*3
«r
«s- a
■tonderdjarige VU borrelt van ideeën
Noordwijk: succes
van collectief
oor informatie patiënt is
lieer nodig dan bijsluiter
hristelijke universiteit kan zinvol zijn
en belangrijk als het medicijn zelf
Jan Willem Bogers: automatismen
Marken wint Trouw-cup
Sjoerd Boot naar Telstar
Loting
TROUW/KWARTET
HHEggrr-
^ÉÉgG
Prof. dr. E. Schuurman
Prof. dr. H. Berkhof
Staatssecretaris K. de Jong Ozn dr. H. M. de Lange
Prof. dr. H. R. Wijngaarden
Piet Hagen
itelijke wetenschap is (waarschijnlijk) onmogelijk, maar een chris-
ke universiteit kan best zinvol zijn. Zo ligt de zaak er ongeveer bij in
jaar waarin de Vrije Universiteit haar (eerste) eeuwfeest viert.
unt het gek vinden dat een instelling als
U na honderd jaar nog altijd tobt over
en van geloof en wetenschap. Maar
tn chien ligt daar juist de kracht van deze
indere universiteit. Het feit dat zij tel-
opnieuw haar bestaansrecht moet
maken, bewijst immers dat de dood
ir(l niet in de pot is.
!J zal zeker blijken op 4 juni, wanneer een
V( Iedag wordt gehouden over de doelstel
en het functioneren van de VU onder de
„VU tussen twee VU-ren." Die twee
0 n zijn dan: wetenschap en samenle-
Ter voorbereiding van dit congres is
dikke (330 pagina's), maar lezenswaar-
studiemap verschenen, waarin 45 pro-
iten van binnen en buiten de VU hun
_Jng ten beste geven.
■|is niet makkelijk zoveel interessante
agen in één artikel samen te vatten
neer wil weten doet er goed aan zelf de
hejresmap te bestellen bij de dienst Pers
Itj oorlichting van de VU (postbus 7161,
-h terdam) of op z'n minst het laatste
1U, mer te kopen van het VU-Magazine,
rijftien pagina's citaten bij elkaar heeft
rokkeld.
raag waarin het christelijke karakter
le VU herkenbaar is, heeft veel kanten,
voorbereidingscommissie heeft daar
hoofdthema's uitgepikt: de christelij-
listening en de betekenis van het
lijk onderwijs in de samenleving. Be-
een lange reeks beschouwingen heeft
>zet ook een lijst van niet minder dan
leidsaanbevelingen opgeleverd.
trhouding Ais?en geloof en wetenschap
is het centrale probleem voor een christelij
ke universiteit. Voor de stichter van de VU,
dr. Abraham Kuyper, lag de zaak nog een
voudig: hij wilde een universiteit die vrij
was van kerk en staat en vooral ook vrij was
van de geest der eeuw, die hij belichaamd
zag in het alom heersende modernisme en
materialisme. De Vrije Universiteit zou
daar tegenover stellen een wetenschap, die
het gezag van Oods woord erkende, niet
alleen voor het persoonlijk leven, maar
evengoed voor staat en maatschappij.
Sinds 1880 is er wel het een en ander gewij
zigd. De VU is uitgegroeid tot een volwaar
dige universiteit met ongeveer dertiendui
zend studenten en vijfendertighonderd per
soneelsleden. Van een groot deel van de
studenten kan niet meer gezegd worden dat
zij precies weten waarom ze aan de VU
zitten. Van een deel van de docenten geldt
vermoedelijk hetzelfde. Hoe kan een derge
lijk massabedrijf ernst maken met haar
hoge pretentie?
Er zijn er die deze onzekerheid te lijf willen
gaan met duidelijker spelregels. Zo roept
prof. mr. I. A. Diepenhorst op tot „meer
leiding, niet van bovenaf, maar van binnen
uit." Van docenten en onderzoekers moet
volop instemming met de christelijke doel
stelling worden verlangd. In raden en bestu
ren kunnen geen mensen worden geduld die
christendom en marxisme, geloof en revolu
tie gelijkelijk omhelzen. Naar buiten toe
moet de VU meer voor haar karakter uit
komen.
