Muskie praat
in Oostenrijk
met Gromiko
Bani Sadr mag
premier zoeken
lelfs de vluchtelingen dienen Somalië's droom
Milde straf voor
beramen van coup
Castro brengt VS
in verlegenheid
met vluchtelingen
Portugese kaper
geeft zich over
ySpaanse officieren mogen blijven
Wereldtop om
groeve Tito
Paisley aangehouden
EL SALVADOR
Iran probeert
de Koerden uit
te hongeren
nfiNDEFIDAG 8 MEI 1980
BUITENLAND
TROUW/KWARTET
7
WASHINGTON (Reuter, AP, AFP) De nieuwe Amerikaanse
minister van buitenlandse zaken Edmund Muskie zal volgen-
ie week in de Oostenrijkse hoofdstad Wenen een ontmoeting
ebben met zijn Russische ambtgenoot Andrej Gromiko. Het
lordt de eerste ontmoeting op dit hoge niveau tussen beide
jote mogendheden sedert de Russische inval in Afghanistan.
Ie ontmoeting tussen Muskie en
iromiko vindt plaats ter gelegenheid
an de feestelijkheden voor de vijf-
ntwinticrste verjaardag van het Oos-
enrijkse soevereiniteitsherstel na de
#eede wereldoorlog. In het interna-
lonale akkoord dat hieraan ten
rondslag ligt, verzekeren de grote
logendheden de Oostenrijkse neu-
•aiiteit. Voor zijn bezoek aan Wenen
al Muskie komende dinsdag een be
preking hebben in Brussel met de
ninisters van buitenlandse zaken
van de NAVO-landen.
Overigens heeft het bericht over Mus-
Mes ontmoeting met Gromiko al
ffeer aanleiding gegeven tot enige
ffrijving binnen de Amerikaanse vei-
Igheidsraad. Carters adviseur voor
lationale veiligheid Zbigniew Brze-
jnski maakte tegenover verslagge-
ers al gewag van dit bezoek, nog
oordat de Russische minister van
uitenlandse zaken van een en ander
netjes op de hoogte was gesteld,
lm het gesprek dat Muskie gisteren
id met de senaatscommissie voor
itenlandse betrekkingen in ver-
_nd met zijn benoeming tot minis-
|ter trachtte hij de indruk weg te ne-
in dat hij zich zal laten overvleuge-
door Brzezinski. Hij zegde toe dat
zich zeer actief zou betonen voor
it Amerikaanse buitenlandse beleid
zowel als de voornaamste adviseur
voor president op het terrein van de
buitenlandse politiek als de voor
naamste woordvoerder van Carters
buitenlands beleid.
Amerikaanse functionarissen ver
wachten niet dat de ontmoeting tus
sen Muskie en Gromiko al onmiddel
lijk spectaculaire resultaten zal ople
veren. Ze zal meer het karakter van
een kennismaking hebben, waarbij
afspraken kunnen worden gemaakt
voor verdere ontmoetingen.
De ontmoeting tussen Muskie en
Gromiko past ook goed in de cam
pagne die de Sowjet-Unie lijkt te wil
len ontketenen om de negatieve in
druk die men in het Westen na de
Russische inval in Afghanistan van
Moskou heeft gekregen, weg te poet
sen. In de Westduitse hoofdstad
Bonn werd gisteren de Duitse verta
ling gepubliceerd van een aantal le
zingen van de Russische president
Leonid Breznjew. Ondanks de harde
kritiek die de Russen hebben op het
buitenlands beleid van de Verenigde
Staten, ontwaarden zogeheten waar
nemers toch enkele verzoenende pas
sages in het voorwoord, dat apart
voor het boek was geschreven. Daar
in wijst de Russische leider erop dat
het nu meer dan ooit noodzakelijk is
zich in te zetten voor zowel politieke
als militaire ontspanning.
DRID (AFP, AP) Een militair gerechtshof in Madrid
heeft twee Spaanse legerofficieren schuldig bevonden aan het
teramen van een staatsgreep. De twee kregen echter uiterst
lichte straffen. Zij kunnen zonder verdere gevangenisstraf
gewoon blijven dienen in het Spaanse leger.
