letere verdeling van oningvoorraad nodig Snijden in gevestigde belangen nodig Werknemers moeten meer mobiel worden Concurrentie vreest steun aan OKTO chimmel in Cubaanse tabak amrobankD Betere opzet betonmortelbedrijf ICL Compleet in computers jstland-Utrecht: via beleid overheid Voorzitter Jong Management: Boeren blijven protesteren Groot verlies voor KNP Verlaging opslag debetrente Daf-trucks zit met problemen Siemens zoekt deelneming in Grundig-concern Nieuw bestek gezocht: besluitvorming Vluchtwegen DAG 22 MAART 1980 FINANCIEN EN ECONOMIE TROUW/KWARTET 37 jnze redactie economie FERDAM Er is meer dan ooit behoefte aan een samenhangend en op lange termijn it beleid van hogere en lagere overheid op het stuk van de wonlngbouwpolitiek. Dit I zou systematisch gericht moeten zijn op een betere verdeling van de bestaande igvoorraad door middel van doorstroming. Vergaande overheidsbemoeienis is alleen op doc ilaats met betrekking tot de huisvesting van zwakkere groepen. Aldus de raad van ok ur van de Westland-Utrecht Hypotheekbank in een overzicht van de ontwikkeling in het ipen jaar. hikb r Van onze redactie economie AMSTERDAM „Een niet afwachtende houding van Neder landers moet er toe leiden, dat zij zelf naar die plaatsen trekken, waar de kost te verdienen valt. Als het erom gaat: de mensen naar het werk, of het werk naar de mensen, dan kies ik voor het eerste. Als sommige van onze buitengewesten geen Interessante economische vooruitzichten kunnen bieden, dan moet de overheid niet, tot schade van regio's waar dat wel het geval is, een economische opgang willen forceren." me eer mensen hun eigen woon- 3en m oplossen door een woning 1 alt en, stelt de raad van bestuur loe meer middelen daardoor tbaar komen. Verder zijn de bappelijke kosten van een ei- )etr< Is lager dan die van een huur- lewoners van een eigen huis 2|| :n namelijk meer tijd en geld iderhoud en verbetering van en huis dan aan een huurhuis. grote groepen van de bevol kt do aan zijn gewend geraakt een Den j gedeelte van hun Inkomen 5o|l fnen uit te geven, zal aanpas- een hoger huurniveau gelei- noeten geschieden. GeleideUJ- haffing van de huur beheersing ird moeten gaan met woon- bsldies op individuele ba il voor de huur- als voor de zE f°r- woningbouw dient alleen te den voor groepen, waarvoor T" Li werkelijk nodig is. Bij het beleid dient, volgens de hy- bank, te worden beseft, dat H/iehoefte patroon een optimale ting niet altijd op de eerste lomt. Vaak lijken bij de keuze drs. guto, vakantie en verbetering -ft huisvesting, de eerste twee gaan. Dit kan tot gevolg heb- t subsidiëring van het wonen h ook andere uitgaven stimu- vacal zei de voorzitter van de i bestuur, drs. K. A. Verhey, ^geheel ondenkbaar te achten, «n ombuiging komt in het ;s pa troon, waarin vakanties ,uto een lagere plaats gaan i dan zij tot nu toe gedaan 4 ten gunste van het wonen. Bdlen de rente op het huidige hoge niveau blijft gepaard aan een relatief lage inflatie zal, merkte hij op, een opleving van de hypotheek markt niet waarschijnlijk zijn, tenzij men het woongenot hoger gaat waar deren. als gevolg waarvan men lang zamerhand hogere financieringskos ten aanvaardbaar gaat vinden. Hij wees in dit geval op Engeland, waar de hypotheekrente ongeveer zestien procent bedraagt. De markt is daar weliswaar ook niet florissant, maar ligt toch zekar ook niet stil. Wat de ontwikkeling van de rente betreft zei zijn college drs. A. G. F. Boersma een stabilisatie van de rente op hoog niveau te verwachten. „Hoe sneller de rente in de VS stijgt, hoe eerder is deze daar aan de top, waar na de zuigkracht van rente en dollar zullen afnemen," meende hij. Uitein delijk zal dit ook speurbaar moeten zijn in de rente in Nederland. Hiervan zei hij te hopen en ook enigszins te verwachten, dat deze