"Vreugdetranen bij intocht Canadezen in Amsterdam 'Verraad bij slag om Arnhem uitgesloten' Appèl op geweten ook nu nog nodig m&Ê*. ÖORLOGSVLIEGER i VANORANJE Gasophoping en opgeblazen gevoel C eolaf Ontdek het geheim van Neerlands nieuwste kaas! minder zout, méér smaak! 'Koningin Beatrix bij herdenking: Prins Bernhard in openhartig televisie-interview: f25,- khrrr-haarlem j /cabernet\ danjou êèd optiplan, «xlJËï o =|NSC ISDAG 6 MEI 1980 BINNENLAND TROUW/KWARTET ADVERTENTIE ADVERTENTIE ^Jeneraal Bell Irving, bevelhebber van de Canadezen die in 1945 Amsterdam bevrijdden, rijdt 35 jaar e£ter staande in een jeep de Dam op. Foto Marcel jplocr Jan Roelfs ISTERDAM Wéér waren er vreugdetranen, omhelzingen, bloemen, zoals in mei 1945. Nu s er een nieuwe generatie, die geestdriftig de (oude) legervoertuigen beklom, waarmee de nijders van Amsterdam hun intocht herhaalden. Overwegend grootvaders, behangen met jerscheidingen, de regimentskepi op de grijze haren, te zamen 350 veteranen, die zeiden, Et het net zo overweldigend was als op die achtste mei, nu 35 jaar geleden. kwamen wéér over de Berlage- deflrug, op weg naar de Dam, waar de itoet ruim een uur te laat aankwam. Maar dat kwam door de onverdeeld jiaugdevolle stad, die in Zuid en Cen- ftum de Canadezen bijna de door lacht belette, die de nu krakkemikki- ije legerwagens omzoomde. Deze in- Sebt overtrof alle verwachtingen Mfc zijn verbijsterd," aldus generaal Bell Irving, die later in het paleis op Dam, prinses Juliana en prins ard deelgenoot maakte van ervaringen en van de dankbaar van zijn medestrijders van wei die met hun vrouwen in de Bur- met het prinselijk paar bijeen triomftocht Een Amsterdammer bedankt een Canadese veteraan tijdens de intocht in Amsterdam, 35 jaar na de bevrijding. qua geestdrift en massaliteit een in- comste, die Amsterdam in vredestijd nog slechts eenmaal eerder had be leefd: de begroeting van Ajax, toen dat de wereldbeker had gewonnen. letSet was inderdaad een triomftocht len, zo Amsterdams als maar •lijk was, alle registers van de Igie waren opengetrokken, tal kleine, maar uitbundige trekjes als franje, die men niet kon Oude dames, die hun jonge ien van weleer, opnieuw en zonder Ujj jg hgt" •oom kusten, mannen en vrouwen J met kleine glaasjes op deze gure „Ja, dat is hem." riep een oude vrouw dag kwamen aandraven, de be- geëmotioneerd, toen ze bij de Berla- lentribune op het Museumplein, gebrug héér Canadees van 1945 her- t honderden met vochtige ogen, kende. Tulpen en anjers, gejuich, t als de Canadezen, die niet moe schudden van handen. En ondertus sen vlogen de „Sweet Caporals". de sigaretten van weleer, samen met de Ïit geweldige Amsterdam, geen platte reepjes melkchocolade, door d Jn West-Europa, dat dit even- de lucht. Muziekklanken van de Sea- t. Dit is de tweede gelukkige dag forth Highlanders vermengden zich Lslü ons leven op Europese bodem," met het applaus, dat ook bestemd Dompelden de Canadezen. Het was was voor de voormalige Binnenland- se Strijdkrachten, bewapend met hun oude stenguns. En uit sommige huizen woei de stem van Vera Lynn naar buiten. Amsterdam stond bijna op zijn kop, terwijl de Dam geduldig wachtte. Daar ook duizenden, daar ook een hartverwarmende eensgezindheid. Met ook de kinderaubade, toen de old soldiers naast hun voertuigen ston den: „Hoera, het is mei, laat ons zin gen van de vreugde van deze dag." ADVERTENTIE De avontuurlijke belevenissen van een onvermoeibare vechter. Enkele duizenden duiven gingen de lucht in, ze moesten de feestballon nen als het ware omzeilen, en telkens kopermuziek en uiteraard toe spraken. verdwijnen snel en betrouwbaar met Goedsmakende kauwtabletten Verpakkingen a 20 en 50 stuks in doordrukstrips Lees vooraf de gebruiks voorschriften Uitsluitend bij apothekers en drogisten 'n Bovenste beste het land Waal. te ambach- van verse natuurkaas uit van Maas en Volsens de bes telijke tradities dasmelk bereid en 25% minder zout dan gebruikelijk. Een traktatie voor de liefhebbers, zowel op^rrr^de boterham als uit het De Maaslander; (In de winkels waar het soed kaas kdpen is, komt u m vast wel tegen.) vuistje! Burgemeester Polak: „De dank van deze stad blijft een oceaan over bruggen!