
Daarom heeft men een wijzigings
voorstel ingediend, dat stelt dat er
Van een onzer verslaggevers
APELDOORN De gemeente Apel
doorn gaat dezer dagen buizen slaan
rond een gebied waar een maand ge
leden grondwater met te veel arseni
cum is ontdekt. Aan de hand van de
watermonsters hoopt men de richting
van de verontreinigingsbron te
vinden.
Intussen hebben genomen monsters
aangetoond dat het grondwater niet
lijkt op water dat afkomstig is uit
vuilstortgaten. Het onderzoek heeft
zich de afgelopen weken hoofdzake
lijk bepaald op een gebied van vijf
tien hectare in Apeldoorn, waar zich
de voormalige vuilstortplaatsen be
vinden.
door Haro Hlalkema
DOORN Van alle verkeersslachtoffers die ln 1978 te betreuren waren, bestond 47 procent uit
kinderen tot vijftien jaar. Van de gewonden was dat zelfs 55 procent. Zeventig procent van alle
verkeersslachtoffers binnen de bebouwde kom waren voetgangers en fietsers. In 1978 verloren
570 voetgangers het leven, ruim 5900 raakten gewond. Drie op de tien voetgangersdoden
waren kinderen tot vijftien Jaar. Bij de gewonden was zelfs de helft niet ouder dan vijftien jaar
Van onze parlementsredactie
DïM HAAG De regering heeft ernstige bezwaren tegen een
ammdement dat door de twee regeringspartijen, CDA en
WD is ingediend tijdens de behandeling van het wetsontwerp
(«leven gisteren in de Tweede Kamer.
Deze cijfers haalde minister Tuijn
man van verkeer en waterstaat
woensdag in Doom aan om te onder
strepen dat extra aandacht moet
worden besteed aan de positie van
het kind in het verkeer. De minister
vertelde bovendien dat de afloop van
een ongeval voor een kind doorgaans
ernstiger ls dan voor een volwassene.
Het kind is dus nog steeds het kind
van de verkeersrekening. aldus
Tuijnman.
Dat de minister zich dit in Doom liet
ontvallen, had te maken met een on
derzoek dat ln deze Utrechtse ge
meente wordt ingesteld naar de ver
keerssituatie in en rondom voor de
schooljeugd. Tuynmen installeerde
de stuurgroep „Schoolroutes Doom",
waarin de gemeente, de politie, de
scholen en de ouders van scholieren
samen met vertegenwoordigers van
verkeer en waterstaat en een ingeni
eursbureau gaan zoeken naar een vei
liger verkeer voor de schoolgaande
jeugd.
De stuurgroep zal de aanleg van fiets
en looproutes moeten voorbereiden
om scholieren op een veiliger manier
naar school te kunnen laten gaan.
Doom heeft twintig scholen, zowel
voor het basisonderwijs als het voort
gezet onderwijs. Acht lagere en drie
middelbare scholen liggen in de
buurt van drukke verkeerswegen.
Niet alleen uit Doom komen de leer
lingen, maar ook uit Maarsbergen,
Leersum, Amerongen, Wijk bij Duur
stede, Cothen, Langbroek en Wou-
brugge fietsen of brommen zij naar
de middelbare scholen in Doom. Van
uit Doom trekken dagelijks ook tal
van kinderen naar scholen ln Maars
bergen of Langbroek en verder lopen
er fietsroutes voor scholieren uit de
omgeving door Doom.
Slierten fietsers
Het is er dan ook flink druk. daar in
het centrum van Doom. Rijksweg 225
(de zogenoemde Stlchtse Lustwaran
de of oude Utrechtse straatweg) en de
provinciale weg 29 (Maam-Cothen)
gaan dwars door het dorp. Veel scho
len in Doom zijn klein en beschikken
niet over een eigen sport- of gymzaal.
Het straatbeeld ln Doom wordt over
dag dan ook voor een belangrijk deel
bepaald door slierten fietsers, brom
mers en voetgangers die naar school,
gymzaal, sporthal of zwembad
trekken.