toch wel iets zal zakken. Zo dacht hij bij voorbeeld aan een rente voor obligaties van 9 a 10 procent Met betrekking tot de woningprijzen meende de raad van bestuur, dat er sprake zal zijn van een uiteenlopende ontwikkeling bij oud en nieuwbouw. Terwijl ln de nieuw bouw eigenaren weinig bereid zullen zijn tot het doen van prijsconcessies (de vervangingswaarde bouwkos ten stijgt nog steeds), dacht men dat dit bij oudbouw nog wel even het geval zal zijn. De oudbouw zal zich echter uiteindelijk ook gaan bewegen rond de vervangingswaarde, waar be neden een artikel, dat schaars ls, nu eenmaal niet kan worden verkocht. Het laatste gebeurt dan momenteel ook maar weinig in de bestaande bouw. De Westland-Utrecht Hypotheek bank ondervond ln het afgelopen jaar duidelijk de gevolgen van de stagna tie op de woningmarkt. Voor het eerst sinds Jaren was er een daling van de hypotheekproductie en wel van 3,4 miljard tot 2,9 miljard. Mede daar- Joor gingen ook het bedrijfsresultaat en de netto concernwinst omlaag. De laatste kwam van ƒ61,9 miljoen in 1978 op ƒ55,7 miljoen. Uitgekeerd wordt een onveranderd dividend van 24 per (certificaat van) aandeel van ƒ50. Wat de toekomst betreft ziet de raad van bestuur gunstige perspectieven voor kredietverlening en projectont wikkeling in de commerciële sector, alsmede op wat langere termijn voor de buitenlandse activiteiten. De belangen ln het buitenland nemen toe. Ten aanzien van de binnenlandse woningmarkt voor 1980 zijn de ver wachtingen voor 1980 niet hoog ge spannen. De recente teruggang is, aldus de raad van bestuur, overigens niet van blijvende aard. Niet de aan trekkelijkheid van de eigen woning ls verminderd, maar de betaalbaarheid. De eerste twee maanden van 1980 gaven een Iets hogere hypotheekpro- duktie te zien dan dezelfde periode van 1979. In maart trad echter een teruggang in door de sterk gestegen rente. Voor het eerste kwartaal 1980 moet dan ook rekening worden ge houden met een lager resultaat dan in het eerste kwartaal van vorig jaar, toen de nettowinst op 13,7 miljoen uitkwam. Overigens meent de Westland- Utrecht, dat een belangrijk deel van de winst in de komende jaren reeds nu is verzekerd door de aanwezigheid van een omvangrijke hypotheekpor tefeuille. De boeren blijven protesteren tegen de prijsvoorstellen voor land- bouwprodukten van de Europese Commissie. Enkele weken gele den was er een protestbijeenkomst in Zwolle, gisteren was er een in Den Bosch (zie foto) en vandaag is er een demonstratieve bijeen komst in Bleiswijk. Van onze redactie economie APPINGEDAM De directie van de kartonfabriek De Een dracht in Applngedam vindt een mogelijke overheidssteun voor Okto zeer bedreigend voor de Eendracht (254 werkne mers) en voor de Verenigde Papierfabrieken ln Eerbeek, waar 270 mensen werken. ogeli A Omdat een eizlekte de tabak- heeft gedecimeerd, aanj Cuba de verkoop van (en gaan rantsoeneren, export van tabak, die looiiAaal zo'n 40.000 ton per 337a bedraagt, wordt volle- geric|topgezet. Voor Cuba be- ning nt dit een verlies van 200 miljoen gulden. zal zelfs tabak moeten 'ren, om aan de binnenland- te voldoen. Dit heeft Cu- isident Fidel Castro onlangs leeld. /eer 26.000 werknemers heb- lun baan in de tabaksindustrie 'ERiJlverloren omdat veel slgaret- tai iffind .tere ires tdei veei sigarenfabrieken de poorten hebben moeten sluiten. Bovendien zulen ook de mensen die zorgen voor opslag, vervoer en administra tie binnenkort op straat komen staan. Nu ook de rietsuiker door een schimmelziekte is aangetast, waar door de suikerproduktle met een miljoen ton terugloopt, wordt de Cubaanse regering voor het eerst sinds de revolutie ln 1959 gecon fronteerd met een ernstig werkloos heidsprobleem. De economische groei ls sinds vorig Jaar al sterk teruggelopen. In de bouwsector heeft