Dt uitspraak van het militaire hol
wordt een overwinning genoemd voor
de twee verdachten, luitenant-kolo
nel Antonio Tejero van de Guardia
Civil en kapitein Ricardo de Saenz
van het leger. Zij kregen respectieve
lijk zeven en zes maanden gevange
nisstraf. Aangezien ze al een jaar in
voorarrest hebben gezeten voordat ze
in december voorlopig werden vrijge
laten, hoeven de twee militairen niet
meer terug naar de gevangenis.
De twee officieren wilden op 17 mei
^978 een rechtse staatsgreep plegen
Kir het kantoor van premier Suarez
I bestormen en hem als gijzelaar
ast te houden, op de dag dat koning
[uan Carlos naar het buitenland ver
rok voor een reis door Zuid-Amerika.
't plannen lekten echter uit en de
^vee officieren werden gearresteerd.
j hebben tijdens het proces volge
houden dat het slechts ging om bor
relpraat en dat er nooit serieus spra-
e van geweest is.
Volgens politieke waarnemers is de
onverwacht milde uitspraak een ge-'
baar naar rechts Spanje, dat zich de
laatste tijd openlijk ontevreden ver
klaart met de gang van zaken in het
land en met de slappe houding van de
regering tegenover de Baskische aan
slagen. Dinsdagnacht bestormde een
groep van twintig ultra-rechtse jon
geren een café in Madrid en schoten
daar een jongen dood. Drie anderen
werden gewond. De aanvallers riepen
„Leve Christus Koning" en fascisti
sche leuzen. Tijdens een 1 mei-mani
festatie werden drie communisten zo
hard in elkaar geslagen, dat een van
hen overleed. De twee anderen zijn
zeer ernstig gewond.
Gisteravond laat arresteerde de
Spaanse politie een jongen in een
theater, waar ook koningin Sofia aan
wezig was. De jongen bleek twee re
volvers bij zich te hebben. Wat hij
daarmee van plan was, kon de politie
gisteren nog niet met zekerheid
zeggen.
BELGRADO (AFP, AP. Reuter)
De begrafenis van president Tito van
Joegoslavië heeft een voor deze tijd
ongekend aantal politieke wereldlei
ders bijeen gebracht. Dat biedt een
gouden kans om een begin te maken
met de door Tito op zijn doodsbed
uitgesproken wens, dat internatio
nale spanning moet worden vermin
derd door overleg.
Staatshoofden, regeringsleiders en
delegaties stroomden gisteren binnen
op het vliegveld van Belgrado. In
totaal zullen vandaag ruim honderd
landen vertegenwoordigd zijn op de
begrafenis. Er werd onmiddellijk be
gonnen met overleg, hoewel dat voor
alsnog vrij eenzijdig gericht was. De
Russische partijleider Leonid Brez
njew had een ontmoeting met de Pa
lestijnse leider Jasser Arafat en de
Syrische president Assad. Verwacht
wordt dat er gesproken is over moge
lijke Russische steun voor Syrië „om
het hoofd te bieden aan de voorvech
ters van de akkoorden van Camp
David".
BELFAST (Reuter) De militante
Noordierse leider ds. Ian Paisley is
gisteren aangehouden toen hij in Ar
magh protesteerde tegen de aanwe
zigheid van premier Charles Haughey
van de Ierse Republiek bij de introni-
satie van de nieuwe Anglikaanse pri
maat van geheel Ierland, aartsbis
schop John Muiholland.
Bij ongeregeldheden in de
Noordduitse plaats Bremen zijn
zeker driehonderd mensen ge
wond geraakt. Enkele tientallen
auto's gingen in vlammen op.
De ongeregeldheden vonden
plaats na een gewelddadige be
toging van ongeveer vijfdui
zend mensen tegen de eedsafleg
ging van 1200 recruten in het
stadion van Bremen. Aan de
kant van de politie, die was uit
gerust met schilden en wapen
stok, vielen de meeste gewon
den; zeker 252 agenten raakten
gewond. Onder de stenengooi
ende betogers vielen veertig
slachtoffers.