De veiligheid van de kinderen dreigt
in de knel te komen, vindt de gemeen
te Doom. Dit geldt vooral voor de
kinderen op de kleuter- en lagere
scholen. Het probleem dateert al uit
de tijd dat kinderen uit de nieuw
bouwwijk Wijngaard de dorpsstraat
moesten oversteken om naar school
te gaan. Doom is sindsdien verder
uitgebreid, er kwamen meer scholen
en het verkeer groeide sterk. Er ver
schenen wel verkeersbrigadiertjes en
ouders hingen de fel-oranje cape om
de schouders, maar toch was de situa
tie voor de scholieren geen zaak om
gerust over te zijn.
Directeur J. M. Vllijn van de openba
re mavo Koningin Wilhelmina denkt
dat het alleen voor het „grote" ver
keer veiliger is geworden, maar dat
dat niet geldt voor de fietsers en de
voetgangers. Daarvoor zouden tal
van voorzieningen getroffen moeten
worden, zoals een oversteekplaats
naar het postkantoor, rijwiel-over
steekplaatsen, snelheidsbeperkende
maatregelen voor auto's, fietspaden
aan weerskanten van drukke wegen
en andere maatregelen.
In het overleg tussen de verschillende
scholen in Doom ls regelmatig over
de verkeerssituatie voor de leerlingen
gesproken en ook op gemeentelijk
niveau ls het veelbesproken agenda
punt. Hier en daar zijn ook wel veran
deringen of verbeteringen aange
bracht, maar een volledige tevreden
heid ls ln Doom toch niet te beluis
teren.
Hulp
Daarom is men bij de gemeente en in
de onderwijssector erg gelukkig met
de bereidheid van verkeer en water
staat het project „Schoolroutes
Doom" als experiment te accepteren
in het kader van het beleidsplan voor
de verkeersveiligheid. In dit plan
wordt voorrang gegeven aan de be
strijding van de verkeersonveiligheid
binnen de bebouwde kom en vooral
aan de veiligheid van fietsers en voet
gangers.
Met de beschikking „Rijksbijdragen
Experimenten in Verblijfsruimten"
die in april 1977 bekend werd ge
maakt, kan het Doomse project van
start gaan. Voor de gemeente was een
onderzoek naar veiliger schoolroutes
technisch en financieel een onhaalba
re zaak geweest. Het onderzoek, dat
uitgevoerd wordt door het Ingeni
eursbureau Dwars, Heederik en Ver-
hey, kost vermoedelijk al meer dan
vijf ton. Daarna zal er ongetwijfeld
nog het nodige geld uitgetrokken
moeten worden om de verbeterings
plannen te kunnen uitvoeren. Ver
keer en waterstaat zal 85 procent van
het project bekostigen.
De scholleren uit Doom en omgeving
leveren een belangrijk aandeel in de
eerste fase van het onderzoek. Drie
duizend van hen moeten de weg die
zij dagelijks van huis naar school
afleggen, op een plattegrond van
Doom aangeven en daarbij eventuele
gevaarlijke punten opnoemen. Na
derhand wordt bekeken of er geen
kortere routes voor de hand liggen en
welke punten als bijzonder gevaarlijk
worden beoordeeld
Mogelijk worden de fietsende en
brommende scholleren in hun ver
keersgedrag geobserveerd (bijvoor
beeld met behulp van video) en wor
den de fietsende en brommende scho
lieren in hun verkeersgedrag geobser
veerd (bijvoorbeeld met behulp van
video) en worden kinderen op weg
naar school gevolgd om hun manier
van lopen en rijden te registreren.
Sommige kinderen worden misschien
geïnterviewd. Verder kunnen snel
heidsmetingen van het gemotoriseer
de verkeer en het analyseren van ver
keersongevallen tot veranderingen in
het Doornse verkeersbeeld aanlei
ding geven.