Cuba te kampen met een ernstig gebrek aan grond stoffen. Castro voorspelde al ln de cember dat tienduizenden Jonge bouwvakkers en Jonge werknemers him baan zullen kwijtraken. Hoofd van de economische planning Hum- berto Perez, heeft al aangekondigd, dat een aantal werklozen mogelijk in de landbouw te werk wordt gesteld. Herstel van de tabaksproductie hangt grotendeels af van het effect van nieuwe insecticiden die Cuba nu importeert De Eendracht en grotendeels ook Eerbeek maken hetzelfde produkt als Okto: grijs vouwkarton. Okto heeft momenteel een Jaarproduktle van 25.000 ton, maar heeft de capaci teit om deze produktle uit te breiden tot 70.000 ton, een vergroting waar voor geen afzet ls. De Eendracht-dlrectie merkt ln een brief aan de vaste Kamercommissies van economische en sociale zaken op dat het Oktokarton ln West-Europa werd verkocht tegen een prijs die 10 procent beneden het normale markt- nlveau lag, daar men anders geen orders uit de markt kon aantrekken. De gevolgen waren een prijsdruk- kend effect ln de markt voor vouw- karton ln het algemeen en een verlies van orders bij de andere fabrieken vla de prijs. De directie is bang voor het schulden vrij maken van Okto vanuit de ge dachte dat „het geld toch weg is". De weg zou worden vrijgemaakt voor nieuwe concurrentievervalsing. KON. NED. PAPIER leed ln 1979 een verlies van 24,1 (v.J. 4,0) miljoen. Dit grote verlies was geheel te dan ken aan het afschrijven van het 50 procent KNP-belang in Okto. Daar voor werd 35,2 miljoen ten laste van de resultatenrekening 1979 gebracht. Zonder Okto zag KNP de nettowinst dalen van ƒ13,9 tot ƒ11,1 miljoen. Het dividend wordt wederom gepas seerd. KLUWER behaalde een netto winst van ƒ29,1 (23,7) miljoen. De omzet nam met 15 procent toe van 588 tot 676 miljoen, waarin 3 pro cent groei zat door overnemingen. Als de economie niet verder verslechtert zullen omzet en winst ook dit Jaar groeien, zij het niet zodanig als ln 1979. Kluwer wil het dividend verho gen van ƒ5 tot ƒ5,80, waarvan een nog nader te bepalen deel ln aande len. Vorig Jaar kon 1,25 contant en 4,52 procent ln aandelen worden op genomen. BIJ gelegenheid van het voorjaars congres van Jong Management giste ren ln Amsterdam, liet voorzitter mr. M. J. C. van Oalen zijn licht schijnen over het thema van het congres: „apreldingsbeleld". „Het is onjuist om van een mechanisch nlvellerlngs- geloof uit, de verschillen die tussen de regio's ln de sfeer van vestlgtnga- plaatsvoordelen bestaan, te willen uitpoetsen," aldus Van Oalen. HIJ had evenmin als van het huidige spreldingsbeleid, een hoge pet op van de inspanningen van gemeentebestu ren om hun stad een centrumfunctie te geven of ontwikkelingskansen daarvoor aan te grijpen. De „verpaupering van de stad." schrijft Van Oalen toe aan het sprel dingsbeleid van de overheid, en aan architecten die zich ln hun „grenzelo ze fantasieloosheid" schuldig maken aan „Verpurmerendlsering", zoals hij het noemde. Want: „Waarom zou Je nog ln Amsterdam willen wonen, als Je toch ln een nieuwbouwwijk terecht komt die zich ln niets van die van Rotterdam, Zoetermeer of Utrecht onderscheidt?" Nieuwe wegen Over de economische situatie in Ne derland zei Van Oalen het volgende: „8oclale partners uitschakelen be treur Ik. maar van inschakeling ver wacht ik op den duur evenmin Iets. Ei moeten nieuwe wegen worden bewan deld." Daarbij staat Van Oalen een uitbreiding voor ogen van slagvaardi ge kleinere bedrijfjes, waarin de me dezeggenschap van de werknemers een forse uitbreiding moet onder gaan. „Bedrijven moeten samenwer kingsverbanden worden van mensen die eikaar nodig hebben om de kost te verdienen. De verantwoordelijk heid hiervoor mag niet worden afge schoven op overheid of vakbewe ging." De heer E. O. 8trijkel, voorzitter van de Amsterdamse