Een 'dergelijk streven naar duidelijkheid
vindt men ook bij mensen als prof. dr. J. D.
Dengerink (Groningen), die meent dat de
VU weer moet kiezen voor een „door de
Woordopenbaring genormeerde en gerefor
meerde wetenschap." Interessant is dat ook
prof. dr H. J. van Zuthem, die net als
Dengerink de VU verliet, vraagt om een
wetenschap „met een extra methodologi
sche dimensie, die de waarheid dichterbij
brengt."
Van Zuthem geeft een voorbeeld op zijn
eigen vakgebied. Als anderen maatschap
pelijke conflicten verklaren uit de tegen
stelling van belangen, zou een gelovig on
derzoeker zich moeten afvragen of hier bij
voorbeeld ook een tekort aan liefde in het
spel kan zijn.
Van Zuthem heeft tijdens zijn verblijf aan
de VU, eerst als student, later als docent,
weinig gemerkt van de bereidheid om het
wetenschappelijk werk in deze geest te be
naderen. Men wijkt te gauw uit naar een
discussie over uitgangspunten en toepas
singen. Vooral de ethiek van de wetenschap
wordt dan gezien als het terrein waarop de
VU iets van haar eigen karakter kan laten
zien. Maar andere universiteiten en hoge
scholen, zijn net zo goed met ethische vra
gen bezig, zegt Van Zuthem. Zou de VU niet
veel meer moeten nagaan wat het voor de
wetenschap zelf betekent, dat Christus
zegt: „Ik ben de weg, de waarheid en het
leven?"
ment geworden is van de vertechniseerde
maatschappij. We kunnen niet volstaan
met een analyse van de gevaren die dat
oplevert (milieucrisis, computerisering, be
wapening, riskante kernenergie, enz.) of
met het aandragen van alternatieven. We
moeten, zegt Schuurman, ons bezinnen op
de aard van de wetenschap waarvan deze
technocratische maatschappij het resultaat
is. Die bezinning moet volgens hem leiden
tot relativering van de wetenschappelijke
kennis en tot een nieuwe waardering van de
ervaringswereld. Tot die ervaringswereld
behoren ook geloof en vertrouwen.
Uit de bijdrage van prof. dr. E. Boeker kan
men leren dat de VU niet altijd voorop heeft
gelopen als het ging om het kritisch ingaan
tegen de geest van deze eeuw. Aan openba
re universiteiten is het thema „wetenschap
en samenleving" veelal eerder in de belang
stelling gekomen dan aan de VU. Bij het
opzetten van een wetenschapswinkel ten
behoeve van minder bedeelden is de VU
eerder hekkesluiter dan voorloper. De aan
dacht voor zaken als oorlog en vrede houdt
niet over. Het is ongeveer het beeld dat ook
Van Zuthem schetst: de VU moet zich niet
verbeelden in dat opzicht meer te zijn dan
haar zusterinstellingen.
Blijven zoeken
„Onmogelijk"
Deze vraag zal op 4 juni zeker uitvoerig aan
de orde komen, maar afgaande op de teneur
van de congresmap lijkt het toch niet waar
schijnlijk dat Van Zuthem veel bijval zal
krijgen. Christelijke wetenschap is, zo erva
ren de meesten het, een onmogelijke
krachttoer. Het komt er veel meer op aan
hoe je met de wetenschap omgaat, wat je
ermee doet.
Dat betekent niet dat de wetenschap zelf
waardevrij is. Zo laat prof. dr. E. Schuur
man zien, dat de universiteit zelf instru
Bescheidenheid is dus op zijn plaats, maai
dat ontslaat medewerkers van de VU niet
van de plicht te blijven zoeken naar een
eigen weg. Het ontbreekt in de congresmap
niet aan ideeën op dat terrein en een kleine
bloemlezing uit de lijst beleidsaanbevelin
gen kan dat illustreren:
oprichting van een centrum voor de rela
ties tussen rijke en arme landen (dr. C. H.
