Eric Herfst na negen jaar
weer zelf op het toneel
Nieuwe bril
Sport: golf spelen met uitzicht^
op de Middellandse Zee.
Kies een Kleine KLMwakantie
li
„Die nieuwe levensstijl, wie gelooft er nog in?"
Trein in brand na botsing met auto
Doden door her
«De
MAANDAG 14 APRIL 1980
VARIA
TROUW/KWARTET
NDA<
door Fred Lammer»
AMSTERDAM „Program
ma's maken heeft mijn grote
voorliefde. Ik ben niet iemand
die per se zelf voor het voet
licht wil komen. Met werken
achter de schermen als regis
seur en tekstschrijver heb ik
volledig vrede. Maar aan de
andere kant heb ik er geen
moeite mee het toneel op te
stappen als dat functioneel is.
Dat laatste is op het ogenblik
het geval".
Eric Herfst doelt daarmee op het ca
baret „Tussen zomer en winter" dat 4
september in het Nieuwe de la Mar-
theater in Amsterdam in première zal
gaan. Eric en zijn vrouw Jasperina de
Jong brengen dat terzijde gestaan
door twee musici en twee technici
„Op het ogenblik zitten we midden in
de try-outs Daarvoor gaan we naar
allerlei uithoeken van het land,
meestal naar piepkleine theatertjes,
waar we anders nooit zouden komen.
We spelen soms op toneeltjes van drie
bij vier meter Dat betekent improvi
seren. maar het is ontzettend leuk. Je
hebt er een heel intens contact met je
publiek, veel directer dan in een groot
theater mogelijk is. Daardoor voel je
snel aan of een bepaald onderdeel
geslaagd is.
„We proberen van alles en nog wat
uit, soms programma's die we onder
weg in de auto hebben bedacht De
mensen die naar onze try-outs komen
moeten daarom beslist niet denken
dat ze ons nieuwe cabaret kennen In
het najaar zal het er waarschijnlijk
totaal anders uitzien".
Eric stond voor het laatst op de plan
ken in 1971, in het Lurelei-program-
ma „Moeder er komt een bevolkings
explosie". Velen vinden het maar be
denkelijk dat hij na zoveel Jaren weer
zelf gaat optreden. „Tal van mensen
vragen me of het geen raar gevoel is
weer op het toneel te staan. Jasperina
was er eerst ook een beetje nerveus
van. Nu ik heb er geen moment pro
blemen mee gehad".
Levensvragen
door Mink van Rijsdijk
Natuurlijk was het stom en onhandig, maar zoals
iedereen weieens op zijn leesbril gaat zitten, over
kwam dat mij ook. Er was geen lijmen of krammen
meer aan. de breuk was buitengewoon radikaal.
Ineens besef je dan hoe afhankelijk je bent van een
paar geslepen glaasjes. In eerste instantie geef je
dat natuurlijk niet toe. Zo slecht zijn je ogen
tenslotte ook weer niet. Bovendien kun je, met een
weekend voor de deur, niet veel anders dan
bewijzen dat je het zonder bril ook wel redt. Dat
viel goed tegen. Langzaam maar zeker voelde ik
me een beetje scheel worden. Een solidaire huisge
noot was bereid op zoek te gaan naar zijn reserve-
bril. Maar met het resultaat van deze actie op mijn
neus kwam er niet veel verbetering in mijn lot. Al
na een kwartier zag ik zwarte strepen en vegen en
was ik veroordeeld het weekend lubberend door te
brengen. Tenslotte werd het toch maandag en kon
ik naar de opticien. Een bril met dezelfde lens
sterkte als ik had? Kom was het niet raadzaam
even de ogen te controleren? Waarom ook niet?
Zorgvuldig werden de gordijnen om de oogmeet-
stoel heen gesloten. Dit kies bedoelde gebaar
kwam me nogal overdreven voor. Ik heb een
leesbril nodig nou en? Het opmeten daarvan is
toch een handeling die het daglicht verdraagt? Veel
tijd daarover na te denken had ik niet. A.Z.T.
ik las zo vlot alsof er Aap, Noot, Mies stond. Geen
centje pijn. Nou droeg ik natuurlijk niet voor de
grap een leesbril en dat werd snel duidelijk. Bij
ieder volgend regeltje werden de lettertjes kleiner
en mijn emoties fanatieker. Wat zouden we nou
krijgen? Zo piepklein waren die lettertjes toch
niet, die moest ik zeker kunnen lezen. Gespannen
deed ik mijn best, gooide er nog een schepje
bovenop door mijn ogen tot spleetjes te knijpen.
