Jan Dibbets: eenzijdigheid
door beperking in de keuze
Originele voorstelling
van De kale zangere
'Kernenergie is
geschiedenis'
K'
Vernieuwingsdrif
blijft onzichtbaar
Periode van 1972 tot heden in Van Abbemuseum
Ikon-serie: 'Een jaar na Harrisburg'
Nieuwe boeken
Nieuwe boeken
Vlieg in uw vakantie met Martinair. j)
En spaar
.kilometercheques
voor vele
unieke
kado's.
Kans op een
van de 10 gratis
Long Weekends
New York
VRIJDAG 29 FEBRUARI 1980
KUNST/RADIO/TELEVISIE
door Cee* Straus
EINDHOVEN Het Stedelijk Van Abbemuseum In Eindhoven is van de musea buiten de
Randstad een der voornaamste pleitbezorgers van de avant garde. Zonder water in de wijn te
doen wordt consequent uitvoering gegeven aan een beleid dat de bezoeker in staat moet
stellen om. gerekend over een lang aantal jaren, voortdurend een indruk te krijgen van wat
zich aan eigentijdse stromingen voordoet. Binnen dat kader past ook de aandacht voor een
Nederlandse Inbreng van wie een aantal vertegenwoordigers zich in internationale belangstel
ling kan verheugen
Jan Dibbets Is een voorbeeld van een
kunstenaar die in het buitenland al
laren geleden Is doorgebroken, maar
hier nog steeds wat wordt miskend
Althans, tot nog toe kreeg hij niet de
aandacht die je hem gezien zijn be
kendheid zou willen toeschrijven. Na
voor het laatst in 1972 73 door het
Stedelijk In Amsterdam te zijn ge
bracht. bestaat nu ln Eindhoven de
mogelijkheid om een overdadig over
zicht te krijgen van de ontwikkelin
gen die Dibbets sindsdien heeft door
gemaakt En hoewel deze presentatie
nauwelijks onbekende terreinen on
besproken laat en er sprake is van
een overdonderende hoeveelheid
werk. moet toch gezegd worden dat
het juist die overdaad is die duidelijk
maakt dat er zich bij Dibbets een
bepaalde mate van eenzijdigheid
aandient
Niet helemaal vormen de jaren '72'73
het vertrekpunt van deze tentoon
stelling: enkele bladen die nog uit de
jaren zestig dateren, markeren een
moment in de stijl van Dibbets. die
voordien veel conceptueler bezig was.
de hoedanigheden van de (zwart-wit i
fotografie nog maar net had verkend
en die vooral bezig was met het ont
dekken van wiskundig materiaal als
de basis voor zijn werk Zoals dat
onder meer tot uitdrukking is geko
men in zijn perspectief-correcties
Het element tijd speelt in dit vroege
werk 'Dibbets is geboren in 194li nog
met de overheersende rol die het later
zou gaan innemen.
Dibbets heeft bij zijn onderzoek naar dies ontdekt Dibbets ook de ver-
de fotografische mogelijkheden in schuivingen in het licht 'dat bij hem
het begin vooral een fundamenteel- gelijk is aan tijd) die zich voordoen
gerichte handelwijze toegepast. Uit door wisselende momenten voor zijn
de beginjaren zeventig dateren zijn beelden uit te kiezen
foto's van een lichtweergave via een
luxaflexraster waarvoor een opeen- WonHinn
volgende reeks van sluitertijden "Ciiuiiiy
wordt uitgekozen Hetzelfde, maar gr moeten verschillende keren zijn
dan met natuurllcht. gebeurt iets la- geweest dat Dibbets attent raakte op
ter in Venetian Blind, waarbij Dib- de eenzijdigheid in zijn werk. Als de
bets ertoe komt om het gegeven met idee is uitgewerkt en voltooid en
zijn staande formaat met een hoek dat is bij de toepassing van wiskundi-
van 90 graden te laten kantelen. Dat ge gegevens natuurlijk voorspelbaar
geeft de suggestie van een doorge- merk Je plotseling een wending in
trokken horizon. zijn werk die het best als „Spielerei"
is te kenmerken
Fragmentatie
Die situatie moet zich minstens twee
Dezelfde horizon zal later nog een keer hebben voorgedaan: omstreeks
grote rol gaan spelen in zowel de serie 1973 en ongeveer drie jaar later. De
van de Dutch Mountains als bij de eerste keer raakt hij gefrappeerd
vele „zee- en strandgezichten" Ener- door een gegeven dat hij als een
zijds is er de fragmentatie van de vondst gaat koesteren Hij monteert
beelden: elk beeldje is op een ver- dan foto's van wateroppervlaktes
schillend moment gemaakt, de situa- zonder horizon en staande op elkaar,
ties zijn nooit identiek aan elkaar. De lijn waarop ze elkaar raken, is in
anderzijds dwingt de maker je tot een feite de kunstmatige horizon. Het
gefaseerd kijken met als gevolg dat blijkt een foefje te zijn waarvan de
van de horizon een soort film ont- kracht al vlug raakt uitgewerkt. Het
staat. zal ook niet lang meer in het werk
worden toegepast.