Kamer van Koop handel. wil ln plaats van spreiding van de bevolking aandacht voor de mogelijkheden van meer concentra tie ln of vlakbij de grote steden. „Niet weg uit de stad. maar Juist terug naar de stad," zei Strijkel, moet het motto worden. HIJ vond dan ook dat de regering ln de eerste plaats aandacht moet besteden aan verbetering van de hulsvesting ln de grote steden. Voorzitter Ter Hart, van de Organisa tie Werkgevers ln de Metaal, was het blijkens zijn betoog niet eens met de vorige sprekers: Ter Hart vindt dat het werk Juist naar de mensen moet en niet andersom, om op die manier tot een oplossing te komen voor een aantal probleemgebieden. Werk naar de mensen brengen noemde hij ook een oplossing voor andere actuele vraagstukken als ruimtegebrek en milieu. ADVERTENTIE In verband met de ontwikkeling van de rentetarieven op de geldmarkt zal, met ingang van 22 maart 1980, de opslag rente voor debetstanden in rekening courant worden verlaagd van 1'/a% naar 1%. Van onze correspondent EINDHOVEN Daf-trucks heeft een onderzoekbureau opdracht gegeven te bekijken, of de afdeling speciale prod uk ten nog wel moet blijven be staan. Bij die afdeling werken ln to taal ongeveer zevenhonderd mensen. De afdeling speciale produkten kampt al geruime tijd met grote pro blemen. De produktle van onderde len voor het gevechtsvliegtuig F16 ls verliesgevend. Verder heeft de afde ling een grote overcapaciteit. Volgens de Daf-dlrectle zijn maatre gelen dringend noodzakelijk. Op kor te termijn zullen daarom 125 werkne mers naar andere afdelingen van het bedrijf worden overgeplaatst. Als er geen nieuwe orders binnenkomen, worden eind dit Jaar nog eens 225 mensen overbodig. De Daf-directle heeft beloofd om ook voor deze werk nemers binnen het bedrijf ander werk te zoeken. MONCHEN (Reuter) Het Westdult- se elektrotechnische concem Sie mens onderhandelt over een deelne ming ln Orundlg- Phillps heeft vorig Jaar een Indirect minderheidsbelang ln Grondig geno men. Voor 370 miljoen mark kreeg Philips Betetllgung, een dochteron derneming van Philips' Gloeilampen fabrieken, 24.5 procent van het stem recht en 32,03 procent in het aande lenkapitaal van een vennootschap, die 76,5 procent van het aandelenka pitaal van Orondlg bezit HEINEKEN verdiende in het boekjaar 1978/79 van vijftien maan den 143,6 miljoen bij een omzet van 3,49 miljard. In het kalenderjaar 1979 steeg de winst ten opzichte van het boekjaar 1 oktober 1977-30 sep tember 1978 van 118.7 tot 125,7 mil joen. Omzet: 2,87 (2,67) miljard. Het extra lange boekjaar levert 4,40 di vidend op (1977/78): ƒ3,50). Als inte rim la al 1,50 uitgekeerd. .Helneken ls van plan het kapitaal met 25 procent te vergroten door uit keren van aandelen ten laste van de algemene reserve. Voor de verschul digde belasting krijgen aandeelhou ders een extra belastingdividend. Ark^ ADVERTENTIE en thuis in uw branche Europas grootste computerfabrikant ICL Nederland B.V.. Zwaansvliet 20.1081 Al' Amsterdam, tel.: 020-42 45 45 DEN HAAG De betonmortelindus- trie wil de komende drie Jaar tot een betere opzet (herstructurering) ko men, om het voortbestaan van de ondernemingen en van de werkgele genheid veilig te stellen. Er ls nog niet een zodanige overcapaciteit dat aan sanering moet worden gedacht, zodat wordt aangenomen dat „er geen kop pen zullen vallen." De betonmortelindustrie bestaat uit 137 ondernemingen met ongeveer 2100 man personeel en 199 betonmor- telcentrales. De jaaromzet bedraagt ongeveer 600 miljoen gulden. De totale kosten van het herstructu reringsproject dat in twee etappes wordt uitgevoerd belopen ander half miljoen gulden. Het rijk zal bier- in voor tweederde deelnemen, terwijl de ondernemingen zelf de rdst betalen. Opgemerkt wordt, dat de mening be staat dat „tijdig tot herstructurering moet worden