Voede en angst in gifwijk
m
MtjetiMzaag
inèim.
&tmmïa(Mïijn
Mel/uw
minister van buitenlandse zaken is weer terug'
Werven willen personeel
van ROS in dienst nemen
lisschien nog een weekje, maar dan ben ik weg, voorgoed'
Tweede examendag
nogal afmattend
Italiaan heeft
geen pokken
krijgin Agt en Wiegel sluiten breuk met Iran niet uit, Van der Klaauw wél
nscf
Oc HAAG „Wiegel is de
i Nederlandse minister
buitenlandse zaken van
aatste drie jaar." Het
|e gaat rond in Haagse
imatieke kring, sinds de
remier zijn collega Van
aauw op buitenlandse
verving tijdens diens
i reis om de oost. Leuke
«i schirking voor Wiegel, pljn-
Oost. eivoor Van der Klaauw.
ilf 16 meer bevestigt het de
n verbJk dat Van der Klaauw
eriaien.sterke ls op zijn beleids-
In.
RDAG 26 APRIL 1980
BINNENLAND
TROUW/KWARTETH S 9
:n
Henny de Lange
KERKERK In het
tuintje zijn de voorjaars-
geknakt. „Dat is ge-
d toen hier vorige week
Uatiegaten zijn geboord",
aar Hannie uit. „Een paar we
geleden zou ik me daar
over hebben gemaakt,
r dat soort dingen doet
iu niets meer."
keuken zit een grote rode strik
e waterkraan. „Als hulsvrouw
~.c 3k je de hele dag water, zonder
y 8 er erg in hebt. Iedere keer als ik
de strik zie, denk ik: nee, Han-
sla niet wassen met leidingwa-
Haar zoontje mag even later
tappen uit een grote jerrycan
.gezond" water, wanneer zijn
ie b&r koffie wil zetten.
s nu het leven in een gifwijk".
i wrang. „Ik houd het misschien
?n weekje vol, maar dan ben ik
ljeg. voorgoed." Hannie en haar
£ijn niet de enige bewoners van
rkerk-west die vastbesloten
e vertrekken, zodra het maar
nogelijk is. Er zijn er ook al die
jn; in de meeste gevallen zijn ze
jk ingetrokken bij familieleden,
als je weet dat mijn ouders in 't
schuitje zitten ze wonen hier
tar straten verder dan weet je
>e het er bij staat in de familie",
Hannie op.
inning
woensdagavond, toen de bewo-
Iran Lekkerkerk-west in allerijl
(geroepen werden in de gerefor-
le kerk. waar ze geconfronteerd
n met het verbijsterende be-
dat er ook in het drinkwater
stoffen aangetroffen zijn, is de
ling in deze nieuwbouwwijk in
empo gestegen. „Eigenlijk wa-
e net een beetje gerustgesteld
3e resultaten van de laatste me-
insda». en dan krijg je zoiets op je
begr merkt een al wat oudere wljk-
te Doler op. „Luguber is het", vult
iuurvrouw aan. „En het meest
HH^e is nog dat de bewonersvereni-
gelijk heeft gekregen. Drie we-
___'eleden heeft de vereniging al
^^^rschuwd voor de mogelijkheid
ij kef giftige stoffen doorgedrongen
- n kunnen zijn in de waterleidin-
'at werd toen weggewuifd door
meester Ouwerkerk. Dat de be-
•svereniging nu toch gelijk heeft
gen, geeft toch wel te denken."
ertrouwen van deze bewoner in
'erheidsinstanties is weg. Meer
«woners hebben kritiek op de
blijf, waar0p de bestuurders na het
e alarm zijn opgetreden. Er is
waar begrip voor het feit dat
•meester Ouwerkerk de niet be-
leuke taak heeft telkens weer
ADVERTENTIE
JAARGANG 11. NR Z
"ma: „El Salvador en
Sere Mlddenamerlkaan-
landen".
alvadoriaanse boeren aan het woord,
lesprek met de zojuist afgetreden on-
"irminister van landbouw,
irview met bisschop Romero,
ekonomische relaties van Neöef-
ind met El Salvador,
londurese vakbeweging tegen verkie-
Ingstarce
lakbondsonderdrukking in Mexico.