Een vreemde prestatiedrang overviel me. Het leek
plotseling alsof ik niet meer in een stoel zat voor
een oogmeting, maar om te bewijzen hoe voortref-
lalev
7ord
edri;
tsch
ltregi
itecl
felijk ik alles nog zien kon. Gelukkig moest iltregi
belachelijke en vernederende strijd gauw opgeJals
Ik realiseerde me dat die dichte gordijnen toch
prima waren. Mijn kinderachtigheid was nu i ns dl
intieme kleine ruimte voor verspieders verbo jLdie'
gebleven. „Zijn er veel mensen, die zich inne ,|e^,;
verzetten tegen een bril?" vroeg ik de opticien, wanr
bedoel ervaren veel mensen een bril als 130 oc
teken dat ze oud worden?" Hij verzekerde m< ^elne
zulks het geval was. Veel mensen voelen zich
hun eigen ogen in de steek gelaten als hun gezi t wee
vermogen achteruit gaat. Het blijkt voor v nmai
moeilijk te zijn te accepteren dat er zich ove
hele linie een slijtageproces gaat ontwikkelen. nedi(
leesbril betekent voor veel mensen een signaalje looi
ouderdomsverschijnselen, waar ze niet aan wi leme:
De brillenman besloot ineens veel za<
sprekend zijn verhaal: „Mijn ervaring is )ne^J
vooral mannen moeite hebben met het toegf vind
van de feiten. Een leesbril vinden ze een geei
prestigeverlies. Vrouwen zijn wat dat betreft n
terder." Hoewel ik deze generaliserende lof ldel
zing mooi meegenomen vond, besteeg ik acuut
stokpaard. De cultus van het jong blijven e«Lbed
hetze tegen ouder worden vind ik zo minderwDl"c
dig. Er ontstond een invoelbaar gesprek tusse
man en mij over de waanzinnige overwaardeer d
van jong in onze cultuur. Ik vertrouwde hemrs In i
dat ik zelfs die zogenaamde troost dat elke lee
zijn eigen charme heeft, onnozel vond. „Charn c
fulmineerde ik, „wat kan een mens uiteindde ai
met charme". Het is altijd aangenaam een vilt kei
genoot te ontmoeten, ik voelde me dan ook SP
goed. Helaas bleek ons contact erg vluchtig. I g£J,s
prille relatie ontstond zomaar een definitieve ksieke
sluiting. De man zei: „Ach oud wat heet tngei
oud tegenwoordig hè? Een bril kan trouwens a's h
flatteus zijn. Zullen we nu voor u een leuk jeu
montuurtje zoeken?"
Joh
ADVERTENTIE
„Tussen zomer en winter", waarvoor
Eric en Ivo de Wijs de teksten en
(liedjes schrijven, is cabaret met een
ernstige ondertoon. Allerlei zaken die
de mensen op het ogenblik beroeren,
Je kunt rustig zeggen de levensvragen
van deze tijd. komen er tn aan de
orde „We zitten in een rare
overgangsperiode. Een Jaar of acht
terug was er van alles ln beweging. Er
leefde toen een zeker optimisme bij
de mensen. Het is allemaal doodgelo
pen. De nieuwe levensstijl, waar Je
een Jaar of wat geleden nog zo veel
over hoorde, wie gelooft er nog ln?
Alles ls nu sterk egocentrisch gericht.
Als Je om Je heen kijkt moet Je toege
ven dat er veel mis ls ln de samenle
ving Die onverdraagzaamheid ten
opzichte van elkaar! Wat hier onlangs
ln de Vondelstraat ls gebeurd ls teke
nend daarvoor: een hele groep die er
meteen op afkwam, niet voor de zaak
zelf. maar uitsluitend om de rellen
Amsterdam was tien Jaar geleden het
magisch centrum van de wereld. Wat
ls ervan overgebleven? Iedereen
loopt te klagen en te kankeren. Dat
kan lk wel begrijpen Zelf heb Ik ook
mijn onlustgevoelens, maar lk heb
het geluk dat lk ze kan afreageren op
het toneel".
