Ad de Boer zegt: Velema! Dr. P. Vriens treedt af De bedoeling is dat we iets wetei en iets doen Trouw Secretaris-generaal rk kerk Homo's: vrouw in anglicaans ambt UIT DE KERKBLADEN Dominee in Libanon voorlopig ZATERDAG 5 APRIL 1980 TROUW/KWARTET door A. J Klei Vorige week zaterdagavond stelde Ir J. van der Oraal voor de EO-mlcrofoon misnoegd vast. dat ministers tegenwoordig bij hun voornaam worden aangesproken. Indien dit werkelijk het geval was. zou dit natuurlijk een uiterst zorgwekkend verschijnsel zijn. want waar blijven we dan? Maar de heer Van der Oraal vergiste zich. Er wordt wel óver ministers met hun voornaam gepraat, maar niet tégen ministers met hun voornaam. 't Kan best zijn dat de woorden van lr. Van der Oraal iets heenwljzends hadden en dat we tijden tegemoet gaan. waarin iedereen bij de nadering van de heer Van Agt roept: Ha die Dries!, maar zo diep is ons vaderland thans nog niet gezonken. Kijk maar naar het NOS-Journaal. Ik kan niet beweren dat daarin behoedzaam met bewindslieden omgesprongen wordt, maar mijn collega's zeggen altijd keurig mevrouw en meneer. D er Van der Oraal behoort met ds. H. J. Hegger. dr. W. J. Ouweneel en prof. dr. W. H. Velema tot de gesprekspartners van EO's Ad de Boer in het radioprogramma ..Deze week." Hierin worden actuele gebeurtenissen beginselvast behandeld. Algelopen zaterdag ging het over de veelheid van harde kraakacties. bezettingen van gebouwen en zo. en de broeders constateerden dat 't met het gezag ook niet meer was wat het wezen moest. Welnu, in dat verband kwam ir. Van der Graal met zijn ministers voor de draad Overigens siert het de EO dat hij opkomt voor het gezag. Dit is dringend nodig, want waar zijn de jaren gebleven dat Trouw op lerme toon verklaarde: gezag is gezag (en daarmee uit). Inmiddels is onder de medewerkers aan „Deze week" een zekere gemeenzaamheid gegroeid, die zich ook aan de luisteraars meedeelt, aangezien Ad de Boer de anderen tegenwoordig niet meer aanspreekt met: meneer, dominee of professor, al naar gelang. Echter heeft de huiver voor het gebruik van voornamen, zoals die ook in de te sombere beoordeling door ir. Van der Oraal van onze omgang met de leden van het kabinet tot uiting kwam, ertoe geleid dat Ad de Boer, wanneer hij. .noemmaar. professor Velema het woord verleent, niet vriendelijk vraagt: En Wim, wat vind jij ervan?, maar kortweg zegt: Velema! Het zal wel niet de bedoeling van Prol. dr. W. H. Velema Ad de Boer zijn, maar dit klinkt veel gezagsondermijnender dan het gebruik van de voornaam. Zeker, ook in het hanteren van voornamen kan zonde schuilen, dat hoef ik ze bij de EO niet te vertellen, maar na enig oefenen had Ad de Boer de naam Wim zó kunnen uitspreken, dat daarin doorklinkt: wie ben ik, dat ik Wim tegen zo'n geleerde man mag Ir. J. van der Graaf zeggen! In dat barse: Velema! hoor ik echter iets van: je kunt nu wel honderd keer christelijk gereformeerd hoogleraar in de ethiek zijn, maar voor mij ben je niet meer dan een mannetje, dat schnabbelt bij de EO. Ad de Boer is op 't verkeerde pad, als hij mij op verkeerde gedachten brengt. ADVERTENTIE RTd)ÏÏ boekennieuws door Pieter van der Ven AMSTERDAM De secretaris-generaal van de Nederlandse rooms-katholieke kerkprovincie, dr. Plet Vriens, gaat uitzien naar een andere functie. Hij zal zijn huidige post vermoedelijk in het najaar verlaten en gaan werken in het directe