In het Palace Hotel lagen de diamanten in de badkamer Het weekje Tedhaaité nieuw IPtetieWondeti. Jiïdenwtoctöij/n voc/ielkaï De problemen bij de inhuldiging van Juliana Buitenlanders demonstreren tegen wet MAANDAG 5 MEI 1980 TROUW/KWARTET :.r door Fred Lammers BAARN Waren er bij de inhuldiging van koningin Beatrix tal van moeilijkheden, ook in 1948 bij de rege ringsaanvaarding van Juliana ging niet alles van een leien dakje, zij het dat de problemen toen van geheel andere aard waren. Boven dien kwam veel van hetgeen zich destijds achter de schermen af speelde niet in de openbaarheid. Dat was bijvoorbeeld het geval met de perikelen rondom de officiële de putatie uit Indonesië, die het gouden rege ringsjubileum van ko ningin Wilhelmina en de inhuldiging van haar dochter kwam bijwonen. Nederland was In 1948 nog een groot koloniaal rijk, al begon zich al duidelijk af te tekenen dat onze invloed in Indonesië nog slechts van korte duur zou zijn. Tal van belangrijke Indische vorsten en bestuursfunctionarlssen reisden af naar Nederland om de feestelijkheden op te luisteren. Voor hen was het enige jaren geleden afgebro ken Palace Hotel in Scheve- ningen afgehuurd. Daar speelde zich onopgemerkt voor de buitenwereld heel wat af. Mr. G. L. Griffioen in Baarn maakte het allemaal mee als officiële begeleider van de deputatie. Na dertien jaar in Indonesië te zijn geweest en daar de Jappentijd te hebben mee gemaakt. hij in Birma, zijn vrouw in een kamp, was het in mei 1948 zover dat de Griffioens met verlof naar Nederland gingen. „Einde lijk mag je wel zeggen. We hadden eigenlijk meteen na de oorlog willen gaan, maar omdat er te weinig bestuurs ambtenaren waren ben ik er op speciaal verzoek nog een paar jaar gebleven. Nauwelijks terug in Neder land kwam er een telefoon tje van het ministerie van overzeese gebieden met het verzoek of ik de deputaties uit Indonesië, Suriname en de Nederlandse Antillen wil de begeleiden. De laatste twee deputaties waren maar Klein. De klemtoon viel op de Indonesische gasten, dat waren bij elkaar zo'n 75 mensen Velen van hen kwa men voor het eerst in hun leven naar Nederland en wa ren onze taal niet machtig. De reden dat zij mij bena derden was dat ik niet alleen de taal van Indonesië sprak maar bovendien tal van de putatieleden, vooral de in landse vorsten, persoonlijk kende. Ik heb 24 uur bedenk tijd gevraagd. Toen heb ik ja gezegd, omdat ik er vanuit ging dat het allemaal best zou meevallen." Het pakte wel een beetje anders uit. Rang en stand De deputatieleden kwamen in de derde week van augus tus met gewone lijntoestel- len op Schiphol aan, waar mr Griffioen hen namens ko ningin Wilhelmina moest verwelkomen en naar Sche- veningen begeleiden. „Daar begon de herrie om de kamerindeling. Dat moest allemaal volgens rang en stand. We hadden dat van tevoren wel enigszins uitge dokterd, maar al gauw bleek dat de maatstaven die wij aanlegden door de Indone siërs niet werden gedeeld. Datzelfde speelde bij de in deling in de auto's. We had den van de regering 26 au to's ter beschikking gekre gen om de deputatieleden naar de officiële gebeurte nissen te rijden en uitstapjes te maken naar allerlei voor hen boeiende objecten in het land. Wie in de eerste auto moest zitten was geen pro bleem. Dat was professor dr. P. A. Hoesein Djajadinin- grat, de leider van de depu tatie. Moeilijker lag het met de sultans. Daarbij kwamen allerlei gevoeligheden naar voren. Telkens weer waren er ruzies als we zouden ver trekken. In