Mvangt dit nummer door storting van
(0 op giro 19 10 108 t.n.v. CLAT-
erland te Utrecht, o v v ..El Salvador".
[jaarabonnement (6 nrs) op „latijns-
is 25.-
H een abonnement:
ïptie,"
Wrilffcode
verzenden aan: CLAT-Nederland.
voordnummer 136, 3500 ZA ta
E:
Een bewoner verlaat zijn huis, dat hij het liefst van de hand zou
willen doen
slecht nieuws te moeten brengen,
maar aan de andere kant heeft men
toch ook sterk het gevoel dat er zaken
achter worden gehouden.
„Ik zit nu al met angst en beven de
uitslag van het medisch onderzoek af
te wachten", vertelt een bewoonster.
„Ook al zou de uitslag goed zijn, dan
zal ik toch blijven denken dat ze
misschien iets niet vertellen omdat
het té erg is."
Besmet water
De grootste angst van de bevolking
voor het merendeel jonge gezinnen
betreft de onzekerheid over de vraag
hoelang men misschien al besmet
drinkwater heeft-gedronken. Hoewel
minister Ginjaar volhoudt dat pas
begin deze week voor het eerst ge
vaarlijke stoffen dezelfde als in de
bodem van Lekkerkerk in het
drinkwater zijn aangetroffen, zijn de
bewoners daar allerminst gerust op.
„Je maakt mij niet wijs dat plotseling
op maandag, juist terwijl men bezig
was met het onderzoek, giftige stof
fen begonnen door te sijpelen. Zoiets
is toch een kwestie van maanden,
misschien wel van jaren?"
Voor zichzelf vindt deze man het
„niet zo erg. Maar als ik naar mijn
dochtertjes kijk, die jaren achtereen
hier in het zand gewroet en gespeeld
hebben, dan wil ik eigenlijk niet ver
der denken. Hoe zien die meiden
eruit, als ze twintig zijn, denk ik dan.
Ik ben tegen die tijd al over de vijftig
en heb dan een heel leven gehad.
Maar zij staan er nog helemaal voor".
Zijn vrouw kan het „niet bevatten",
zegt ze. „Je leest wel eens vaker over
giframpen, bij voorbeeld Seveso.
Maar 't komt niet in Je op dat jezelf er
ook mee te maken kunt krijgen". Ze
windt zich op. „Over de opslag van
kernafval en weet ik veel wat kunnen
ze jaren praten. En dat is natuurlijk
ook nodig. Maar hier kan rustig een
wijk volgestort worden met zwaar
vergif, zónder dat ooit iemand daar
wat tegen gedaan heeft. Ja, een enke
le milieu-jongen misschien, maar die
werd toen uitgelachen."
Een paar straten verder heeft een
bewoner, voordat hij zijn huis verla
ten heeft een groot spandoek opge
hangen met de woorden: „Vergif in de
grond is niet gezond. Eruit met die
troep, terstond."
kunt het Je misschien niet voorstellen
maar er zijn toch nog een paar men
sen die denken dat het niet zo'n vaart
zal lopen. Volgens mij willen ze dat
denken, omdat ze anders ook gek
worden van angst."
Frisse lucht
In Lekkerkerk-West staan 271 wonin
gen. Meer dan de helft van de wonin
gen werd twee jaar geleden gekocht
door de bewoners toen daarvoor de
gelegenheid werd geboden. Van de
bijna duizend bewoners komt een
groot aantal uit de randstad. „Wij
zijn speciaal vanuit Den Haag hier
komen wonen, omdat we onze kinde
ren in een frisse omgeving wilden
laten opgroeien waar ze bovendien
nog eens een koe zouden zien. Mijn
man rijdt elke dag op en neer naar
Den Haag. Dat hadden we er allemaal
voor over om hier te kunnen wonen.
