De verkeerde minister afgetreden Lé St Tekening van een lezer rouw h ïtnvnte 'ate Commentaar 3 een actie tegen actie voeren POLITIEK i rnenergie (1) Rnenergie (2) koeientaal vlotter schoon en fit stuur 'n brief ERDAG23 FEBRUARI 1980 BINNENLAND TROUW/KWARTET en de politieke en economi- stofwolken door heeft de :dc Kamer deze week beslo- de at de kerncentrales in Borsse- 's d Dodewaard vooralsnog mo- ^"1 loordraaien. Terecht, menen De PvdA-afgevaardigde og tman, die het als woordvoer- n an een op dit punt gespleten e niet eenvoudig had en zelf «rnstige twijfels over de aan- en Ibaarheid van kernenergie 1 v ert, had voor zijn instemming iet doordraaien een zeer zin- argument. gaat niet aan, aldus Voort aan de vooravond van „de" Ne chappelijke discussie over ies )cnergie eerst even de kern- de ic wat Nederland betreft af te cn. Dat zou de in die discus- di bereiken conclusies inder- ze aardig van te voren vastleg- a Een stevige minderheid in de iwa ^ract'e' aangevuurd door !its voorzitter Van den Berg, zou ;en|iderdaad een prima idee heb- jevonden. Weliswaar steun- daarbij op een uitspraak noi>un partijcongres, maar de Ne weet uit eigen ervaring dat °s' essen geen straaljagers [us i. rt n fedeslissing van de Kamer ver- ook nog een tweede moei- p 3 idWant hoewel er op de we< ationale markt op dit mo- aer geen feitelijk tekort aan rlcs lie is, zou het op zijn zachtst een wonderlijke indruk ,uii#n gemaakt als Nederland uit v< ,ev de losse pols een maatregel had genomen die onze energievoorzie ning afhankelijker zou hebben ge maakt van olie. In de internationa- tionale verdelingsplannen nemen wij toch al een uitzonderingsposi tie op dat punt in, omdat ons aardgasgebruik voor een deel door olie moet worden vervangen. De zaak zou natuurlijk anders heb ben gelegen, wanneer duidelijk zou zijn dat draaiende kerncentra les de bevolking aan een onaan vaardbaar risico van ongelukken blootstellen. Maar aan het inzicht daarvoor lijkt het legendarische ongeluk bij Harrisburg van vorig jaar toch verrassend weinig te heb ben veranderd. Fout op fout gesta peld /csultecrdc daar in een inci dent waarbij de enige noemens waardige schade voor de omwo nenden van sociaal-psychologische aard was. Dat laatste mag trouwens niet ge ringgeschat worden. Terecht drong CDA-woordvoerdcr Van Houwe- lingen aan op een perfecte organi satie voor crisisbeheersing bij kernongevallen. Een kernreactor kan in hoge mate worden beveiligd tegen de gevolgen van menselijke fouten. Maar een crisisorganisatie bestaat in hoofdzaak uit mensen, en is voor menselijke fouten dus oneindig veel kwetsbaarder. En de tijden dat men dacht dat een ram penplan niet zo belangrijk was om dat er tóch niets ernstigs gebeurde, zijn na Harrisburg wel degelijk voorbij. rd'i ZO\ ™^>ciaal-psychologische reactie eie,e omwonenden van Borssele jvirjc laatste tijd overigens eer de worden bepaald door de van gebruikte brandstofsta- gbj j de reactor dan door de kans :n 1 te ongelukken. Er heeft zich gst vastgezet dat men daar ^^het afval" blijft zitten, het- afval waartegen het noorden Hnds zich als één man/vrouw DEN HAAG Het enige poli tieke feit, waaromtrent na het aftreden van minister An- driessen van financiën echte zekerheid bestaat is dat het kabinet er nog zit. Hoe het erbij zit ontrekt zich voorals nog aan de waarneming. De karavaan is verder getrokken met achterlating van een kameel, zoals Marcus Bakker het kernachtig uit drukte. maar