de hal van het hotel werd regelmatig ge dreigd met niet zullen mee gaan en zelfs met terugkeer naar Indonesië." Douche Een probleem van geheel an dere aard deed zich de eerste dag voor toen een Borneose prins een douche ging ne men en daar tot op het bod verkleumd onder vandaan kwam. omdat hij niet wist hoe hij met de apparatuur in de badkamer moest om gaan. Inplaats van warm en koud water te mengen had hij de koude kraan aangezet en dat eind augustus op een kille avond. Prins Nadalsjah moest een heleboel leren over de gebruiken in ons land. Zo keek hij er ook vreemd tegenaan dat je hier in bed onder de dekens kruipt. Dezelfde prins kwam. naar mr Griffioen zich herinnert, twee dagen later ontzet mel den, dat zijn pyjama was ge stolen. Na enig speurwerk werd dat kledingstuk terug gevonden: onder het hoofd kussen in het prinselijke bed. Daar had het kamer- Een niet eerder gepubliceer de foto uit het album van mr Griffioen, van Juliana met een deel van de Indone sische deputatie. meisje hem. zoals gebruike lijk opgeborgen. Op 30 au gustus 1948 zou er een ont vangst zijn door koningin Wilhelmina. De heren wer den in groot adatkostuum met onderscheidingen ver wacht, de dames in avond toilet, maar zo werd er uit drukkelijk bijgezegd, niet in het zwart. Van die sombere kleur hield Wilhelmina niet Ze wist niet dat ze diverse dames daar bitter mee te leurstelde en ook niet weinig in paniek bracht. Sommigen van hadden namelijk een prachtige zwarte avondja pon meegenomen, die nu door de mededelingen van het hof onbruikbaar was ge worden. In aller ijl moesten ze iets anders zien te krijgen. Dat lukte in een van de Haagse modehuizen. „Textielpunten kleding was toen nog op de bon leverden geen moeilijkhe den op. Mijn zakken pullden daarvan bij wijze van spre ken uit", aldus mr Griffioen. Inmiddels had hij ook zijn vrouw ingeschakeld. „Zij was ook naar Scheveningen gekomen en is er een paar weken gebleven, omdat ik al gauw in de gaten had het als man alleen niet aan te kun nen. Neem enkel maar die kledingproblemen!" Verhuurbedrijf „Op dat gebied hadden we nog een mooi geval met de enige afgevaardigde van Nieuw Guinea. Een paar uur voor de koninklijke ont vangst, eigenlijk op het mo ment dat het tijd werd ons daarvoor om te kleden, bleek dat hij helemaal geen avondkleding bij zich had- Zijn enige kostuum was het bruine colbert met bijpas sende broek dat hij al vanaf zijn aankomst droeg. We hebben toen snel getelefo neerd met een Haags ver huurbedrijf dat er een pa- poea naar hem onder weg was de man had ik meteen in een taxi gezet die bin nen de kortste keren piek fijn moest worden aange kleed voor een ontvangst bij de koningin. Toen hij een uur later terugkwam wist Je niet wat Je zag. De man zag er uit als een vorst, wist die kleding met hem aangebo ren gemak te dragen. Hij heeft die kleren na afloop gekocht omdat hij ze mee wilde nemen naar Nieuw Guinea. Dat verhoogde daar zijn prestige. Hetzelfde de den tal van dames die hier een bontjas aanschaften. Ook dat was iets om in de tropen mee te showen." De ontvangst bij Wilhelmina verliep precies volgens het boekje dus erg officieel. Bij het binnenkomen gaf Wil helmina haar dochter, die vijf dagen later koningin zou worden, nog vlug een lesje. .Juliana, nou moet je een mooie buiging maken', fluis terde zij. Op de dag voor de inhuldiging raakten de ge moederen verhit toen be kend werd dat de Indonesi sche vorsten niet in de ko ninklijke stoet onder de per gola zouden lopen. Dat was bij de