Rijke landen krijgen nu rekenm
f
Tekening van een lezer
Trouw
uitslag onderzoek
illegale stortinga
Ramen gelapt...
SPIERPIJN!
de sleutelhanger heet hendrik
Commentaar
Jen signaal (1)
Chemisch afval hinderlijk bijprodukt van de welvaartsgroei
Jen signaal (2)
Is
ip
1 (Werkgroep slachtoffers seksueel geweld
honds
aangepast
bevrijding
één kind
DONDERDAG 29 MEI 1980
BINNENLAND
TROUW/KWARTET
let is, na het slaken van de banden
lussen het NKV en de KVP, een
niet mis te verstaan signaal dat een
teel van de CNV-achterban zich
voldoende in het CDA herkent,
zich zelfs van deze politieke par-
ij vervreemd gevoelt, onder meer
,mdat eén christelijke sociale poli-
iek zou ontbreken. Dreigt het
CDA zich niet definitief van de
,erknemersmassa te verwijderen?
[over is het natuurlijk niet en het is
iog maar de vraag of het ooit zover
al komen. Een groot deel van de
lachten vloeit immers voort uit de
amenstelling van het kabinet. Het
preekt bijna vanzelf dat een coali
tie van CDA en VVD een voor de
akbeweging minder aansprekend
«leid zal voeren. En dat bijgevolg
de relatie ook gespannener zal zijn
dan bijvoorbeeld onder het kabi
net-Den Uyl het geval was. Zo goed
als trouwens de werkgevers zich
onder het laatste kabinet weer mis
kent achtten.
Dit verschil in coalitie verklaart
daarom wel het een en ander, maar
toch ook weer onvoldoende. Met
name een vakcentrale als het CNV
heeft er altijd zwaar aan getild niet
de kleur van het kabinet maar het
beleid te beoordelen. Bij dit alles
hecht het CNV ook zeer aan de
parlementaire besluitvorming. En
"het ligt zeker ook niet in de lijn van
deze organisatie zich bij de ministe
of geringste tegenvaller uitvoerig te
gaan beklagen. Er steekt daarom
meer achter de klacht van het CNV.
door Hans Schmit
Wat zich een beetje gewroken lijkt
t hebben is de bij uitstek verant
woordelijke opstelling van het
JNV. Meer dan bij voorbeeld de
^IV, is het CNV geneigd mee te
denken in (on)mogelijkheden van
iet te voeren beleid. Zo heeft het
NV, om ons tot het afgelopen half
aar te beperken, zich bereid ge-
oond tot een groter loonoffer dan
de FNV. We mogen gerust aanne-
:h men dat het de centrale moeite
leeft gekost deze lijn aan de achter-
lan uit te leggen, temeer waar de
ionden toch vaak zij aan zij moe-
aien optrekken met hun collegebon-
a«den van de FNV.
n( jlet op die manier verantwoordelijk
di rillen zijn, waarbij de solidariteit
'B net de laagste inkomens en de
ociale uitkeringen, ongetwijfeld
m grote rol zal hebben gespeeld,
ai vekt echter ook verwachtingen dat
K lan de eigen opvattingen ook heel
ladrukkelijk zullen meewegen in de
n liteindelijke besluitvorming. En
Ju uist op dat punt heeft de CDA-
Sr ractie het CNV teleurgesteld. Er
n iwam een loonmaatregel, waarmee
het CNV in feite buiten spel werd
st pzet.
ii
hl zijn er natuurlijk zwaarwegende
imenten aan te voeren waarom
loonmaatregel toch noodzake-
'as en de CDA-fractie heeft die
vanuit haar verantwoordelijk-
heid tót gelding gebracht. Het CNV
heeft zich er echter onvoldoende in
kunnen herkennen. Voor een deel
komt dit omdat de vakcentrale juist
vanwege haar verantwoordelijke
opstelling veel verwacht van de
CDA-fractie, waarschijnlijk te veel.
De fractie is nu eenmaal geen zet
baas van de vakbeweging.