// Generaal Irving Bell: „God zegene U allen en deze kleine duif, die ik nu loslaat." Amsterdam heeft zich op de dag van gisteren van zijn beste kant laten zien. er is hoe kon het ook geen wanklank gehoord. Het herdenkings monument aan de Apollolaan was onthuld, op de Dam was er een bloe- menmozaiëk gelegd en vrijuit wap perde de Canadese vlag naast de Ne derlandse. Meer dan een half uur duurde de intocht met indringende doedelzak muziek van de Canadezen op het nationale plein, waar men bleef wach ten. totdat ze het paleis hadden verla ten. „De prinses en de prins hadden best op het balkon willen komen, maar dat gaf helaas technisch proble men. Het was gesloten aldus vi- ce-voorzitter Gerard de Klerk van de Stichting „Amsterdam dankt zijn Ca nadezen". die het prinselijk paar langs de gasten had geleid. Men was blijven wachten om nog maals te applaudisseren, zoals men óók had gedaan, zondagavond, na de dodenherdenking, waarbij de Vetera nen aanwezig waren en zoals men ze wat ingetogen had gegroet, toen ze zondagmorgen in een uitpuilende Westerkerk een oecumenische dank dienst meemaakten. Ze blijven nog tot vrijdagmorgen, ze zijn een welhaast vertrouwde groep in het stadsbeeld geworden; En heel wat ouc ere Amsterdammers, die vreugdevol maar »k met het onuitgebluste leed in menig hart, deze dag der Canadezen hebben mee gemaakt. hebben tegen zichzlf ge zegd, de geestdrift van de jeugd in aanmerking genomen: „Zou de bood schap dan toch zijn overgekomen?" ..Amsterdam salutes Canada", een rijke „historische ervaring, „een vriendschap, die een gebroken wereld tot voorbeeld mag strekken." aldus Irving BelL DEN HAAG (ANP) Konin gin Beatrix heeft gisteren in de Haagse Houtrusthallen een toespraak gehouden tij dens de nationale manifesta tie ter gelegenheid van de herdenking van de bevrij ding. Hieronder volgt de let terlijke tekst. „Een woord dat op deze dag bij de herdenking van onze bevrijding wordt gesproken, moet een sober woord zijn, want die bevrijding is duur betaald: door bondgenoten en door ons eigen volk. Er is geen vijf de mei zonder een vierde. Gisteren zijn overal in ons land ve len zwijgend langs gTaven en ge denktekenen getrokken. De klok ken der herdenking werden alom geluid. De stilte daarna deed het leven verstommen en wij waren met ingetogen ernst alle doden in dachtig. Geen feestgedruis, geen vreugde klank kan ons die stilte doen verge ten. Daarvoor is onze eerbied te groot tegenover al het leed dat ook nu nog, vijfendertig jaar later, door velen wordt ervaren als ondraaglijk. Ik spreek over dit alles met schroom, want zij die, als ik zelf, bezetting en bevrijding alleen maar kennen uit beeld en verhaal, kun nen nimmer ten volle beseffen wat zij inhielden. Maar die schroom weerhoudt mij niet om te getuigen van de achting die ik koester voor de ouderen on der ons. die in de oorlog gevormd zijn en getekend. Wat thans verha len zijn, was voor die ouderen reali teit, waarin zij leefden: een realiteit van ontberingen, voor al in de hongerwinter, van angst op de vlucht- en in de onderduik, van wanhoop bij het weggesleept worden. van verdriet om het verlies van dier baren, van lijden in gijzeling en krijgsge vangenschap. van worstelen om staande te blijven in gevangenissen, in concentratie- en in internerings kampen, hetzij in Europa, hetzij in Azië. Eendrachtig Het kan vermoed ik niet an ders of er zijn