ADVERTENTIE
14 families ti
ranniseren het
volk van El Sal-
vac*or Z|i bezit"
Hl ten het land en
H de produktie-
QHHH middelen. Het
volk strijdt te
gen de uitbuiting. Het mobiliseert
zich op basis van een alternatief:
het programmatisch platform van
de revolutionaire bewegingen. De
militaire junta probeert dit volks
verzet in bloed te smoren.
Steun de gezamenlijke
volksorganisaties.
Giro 2936572. El Salvador Komitee
Nederland. Postbus 8039,
5004 GA Tilburg.
LISSABON (AFP. Reu
ter) De kaper van een
Portugees passagiers
vliegtuig heeft zich giste
ren aan de politie van Lis
sabon overgegeven. De 16-
jarige kaper gaf na een
dag van onderhandelen
zijn ongeladen pistool
huilend af.
Rui Rodriguez, een stu
dent, kaapte gisteren het
vliegtuig van de Portuge
se maatschappij TAP, dat
een binnenlandse vlucht
uitvoerde. Hij dwong de
piloot naar Madrid te
vliegen, waar hij in de
loop van de nacht alle 83
passagiers toestemming
gaf het vliegtuig te verla
ten. Zijn aanvankelijke
eisen waren een losgeld
van twintig miljoen gul
den en een veilige aftocht
naar Zwitserland. In de
loop van de onderhande
lingen met de Portugese
ambassadeur in Madrid
gaf hij langzaam al zijn
eisen op. Het enige dat hij
uiteindelijk nog wilde
was terug naar huis. De
Portugese vliegtuigmaat
schappij stopte vorig jaar
met de gebruikelijke vei
ligheidscontroles op bin
nenlandse vluchten, maar
kondigde naar aanleiding
van de kaping aan die te
zullen hervatten.
Een vrij onbekende Por
tugese beweging, die zich
de Volksstrijdkrachten
van de 25ste april noemt,
nam gisteren de verant
woordelijkheid op zich
voor de dood van een be
waker die om het leven
kwam tijdens een overval
op twee banken. Het was
de eerste keer dat deze
groepering, genoemd naar
de datum van de revolutie
in 1974, een gewapende
actie op zich neemt. In
pamfletten had de bewe
ging eerder laten weten
arbeiders een gewapende
training te zullen geven.
Van een onzer redacteuren
Toen een kleine tienduizend Cubanen hun toevlucht zochten
tot de Peruaanse ambassade in Havana, opende president
Carter bereidwillig zijn grenzen. Gisteren zette de twintigdui-
zendste Cubaan voet aan wal in de buurt van Miami. De
stroom blijft doorgaan. Voor Carter is er geen weg meer terug
en Cuba maakt van de gelegenheid gebruik om zich te
ontdoen van alle criminele en politiek lastige elementen.
'AMSTERDAM De provincie Koer-
distan in Iran wordt op het ogenblik
bedreigd door een economische blok
kade van het Iraanse regime. De
Koerdische bevolking is door deze
maatregel verstoken van levensmid
delen, medicamenten en brandstof.
Dit zei gisteren Dr. Said, een verte
genwoordiger van de Koerdische De
mocratische Partij uit Iran, tijdens
een bezoek aan Amsterdam.
Said vertelde dat bij de strijd tussen
het Iraanse leger en de Koerden, die
ongeveer drie weken geleden weer is
opgelaaid vijftienhonderd tot zeven
tienhonderd gewonden zijn gevallen.
„Wij willen helemaal geen oorlog.
Deze is ons opgelegd", zo zei Said.
Het doel van de Koerden is volgens
hem ten eerste een streven naar te
rugkeer van de democratie in Iran
waar een plaats is voor alle partijen
en geloofsrichtingen en waarbij man
en vrouw gelijk zijn. Als tweede be
langrijke punt willen de Koerden in
Iran autonomie voor hun bevolking,
dat wil zeggen ondermeer onderwijs
in de eigen taal en een eigen Koer
disch leger geïntegreerd in het Iraan
se leger.
Said meent dat de onderdrukking
een gevolg is van het verschil in ge
loofsrichting binnen de Islam in Iran.
Ayatollah Khomeiny. de geestelijk
leider van Iran, hangt de Sjiitische
richting aan en de Koerden zijn voor
namelijk Soenitisch.