in de wolk van halve waarheden, vaagheid, zeldzaam ge draai en vrome lippendienst aan het landsbelang weet niemand (inclusief de nog zittende vijftien ministers) ei genlijk nog in welke richting. Met vallen op opstaan en met vele met het pistool op de borst afgedwon gen koerscorrecties heeft het kabinet zo goed en zo kwaad als dat ging het kompas van karavaanleider Andries- sen gevolgd, de architect van het „heilsplan" Bestek '81. zoals premier Van Agt het omschreef. Waar zal het nu zijn heil zoeken? Wat men ook van minister Andries- sen moge vjnden in ieder geval is hij de man geweest die een duidelijk politiek doel voor ogen had. Jaren geleden al. namelijk als fractievoor zitter onder het kabinet Den Uyl was het zijn diepe overtuiging, dat de collectieve sector (overheidsuitgaven en sociale voorzieningen) bezig was uit zijn krachten te groeien. Het re sultaat van dit als maar groeiende beslag zou in zijn visie alleen maar leiden tot een verdere verstikking van het bedrijfsleven en daarmee van de werkgelegenheid. Bovendien zou aldus het draagvlak voor ons stelsel van sociale zekerheid regelrecht wor den bedreigd. Men kan tal van bezwaren hebben tegen de visie van de minister. Bij voorbeeld dat hij eenzijdig is en het in wezen om een keuzevraagstuk gaat, namelijk een keuze voor goed openbaar vervoer, bej aarden verzor- 'ging en dergelijke versus een keuze Een spannend ogenblik uit de Kamerdiscussie van donderdagavond. Vooraan van links naar rechts Van Leijenhorst (CHU), Verbrugh (GPV), Braks (CDA), Van Amelsvoort (CDA), Lubbers (CDA) en Eversdijk (CDA). voor meer frisdrank, zoals de PvdA- econoom Hans van den Doel het eens omschreef. Maar men mag Andries- sen niet tegenwerpen dat hij die keu ze ontlopen zou zijn. Oorzaken Andriessen is in zekere zin het slacht offer geworden van zijn eigen kabi net. Weliswaar zaten daarin WD-mi- nisters. die zijn visie van harte onder schreven. Tegelijkertijd beschikten zij echter over onvoldoende politieke lef om de minister op zijn smalle pad te volgen. Daaraan liggen tweeërlei oorzaken ten grondslag. De eerste is. dat de keuze van minister Andriessen op no gal pijnlijke wijze in het eigen vlees van de ministers sneed. Bezuinigin gen zijn niet plezierig, temeer niet wanneer die op het eigen departe ment moeten worden doorgevoerd. Minister Pais van onderwijs, bijvoor beeld, weet daarvan mee te praten. Telkens weer verzette deze WD-mi- nister zich tot het uiterste tegen de bezuinigingsplannen van Andriessen. ppen twee zaken door elkaar een ordelijke discussie beter ücrlijk kunnen worden voor- ^NjElke kerncentrale heeft een ting nodig waar gebruikte ktofstaven tijdelijk bewaard In worden om af te koelen. ^m|t een half jaar dan wel een f langer is, maakt principieel enkel verschil. In Borssele het wat langer worden, om- Franse opwerkingsfabriek n de aanloopfase verkeert, Iteitsproblemen heeft, en dus ingere afkoeltijd bedingt in lieuwe contracten. Énd kan serieus overwegen brandstofstaven daar voor |nge tijd in dat bassin bij de bewaard zouden blijven, bat spookbeeld kon ontstaan jt het nieuwe contract met Inse fabriek op politieke pro- i stiet. Het bepaalt namelijk ook dat wij eventueel over tien jaar de componenten weer in ont vangst moeten nemen waarin de gebruikte brandstof gescheiden is. Daarbij zit ook het hoog-actieve afval dat al dan niet in het noorden des lands in zoutkoepels zou moe ten verdwijnen. Aan de behande ling van dat