overgegaan, voordat de patiënt ziek zou zijn." De vakbonden hebben besloten daaraan mee te werken. ADVERTENTIE erland is de macht nog- brokkeld. Het is bepaald drs p, dat de (rijksoverheid i alles beslist. In ons parle- Lr-democratische stel- Istert de politicus naar ^n van burgers. Boven- het opvallend dat de ng steeds minder feffend dreigt te worden, meer vanwege de snel ler ontwikkelingen, ver- isproblemen, opmars essiegroepen en toene- onwil. Net als ons eco systeem is het een gde orde. Ter illustra- besluitvorming in de üe betekent tenminste ftieve rol voor (a) over- b) werknemers, en (c) levers, naast andere [blijkt let een soort van veto- te zijn geworden. Een duur- ïrkend beleid ter bijsturing lelijk autonome ontwlkkelin- tiiet mogelijk als één van de ien het laat afweten. Ik vind [uiterst belangrijke constate- l ik kom er later op terug. Nu ht de vraag: Maar als de iele burgers nu wel de nood den van een (tijdelijk) lmpo :onomisch beleid, zal de rege- n niet kunnen doen slagen, t meen ik dat zo'n besef oog t bestaat Integendeel, vele 1 hebben een sterk vertekend In het vorige artikel heb ik de kern van de economische crisis geschetst. Elke duurzame oplossing vereist m.i. een sanering van bestaande onvruchtbare processen. Dat betekent snijden in gevestigde belangen. Is dit in ons land mogelijk, vooral gezien vanuit het oogpunt van de besluitvorming? door prof. dr. A. J. Vermaat (d.wx. te rooskleurig) beeld van de werkelijkheid. Voorts wordt een maatschappelijke organisatie (partij, vakbond, werkgevereclub) doorgaans gestuurd door de mensen met de meest Intensieve voorkeuren, zelfs als het een minderheid ls. De lauwen vinden het gauw goed. Vrijwillige In levering is ln grote groepen nauwe lijks een kansrijk proces. En zelfs al zou een duidelijke meerderheid van zo'n organisatie dit wensen, dan is er nog de barrière van de leiding van zulk een groepering, de zogenaamde midden-élite die zich moet waarma ken door iets voor de leden te berei ken. En net als in de politiek tellen de korte-termijn resultaten overwegend; gaat het mis op de langere termijn dan ligt de schuld bU een ander en moet de overheid er wat aan doen. Kennelijk bevindt Nederland zich so ciaal-economisch en ik vrees ook partij-politiek ln een patstelling. Men zoekt dan naar uitwegen, die naar mijn mening vergeefse vlucht wegen zullen blijken te zijn. Ik noem er enkele. Men kan ontkennen dat er een economische gezondmaking no dig is. Men vindt zulke denkbeelden ln kringen van de PvdA en de FNV. Men prijst dan een expansief overheldsuitgavenbeleid aan, zono dig gefinancierd door belastingverho ging, geldschepping of kapitaallm- port Nu zal zo'n beleid de pijn wel even verdoven, maar helpen zal- het niet. We voeren ln Nederland Immers al sinds 1972 zulk een beleid. We komen er in feite slechts vaster door te zitten. Nog afgezien van de schijn heiligheid die er soms achter zit. Want ook de vakbondsbestuurders eisen een zeker en hoog rendement op de belegde pensioengelden, zodat men liever ln grond, huizen of ln het buitenlandse bedrijfsleven investeert dan ln het eigen produktieapparaat En maar klagen over de hoge winsten en de arre loontrekker die gepakt wordt (hetgeen statistisch niet Juist Is over de periode 1964-1979. Een andere vluchtweg ls om de reme die alleen te zoeken ln ombuigingen ln de sfeer van de collectieve uitga ven. Die oplossing kon heel misschien nog ln 1977 al maakte het kabinet- Van Agt de cruciale fout om het daar bij te laten nu niet meer. Trouwens de politici zouden het niet eens dur ven, ook niet de WD. Wat dan? De lonen en andere inkomens aan strikte banden leggen, ja een mlnlijn voor boven-minlmaal? De aangekondigde loonmaatregel beoogt zoiets. Maar dit loonpolitieke dictaat zal ln toene mende mate ineffectief