Naar de letter van de Amerikaanse
wet zijn de duizenden Cubanen, die
dagelijks in kleine en grotere bootjes
op de kust van de Amerikaanse staat
Florida landen, illegale immigranten.
Zij hebben niet het visum, waarmee
in het verleden de Cubanen naar de
Verenigde Staten konden vliegen.
Maar in een genereus gebaar gaf pre
sident Carter afgelopen week op
dracht deze vluchtelingen toch toe te
laten en hij stelde zelfs twintig mil
joen gulden beschikbaar voor de op
vang. Een gebaar dat overigens
slecht is ontvangen door de vele Ha-
ïtiaanse vluchtelingen, die -zij het
in veel kleiner aantal ook dagelijks
in gammele bootjes hun land ont
vluchten naar Florida. Zij worden ge
vangen gezet zodra ze aan land ko
men en voor hun opvang moeten de
liefdadigheidsinstellingen maar
zorgen.
Deportatie
Erg blij zal Carter echter niet zijn met
de vluchtelingenstroom. Aan de ene
kant vormt die wel het welkome be
wijs dat het op Cuba niet pluis is en
dat ook de volhouders het uiteinde
lijk niet onder het bewind van Castro
uithouden. Aan de andere kant blijkt
Carter niet de politieke vluchtelingen
te krijgen waar hij om vroeg. Functio
narissen van de Amerikaanse kust
wacht en immigratiedienst maken
steeds vaker melding van gedepor
teerden, in plaats van vluchtelingen.
Het grootste deel komt rechtstreeks
uit de gevangenissen van Cuba. waar
zij vast zaten wegens kleine criminele
vergrijpen, aldus de immigratiefunc
tionarissen.
Castro lijkt nu politieke munt te
slaan uit de vluchtelingenkwestie, die
aanvankelijk begon als een voor
Cuba zeer pijnlijke zaak. Het land
raakt zo van zijn lastige elementen af
en zadelt de Verenigde Staten met
een steeds groter wordend probleem
op. Want de stroom lijkt nog lang niet
opgedroogd. „We kunnen nu niet
meer zeggen: bij 25.000 vluchtelingen
stoppen we ermee." aldus een rege
ringswoordvoerder in Washington.
Die mensen moeten allemaal opge
vangen worden in het toch al door
Spaans sprekende vluchtelingen
overspoelde Florida. Bij de laatste
ontschepingen blijkt vier-vijfde van
alle vluchtelingen te zijn „gedepor
teerd". dat wil zeggen dat zij Cuba
niet vrijwillig hebben verlaten.
Het lijkt er op dat Castro "op deze
manier wraak probeert te nemen op
het in zijn ogen irriterende gezeur van
Carter over politieke gevangenen op
Cuba. Vorig jaar werd overeengeko
men dat deze gevangenen in de loop
van het jaar zouden worden vrijgela
ten en vervolgens een Amerikaans
visum zouden krijgen. De gevange
nen kwamen wel op vrije voeten,
maar moesten door de trage afhande
ling van de Amerikanen lange tijd op
hun visum wachten.
Gesloten
Nog ongeveer vierduizend vrijgelaten
gevangenen wachten daar al bijna
een jaar op. Zij hebben het al die tijd
erg moeilijk, omdat er geen werk voor
ze is en ze ook niet in aanmerking
komen voor de voedsel- en kleding-
bonnen. Zij zullen nu ook per boot
moeten vluchten, want na de ongere
geldheden van afgelopen zaterdag
hebben de Verenigde Staten de vi
sum-afdeling van hun handelsmissie
in Havana gesloten. Alles wijst er op
dat de incidenten rond het gebouw
(betogers raakten slaags met een on
gewoon groot aantal asielaanvragers)
door de Cubaanse overheid is uitge
lokt om de VS in verlegenheid te
brengen.
Carter is door de vluchtelingen
stroom in ieder geval al zo in verle
genheid gebracht, dat hij voor de
staat Florida de noodtoestand heeft
moeten afkondigen. En door de enor
me „vrijheidsvloot". zoals de Ameri
kaanse pers de honderden bootjes
met vluchtelingen omschrijft, heeft
hij een voor vandaag geplande groot
scheepse marine-oefening in het Cari
bisch gebied drastisch moeten beper
ken. De geplande schijnaanval op
Guantanamo, de Amerikaanse basis
op Cuba, werd dan ook op het laatste
moment afgelast.
