Kokoschka, indringend
scheppend kunstenaar
Makers Hollands Spoor hebben
buik vol van politiek Den Haag
Oude glorie werd al
te routineus opgedie
Bedrieglijk spelletje
voor de welvaartsstaat
Symposium over
kunst en politiek
r
A
Nieuwe boeken
25.000
ZATERDAG 23 FEBRUARI 1930
KUNST/RADIO/TELEVISIE
TROUW/KWARTET
door G. Kruis
,Jk zei steeds: schilderen is als leven.
't Leven is geen stilleven, 't is geen kinderspel,
t Leven is riskant, 't ls een levensgevaarlijk experiment
't Leven ts levensgevaarlijk, voor ieder eindigt 't met de dood.
Jullie moeten t dus vastgrijpen en 't genieten."
Oskar Kokoschka. schilder en dich
ter. heeft het vastgegrepen, ervan ge
noten. eraan geleden en van dat alles
lange Jaren getuigenis afgelegd. Ko
koschka stierf, op zeer hoge leeftijd
93 jaar. maar dat getuigenis, die belij
denis blijft. Een indrukwekkend oeu
vre. niet alleen groot, maar vooral
groots: landschappen, die geen gewo
ne landschappen, maar boeiende por
tretten van de wereld zijn; portretten,
niet van telkens weer één mens eigen
lijk. maar. In totaal, veel meer van dé
mens. stillevens, die gezien hun felle
vitaliteit niets meer van doen hebben
met de traditionele „nature
morta" Allemaal variaties op de
persoonlijke belijdenis van een zeer
emotioneel kunstenaar, een visionair,
die over alle mogelijkheden beschik
te zijn visioenen uit te dragen Een
indringend scheppend vermogen, een
sterke uitings- en vooral overtui
gingskracht. onstuimigheid, strijd
baarheid en een opzienbarende ken
nis van het métier, van zijn vak.
Al in het eerste decennium van deze
eeuw gebruikte de Weense pers ten
opzichte van Kokoschka's werk een
term. die later bij de Nazi's een be
treurenswaardige navolging zou vin
den: entartete. ontaarde kunst.
Ontaard omdat hij weigerde, opge
leid in de Wlenerstétte. waar de kun
stenaars in de eerste plaats bijge
bracht werd zich te onderwerpen aan
de nijverheid, de mensen die hij uit
beeldde te verfraaien of te ver-'nobe-
len'. Het ging hem om de waarheid, of
althans om wat hij dacht dat de waar
heid was. En die was verontrustend
,,'t Was", zei Kokoschka een paar Jaar
geleden In een tv -interview, „precies
het tegenovergestelde van wat toen
mode was. Wat dit betreft was ik
altijd on-modem. Dat bestaat niet
Van onze kunstredactie
ROTTERDAM Het symposium
over Kunst en Politiek dat oorspron
kelijk op 24 februari in de Lantaren in
Rotterdam zou worden gehouden ls
verplaatst naar 30 maart De bijeen
komst begint dan om 14.30 en wordt
Ingeleid door Ro-theaterdirecteur
Frans Marljnen en Wouter Oortzak,
directeur van de.Wiardl Beckman-
stichtlng. Als discussieleider treedt
Jan Rogier, directeur van de Boek
manstichting. op.
In zijn inleiding zal Marljnen de bete
kenis van het kunstbeleid voor de
kunst en de kunstenaar belichten.
Oortzak zal Ingaan op de vraag: Wat
la vanuit de maatschappelijke be
hoefte de betekenis van kunst of wat
zou de betekenis van kunst kunnen
zijn
Het symposium ls openbaar en de
toegang is vrij.
zei men. de mensen zijn anders, zoals
men ze kan fotograferen
Stadsgezichten
Een paar punten uit Kokoschka's
dramatische levensgeschiedenis: uit
de eerste wereldoorlog keerde hij li
chamelijk en psychisch gewond te
rug. in 1919 werd hij professor aan de
academie te Dresden. Daar ontstond
die unieke reeks stadsgezichten, pa
norama's van o.a. Amsterdam. Lyon,
Salzburg. Venetië Jeruzalem. Lon
den. die door prof. O Ulrich in één
adem gefioemd worden met Ver-
meer's „Gezicht op Delft". El Greco's
..Toledo" en Ooya's „Madrid Na de
.Anschluss" vluchtte Kokoschka
naar Praag. Zijn kunst was In 1934
nogmaals ontaard verklaard. In We
nen sneed de politie zelfs een portret
van de kunstenaar In vier stukken. In
1938 vluchtte hij naar Londen en nu
woont hij als Engels staatsburger
in Zwitserland.