pastoraat. Vriens (51) een pater capucijn, is sinds 1972 secretaris-generaal, een positie die voordien onbekend was. Hij heeft verklaard dat de uitoefe- ning van zijn functie hem de laatste tijd extra zwaar is gevallen. De secretaris-generaal van de kerk provincie staat aan het hoofd van het centrale orgaan van de roomskatho- lieke kerk in Nederland. Vroeger was er tussen de verschillende bisdom men slechts een bescheiden band, de zogenaamde diocesane organisatie was veel belangrijker. Sinds het twee de Vaticaans concilie is het overleg op regionaal en nationaal niveau enorm gegroeid. De bisschoppencon ferentie werd niet meer een toevallige vergadering van de bisschoppen in een bepaald land, maar een echt li chaam met statuten. Afhankelijk van de plaatselijke mogelijkheden en be- noeften kwam er een bureau en per soneel en commissies voor deeltaken. In Nederland is dit bureau gevestigd in Utrecht Weliswaar woont ook de aartsbisschop in die stad maar de medewerkers van het centrale bureau benadrukken dat zij „op de Bllt- straat" zitten en niet op de Malie baan, waar het aarsbisdom hulst. Vriens staat dus een het hoofd van de .^lltstraat" en is als zodanig tevens voorzitter van de BBK. de bisschop pelijke beheerscommissie, en onder houdt contacten met de landelijke raden en instellingen en ook met het buitenland. Van meet af aan was er onduidelijk heid over de precieze verhouding tus sen de verantwoordelijkheid van de bisschoppenconferentie enerzijds en die van de plaatselijke bisschoppen anderzijds. In Nederland benadrukte vooral bisschop Oijsen steeds zijn eigen verantwoordelijkheid en hij trok zich zelfs uit enkele overkoepe lende organisaties terug, omdat hij zich niet bij het meerderheidsbeleid wilde neerleggen. De synode in Rome moest vooral op dat punt duidelijkheid verschaffen. De synode is naar het lijkt, daarin geslaagd: de bisschoppenconferentie neemt een bisschop geen verantwoor delijkheid af. maar een bisschop moet zich wel loyaal opstellen. Oijsen voegde zich weer in verschillende lan delijke organisaties. Er wordt verder bekeken of en in hoeverre de statuten voor de bisschoppenconferentie wij ziging behoeven. Toch is er een ander twistpunt van meer belang. Dat is de rol van de bisschoppen, alleen en gezamenlijk, tegenover die van hun naaste advi seurs: vicarissen, raden, studiesecre tarissen. Vooral van behoudende zij de is er scherp campagne gevoerd tegen dit „tweede echelon". Progres sieven zouden zich daar confortabele posites hebben verworven en zouden een wig drijven tussen Rome en de „gewone gelovigen". Verschillende bisschoppen zouden zich veel te veel verlaten op deze adviseurs en te weinig hun eigen pas torale verantwoordelijkheid uitoe fenen. De bisschoppensynode heeft ook op dit punt tamelijk klare wijn geschon ken. De bisschoppen hebben elkaar versterkt in hun bijzondere, niet te delegeren verantwoordelijkheid als „herders van de kudde". Al voor en tijdens de synode werd dit in praktijk gebracht, doordat de adviseurs er nauwelijks aan te pas kwamen. In die lijn past ook het streven naar meer bisschoppen. Aardigheid eraf Voor verschillende mensen uit het roomskatholieke topkader is de aar digheid er langzamerhand een beetje af. Want hoewel conservatieve katho lieken vinden dat al die adviseurs jarenlang hun eigen zin hebben door gedreven. vinden dezen dat zij juist frustrerend weinig bereiken. De