Ouders
Ook de ouders, schoolbesturen en
leerkrachten worden bij het onder
zoek betrokken. „Een waterdichte
toestand krijgen we natuurlijk
nooit", zegt ds. J. van 't Kruis uit
Wijk bij Duurstede, die namens de
ouders van leerlingen van het Revius-
lyceum in de stuurgroep zit. „Maar
het ls belangrijk de situatie te bezien,
ook al omdat we steeds meer verkeer
in en rondom Doom tegemoet moe
ten zien."
Directeur Vilijn is blij dat het experi
ment in Doom plaats vindt. „We heb
ben al eerder aan de bel getrokken.
En we kunnen rustig zeggen dat het
probleem van de verkeersveiligheid
bij de gemeente een punt van grote
zorg was. Maar de gemeente alleen
kon geen beslissingen nemen, omdat
ook de provinciale waterstaat en
Staatsbosbeheer erbij betrokken
zijn.
Als het onderzoek door het ingeni
eursbureau is afgerond, zal worden
gezocht naar de geschikte schoolrou
tes. De bedoeling is om het verkeer
Tekeningen, bij voorkeur in liggend for
maat. sturen aan Trouw, jury politieke
prent, postbus 859, 1000 AW Amster
dam Naam en adres aan de achterzijde
vermelden. Voor geplaatste prenten is er
een boekenbon.
niet vijftien, maar achttien personen
in dat „centraal orgaan" moeten
gaan zitten. Met de aanvulling van
patiënten en consumenten, die zij
voorstellen krijgen de „belangheb
benden" een minderheid in plaats
van een meerderheid.
Staatssecretaris Veder-Smit van
volksgezondheid zei gisteren tijdens
de tweede termijn van het debat, dat
de regering ernstig bezwaar maakte
tegen zo'n wijziging. Het lichaam zou
te log worden om nog besluitvaardig
te kunnen zijn. Vooral minister Van
Aardenne van economische zaken
heeft bezwaar gemaakt.
Een wijzigingsvoorstel van de PvdA,
dat uitgaat van vijftien personen,
wees zij ook van de hand. Die wijzi
ging houdt in dat binnen de voorge
stelde samenstelling een verschui
ving optreedt van belanghebbenden
naar gebruikers van de gezondheids
zorg. Hiertegen had Veder-Smit be
zwaar omdat artsen en ziekenfonds-
verzekeraars „toch soms ook gebrui
kers zijn", en bovendien deskundig
zijn.
Niettemin vinden de fracties van
CDA en WD, dat ze moeten vasthou
den aan hun amendement, dat een
meerderheid in de Kamer heeft.
van en naar de scholen min of meer
op deze routes te concentreren. De
betrokkenen erkennen dat het ver
keer in en rondom Doorn voor fietsers
en voetgangers daarmee niet in één
klap veilig zal zijn. „Leerlingen ne
men in principe toch de kortste weg
of de weg waar ze met elkaar samen
kunnen rijden", zegt Vilijn. „Het zal
niet mee vallen om daarin verande
ring te brengen."
Minister Tuijnman concludeerde dat
te vaak en ten onrechte van het kind
wordt verwacht dat het zich gedraagt
als een volwassene. „Men vergeet
hierbij meestal dat een kind nog te
weinig ervaring heeft. Het onderken
nen van gevaren en risico's in het
verkeer en het op de juiste wijze
handelen is zelfs voor volwassenen al
dikwijls een moeilijke opgave, laat
staan voor een kind", aldus
Tuijnman.
„Ik geloof dat de kinderen zich amper
van gevaar bewust zijn, of beter: dat
ze nauwelijks beseffen of een situatie
gevaarlijk is," vult Villijn aan. En ds
Van 't Kruis: „Kinderen onderschat
ten het gevaar. Bovendien zijn zij
gewend aan het drukke verkeers
beeld. Als ouders ben je sneller be
zorgd dat er iets kan gebeuren. Als
kind riskeer je ook meer."
Het experiment ln Doom is een voor
loper voor andere onderzoeken in het
land. De resultaten worden gebruikt
voor soortgelijke situaties in Neder
land. aldus Tuijnman.