contract heeft de Ka mer zich met de ogen van het noorden des lands in de rug nog niet willen wagen. Toch is dit een probleem van een andere orde dan dat van de staven in Borssele. We krijgen van de Fransen precies terug wat we ze gestuurd hebben, alleen gesor teerd en daardoor in beter han teerbare vorm. Wat we daarmee dan doen, is een beslissing waar we dan desgewenst nog alle tijd voor kunnen nemen. Er is technisch gesproken geen haast bij de defini tieve opberging. Dat is het verschil met die staven in Borssele, want die moeten daar uiteindelijk wel weg. En het afval moet natuurlijk uit eindelijk een keer definitief opge borgen worden. Technisch lijken zoutkoepels daar nog steeds een goede oplossing voor te kunnen zijn. Maar dat is op dit moment in het noorden des lands, om andere dan technische redenen, haast niet meer uit te leggen. Tekeningen, bij voorkeur in liggend for maat. sturen aan Trouw, jury politieke prent, postbus 859. 1000 AW Amster dam. Naam en adres aan de achterzijde vermelden Voor geplaatste prenten is er een boekenbon. De tweede oorzaak heeft meer te ma ken met de bestendigheid van het zitvlees van de WD-ministers. De keuze van Andriessen stuitte name lijk op krachtig verzet van de CDA- fractie en in het verlengde daarvan een brede maatschappelijke onder stroom. Deze anti-Andriessen lijn koos in belangrijker mate voor het behoud van de collectieve sector. Realist Andriessen was echter weinig gepor teerd voor die keus en wel omdat zij een aanzienlijke loonmatiging en la ter zelfs koopkrachtverlies noodzake lijk zou maken. De realist Andriessen zag niet goed in hoe je zo'n matigings bereidheid zonder loondwang zou kunnen bewerkstelligen. Toch hield de CDA-fractie aan die keuze vast. Vorig Jaar leidde dit tot een aanzienlijke koerscorrectie van het kabinet. Fractievoorzitter Lub bers had Bestek '81 nagenoeg geheel in het spoor van het socialistisch al ternatief gebracht en de WD bleek soepel genoeg om deze koerscorrectie mee te maken, ondanks de evidente logenstraffing van nagenoeg alle kie zersbeloften. Vermoedelijk ls Andriessen deze Ne derlaag nooit helemaal te boven ge komen. In ieder geval zag hij zijn kans schoon toen nieuwe somberder economische vooruitzichten zich rond de jaarwisseling aandienden Hij trok meteen alle registers open, hetgeen resulteerde in een staaltje onversneden crisis-beleld van de bo venste plank: vier miljard extra om buigingen. loondwang en de inko mens op de minlijn. 'Allemaal cijfers' Andriessen leek succes te hebben want het hele kabinet voegde zich in zijn spoor. Premier Van Agt sprak van een „nationale verarming van zeven miljard gulden." En op spreek beurten bereidde hij zijn kiezers voor op koopkrachtverlies ook voor de smalste beurs. Slechts één minister deed niet mee aan deze algehele eufo rie. Dat was minister Albeda van sociale zaken, die toen al badinerend mompelde „allemaal cijfers" Hij stond echter alleen en voor het Precies een week geleden stond deze kleine advertentie in een groot ochtendblad. „Anti-actie! Eindelijk een Bond tegen het Ac tievoeren (BTHA). Voor alle ge dupeerden en gefrustreerden. Herstel de orde! De actieterreur moet over zijn. Mee eens? Steun ons en daarna volgden de telefoonnummers van de beide oprichters. Van de iets als zeven honderdduizend abonnees waar op het blad zich beroemt, belden er die week in totaal drie op. Conclusie: de bond telt nu dus twee oprichters en drie sympathi