TEHERAN (Reuter, AFP) Ayatollah Khomeini heeft de
Iraanse president Bani Sadr op diens verzoek toestemming
gegeven om een premier te benoemen. Deze opdracht wordt
beschouwd als een overwinning van de gematigde Bani Sadr
op zijn radicale tegenvoeter en sterke man van de revolutio
naire raad. ayatollah Behesjti.
Het is voor het eerst sedert Mehdi
Bazargan november vorig jaar aftrad,
dat Iran weer een eerste minister
krijgt. Er deden gisteren in Teheran
admiraal Madani gisteren hebben
ontvangen om hem te vragen van een
eventueel nieuw te vormen regering
deel uit te willen maken. Volgens een
al verscheidene namen de ronde, Iraanse krant zal de nieuwe regering
maar echt duidelijkheid bestaat er bestaan uit leden van het kabinet
nog niet over een mogelijke kandi- Bazargan en uit een deel van de hui-
daat. Wel zou ayatollah Khomeini dige ministersploeg.
door Johan ten Hove
MOGADISJOE In het pikkedonker zoekt de chauffeur van
ionze landrover naar berijdbare gedeelten van het spoor tus-
'sen Luuq en Garba Hare, twee kleine stadjes in de zuidelijke
Somalische woestenij, niet al te ver van de Ethiopische grens.
Hij heeft moeite de juiste weg te vinden. We duiken in kuilen,
ivierbeddingen en bonken over rotsen en boomstronken. De
[J01 nan ziet ook niet alles meer; hij heeft er ten slotte al dik 12
dai uw rijden opzitten.
de Plotseling is er geschreeuw en duiken
ieeer in het licht van de koplampen
TenPoldaten op met hun machinegewe
ren in de aanslag. De wagen schuift
he'®°g een eind door, de chauffeur
ier maakt verschrikte gebaren en dooft
iiaastig de lichten. Uit het donker
omen andere in camouflage-pakken
gehulde soldaten, eveneens met hun
Russische AKA's in de aanslag, voor-
j "pchtig naar de auto toe. Er wordt
ue ver en weer wat gepraat en als blijkt
e dat het „goed volk" is breekt de span
ning en wordt er luidruchtig gela-
™chen. De oorlog is hier blijkbaar nog
1 v*steeds niet afgelopen.
—'Op de terugweg overnachten we in
-JDamaso, een plaats bij het drielan
denpunt van Kenia, Somalië en Et-
j hiopië. We slapen op het erf van een
Friend van een onzer begeleiders.
T s Ochtends komt er een jonge Soma-
tër op ons af die ook al zo'n Russisch
sanon bij zich heeft. De vorige avond
zat hij onafgebroken mirrah te kau-
)p |(®n. een verslavend middel waar je
.nigh" van wordt, maar dat op de
ange duur verwoestend is voor de
gezondheid. In Somalië wordt het
Oadh genoemd en men betaalt er
1de e Pri3zen voor. De jongeman kijkt
niet al te helder meer uit zijn ogen en
zegt met dubbele tong dat hij ambte-
is#naar is en ons komt beschermen te
len de Ethiopiërs. Hij gooit zijn ge-
veer op het bed, waarbij de patroon-
.g.» houder er uit springt.
ding is wel degelijk geladen en lk
gedenk dat ik maar liever niet door
em beschermd word.
Somalische Bevrijdingsfront WSLF
te gebruiken voor de verwezenlijking
van een oude Somalische droom: Het
Groot-Somalische rijk waarin alle So-
maliërs verenigd worden, ook die in
de Ogaden, Djiboutti en Noord-Ke-
nia.
Wantrouwig
Het wapengekletter is hier niet van
de lucht en met name langs de grens
worden we verscheidene malen aan
gehouden door zenuwachtige militai
ren. Auto's van de vluchtelingenorga
nisatie van de Verenigde Naties, de
UNHCR, kunnen ongehinderd door
rijden, maar regeringsauto's zoals die
waar ik in zit, worden aangehouden.