er onder de ouderen die, rondziende in de wereld van vandaag, teleurgesteld zijn. Uit de pijn en uit het puin van een ge schonden wereld, is een in veel op zichten ander Nederland herrezen dan was gehoopt en nagestreefd. Het vertrouwen dat menselijk geluk vanzelf als het ware terug zou keren wanneer de vrijheid werd hersteld en de ontbering opgeheven, bleek een illusie. Uit de welvaart vloeide niet automatisch het welzijn voort. Wanneer oude problemen konden worden opgelost, bleken dikwijls daarmee nieuwe moeilijkheden te ontstaan. Verlangens kwamen op. eisen werden gesteld, die niemand had voorzien. En met de normen in de gehele westelijke wereld, ver schoven ook de normen in ons eigen land. 'Uit de tijd' Hoe goed kan ik mij indenken, dat het ouderen pijnlijk treft, als waar den, waaraan zij in hun leven kracht hebben ontleend, door jon geren „uit de tijd" worden geacht en wanneer jongeren de zin van wat de ouderen vooral op deze dag wil len gedenken, niet aanvaarden. Ik meen evenwel, dat het de onont koombare plicht der ouderen is, te luisteren naar de gerechtvaardigde vragen van de nieuwe generatie. Jongeren immers, voelen het als hun opdracht de waarden welke in hun jeugd aan hen als zekerheden werden voorgehouden en meegege ven, te beproeven, bij te stellen, aan te vullen, kortom: te vertalen in de taal van vandaag. Het is voor de jongeren nu, niet meer voldoende om oorlog, onderdrukking en be vrijding te herdenken. Dat verleden staat ver van hen af. Levend in een wereld vol dreiging en velerlei onderdrukking, in een wereld ook van bittere armoede voor een groot deel van de bevol king van onze aarde, brengen die jongeren terecht opnieuw naar vo ren dat het herdenken alleen dan zin heeft, wanneer blijkt dat de waarden die toen zijn verdedigd, ook nu nog houvast bieden. Solidariteit Het herdenken waarvoor wij samen zijn gekomen, moet meer zijn dan een nostalgisch stilstaan bij het ver leden Dat kan het ook zijn. Hoewel het avontuur en de heroïek zeker niet ontbraken, ontleende de werke lijke strijd die van '40 tot '45 werd gestreden, daaraan toch niet zijn zin Het ging om het verzet tegen onderdrukking, tegen rassenwaan, en tegen ideologische overheersing; het was een strijd die. meen ik, vóór alles werd gevoerd vanuit gevoelens van menselijke solidariteit. En wie durft zeggen dat de huidige wereld geen onderdrukking, geen rassen waan. geen ideologische overheer sing te zien geeft? Wie durft zeggen dat gevoelens van menselijke soli dariteit nu niet even noodzakelijk zijn als een generatie geleden? Als de grenzen der verdraagzaam heid zijn overschreden, als rechts verkrachting verheven is tot wet. als honger en ziekten gehele volke ren teisteren, dan komt het ook vandaag op visie aan. op moed. op eensgezindheid en op daden. Visie stel ik voorop, want treffend is het hoe zij in de nacht der onderdruk king een helder schijnsel bleek te zijn. De gerechtvaardigde diepe af keer van het nationaal-socialisme had niet het laatste woord. Nergens duidelijker dan in de Nederlandse illegale pers is bepleit dat er een nieuw Europa diende te herrijzen, waarin ook voor Duitsland een nieuw begin mogelijk moest zijn. Toekomstvisie Juist in de jaren dat men vecht voor de herwinning van onze nationale onafhankelijkheid werd al getuigd van zin voor werkelijkheid en toe komstvisie ten aanzien van samen werking en samengaan van landen in Europa na de oorlog. Werkelijk heidszin. verantwoordelijkheidsge voel en betuigde solidariteit heffen ons nationaal verzet ver uit boven de historische beperktheid van vijf oorlogsjaren en geven aan de her denking van wat toen is geschied, actuele betekenis. Van de strijd die voor ons volk op 10 mei 1940 begon, zei mijn grootmoe der koningin Wilhelmina. in haar eerste toespraak voor Radio