inhuldiging van Wil helmina om politieke rede nen wel gebeurd. .Onze va ders zouden zich omdraaien in hun graf als ze wisten dat hun zonen niet, evenals zij destijds, de nieuwe koningin mochten begeleiden op haar gang naar de kerk', riepen ze ontstemd uit. Sommige vor sten wilden zelfs hun pas poort terughebben en dreig den met het eerste het beste vliegtuig voortijdig naar huls te zullen gaan. Natuur lijk had ik opdracht die pas poorten niet af te geven. Het eenmaal vastgestelde proto col kon echter niet meer worden veranderd, maar de zaak werd zo opgelost dat de nieuwe koningin de betrok kenen de dag na haar inhul diging in een particuliere au diëntie ontving." Jenever Het waren heetgebakerde fi guren. Mr. Griffioen kreeg dan ook het nodige te slik ken. Rustig van aard als hij is liet hij het over zich heen gaan omdat hij wist dat het allemaal niet zo kwaad was bedoeld. „Ik zal nooit verge ten hoe de sultan van Ponti- anak me op een dag van alles en nog wat had verwe ten. De volgende ochtend kwam hij me een fles Jenever brengen, iets waar Je in het Nederland van die dagen nauwelijks aan kon komen, maar hij had het" De Nederlandse industrie had ook belangstelling voor de bezoekers uit Indonesië. „Men zag aankomen dat het heel belangrijk zou zijn met deze mensen op goede voet te staan. Ze werden met ge schenken overladen. Bij Phi lips in Eindhoven kregen ze allemaal een radio en bij een Amsterdamse diamantslij perij een echte diamant. De meesten waren daar nauwe lijks van onder de indruk. Ze verdronken bijna in de edel stenen. Als je de hotelka mers van sommige gasten zag! De meest kostbare sie raden en edelstenen slinger den daar overal iri het rond: in de badkamers, op de vloer, ja waar al niet. Die Indonesiërs sprongen er zo achteloos mee om dat de di recteur van het Palace Hotel er wanhopig van werd. Zo kon hij niet voor de veilig heid instaan. Diefstallen ble ven dan ook niet uit Het gestolene is voorzover ik weet weer terecht gekomen. Eigenlijk kon je het de per soneelsleden die zich er aan schuldig hadden gemaakt niet kwalijk nemen. De ver leiding was ook zo groot". door Mink van Rijsdijk Het was me het weekje wel. In ons land vooral historisch gezien natuurlijk. Afscheid nemen van een koningin die voortaan prinses heet en een nieuw staatshoofd verwel komen gaat een mens niet in de koude kleren zitten. 30 april werd een nationale dag die ons heugen zal, al zaten we dan ook massaal aan onze buizen met lekkere warme voeten en op tijd ons kopje koffie. Maar hoe nationaal de hele week door de inhuldiging werd bepaald, internationaal gebeurde er ondertussen ook weer het een en ander dat bijdroeg aan de geschie denis van de wereld. Als je terugkijkt op die afgelopen week is het net alsof wij, gewone kleine mensjes er nauwelijks waren. Hoog waardigheidsbekleders, hoge omes en een enkele dito tante zorgden voor een speciaal dekor, waar wij hele maal niet thuishoorden. Het was vorstelijke dames met schitterende japonnen en juwelen wat de klok sloeg en aan heren die enorm tot de verbeelding van velen spraken was ook geen gebrek. Pracht en praal alom. Gewone onderdanen zoals u en ik, eenvoudige landge noten waren met elkaar een zwijgende meerderheid die een beetje weggemoffeld leek. We hingen de vlag uit. werken hoefden we niet. we konden de dag in passieve vreugde over ons laten komen. Alles draaide om dat historische, bijna sprookjesachtige festijn in Amsterdam en stempelde de week op een heel bijzondere manier. Het was net