syno de heeft ten overvloede duidelijk ge maakt dat zij niet hoeven hopen op een gunstig kerend tij, integendeel. Met Piet Vriens verdwijnt de derde adviseur binnen vrij korte tijd uit de Biltstraat. Studiesecretaris dr. Pieter van Hoof ging naar de KRO en de secretaris „kerkelijk kader" dr. Otto Ter Reegen begeert een officiaals- functie. En niemand gelooft dat daar mee de uittocht is voltooid. Het is niet eenvoudig om voor de lege plaatsen geschikte nieuwe mensen te vinden. Maar deze benoemingen wor den noodzakelijkerwijze een graad meter voor het beleid van na de syno de. Zij kunnen aan het licht brengen in hoeverre er sprake is van beleid, eenheid en visie en zij kunnen laten zien wie er in de rooms-katholieke kerk met dit beleid willen meedoen en wie er liever wat afstand van bewaren. Prof. dr. K. Runla ThoolofllMren In Kampon 52 biz 10.90 Een retleklie OP de jaren 1954-1979 Een bijzonder interessant geschrift dat op boei ende wijze Ingaat op de ontwikkelingen die in de laatsto 25 jaar aan de Theologische Hoge- R eet or ale rede verschenen in de sene Kamper Carvers Pro», dr. A. Weeeete Van Alkmaar begint de victorie 64 biz f 12.90 Gastvriendschap, sleutel tot hel verstaan van de verhouding van chnstenen en mensen van ander ol geengeloot In deze inaugurele rede geoft de auteur een belangwekkende en eigenlijdse visie op de zending Ir. J. van der Graaf Evolutie en geloof 2e druk, 88 btz I 10.— Een rueuwe druk van deze gebundelde radiole zingen over de verhouding van geloof en weten schap Auteurs ir J van der Graaf, dr W J Ouweneel. prol dr J. van Genderen, prol dr ir. E Schuurman Prof. dr. D. S. Attama De Koran 2e druk, 172 blz 13,90 Zi/n ontslaan en zijn inhoud Wie meer wil weten over hel 'boek' van de Mohammedanen leze dit informatieve en goed leesbare boek. dat tegelijk een uitstekend beeld Verttnigbaar in de boekhandel ,lj®2 KOK KAMPEN Brigalia Bam Brigalia Bam, voormalig hoofd van het vrouwenprogramma van de We reldraad van Kerken en voorzitter van de afdeling onderwijs van de we reldraad. is benramd als staflid va^i de internationalCTMCA. Zal zal daar het dit jaar opgerichte Leadership Training Institute gaan coördinerer en adviseren. De uit Zuid-Afrika afkomstige Briga lia Bam heeft internationale bekend heid gekregen als voorvechtster van de rechten van de vrouw en als tegen standster van de apartheid. Voordat mevrouw Bam naar Genève vertrok was zij in Durban. Zuid-Afrika, direc teur van het jeugdprogramma van de YMCA. secretaris van het YWCA-pro- gramma voor Natal en Zululand en adjunct-uitvoerend secretaris van de YWC A-Zuid-Afrika. LONDEN (ANP) De beweging van homoseksuele christenen in Enge land (Gay Christian Movement) wil zich in de toekomst inzetten voor de vrouw in het ambt in de anglicaanse kerk. Dit heeft de beweging besloten tijdens haar laatste jaarlijkse bijeen komst in Londen. De secretaris van de beweging, ds. Richard Kirker, heeft verklaard dat er binnenkort een dagberaad wordt georganiseerd over dit onderwerp. Hij heeft overigens de indruk dat er in de kringen van homo fiele christenen weinig bezwaar be staat tegen de vrouw in het ambt. ■Tijdens de jaarlijkse bijeenkomst is ook gesproken voer de acceptatie van homofilie in kerkelijke kringen in En geland. Ds. Jack Burton, methodis tenpredikant, heeft tijdens de bijeen komst hevig geageerd tegen de hou ding die kerkelijke leiders in Enge