Omgekeerd heeft de CDA-fractie
toch onvoldoende kans gezien haar
beleid herkenbaar te doen zijn voor
de CNV-achterban. Die kritiek is
tot op zekere hoogte terecht. Het
bezuinigingsplan Bestek '81 adem
de een te eenzijdige financiële bena
dering van de problemen waarvoor
ons land staat. En ook bij de jong
ste bezuinigingsvoorstellen komt.
wat met een fraaie term wordt
genoemd, het flankerend beleid
maar moeilijk van de grond. En
juist bij dat beleid gaat het om voor
de vakbeweging belangrijke zaken,
zoals het scheppen van arbeids
plaatsen. de vermogensaanwasde-
ling, de winst- werkrelatie en noem
maar op.
Op een of andere manier ziet het
CDA geen kans dit soort zaken
goed voor het voetlicht te krijgen
Het is al bezuinigingen wat de klok
slaat. Tegen die achtergrond be
hoeft men zich ook niet te verbazen
over gevoelens van vervreemding
bij een deel van de CNV-achterban.
DEN HAAG In een tijd dat
de bomen tot de hemel lijken
te groeien, kijk je niet naar
beneden. Het kostte dan ook
weinig moeite je in de jaren
van ongeremde welvaarts
groei te ontdoen van een van
de hinderlijke bijkomstighe
den van die vooruitgang: de
toenemende stroom chemi
sche afvalstoffen. De bodem
en de zee leken ideale, want
geduldige en vooral goedkope
stortplaatsen, die de hinder
lijke bijkomstigheden aan het
oog van de samenleving ont
trokken.
Moeilijk was het niet: je zit met che
misch afval, je belt een transportbe
drijf en aan de poort geef je het af aan
de goedkoopste, want je moet, mede
in het belang van de werkgelegenheid
en de aandeelhouders, aan het rende
ment en de concurrentiepositie den
ken. Nog goedkoper is het afval in de
bodem van je eigen terrein te begra
ven, maar dat mag eigenlijk niet. De
transporteur zit ook nauwelijks met
het afval in zijn maag: veel gemeen
ten zien een stortplaats als een aan
vullende inkomstenbron of laten de
voor uitbreiding benodigde terreinen
graag op de goedkoopste wijze
ophogen.
De samenleving in de rijke, geïndu
strialiseerde landen heeft inmiddeld
voor deze slordigheden en kortzich
tigheden een fikse rekening gepresen
teerd gekregen. In de bodem van de
Verenigde Staten liggen miljoenen
tonnen chemisch afval die het welzijn
van de bewoners bedreigen. Voor het
op een gifbelt gebouwde dorp Love
Canal aan de Niagara-watervallen is
dezer dagen de noodtoestand afge
kondigd; sinds twee jaar worden er
gezinnen geëvacueerd.
Nederland is dit jaar wakker geschud
door de gifaffaire in Lekkerkerk,
waar een woonwijk bleek te zijn ge
bouwd op vaten met chemisch afval
en ontruiming onvermijdbaar was.
Kosten: minstens 130 miljoen gulden.
Lekkerkerk heeft ook in Nederland
de omvang en de ernst van de legale
dan wel illegale stort van chemisch
afval in brede kring duidelijk ge
maakt. Het gevolg is een stroom van
meldingen over bodemver
ontreinigingen. Vele mensen blijken
zich nu te herinneren in het verleden
getuige te zijn geweest van of te heb
ben meegewerkt aan illegale stort.
Die informatie kan een aardige aan
vulling geven op de officiële inventa
risatie, waar minister Ginjaar (volks-
De stortplaats in Tilburg waar chemisch afval terechtgekomen is
gezondheid en milieuhygiëne) de pro
vincies om heeft gevraagd. Die lijsten
moeten voor het eind van het jaar
gereed zijn, waarna een plan kan wor
den opgesteld om in ieder geval de
gevaarlijkste stoffen zo snel mogelijk
op te graven en onschadelijk te
maken.
Greep overtieid
Naast het opsporen en opruimen vam
de vervuiling in de Nederlandse bo
dem (een-gigantische operatie die een
veelvoud zal gaan kosten van wat een
zorgvuldige behandeling destijds zou
hebben gekost), is het van belang dat
de overheid een stevige greep krijgt
op de chemische afvalstoffen en de
wijze waarop wij ons ervan ontdoen.
De ervaringen die de Amerikaanse
overheid hiermee heeft opgedaan, ge
ven-weinig aanleiding tot optimisme.