„Om Ethiopische infiltranten op te
sporen." Blijkbaar bestaat er minder
vertrouwen in functionarissen van de
regering dan in die van de UNHCR.
Later verneem ik dat de wegversper
ringen ook bedoeld zijn om vluchte
lingen niet over het hele land te laten
uitzwermen. Ten slotte heeft het mili
taire vertoon ongetwijfeld ook te ma
ken met de niet al te stevige basis van
het regime. Kameraad Mohammed
Siad Barre wordt door „de massa's"
minder op handen gedragen dan de,
door de regering volledig gecontro
leerde, pers vrijwel dagelijks sugge
reert.
Hoewel de regelrechte oorlog tussen
Somalië en Ethiopië om het bezit van
de Ogaden in maart 1978 werd beëin
digd, is de spanning langs de grens
tussen beide landen eerder toe- dan
afgenomen. Aan weerszijden van de
grens, vooral bij de steden, zijn troe
pen samengetrokken en het Somali
sche leger wordt niet ingeschakeld bij
de vluchtelingenhulp omdat bij een
eventuele Ethiopische aanval „het
evenwicht" dan verstoord zou zijn.
Ethiopië beschuldigt Somalië ervan
nog steeds troepen in het gebied van
de Ogaden te infiltreren en het West-
Somalië beschuldigt de Ethiopische
regering ervan dat zij bombardemen
ten op Somalische steden en dorpen
en zelfs op vluchtelingenkampen laat
uitvoeren. Somalië heeft daarover
een klacht ingediend bij de Veilig
heidsraad van de Verenigde Naties.
Eind vorige maand zouden Ethiopi
sche Migs zelfs een aanval hebben
uitgevoerd op een vissersplaats niet
ver van de hoofdstad Mogadisjoe.
Eind februari werd Garba Hare ge
bombardeerd. Volgens politieman
nen en de gouverneur vielen er acht
doden en 25 gewonden. Ze laten ons
gretig een verwoest huis en een uitge
brande Landrover zien. Ook ligt er
nog het staartstuk van een bom, met
Russische tekens erop.
Bij het benzinestation in Garba Hare
wijst men op kogelgaten in luiken en
ruiten. „Mitrailleurs van Russische
Migs", maar bij nader inzien blijkt
dat de inslagen in het luik lager zitten
dan die in de ruit erachter, zodat er
van onder naar boven moet zijn ge
schoten, hetgeen voor een vliegtuig
nogal moeilijk is.
Vragen of het Somalische leger rond
Garba Hare over luchtafweergeschut
beschikt om dit soort aanvallen af te
slaan, levert gefronste wenkbrauwen
op en in de volgende plaats, El Wak,
uiterst wantrouwige regeringsfunc
tionarissen, die al op de hoogte zijn
gesteld van de komst van te veel
vragende journalisten.
De Somaliërs doen uiterst veront
waardigd over de Ethiopische schen
dingen van het Somalische lucht
ruim. Maar het zijn natuurlijk wel
Somalische tanks geweest die drie
jaar geleden het verzwakte Ethiopi
sche leger in de Ogaden platwalsten.
En in Garba Hare geven de militairen
en politiemannen grijnzend toe dat
ze, als de Russen en Cubanen Ethio
pië niet te hulp waren geschoten,
„nog wel enkele honderden kilome
ters verder naar het westen zouden
hebben gezeten".
Formeel lijkt Mogadisjoe zijn aspira
ties naar een groot Somalië te hebben
opgegeven. Vorig jaar augustus werd
er bij een referendum een grondwet
goedgekeurd, waarin geweld wordt
afgezworen en alleen „legale" midde
len geoorloofd zijn om dat doel te
bereiken. In januari van dit jaar liet
president Siad Barre weten dat So
malië slechts de hang naar „zelfbe
stemming van de Somalische bevol
king in de Ogaden" zou steunen. Ove-
rigeps prijkt in het kantoor van de
veiligheidsdienst in de stad Baidoa
nog steeds een kaart aan de wand
waarop niets van dat groot-Somali-
sche rijk is ingeleverd.
Somalië heeft vanaf het begin van
zijn onafhankelijkheid in 1960 de
wens naar het grote Somalische rijk
gekoesterd en eveneens gebruikt om
interne moeilijkheden af te wenden.