land tegen homoseksualiteit aanme- men, „In plaats van verwarrende rap porten uit te geven, moet de kerk eindelijk eens de moed hebben te verklaren dat onze variatie op 'nor maal' seksueel gedrag door God gege ven en goed is. Homoseksualiteit is geen afwijking en ook niet het op één- na-beste. Het is gewoon een onder deel van het geheel, een onderdeel van de waarheid over menselijke sek sualiteit", aldus ds. Burton. beroepingswerk NED. HERV. KERK Beroepen te Rijssen (toez.): J. den Hoed te Sliedrecht; te Appingedam: W. F. Teekens, kand. te Utrecht. GEREF. GEMEENTEN Beroepen te Almelo: J. M. Kleppe te Woerden: te Tricht: C. van der Poel te Yerseke. Bedankt voor Hoogvliet: J. W. Ver- weij te H.I.Ambacht. waarin opgenomen: De Rotter dammer, met Dordta Dagblad, Nieuwe Haagae Courant met Nieuwe Leldse Courant Uitgave: Trouw/Kwartet BV Hoofdredacteur Jenze Tammmga Directeur mg O Postma HOOfDKANTÓOR Postbus 859 1000 AW Amsterdam Wibautstraaf 131 Amsterdam tel 020-913456 telei 13006 Postgiro 66 00 00 Bank NeD Credrett Rokermgnr 2300 12 574 X11000 REGIO ROTTERDAM/DORORECHT Postbus 948 3000 AX Rotterdam tel 010-115588 (abonnementen en bezorgmg) let 010-115588 (redactie) tel 115700 (uf Wesiotaah 4 REGtO DEN HAAG/LEIOEN Postbus 101 2501 CC Den Haag tel 070-469445 (abonnementen en bezorging) lei 070-469445 (radactie) (i Parkstraat 22 Oen Haag REGIO NOORO OOST-NEDERLANO abonnementen en bezorging Postbus 3 8000 AA Zwolle tel 05200-17030 Melkmarkt 56 Zwolle Abonnementsprijzen Per maand 16.98 Per kwarlaal 50.95 Per half iaat 101,90 Per |aar 201.60 Adverrenfiefaneven op onnomonlenop- cacMen Cm adressen boven) Opgave lam.fceoer<weo 9-19 30 wan maandag t/m vrijdag Op zondag van 18-20 uur tctef 020- 913456 Opgave 020-9:" Mmi-Adv afdeling postbus 433 1000 AK AMSTERDAM Adreswip'ngen uitsluitend schnf- let-jfc aan onze Amsterdamse In Samen, het gezamenlijke kerkblad van de hervormden en gereformeer den in Eindhoven, een brief van de Eindhovense legerpredikant H. van de Berg uit Libanon, waar hij vier en een halve maand dienst doet bij het Nederlandse VN-bataljon Als geestelijk verzorger, als legerpre dikant leef je midden tussen de men sen. Met hen heb je het koud. sta in je de blubber, geniet je van de hete soep. ben je verdrietig over slecht nieuws uit Holland Met hen. Op ba sis van die solidariteit groeit er een vertrouwensrelatie, waarbinnen je ie mand kunt zijn die luistert en eventu eel hulp biedt. Regelmatig kom ik op alle posten, ik breng er nachten door en loop patrouilles mee. Door mijn gesprekken met de mensen heb ik ontdekt, dat bijna iedereen met de zelfde problemen kampt. Allereerst het ver van huis zijn. Het weekeinde kun je niet weg. Je kunt ook niet bellen. Brieven doen er een week over. Ten tweede het constant in de zelfde groep leven. Dag en nacht, week in week uit leef. werk. slaap je met dezelfde mensen Het grootste probleem Is echter, al is niet iedereen zich dat bewust, de psychische druk van het wachten op een uitbarsting, een aanval, een beschieting, die nog niet komt Het is erg rustig op dit moment, al weet niemand voor hoe lang. Een bijkomend effect van die rust is wel. dat de activiteit, de agres sie. die elk mens heeft, mee door de genoemde problemen en omstandig heden zich ontlaadt in de groep. Je ergert je aan een ander, om de klein ste dingen. Je zou hem wel ik weet niet wat. En als er dan niet gepraat