Een oudere inwoner van Doom, van
wie mag worden verwacht dat hij de
situatie in zijn woonplaats redelijk
kent, vindt het maar raar dat juist
Doom als proefkonijn mag fungeren
en dat nota bene de minister zelf het
startschot geeft. „De verkeersveilig
heid een probleem? Ach. het wordt
een probleem gemaakt Als de brom
mers eens wat minder hard zouden
rijden en als de schooljeugd zich be
ter aan de regels van het verkeer zou
houden, zou het allemaal best mee
vallen," kniest de Doornaar. „En dat
Tuijnman hierheen komt. is omdathij
in de buurt woont."
Misschien doelt ambtenaar W. van
Plateringen daar ook op, als hij zegt
„We hebben geluk gehad met dit ex
periment." Maar al is er in Doom dan
nog geen scholier het slachtoffer ge
worden van de verkeerssituatie, dat
neemt niet weg dat het een drukte
van belang is. En de cijfers die Tuijn
man gebruikte om de ernst van het
vraagstuk aan te duiden, liegen et
niet om.
AMSTERDAM (ANP) Het Cen
traal laboratorium van de Bloed
transfusiedienst van het Rode Kruis
is begonnen met voorbereidingen
voor de produktie van interferon uit
witte bloedcellen. Interferon is een
natuurlijke stof die in het lichaam
een rol speelt bij het afweren van
virusinfecties. Volgens voorlopige on
derzoekresultaten kan toediening
van interferon de behandeling van
een aantal virusziekten verbeteren.
Verder zijn er „interesstmte aanwij
zingen" dat interferon waardevol kan
zijn voor de behandeling van sommi
ge vormen van kanker. In een aantal
landen worden op beperkte schaal
klinische proefnemingen gedaan, met
vooralsnog wisselende resultaten. In
Nederland wordt er op de Erasmusu
niversiteit in Rotterdam aan
gewerkt
De produktie van interferon is duur
en moeilijk. Tot voor kort was de
Finse bloedbank internationaal de
enige bron die kleine hoeveelheden
kon leveren. Toen de belangstelling
voor het onderwerp sterk toenam,
hebben laboratoria in een aantal lan
den de produktie ter hand genomen
ADVERTENTIE
s)if //er /we7 oo/>
Galerie voor Surinaamse, Antilliaanse Caraibi-
sche kunst
14 juni t/m 6 juli 1980
grafische werken gouaches olieverfschilderijen geïnspi
reerd op de onderdrukte, gebrefclljdende mens
Keizersgracht 757 1017 EA Amsterdam (bij de Amstel) tel 020-
22.37.25
„Gevoelig voor de menigvuldige
bewijzen van hartelijke deelne
ming, die de ondergeteekenden,
bij het overlijden van haren dier
baren Echtgenoot en hunnen Va
der mogten ontvangen, nemen
Zij de vrijheid langs dezen weg,
daarvoor aan Allen, den innig-
sten dank te betuigen."
Kampen, den 18 Augustus 1832.
Was getekend: Wed. N. Plomp en
Kinderen.
Wanneer was haar dierbare
echtgenoot dan wel overleden?
Volgens de „nieuwstijdingen" in
het Kamper Nieuwsblad op 11
augustus 1852. Dat laatste klopt,
want Nicolaas Plomp. „Broeder
der Orde van den Nederland-
schen Leeuw", was sinds 1825
stadsbouwmeester van Kampen.
Hij was toen al 42 jaar en in de
„nieuwstijdingen" wordt gemeld
dat hij 70 jaar is geworden. De
dank van de weduwe kwam twin
tig jaar te vroeg.
Een zetfout dus, zoals er vandaag
de dag zoveel voorkomen (zie de
knipsels uit Trouw en een huis-
aan-huis-blad), maar wel opmer
kelijk in een tijd waarin het zet
werk in de kranten nog zeer
nauwgezet met de hand gedaan
werd en waarin geen computer
regels kon vergeten of woorden
verkeerd afbreken.