Hoewel in de VS reeds in 1976 een
strenge wetgeving tot stand is geko
men, blijken overheid en industrie
het moeilijk met elkaar eens te kun
nen worden over vragen als wat nu
eigenlijk gevaarlijk is.
Ook in Nederland ziet het er niet naar
uit dat de overheid de zaak op korte
termijn stevig in handen zal kunnen
krijgen. Zo is nog nauwelijks bekend
hoeveel chemisch afval er Jaarlijks
ontstaat, hoeveel van dit afval op
verantwoorde wijze kan worden ver
werkt en wat met het niet verwerkba
re afval kan worden gedaan. Boven
dien bestaat er bij het bedrijfsleven
weinig animo zich in te zetten voor de
beste oplossing. En dat is voor veel
bedrijven gewoon storten gezien het
feit dat veel van het chemisch afval
dat illegaal blijkt te zijn gedempt,
technisch veilig had kunnen ver
werkt.
Stoffen als tolueen en benzeen, die
onder meer in Lekkerkerk in de grond
zijn aangetroffen, kunnen gemakke
lijk worden verwerkt: in de ovens van
de Afvalverwerking Rijnmond (AVR)
kunnen zij uitstekend worden ver
brand. Eén van de redenen dat de
AVR echter in financiële moeilijkhe
den is geraakt, is het onverwacht lage
aanbod van deze chemische afval
stoffen geweest. Chemische indu
strieën lieten dergelijke stoffen liever
voor een habbekrats afvoeren door
een duister transportbedrijf dan het
voor wat extra geld naar de AVR .te
brengen. Het gevolg is dat de samen
leving nu moet opdraaien voor de
kosten van een ernstige vervuiling,
want de daders liggen zoals gebruike
lijk op het kerkhof. Overigens is de
laatste maanden het aanbod van che
misch afval bij de AVR toegenomen.
/JTRECHT (ANP) De in 1979 in
V trecht opgerichte werkgroep „op-
Ting van slachtoffers van seksueel
eweld" gaat met een omvangrijke
ubliciteitscampagne trachten, ver-
rachte of aangerande vrouwen ertoe
iSÏIbewegen om aangifte te doen bij de
ng olitie en hulp te zoeken.
olgens de werkgroep blijven nog te
eel vrouwen alleen rondlopen met
e ervaring van seksueel geweld, wat
idt tot angsten en frustraties. Vier
Ipverlenende instanties in Utrecht
n lullen voortaan dag en nacht bereik-
ge aar zijn voor vrouwen die het slacht
offer zijn geworden van seksueel
geweld.
Op scholen, in ziekenhuizen, in buurt
en wijkcentra, onder huisartsen, apo
thekers en advocaten worden affi
ches. folders en stickers verspreid
waarmee slachtoffers van verkrach
ting en aanranding worden opgeroe
pen toch vooral niet alleen met hun
ervaringen te blijven rondlopen.
De werkgroep wil daarmee bereiken
dat de drempel om over verkrachting
en aanranding te praten (en om bij de
politie daarvan aangifte te doen) la
ger wordt
Tekeningen, bij voorkeur in liggend for
maat. sturen aan Trouw, jury politieke
prent, postbus 859. 1000 AW Amster
dam Naam en adres aan de achterzijde
vermelden Voor geplaatste prenten is er
een boekenbon.
advertentie
r zijn allerlei manieren om spierpijn
te lopen. Dat is zö gebeurd.
elukkig is er ook een voortreffelijke
lanier om er snel weer vanaf te
men. Inwrijven met Algesal maakt
espieren lös en soepel.Algesal
irandt niet op de huid, geeft geen
vlekken en heeft gelukkig een
heel aangenaam parfum. Zorg dat
u altijd een tube in huis hebt. Algesal
is uitsluitend verkrijgbaar bij apotheker
en drogist. Lees vooraf de gebruiks
voorschriften. Algesal als bewegen
pijn doet.
