Muskie praat in Oostenrijk met Gromiko Bani Sadr mag premier zoeken lelfs de vluchtelingen dienen Somalië's droom Milde straf voor beramen van coup Castro brengt VS in verlegenheid met vluchtelingen Portugese kaper geeft zich over ySpaanse officieren mogen blijven Wereldtop om groeve Tito Paisley aangehouden EL SALVADOR Iran probeert de Koerden uit te hongeren nfiNDEFIDAG 8 MEI 1980 BUITENLAND TROUW/KWARTET 7 WASHINGTON (Reuter, AP, AFP) De nieuwe Amerikaanse minister van buitenlandse zaken Edmund Muskie zal volgen- ie week in de Oostenrijkse hoofdstad Wenen een ontmoeting ebben met zijn Russische ambtgenoot Andrej Gromiko. Het lordt de eerste ontmoeting op dit hoge niveau tussen beide jote mogendheden sedert de Russische inval in Afghanistan. Ie ontmoeting tussen Muskie en iromiko vindt plaats ter gelegenheid an de feestelijkheden voor de vijf- ntwinticrste verjaardag van het Oos- enrijkse soevereiniteitsherstel na de #eede wereldoorlog. In het interna- lonale akkoord dat hieraan ten rondslag ligt, verzekeren de grote logendheden de Oostenrijkse neu- •aiiteit. Voor zijn bezoek aan Wenen al Muskie komende dinsdag een be preking hebben in Brussel met de ninisters van buitenlandse zaken van de NAVO-landen. Overigens heeft het bericht over Mus- Mes ontmoeting met Gromiko al ffeer aanleiding gegeven tot enige ffrijving binnen de Amerikaanse vei- Igheidsraad. Carters adviseur voor lationale veiligheid Zbigniew Brze- jnski maakte tegenover verslagge- ers al gewag van dit bezoek, nog oordat de Russische minister van uitenlandse zaken van een en ander netjes op de hoogte was gesteld, lm het gesprek dat Muskie gisteren id met de senaatscommissie voor itenlandse betrekkingen in ver- _nd met zijn benoeming tot minis- |ter trachtte hij de indruk weg te ne- in dat hij zich zal laten overvleuge- door Brzezinski. Hij zegde toe dat zich zeer actief zou betonen voor it Amerikaanse buitenlandse beleid zowel als de voornaamste adviseur voor president op het terrein van de buitenlandse politiek als de voor naamste woordvoerder van Carters buitenlands beleid. Amerikaanse functionarissen ver wachten niet dat de ontmoeting tus sen Muskie en Gromiko al onmiddel lijk spectaculaire resultaten zal ople veren. Ze zal meer het karakter van een kennismaking hebben, waarbij afspraken kunnen worden gemaakt voor verdere ontmoetingen. De ontmoeting tussen Muskie en Gromiko past ook goed in de cam pagne die de Sowjet-Unie lijkt te wil len ontketenen om de negatieve in druk die men in het Westen na de Russische inval in Afghanistan van Moskou heeft gekregen, weg te poet sen. In de Westduitse hoofdstad Bonn werd gisteren de Duitse verta ling gepubliceerd van een aantal le zingen van de Russische president Leonid Breznjew. Ondanks de harde kritiek die de Russen hebben op het buitenlands beleid van de Verenigde Staten, ontwaarden zogeheten waar nemers toch enkele verzoenende pas sages in het voorwoord, dat apart voor het boek was geschreven. Daar in wijst de Russische leider erop dat het nu meer dan ooit noodzakelijk is zich in te zetten voor zowel politieke als militaire ontspanning. DRID (AFP, AP) Een militair gerechtshof in Madrid heeft twee Spaanse legerofficieren schuldig bevonden aan het teramen van een staatsgreep. De twee kregen echter uiterst lichte straffen. Zij kunnen zonder verdere gevangenisstraf gewoon blijven dienen in het Spaanse leger. Dt uitspraak van het militaire hol wordt een overwinning genoemd voor de twee verdachten, luitenant-kolo nel Antonio Tejero van de Guardia Civil