Een mooie taak voor verontruste remonstranten
Emancipatie geen luxe probleem
'Preekjes' in bijbels vertelboek
Trouw
Staatssecretaris op jaarvergadering Christen Vrouwenbond
Zaterdag
31 mei
r!ö jaarbeurs
Utrecht
Sluit uw hart niet dicht
Giro 901.000 van In de Rechte Straat
VANDAAG
VOORBIJGANGER!
VRIJDAG 30 MEI 1980
KERK
TROUW/KWARTET
door A. J. Klei
In ons vaderland treffen we
niet slechts verontruste
roomsen en verontruste
gereformeerden aan, maar
ook verontruste
remonstranten. Deze laats ten
hebben zich verenigd in de
werkgroep „Waakten
Weegt", welke naam valt te
beschouwen als een fraaie
vrijzinnige versie van de
bijbelse opwekking om te
waken en te bidden. Men kan
er desgewenst ook een
enigszins verheven variant
van wikken en wegen in zien,
daar zal lk geen punt van
maken.
De mensen van „Waakt en
Weegt" zijn benauwd dat de
remonstrantse broederschap
te veel op de llnks-politleke
toer gaat en zij hebben zich
onlangs door het
oud-kamerlid J. H. Scheps
later vertellen dat. het geen
pas geeft, steeds de
wijsvinger waarschuwend op
te heffen tegen Zuld-Atrika,
want we moeten eerst maar
eens naar onszelf kijken.
Nu rijst de vraag, wat de
Wakers en Wegers dan met
hun wijsvinger moeten doen.
Ik weet daar een mooie
oplossing voor. die wijsvinger
dient te worden opgestoken
tegen alle remonstranten die
er vrede mee hebben, dat de
oude remonstrantse kerk aan
de Keizersgracht te
Amsterdam staat te
verkommeren.
Die oude remonstrantse kerk
ln Amsterdam, de grootste
schuilkelder te omzent,
bestaat 350 Jaar en dat gaat
de broederschap vieren.
hoewel in dit kostelijke
monument sinds het einde
van de Jaren zestig geen
dienst meer gehouden wordt
De Amsterdamse
remonstranten kruipen
zondags óf in zo'n
karakterloze vooroorlogse
villakerk óf ln een modern
bouwsel dat ook niet bar
inspirerend ls. Zij doen dit
weliswaar niet ln groten
getale, omdat de meesten van
hen liever uitslapen, maar het
blijft een uiterst bedenkelijk
verschijnsel.
Zodra lk er lucht van had
gekregen, dat de
remonstranten hun oude
schuilkerk toch niet geheel
vergeten waren, repte lk mij
daarheen teneinde de huidige
toestand ln ogenschouw te
nemen. Ik was er JAren niet
geweest, de laatste keer was
voor een bespreking met dr.
O. J. Hoenderdaal, die hier
toen nog dominee was (hij is
inmiddels geëmerlteerd
hoogleraar). In de kerk trof lk
Jan Pasveer, die zojuist met
een koorklas van het
conservatorium psalm 100
van Vaugham Williams
gestudeerd had. Zijn
aanwezigheid schonk me de
aangename zekerheid dat in
dit gebouw op gezette tijden
nog gewijde klanken klinken.
Toen Jan Pasveer weg was,
liep ik met langzame passen
de heerlijke, bruinige ruimte
door. Ik zeg: bruinig, want
het is een houten kerk,
tenminste van binnen, de
buitenmuren zijn van stéen,
een eigenaardige
constructie. Bedachtzaam
beklom lk de belde
gaanderijen, ik zocht het
Remonstrantse panden aan de Keizersgracht in
Amsterdam. Rechts een gedeelte van de in 1881
gebouwde gevel met de toegang tot de schuilkerk.
Illustratie uit „Vrijburg".
vertrek op waar dr.
Hoenderdaal me indertijd
ontvangen hadhet stond
nu vol met
slaginstrumentenkeek
hoe het licht viel door het in 't
gewelf aangebrachte raam en
bewonderde de prachtige
orgelkas. Het was alles van
een nogal verlepte
voornaamheid, die me
weemoedig stemde.