En het is, sorry het wós, ook een
prachtige wijk hier. Veel groen, de
huizen zijn leuk. Je hebt een aardige
tuin en dat allemaal voor een redelij
ke prijs." vertelt een bewoonster, die
het er van ziet komen, dat ze straks
misschien weer op een flat in Den
Haag zit „voor pakweg acht- tot ne
genhonderd gulden in de maand."
Huilbui
Machteloosheid, woede, paniek en
angst klinken door in de woorden van
de bewoners. Bijna iedereen bekent
al een flinke huilbui achter de rug te
hebben. „Ach, wat wil je, de kinderen
worden dwars, omdat ze merken dat
pappa en mamma niet in hun gewone
doen zijn. Die reageren daar weer op
en voor je 't weet is de spanning te
snijden. Gelukkig hebben we reus
achtige buren, zodat we af en toe
tenminste eens lekker kunnen uitpra
ten." Deze bewoonster vertrekt even
later, met twee jerrycans naar één
van de drie tappunten, die zijn aange
legd om de bewoners toch van „ge
zond" drinkwater te kunnen voor
zien. „Och, je ziet zo nog eens ie
mand." zegt ze spottend.
Ben van Veen, vooreitter van de be
wonersvereniging, heeft het razend
druk. De vereniging heeft een jurist
in de arm genomen, die zal gaan
bekijken in hoeverre het mogelijk is
via civielrechtelijke procedures scha
declaims in te dienen, hetzij bij de
gemeente, hetzij bij de Rotterdamse
firma Wijnstekers, die ervan wordt
verdacht het chemisch afval gestort
te hebben in Lekkerkerk-West. „De
meesten zullen er sowieso schade van
blijven ondervinden," zegt hij. „Het
minste dat gedaan kan worden is
zorgen dat de mensen er materieel en
financieel niet op achteruit gaan."
Kritiek
Van Veen deelt de kritiek dat de
overheidsinstanties te laat in actie
zijn gekomen. Een ander lid van de
vereniging, een chemicus, vult hem
aan: „Driekwart jaar geleden had
toch ergens al een belletje moeten
gaan klinken, toen bleek dat her en
der in de wijk leidingen kapot gingen.
Het is onbegrijpelijk dat toen niet
meteen ingegrepen is. Nog onbegrij
pelijker is het natuurlijk dat tien Jaar
geleden, toen toch van verscheidene
kanten gewaarschuwd is dat Wijnste
kers beslist niet alleen bouw- en
sloopafval stortte, niets is gedaan. Ja.
de gemeente heeft geloof ik een op
zichter aangesteld, die erop moest
toezien dat er geen giftig afval werd
gestort. Maar 's nachts werd er rustig
doorgestort zonder dat er een haan
naar kraaide."
Een bewoner komt aanlopen met een
foto-album. De foto's geven een beeld
van het Lekkerkerk van tien jaar
geleden, toen begonnen werd met het
bouwrijp maken van het gebied waar
nu de nieuwbouwwijk ligt. Een paar
foto's laten materiaal zien van Wijn
stekers. En andere foto maakt duide
lijk hoe Wijnstekers in die periode
grond „bouwrijp" maakte: met oude
koelkasten, vaten en kapot huis
raad
Het commentaar van de toenmalige
burgemeester Muller van Lekkerkerk
in een raadsvergadering, waarin vra
gen werden gesteld over deze wijze
van bouwrijp maken was: „Nee hoor.
dat kan geen kwaad bij het heien. En
u moet niet vergeten dat Wijnstekers
vrijwel gratis stort zodat wij daar
goedkope woningwetwoningen kun
nen bouwen." Het argument van
goedkope woningwetbouw is duide
lijk gebruikt als chantagemiddel, me
nen de bewoners. Alle waarschuwin
gen zijn in de wind geslagen met als
argument dat neen zeggen tegen
Wijnstekers sociale woningbouw on
mogelijk zou maken.