Door elk beeldje afzonderlijk te be
kijken. gaat de factor van de waame- De tweede keer is veel duidelijker als
ming in de appreciatie van het werk een „afleidingsformule" te herken
een heel typische rol spelen het ver- nen de serie motorkappen. Ook daar
wachtingspatroon wordt op subtiele wordt de horizon niet zichtbaar weer
manier steeds onderbroken met een gegeven, maar wordt gesuggereerd
kwaliteit die gelijk is aan het aantal dat hij net buiten het beeldvlak ligt.
graden dat de horizon door Dibbets Het zijn heel mooie plaatjes, maar ze
wordt verschoven. Met de waterstu- schieten tekort in werkelijke zeg
gingskracht. Een enkele maal doet
zich (bewust bedoeld of ongewild?)
een anekdotisch elementje voor als er
vignetten van automerken worden
meegenomen. Waar Dibbets in zijn
andere werk zo weinig voorkeur voor
het verhalende heeft, komen zulke
trekjes inconsequent over.
In het overzicht van het Van Abbe
museum is Dibbets' recente werk ei
genlijk het minst interessante. Hij is
van de serie motorkappen afgeko
men. keert nu terug naar zijn horizon
nen waarvoor hij steenstructuren als
beelddrager uitkiest. Het gegeven
tijd wordt dan uitgedrukt in struc
tuur en ritme Foto's van stenen wor
den aangevuld met wat pretentieus
geteken van dezelfde structuur met
de bedoeling om de overgang van de
mechanische techniek naar het hand
schrift zo veel mogelijk vloeiend te
laten verlopen.
Het ts jammer dat Dibbets aart dit Jan DibbeSTstudy for films 3x horizon. 1910.
laatste werk niets nieuws meer heeft
weten toe te voegen Een enkele maal FfcinSG WlKOrtOUmGG
verwijst hij zelfs nog naar zijn funda
mentele periode door een voorstelling
te scheppen die de lamellen van de
cameraslulter metaforisch weergeeft
Wat gebleven is. is de kunstmatige
creatie van de horizon. Nu niet met
wateroppervlaktes of met luchten,
maar met structuren die veel stati-
scher en tijdlozer zijn. Dibbets ver
raadt daarmee de eenzijdigheid die in
de toepassing van de wiskunde als
beeldend gegeven besloten ligt. Het is
dezelfde beperktheid waarmee ook
de abstracte geometrie vastloopt: als
alle mathematische gegevens zijn op
gebruikt. is de stijl doodgelopen.
Tot 30 maart, dagelijks van 10-17
uur, op zondag van 13-17 uur. In april
verhuist de collectie naar het Mu
seum van moderne kunst (ARC) in
Parijs, in juni naar Bern. De tentoon
stelling gaat vergezeld van een boek
dat alle foto's uit de periode 1967-'79
catalogiseert.