alsof er verder in Nederland helemaal niets gebeurde. Alsof er een soort hartstilstand plaats had in het persoonlijke leven van dertien miljoen mensen. Maar dat is natuurlijk onzin, een vreemde schijn. We waren er natuurlijk wel, compleet met ons eigen hebben en houwen. Dwars door die hele week met de vaderla se hoogtijdag in het midden heen trokken ook wij sporen van onze kleine privé-geschiedenis. Het werke ke leven speelde zich niet alleen af in paleizen en< Nieuwe Kerk. In die Oranje-week gebeurden er ook heel alledaag simpele dingen, die ondertussen toch ook erg belangn waren. Vrouwen baarden kinderen. Ruzies werden b gelegd. Strijdbijlen ter hand genomen. In dorpen steden zaten verdrietige mensen bij elkaar, er wan tranen. De dood trekt zich van de inhuldiging van ei nieuwe koningin niets aan. Naast pijn. verdriet en teleurstelling was er natuurli ook blijdschap en dankbaarheid. Ons eigen leven gn gewoon door. We dachten dingen, spraken ze uit verzwegen ze. We waren wel mee-weemoedig om fc afscheid van koningin Juliana en mee-gespannen o wolken boven Amsterdam, maar hoe betrokken we o ook voelden we volgden ook onze eigen baa Tobberig of overmoedig, humeurig of blij, nerveus kalm. Het proces van ons leven groeide weer een beetj al leek alles overschaduwd door de troonswisselin Voor de oude koningin was het een heel ingrijpen week, voor haar dochter Beatrix niet minder. Diezelfi week behoorde u en mij. met gebeurtenissen die noo de geschiedenisboekjes zullen halen maar wat zi dat. We waren deze week weer bij het tumult van wereld als gewoon-uniek mens. Is dat niet heel bi zonder? Het was me het weekje wel en voor we het weten is alli alweer herinnering geworden. Maar het zijn strikt pt soonlijke herinneringen waarvan alleen wijzelf de b langrijkheid en de volgorde kunnen bepalen. ADVERTENTIE Hjj knalt je speakers uit kan er alleen maar ruzie Maar als je buurkinderen van komen, 's Avonds laat ervan wakker worden, kun je de politie er voor springen die mensen^ op je dak krijgen, óók uit hun vel. h^JJK\ En op andere tyden Wat een leven! J kun je ook beter Dóé d'r wat aan. TynXsJ overleggen.Of Als je zó doorgaatf/T^7 je koptelefoon opzetten. Hoe? Vraag informatie aan de Nederlandse Stichting Geluidhinder,Postbus 381 2600 AJ Delft AMSTERDAM (ANP) Ongeveer achthonderd buitenlanders hebben zaterdagmiddag in Amsterdam gede monstreerd tegen de nieuwe wet ar beid buitenlandse werknemers De stoet trok van het Museumplein via het Leidseplein en de Prinsengracht naar het Amstelveld. Op spandoeken eisten de demonstranten legalisering van alle illegale buitenlanders, stop zetting van uitvoering van de „discri minerende wet" en een einde aan de „razzia's en uitzettingen". De organisatoren wilden aanvanke lijk naar het Beursplein trekken via de Dam. Maar zij zagen daarvan af nadat een groep die zich „anarchisten tegen de monarchie" noemde, een demonstratie naar de Dam had aan gekondigd. Inderdaad werd een groepje mensen met een zwarte vlag en enige spandoeken gesigna Op de doeken werd vrijlating vanf| bij de rellen van 30 april gearrestcj de mensen geëist. Het groepje anarchisten (dertig i trok van het Jonas Daniël Meyer, via de Dam naar het paleis van ju tie aan de Prinsengracht. Hier zij uiteen. Onder redactie van Heieen van Batenburg Vragen uitsluitend in de envelop en dus niet per briefkaart sturen aan postbus 93313, 2509 AH Den Haag. Per vraag een gulden in postzegels bijvoegen, het liefst In waarden van 60 en 40 cent. Beslist