wordt, gebeurt er inderdaad ik weet niet wat Daartussen, tussen al die mensen zit ik. Fratend, vermanend, bemoedigend, vertroostend. Mooi werk Verrijzenisgeloof Het Bisdomblad van Den Bosch heeft er veel werk van gemaakt om in een dubbeldik nummer duidelijk te maken wat Pasen betekent In het hart komt prof E Schillebeeckx twee pagina's aan het woord Over de bete kenis van het opstandingsgeloof (..verrijzenisgeloof' zegt Schille beeckx op zijn rooms) zegt hij ten slotte Allereerst moeten we dan zeggen dat christelijk verrijzenisgeloof inder daad een eerste evangelische evalua tie van Jezus' leven en kruisdood is, met name de erkenning van de inner lijke. door niets ongedaan te maken, onherroepelijke betekenis van Jezus' verkondiging en praxis van het rijk Gods. Men holt het verrijzenisgeloof uit als men dit aspect eruit weglaat. Natuurlijk omvat dit verrijzenisge loof nog veel meer, maar dit „veel meer" houdt zelf ook innerlijk van Jezus de doorbraak of manifestatie van iets dat reeds in Jezus' leven en dood aanwezig was. nl. zijn levensge meenschap met de Vader, welke door geen dood te verbreken was. Deze levensgemeenschap draagt in zich de kiem van de verrijzenis: „Het leven wordt niet ontnomen maar veran derdBovendien draagt de verrijze nis ook een aspect van correctie; zij is niet louter (over de dood heen) de verlenging van Jezus' levensgemeen schap met God. zij is ook de installa tie van het rijk Gods: verhoging en verheffing van Jezus. d.i. van bij God vandaan leeft Jezus onder de zijnen, in zijn gemeente die Hij toerust met de Geest. Verrijzenisgeloof hangt we zenlijk samen met het geloof in de blijvende betekenis van de persoon zelf van Jezus bij het komen van het rijk van God onder ons. God keurt niet slechts idealen en toekomstvisi oenen goed: Hij is een God van men sen en identificeert zich daarom met de persoon van Jezus zoals deze zich identificeerde met God: „God is liefde". Knekelhuis „Pasen gaat door" schrijft Schille beeckx' Nijmeegse collega, de vroege re hervormde predikant prof. dr. H. van der Linde, boven zijn openings verhaal in De Bazuin, dat zo begint: Eerst moeten de afspraken vast staan, want we moeten weten wat we aan elkaar hebben. Het is niet waar dat de Synode in Rome enkel van en voor de bisschoppen is. want de eer ste gevolgen worden al merkbaar. Het aantasten van het arbeidsveld en van de positie van de pastorale wer ker en werkster Daarom moeten \ve weten dat we één lijn trekker front vormen. Geen cen'.irrv plichtigheid aan wat uit I' in deze geest Geen,.stap de pastorale werker en door eigen arbeid aan ben verworven Een zo diep inbetrekken van de gehuwde priester in viering van de eredienst. Het urge- ren van de vrouw in het ambt en op beslissende posten in parochie en kerk. Weg met alle hiërarchische on- mondighouderij. Eigen beslissing van iedere parochie als geheel wat men zal gebruiken als tafelgebeden e.a. voor relevante eredienst. Solidariteit met alle gelovigen tegen verdruk kend en uitdrogend centralisme van Rome. Een veelvuldig neen tegen de bisschoppen ten behoeve van een be ter ja. Pas dan mogen we elkaar zeg gen dat we ons uit woede niet uit de kerk moeten laten dringen. De Fran se theoloog Pohier heeft gelijk. Als band van plaatselijke gemeenten en in tal van bewegingen is ze te boeiend om haar los te laten. We moeten ons de vreugde en de extase van het ge loof niet laten