Naast zijn schilderijen ontstond een
uitgebreid grafisch oeuvre: na zijn
75ste Jaar maakte hij nog de series
..King Lear" (1963). „Hellas" en „Reis
naar Apulië" (1964). de „Odyssee"
(1965), „Marakesch" (1966). „Londen"
en .Manhattan" (1967) en „Saul en
David" uit 1969 En dat zijn dan nog
maar enkele voorbeelden („Ik
dacht dus: ik begin daar. waar Ik
thuis ben, bij de Grieken. Zij zijn voor
mij altijd de eersten geweest in Euro
pa die de mens. het individu, hebben
ontdektIn dat Griekenland te
kende Kokoschka alles wat hij zag. 'n
antiek medaillon, een muildlerkar.
een dorp met op de voorgrond de
zullen, waarop een vroegere bescha
ving gegrondvest was, een ezel. scha
pen. een varkenshoeder „Ik wilde
eigenlijk de varkens tekenen, maar
tekende tenslotte de hoeder met wie
ik bevriend was geraakt. Die wilde
me niet meer laten gaan. Hij bood me
alles aan wat hij had."
Puur
Toch wekt dit alles geen moment de
Indruk van een getekende reisrepor
tage, noch van Illustraties die im
mers een tekst nodig hebben. En ook
zijn gezichten op Londen en Manhat
tan hebben niets te maken met een
topografische atlas, het zijn pure Ko
koschka's. Volkomen essentieel weer
gegeven persoonlijke belevenissen,
ontmoetingen met de werkelijkheid,
een afspiegeling van een zien. dat
veel meer is dan kijken. Daarom ook
noemde hij de beroemde zomercur-
cus in-Salzburg de „school van het
zien". „Ik wil", zei hij ,,'t verleden, de
geschiedenis van de Europese cul
tuur. verbinden met de Individuele
beleving van het ogenblik. Lukt dat,
dan kan met ook begrijpen, waarom
kunst zo belangrijk ls als documenta
tie. 8chrtft en taal veranderen, maar
een schilderij, dan kun je lezen, al is
het 10.000 Jaren oud
Jerry Lee Lewis: stem als een klok
11
door Stan Rijven
Sigrid Koetse, Siem Vroom en Eric Schneider in Het Bedrog
Foto Kon van Bennekom
Publiekstheater speelt Pinters Bedrog
door André Rutten
AMSTERDAM Een kleine maand geleden ging bij de
Haagse Comedie In de Koninklijke Schouwburg van Den
Haag „Het bedrog" in première, Gerrit Kouwenaars vertaling
van Harold Pinters nieuwe stuk „Betrayal".
Oskar Kokoschka in 1966.
Van uitgeverij Van Qoreum in Assen
zijn: Rationaliteit en wetenschap
door A A. Derkaen, 358 biz. - 45.—.
en van W. Rles: Frtedrieh Nietzsche,
hoe de „ware wereld" eindelijk een
fabel werd. 130 blz. - ƒ22.50.
De man in de spiegel van A. J. Herz-
berg. Opstellen, toespraken en kritie
ken 1940 - 1979. Uitg. Querido, Am
sterdam. 543 blz. - 69.-.
Tafereelen uit het oud-Joodsche fa
milieleven. naar de oorspronkelijke
schilderstukken van prof M. Oppen
helm. met een Inleiding en bijschrif
ten van rabbijn J. Hoofiën Uitg.
Amphora. Amstelveen. 20 reproduc
ties zijn in dit boek samengebracht.
De prijs is 49,50.
De voorstelling, die het PUblieksthe-
ater er onder regie van Adrian Brine
van gemaakt heeft was donderdag
avond voor het eerst te zien in het
Nieuwe de la Martheater, waar het
stuk tot en met 16 maart in serie
gespeeld wordt. In Den Haag leek je
te kijken naar een modem society-
stuk, voer voor intellectuelen, in Am
sterdam zie je kamertoneel. Je zit er
in de kleinere ruimte letterlijk dich
terbij, maar ook figuurlijk: de drie
mensen worden „gewoner".
Drie mensen: een uitgever van literai
re werken (Siem Vroom), zijn vrouw,
die een gallerie heeft (Sigrid Koetse)
en een literaire agent (een man, die de
zakelijke belangen van schrijvers be
hartigt Eric Schneider), vriend van
de uitgever, maar ook de minnaar
van diens vrouw. Hij bedriegt dus zijn
vriend (en zijn eigen vrouw, maar dat
blijft op de achtergrond), zij haar
man. Dat duurt al negen jaar, maar ls
dan wel doodgebloed: ze zijn gewoon
op elkaar uitgekeken.
Op dat moment laat Pinter zijn stuk
beginnen: de vrouw heeft een ont
moeting met haar vroegere minnaar
georganiseerd, niet zozeer om de
dode relatie opnieuw te beginnen, wel
omdat zij iets kwijt moet. Zij heeft te
horen gekregen dat haar man haar al
Jaren lang heeft bedrogen. Dat heeft
haar zeer geschokt Zij hebben beslo
ten te scheiden.