Bulten scheen de zon. Op de
stoep van een der
grachtenpanden, waarachter
de kerk verborgen ligt, zat
een aantal
conservatoriumleerllngen te
praten. Tot aan het eind Van
de negentiende eeuw kon Je
niet vermoeden dat hier
achter een paar hulzen een
geweldige kerk stond. In 1881
kreeg één gevel van
Keizersgracht 102, een
aandoenlijk kerk-achtlg
uiterlijk.
Terugfietsend langs de
gracht bedacht lk, hoe hier in
de eerste helft van de vorige
eeuw de koetsen gereden
zullen hebben van deftige
remonstranten, die de
befaamde kanselredenaar
Des Amorie van der Hoeven
sr. waren gaan horen. Of hoe
veel later, in deze eeuw, langs
deze gracht dames ln
tweedpak zich voortbewogen
op een rijwiel met
gezondheidszadel
nagenietend van de mooie
gedachten van Tony de
Ridder. Of zou die hier nooit
gepreekt hebben in haar
paarse toga?
Kort na mijn bedevaart naar
de oude remonstrantse kerk
ontving ik een bundel
opstellen, samengesteld ter
gelegenheid van het 350-jarig
bestaan van de kerk. Deze
110 pagina's tellende en fraai
ogende uitgave kreeg de
naam, die in de zeventiende
eeuw vaak werd gegeven aan
Amsterdam als asielplaats
voor drukkers, vrijdenkereen
vervolgden: „Vrijburg".
De opzet van dit boekje ls,
naar me voorkomt, even
origineel als doeltreffend. De
eerste bijdragen zijn gewijd
aan de zeventiende eeuw: aan
de mensen die de kerk
bouwden, aan de bouw (en
verdere historie) van de kerk,
en aan het godsdienstig en
cultureel klimaat van die tijd.
Hierna volgen hoofdstukken
die zich bezighouden met wat
tegenwoordig in onze cultuur
en samenleving gaande is en
hoe daarin oude city-kerken
kunnen functioneren; in dit
verband worden de plannen
met de Nieuwe Kerk op de
Dam belicht en aard en
achtergrond beschreven van
de activiteiten ln en om de
Mozes en Aflronkerk en de
Amstelkerk (heide ook ln
Amsterdam).
Een en ander voert organisch
naar het slotopstel van dr. J.
van Goudoever (de naam van
deze Amstelveense predikant
is nadrukkelijk aan dit boek
verbonden), waarin het gaat
om de toekomst van de oude
remonstrantse kerk. De
schrijver werkt een utopisch
plan voor het jaar 2000 uit:
dan zal op deze kerk, die niet
gebouwd ls „als een
kerkgebouw voor het
establishment, maar als
gehoorzaal voor dissidenten",
de naam „Vrijburg" van
toepassing zijn. Ik moet
zeggen dat mijn aansporing
om alsjeblieft weer te gaan
kerken op de Keizersgracht,
schriel afsteekt bij hetgeen
dr. Van Goudoever voor ogen
staat omtrent de bestemming
van kerk en bijbehorende
panden.
Ik loop niet alle opstellen na,
lk stel alleen vast dat de
deskundigheid van de
auteurs de leesbaarheid
geenszins ln de weg staat.
Twee medewerkers noem lk
met name. Ten eerste drs. J.
G. Gaarlandt: omdat hij
tegenover me gewoond heeft
en omdat hij even beknopt
als helder de opvattingen van
Huub Oosterhuls
(Amstelkerk) doorgeeft.
Vervolgens H. J. Zantkuijl:
omdat ik terstond afvloog op
zijn uitvoerige en royaal
geïllustreerde bijdrage over
de architectuur van de kerk.
Bij hem vond lk het
hierboven genoemde jaartal
1881 en las lk dat het grote
bovenlicht in het gewelf
aangebracht werd in 1876,
naar ontwerp van J. Springer
(wie van de gebroeders? Je
had J. B. en J. L. Springer).