door André Rutten
|en
HILVERSUM De Franse voorstelling, die Wikor dit seizoen voor het VWO naar Neder
gehaald heeft is een heel befaamde: „La cantatrice chauve", het eerste stuk (een anti
noemde hij het zelf), van Eugène Ionesco. zoals die sinds 1957 gespeeld wordt in het Théaf
twa
me
1 e
|cter
labi
tie,
of
ferei
(one
I ho
FN\
"feolf
door Riet Diemer
HILVERSUM Onder de intrigerende titel „Een jaar na
Harrisburg" brengt IKON-televisie vier programma's op het
scherm van milieupublicist Wouter van Dieren en regisseur
Loet Steenbergen over wat wordt genoemd de beginperiode,
de bloei en het einde van het kernenergietijdperk Vanavond
vijf voor tien op Nederland 1 is de eerste uitzending
Omdat op 28 maart 1979 het ongeluk
tn de kerncentrale in Hamsburg be
gon zal een dramatisch spel van Ne
derlandse acteurs de IKON-uitzen-
dingen op 28 maart van dit Jaar af
sluiten Op deze wijze zal een recon
structie worden gegeven van de
ramp. waarbij ontsnapte radio-actie-
ve stoom voor angst en paniek onder
de bevolking zorgde en reacties over
de hele wereld teweeg bracht
Het scenario voor het dramatische
spel Is rechtstreeks afgeleid van het
rapport van de commissie Kemeny,
die ln opdracht van de president van
Amerika een compleet overzicht van
de gebeurtenissen heeft gegeven De
vorm van dramatisch spel. die in de
vierde aflevering het meest wordt uit
gewerkt. wordt tn alle afleveringen
gebruikt. Al ts ln de eerste afleverin
gen meer sprake van gedramatiseer
de documentaires.
Sportveldje
Hoofdpersoon in het programma van
vanavond Is de Amerikaan dr Geor
ge L Weil, die op 2 december 1942
onder leiding van dr Enrico Fermi
deelnam aan de eerste kernreactie
Dat gebeurde met primitieve appara
ten. op een sportveldje Uitvoerder
was Weil, zoals een onduidelijke foto
toont De historische handeling
wordt door Nederlandse acteurs na
gespeeld Hein Boele heeft de rol van
dr Well
Filmfragmenten tonen hoe de proet
tenslotte leidde tot het besluit van
Speciaal vandaag
president Truman om met een
atoombom op Hirosjima een eind aan
de Tweede Wereldoorlog te maken.
Daarna zal het schuldgevoel, dat
daarop volgt, leiden tot inspanningen
om vreedzaam gebruik te maken van
het atoom De nu 72-jarige dr Weil,
die een hele staat van dienst op ge
bied van kernenergie achter de rug
heeft, is de eerste geweest die zich
zorgen ging maken. Hij moet nu con
stateren dat het een ontwikkeling is
die een technisch-wetenschappelljk
unicum leek te worden, maar waar
mee de mensheid niet om kan gaan.
„Kernenergie is alweer geschiedenis
geworden." zegt hij
In dit eerste programma komt ook de
Nederlandse situatie aan de orde. De
kolenmijnen tn Limburg worden ge
sloten. want er Is een aardgasbel ont
dekt. maar het aardgas verkopen we
aan het buitenland, want als er kerne
nergie komt hebben we dat ook niet
meer nodig. Maar ook dat is alweer
verleden tijd Kerncentrales, waar
van we er nu twee hebben, maar
waarvan ons land er tien zou krijgen,
staan ln een slecht daglicht, zeker na
Harrisburg ..Een kabinet, dat pro
beert kernenergie door te drijven
heeft zijn doodvonnis geveld," meent
Wouter van Dieren, die al vijftien Jaar
op zijn eigen wijze voor het behoud
van het milieu vecht. En ook in Ame
rika is sinds 1978 geen opdracht voor
een kerncentrale meer verstrekt
Achter het Nieuws laat in
een extrm aflevering een aan
tal We>t-Europea* journalis
ten de Amerikaanse «ndermi-
nister van buitenlandse zaken.
Warren Chrlstofer Intervie
wen. De deelnemende journa
listen rijn: Andre Fontaine
van Le Monde, Peter Jenkins
van The Guardian en Ingeborg
Burster van het ZDF (tweede
Duitse tv-neti. Gespreksleider
is W L. Brugsma. Hoofdonder
werp is de „koude" oorlog.