santen. Geen juiste gevolgtrekking, zegt BTHA's Van Wees, evenals zijn mede-oprichter Koopman Jour nalist van beroep: „Die drie wa ren niet allemaal sympathisan ten. Twee vonden het idee prima, maar de derde verdacht ons van fascistische neigingen la Joop Glimmerveen, meende dat we ui terst rechts waren en de demo cratie zouden willen ondermijnen en omverwerpen. Dat is dus niet de bedoeling, in tegendeel. Wij zouden niet kunnen leven in een andere staatsvorm dan de demo cratie. We hebben alleen een beetje leuke, pakkende tekst ge maakt om de mensen tot lezen te krijgen." Misschien hebben de lezers van die adverentie wel gedacht dat het om een grapje ging. Maar het is bittere ernst Van Wees: „Kijk naar wat er in Amsterdam ge beurt. rondom de Groote Keyser En ook overal elders zie je allerlei demonstraties. Zelfs hier in Alk maar is er wel bijna elke week een demonstratie. De mensen zijn zo onverdraagzaam gewor den. zo ongenuanceerd. Wij heb ben ons afgevraagd: Kan dat nog veel langer doorgaan in Neder land? Misschien zou een bond tegen het actievoeren goed zijn." En zo'n actie dan uit solidariteit met de „dwaze moeders van Ar gentinië?" Is de bond daar ook tegen? „Wij willen niet alles over één kam scheren. We richten ons tegen de onverdraagzame actie, gericht tegen het omverwerpen van de democratie, zoals bijvoor beeld die in de Groote Keyser. Of acties die voortkomen uit enorm elitair linkse groeperingen. Ook bij een manifestatie die binnen kort in Alkmaar plaatsvindt, zet ten wij vraagtekens. Die is ge richt tegen alles wat maar fout zit: het huisvestingsbeleid, de neutronenbom, de verbanning van Zacharow, de nieuwe kern wapens. Moet je dat nou allemaal onder één noemer brengen, moet je altijd maar actie voeren? Daar komt nog bij, dat de mensen die het best een oordeel over al die zaken kunnen uitspreken, in Den Haag zitten. De wegen om iets te veranderen, moeten via Den Haag lopen. Daar horen al die dingen thuis." Hij heeft het volste vertrouwen in regering en parlement, en zijn bond zou dan ook het liefst hele maal geen buitenparlementaire acties meer zien; je kunt altijd wel voor of tegen iets de straat op gaan. maar de vraag is hoe ver je daarin moet p n. Er mag van bond nog wel at. Veel mensen meent Van Wees. zullen terugver langen naar de ludieke acties van de jaren zestig. Maar helaas, die tijden hebben we gehad. „Ik heb het idee dat de acties zich in de jaren tachtig verharden. De men sen stellen zich harder op ten opzichte van elkaar en van wat beslist wordt in Den Haag. Ik ben bang voor een toeneming van het geweld. Het kan wel eens erg uit de hand gaan lopen. Dat veront rust ons. en vandaar de bond Toch weer een actie dus. maar eentje zonder gewelddadigheden zoals wij nu begrijpen, want Van Wees en Koopman voelen niets voor „politie er op af en laat die er maar op los rammen". Wie zich „gedupeerd" of „gefrustreerd" voelt door acties en demonstra ties. kan 072-153991 bellen. Raadselachtige advertentie in een ochtendblad: „2 onder 1 kap per. Zeer sfeervol". En vast wel gezellig ook. zo samen. Een uitgekookte in een andere krant: „Manager vraagt met spoed te koop woonhuis of flat. Prijs tot 000." Alsof een ma kerlaar niet wat meer zou kunnen betalen. En een merkwaardig bedankje in een agrarisch blad: „Langs deze weg danken wij van harte allen die hun vlooike bijdragen ten voordele van onze parochiege meenschap." Nog eentje uit een tijdschrift voor de land- en