Koetsier)
onderzoek dienstbaar maken aan het
werk van de wereldraad van kerken (dr. H.
M. de Lange)
meer aandacht voor filosofie, ethiek en
theologie in alle (sub)faculteiten (prof. dr.
H. ,J. Heering en prof. dr. H. Berkhof)
een onderzoeksprogramma ten behoeve
van de culturele minderheden in ons land
(dr. J. Hendriks)
studie maken van de kwade toepassingen
van de wetenschap (prof. dr. E. Boeker)
confrontatie op wetenschappelijk niveau
piet andere denkrichtingen (humanisme,
marxisme, jodendom, andere godsdien
sten), (prof. dr. D. C. Mulder, prof. dr. H.
Berkhof).
Er zijn ook tal van suggesties gedaan ten
aanzien van de relatie van de Vrije Universi
teit met haar achterban. Zo bepleit prof. dr.
J. Verkuyl dat de VU-vereniging, net als de
universiteit, een meer oecumenisch karak
ter krijgt. Staatssecretaris K. de Jong Ozn
wil de vereniging meer invloed geven op het
onderzoeksprogramma. Bij de studenten-
werving zou meer nadruk moeten liggen op
het bijzondere karakter van de universiteit.
De banden met de overige sectoren van het
christelijk onderwijs moeten worden aange
haald. Van belang is ook De Jongs suggestie
om meer onderzoek te doen naar de vraag
waarom Jongeren in zo groten getale de
kerk verlaten.
In deze samenvatting is veel onvermeld
gebleven. Er zijn in de congresmap artike
len te vinden over de VU als geloofsgemeen
schap, over de (on)mogelijkheid van een
christelijke filosofie, over de wenselijkheid
van door de VU zelf te financieren bijzonde
re leerstoelen en nog veel meer. Er zijn ook
bijdragen waarin de pretenties van de VU
nogal kritisch worden bekeken. De politico
loog prof. dr. J. van Putten meent dat de
doelstelling in sommige opzichten een
plaag is (aan een rijksuniversiteit zou ik
niet anders werken dan nu, zegt hij) en de
psycholoog prof. dr. H. R. Wijngaarden zou
de eis van instemming met de doelstelling
willen inruilen voor een niet aan handteke
ningen gebonden getuigenis. De theoloog
Dick Boer vertaalt het „Vrij" in de naam de
de VU zó, dat je zou wensen, dat elke
universiteit deze naam kon dragen.
Tenslotte zijn er bijdragen van de Tweede
Kamerleden Beinema en Lansink (CDA),
Ginjaar-Maas (WD). Konings (PvdA) en
Waltmans (PPR). Vooral uit de inzendingen
van de niet-confessionele politici kan men
opmaken, dat het voortbestaan van de VU
als bijzondere instelling in politiek opzicht
toch problemen kan opleveren, als enerzijds
wordt vastgehouden aan de open toelating
(ook niet-christelijke studenten zijn wel
kom), maar anderzijds grenzen worden ge
trokken (bijvoorbeeld bij de benoeming van
docenten en bestuurders).
,Uit eigen zak"
De aardigste politieke opmerking komt
overigens niet van een politicus, maar van
de Leidse theoloog Berkhof. Misschien
moet de Vrije Universiteit uit eigen zak een
vijfde studiejaar betalen, wanneer minister
Pais de studieprogramma's straks inkort
tot vier jaar .luidt zijn suggestie. Hij is ervan
overtuigd dat er in Nederland genoeg men
sen te vinden zijn die voor het bijzondere
van de VU extra geld over hebben.
De in de eerste alinea vermelde conclusie
blijft na dit alles overeind: een christelijke
wetenschap wordt meestal niet mogelijk
geacht maar daarmee is het bestaansrecht
van een christelijke universiteit niet ver
loochend. Het blijkt binnen en buiten de
universiteit te borrelen van ideeën hoe je
het eigen karakter van de VU gestalte kunt
geven.