en kapitein Ricardo de Saenz van het leger. Zij kregen respectieve lijk zeven en zes maanden gevange nisstraf. Aangezien ze al een jaar in voorarrest hebben gezeten voordat ze in december voorlopig werden vrijge laten, hoeven de twee militairen niet meer terug naar de gevangenis. De twee officieren wilden op 17 mei ^978 een rechtse staatsgreep plegen Kir het kantoor van premier Suarez I bestormen en hem als gijzelaar ast te houden, op de dag dat koning [uan Carlos naar het buitenland ver rok voor een reis door Zuid-Amerika. 't plannen lekten echter uit en de ^vee officieren werden gearresteerd. j hebben tijdens het proces volge houden dat het slechts ging om bor relpraat en dat er nooit serieus spra- e van geweest is. Volgens politieke waarnemers is de onverwacht milde uitspraak een ge-' baar naar rechts Spanje, dat zich de laatste tijd openlijk ontevreden ver klaart met de gang van zaken in het land en met de slappe houding van de regering tegenover de Baskische aan slagen. Dinsdagnacht bestormde een groep van twintig ultra-rechtse jon geren een café in Madrid en schoten daar een jongen dood. Drie anderen werden gewond. De aanvallers riepen „Leve Christus Koning" en fascisti sche leuzen. Tijdens een 1 mei-mani festatie werden drie communisten zo hard in elkaar geslagen, dat een van hen overleed. De twee anderen zijn zeer ernstig gewond. Gisteravond laat arresteerde de Spaanse politie een jongen in een theater, waar ook koningin Sofia aan wezig was. De jongen bleek twee re volvers bij zich te hebben. Wat hij daarmee van plan was, kon de politie gisteren nog niet met zekerheid zeggen. BELGRADO (AFP, AP. Reuter) De begrafenis van president Tito van Joegoslavië heeft een voor deze tijd ongekend aantal politieke wereldlei ders bijeen gebracht. Dat biedt een gouden kans om een begin te maken met de door Tito op zijn doodsbed uitgesproken wens, dat internatio nale spanning moet worden vermin derd door overleg. Staatshoofden, regeringsleiders en delegaties stroomden gisteren binnen op het vliegveld van Belgrado. In totaal zullen vandaag ruim honderd landen vertegenwoordigd zijn op de begrafenis. Er werd onmiddellijk be gonnen met overleg, hoewel dat voor alsnog vrij eenzijdig gericht was. De Russische partijleider Leonid Brez njew had een ontmoeting met de Pa lestijnse leider Jasser Arafat en de Syrische president Assad. Verwacht wordt dat er gesproken is over moge lijke Russische steun voor Syrië „om het hoofd te bieden aan de voorvech ters van de akkoorden van Camp David". BELFAST (Reuter) De militante Noordierse leider ds. Ian Paisley is gisteren aangehouden toen hij in Ar magh protesteerde tegen de aanwe zigheid van premier Charles Haughey van de Ierse Republiek bij de introni- satie van de nieuwe Anglikaanse pri maat van geheel Ierland, aartsbis schop John Muiholland. Bij ongeregeldheden in de Noordduitse plaats Bremen zijn zeker driehonderd mensen ge wond geraakt. Enkele tientallen auto's gingen in vlammen op. De ongeregeldheden vonden plaats na een gewelddadige be toging van ongeveer vijfdui zend mensen tegen de eedsafleg ging van 1200 recruten in het stadion van Bremen. Aan de kant van de politie, die was uit gerust met schilden en wapen stok, vielen de meeste gewon den; zeker 252 agenten raakten gewond. Onder de stenengooi ende betogers vielen veertig slachtoffers. ADVERTENTIE 14 families ti ranniseren het volk van El Sal- vac*or Z|i bezit" Hl ten het land en H de produktie- QHHH middelen. Het volk strijdt te gen de uitbuiting. Het mobiliseert zich op