tuinbouw: „Koeientaal? Nou. vooruit dan. maar het is eigenlijk een under statement." Waarop Ons Talen instituut (een rubriek in het per soneelsblad Ons Concern van Nijverdal-ten Cate) waarin bo venstaande opmerkelijkheden verzameld zijn, reageert: „Of in koeientaal: runderstatement." Ds. H. A Abma uit Kortenhoef. die driemaal per week voor de NCRV-microfoon in de rubriek Het levende Woord spreekt, is een zoon van ds H. O Abma. Tweede-Kamerlid voor de SGP Dat blijkt nog wel eens verwar ring te wekken. Zo reageerde een De tentoonstelling van tweewie- Iers in 1897 in Parijs leek in de verste verte niet op de uitstal ling van tweewielers zoals die van maandag af weer in de RAI te zien is. Er waren toen alleen maar fietsen, maar die waren in die tijd dan ook nog een hele bezienswaardigheid. Er zaten er trouwens heel uitzonderlijke tussen. De Tweewieler blad van de rijwielhandelaren heeft dit plaatje van die oude rijwieltentoonstelling opge diept: een fiets-douche, waarop je al trappend zelf het water naar de sproeier oppompte. Een soort hometrainer dus, waarop je fit bleef en tegelijk schoon werd. luisteraar die het een pluspunt vond dat de NCRV deze predi kant voor de radio liet spreken „Het ls merkwaardig, u spreekt in de studio veel vlotter dan in de Tweede Kamer" (Uit de NCRV-gids). De 49-jarige advocaat dr Victor Carlos Marchesini zit al meer dan. drie jaar in Argentinië gevangen zonder dat er een formele aan klacht tegen hem is ingediend Voor zijn arrestatie was hij actief in de politiek; tweemaal werd hij tot vertegenwoordiger -an de Ar gentijnse provincie Misiones ge kozen. Hij had een vooraanstaan de positie in een politieke partij die zich de radicale burger unie noemde Hij was degene die in 1975 regelmatig kritiek oefende op het beleid van de regering van president Maria Estela Peron vanwege het buitensporig harde optreden van de veiligheids- macht. Twee weken na de militai re staatsgreep werd hij op 5 april 1976 gearresteerd. Op vragen over zijn arrestatie antwoordden de autoriteiten, dat dr Marchesi ni banden had met subversieve elementen in de rechtbanken. Dr Marchesini. wiens gezondheid door de gevangenschap slecht is geworden, zit nu opgesloten in een gevangenis in Buenos Aires Van diverse zijden is geprotes teerd tegen zijn gevangenschap, tot nu toe vergeefs. Beleefd (in het Spaans of Engels) geformuleerde brieven met het verzoek om vrijlating van dr Vic tor Carlos Marchesini kunnen ge stuurd worden naar: President Jorge Vldela - Casa Rosada - Bal- carce 50 - Buenos Aires, Argen tina. Weer meer Doen wij er Jaren en Jaren over om er een miljoen Inwoners bij te krijgen, de Sow- Jet-Unle kreeg er de laatste tien Jaar bijna 23 miljoen bij. Het land is natuurlijk ook wel wat groter, en telt nu al niet minder dan 265 miljoen Inwoners Moskou is de dichtstbevolkte stad (acht mil joen mensen), maar er zijn dan nog zeventien steden met meer dan één miljoen. Van de totale bevolking woont 62 procent in de steden en 38 procent op het plat teland. door Willem Breedveld overige gold. dat het kabinet nooit bij die keuze zou kunnen blijven en wel omdat die keus gewoon te ver weg stond van de maatschappelijke werkelijkheid, zodat zij nooit met een kabinet met zo een smal draagvlak (77 kamerzetels) gerealiseerd zou kunnen worden Albeda kreeg gelijk, eigenlijk zonder dat hij daar bijster veel voor heeft behoeven te doen De een na de ander ging door de knieën voor het maat