Oranje dat het er een was (Ik citeer) „die op geestelijk gebied thuishoort en diep verborgen in het hart van de mens wordt uitgevochten." Deze woorden haal ik aan omdat zij de strijd om de vrijheid waar het toen om ging. omhoog tilden naar een geestelijk niveau en omdat zij ieders indi/i- duele verantwoordelijkheid onder streepten. Mijn grootmoeder deed een appèl op het persoonlijk gewe ten Ik meen dat voor zulk een appèl ook nu nog alle reden is. Zij die eertijds aan haar oproep gehoor gaven, hebben een strijd ge voerd die, in de zin welke ik trachtte aan te geven, van blijvende beteke nis is. Misschien is het daarom pas send dat ik tot slot herhaal wat één van de grote voorvechters uit het verzet, Hendrik Mattheus van Randwijk, kort na de bevrijding schrééf. Het was dit: Vrijheid In die realiteit stond de toekomst van onze democratische samenle ving op het spel. Geloof, levensbeschouwing. of staatkundige overtuiging bracht velen ertoe terwille van de herove ring van onze democratie en vooral ter bescherming van de vervolgde medemens, het eigen leven op het spel te zetten. Dwars door alle gele dingen van onze verdeelde samenle ving heen voelden mensen zich één- drachtig hiertoe verbonden. Misschien werd hun aller inspiratie, hem gemeenschappelijk vertrou wen, wel het krachtigst uitgedrukt in de drie simpele woorden welke een verzetsman grifte in de muur van zijn cel: „Gerechtigheid zal we derkeren". „Vrijheid is geen marktwaar. Men verkwanselt haar niet voor rust: wij leveren haar niet uit en kunnen haar niet in beheer geven aan ande re machten dan aan ons zelf Zij wordt op duizend manieren be dreigd en wij kunnen haar op even veel manieren verraden. Daar mee verraden wij meer dan de vrij heid zelf. want zij is geen bezit, maar een functie, een mogelijkheid, waardoor wij leven en al datgene kunnen verrichten dat wij als mens verrichten moeten. Er is een nuchterheid die spannender is dan alle romantiek, een geloof dat stouter wegen zoekt dan de wildste avonturier, en een verlangen, dat de kleinste dingen groot maken kan Moge deze nuchterheid, dit verlan gen en dit geloof ons deel zijn in een vrij Nederland." Moge deze nuchterheid, dit verlan gen en dit geloof ons deel blijven in de toekomst die ouderen en jonge ren tezamen tegemoet gaan en waaraan zij ook samen vorm moe ten geven. De koninklijke familie woonde in de Houtrusthallen in Den Haag een manifestatie ter gelegenheid van bevrijdingsdag bij. Op de foto van links naar rechts koningin Beatrix, prins Willem Alexander, prins Johan Friso, prins Constantijn, prins Claus, prinses Juliana en prins Bernhard. Bob van der Stok: Engelandvaarder, i Spitfire-pitoot. Eén van de hoofd personen vanTHE GREAT ESCAPE. Oommandant van Squadron 322. door Huib Goudriaan Met een woord vooraf van dr. L. de Jong. AMSTERDAM Prins Bernhard acht verraad bij de luchtlandings-operatie Market-Garden (de slag bij Arnhem) in 1944, zowel als bij het Englandspiel. de spionage-affaire die ruim vijftig Nederlandse agenten het leven kostte, uitgesloten. De prins zei dit in een gisteren door de NOS uitgezonden, en voor de abdicatie van prinses Juliana opgenomen televisie-interview. ADVERTENTIE ACKERMANTAURANCE GEÏMPORTEERD DOOR: s vvk°opmaNS BRUINIER B 1 AMSTERDAM y/ Het interview werd opgeno men naar aanleiding van de herdenking van de Duitse ca pitulatie in Hotel de Wereld te Wageningen in 1945. De vra gen van het gesprek werden voorbereid door de journalist Marcel Enkelaar en het ge sprek werd afgenomen door NOS-redacteur Klaasjan Hen driks. Opvallend was de open hartigheid waarmee prins Bernhard zich uiUiet over zijn ervaringen gedurende de tweede wereldoorlog. Hieraan is niet vreemd dat de regering, nu de prins geen echtgenoot meer is van het staatshoofd, hem vrijer kan laten