Bang
Volgens de bewonersvereniging gaan
er steeds meer stemmen op die ervoor
pleiten heel Lekkerkerk-west te slo
pen. „De mensen zijn bang en ze
zullen dat blijven, ook als maar een
deel van de wijk tegen de vlakte
hoeft. Ik weet ook niet wat de beste
oplossing is," zegt voorzitter Ben van
Veen van de vereniging. „Ginjaar
heeft gezegd dat die troep koste-wat-
het-kost de grond uit moet. Ik ben
dat uiteraard met hem eens maar ik
zou daaraan wel willen toevoegen dat
daarmee de zaak niet opgelost is. Ik
vind dat de mensen constant onder
medische controle moeten staan,
want ik heb begrepen van deskundi
gen dat dit gif niet één-twee-drie uit
je lijf verdwenen is, als het er een
maal in zit.
ADVERTENTIE
Als een mes door de
boter. Maar je buren
schrikken zich te pletter.
Wat een leven!
Dóé d'r wat aan.
Als je zó door
gaat zaagje ook
de goede banden
met je buren door.
Overleg dus even
van te voren.
En kijk
wat er in je huis
aan geluidsisolatie
te verbeteren valt.
Vlaggetjes
In schril contrast daarmee staan de
vlaggetjes waarmee een bewoner zijn
huis heeft opgesierd ter gelegenheid
van het 700-jarig bestaan van Lekker
kerk. „Daar kan ik nou niet bij",
vertelt èèn van de buren. „Hoe kan
iemand nu feestvieren terwijl ieder
een hier in enorme angst leeft. Je
Hm'? Vraag informatie aan de Nederlandse .Stirhlingfïeliiidhinder.l'osllnis :{S1 2<»0(l .VI IVIIl.
Gisteren werd het hoofdstuk Nederlands wat dd examens
betreft afgesloten. Op dit tweede examen voor dit vak
moesten we zelf een tekst schrijven. Wij doen in tegenstel
ling tot veel scholen niet mee met het opstel. We moesten
een stukje schrijven naar aanleiding van een studie die
we het afgelopen jaar hebben gemaakt De bevindingen
van deze studie komen allemaal in een map te staan.
Met twee anderen heb ik deze stu
die afgemaakt met de titel De
sociale bewogenheid van Louis
Paul Boon in de Kapellekensbaan
en Zomer te Ter-Muren. Men moet
namelijk een bepaald aspekt be
studeren van de boeken van de
schrijver van je keuze. BIJ ons was
dat aspekt dus de sociale bewo
genheid. Het hoeft niet persé over
een literair onderwerp te gaan, zo
is er ook een map gemaakt over de
zonne-energie.
Het is een groot verschil met het
opstel dat je van tevoren weet
waar de schrijfopdracht over moet
gaan. Je hebt nu niet de kans dat
er geen titel bij zit die je aan
spreekt. Er zijn nog meer verschil
len. Ten eerste stem Je Je taalge
bruik af op de mensen voor wie de
tekst bestemd is. Het maakt wel
wat uit denk ik, om maar een
voorbeeld te nemen, of Je voor
leeftijdgenoten schrijft of voor
oude mensen. Ten tweede is een
opstel niet meer dan een opstel.
De schrijfopdracht kan een recen
sie zijn, een voorwoord, om maar
een voorbeeldje te geven. Je moet
in die map naast de conclusies van
anderen ook een conclusie van je
zelf geven. Je kan daarin een beet
je een tip geven voor de schrijfop
dracht. Zo vroeg ik me in de con
clusie af of Boons boeken nog wel
helemaal actueel zijn en over die
vraag ging ook mijn schrijfop
dracht gistermiddag.