De heer Zantkuijl veizwljgt
dat van het oorspronkelijke
achttiende-eeuwse orgel
alleen de kas gespaard bleef
bij een ingreep aan 't begin
van deze eeuw.
„Vrijburg" mist volstrekt de
tuttigheid, welke kerkelijke
gedenkschriften nog wel eens
wil aankleven. Ik betreur dit,
lk was dolgraag enige lieve
anekdotes tegengekomen
over koetsjes en
kanselredenaars, stichtelijke
stonden en gevulde
gaanderijen. Misschien ls 't
beter van niet, anders was lk
waarschijnlijk nooit op die
mooie taak voor „Waagt en
Weegt" gekomen.
ADVERTENTIE
Alleennon en? Voor zelfstan
dig wonenden tot 35 Jaar, 21-22 Juni
Den Alerdinck, Laag Zuthem (teL
05290-541).
Vrouwen en geloven, voor vrou
wen die actief Zijn in de gemeente, 23-
26 Juni, 't Dackhues. Huissen (tel.
085-259105).
waarin opgenomen: De Rotter
dammer. mot Dordta Dagblad,
Nieuwe Haagse Courant mat
Nlouwe Leldse Courant
Ultgevo: Trouw/Kwartet BV
Hoofdredacteur Jenze Tamminga
Directeur ing. O Postma
HOOFDKANTOOR
Postbus 859
1000 AW Amsterdam
Wibautstraat 131 Amsterdam
tel 020-913456
telex 13006
Postgiro 66 00 OC
Bank Ned. Credietbenk
Rekenmgnr 2300 12 574
Gemeentegiro Amsterdam
XI1000
REGIO ROTTEROAM/DORDRECHT
Postbus 94fl
3000 AX Rotterdam
iel 010-115588 (abonnementen
en bezorging)
tel 010-115588 (redactie)
tel 115700 (uitsluitend voor
advertenties)
WestblaaK 4
Rotterdam
REGIO DEN HAAG/LEIDEN
Postbus 101
2501 CC Den Haag
tel 070-469445
(abonnementen en bezorging)
tel. 070-469445 (redactie)
tel 070-468864 (uitsluitend voor
advertenties)
Parkstraat 22 Den Haag
REGIO NOORD/OOST-NEDERLAND
(abonnementen en bezorging
Postbus 3
8000 AA Zwolle
tel 05200-17030
Melkmarkt 56 Zwoite
Abonnementsprijzen:
Per maand 16.98
Per kwartaal 50.95
Per hart jaar 101.90
Per jaar 201.60
Advertentietarieven op
aanvraag
Telefonische abonnementenop
drachten (zie adressen boven)
Opgave familieberichten 9-19 30
van maandag t/m vrijdag Op
zondag van 18-20 uur telef 020-
913456
Opgave mmi-advertenties lef.
020-936866 of schnfteli|k aan
Mmi-Adv afdeling, postbus 433
1000 AK AMSTERDAM
Adreswijzmgen urtskirtend schnf-
tef'ik aan onze Amsterdamse
Van een onzer verslaggevers
UTRECHT Emancipatie ls
geen luxe-probleem. Dat wil
zeggen, dat het geen zaak is
waaraan we alleen zouden
mogen werken ln goede tij
den. Ook nu het economisch
slechter gaat moeten we net
zo serieus aan de emancipatie
van de vrouw (en wat dat aan
kosten met zich meebrengt)
blijven werken. Mannen en
vrouwen hebben zowel ln goe
de als ln slechte tijden belden
het recht om zich zo goed mo
gelijk te ontplooien. Dat kun
Je niet opschuiven naar de
toekomst.
Dit zei mevrouw Jeltlne Kraaijeveld,
staatssecretaris voor emancipatieza
ken gisteren in Utrecht, waar zij
sprak op de Jaarvergadering van de
Nederlandse Cchrlsten Vrouwenbond
(CVB).
In diezelfde lijn lag het antwoord dat
mevrouw Kraaijeveld aan een van de
aanwezigen gaf, die vroeg of het in
deze tijd wel verantwoord is dat man
en vrouwen beiden werken en zo
doende een dubbel Inkomen hebben,
terwijl er gezinnen zijn waar alleen
maar een werkloosheidsuitkering
binnenkomt.