Reeds in het begin van de jaren ze
ventig werd de stroom chemische af-
vastoffen door de overheid als een
ernstig en urgent probleem gezien en
in 1973 kondigde het kabinet-Den Uyl
aan met een parate wet te komen om
het probleem te beteugelen en de
afvalstroom in goede banen te leiden
Zeven jaar lang is de wet op allerlei
manieren door het bedrijfsleven en
het ministerie van economische za
ken tegengewerkt, onder meer (foor
een eindeloos gekibbel over de vraag
wat nu precies chemisch afval is. Het
belangrijkste obstakel, aldus ir Jan
Henselmans van de stichting Natuur
en Milieu, is echter het Induval-plan
geweest. In 1976 werd bekend dat de
door enkele multinationals in het le
ven geroepen stichting Induval een
plan had ontwikkeld het nlet-ver-
werkbare chemische afval in stort
plaatsen op de hoge zandgronden in
Noord-Brabant te begraven. Die
plannen zorgden niet alleen voor gro
te beroering onder de bevolking,
maar leidden ook tot een verdere
vertraging van de invoering van de
wet, zoals de Voorlopige centrale
raad voor de milieuhygiëne in 1978
vaststelde
Vorig jaar augustus is de wet ten dele
in werking getreden en moeten de'
bedrijven het chemisch afval dat het
fabrieksterrein verlaat, melden bij
het ministerie van volksgezondheid
en milieuhygiëne. Volgens de wet
mag het afval alleen worden afgege
ven aan een bedrijf dat een vergun
ning heeft het te verwerken of een
bedrijf dat een ontheffing heeft van
het verbod het afval te storten of op
te slaan. Voor een groot deel van de
afvalstoffen levert de verwerking
geen problemen op. maar een klein
deel (tien tot dertig procent of. wordt
geschat, vijftig- tot zeventigduizend
ton), wordt als niet-verwerkbaar be
schouwd
De produktie van dit afval gaat ech
ter door en verwacht wordt dat het
ministerie binnenkort ontheffingen
zal moeten verlenen om het in de
bodem te storten. Ir Jan Henselmans:
..De milieugroepen zullen hier zeker
tegen in beroep gaan. Wij vinden dat
er geen gram chemisch afval meer de
bodem in mag. Storten mag alleen
wanneer er geen effecten op het bo
demmilieu optreden. Aangezien de
bodem in Nederland zacht en vochtig
is en de grondwaterstanden hoog
zijn, is storten uitgesloten. Overigens
zetten wij vraagtekens achter de hoe
veelheid niet-verwerkbare afvalstof
fen. Er is nog nooit goed onderzocht
of dit hoofdzakelijk anorganische af
val niet binnen de fabriekspoort kan
worden aangepakt, bijvoorbeeld door
het proces zo te wijzigen dat het afval
niet o^tstaatij De industrie schuift de
afvalproblematiek van zich af. terwijl
de overheid juist de industrie zou
moeten dwingen dit soort zaken bin
nen de poort op te lossen. Daarnaast
Enkele gevallen
verontreiniging in
Arnhem: radioac i
bet terrein van Kem.u
Amsterdam: zuurt e
dem bij een stortplaats.
Apeldoorn: grond
ontreinigd met ars
vuilstortplaats.
Borne: illegale
hexachloorcyclo
Deurne: illegale
cyanide afval.
Doetinchcm: tolueen i
dem gevloeid.
Empel: achthor.
meter cyanide
grond iu een
gestort.
Hilversum: tri(
in het grondwal
Lekkerkerk: to
en benzeen onder
Maarssen: illegale
roisch afval Ian,:s r
Moerdijk illegale
misch afval
fabriekst. rre
dergronds
ontdekt.
Oldenzaal: chlo»
van industrie
Oss: tolueen, xylce
thylbenZeen in bodem
voormalig fabri
Oss: trichloorethy
dem van fabriek en
Papendrécht: z.-v.t
met arsenicuröafvr
Terneuzcn: t.
van toekomstige b
Venray: koeien
drinken van sUx
Vlaardingen:
reinigd door have.
Wierden: broomverbinui
in grondwaterg
Zundert: illega
slakken.
is veel afval in pr
baar. zoals uit A
ten blijkt. Allee:
niet commercie'. 1
het afval onvers
Bunker
Voor de afv:
niet venter:-,
ogen van de mill
mogelijkheden:
in een soort fc
speciale ops!?<
Duitsland. Ir. Jan H
laatste is geen moo:
het is wel de mir
zeker nog vijf jaar
land een boven r
is gerealiseerd. I
staan stortplaat
klei- en steenlae
derlandse afval
gen. Het bedrij;:
ze het afval niet bij
deponeren, maar
probleem niet ir.
oplossen? Ook uk
bestaan er geen
Een jaar geleden
een commissi
stellen te komen
sen voor het niet
sche afval De eer
den al in decern b
jaar op het bun
moeten liggen,
beraadt zich noi
sing in de gees
(begraven in de boei
ten, mede gezien h<
door de Voorlc
de milieuhygiëne
dat ..het begraven
val in de Nederland,
of nooit milieu
woord is en derhalv»
kan worden tóeg.