ontnemen door dat knekelhuis Rome. Doorbraak Tenslotte ds. J. H. Velema over Pasen in het weekblad van de christelijke gereformeerde kerken De Wekker: Het is merkwaardig om te zien en te merken dat allerlei accenten vandaag grondig worden verschoven. Datgene wat de kerk belijdt met de woorden „ten derde dage wederom opgestaan uit de doden" is niet zo maar onge daan te maken. Dat wordt grif erkend ook als men die belijdenis reduceert tot het spreken „over de vonk die overslaat op Jezus' leerlingen, óver en dóór zijn mislukking en dood heen." Zo komt men er vandaag toe om Pasen vooral te zien als een krachtig appèl op de mens om ook op te staan. Pasen betekent alleen iets als wij opstaan opstanding en opstand hebben dan alles met elkaar te ma ken. Wie dat verband zou ontkennen begaat een ernstiger ketterij dan hij. die niet gelooft in de lichamelijke opstanding van de Here Jezus Chris tus. In dat klimaat vieren we vandaag ons Paasfeest We zullen het goed moeten weten en daarom scherp moeten onderscheiden of we het zo kunnen prediken en zo moeten gelo ven. Het is toch duidelijk dat op deze manier het feit de mist ingaat en onze daad beslissend wordt. Wij moeten het voor onze rekening nemen en ons aandeel leveren, hoorde ik dezer da- fen iemand voor de radio zeggen. Het daarbij om Gods gerechtigheid, an verhorizontaliseerd wordt tot rechtigheid. die wij moeten be- ••n. Zo wordt Christus' opstan- onze opstanding tot de daad u het evangelie wordt van zijn kracht beroofd en de troost van Christus' opstanding wordt weggeno men. Wij moeten het zelf doen. De zweep gaat over de gemeente. In plaats van het Evangelie komt de wet. Pasen is het verrassende, onbegrijpe lijke. maar zeer troostvolle feest van Gods doorbraak van onze gesloten wereld gesloten door onze zonde; uitzichtloos door de macht van de dood; ten dode gedoemd door de vij andschap en zelfhandhaving van de mens. die veel leven maakt, maar de dood opgeeft. Pasen Christus' op wekking en daarom opstanding uit de dood laat ons weten: het is zonder ons. buiten ons, voor ons be slist en dan goddelijk, wonderbaar. Het gebeurde niet op grond van of door het geloof van de Paasgemeen- te. die door de Verrezen Heiland zelf moest geconstitueerd worden tot ge loof! Het ongelooflijke, al ons den ken, hopen, bidden te boven gaande feit heeft plaats gehad er is Één teruggekomen uit de doden. En maar? Maar die ene is genoeg. In Hem. de eersteling, is de volle oogst gewaarborgd. Dit feit is de centrale inhoud van de prediking, de grond van ons geloof. Als dit niet geschied was en als we het zo als Gods daad niet vasthouden, dan is de prediking ijdel en het geloof zonder inhoud en tevergeefs, dan blijven wij in onze zonden, dan is er geen uitzicht, geen toekomst dan zijn we de ellendigste van alle mensen TROUWEN in de kerk!? In het aprilno. van VOORLOPIG, kritisch maandblad voor gelooft- en levensoriëntatie: Tweemaal trouwen op één dag. Slaat en kerk verdringen elkaar. Art. 449 W.v.S. moet weg! Drs IV Speelman a Van de notaris naar de kerk. Dat zou moeten kunnen volgens Drs. A. Schippers m Houen is trouwen. Of niet soms? Het burgerlijk huwelijk ideaal? Erna Vogel en Nico Vlaming m De kerken hergroeperen? Een derde weg in de discussie Nijssen. Dr. H. Bartels m Het geloof in reïncarnatie neemt toe. Dr R. Kranenborg Luther en de Turken. Prof dr. C. Th. Rothuizen m lk kies voor geweldloos verzet. Joan Baez a Lang leven de woorden van Buskes. Niek Sc human vraagt proef nummer/wil abonnement a f 32,60 per jaar (studenten f 23,05). Opzenden (in open envelop) aan Maandblad VOORLOPIG. Antw no. 101. 