Ned. I 20.40 uur
Showroom. Vermakelijke
mensen en andere eigenaar
digheden. gepresenteerd door
Jan Fillekers. Henk van der
Horst en f oen van Vrijberghe
Ned. 2 21 20 uur
Hier en nu besteedt aan
dacht aan de verhouding tus
sen Israel en F.gypte. Verder
een reportage over de confe
rentie in Schevenlngen tussen
vertegenwoordigers van dere
landen en de Verenigde
Staten
Ned. 2 22.20 uur
Raamvertelling
De televisieprogramma's zijn als een
soort raamvertelling gemaakt. De ac
trices Elisabeth Hoytink en Cox Hab-
bema fungeren respectievelijk als
commentator en aanklager voor een
tribunaal, tegen de achtergrond van
een collegezaal van de Rijksuniversi
teit van Utrecht Het is een andere
manier van presenteren, waarvan, af
gaande op het eerste en enige pro
gramma dat ik vooraf kon bekijken,
ik de bedoeling niet helemaal duide
lijk vond Beide actrices komen ook
wat gekunsteld over. Maar de hele
opzet om Interviews, filmbeelden en
gespeelde fragmenten te mengen, is
wel boetend
Waar moet het radio-actief afval blij
ven* is bet probleem dat ln de tweede
aflevering van de serie „Een Jaar na
Harrisburg" aan de orde wordt ge
steld Hoewel pas over dertig Jaar
bekend kan zijn wat de gevolgen zijn,
stelt de Nederlandse regering zich
voor over twee Jaar proefboringen te
doen in de zoutlagen in het noorden
van ons land. De geoloog dr Jona
than CalJender van de universiteit
van New Mexico ontkent echter dat
zoutlagen zo stabiel zijn als ons wordt
voorgespiegeld
De arts dr Helen Ctadicott van het
kinderziekenhuis in Boston waar
schuurt dat hoewel tot voor kort werd
aangenomen dat eer. lage dosis stra
ling geen gevaar kan opleveren elk
stralingsniveau op lange termijn
schade kan aanbrengen De ervarin
Dr. George L. Heil
gen van Hamsburg zijn dat het laat
ste Jaar dertien baby's zijn geboren
met schildklieraandoeningen. Hoe
wel de autoriteiten volhielden dat er
geen gevaar was. is er een behoorlijke
dosis straling vrijgekomen
Energiecrisis
Om de energiecirsis te bestrijden is in
het derde programma het antwoord
op de vraag: waarom worden kern
centrales gebouwd? Wouter van Die
ren wil echter aantonen dat er vol
doende energie is. maar dat er nu
zoveel verloren gaat. dat het lijkt op
water drinken uit een vergiet. Ir.
Theo Potma. verbonden aan het Cen
trum voor energiebesparing in Rot
terdam toont de gaten in het vergiet
aan. Zo voert de reis langs de stads
verwarming van Den Haag. waar de
warmte in een kanaal dat altijd
dampt en in de lucht wordt ge
loosd, in plaats van gebruikt te wor
den. Zo wordt bijvoorbeeld ook in
Rijnmond een enorme hoeveelheid
warmte de lucht ingeblazen
In deze aflevering wordt ook aange
toond wat er gebeurt als men klein
schalig zou willen werken. Wouter
van Dieren: ..Dan kom je terecht in
een tuin van ambtelijke beslissingen
Praat je over energiecirsis. dan heb je
het over ambtelijke beslissingen en
over bescherming van de eigen belan
gen. Je wordt geconfronteerd met een
gesloten circuit van macht. Elektrici
teitsmaatschappijen moeten toch
winst maken En we hebben een elek
triciteitswet die verbiedt dat anderen
dan elektriciteitsmaatschappijen
elektriciteit leveren."
Uitgeverij BZZToH te Den Haag
zond: van T. de Vries: Martinus Nij-
hoff, wandelaar In de werkelijkheid
(eerder uitgegeven in 1946 door de
Mansarde Pers). 94 blz - 19.50. Het
hooglied van de creativiteit, de poë
zie van H. Marsman beschreven door
E. Martens (eerder uitgegeven ln
1944) 44 blz - 10— Het gevederde
gevoel, nieuwe verhalen van J. Don
kers. M. 't Hart, J. Siebelink, J. M. A.
Biesheuvel. H. S. Haasse. W. van
Toom. G. Kuyer en A. Koolhaas, bij
eengebracht door W. de Moor. 111 btz
- 15 gulden.
Betje Wolff Aagje Deken, schrij
versprentenboek nr 20 van het Neder
lands Letterkundig Museum en Do
cumentatiecentrum ln Den Haag. 72
blz. Oeen prijsopgave.
AO-boekJe nr 1803: Taalstrijd, taal
problemen communautaire proble
men ln België, geschreven door R.
Jansen-Sieben Uitg. Stichting IVIO.