basis van een alternatief: het programmatisch platform van de revolutionaire bewegingen. De militaire junta probeert dit volks verzet in bloed te smoren. Steun de gezamenlijke volksorganisaties. Giro 2936572. El Salvador Komitee Nederland. Postbus 8039, 5004 GA Tilburg. LISSABON (AFP. Reu ter) De kaper van een Portugees passagiers vliegtuig heeft zich giste ren aan de politie van Lis sabon overgegeven. De 16- jarige kaper gaf na een dag van onderhandelen zijn ongeladen pistool huilend af. Rui Rodriguez, een stu dent, kaapte gisteren het vliegtuig van de Portuge se maatschappij TAP, dat een binnenlandse vlucht uitvoerde. Hij dwong de piloot naar Madrid te vliegen, waar hij in de loop van de nacht alle 83 passagiers toestemming gaf het vliegtuig te verla ten. Zijn aanvankelijke eisen waren een losgeld van twintig miljoen gul den en een veilige aftocht naar Zwitserland. In de loop van de onderhande lingen met de Portugese ambassadeur in Madrid gaf hij langzaam al zijn eisen op. Het enige dat hij uiteindelijk nog wilde was terug naar huis. De Portugese vliegtuigmaat schappij stopte vorig jaar met de gebruikelijke vei ligheidscontroles op bin nenlandse vluchten, maar kondigde naar aanleiding van de kaping aan die te zullen hervatten. Een vrij onbekende Por tugese beweging, die zich de Volksstrijdkrachten van de 25ste april noemt, nam gisteren de verant woordelijkheid op zich voor de dood van een be waker die om het leven kwam tijdens een overval op twee banken. Het was de eerste keer dat deze groepering, genoemd naar de datum van de revolutie in 1974, een gewapende actie op zich neemt. In pamfletten had de bewe ging eerder laten weten arbeiders een gewapende training te zullen geven. Van een onzer redacteuren Toen een kleine tienduizend Cubanen hun toevlucht zochten tot de Peruaanse ambassade in Havana, opende president Carter bereidwillig zijn grenzen. Gisteren zette de twintigdui- zendste Cubaan voet aan wal in de buurt van Miami. De stroom blijft doorgaan. Voor Carter is er geen weg meer terug en Cuba maakt van de gelegenheid gebruik om zich te ontdoen van alle criminele en politiek lastige elementen. 'AMSTERDAM De provincie Koer- distan in Iran wordt op het ogenblik bedreigd door een economische blok kade van het Iraanse regime. De Koerdische bevolking is door deze maatregel verstoken van levensmid delen, medicamenten en brandstof. Dit zei gisteren Dr. Said, een verte genwoordiger van de Koerdische De mocratische Partij uit Iran, tijdens een bezoek aan Amsterdam. Said vertelde dat bij de strijd tussen het Iraanse leger en de Koerden, die ongeveer drie weken geleden weer is opgelaaid vijftienhonderd tot zeven tienhonderd gewonden zijn gevallen. „Wij willen helemaal geen oorlog. Deze is ons opgelegd", zo zei Said. Het doel van de Koerden is volgens hem ten eerste een streven naar te rugkeer van de democratie in Iran waar een plaats is voor alle partijen en geloofsrichtingen en waarbij man en vrouw gelijk zijn. Als tweede be langrijke punt willen de Koerden in Iran autonomie voor hun bevolking, dat wil zeggen ondermeer onderwijs in de eigen taal en een eigen Koer disch leger geïntegreerd in het Iraan se leger. Said meent dat de onderdrukking een gevolg is van het verschil in ge loofsrichting binnen de Islam in Iran. Ayatollah Khomeiny. de geestelijk leider van Iran, hangt de Sjiitische richting aan en de Koerden zijn voor namelijk Soenitisch. Naar de letter van de Amerikaanse wet zijn de duizenden Cubanen, die dagelijks in kleine en grotere bootjes op de kust