Dat laatste speelt heel duidelijk ln
„Tussen zomer en winter", waarin
zaken aan de orde komen als de
straatagressie (hoogst actueel gewor
den sinds bekend werd dat veel men
sen boven de 55 Jaar 's avonds niet
meer hun huis uit durven) en de alles
beheersende vraag van dit moment
levert het arbeidsplaatsen op. De
vrees voor een kernoorlog komt even
eens ter sprake ln een sketch over
mensen die om hun eigen hachje te
redden zover gaan dat ze een particu
liere atoomschullkelder bouwen
..Degenen die zich zo op een kemaan-
val Instellen verklaar ik voor gek.
want bedenk maar eens hoe het moet
zijn terug te keren ln een wereld die
Eric Herfst we zitten in een rare overgangsperiode
daarvan het slachtoffer ls geworden.
Daar ls toch geen redelijk leven meer
mogelijk?"
Geen galgenhumor
Eric geeft toe dat het geen vrolijke
thema's zijn voor een avondje uit
„Als Je dat zegt heb Je gelijk, maar
Jasperina en lk willen niet zo maar
cabaret brengen. Het moet Inhoud
hebben, zonder dat we er direct een
boodschap ln willen stoppen. Het
blijft een cabaretprogramma, waar
de mensen om moeten kunnen la
chen, al hoeft dat niet ln galgenhu
mor te veranderen. Waar we het over
hebben zijn problemen die ons ook
bezig houden, waar we vaak samen
over hebben gepraat en nog praten.
De mensen die ernaar komen kijken
en luisteren moeten er zelf maar uit
halen wat ze willen. WIJ willen niet
gaan zeggen: dat doen Jullie slecht en
daar loopt het verkeerd. Dat moet
ledereen maar voor zichzelf uit
maken"
Je ogen sluiten voor de werkelijkheid
ls echter niet mogelijk als Je bewust
leeft. En dan komen we weer op ontr
breken van menselijke solidariteit
„Terwijl we toch moeten erkennen
dat we het ln dit deel van de wereld ln
vergelijking met de arme landen erg
goed hebben, springen we tegen het
plafond zodra het een beetje moeilij
ker gaat. We schreeuwen moord en
brand als we iets moeten inleveren
van onze welvaart en vergeten dat ln
een groot deel van de wereld de men
sen het allerellendigst hebben, van
hun geboorte tot aan hun dood. Mis
schien ls dat ook wel ons voorland.
„Fien" de la Mar
Daarom wil lk die stakingsacties niet
veroordelen. Ik weet niet wat lk zelf
zou doen als ze aan mijn Inkomsten
zouden komen. Het ls allemaal zo
menselijk".
Op het ogenblik is „Tussen zomer en
winter" tot mei 1981 volgeboekt. „Of
we er daarna mee doorgaan hangt
van de belangstelling af. Anders
brengen we ln het najaar van 1981 de
musical „Fien". gebaseerd op het le
ven van de actrice Fien de la Mar, die
ln 1963 zelfmoord pleegde omdat ze
het niet kon verwerken dat zij vanwe
ge haar moeilijke en grillige karakter
niet meer werd gevraagd. Weinig
mensen hebben haar echt gekend.
Dat komt steeds meer naar voren uit
de gegevens die Jenny Pisuisse voor
ons over fien verzamelt. Het stikt van
de anecdotes over Fien de la Mar.
Daar probeert Jenny doorheen te
prikken en dan ontstaat het beeld
van een ongelooflijk boeiende vrouw
met een gigantisch talent, dat ze door
allerlei oorzaken niet ten volle heeft
gebruikt Juist omdat ze talent had
heeft zij het zich te gemakkelijk ge
maakt Ze was ln feite een erg eenza
me vrouw, die zoals ze zelf zong ln
haar meest beroemde liedje dat
daarom ook ln de musical wordt op
genomen hunkerde naar geluk".
Eigen theater
Jasperina de Jong zal in de musical
de hoofdrol spelen. „Zij heeft Fien de
la Mar evenmin als ikzelf persoonlijk
gekend. Ze hebben elkaar wel even
vluchtig ontmoet Dat was kort voor
de dood van Fien. Na afloop van een
voorstelling kwam Jasperina een
dame tegen die haar vriendelijk toe
knikte. Zij heeft toen even vriendelijk
teruggeknikt Pas later besefte ze dat
het Fien de la Mar was geweest Heel
dwaas, dat zo iemand aan Je voorbij
loopt, ln wier leven Je Je later zo
intens gaat verdiepen".