De enige vraag die een beetje op de achter
grond blijft is, wat de dertienduizend stu
denten daarvan vinden. Hun inbreng in de
congresmap is wel erg mager. Want ik neem
aan, dat de twee theologische studenten die
aan het woord komen niet representatief
zijn voor al die anderen.
r Jelle Jan Kllnkerl
een eerder artikel be-
reef ik het resultaat van
npliance"-onderzoek he
tende het gebruik van me-
|nen: hoe gehoorzaam is
patiënt in het opvolgen
de voorschriften die de
of de apotheker hem ge
in hebben? De conclusie
daarmee is het zorgelijk
eld. De vraag die nu rijst
oe komt het dat patiënten
et algemeen zo slecht de
schriften opvolgen? En
fc rol kan het geven van
rmatie daarbij spelen?
va
a. rrste vraag: welke factoren zijn
d nvloed op de therapietrouw van
lt nten? Ook hiernaar is vrij veel
Roek gedaan. Een eerste en ta-
h k opmerkelijke conclusie is, dat
niets te maken heeft met zaken
tftijd of geslacht van de patiënt,
•leek het soort geneesmiddel van
J te zijn. Zo kwamen er meer
gen van de voorschriften aan
it bij anti-histaminica, antibio-
n middelen die het centrale ze-
stelsel beïnvloeden. Minder fou-
n het gebruik dan gemiddeld
men er naar voren bij middelen
i suikerziekte en bij hartmidde-
Hleruit blijkt al enigszins het
ig van de kennis van de patiënt
ijn eigen kwaal: kennis van de
van de kwaal kan kennelijk
tot beter medicijnengedrag.
algemeen kwam duidelijk naar
i dat goede informatie over ge-
Biddelen en hun werking erg be-
IJk is voor het goed opvolgen
voorschrijften. Een onderzoek
160 patiënten leverde op. dat 66
an afweken van het voorge
ven gebruik. Maar: van deze 66
to er 46 de voorschriften niet
pen. De andere twintig van de
"el dden de voorschriften wel begre-
m( naar bewust niet opgevolgd, en
ele rest (94 patiënten) had de
chriften wel begrepen en op
to i maar één voorbeeld, maar uit
ii sociaal-wetenschappelijk on-
i'.'pk blijkt, dat de informatie aan
Kient een belangrijke bijdrage
tveren aan medicijngebruik vol-
voorschrift.
TUjk zijn er meer principiële
waarom goede informatie
beschikbaar moet zijn voor de cliën
ten van de gezondheidszorg. Deze
hebben te maken met zaken als het
recht op informatie, mondigheid en
verantwoordelijkheid voor het eigen
lichaam. Des te beter te ontdekken,
dat dergelijke principiële uitgangs
punten ook in het geval van infor
matiegeven praktisch goede conse
quenties blijken te hebben.
Wat is nu: goede informatie over ge-
neesmiddèlen? Uit veel onderzoek
dat naar therapietrouw van patiën
ten is gedaan, krijg je de indruk dat
deze een soort „black-box" is: een
onbekende en passieve grootheid
waar je aan de ene kant geneesmid
delen plus informatie Instopt, en
waar aan de andere zijde het gebruik
volgens voorschrift weer uitrolt. Maar
de werkelijkheid is gelukkig anders.
Zeker bij het gebruik van medicijnen
is de patiënt niet de passieve slikker,
waar hij zo dikwijls voor gehouden
wordt. Wat er namelijk gebeurt is het
volgende.
Een patiënt ontvangt geneesmidde
len, eventueel voorzien van informa
tie. Vervolgens tracht hij deze beide
zaken in te passen in zijn leven en in
zijn visie op het leven; en vervolgens
gedraagt hij zich op een bepaalde
wijze. Met andere woorden: tussen
het ontvangen van geneesmiddelen
en het gebruiken ervan zit een extra
fase; en in die fase past de patiënt als
actieve persoon in zijn leven in. De
informatie die bij geneesmiddelen ge
geven wordt dient, wil het „goede
informatie" zijn, met deze feiten reke
ning te houden, hoe moeilijk dat ook
is.