Hoewel er wel sprake is van één So-
malisch volk met één Somalische cul
tuur (een groot voordeel voor de jon
ge staat in vergelijking tot de meeste
andere Afrikaanse staten, die na de
onafhankelijkheid verscheurd wer
den door een bloedige stammen
strijd). bestaan er wel degelijk ver
schillende clans, die elkaar de macht
betwisten.
Bij de onafhankelijkheid kwam daar
dan nog bij dat Noord-Somalië dat
onder Brits bestuur had gestaan,
moest worden geïntegreerd met het
zuiden dat een Italiaanse kolonie was
geweest. In de eerste jaren na de
onafhankelijkheid loste men dat op
door coalitieregeringen te vormen
waarin de machtsposities zodanig
verdeeld werden dat er een, zij het
ongemakkelijke, balans ontstond
tussen leiders uit het noorden en het
zuiden, die dan ook nog de belang
rijkste clans vertegenwoordigden. -
Maar tot op heden is de rivaliteit
tussen het noorden en zuiden ge
bleven.
Het streven naar de eenwording van
alle Somaliërs was niet erg succesvol
en interne twisten staken de kop op.
President Abdirashid Ali Shirmarke
werd op 15 oktober 1969 vermoord en
premier Mohamed Haji Ibrahim Egal,
die in het buitenland zat haastte zich
terug om er voor te zorgen dat een
hem welgevallige kandidaat tot presi
dent gekozen zou worden.
Dat zou ook gelukt zijn. ware het niet
dat op de 21-ste oktober het leger
onder leiding van generaal-majoor
Mohammed Siad Barre ingreep en de
macht aan zich trok. De militairen
kondigden een revolutie aan. Barre
werd „kameraad" en vond de term
„wetenschappelijk socialisme" uit
waarvan de principes volgens hem
hetzelfde waren als die van de islam.
Tenslotte hangt negentig procent
van de Somalische bevolking de is
lam aan. Het nieuwe regime kondigde
de aanval af op het „tribalisme" (de
strijd om de macht tussen de clans)
en de corruptie. Overigens beweren
boze tongen in het land dat Barre er
de afgelopen jaren ook wonderwel in
geslaagd is de burelen in Mogadisjoe
te bevolken met leden van zijn eigen
Marihanclan.
Ook het militaire regime handhaafde
de aspiraties van het grote Somali
sche rijk. En in 1977, toen de Ethiopi
sche strijdkrachten door bloedige in
terne twisten sterk verzwakt waren,
zag het Somalische leger zijn kans
schoon en trok het de Ogaden bin
nen. Sommige kritische Somaliërs
zeggen dat de hele invasie een uit de
hand gelopen grensincident was,
maar dat het regime een leger in
overwinningsroes niet van een verde
re opmars durfde af te houden.
In ieder geval was de roes van korte
duur. Met behulp van Russische advi
seurs en Cubaanse militairen slaagde
Ethiopië erin de Somalische strijd
krachten uit de Ogaden te jagen.
Sindsdien lijken de Somalische mili
tairen zich te hebben neergelegd bij
de status quo. getuige althans de
artikelen in de grondwet en de uit
spraken van president Barre. Maar de
schijn kan bedriegen. De droom is
zeker niet vergeten en het lijkt er veel
op dat Somalië andere methodes
heeft gekozen om de wereld van eigen
gelijk en van Ethiopië's ongelijk te
overtuigen. Zo worden de honderd
duizenden vluchtelingen uit de Oga
den binnengehaald, aantallen die So
malië volstrekt niet kan voeden.
Daarbij wordt er de nadruk op gelegd
dat ze tijdelijk in Somalië mogen
blijven, maar eens terug zullen moe
ten naar een „bevrijd" West-somalië.
Maar even hard wordt er gezegd dat
de vluchtelingen tot het grote Soma
lische volk behoren.
Het bange vermoeden dringt zich op
dat de honderdduizenden ongelukki
ge vluchtelingen, zonder dat zelf te
beseffen, ingeschakeld zijn in een si
nister politiek spel, dat velen van hen
niet zullen overleven.