'Ik blijf niet wachten tot de familie is uitgemoord' j P Beschermt en glimt meteen. Zonder poetsen! hunkemöller Dagelijks geweld in El Salvador 'Nalatigheid' kost arts schorsing Rode Kruis-steun naar El Salvador KOMFORTABELE CHARME IN KATOEN 19* LEF DONDERDAG 3 APRIL 1980 TROUW/KWARTET PRH 10 - SbNOE Van een onzer redacteuren AMSTERDAM De gruwelijke schietpartij tijdens de begrafenis van aartsbisschop Arnulfo Romero geeft de indruk dat in El Salvador alle grenzen van het geweld zijn weggevallen, dat niemand in dit Middenamerikaanse land zijn leven nog zeker is. Anna-Margarita, een in Neder land wonende Salvadoriaanse, bevestigt dit. Zij kwam het afge lopen weekeinde terug van een bezoek aan El Salvador. In de vijf weken dat ze daar was ontsnapte ze tweemaal aan de dood. Op de begraafplaats achter het huis van haar ouders werden in die tijd zo n vijfhonderd slachtoffers van politieke terreur ten grave gedragen. Anna-Margarita is nog onder de in druk van de televisie-uitzending van Brandpunt, dinsdagavond, waarin een filmverslag werd getoond van de begrafenis van mgr. Romero. ,Jk heb zitten janken gisteravond. Die paniek die in de kathedraal uitbrak nadat sluipschutters op de menigte begon nen te schieten, dat was vreselijk. Ik heb zelf een paar weken geleden on der dezelfde omstandigheden in de kathedraal gezeten." Ruim vijf weken geleden ging de 25- jarige Anna-Margarita voor het eerst na jaren terug naar haar vaderland, dat de laatste tijd herhaaldelijk in het nieuws is door de bloedige strijd tussen het leger en rechtse terreur groepen enerzijds en gewapende gu errillastrijders anderzijds. Ze ging er neen zonder duidelijk oordeel. Nu ze in Nederland terug is, doet ze alle moeite om haar verwanten ook hier heen te halen. „Als dat niet lukt, ga ik zelf de guerrillastrijd in. Ik kan hier niet blijven wachten tot het leger mijn hele familie heeft doodge schoten." „Al in de eerste week was ik betrok ken bij een schietpartij. Ik liep in een begrafenisstoet voor de kathedraal, toen de Garde plotseling op ons be gon te schieten. Iedereen vluchtte het gebouw in, er ontstond een enorme paniek. Niemand durfde meer naar AMSTERDAM (ANP) Het medisch tuchtcollege in Amsterdam heeft een arts voor twee weken geschorst in de uitoefening van zijn beroep wegens nalatigheid ten opzichte van een pa tiënt die zich na klachten telefonisch tot hém had gewend. Volgens het college kon door de nalatigheid van de arts „ernstige schade voor de pa tiënt ontstaan". Tegen de arts was een klacht inge diend door de familie van de patiënt. Deze overleed in februari vorig jaar als gevolg van een waarschijnlijk een hartinfarct. De patiënt had na klach ten in de nacht zijn huisarts gebeld, maar werd door het antwoordappa raat doorverwezen naar een vervan ger. Deze weigerde hulp te verlenen aangezien de patiënt buiten de ge meentegrenzen van zijn praktijkge- bied woonde. Een door de patiënt gealarmeerd fa milielid deed daarop opnieuw een be roep op de huisarts, die opnieuw wei gerde en doorverwees naar de vervan ger, die op zijn beurt eveneens op nieuw weigerde. Een derde arts kon na enkele uren slechts constateren dat de patiënt was overleden. Vol gens het tuchtcollege had de aange klaagde arts uit de wijze waarop hij persoonlijk werd benaderd moeten afleiden dat zijn hulp in een acute situatie gewenst was. Het college meent dat de arts zich op uiterst laakbare wijze aan zijn verantwoor delijkheid heeft onttrokken. DEN HAAG (ANP) Het Nederland se Rode Kruis heeft 155.000 gulden ter beschikking gesteld van het inter nationale rode kruis ter ondersteu ning van hulpacties voor slachtoffers van conflicten en natuurrampen in een aantal landen. De financiële bij- drag zal onder meer worden gebruikt voor de ambulancediensten van het rode kruis van El Salvador, dat als gevolg van de situatie in dit land zelf geen fondsenwervende acties kan voeren. buiten, uit angst om ook dood ge schoten te worden. Ik dacht dat mijn einde was genaderd. De stank van het lijk in de kist vulde de hele kerk. We hebben het toen maar in het gebouw begraven." Ze kwam er zonder kleerscheuren af, maar de onbevangenheid waarmee ze naar haar vaderland was