van de Amerikaanse staat Florida landen, illegale immigranten. Zij hebben niet het visum, waarmee in het verleden de Cubanen naar de Verenigde Staten konden vliegen. Maar in een genereus gebaar gaf pre sident Carter afgelopen week op dracht deze vluchtelingen toch toe te laten en hij stelde zelfs twintig mil joen gulden beschikbaar voor de op vang. Een gebaar dat overigens slecht is ontvangen door de vele Ha- ïtiaanse vluchtelingen, die -zij het in veel kleiner aantal ook dagelijks in gammele bootjes hun land ont vluchten naar Florida. Zij worden ge vangen gezet zodra ze aan land ko men en voor hun opvang moeten de liefdadigheidsinstellingen maar zorgen. Deportatie Erg blij zal Carter echter niet zijn met de vluchtelingenstroom. Aan de ene kant vormt die wel het welkome be wijs dat het op Cuba niet pluis is en dat ook de volhouders het uiteinde lijk niet onder het bewind van Castro uithouden. Aan de andere kant blijkt Carter niet de politieke vluchtelingen te krijgen waar hij om vroeg. Functio narissen van de Amerikaanse kust wacht en immigratiedienst maken steeds vaker melding van gedepor teerden, in plaats van vluchtelingen. Het grootste deel komt rechtstreeks uit de gevangenissen van Cuba. waar zij vast zaten wegens kleine criminele vergrijpen, aldus de immigratiefunc tionarissen. Castro lijkt nu politieke munt te slaan uit de vluchtelingenkwestie, die aanvankelijk begon als een voor Cuba zeer pijnlijke zaak. Het land raakt zo van zijn lastige elementen af en zadelt de Verenigde Staten met een steeds groter wordend probleem op. Want de stroom lijkt nog lang niet opgedroogd. „We kunnen nu niet meer zeggen: bij 25.000 vluchtelingen stoppen we ermee." aldus een rege ringswoordvoerder in Washington. Die mensen moeten allemaal opge vangen worden in het toch al door Spaans sprekende vluchtelingen overspoelde Florida. Bij de laatste ontschepingen blijkt vier-vijfde van alle vluchtelingen te zijn „gedepor teerd". dat wil zeggen dat zij Cuba niet vrijwillig hebben verlaten. Het lijkt er op dat Castro "op deze manier wraak probeert te nemen op het in zijn ogen irriterende gezeur van Carter over politieke gevangenen op Cuba. Vorig jaar werd overeengeko men dat deze gevangenen in de loop van het jaar zouden worden vrijgela ten en vervolgens een Amerikaans visum zouden krijgen. De gevange nen kwamen wel op vrije voeten, maar moesten door de trage afhande ling van de Amerikanen lange tijd op hun visum wachten. Gesloten Nog ongeveer vierduizend vrijgelaten gevangenen wachten daar al bijna een jaar op. Zij hebben het al die tijd erg moeilijk, omdat er geen werk voor ze is en ze ook niet in aanmerking komen voor de voedsel- en kleding- bonnen. Zij zullen nu ook per boot moeten vluchten, want na de ongere geldheden van afgelopen zaterdag hebben de Verenigde Staten de vi sum-afdeling van hun handelsmissie in Havana gesloten. Alles wijst er op dat de incidenten rond het gebouw (betogers raakten slaags met een on gewoon groot aantal asielaanvragers) door de Cubaanse overheid is uitge lokt om de VS in verlegenheid te brengen. Carter is door de vluchtelingen stroom in ieder geval al zo in verle genheid gebracht, dat hij voor de staat Florida de noodtoestand heeft moeten afkondigen. En door de enor me „vrijheidsvloot". zoals de Ameri kaanse pers de honderden bootjes met vluchtelingen omschrijft, heeft hij een voor vandaag geplande groot scheepse marine-oefening in het Cari bisch gebied drastisch moeten beper ken. De geplande schijnaanval op Guantanamo, de Amerikaanse basis