Vraag: waarom zou een noten
kraker Karei heten en een bon
bonschaaltje Marga? Wie dtft be
dacht heeft moet er door welke
raadselachtige ingeving dan ook
wel van overtuigd zijn, dat een
noot typisch iets voor een man is,
en een chocolaatje iets voor een
vrouw. Terwijl wij zoveel mannen
kennen die zich ongans eten aan
chocola en zoveel vrouwen die
niet van noten af kunnen blijven.
De vraag blijft dus onbeant-
woord: Er borrelen trouwens nog
heel wat van dit soort vragen op
als je de folder van een Gronings
medaillehuis bekijkt. Andere fol
ders van andere medaillehulzen
zullen wel net zo zijn, want op het
gebied van onderscheidingen, be
kers, vaantjes, rozetten, erelin-
ten, kruisen, plaquettes, lepel
tjes. herdenkingsmunten, tegel
tjes en wandborden staat onze
nijvere industrie voor niets; als
iemand dat nog niet wist is het
hem onlangs bij de troonswisse
ling wel duidelijk geworden. Een
bedrijf als dat Groningse levert
al dat soort spul aan sportclubs
die winnaars moeten huldigen,
speldjes uitreiken of iets aan re
clame willen doen, aan bedrijven
die een jubilaris te huldigen heb
ben of de klanten iets ter herinne
ring willen meegeven, alles met
naam, inscriptie, afbeelding of
wat er maar gewenst wordt. Is er
bij voorbeeld een prijskoe, er is
ook een veekeurings-rozet. en
zo'n rozet in een iets andere uit
voering (en met een ander op
schrift als dat er al op moet) is
weer geschikt voor een sport-
kampioen of zoiets.
In deze categorie dragen de on
derscheidingen geen naam of be
kende namen van Griekse helden
uit de oudheid of mythologie, of
ze zijn naar een planeet, sta,d of
land genoemd, of heten naar hun
vorm: spiraalfiguur, ovalo, kla
verblad, hoefijzer, Korinthe of Vi
king. Toch zie je ook hier al enig
onverklaarbaar dus verschil
in benaming: er is een „stan
daard voor alle takken van
sport" die Caesar genoemd is en.
een andere, waarvan de boven
kant iets verdraaid is, Venus; de
laatste heeft alleen een iets ron
dere vorm.
Echt aardig wordt het pas in de
afdeling geschenkartikelen. Een
sportclub kan besluiten een aktie
te gaan voeren met reclaraebrief-
openers, uiteraard met de naam
van de club. Neemt hij de groot
ste. dan krijgt hij Leonard; de
wat kleinere is Lydia (vanwege
het ingebouwde mesje en schaar
tje?) en de slankste heeft „na
tuurlijk" ook een vrouwenaam:
Gerry. Of de club kiest voor een
sleutelhanger: Hendrik, maar
Harold kan ook. Asbakken dra
gen achtereenvolgens de namen
Armstrong, Martinus, Piet Hein
en Hugo, want vrouwen roken
niet Of toch, want één sigaret-
tenstandaard mag Marie heten,
maar die heeft dan ook de vorm
van een melkbusje. Flessen ope
nen? Geen vrouw die je ooit
volets ziet doen, als we op de
namen van de openers in de fol
der afgaan: Henry, Viktor, Kel
ner. En over een barset hoeven
we evenmin verder te praten:
Bob, Ronald, Robbert. Maar van-
zelsprekend draagt de roodkope
ren bloemenvaas de welluidende
naam Lidia, de bonbonnière Ber-
nadet, het theeglas Titia. de ijs-
cup Viola en de kaarsestandaard
Lucia.
Een barometer: niks voor vrou
wen. Bart, Peter, Donald en Otto
heten ze. Het zou te gek zijn als je
die Bartie of Petra zou noemen
Net zoals iedereen natuurlijk
stomverbaasd zou opkijken als
een bonbonnière Bernard ge
noemd zou zijn, of een kaarse
standaard Luc. Of als al die din
gen helemaal geen naam zouden
hebben, maar gewoon als thee
glas of flessenopener aangebo
den zouden worden.