(foto: Dirk Ketting)
Eric en Jasperina hadden „Fien"
graag in hun eigen theater willen spe
len. Dat zit er echter niet meer ln. Dat
theaterplan hebben ze ln de ijskast
gezet. „Niet vanwege de financiële
kant die eraan zit. Hoewel we daar de
grootste problemen van verwachten
komen de moeilijkheden uit een heel
andere hoek: de onverschillige hou
ding van de gemeente Amsterdam".
Vanwaar dat IJveren voor een eigen
theater? „Als Je een vaste plek hebt
waar Je kimt optreden ben Je veel
minder van anderen afhankelijk. Als
we nu in Carré willen spelen moeten
we dat al een Jaar van tevoren reser
veren. Op de ln het contract vastge
stelde datum moet je vertrekken, ook
als het programma een succes ls en je
er bij wijze van spreken nog maanden
mee zou kunnen doorgaan. Als het
een flop wordt zit Je ook aan zo'n
contract vast. We doen nu veel abon-
nementsvoorstelllngen. Dat is niet
ideaal. De mensen die daarop Inteke
nen kiezen voor een pakket voorstel
lingen. Er zijn er een paar bij die ze
beslist willen zien, de rest nemen ze
op de koop toe. Daarom komen er
mensen die anders nooit zouden zijn
gekomen. In een eigen theater krijg Je
alleen gemotiveerd publiek. Je leunt
er als Iets flopt meteen een punt
achter zetten en met iets nieuws be
ginnen inplaats van door die contrac
ten maandenlang elke avond te wor
den geconfronteerd met een pro
gramma dat je liefst zo vlug mogelijk
zou willen vergeten".
Eric en J&sperina willen hun theater
ook voor andere artiesten gaan open
stellen. „Maar ln de eerste plaats wil
len we er natuurlijk zelf ln spelen. Het
ls misschien heel egoïstisch maar we
hebben er geen behoefte aan een the
ater op te zetten voor het nage
slacht".
Voor wie 'n béétje sportief is, valt er heel wat te genieten rr
op een korte voorjaarsvakantie in Europa. Golf, tennis. OOI»
vissen, paardrijden, noem maar op.
De KLM heeft er zelfs een speciale folder aan gewijd. F\j£ n Bkffl "J
Ga 'm halen bij uw reisbureau. Reizen naar de in de fl W D
folder genoemde sportieve bestemmingen m m
vindt u ook in de brochures van o.a. ParooL S GIT? O© IUCllti<errT
Mondial. ANWB en Hotelplan.
ERJ
J op
DEVENTER (ANP) Een treinstel
van de spoorwgen is zaterdagavond
bij Deventer in brand gevlogen na
een botsing met een auto op een
overweg. Niemand werd gewond,
maar de schade was aanzienlijk.
Op de met automatische knipper
lichten beveiligde overweg aan de
Blauwe Noorderweg in Colmschaten
(gemeente Deventer) botste de trein
Deventer-Zutphen op een auto, die
op de overweg vast was komen te
zitten. De inzittenden hadden de auto
kunnen verlaten. Een tweede trein.
die in tegenovergestelde richting
reed, kon op tijd remmen.
De trein kwam tweehonderd meter
verder tot stilstand en vloog ln brand.
Personeel en passagiers konden de
trein verlaten. Later klommen zij in
de andere trein; deze kon het vuur
echter passeren en reed terug naar
Zutphen. De brandweer van Deven
ter had anderhalf uur nodig om de
brand meester te worden. Voorkomen
kon worden dat de hele trein verloren
ging; slechts het voorstel brandde uit.
AMSTERDAM (ANP) In i
dam zijn weer twee mensen o\[
als gevolg van heroïnegebn"
gaat om de 26-jarige Amsteit
J. H., die plotseling onwel
tramlijn 4, ter hoogte van hej
piaplein. BIJ aankomst ln e
huis bleek hij al te zijn overle<
andere slachtoffer is de deri
Spanjaard M. M. M„ die do<
aangetroffen in zijn woning k
Amsterdamse Marnixatraat.