niet aan de buitenkant opplakken. Geheimhouding is verzekerd. Vraag: Ik heb altijd gedacht dat de 1 aprilgrap zijn oorsprong vond in het ontzet van Den Briel en een typisch Nederlands volksgebruik was. Maar nu las ik dat men ook in andere landen elkaar op deze dag voor de gek houdt. Wat is nu wél de oor sprong van die eerste april? Antwoord: Dat zoveel mensen me nen dat de aprilgrap ontstond bij de inname van Den Briel komt denk ik doordat ons dit op de geschiedenisles van de lagere school werd verteld. Op de eerste april verloor Alva zijn bril, en daarom houden de mensen elkaar nu nog altijd voor de gek op die dag. Zo was dat, dachten we als kind Maar zo is het niet. In Engeland heeft men zijn Allfoolsday, in Vlaanderen de Verzenderkensdag. in Frankrijk is een voor de gek gehouden een pois- son d'avril, en ga zo maar door. Niet iets specifiek Nederlands dus. Maar waarom werd dan wel nu Juist die eerste april een „voor-de-gek- houd-dag"? Tja. de oorsprong staat niet voor honderd procent vast. Er zijn veel verklaringen gegeven voor deze merkwaardige gewoonte, maar wie zal zeggen welke de juiste is. Een van deze verklaringen luidt als volgt. Paus Gregorius XIII riep in 1852 de eerste januari officieel tot nieuw jaarsdag uit. Voordien liep voor de één het jaar van 1 april tot en met 31 maart, voor anderen weer van 1 janu ari tot en met 31 december. Maar ook na de officiële verklaring van de paus hielden sommigen 1 april als nieuw jaarsdag aan. Zij werden dwazen ge noemd of gekken. Vandaar de nog steeds voortlevende gewoonte om niet al te snuggere mensen op de eerste april voor de gek te houden. Men beweert dat de oude Indiërs dat gebruik om op 1 april mensen voor de gek te houden ook al kenden. Het Hulfeest, een feest ter gelegenheid van de wedergeboorte van de zon, werd in het begin van april gevierd. Hierbij werd er een sport van ge maakt mensen om een dwaze bood schap te sturen. Zo is er nog wel meer te noemen. In ieder geval is die gekke gewoonte veel ouder dan 1572. Zelfs het plaatsen van een schaaltje kom- een Germaanse mythe wordt er al kommer. De komkommer geregeld mee in verband gebracht. verversen. Vraag: Welke gemeente in Nederland heeft de grootste oppervlakte? Ik meen dat Apeldoorn de op één na grootste is. Antwoord: Vroeger leerden we op school dat Apeldoorn de grootste ge meente in Nederland was. maar sinds 1962 is dit de gemeente Noordoost- polder, met een oppervlakte van 465,90 vierkante kilometer. Tweede is inderdaad Apeldoorn met 340,40 km'. Derde in de rij is Ede (320,70 km'). Rotterdam komt op de achtste plaats (183,42 km') en Amsterdam op de twaalfde met een oppervlakte van 167,33 km'. Maar wanneer v/e de ste den en voorsteden (de agglomeraties) erbij betrekken, komt Amsterdam op de tweede plaats met 485,38 km'. Vraag: Wij hebben elk Jaar weer veel last van mieren in huis. In de winkel is wel een bestrijdingsmiddel te koop, maar ik zou ze liever op een andere manier willen verjagen. Antwoord: Mieren kunt u verdrijven door een paar eetlepels stroop of ho ning te mengen met een stukje gist. Dit mengsel zet u neer op de plaats waar de mieren vandaan komen. In de regel zijn ze zo na een week wel verdwenen. Een andere methode is: Vraag: Ik wil graag een mezenkastje in mijn tuin hangen. Zijn er nu nog algemene regels voor de plaats waar je zo'n kastje neerhangt? Is zo'n kas tje gemakkelijk zelf te maken? Antwoord: Het is eigenlijk al een beetje laat in het voorjaar om een kastje op te hangen. De beste tijd