Lelystad. 20 blz - 1.90
Van uitgeverij Boekerij te Amster
dam zijn de volgende boeken: roman
van H. Konsalik Het eiland van de
zeven Palmen (240 blz - ƒ24.50) en
Een schuilplaats voor het hart. ro
man van C. Cookson (260 blz -
27.50).
la Huchette in Pariis.
De regie ervan is van Nicolas Bataille,
die „De kale zangeres" al op 11 mei
1950, toen hij nog maar 23 jaar was. in
het Théatre des Noctambules zijn
„oerpremière" had bezorgd, met nau
welijks bekende acteurs. Jacques Le-
marchand van het al lang verdwenen
dagblad ..Combat" was een van de
zeer weinige critici, die het bijzonde
re. het nieuwe ervan zag. Er kwam
weinig publiek. Na zes weken stopten
de spelers er mee. In 1957 kwam ei-
een (tweede) reprise in het Thé&tre de
la Huchette, weer in de regie van
Nicolas Bataille. Maar toen waren er
al meer stukken van Ionesco ge
speeld. hij had al een soort eigen
publiek gekregen. Jean Anouilh had
hem ontdekt en uitvoerig over hem
geschreven. Die voorstelling loopt
nog steeds door. maar de zes rollen
zijn inmiddels wel door zo'n 140 ac
teurs gespeeld; voor elke rol zijn er
doorlopend vier A vijf acteurs inzet
baar
Nicolas Bataille speelde op deze Bel
gisch-Nederlandse tournee aanvan
kelijk mr Martin, maar woensdag
avond. toen de voorstelling in Gooi
land ln Hilversum gespeeld werd.
moest hij verstek laten gaan: hij had
een middenvoetsbeentje gebroken.
Zijn rol werd overgenomen door Jac
ques Legre. aanvankelijk mr. Smith,
en die werd vervangen door Roger
Defossez, daarvoor uit Parijs over
gekomen.
Over het stuk zelf. in 1956 door Kees
van Iersel in Nederland geïntrodu
ceerd (met Sleto en Marijke Hoving.
Elly van Stekelenburg, Ton Lensink.
Ellen de Thouars en Hans Culeman).
in het begin van dit seizoen nog door
het Publiekstheater gespeeld, hoeft
onderhand niets meer verteld te wor
den. Behalve op de scholen, waar de
leraren van Wikor degelijk informa-
.tiemateriaal hebben gekregen.
De voorstelling zelf. Nicolas Bataille
heeft in 1950 geprobeerd het als een
duidelijke parodie te spelen. Dat
werkte niet. Hij ging het toen doen
alsof het een stuk van Ibsen was, of.
om ln Frankrijk te blijven, van Sar-
dou (1831-1908) Gewoon ernstig. In
1980: acteurs die heel ernstig maar
wel met duidelijke nadruk goed laten
zien. hoe zonderling keurige Fransen
met elkaar praten en met elkaar om
gaan. Ook een keurig echtpaar, dat
na het eten bij elkaar zit. zij borduurt,
hij leest de krant. Twee keurige echt
paren bij elkaar op bezoek. Een vijfde
bezoeker die zij net zo lang dwingen
grappen te vertellen tot hij het tot
hun schrik ook doet Op al het onno
zele, dwaze, kortzichtige in hun ge
drag en gepraat wordt even heel dui
delijk een precies getimed accent ge
legd in gebaar, mimiek, intonatie, en
onmiddellijk gecorrigeerd. Het werkt
dus als een heel sterke farce, waar het
De twee echtparen in La cantatrice chauve in het originele: vo
van Jaques Noël (maak maar een decor voor Hedda Gabl&ch<
Ibsen, had de regisseur hem in 1950 gevraagd). Het is, zoals in
tijd gebruikelijk, op linnen geschilderd. e |a
noir en Marcel Camé (Les Enff w
Paradis). Nu deden Anne Aleioel
Didier Baudet en Jacques Lefi.