blijken te zijn. Men zal zich eraan onttrekken of het na een jaar dubbel en dwars wil len Inhalen (en dit kabinet overleeft op z'n best nog één jaar). Zal de schade achteraf niet groter blijken te zijn? Dan maar het economisch stelsel op breken? Naar een gelelde planecono mie (met de zekerheid van bureaucra tie en armoede), of terug naar de vrije markt zonder sociale kaden? Of blij ven doormodderen en de werkloos heid laten oplopen tot 500.000 manja ren. de staatsfinanciën ruïneren en de gulden internationaal laten kelde ren? Het blijven allemaal doodlopen de vluchtwegen. Het voorgaande Illustreert naar mijn mening de verwevenheid van het eco nomische probleem met politieke en maatschappelijke vraagstukken. Een oplossing voor de economie is geen zaak van clrane technieken der eco nomisten. Duurzame oplossingen vla pijnlijke ingrepen vereisen een breed maatschappelijk draagvlak naast goede instrumenten en controle op de uitvoering ervan. De voorzitter van de SER, dr. De Pous heeft de weg door het midden aangewezen. HIJ noemt dit het vin den van een „maatschappelijk conve nant", een langjarig akkoord over de doelstellingen, de Instrumenten en de spelregels en procedures over de soci aal-economische ontwikkeling. Dit betekent In-prlnclpe afspraken over rendementsherstel en loondaling. Dit betekent afspraken over creatie en behoud van arbeidsplaatsen, werktij den en aanwending van winsten ln Nederland. Dit betekent afspraken over de verdeling van de ruimte, over een breed inkomensbeleid en over de relatie tussen kosten en prijzen. Dit vergt een hardhandig beëindigen van het zwarte circuit, van de mis standen ln de sociale zekerheid en de ontduiking van belastingen. Het be tekent een verschuiving binnen de Rijksuitgaven van bij voorbeeld In komenssubsidies naar materiële overheidsbestedingen Dit betekent ook een ingrijpen op de arbeidsmarkt om deze eindelijk eens beter te laten werken, zowel ten nade le van zogenaamd verkregen rechten van werknemers als van werkgevers. Dit betekent afspraken over de mede zeggenschap (en dan niet elke twee Jaar weer nieuwe verlangens) en de verdeling van superwinsten (echte su perwinsten wel te verstaan). En zo zou lk nog even door kunnen gaan. In wezen betekent zo'n maatschappe lijk convenant dat men nieuwe ge meenschappelijke doelstellingen af spreekt (net als in 1950). Men dient zich voorts aan de afspraken te hou den en af te stappen van andere dog matische stokpaardjes. Dat maakt ruimte voor beleid; beleid in vol over leg met de maatschappelijke organi saties, die normaliter niet zonder zul ke maatschappelijke vrijheid kunnen bestaan. Men dient echter wel te beseffen dat iedereen wat (veel) moet inleveren van zijn dromca Maar één vogel ln de hand ls beter dan tien ln de lucht, als lk dit „materialistische" gezegde mag hanteren. Vooral politici zullen uit hun zelf gedolven loopgraven moeten stappen. Dat zal hen moeite kosten, maar eigen belang brengt niet ver. Laat Den Uyl over zijn economische kortetermljn fantasieën heen stap pen. en laat Van Agt uit zijn Ivoren toren komen. En laat Dutman eens ontwaken. Wil men het niet? Dan blijven we modderen. En wanneer het aardgas opraakt, ls het drijfzand bereikt. Dan zou prof. 8tevere weieens gelijk kun nen krijgen, want dan ligt de dicta tuur om de hoek. Geen prettig voor uitzicht. Laten we dus als staatsbur gers en ais leden van maatschappelij ke organisaties onze mond wijd open doen. Nu kan het nog. Dlt artikel is het tweede en laatste uit een serie van twee. Het eerste stond in de krant van 21 maart Bei de artikelen tijn geschreven door prof. dr. A. J. Vermaat HIJ ls hoogle raar aan de economische faculteit van de Vrije Universiteit In Ami ter- om en oud-lid van t

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1980 | | pagina 37