2600 VC Delft. Geen postzegel. Pasen. Tekening van Herman Nauta. door drs. E. Pijlman Er is vandaag een vraag aan de orde. Wat betekent Pasen? Wat betekent dat als de kerk morgen in de hele wereld iets vieiï namelijk Jezus, de messias, ten derden dage opgestaan uit de doden? Wat betekent dat voor mensen die in zijn Naam gedoopt zijn i belijdenis deden? Wat betekent dat voor ons, die naar de kerk gaan en dan niet uit e maffe gewoonte, mag ik aannemen? Wat betekent dat voor onze kinderen, om ons heen die we paasliedere leren? Doet het tereake? Slaat het ergens op? Slaat het op onze situatie? Op ons leven, op ons bestaan, op onze omgang met elkaar op ons staan in de wereld? E Op opze aanwezigheid (in de plaats waar we wonen?) Op onze medeplichtigheid ten aanzien van wat in de wereld hetf christendom heet? Wat betekent Pasen? >r 1 Op Goede Vrijdag werden we be dreigd door het melodrama, een spel van duistere machten dat ge makkelijk allerlei sentimenten op roept. Maar de oude teksten van het passie-verhaal zijn duidelijk genoeg om ons datgene te zeggen wat bedoeld is: een mens door mensen ter dood gebracht. Een mens die niet vluchten wilde na dat Hij eenmaal gezien had waar Hij moest staan nadat Hij een maal voorgoed gehoord had wat Hij moest zeggen. Welke kant Hij moest kiezen. Wat Hij moest ver werpen en wie Hij moest aanvaar den. Toen Hij dat eenmaal wist en dat ontdekte in deze vreemde we reld, toen bleef Hij daarbij. En daarom werd Hij ter dood ge bracht. Hij wist dat en Hij deinsde er niet voor terug. Hij wist van de wet van de graan korrel die in de aarde valt en sterft en alleen zo vrucht draagt. Nooit zouden mensen zijn weg ontdekken, de bevrijding willen ondergaan die Hij bedoelde als Hij niet eerst één van hen geworden was. In de donkerste weg die er voor een mens bestaat', verlaten van iedereen te sterven. Dat was geen melodrama. Dat was zijn weg, zijn tocht. Dat was die wonderlijke knoop in de draad van de geschiedenis die we er nooit meer uit krijgen en die ons altijd zal doen gedenken dat Hij hier was. Als we dat doen. dan ontkomen we aan het drama dat mensen er gemakkelijk van maken. Met Pasen bedreigt ons iets an ders. Dat we nu de vlaggen voor de dag halen en de vaandels en dat we nu met krasse woorden gaan spreken over wat daar in de hof van Arimathea gebeurd moet zijn. En dat we die krasse woorden gaan misbruiken om er elkaar mee om de oren te slaan. Om er elkaar mee te vermoorden. Hoe meer we onzeker zijn hoe hoger van toon wordt ons spreken, en hoe minder we met dat vreemde gebeuren ver bonden zijn hoe gemakkelijker zwaaien we triomfantelijk met onze vlaggen en vaandels. Want zo is het gegaan. We hielden paasmeetings en grote congres sen. De mensen moesten zien met hoeveel we wel waren die in Pasen geloofden. En we maten elkaar aan het dog ma en aan de menselijke formule ring van de geheimen. En menig een bleek te kort en te klein of te groot en te lang maar zelden kwam iemand van pas. We kunnen er lang en breed over praten. Pasen betekent dat die man van Nazareth 't is. En dat de dood geen einde maakt aan zijn betekenis, aan zijn persoonlijk heid. aan zijn boodschap, zijn kracht en zijn