Onder redactie van
Heieen van Batenburg
Vragen uitsluitend in de envelop en dus niel per briefkaart stu»
aan postbus 93313, 2509 AH Den Haag. Per vraag een gulden
postzegels bijvoegen, het liefst in waarden van 60 en 40 cent. Beslist
aan de buitenkant opplakken. Geheimhouding is verzekerd.
Dit
Vraag: Weet u ook het adres van de
Volkswagen cabrioletclub in Neder
land? Is het mogelijk een gewone
kever 1303 om te bouwen tot kever
cabriolet?
Antwoord: Nee. dit ls niet mogelijk.
De Volkswagenfabriek heeft daar
naar op vraag een onderzoek Inge
steld. maar de conclusie luidde: het is
onmogelijk De wagen leent zich daar
niet voor Jammer, omdat er erg veel
animo bestaat voor de kever-cabrio
let, die niet meer nieuw gemaakt
wordt Het vreemde ls dat sinds de
aankondiging in 1973 van de stopzet
ting van de productie van keverca-
brlolets de vraag naar deze auto's
toenam. (Normaal neemt na een der
gelijke aankondiging de vraag naar
het desbetreffende model af.) De prij
zen van tweedehands kever-cabrto-
lets liggen erg hoog. De vraag is veel
groter dan het aanbod, en het ls dus
niet zo'n wonder dat men naar om-
bouwmogelijkheden zoekt De reden
van het niet meer maken van de
kever-cabriolet het gesloten basis
model. de 1303 limousine, ontbreekt
De aanmaak van basisdelen uitslui
tend voor de cabriolet wordt te duur;
de eindprljs zou op ongeveer 32.000
gulden per auto komen. De VW-orga
nism tie ziet de Oolf-cabrlolet als de
natuurlijke opvolger van de kever-
cabriolet De vele kever-cabriolet-
fans rest niets anders dan poetsen,
sleutelen én vooral blijven rijden na
tuurlijk. Voor eigenaars van een ke
ver-cabriolet is er op 31 mei een kam-
peerweekend georganiseerd ln het
buitencentrum De Jagerstee ln Epe,
door de VW cabriolet Nederland,
adres Kajuit 276. 9733 CT Oro-
nlngen.
Vraag: Ik ben ln het bezit van een
fotogravure waarop staat „Un ruls-
seau en Norinandle, point par IwilL
Photogravure Coupil St Co." Is dit
een bekende schilder? En zijn er veel
van deze fotogravures gemaakt?
Antwoord: Iwiil was het pseudoniem
van de Franse schilder Marie Joseph
Leon Clavel. Hij werd geboren, leefde
en stierf in Parijs (1850-1923). Het
pseudoniem koos hij naar het Engel
se I will (lk wil. lk zal). HU schilderde
veel landschappen, o.a. een beek ln
Norm an dié, waarvan u een fotogra
vure ln uw bezit heeft, en ook zeege
zichten. Werk van hem hangt in ver
scheidene Franse musea. Ook zijn
dochters Oermaine en René schilder
den met gebruikmaking van Iwlll als
achternaam. De fotogravure of helio
gravure ls een tussenvorm tussen het
handwerk van een kopergravure of
ets en de fotomechanische raster-
dlepdruk Aantallen van afdrukken
zijn niet bekend.
Vraag: Nu het weer voorjaar wordt
wil lk wat planten stekken. Ik zet de
stekjes altijd in water. Is daar ook
nog een andere methode voor?
Antwoord: Heel veel mensen laten
stekjes op water bewortelen, en dat
lukt ln de meeste gevallen ook heel
goed. Men krijgt dan echter water-
wortels, die wanneer de plant later ln
de aarde gezet wordt, zich weer moe
ten omvormen tot gewone wortels.
De plant moet zich dus als het ware
omschakelen en kan tijdens dat om
schakelingsproces weinig hebben, ls
dan extra kwetsbaar. Men kan dus
beter de stekken laten bewortelen ln
een luchtig vochthoudend mengsel
van 50 procent scherp zand en 50
procent turfmolm. Voedsel zit hier
vrijwel niet ln, dus zodra er wortels
zijn moeten de stekjes ln gewone pot
grond gezet worden. Wanneer de
plant later ln hydrocultuur (teelt op
water) wordt verder gekweekt, ls het
stekken ln water uiteraard wél gun
stig. Een hogere temperatuur bevor
derd de wortelvorming. Hoe hoog de
temperatuur moet zijn verschilt van
plant to plant, maar ligt wel steeds
tussen de 18 en 35 graden Celslus.