op Cuba, werd dan ook op het laatste moment afgelast. TEHERAN (Reuter, AFP) Ayatollah Khomeini heeft de Iraanse president Bani Sadr op diens verzoek toestemming gegeven om een premier te benoemen. Deze opdracht wordt beschouwd als een overwinning van de gematigde Bani Sadr op zijn radicale tegenvoeter en sterke man van de revolutio naire raad. ayatollah Behesjti. Het is voor het eerst sedert Mehdi Bazargan november vorig jaar aftrad, dat Iran weer een eerste minister krijgt. Er deden gisteren in Teheran admiraal Madani gisteren hebben ontvangen om hem te vragen van een eventueel nieuw te vormen regering deel uit te willen maken. Volgens een al verscheidene namen de ronde, Iraanse krant zal de nieuwe regering maar echt duidelijkheid bestaat er bestaan uit leden van het kabinet nog niet over een mogelijke kandi- Bazargan en uit een deel van de hui- daat. Wel zou ayatollah Khomeini dige ministersploeg. door Johan ten Hove MOGADISJOE In het pikkedonker zoekt de chauffeur van ionze landrover naar berijdbare gedeelten van het spoor tus- 'sen Luuq en Garba Hare, twee kleine stadjes in de zuidelijke Somalische woestenij, niet al te ver van de Ethiopische grens. Hij heeft moeite de juiste weg te vinden. We duiken in kuilen, ivierbeddingen en bonken over rotsen en boomstronken. De [J01 nan ziet ook niet alles meer; hij heeft er ten slotte al dik 12 dai uw rijden opzitten. de Plotseling is er geschreeuw en duiken ieeer in het licht van de koplampen TenPoldaten op met hun machinegewe ren in de aanslag. De wagen schuift he'®°g een eind door, de chauffeur ier maakt verschrikte gebaren en dooft iiaastig de lichten. Uit het donker omen andere in camouflage-pakken gehulde soldaten, eveneens met hun Russische AKA's in de aanslag, voor- j "pchtig naar de auto toe. Er wordt ue ver en weer wat gepraat en als blijkt e dat het „goed volk" is breekt de span ning en wordt er luidruchtig gela- ™chen. De oorlog is hier blijkbaar nog 1 v*steeds niet afgelopen. —'Op de terugweg overnachten we in -JDamaso, een plaats bij het drielan denpunt van Kenia, Somalië en Et- j hiopië. We slapen op het erf van een Friend van een onzer begeleiders. T s Ochtends komt er een jonge Soma- tër op ons af die ook al zo'n Russisch sanon bij zich heeft. De vorige avond zat hij onafgebroken mirrah te kau- )p |(®n. een verslavend middel waar je .nigh" van wordt, maar dat op de ange duur verwoestend is voor de gezondheid. In Somalië wordt het Oadh genoemd en men betaalt er 1de e Pri3zen voor. De jongeman kijkt niet al te helder meer uit zijn ogen en zegt met dubbele tong dat hij ambte- is#naar is en ons komt beschermen te len de Ethiopiërs. Hij gooit zijn ge- veer op het bed, waarbij de patroon- .g.» houder er uit springt. ding is wel degelijk geladen en lk gedenk dat ik maar liever niet door em beschermd word. Somalische Bevrijdingsfront WSLF te gebruiken voor de verwezenlijking van een oude Somalische droom: Het Groot-Somalische rijk waarin alle So- maliërs verenigd worden, ook die in de Ogaden, Djiboutti en Noord-Ke- nia. Wantrouwig Het wapengekletter is hier niet van de lucht en met name langs de grens worden we verscheidene malen aan gehouden door zenuwachtige militai ren. Auto's van de vluchtelingenorga nisatie van de Verenigde Naties, de UNHCR, kunnen ongehinderd door rijden, maar regeringsauto's zoals die waar ik in zit, worden aangehouden. „Om Ethiopische infiltranten op te sporen." Blijkbaar bestaat er minder vertrouwen in functionarissen van de regering dan in die van de UNHCR. Later verneem ik dat