Zetfouten kwamen toen ook al
voor. wel meer dan eens. zegt drs
D. van der Vlis, maar zo erg als
tegenwoordig was het in elk ge
val nog niet. De heer Van der Vlis,
gemeente-archivaris van Kam
pen, heeft de geschiedenis van
zijn stad opgeschreven, met
name van de IJsselkade die het
gezicht van Kampen bepaalt. In
de eerste plaats voor oud-burge
meester drs S. van Tuinen die tot
april 1978 eerste burger van de
stad was, en in de tweede plaats
voor ieder die in de negentiende-
eeuwse bouwkunst geïnteres
seerd is. Samen met de stede-
bouwkundige geschiedenis van
de Kamper IJsselkade - een stu
die van drs J. W. H. J. M. Noldus
van de Vrije Universiteit vormt
dat eerste verhaal het pas (bij
Kok in Kampen) verschenen
boek „De tuin van een stad",
voor 17.50 in de boekhandel te
koop.
De IJsselkade, een kleine kilome
ter lang, is altijd de trots van
Kampen geweest, maar diezelfde
kade was de vorige eeuw ook het
handvat dat het gemeentebe
stuur gebruikte om verdere indu
strialisering tegen te houden.
Niet dat er niets gebeurde: in
1842 nam de gemeenteraad een
plan aan om een deel van de oude
bebouwing af te breken en er
zeven mooie pakhuizen voor in
de plaats te zetten. Witte pakhui
zen, want stadarchitect Plomp,
van wie het ontwerp zou komen,
hield van wit. Hij werd wel de
„witmaker" van de stad ge
noemd, omdat hij alle gebouwen
in het wit uitvoerde.
Hadden de bedrijven in Kampen
daar nu veel baat bij? Nee,
schrijft de heer Van der Vlis:
„Niet de bestemming van de
kade kreeg alle aandacht, maar
de wens tot verfraaiing." Aan his
torische gebouwen hechtte men
in die tijd weinig waarde. In
Kampen moesten ze plaats ma
ken voor nieuwe met (vanaf 1845)
blauwe dakpannen. Ook te grote
tuinen en open plekken aan de
kade werden op „nette en gepas
te wijze" bebouwd. Bedrijven die
graag aan de IJsselkade willen
bouwen kregen nul op het rekest.
Alleen één fabriek mocht, maar
dan wel zonder deuren en ramen
aan de rivierzijde. De „welstan-
digheid" en verfraaiing van de
stad. daar ging het om. met het
gevolg dat machinebouw,
scheepvaart, papier- en textielin
dustrie wegkwijnden; alleen de
sigarenindustrie en het agrari
sche Kampereiland bloeiden. Om
de huisvesting van arbeiders be
kommerde men zich nauwelijks.
Prestige-objecten als een plant
soen langs de LJssel werden wel
uitgevoerd en zelfs aan het eind
van de vorige eeuw nog mochten
op een opengevallen plek aan de
kade „nette percelen, geen arbei
derswoningen" gebouwd worden
„Typerend voor de negentiende
eeuwse bourgeoisie", zegt de heer
Van der Vlis. „Maak het mooi en
houd het vooral rustig. Veel rij
ken waren er zeker landelijk
gezien niet, maar wel een uit
gebreide middenstand. Gezeten
burgers, door en door gezapig en
zelfgenoegzaam tot en met."
Tot in de jaren dertig woonde zo
goed als heel Kampen nog in de
binnenstad. Pas na de laatste
oorlog is een echte stadsuitbrei
ding buiten de stadswallen tot
stand gekomen: een heel nieuw
stadsgedeelte, waar vroeger de
polder lag. Tussen het oude en
het nieuwe Kampen liggen een
verkeersweg en een groengebied
met veel sportvoorzieningen en
andere recreatiemogelijkheden.
Zo hebben die oude Kampenaren
uit de vorige eeuw met hun park
aan de IJssel uiteindelijk toch
hun zin gekregen
Beter begrip Het jeugdjour
naai is uitgesteld. Dat heeft het
voordeel dat de kinderen dan wat
ouder zijn geworden, zodat ze het
beter kunnen begrijpen. (Uit de
Varagids).