De schrijfopdracht wordt gegeven
door de leraar. Ik heb geprobeerd een
beetje structuur aan te brengen in
mijn tekst. Eerst heb ik de probleem
stelling geformuleerd, toen argumen
ten gegeven en tegenargumenten. De
argumenten haalde ik uit de map. Je
mag de mag namelijk tijdens het
examen bij je hebben en raadplegen.
Dat is ook wel nodig. Het is de bedoe
ling dat je anderen citeert en je moet
dan heel nauwkeurig aangeven met
voetnoten waar Je welke informatie
vandaan hebt. Je moet de informatie
die je tijdens je studie had opgedaan
nu kunnen verwerken.
Zoals gezegd je moet zelf een titel
verzinnen. En ik heb gekozen voor:
„Boon balanceert tussen heden en
verleden". Nu ik er weer over nadenk
vind ik het eigenlijk niet zo'n geslaag
de titel. Laten we hopen dat de nakij-
kers er anders over denken.
Dagboek van een
examenkandidaat
door André Berends
Je had drie uur de tijd voor het
schrijven van je tekst. Dat leek me
van tevoren nogal veel maar het
bleek toch dat je wel erg veel tijd
kwijt was. Ik was twee uur en drie
kwartier bezig. Je begrijpt dat Je
van zo'n tijd Ingespannen schrij
ven behoorlijk duf wordt. Het is
vrij vermoeiend en Je bent tot wei
nig meer in staat daarna.
Je begint met een schemaatje te
maken van de tekst die je in Je
gedachten hebt, dan het klad en
dan maak Je het nette deflniteve
exemplaar. Ik hoop dat de lezer de
eerste vruchten van deze nieuwe
methode voor Nederlands in het
stukje kan ontdekken. In ieder
geval was dit dagboek nog wel een
aardig oefeningetje voor het
examen.
Rust
Voorlopig heb ik even wat rust.
Maandag heb ik geen examens
want dan is er Latijn en biologie
en die vakken heb ik niet. Toch ga
ik maandag nog even naar school
om een facultatieve les economie
te volgen. De eerste keer dat u
weer van me hoort zal volgende
week donderdag zijn als ik het
examen Engels heb gedaan.
Van onze redactie economie
ROTTERDAM Vier scheepswer
ven rond Rotterdam hebben laten
weten het voltallige personeel van
ROS Scheepsbouw (ongeveer 1600
mensen) te willen overnemen, nu het
project niet van de grond dreigt te
komen wegens gebrek aan overheids
steun.
De vier scheepswerven: IHC-Holland,
De IJsselvliet Combinatie, Scheeps
werf De Merwede en de werven Van
der Giessen-De Noord, hebben een
plan in de maak voor een 'all-in over
name'. Volgens directeur J. U. Smit,
van Van der Giessen Combinatie zit
ten alle vier de werven met een tekort
aan personeel, zodat de ROS-mede-
werkers soortgelijk werk kan worden
aangeboden. Smit: „Iedereen is wel
kom. ook mensen voor wie niet direct
een baan beschikbaar is. maar die
toch in de scheepsbouw willen
blijven.
Het plan van de vier scheepswerven
wordt volgende week uitgewerkt en
voorgelegd aan de Beleidscommissie
Scheepsbouw, die het kabinet advi
seert inzake de herstructurering van
de Nederlandse scheepsbouw.