Leven
Een paar voorbeelden om duidelijk te
maken wat ik bedoel met het leven en
de visie op het leven van patiënten,
waarin het geneesmiddelengebruik
moet worden ingepast.
Een bekende grondgedachte van
mensen is de volgende: medicijnen
moet Je nemen als je ziek bent, maar
niet als je gezond bent. Zolang het
lichaam niet goed functioneert dient
er geslikt te worden, maar wanneer
het de mens goed gaat, is slikken
juist erg slecht. Dit is een van de
fundamentele redenen waarom anti-
bioticakuren zo dikwijls voortijdig
worden afgebroken.
Een andere gedachte van mensen is,
dat het lichaam af en toe rust moet
hebben, vooral als het een langdurige
medicijnentherapie ondergaat. Be
kend is het voorbeeld van de man, die
om die reden op zondag nooit zijn
medicijnen innam.
Een ander voorbeeld ontleen ik aan
een onderzoek onder kinderen met
middenoorontsteking. Hierbij bleek,
dat slechts van de honderd kinderen
de kuur van de voorgeschreven ge
neesmiddelen in de gestelde tijd vol
tooiden. Veertig van de honderd kin
deren spuugden het medicijn gewoon
weer uit, in zeven gevallen werd de
fles gebroken of de inhoud verspild
en vijf kinderen deeldèn de medicijn
met een ander kind om maar enke
le redenen van de afwijkingen van de
voorschriften te noemen.
Een laatste voorbeeld van de levens
situatie waarin medicijngebr.dk
plaatsvindt vernam ik van een coL -
ga. Diens lagere schoolkind kreeg ee i
flinke angina. De huisarts schreef eei
kuur met antibiotica voor. Nu wilde
het geval, dat het kind Juist daarvoor
op school van een verlichte onderwij
zer een les over medicijngebruik had
gehad. De leerkracht had daarin in
schrille kleuren de tegenstelling tus
sen de natuurlijke en de industriële
medicijnen geschilderd. Het kind
bleek een goede leerling. Het weiger
de pertinent ook maar één hap van de
anti-biotische ranja in te nemen. De
radeloze ouders waren gedwongen de
betreffende onderwijzer te bellen. De
ze kreeg het kind aan de telefoon
tegen wie hij enkele relativerende
woorden sprak. Daarna keerde de ge
neeskundige rust in het huisgezin
terug.
Het zijn maar voorbeelden, maar een
conclusie zal duidelijk zijn: goed in
formatie geven aan patiënten met
het doel te komen tot een juist ge
bruik van medicijnen is meer dan
het invoegen van een enge bijsluiter
in het medicijnendoosje. Het vooron
derstelt in elk geval dat de informant
(de arts, de apotheker of de apothe
kersassistente) inzicht in en begrip
heeft voor de situatie van de patiënt.
En dat de wijze en de inhoud van de
informatie daarop wordt afgestemd.
Sommige patiënten hebben dan vol
doende aan de bijsluiter. Maar voor
vele patiënten is dat niet genoeg; die
hebben een gesprek of nog andersoor
tige informatie nodig, die aansluit op
hun specifieke situatie.
Maar absoluut noodzakelijk voor een
goede informatieverschaffing is bij
de werkers in de gezondheidszorg het
besef, dat informatie aan de patiënt
niet een bijzaak is, die als er tijd over
is ook nog even aangepakt kan wor
den. Maar dat het een zaak is, die van
precies even groot belang is als het
verschaffen van het medicijn zelf.
Om praktische en principiële
redenen.
Dit is het laatste van twee artikelen
over medicijngebruik.
SPORT
door Peter Wilschut
NOORDWIJK Niet de individuele klasse, maar het sterke
collectief werd het gehele seizoen gezien als de basis voor het
afdelingskampioenschap van Noordwijk in de eerste klasse A.
Het is duidelijk dat de zeekanters de titel veroverden door
hun constante spel. Daar waar de voornaamste concurrent,
DOVO, in een periode van vormcrisis punten verloor, bleef
Noordwijk overeind.