is begin maart, maar het gebeurt toch ook wel dat vogels zelfs in Juni nog zo'n nest betrekken. Mezenkastjes kunnen ongeveer op ooghoogte opge hangen worden, tenminste als er geen gevaar voor katten bestaat. Wanneer zo'n laag opgehangen kastje niet vei lig is. moet het noodgedwongen wel hoger geplaatst worden (bijvoorbeeld drie meter). Kies een lichte plaats, nooit waar het donker of vochtig is, in geen geval tussen klimop, maar ook weer niet in de volle middagzon. Wan neer het kastje op het oosten of zuid oosten opgehangen wordt, is het be veiligd tegen regen en harde wind. Hang het kastje zo als dat mogelijk is dat het vanuit de huiskamer te zien is, dan kunt u er veel plezier van beleven. Het is niet zo moeilijk om zelf een houten nestkastje te maken, wanneer u de aanwijzingen op de u toegezonden werktekening nauwkeu rig opvolgt Vraag: Ontstaan bosbranden wel eens spontaan, na langdurige droog te, bij grote hitte bijvoorbeeld, of is er altijd een niet-natuurlijke oorzaak? Hooibergen vliegen toch vanzelf in brand. Antwoord: Een bosbrand ontstaat niet zomaar Het is altijd weer de onachtzaamheid van mensen die zo'n ramp veroorzaakt. Wanneer het lang achtereen warm en droog geweest is, is er maar een heel klein vonkje no dig. Een smeulende sigaret, een niet goed gedoofde lucifer kunnen een ca tastrofe aanrichten. Ook met het wegwerpen van glas moet men heel voorzichtig zijn. Zo'n stuk bol glas kan als brandglas werken. Een bun del zonnenstralen wordt dan op één punt gericht (geconvergeerd) waar door zo'n grote hitte kan ontstaan dat de boel gaat branden. Brand in hooibergen wordt veroorzaakt door hooibroei. Wanneer het afgesloten hooi niet voldoende gedroogd is kan er een sterke temperatuurstijging ontstaan, die veroorzaakt wordt door gisting, een chemisch proces. Er kan zich dan een grote hitte ontwikkelen waardoor het hooi in brand kan vlie gen. De boerderij is afgebrand ten gevolge van hooibroei, lees je dan in de krant. Tegenwoordig wordt de temperatuur regelmatig gecontro leerd, waardoor er minder hooibran- den zijn dan vroeger. Bijstand. Ik wil nog even terugkomen op de vraag: wat gebeurt er met de nalatenschap van bejaarden, die bij stand ontvingen voor de verzorging in een bejaardentehuis. In art. van de Algemene bijstandswet dat de gemeenten de kosten van stand kunnen verhalen op de tenschap (na aftrek van begraft kosten). De formulering van dit artikel heeft ertoe geleid dat deze op verschillende manieren wordt gepast. De ene gemeente vraagt bedrag terug, in een andere ge mee valt het aan de nabestaanden toe. is soms ook weer afhankelijk van grootte van het bedrag dat nog o is. Reeds verschillende malen is ei de Tweede Kamer de aandacht gevestigd dat door de huidige forn lering van het wetsartikel het funct neren van deze wet in de praktijk onbevredigend is. omdat ze op i verschillende manier wordt toef past. Men wil tot een duidelijke meer bindende formulering kom Van regeringwege wenst men ook de mogelijkheid wordt geopend regels vast te stellen zodat voorti zal gelden: gelijke monniken geil kappen. Oproep: Wie kan een lezer helpen I i de laatste negen afleveringen, 92-1 van Bericht van de tweede wereldof i log? Het boek verscheen in wee kalf veringen in de jaren zeventig bij i Geïllustreerde Pers en is niet nrt i verkrijgbaar. De lezer, die de laatf delen kwijtraakte, zou erg gelukl zijn als iemand hem kon helpen I werk compleet te maken.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1980 | | pagina 6