Rechtvaardig
Heel duidelijk gaf zij als haar mening
dat getrouwde vrouwen ook in slech
te tijden een betaalde baan mogen
hebben. „Ik vind dat niet a-soclaal.
Wanneer er ln een dergelijk gezin een
groot inkomen binnenkomt, weet de
belastingdienst ze heus wel te vinden.
Ik vind dat ook rechtvaardig: wan
neer er veel geld wordt verdiend mag
daarvan best een redelijk deel naar
de overheid toevloeien om er allerlei
noodzakelijke dingen van te betalen,
niet alleen op defensiegebied. Boven
dien: er wordt altijd maar hoog opge
geven van de inkomens van de gezin
nen, waarvan zowel de man als de
vrouw werken. Maar gaat het daar nu
echt om topinkomens? Welnee. Er
zijn veel meer gezinnen, waar de
vrouw gaat werken om een hoognodi
ge aanvulling op het inkomen te krij
gen, dan gezinnen met topinko
mens."
„Trouwens, waarom wordt er wel al
tijd gesproken over een gezin met een
dubbel inkomen wanneer de getrouw
de vrouw werkt maar nooit wanneer
er in zo'n gezin een werkend kind ls?
Dan heb Je toch net zo goed meer
inkomen in één gezin? En daar zegt
niemand wat van," aldus mevrouw
Kraaijeveld.
Duidelijk
ADVERTENTIE
telkens als u dit kinderkopje ziet, bedelend
om een Nieuw Testamentje 2,63). Zoekt niet
steeds naar uitvluchten. Stel niet langer uit.
Open uw hart en uw blauwe boekje.
te Velp, met verm. NTBr.
Ook een andere aanwezige die de
huisvrouw toch weer vooral met de
neus op haar plichten jegens gezin en
kinderen wilde drukken in plaats van
haar de mogelijkheid te geven een
baan te nemen, kreeg een heel duide
lijk antwoord van mevrouw Kraaije
veld.
„Natuurlijk staan de belangen van
een kind centraal wanneer beoor
deeld moet worden of de huisvrouw
buitenshuis gaat werken. Aan de an
dere kant: zou het nu zo vreselijk
voor kinderen zijn om 's middags
over te blijven op school, waardoor
hun moeder een baan kan hebben? Ik
ben zelf schooljuffrouw geweest in
een dorp, waar de helft van de kinde
ren wegens te grote afstanden tussen
de middag niet naar huis kon. Ik heb
nooit gemerkt dat die kinderen ver
minkt zijn door onder onze hoede
over te blijven," zei zij.
In haar toespraak legde mevrouw
Kraaijeveld uit wat voor haar en voor
haar beleid belangrijke punten zijn:
er moet tegelijkertijd gewerkt wor
den aan de emancipatie van de vrouw
als aan die van de man, anders loopt
de zaak spaak; emancipatie is een
proces van veranderen in een groei,
dat niet een twee drie zijn beslag
krijgt, er moet gezocht worden naar
een nieuw evenwicht; iedereen moet
werken aan zijn of haar eigen emanci
patie en de emancipatie-denkbeelden
moeten doordringen in alle hoeken en
gaten van de samenleving, in alle
organisatievormen, in de kerken, in
het bedrijfsleven, ln het onderwijs, ln
de vakbonden omdat er dan pas spra
ke is van een emancipatie die echt
rust op wat de bevolking wil; mensen
mogen elkaar geen emancipatiemo
dellen opdringen en de emancipatie
strijd mag niet ontaarden in een soort
klassen- of r assens tri jd. waarbij de
ene sekse de macht van de andere wil
mevrouw Kraaijeveld
overnemen.
Ten slotte zei mevrouw Kraaijeveld
het belangrijk te vinden dat de vrou
wen prioriteiten stellen in hun eman
cipatiestrijd en dat ze daarbij, ook al
hebben ze zelf allerlei gerechtvaar
digde wensen en eisen, toch die van
minder bedeelde vrouwen laten voor
gaan.