De creatieve, grillige Noordwljkllnlu-
bulten Jan Willem Bogers wil de titel
van zijn ploeg om die reden dan ook
best van het predikaat „terecht"
voorzien: „Ik denk dat Noordwijk een
wat slimmere ploeg heeft dan DOVO.
In de uitwedstrijd tegen die Jongens
hoorde ik de week eraan voorafgaand
dat zij tempo zouden gaan spelen. Wij
hebben al een wat oudere groep spe
lers,* dus dachten zij dat wij na de
pauze condltoneel ineen zouden stor
ten. Nou, de conditie was er dus wel,
want wij versloegen hen na rust. Ik
vind dat DOVO wat meer machine
achtigs heeft dan vorig jaar. Er is te
weinig inzicht."
Bogers voetbalt echter dit jaar ook in
een ploeg waar inzet het voornaamste
wapen is. Individualisten, zoals ook
Bogers er eentje is, hebben het per
traditie moeilijk in een op het collec
tief gerichte formatie. De linkerspits
wil dan ook wel kwijt een grote lief
hebber te zijn van franje op het veld,
maar wil ervoor waken dat mooie
staaltjes op het voetbalveld ten koste
gaan van alles.
Bogers: „Je moet, denk ik, twee soor
ten collectief onderscheiden. Noord
wijk voetbalt al zolang samen, dat er
automatismen gaan groeien. Wij pro
beren wel degelijk creatief te voetbal
len. Spelpatronen worden bij ons niet
ingestudeerd, maar het spelstramien
ligt vast door het jarenlange samen
spel. Elke speler bepaalt tijdens de
wedstrijd wat hij daaraan toevoegt
Een collectief als Quick Boys heeft
zich wel ingesteld. Dat is net een
machine waarin alle radertjes in el
kaar overlopen. Voordeel daarvan is
dat wanneer de vorm er niet is, er
altijd wel bepaalde patronen lopen.
Nadeel is, dat wanneer er één radertje
slecht draait, de hele machine ha
pert."
De versobering van het voetbal zet
haar treden in voetballend echter
steeds vaster, waardoor de ruimte
voor individualistische staaltjes af
neemt. Bogers: „Met een man in je
rug kun je nu geen bal meer aanne-
feit dat er jarenlang verkeerd is gese
lecteerd. In de tijd dat we voetballers
als Cruyff, Keizer en Swart hadden
werd er geselecteerd op loopvermo
gen. Nu zie Je weinig inzicht, weinig
techniek en veel loopvermogen. Pin
gelen mag niet meer. Toen is ook de
kreet geslaakt: iedereen is gelijk. Dat
is natuurlijk niet zo, want iedereen
heeft specifieke kwaliteiten." Indivi
duele acties zijn echt heel belangrijk.
Je kunt namelijk uren combineren,
dat is op zich heel nuttig, maar met
combinatievoetbal is het zo, dat als je
tegenstander maar goed genoeg ver
dedigt, je er nooit doorkomt. Met één
geslaagde individuele actie kun je
wel een wedstrijd beslissen.
Ik vind het dan ook nog altijd leuk op
de vleugel. Je bent primair aanvaller.
Ik heb er trouwens een hekel aan om
een man te volgen. Je moet vaak
gokken met het verdedigen van je
back. Als hij in het begin van de
wedstrijd diep gaat, en je volgt hem,
dan weet je zeker dat hij een tweede
keer weer gaat. Als vleugelspits moet
je erop hopen, dat je back de diepte
ingaat en niet wordt aangespeeld,
want dan gaat zijn plezier er wel al."
Het zal duidelijk zijn dat trainer John
Eelman (voor het zevende en laatste
seizoen bij de zeekanters werkzaam),
een grote rol hééft in de speelwijze
van het Noordwijk-van-dit-moment.
Noordwijk heeft een behoorlijk even
wichtige ploeg, die niet onterecht
vanmiddag voor de tweede wedstrijd
om de landstitel zaterdagvoetbal
speelt. Voorwaarde voor een goed
draaiend Noordwijk is echter wel een
strakke organisatie en veel concen
tratie.