met zijn drieën. Met heel eenv,e(
middelen best onderhoudend. f
wagen acteurs zich zelden mee^ure
in de jaren dertig, aan iets cjet
achtlgs. jencj
—^|e)
Stichting Danslab mist origineel onderzoekski
Jdat
jonge publiek gretig op reageerde
Nicolas Bataille speelde ook mee Ln
het cabaretachtig programma, dat op
de Zangeres volgt op verzen van Jac
ques Prévert, behalve als populalr-
surreallstlsch dichter ook bekend als
scenario-schrijver voor o.a. Jean Re-
door Ineke Sluiter
goa
In
M
de
op
AMSTERDAM De Stichting Danslab is een studio
praktisch-artistiek onderzoek ten behoeve van de ontvfr
ling en vernieuwing van de dans als theatermiddel. D
mag geconcludeerd worden dat de dans centraal staat
door de Stichting gepresenteerde programma's, die bij
keur de resultaten van het onderzoek tonen.
n
:n I
cijf
advertentie
k •Worden uitgereikt
Vanal l-4-l*>H0.
Haal de folder hij uw
reisadviseur.
Extra voo rjaar> wedstrijd:*
(voor 2 personen).
Geldt vanaf 1-4-1980 tot 1-7-1980.
De van het dinsdag in Centrum Belle-
vue te Amsterdam uitgebrachte pro
gramma was het ontwerpen en ver
vaardigen van een „mobiel slag
werk". dat tegelijk door musici en
dansers tot klinken gebracht zou
moeten worden.
Een niet erg nieuw of origineel kader
van onderzoek. Het is een idee dat al
lang leeft bij musici en dansers en
Jaren geleden door de Amérikaanse
danser Eleo Pomare in Nederland
werd uitgevoerd. Het onderzoek dat
leidt tot vernieuwing in de kunsten
heeft momenteel de aandacht zowel
binnen de kunsten als in het onder
wijs Iedere poging tot vernieuwing
mag met vreugde begroet worden
vooral als die de gewenste resultaten
oplevert,
Dinsdagavond begeleidden acht mu
sici op allerlei instrumenten, behalve
uitgerekend slagwerk, één danseres.
Ailsa Berk Aan het eind van de voor
stelling namen zij gezamenlijk ap
plaus in ontvangst en de verhouding
muziek-dans was toen zeer duidelijk:
het aandeel voor Alisa Berk was sum
mier. Ook al tijdens de voorstelling
overspoelde de muziek het geheel
met voor deze tijd niet erg interessan
te muziek van Caplet, Ravel. Elsler
en Schoenberg, bepaald geen compo
nisten die je in een vernieuwingspro
ject zou verwachten. Voor een dans-
recensent is het moeilijk dit deel te
verslaan, maar naar mijn smaak werd
er toegewijd en capabel gemuslci-
eerd
Te kort
Wat de dans betreft de beroemde
Amerikaanse choreografe Doris
Humphrey zei vaak. kijkend naar het
werk van leerlingen ..all dances are
too long' Berks dansen zijn daaren
tegen te kort. Ze ztjn niet door haar-
jn
de
zelf gemaakt. De choreografe
te schetsmatig, bestaan uit
beelden, maar doen geforceert
natuurlijk aan en zijn écht
Voor je het weet is het voorbij
je ook niet kunnen registreren
voorbij is.
Ailsa Berk heeft een niet
vaardbaar peil van technls*
nen. maar wat zij hier d<
weinig met dans te maken De]
ring van de beweging mist ie(
ancering. Er is één niveau vaj
ning. dat meestal te hoog is.
lijk gevoel, projectie van de
en communicatie waren toch|
belangrijkste elementen die i
te. Daardoor werd het een pi
gelegenheid, moeilijk toeganl
Het hele programma Is voor j
bewijs van onvermogen om
stellingen van Danslab zichtl
maken Dans en muziek funcj
den zelfstandig. Wat er onderf
werd niet duidelijk. ExperimeJ
het zeker niet. noch wat dl
noch wat de dans. noch watl
ziek betreft. Daarbij werd wef
tegen allerlei theaterwetten I
schopt. Je denkt naar een da
stelling te gaan en je moet |B
donker (je kunt niet eens de ti
de stukken lezen) naar een J
luisteren. Op zichzelf is er na II
niets tegen een concert, mi
verwachtingspatroon wordt
weid aangedaan Ook al door M
tonen van een film van Ivei
regen met de uitvoering van
Eisler's „Vierzehn Arten den -
zu beschreibenwaarvan de
hang met een dansprogram
ontging Het blijft moeilijk o
te maken wat als experiment
pier gezet wordt Zodat dit p:
ma niet met zoveel vreugde
wordt als ik wel zou willen