de wegversper ringen ook bedoeld zijn om vluchte lingen niet over het hele land te laten uitzwermen. Ten slotte heeft het mili taire vertoon ongetwijfeld ook te ma ken met de niet al te stevige basis van het regime. Kameraad Mohammed Siad Barre wordt door „de massa's" minder op handen gedragen dan de, door de regering volledig gecontro leerde, pers vrijwel dagelijks sugge reert. Hoewel de regelrechte oorlog tussen Somalië en Ethiopië om het bezit van de Ogaden in maart 1978 werd beëin digd, is de spanning langs de grens tussen beide landen eerder toe- dan afgenomen. Aan weerszijden van de grens, vooral bij de steden, zijn troe pen samengetrokken en het Somali sche leger wordt niet ingeschakeld bij de vluchtelingenhulp omdat bij een eventuele Ethiopische aanval „het evenwicht" dan verstoord zou zijn. Ethiopië beschuldigt Somalië ervan nog steeds troepen in het gebied van de Ogaden te infiltreren en het West- Somalië beschuldigt de Ethiopische regering ervan dat zij bombardemen ten op Somalische steden en dorpen en zelfs op vluchtelingenkampen laat uitvoeren. Somalië heeft daarover een klacht ingediend bij de Veilig heidsraad van de Verenigde Naties. Eind vorige maand zouden Ethiopi sche Migs zelfs een aanval hebben uitgevoerd op een vissersplaats niet ver van de hoofdstad Mogadisjoe. Eind februari werd Garba Hare ge bombardeerd. Volgens politieman nen en de gouverneur vielen er acht doden en 25 gewonden. Ze laten ons gretig een verwoest huis en een uitge brande Landrover zien. Ook ligt er nog het staartstuk van een bom, met Russische tekens erop. Bij het benzinestation in Garba Hare wijst men op kogelgaten in luiken en ruiten. „Mitrailleurs van Russische Migs", maar bij nader inzien blijkt dat de inslagen in het luik lager zitten dan die in de ruit erachter, zodat er van onder naar boven moet zijn ge schoten, hetgeen voor een vliegtuig nogal moeilijk is. Vragen of het Somalische leger rond Garba Hare over luchtafweergeschut beschikt om dit soort aanvallen af te slaan, levert gefronste wenkbrauwen op en in de volgende plaats, El Wak, uiterst wantrouwige regeringsfunc tionarissen, die al op de hoogte zijn gesteld van de komst van te veel vragende journalisten. De Somaliërs doen uiterst veront waardigd over de Ethiopische schen dingen van het Somalische lucht ruim. Maar het zijn natuurlijk wel Somalische tanks geweest die drie jaar geleden het verzwakte Ethiopi sche leger in de Ogaden platwalsten. En in Garba Hare geven de militairen en politiemannen grijnzend toe dat ze, als de Russen en Cubanen Ethio pië niet te hulp waren geschoten, „nog wel enkele honderden kilome ters verder naar het westen zouden hebben gezeten". Formeel lijkt Mogadisjoe zijn aspira ties naar een groot Somalië te hebben opgegeven. Vorig jaar augustus werd er bij een referendum een grondwet goedgekeurd, waarin geweld wordt afgezworen en alleen „legale" midde len geoorloofd zijn om dat doel te bereiken. In januari van dit jaar liet president Siad Barre weten dat So malië slechts de hang naar „zelfbe stemming van de Somalische bevol king in de Ogaden" zou steunen. Ove- rigeps prijkt in het kantoor van de veiligheidsdienst in de stad Baidoa nog steeds een kaart aan de wand waarop niets van dat groot-Somali- sche rijk is ingeleverd. Somalië heeft vanaf het begin van zijn onafhankelijkheid in 1960 de wens naar het grote Somalische rijk gekoesterd en eveneens gebruikt om interne moeilijkheden af te wenden. Hoewel er wel sprake is van één So- malisch volk met één Somalische cul tuur (een groot