Jan Willem Bogers: „Noordwijk is
goed als het iets nog niet heeft. In de
laatste competitiewedstrijd tegen
Barendrecht, ben ik me echt rot ge
schrokken. Na een goede eerste helft
zakte de ploeg helemaal in elkaar. Als
de instelling bij onze ploeg goed is.
kan Noordwijk erg veel, maar daar
schort het nog wel eens aan. Ik heb al
eerder meegemaakt dat de mentale
instelling te wensen over liet. In de
wedstrijden om het landskampioen-
men. Het vervelende is dat je steeds schap van "76 tegen LJsselmeervogels
minder ruimte krijgt. Het spelpleil en twee jaar geleden ook al tegen
gaat ook terug. Ik wijt dat aan het ACV, was dat eerder het gevaL"
Jan Willem Bogers schiet naast in de eerste wedstrijd ACV-
Noordwijk. Jack Soumeru (1) en doelman Doede ter Veld
zien het gebeuren.
Een gevaar dat nadrukkelijk op de van die concentratie na rust. Toch
loer lag in de eerste confrontatie om een teken aan de wand, waar de zeek-
de titel zaterdagvoetbal tegen ACV anters vanmiddag, wanneer de twee-
vorige week. De 3-0 nederlaag was de wedstrijd om vier uhr begint, hun
volledig te wijten aan het wegvallen voordeel mee zouden moeten doen.
Van onze sportredactie W, De stand tot nu toe ziet er, met
ma pvrv TWprf* Irin.~r mnr een no0 W"® volledige speeldag in
MARKEN Tweede Klasser Mar- j tweede klasse als volat uif-
ken, uitkomend in 2C heeft de Trouw- VOi°l
wisselbeker gewonnen. Met 63 doel- Marken63
punten heeft de eilandformatie zich DOVO58
vijf doelpunten boven DOVO ge- WOO52
speeld. In de laatste wedstrijd van de Enter Vooruif51
competitie klopte Marken ZCFC met ACV en Nieuw Lekkerland50
Van onze sportredactie
NOORDWIJK Sjoerd Boot,
spits van zaterdag eerste klasser
Noordwijk speelt volgend seizoen
voor eerste divisie vereniging Tel
star. Boot gaat, in tegenstelling
tot geruchten, wel degelijk op
profbasis voetballen en zal geen
amateur bhj ven. Naast Boot ver
trekken voorts Ruud Bröring
(SHO), Kees Karstens en Bob Sut-
torp (Lisser Boys) en Hans West
geest (SJC). Jan Willem Bogers.
die ook begeerd wordt door Tel
star heeft nog besluit genomen.
Bij ACV vertrekken zoals bekend
Ronald Manders en Jack Soume
ru (beëindigen him carrière) en
Rolf Veneboer (Emmen). Bij de
club uit Assen komen Jan 8mid
(Hoogeveen) en Henk Ooosen
(Leek).
Programma
Nacompetltle IA: DETO-OWIO8 (2.301.
Nacompptitie 1B: Huizen-Bennekom <5.001.
Hckrr kwartfinales; Volendam-IJmuiden f2.00>.
Uitslagen
zaterdagvoetbal
Tweede klasse A: Oranje Wit-De Zwervers 2-5.
Tweede klasse B: Spirit-Jodan Boys 6-0. Bolnes-
Lisser Boys J-2.
Tweede klasse C: Maren-ZCFC 8-2.
Tweede klasse O: Voorwaarts V.-Vroomshoopse
Boys 2-0.
Van onze sportredactie
AMSTERDAM De loting om de
kwartfinale van het toernooi om de
KNVB-beker heeft het volgende re
sultaat opgeleverd:
AZW-Arnemuiden
Oranje Nassau-DOVO
Rijnsburgse Boys-Bennekom
Volendam-IJmuiden
De wedstrijden worden, op Volen
dam-IJmuiden na, gespeeld op 3 juni,
19.00 uur. Genoemd duel wordt mor
gen gespeeld.