Dick Bijl van de industriebond CNV,
zegt in een reactie het plan van de
vier werven „geen serieus alternatief'
te vinden. HIJ vraagt zich af of Rijn-
Schelde-Verolme deze mensen niet
hard nodig heeft bij de afbouw van de
VDSM-werf op Rozenburg. Boven
dien is het verschil in salaris dat de
mensen te wachten staat zo groot,
dat het plan alleen al daardoor on
aanvaardbaar wordt, vindt Bijl. Daar
komt nog bij dat in het geheel geen
rekening is gehouden met de sociale
gevolgen. Zo zou voor een groot aan
tal werknemers de afstand tussen wo
nen en werken aanzienlijk groter wor
den. Bijl concludeert dat vooralsnog
moet worden vastgehouden aan het
idee dat is neergelegd in de motie Van
der Houwelingen, dat een soort minl-
ROS behelst.
GENÊVE (AP) „Wij zijn sterk van
mening dat dit een geval van water
pokken is." aldus een woordvoerder
van de Wereldgezondheidsorganisa
tie (WHO) over de Italiaan die dins
dag op verdenking' van „echte" pok
ken in de Isolatieafdeling van een
ziekenhuis bij Milaan werd opgeno
men.
>ud-
Ana
ïKp
1
Ferry Mingelen
een ee
kort n%n hebben die rol met genoe-
l verloqn hem overgenomen. Die ande-
in de premier en de vlce-pre-
"IJ begeven zich op het terrein
Internationale brandhaarden,
Afghanistan Van der Klaauw
Ich de kaas van zijn brood
iten. „Maar de minister ls nu
ig." wordt op buitenlandse
(hoopvol opgemerkt
le schi
Z'l
hnfteli
ipma,
>st.
In hoofdzaak heeft Van der Klaauw
het probleem zelf veroorzaakt. Hij
maakt te veel reizen en als hij al in
Den Haag is, moet hij vaak in de
Tweede Kamer optreden. Veel tijd
om het beleid te bepalen schiet er zo
niet over. Voorts is hij van nature te
vriendelijk, ja letterlijk te Inschikke
lijk om oprukkende politici van een
harder kaliber als Wiegel en Van Agt
van Zijn stoel te weren. Wie herinhert
zich niet het zure gezicht van de vori
ge minister van buitenlandse zaken.
Van der Stoel, iedere keer als Den Uyl
zich met het buitenlandse beleid be
moeide. Niet echter bij Van der
Klaauw; welgemoed schuift hij een
stukje op, terwijl verdediging van
zijn beleidsterrein toch zo nodig zou
zijn.
Status
de „vreemde" invloed op het buiten
lands beleid dreigt de komende tijd
namelijk alleen maar groter te wor
den, nu premier Van Agt de verkie
zingscampagne voor 1981 is begon
nen. Als een leider in ballingschap,
heeft Van Agt vanuit Indonesië mee
gedeeld weer CDA-lijsttrekker en
CDA-premler van een kabinet samen
met de WD te willen worden. Weer
op pad met Wiegel dus. die de libera
len automatisch aanvoert, nu Riet
kerk is weggevallen.
Van Agt en Wiegel, zij weten hoezeer
de internationale politiek de nationa
le politicus status geeft. We leven in
onzekere tijden, wat is er aantrekke
lijker voor kiezers dan hun stem te
geven aan politici, die niet alleen de
Indruk wekken precies te weten wat
er internationaal mis is, maar ook
wat daartegen te doen valt. Simpele,
heldere maatregelen, in simpele hel
dere taal. Dat gaat er in als koek, ln
brede lagen van het kiezersvolk
Het is niet toevallig dat bij uitstek
Van Agt en Wiegel de laatste tijd het
gezicht van het buitenlandse beleid
hebben bepaald met krachtige uit
spraken: „Boycot de Olympische
Spelen, boycot de film over de Arabi
sche prinses, boycot Iran." Uitspra
ken waarvoor best wat te zeggen la,
maar de nare bijsmaak blijft dat ze
meer voor de nationale dan voor de
internationale markt bedoeld zijn.
Wie?
Wat goed is voor de nationale politi
cus is nog niet automatisch goed voor
de internationale politiek. En sinds
wanneer zijn Van Agt en Wiegel echt
Minister Van der Klaauw.
serieus geïnteresseerd in de interna
tionale betrekkingen?