geest. Pasen betekent dat het met Hem begint. Dat wat Hij in zijn leven op aarde waar wilde hebben, dat mensen niet langer onder welke angst ook gebukt gaan. dat men sen niet langer door welke macht ook verdrukt worden, dat gaat nu beginnen. Hier op aarde. Want daar is 't de bedoeling. het »ner; ovc leenl :rd .k t .tori ;ens k nledi Vandaar dat Hij hier opstond. Hi^jL keerde hier terug, op de plaats var r" onze misdaad. De kerk bedoeldr« 1 zoiets als ze sprak van zijn licha/gen 'melijke opstanding. Geen mei weet dan wat hij precies bedoelT^ j_. en welke biologische en medisch' consequenties zo'n uitsprai heeft, maar de kerk bedoelde iel heel duidelijks, namelijk dat een van ons geworden was en d; voor eeuwig zou blijven en di we daarom de aarde en ons staan hier trouw moeten blij vei Pas later voer Hij ten hemel oi dat Hij 't ons niet onmogelijk de maken om in Hem te gelovei,- door hier te blijven en via de helPntet vooruitgang tenslotte in een auwats l£ door New York te rijden. Dat lie) Hij over aan weet ik wat voo groten der aarde. Hij wilde in on gedenken blijven staan als straatslijper van Palestina, rabbi van Jerusalem, de woedendfkerk opstandeling van Galilea en d(uwaf zoon van God en mensen die t onze verzoening en vrede stierf Daarom stond Hij op. Dat bedoelt de kerk als ze zegi ten derden dage wederom opgi staan uit de doden. Hij keerdL terug. Hij onderging de dood maar niet om weg te zijn. Dat bedoelen wij als wij Hem ge denken als de levende. Die vooi ons uit leeft naar de toekomst toé Die hier op aarde een spoor trof waarin wij mogen gaan. Die 't onj voordeed. De bedoeling is dat we iets weteéW en dat we iets doen. Met „dat we iets weten" bedoel il^ dat we deze weg kennen. DezK mens om mee te leven. Dat we onr geen verkeerde kant meer latei uitsturen. Niet meer wedden oj" loze macht en welvaart en natioj.!) nale of mondiale veiligheid. DaP^-r' zijn dingen die we moesten weten Die weten we doordat Hij uit dl doden opstond. Er is hoop voor dtr^k wereld. Hoop hebben is niet hopef loos. En moed hebben is niet ietl waaronder je moedeloos moe*xifrn worden. En geloof en vertrouwef hebben in deze God is geen ongej^* loofwaardige en onbetrouwbarj fc zaak. En mensen recht in de ogeii zien en open met ze spreken is nier dwaas. Dwaas is ze niet aanzien eï achter hun rug om je bewapening in stelling brengen. Dwaas is f menen dat daarmee de vred( komt. t weei Dat zijn dingen die we weten moeM^e ten. Die weten we door zijn opd standing, doordat Hij de Levend^ten is en altijd bij ons is. e h De bedoeling is dat we iets weteiftl kot en dat we iets doen. Die twe<ze£g' horen zo bij elkaar dat ik 't eigen*" lijk al gezegd heb. Er hoort allee#1- Ho iets bij. Dit alles moéten we nie doen als een nieuw soort moraalleikba i kan De Heer is de Levende, die on r wel levend maakt. We mogen he 10°E doen. Wie het doet hoort bij Hem. Wie het doet geeft daarmee hef zal teken dat hij leeft. Wie eraan lijd 31 toont Hem te kennen. Bebl r on En dat samen mag ons op Pasebrd- met vreugde vervullen. Niet zo'ifa. d uitbundige vreugde omdat we l<iht 4 ven in de wereld van „nog niet "jen 5 Maar wel vreugde omdat we tegefers g lijk leven in de wereld van Heri mee die gezegd heeft: ik ben de opstan gele) ding en het leven. Wie Mij verfr ver; trouwt zal leven. jet n in he het I

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1980 | | pagina 2