Zij denkt daarbij vooral aan de verbe
tering van de positie van de vrouwen
van gastarbeiders in ons land en aan
die van de vrouwen ln de derde
wereld.
door ds. Wonno Bleij
Er is een nieuw bijbels vertelboek, een boek dat dan ook zo
heet, geschreven door Heieen Goudt, van tekeningen voorzien
door Geeske van Tienhoven, Uitgegeven door Voorhoeve in
Den Haag, 295 pagina's dik en 44,50 kostend.
Dit boek heeft toch weer een andere
formule dan menige andere kinder
bijbel/bijbels vertelboek. De vertel
lingen (de bekende keuze uit Oud- en
Nieuw Testament) worden ingebed in
in- en uitleidingen die op kleine
preekjes lijken. Nu is daarvoor veel te
zeggen. Het bijbelverhaal zonder
meer navertellen heeft als bezwaar,
dat opmerkingen, die het verhaal als
zodanig kunnen verduidelijken ont
breken
Men kan ook moraliserend vertellen.
En heel vaak kan men uit de kinder
bijbel dan ook leren dat stoute kinde
ren Jezus niet liefhebben en zoete
kindeen wél.
Maar in dft boek gaat het om preek
jes, niet moraliserend maar wel flink
dogmatiserend. En dan is het de dog
matische wereld van de middenor-
thodoxie en daar weer een ruk rechts
var\. En dat lukt best aardig zolang
als het goed gaat. Ik vind, dat het op
echt de Allerlaatste bladzij absoluut
fout gaat. Jammer, maar je künt die
bladzij er uit scheuren, de rest is
namelijk bepaald lezenswaardig!
Slotwoord
Wat is er aan de hand? Er staat een
Slotwoord. Ik citeerd: „Kinderen mo
gen weten, dat ze bij de Goede Herder
horen. Hij roept hen bij hun naam. Ze
mogen allemaal komen. Wanneer ze
ouder geworden zijn, kiezen ze open
lijk wie ze voortaan dienen willen. Ze
hebben de stem van God gehoord en
het aan hen om te antwoorden. Wie
ja zeggen, mogen weten dat ze het
geloof uit Gods hand ontvangen heb
ben en dat Hij hen rechtvaardig heeft
verklaard. Niemand of niets kan hen
meer van zijn liefde scheiden. Wie
Hem geen antwoord schenkt, staat
schuldig tegenover zijn. Schepper.
(cursievering van mij, wb).
Om dat laatst gaat het mij nu. Afge
zien van het feit dat dit geen kinder
taal is (die overal elders in het boek
prima aan de orde is), is het pastoraal
ten ene male onverantwoord als
het al goede bijbelse theologie is
om een kind met deze tekst te laten
zitten. Want we nemen aan, dat kin
deren zo'n boek ook wel eens alleen
lezen. En wie begeleidt het „schuldig
staan tegenover zijn Schepper" dan?
Dit moeten we onze kinderen niet
meer aandoen. We weten overigens al
450 jaar, ook in de calvinistische krin
gen. dat de Reformatie de bijbel las
met het oog op de .rechtvaardiging
van de goddeloze"! Nu op de laatste
bladzij Heieen Goudt daarover
zwijgt, scheur ik voor mijn kinderen
deze laatste bladzij uit het boek.
Veel gelukkiger pen voerde de schrijf
ster op blz. 106, waar over Job gehan
deld wordt. God en de Satan hebben
De twaalfjarige Jezus in de tempel. Illustratie uit het Bijbels
vertelboek dat ds. W. Bleij, luthers predikant te Amstelveen,
bespreekt.
over Job gepraat en de geschiedenis
met Job voltrekt zich. Als alles achter
de rug is, besluit het verhaal: „Wij
mogen er niet nóg een keer bij zijn,
daar ln de hemel, om te horen wat
verder besproken is tussen de Here
God en satan. Alleen Jezus heeft later
gezegd: ,Jk zag de satan als een blik
sem uit de hemel vallen." En nog
diezelfde dag voegde Hij eraan toe:
„Verheug je. dat je naam staat opge
tekend in de hemel!"