voordeel voor de jon ge staat in vergelijking tot de meeste andere Afrikaanse staten, die na de onafhankelijkheid verscheurd wer den door een bloedige stammen strijd). bestaan er wel degelijk ver schillende clans, die elkaar de macht betwisten. Bij de onafhankelijkheid kwam daar dan nog bij dat Noord-Somalië dat onder Brits bestuur had gestaan, moest worden geïntegreerd met het zuiden dat een Italiaanse kolonie was geweest. In de eerste jaren na de onafhankelijkheid loste men dat op door coalitieregeringen te vormen waarin de machtsposities zodanig verdeeld werden dat er een, zij het ongemakkelijke, balans ontstond tussen leiders uit het noorden en het zuiden, die dan ook nog de belang rijkste clans vertegenwoordigden. - Maar tot op heden is de rivaliteit tussen het noorden en zuiden ge bleven. Het streven naar de eenwording van alle Somaliërs was niet erg succesvol en interne twisten staken de kop op. President Abdirashid Ali Shirmarke werd op 15 oktober 1969 vermoord en premier Mohamed Haji Ibrahim Egal, die in het buitenland zat haastte zich terug om er voor te zorgen dat een hem welgevallige kandidaat tot presi dent gekozen zou worden. Dat zou ook gelukt zijn. ware het niet dat op de 21-ste oktober het leger onder leiding van generaal-majoor Mohammed Siad Barre ingreep en de macht aan zich trok. De militairen kondigden een revolutie aan. Barre werd „kameraad" en vond de term „wetenschappelijk socialisme" uit waarvan de principes volgens hem hetzelfde waren als die van de islam. Tenslotte hangt negentig procent van de Somalische bevolking de is lam aan. Het nieuwe regime kondigde de aanval af op het „tribalisme" (de strijd om de macht tussen de clans) en de corruptie. Overigens beweren boze tongen in het land dat Barre er de afgelopen jaren ook wonderwel in geslaagd is de burelen in Mogadisjoe te bevolken met leden van zijn eigen Marihanclan. Ook het militaire regime handhaafde de aspiraties van het grote Somali sche rijk. En in 1977, toen de Ethiopi sche strijdkrachten door bloedige in terne twisten sterk verzwakt waren, zag het Somalische leger zijn kans schoon en trok het de Ogaden bin nen. Sommige kritische Somaliërs zeggen dat de hele invasie een uit de hand gelopen grensincident was, maar dat het regime een leger in overwinningsroes niet van een verde re opmars durfde af te houden. In ieder geval was de roes van korte duur. Met behulp van Russische advi seurs en Cubaanse militairen slaagde Ethiopië erin de Somalische strijd krachten uit de Ogaden te jagen. Sindsdien lijken de Somalische mili tairen zich te hebben neergelegd bij de status quo. getuige althans de artikelen in de grondwet en de uit spraken van president Barre. Maar de schijn kan bedriegen. De droom is zeker niet vergeten en het lijkt er veel op dat Somalië andere methodes heeft gekozen om de wereld van eigen gelijk en van Ethiopië's ongelijk te overtuigen. Zo worden de honderd duizenden vluchtelingen uit de Oga den binnengehaald, aantallen die So malië volstrekt niet kan voeden. Daarbij wordt er de nadruk op gelegd dat ze tijdelijk in Somalië mogen blijven, maar eens terug zullen moe ten naar een „bevrijd" West-somalië. Maar even hard wordt er gezegd dat de vluchtelingen tot het grote Soma lische volk behoren. Het bange vermoeden dringt zich op dat de honderdduizenden ongelukki ge vluchtelingen, zonder dat zelf te beseffen, ingeschakeld zijn in een si nister politiek spel, dat velen van hen niet zullen overleven.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1980 | | pagina 7