Er ontwikkelt zich eenzelfde pro
bleem als met de Amerikaanse presi
dent Carter: je weet nooit in hoeverre
zijn beslissingen beïnvloed worden
door zijn verkiezingscampagne. In
Washington is er altijd nog minister»
Vance van buitenlandse zaken, die
Carter van al te drieste maatregelen
probeerde af te houden. Maar wie
houdt Van Agt en Wiegel zo nodig
tegen?
Het kan zijn dat dat minister Van der
Klaauw een voorzichtige poging in
die richting heeft gedaan na de laat
ste Europese ministerraad, begin
deze week in Luxemburg. Nederland
was voorstander van directe sancties
tegen Iran om de solidariteit met de
Verenigde Staten te onderstrepen.
Van Agt en Wiegel hadden de nood
zaak de Verenigde Staten niet langer
alleen te laten tobben, ln alle standen
als bondgenootschappelijke plicht
uitgesproken. De Europese ministers
van buitenlandse zaken beslisten
echter met echte boycot-acties te
wachten tot na 17 mei. Minister Van
der Klaauw dus teleurgesteld?
Zachte hand
Integendeel: „Het is een zeer verstan
dig besluit." zei hij, en. toen er enige
twijfel werd uitgesproken: „Ik meen
dat heel serieus
Is er reden voor teleurstelling over die
Europese besluitvorming? Stellig wel
voor de Amerikaanse president De
VS hebben al economische boycot
maatregelen tegen Iran afgekondigd,
en met de directe Europese steun
daarvoor, waarop gehoopt werd, zou
den die alleen maar doeltreffender
zijn geworden. De Amerikaanse pre
sident heeft vijf maanden lang gepro
beerd Iran met een zachte hand zover
te krijgen de gijzelaars vrij te laten.
Op zichzelf kan men het hem niet
kwalijk nemen het nu eindelijk met
hardere hand via een boycot te probe
ren. Uiteraard kon niemand in
Luxembur voorzien, dat president
Carter al een militaire actie voorbe
reid had
De twijfel of een boycot de vrijlating
werkelijk dichterbij zou brengen was
in Luxemburg ruim voorradig. De be
langrijkste reden om zo'n boycot toch
al aan te kondigen had ook weinig
met de gijzelaars, maar alles met de
Amerikaanse president te maken.
„We mogen niet de Indruk wekken
dat we hem alleen laten staan, we
moeten matigende invloed kunnen
blijven uitoefenen, om Amerikaanse
militaire maatregelen te voorko
men," argumenteerde men toen nog
optimistisch.
Lichte toon
Van der Klaauw heeft dit argument
donderdag ook tegenover de buiten
landcommissie van de Tweede Ka
mer nog eens onderstreept. Daar en
op Buitenlandse Zaken zelf was men
nogal verontrust over de lichte toon
waarop premier Van Agt van Tokio
uit over Amerikaans ingrijpen had
gesproken: hij sloot dat ingrijpen niet
uit en kon nog niet zeggen of Neder
land daar voor of daar tegen zou zijn.
Minister Van der Klaauw maakte dui
delijk dat hij in ieder geval wel tegen
was. dat juist daarop de hele Europe
se aanpak gericht was. Voorts sprak
hij zich zonder omwegen uit tegen
verbreking van de diplomatieke be
trekkingen met Iran. „Dat wil lk
niet." zei Van der Klaauw. terwijl
zowel Van Agt als Wiegel die stap
nadrukkelijk niet had uitgesloten.
Van der Klaauw heeft de genuanceer
de beslissingen van Luxemburg met
overtuiging verdedigd. „De minister
van buitenlandse zaken is weer te
rug." Misschien mag hij nu ook weer
helemaal op zijn eigen stoel plaats
nemen.