spreken. „Hij staat nu inderdaad ver der van de kroon af", aldus een woordvoerder van de Rijksvoorlichtingsdienst, gis teravond. Loslippigheden In de loop der jaren zijn er nogal eens geruchten geweest dat prins Bernhard op zijn hoofdkwartier in Brussel in 1944 in contact zou zijn ge weest met de altijd als verra der bestempelde Christiaan Lindemans (bijnaam King Kong). Loslippigheden op het hoofdkwartier van de prins zouden volgens deze geruch ten hebben geleid tot het be kend worden van de luchtlan dingsoperatie Market Gar den, die uitliep op de catastro fe van de Slag bij Arnhem. Vóór 17 september, de dag waarop de luchtlanding bij Arnhem begon, zou Linde mans in Brussel zijn geweest. Op de vraag van de NOS-re dacteur welke lezing de prins hierop heeft, zei hij: „Ik heb geen lezing, ik vertel de waar heid." Lindemans is een dag of drie, vier na Arnhem, op 20 op 21 september op mijn hoofdkwartier gekomen". King Kong De prins voegde hieraan toe dat destijds door zijn staflid Kas de Graaf, Lindemans voor „goed" was versleten. La ter bleek echter dat Linde mans, alias King Kong, fout was. Volgens prins Bernhard heeft King Kong na zijn ver trek uit Brussel wel iets ver teld aan de SD-chef Schrei- der. maar de Duitsers konden daardoor niet op de hoogte zijn gekomen van de voorge nomen luchtlandingsoperatie. De suggestie dat King Kong vóór 17 september op zijn hoofdkwartier zou zijn ge weest, bestempelde de prins als „pure fantasie" De oor zaak van de mislukking van Market-Garden was. dat de Britten geen geloof hechtten aan de waarschuwingen die hij en de Nederlandse gene raal Doorman (mede dank zij inlichtingen van het Neder landse verzet), aan de Britse maarschalk Montgomery had den gegeven. Daarbij werd er op gewezen, aldus de prins, dat de Duitsers grote hoeveel heden tanks en luchtafweer bij Arnhem hadden verza meld. Het Englandspiel is volgens prins Bernhard „volledig ver knoeid door de Britten, aan wie het niet was opgevallen dat de security check (de voor het droppen met de agenten gemaakte afspraak, dat zij bij arrestatie bepaalde afgespro ken onregelmatigheden uit hun telegrammen zouden weglaten werd gebruikt). „De Britten hebben de dode men sen op hun geweten", aldus prins Bernhard. Top-nazi's Desgevraagd zei de prins dat hij in 1940 in Laren geen ont moeting met top nazi's heeft gehad. Wel had hij daar. in april 1940. van Günther Frank Fahler. zijn voormalige chef bij IG-Farben, informaties ontvangen van de op handen zijnde Duitse aanval. Die in lichtingen had de prins aan het Nederlandse hoofdkwar tier doorgegeven. Volgens prins Bernhard was Fahler geen nazi Dit blijkt wel uit het feit dat hij later werd vrij gesproken en dat hij inlichtin gen aan Nederland had door gegeven. De prins vertelde in het gesprek dat hij na de oor log geen enkele ambitie had om meer invloed te krijgen dan de constitutionele monar chie hem toestond. „Een absolute monarchie zou juist datgene zijn waartegen wij in de oorlog hebben ge streden, aldus prins Bern hard Hij voegdehieraan toe dat hij, als hij alle roddelver halen die in de loop der Jaren over hem de ronde deden, had moeten ontzenuwen, hij geen tijd meer voor werken zou hebben gehad. Prins Bern- hard antwoordde op de vraag welke verwachtingen hij in 1945 had van het na-oorlogse Nederland: „Dezelfde als ko ningin Wilhelmina; wij had den gehoopt dat Nederland echt vernieuwd zou worden, dat er een grote tolerantie en vee! minder politieke partijen zouden komen, en dat de lei dende mensen uit het verzet bij het landsbestuur zouden worden betrokken." ADVERTENTIE termi|nbewaking I brengt rust èn dynamiek I in uw organisatie I 02510 25645*1 Ö^IIMO nil d&L 3L V akSmD.'w ..Mam, ik ben nu klaar met op ruimen

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1980 | | pagina 3