Vraag: Is het gevaarlijk te gaan sla
pen ln een kamer waarvan Je weet dat
er aardstralen geconstateerd zijn?
Men zegt dat deze stralen schadelijk
voor de gezonkheld zijn.
Antwoord: Aardstralen de bena
ming voor een veronderstelde bodem-
straling. die o.a. Invloed zou hebben
op de beweging van de wichelroede
werden ln de Jaren dertig ln verband
gebracht met het optreden van
kwaadaardige ziekten bij mens. dier
en plant. Het publiek, angstig ge
maakt door de vele publikatles hier
over. besteedde, vooral na de tweede
wereldoorlog, grote bedragen aan op
sporing en afscherming (o.a. door
middel van z.g. kastjes) van deze ge
vreesde bodemstraling Ongeveer ln
1950 gaf de Nederlandse regering de
Koninklijke akademle van weten
schappen opdracht het bestaan en de
geaardheid van dit verschijnsel te
onderzoeken. Deze aardstralencom-
mlssle kwam na uitvoerige proeven,
ook met wichelroedelopers, tot de
conclusie dat aardstralen pure fanta
sie waren. Het rapport verscheen in
1954 en 1955. Sindsdien ls de onrust
over het gevaar van aardstralen voor
leven en gezondheid bij het Neder
landse publiek vrijwel verdwenen.
Vraag: Vroeger werd er dikwijls krijt
in rabarber gedaan. Rabarber zou
zonder krijt ontkalking geven Van
suiker zegt men ook dat het ontkal
king veroorzaakt. Werd het krijt ge
bruikt als tegenhanger van de suiker,
om daardoor ontkalking tegen te
gaan?
Antwoord: Rabarber heeft de eigen
schap kalk te onttrekken aan de voe
ding die Je opneemt Het veroorzaakt
niet, zoals men vaak denkt, ontkal
king van de botten. Het krijgt, dat
tegenwoordig veel minder bij het be
reiden van rabarber gebruikte wordt
dan vroeger, dient om het oxaalzuur
ln de rabarber te binden. Men heeft
dan veel minder suiker nodig (per 500
gram rabarber een theelepel gepreci
piteerd krijt) en men kan enigszins
voorkomen dat kalk aan het voedsel
onttrokken wordt. Suiker geeft geen
ontkalking, noch aan de botten, noch
aan het voedsel. Ook een goede ma
nier om de wat wrange smaak van de
rabarber weg te nemen is deze te
vermengen met een paar beschuiten.
De rabarber wordt daardoor iets ge
bonden en men heeft evenals bij ge
bruik van krijt minder suiker nodig.
Vraag: Ik heb een planetarium in
mijn bezit, gemaakt door Jan Koogje,
Wormerveer. In welke tijd leefde deze
Jan Koogje? Wanneer zou hij dit ge
maakt kunnen hebben?
Antwoord: Het lijkt erop dat uw pla
netarium al eeuwen oud is. Jan Koog-
Je (maar volgens de handboeken dan
gespeeld als Koogies) werkte ln begin
1700 ln Wormerveer. HIJ kwam uiteen
bekende klokkenm akersfamilie,
waarvan de namen Koogies, Coogles
en Cogles bekend zijn. Zo had je
Klaes Jansz. Koogies. die ook wel
Klaes Klockestel genoemd werd. Van
hem ls o.m. bekend dat hij
een keertje geld leende bij
Vermaning (doopsgezinde Ifl
Wormerveer. waartoe de helel
behoorde. Jan Klaesz. Koogj
overleed ln 1755, liet klokken
ren bij meesterschilder Jan'
man. Zo waren er nog wel
maar de bekendste van dez
was Jan. vermoedelijk de
uw planetarium. Dat hij
klokken ook planetaria ma
ln de boeken terug te vinde
Verzoek: Een lezeres ls het
van frlvollté handschoenen 1
raakt. De stichting Ooed Hl
ken, die ln zulke gevallen bljn
uitkomst biedt, kon ons dit k
helpen. Is er iemand onder de l
sen die zo'n patroon ln hal
heeft? ^-*5-