Ik vind dat Jezus hier op een geheel
natuurlijke en legitieme wijze in de
Oudtestamentische vertelling wordt
te spreken gebracht En zou het niet
helemaal kloppen wolgens welk
principe dan overigens? hier ademt
het tenminste de sfeer van de Goede
Boodschap!
Avondmaal
Ik kan het niet laten even precies te
kijken naar wat de schrijfster doet
met de inzetting van het Avondmaal.
Ik citeer weer (blz. 246):
„Pas later hebben de discipelen be
grepen wat Jezus hun gaf in deze
nacht. Hij gaf zichzelf ln brood en
wijn (dat is goed luthers!-wb). Het
teken dat Hij redt en verlost. Wie van
het brood proeft dat de Here Jezus
geef en de wijn drinkt, mag bij Hem
horen, en is voor altijd veilig. Als
jullie later groot zijn (geen kinderco-
munnie dus - wb), dan mogen jullie in
de kerk de feestmaaltijd houden van
brood en wijn. Dan mogen Jullie aan
Jezus denken (goed calvinistisch!-
wb). Aan wat Hij voor ons deed. En
als Hij weer bij ons komt en de nieu
we aarde er zal zijn, mogen wij samen
met Hem een feestmaltijd houden."
enz.
U ziet, Je moet op Je woorden letten
als Je dogmatiserend commentaar
geeft. „Aan Jezus denken" is abso
luut een onvoldoende omschrijving
van het begrip „tot mijn gedachte
nis". Men zou maar eens moeten le
zen wat de VU-hoogleraar Lammens
over dit woord „gedachtenis geschre
ven heeft. En al zette ik in de tekst
„goed calvinistisch" ik denk toch
dat menige calvinist dit een te mage
re omschrijving van het Avondmaal
vindt, terwijl er op menige plaats in
dit boek treffende dingen worden
gezegd.
Verloren
Eén slotopmerking: de gelijkenis van
de verloren Zoon mag niet verteld
worden alsof er maar één zoon was!
Nou nog mooier! Het gaat in dat
verhaal Juist om twee zonen! En de
ene wegloper werd een teruggevonde
ne en de thuisblijver was eigenlijk
een verlorene. Het zoonschap ls hier
in het geding en niet de thuiskomst
van een vroegrijpe Benjamin! Maar
goed. Best een fijn boek, maar je
moet er wel bij blijven praten, jij en
jouw voorlezer
BEGEL EN MAAT
Naar aanleiding van die vermelding
namelijk dat Petrus en Johanneso
het negende uur, het derde gebed»
van de dag, naar de tempel gingen
(Handelingen 3 vers 1) hadden we
rt even over regel en maat Ik kan m
zeggen dat ik een bewonderaar vu
regel en maat ben. De ben ook g
om een beetje te steigeren als erg«
en dan vooral inzake godsdienstig
aangelegenheden, zo sterk de nadn
gelegd wordt op orde en regel en di
alles zo blijven moet als het is. Ik bi
dan altijd klaar om te vragen:
waarom dan? Waarschijnlijk uiteq
soort afkeer van sleur en inhoudsii
gewoonte. Toch is er natuurlijk eet
groot onderscheid tussen sleur en
re gel-en-maat. In de sleur is een soi
kloof aanwezig. Een kloof tussen
vorm en inhoud. De vorm staat no|
overeind, bidden aan het begin en
eind van de dag en verder twee ke
bij iedere maaltijd bij voorbeeld.