Op hoogtijdagen zie je ze nog
wel eens in onze steden, maar in
Parijs zijn acrobaten en andere
reizende artiesten nog steeds een
niet ongewoon verschijnsel. Pu
bliek is er altijd wel, zoals hier
bij een man die een stalen hek op
zijn hoofd laat balanceren. Een
hele prestatie, want het is een
loodzwaar ding, zo'n hek dat
voor afzettingen gebruikt wordt
en tegen heel wat «tootjes moet
kunnen.
Een lid uit het gevolg van de
Mexicaanse president Jose Lopez
Portillo, op juist beëindigd
staatsiebezoek in Zwedèn, is door
de Zweedse overheid wat je
noemt honds behandeld. De be
zoeker werd in zijn nekvel gene
pen en voortijdig per vrachtvlieg
tuig naar mexico teruggestuurd.
Het ging om de kleine terrier van
mevrouw Lopez Portillo die het
diertje had meegesmokkeld,
want de Zweden zijn als de dood
voor hondsdolheid en eisen dat
binnenkomende dieren eerst een
poosje in quarantaine gaan. Wan
delend in de dierentuin van
Stockholm werd de vrouw van de
president mèt hondje gesigna
leerd. waarop de Zweedse over
heid contact opnam met de Mexi
caanse ambassade. Die waste het
varkentje, haalde het hondje
twee uur later uit het koninklijk
paleis en zette het op een vlieg
tuig. Mevrouw Lopez Portillo is
overigens, net als de rest van het
gezelschap, met alle égards be
handeld
Ze kunnen niet bogen op een
wereldprimeur, maar in de West-
duitse stad München nemen ze
deze week de eerste openbare te
lefooncel voor mensen in rolstoe
len In gebruik. De deur van de cel
kan van buitenaf met een druk
op een knop worden geopend, en
ook de omgeving van de telefoon
cel is zo veranderd dat rolstoelge
bruikers makkelijk bij de cel
kunnen komen. De aangepaste
publieke telefoon is de eerste in
een serie van elf.
Dat in de vijfde eeuw voor onze
jaartelling een grote groep
Atheense vrouwen de burcht van
de stad bezette en de mannen
niet in Athene toeliet zolang die
geen vrede wilden sluiten met de
vijanden uit Sparta, heeft niet
veel in de geschiedenis veran
derd. Sindsdien ontstonden in
een door mannen beheerste we
reld toch steeds weer nieuwe oor
logen, niet zelden ontketend door
de waanideeën of de machts
wellust van een enkeling, schrijft
Ria Beckers fractievoorzitter
van de PPR in de tweede kamer
in het feministisch maandblad
Opzij. Nooit meer is het voorge
komen dat vrouwen hun macht
gebruikten om de andere helft
van de bevolking te dwingen met
de waanzin van de oorlog te stop
pen. En nu. in 1980. is de vrouw
bezig zich te bevrijden. Maar.
vraagt mevrouw Beckers zich af.
„wat betekent de bevrijding van
de vrouw als wij er niet in slagen
de vernietigende macht van het
sterke, het rijke en het geweldda
dige te breken door de macht van
solidariteit en vrede? Wat heeft
de vrouwenbew
reikt, wanneer wi
keerd blijven honger,
vechten van ge
gelijke posities
zullen blijken de ha-
tische. mannelijke
om te vormer.
samenleving0 Als
niet veranderen m a
zelf kapot." Aldus d
tievoorzitter die 1
manieren aangeef;
ze mogelijkheden"»
en oorlogsgewelc.
Ruim zeventig pre
jonge echtparen in
inclusief de randgen:
geveer 8-5 miljoen
heeft niet meer dan
wil ook niet mc r.
Pekings dagblad n
tal echtparen da; h
houdt, steeds ter.
cies waar de C
aanstuurt. Er loop
tionale campagne
sen er van te over
beter voor hen zr
land is als ze de er
bezing tot e
Wie er aan meed
een huis en voor he
gegarandeerd plaa
de (nog) overvolle
len. Wie meerdan
krijgt, loopt daarente
een geldboete