terugge keerd, was inmiddels veranderd in angst. Een angst, die algemeen heerst onder de bevolking, en niet ten on rechte. Ieder moment kan een ver klikker je aangeven. „Ik zat in een bus, zo'n hele oude. waar de mensen uitpuilden. Een jon ge man beklaagde zich erover en vroeg zich hardop af waarom de staat geen nieuwe bussen kocht. Twee mannen in de bus dwongen toen de chauffeur te stoppen. De jongen moest mee naar buiten en werd tegen de muur gezet, terwijl wij moesten, wachten. Vier kogels schoten ze op hem, het was vreselijk. De durfde daarna geen mond meer open te doen." Het is haar overkomen dat ze zich beklaagde over het geweld tegenover een halfdronken man in een bar, die later een broodnuchtere verklikker bleek te zijn. „Je kunt in El Salvador niets meer zeggen. Als je van de hon ger ligt te sterven en je kreunt, vatten ze dat nog op als kritiek en schieten ze je dood. Zelfs in de arme wijken, waar mijn familie woont, zitten de ore jas (de oren, zoals de verklikkers worden genoemd)." Manifestatie Op een plankje in de woning van Anna-Margarita staat een portret van „Charlie", een van de leden van de guerrillabeweging FARN, die eind 1978 de Nederlander Frits Schuitema ontvoerde. Charlie was vroeger een vriend van haar. Hij werd doodge schoten tijdens een manifestatie voor de vrijlating van de gevangen geno men guerrillaleider Facundo Guan- dado. De manier waarop dit gebeurde was typerend voor het optreden van de Salvadoriaanse strijdkrachten. Op 8 mei vorig Jaar bracht het leger Fa cundo in een geblindeerde wagen naar een massale manifestatie voor zijn vrijlating. Ze vroegen hem of hij bereid was voor de rechter te verkla ren dat hij de oorzaak was van al deze onrust. Toen hij antwoordde: „Nee", openden soldaten het vuur op de me nigte. Daarbij vielen er tientallen doden. In de relatief korte tijd dat Anna- Margarita in San Salvador was, is haar eigen leven verscheidene malen in gevaar geweest. „Ik liep met een grote tas over straat, in de buurt van een oploopje. De Garde had daar een vakbondsgebouw omsingeld en alle mensen binnen doodgeschoten. Zo dra ze mij zagen, begonnen ze op me te schieten. Ik werd helemaal koud van angst, ik dacht dat ik er geweest was. Stokstijf bleef ik staan, en dat was mijn redding. Als je gaat rennen of schreeuwen ben je er geweest. Ie- Een van de tientallen slachtoffers tijdens het geweld van afgelopen zondag. dereen die een grote tas bij zich draagt is een verdachte." Overvol Het was geen prettig weereien met haar land. Ze hielp bij het afleggen van de 25 doden, die vielen in een fabriekje bij haar ouderlijk huis, na dat de politie met machinegeweren een einde maakte aan een staking. Ze raakte gewend aan de dood, dagelijks werden de slachtoffers van het poli tiek geweld begraven op de al over volle begraafplaats voor de armen achter het huis van haar familie. Zelfs op de laatste dag werd ze niet met rust gelaten. Terwijl zij met een aantal vrienden haar afscheid vierde, kwam de Nationale Garde binnen, met geweren in de aanslag. „Wij schrokken ons wezenloos. Het was verboden een feest te geven. Een van die mannen zet zijn machinegeweer tegen mijn hoofd cn zegt: 'Dus gaat naar Nederland.' Ik heb t4hten maar nederig excuus aangebodin dat is het enige dat, je nog Al doen." Anna-Margarita werd niet sp gezocht. Ze maakte korte tijd i wat haar landgenoten dagelijks n ten ervaren. Bovendieq had zij k,unt voordeel van een Nederlands p poort, als het er echt op aan kwal lopvol Korrigprendefoundation met een modieus aksent. Katoen in petfekte pasvorm. Funklionecl Voor vrouwen met eigen (zinnige) wensen. Hunkanöller: gefundeerd 't beste. Kanten beha van katoen polyamide. Kleur: skin. Maten: B 75/90 C 75/90 Panty van katoen, polyamide. Klem: skin. Maten: 70/85 95 Ook verkrijg aar met pijpjes. 29?* Panty korse/et van katoen, polyamide. Kleur: skin. Malen: B 75/90 C 80/90 4995 van bijeer de U uur. Op zé leerlin Akadt Calo* pasta namel en kae ting n Norm! voore echter maar 1 „specia wordt dert di nemei garanl Calox Chri Sch „ZU Veluw (voor» Voor I dlge t De be ui op ling b So///c/l tenger

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1980 | | pagina 10