De Afghaanse radio berichtte
dat opstandelingen de laatste 140
personen in Afghanistan hadden om
gebracht. Dertig scholen en talrijke
winkels louden in brand rijn ge-
stoken.
^*^'1 ii int lf|ksaisteniliaiiflTn J
Gevr. Vroumifiels. Tel. 4
na 5 uur.
B16
T<toop digitaal hortoo^jprt"
Een voorbeeld van een twintig-
ste-eeuwse zetfout, uit Trouw
van maandag: er had moeten
staan, dat opstandelingen de
laatste weken 140 personen had
den omgebracht, maar door het
wegvallen van het woordje „we
ken" is de betekenis van die zin
drastisch veranderd.
Het andere knipseltje, uit een
Amsterdam huis-aan-huis-blad,
gewaagt van een „vrouwfiets".
Als vader op stap gaat, wat doet
ie dan om zijn nek? Een pastel-
kleurige of liever een (zilver-)grij
ze stropdas? Die pastelvaders
zullen het, mochten ze trek in een
drankje krijgen, wel op een glaas
je witte wijn houden, en die grijze
houden van een groter glas: gin
met tonic. En kijk uit voor vaders
met rode dasjes: die beginnen
meteen aan de cognac
„Als we de das zien, weten we ai
wat de man er achter wil", heb
ben Engelse barmeisjes ver
klaard tegenover onderzoekers
die namens de verenigde Britse
dassenfabrikanten het verband
tussen stropdassen en alcohol op
papier te zetten. Het amicale
soort heren, meestal veel te fami
liair in hun optreden, wisten de
dames, dat is een van de ergste
soorten: ze vinden zichzelf èn hun
meestal opzichtige dassen ge
bloemde bijvoorbeeld, in felle
kleuren vreselijk mooi en ge
slaagd. Dat soort, zeiden de on
dervraagden, dat neemt gewoon
lijk whisky. Volgens die vrouwen
kiezen de effen gr oen-dragers
wodka met tonic, en achter een
glas sherry dat maar langzaam
leeg raakt zul je meestal een on
berispelijke heer met beschaaf
de, effen das met kleine motiefjes
zien zitten zolang de avond
nog jong is tenminste. En hoe
gaat dat dan met al die Britten
die een club-, school- of regi
mentsdas dragen? Ook hun keu
zen kennen de dienende vrouwen
precies: de mannen met legerdas
zijn gewoonlijk whiskydrinkers.
Oude zeelui vragen naar gin of
rum en als iemand met een das
van de luchtmacht een drankje
bestelt, zal dat meestal een bier
tje wezen.
Het heeft allemaal niets te ma
ken met de manier van strikken.
Of zo'n das nou netjes zit of niet.
daar kijken de barmeisjes niet
eens naar
Een in zilver gevatte roos heeft
op de veiling van huis en boedel
van ontwerper en fotograaf Sir
Cecil Beaton in het Engels Broad
Chalke ƒ3450 opgebracht. Niet
mis, maar hij had de roos dan ook
van Greta Garbo gekregen bij
hun eerste ontmoeting, en ge
koesterd tot aan zijn dood in ja
nuari. Hij had liever Greta zelf
gehad, maar zij wees zijn aan-
loek af. Sir Cecils klassieke, drie
eeuwen oude landhuis ging voor
nog geen half miljoen gulden van
de hand, zijn meubelen, schilde
rijen. curiosa en breedgerande
privé-hoeden brachten meer dan
het dubbele op
Condooms In de haven van
Stockholm liggen vijf miljoen
condooms opgeslagen tot het
moment dat de havenarbeiders
hun staking beéindigen en de la
dingen willen lossen. Nu de ver
koopadressen niet meer bevoor
raad worden, vreest de Zweedse
vereniging voor seksuele opvoe
ding dat het aantal abortussen,
ongewenste zwangerschappen en
gevallen van geslachtsziekten
snel zullen stijgen