Want zo was dat vroeger ln heel vi
gezinnen. Niet zelden werd dat do
hen die altijd dezelfde woorden
moesten aanhoren of uitspreken!
als een soort sleur ervaren. Ik v
wel. dat hoeft ook nog niet, maar
t was wel vaak zo. Het vereist
namelijk een grote mate van gele
aandacht om altijd weer dezelfde
woorden uit te spreken zonder dat
«vervalt in het voortbrengen van
klanken die niet meer tot je
doordringen. Dan kom je dichtbij
opzeggen van de Arabische tekst i
de Koran, zonder dat je hoeft te
begrijpen wat je zegt, omdat die tc
zelf bijna magische kracht heeft. I
hebben we 't niet geleerd. Ik denki
het een voortdurende opgave is om
regel en maat te houden en tegelijk
helemaal bij te zijn ais je met de
eeuwige God spreekt, want dat is
bidden toch. Misschien moet Je hel
dan in je gesprek betrekken en
't minste wat je kunt doen is dat je
kritisch op blijft letten.
Beroepingswerk
NED. HERV. KERK
Beroepen te Nootdorp (toez.):
Keyzer te Dongen; te Dubbel
(toez.): A. Jonkers te Ens.
Aangenomen naar Werkendam:
Droegers te Bodegraven.
Bedankt voor Nleuw-Loosdrech
Th. W. Quak te Vianen; voor 1
dert: J. C. vd Vlist te Vroomsho
Afscheid op I juni van Lod
(krachtens overgangsbepaling 271
J. Aaij, ber. te streekgem. De
slag; van Rijswijk (ZH): A J.
Cruyningen, ber. te Nijmegen;
Ammerstol (krachtens overgang
paling 277 E): A. W. Poortman t
Westerbork; van Boxtel (bijstart
het pastoraat): C. E. van Voorthuj
wegens emeritaat; van Wassenati
'A. G. van Zanten ber. te Groenk
Intrede te Bóven-Hardinxveld: M
van den Akker uit Rijssen; te Ou
en Nijehorne: T. H. Dijkstra uit I
(krachtens overgangsbepaling 271
Ite Renesse: T. S. Faber, kand.
Zeist; te Damwoude: T. Lekkerket
uit Ede; te Harderwijk: H. A. Sana
uit Streefkerk; te Slledrecht: H.
Stauttener uit Huizum (Fr); te 2
J. C. Schuurman, kand. uit Putten
Witmarsum: mevr. A. T. de Vi
kand. uit Utrecht.
EV. LUTH. KERK
Afscheid van Groningen: D.
Strasser wegens benoeming tot p
tor in de rijkspsychiatrische Infi
ting te Eindhoven.
GEREF. KERKEN
Beroepen Te Apeldoorn: C. J.
Drift te Alblasserdam.
Aangenomen naar Hallum:
Praamsma te Nieuweroord.
Afscheid van Vlissingen: E. Hoo
werf ber. te Nieuwerkerk a.d. IJ#
Intrede te Bergum ('s morgens) J
Fokkens uit Kolhom; te Qiei
dam-Nederhardinxveld: F. de Jo
uit Dokkum; te Oss; L. J. Koffet
uit Kamerik-Nieuwerbrug a.d. R
te Bergum ('s middags): H. N.
Mooij uit Buitenpost; te Heerht
waard: B. J. G. Roolvink uit 0
land-Noordeloos.
Bevestiging te Utrecht (evang.
versiteitsgem. te Utrecht, als stu(
tenpredikante): mevr. A W. Rijp
ma kand. te Utrecht.
NED. GEREF. KERKEN
Beroepen te Urk: A. vd Dussen
Hardinxveld-Giessendam.
GEREF. KERKEN (VRUG.)
Afscheid van Vlissingen: B. Kil
huis ber. te Voorburg.
CHR. GEREF. KERKEN
Afscheid van Mijdrecht: M. W.
wenhuijze wegens emeritaat
GEREF. GEM. IN NED.
Beroepn te H. I. Ambacht: A.
Straalen te Barneveld.
Charismatische retraite O.l.v. i
dré Beijersbergen te Boxmeer, lf
juni. Aanrti. tel 040-515792.
Bijbelse en medische zendinfi
meenschap (BMZG), informatie*
met drs. P. J. van Kampen („de N
kenis van de oosterse religies")
Jeanette 8hort („het zendingswert
Azië"), zaterdag 7 juni, 10 uur,
ventkerk. Ringweg Kruis kamp
Amersfoort. Inl. tel 01820-18562.