schappelijk gerommel: de vakbewe ging moblltseerde zich en de CDA- fractie roerde zich duchtig achter de schermen Wellicht is dit de achter grond dat premier Van Agt deze week in Hoogevcen zo krachtig ten strijde trok tegen de vakbeweging Als dan niemand het tegen de maatschappij durfde opnemen en zelfs de WD- ministers het lieten afweten, dan zou hij eens een ander geluld laten horen Helaas, het pakte averechts uit. Zelfs de werkgevers en De Telegraaf rolden over de premier heen. En zo ligt er nu een brief ter tafel waarin een visie op het sociaal econo misch beleid is ontvouwd, waarvoor zelfs Boersma onder het kabinet Den Uyl niet zou aarzelen zijn handteke ning te zetten. De aangekondigde be zuinigingen blijken voor het grootste deel lucht te zijn. het koopkrachtver lies is zoveel mogelijk beperkt en de pijn (inclusief een forse nivellering) mag naar eigen inzichten worden ver deeld Andriessen heeft dit niet meer willen meemaken, omdat deze brief in ieder geval heeft duidelijk gemaakt dat zijn keus van tafel Ls. Daarmee staat echter nog allerminst vast dat het kabinet gekozen heeft voor het alter natief. Daarvoor is de brief nu net weer te vaag. Het is feitelijk een keus geweest voor een voorlopig afzien van regeren een vlucht uit de verant woordelijkheid. Het gelijk van Andriessen is. dat hij dit gedraai niet langer heeft willen aanzien. Hetgeen donderdagavond nogeens duidelijk bewezen werd door de verklaringen van Lubbers en Riet kerk De WD-fractlevoorzitter zei achtereenvolgens dat zijn fractie ach ter Andriessen stond, dat aan de wen sen van de minister „substantieel" is tegemoetgekomen en er dus voor de fractie geen enkel probleem bestaat het aanblijven van het kabinet te steunen. Of anders gezegd: de minis ter van financiën is zo dom. dat hij zelf niet in de gaten heeft welke enor me resultaten hij heeft geboekt. Lubbers gewaagde al te persoonlijk van zijn droefenis over het heengaan van zijn politieke tegenstander, waar voor hij nota bene gevochten zou hebben als een leeuw Alsof de lijn- Andriessen niet overduidelijk door de fractie is afgewezen. Maar met een afwijzing van de lijn- Andriessen en het tegelijkertijd daar over weer prijzend spreken zijn de problemen niet opgelost, laat staan dat <r een nieuwe koers zou zijn uit gezet. Het ongelijk van Andriessen zat in een zekere onderschatting van het maatschappelijke krachtenveld. Op grond van die erkenning bijstu ren. zoals het kabinet heeft gedaan, is één ding. Leidinggeven aan het krachtenveld is echter een ander ding. Het blijft voorlopig schipperen Wat dat betreft had Albeda beter af kun nen treden. Dan zou er tenminste een duidelijke keus zijn gemaakt en zou de kiezer ten gepaste tijde daarover een oordeel hebben kunnen uit spreken Hoor Frtzc Pijlman Nieuwbouw Ik ben nog nooit zo erg verdwaald geweest, als toen ik laatst een vriend heb opgezocht Die had zo pas een nieuwbouwhuis gekocht, met in een straat of laan. maar in een beest Kanarie 8 dat stond me helder voor de geest Ik heb die avond zeker wel een uur gezocht Plantsoenen, perken en dan weer een bocht, Parkiet of Beo, of een nog vreemder beest Nee. nergens was een straat in oude trant met nummer 1, en 2 dan aan de overkant. De vindingrijkheid van de planologen daar keek tk toch wel eventjes van op. zo artistiek en ook zo overwogen verrassend vaak 't leek werkelijk nergens op

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1980 | | pagina 5