Daar zit een merkwaardige ironie in.
natuurlijk, die Pinter niet lenadrukt.
en die in geen van belde voorstellin
gen benadrukt wordt, al zegt de min
naar terloops: maar wij hebben hém
jarenlang bedrogen.
Pinter gaat dan de weg terug om hun
onderlinge verhoudingen heel precies
te analyseren. Klinisch eigenlijk, al
hoewel het om gevoelens gaat: kijk
eens. hoe bedrieglijk gevoelens zijn.
De minnaar denkt dat hij het spel zo
perfect heeft gespeeld, dat niemand
van hun verhouding weet. Vijf jaar is
dat ook gelukt, maar al vier jaar weet
de bedrogen echtgenoot wat er aan
de hand is en de vrouw weet, dat hij
het weet, want zij heeft het hemzelf
bekend, maar zij vèrtelt dat weer niet
aan haar minnaar, die met zijn bedro
gen vriend is blijven omgaan alsof er
niets aan de hand was. Die vriend
laat trouwens ook niets merken.
Als toeschouwer weet je het wel. De
rol van de bedrogen echtgenoot krijgt
dus een ongewoon perspectief, en dat
werk Siem Vroom subliem uit, dra
matisch: die man heeft er echt weet
van en tegelijk ook humoristisch in
de manier waarop hij het tegelijk
naar zijn vrouw en zijn vriend uit-
speeld en toch verborgen houdt. Voor
vrouw en vriend gebeurt het alle
maal, in de manier waarop Sigrid
Koetse en Eric Schneider het heel
genuanceerd spelen, als iets vanzelf
sprekends: zij komen niet op het idee,
dat zij Iemand bedriegen, elkaar en
zichzelf eigenlijk het meest.
Wat dat betreft is het slot zeer onthul
lend: hij was zeer dronken, toen hij
die verhouding begon en zij zou niet
kunnen uitleggen waarom zij er op is
ingegaan.
Kon je het in Den Haag zien als het
tegen het licht houden van een gezel
schapsspelletje voor intellectuelen,
in Amsterdam is de kring wat ruimer:
een spelletje voor mensen in een wel
vaartsstaat, dat evenzeer op zinsbe
drog berust. Er ls geen voorkeur voor
een van beide voorstellingen uit af te
leiden. Voor de liefhebber is het inte
ressant ze alle twee te zien.
AMSTERDAM Zoals Jaap Eden
een schaatsveteraan genoemd kan
worden, zo is Jerry Lee Lewis die
donderdagavond in de hal van die
naam optrad, dat voor rock and roll.
Deze uit Louisiana afkomstige Ame
rikaan begon in 1955 bij het legenda
rische SUN-label dat later ook be
kendheid zou krijgen met grootheden
als Johnny Cash en Elvis Presley.
Vanaf 1957 kwam voor Jerry de inter
nationale doorbraak met miljoenen
hits als „Whole lotta shaking 'goi
n'on", „Great balls of fire" en „what'd
I say".
Toen de belangstelling voor rock and
roll taande, ging hij zich steeds meei
toeleggen op het country-repertoire
waarin hij voor Amerikaanse maat
staven zeer succesvol was. De eerste
helft van de jaren zeventig liet een
hemieuwe belangstelling voor de
wortels van de rock and roll zien,
zodat in kort bestek Chuck Berry,
Fats Domino en Jerry Lee Lewis ons
land bezochten.
Inmiddels is er een nieuwe generatie
opgestaan van wie de wortels bij de
Stones en The Who liggen. Waar
schijnlijk was om die reden de op
komst beperkt tot zo'n achthonderd
belangstellenden terwijl dat ander
half jaar geleden nog het dubbele
aantal was.
Jerry Lee Lewis is een klavierleeuw
met dito stem die zijn bijnamen als
,the killer" en „breathless" te danken
leeft aan de energieke presentatie
/an stevig rock and roll-materiaal
waarbij naast handen ook ellebogen,
sitvlak en voeten gebruikt worden
Dm uit de toetsen zijn typisch rollen
de boogie toveren. Het enthousiaste
publiek, waaronder zich veel „au
thentieke" vetkuiven bevonden,
kreeg de laatste begeleidingsband
van Elvis, J. D. Summer and the
Stamps, als voorprogramma die zich
in hun rode shirts als ware rednecks
ontpopten tot echte crooners van be
kend rock and roll en country and
western materiaal.
De in driedelig pak gestoken Lewis
probeerde daarna zijn 44 jaren te
vergeten door zich al spoedig van
enige kledingstukken te ontdoen ter
wijl hij gedoseerd zijn truckendoos
open trok. Steeds liet hij zich even
gaan. waarna hij teruggreep op rusti
ge songs in het country-idioom.
'de
Schrijlings gezeten achter de at
met zijn pompende pootjes d
staand boven het instrument
'•nt
dotd'
rtm
hij het elan van toen te doi
ven. Ondanks zijn aangescho
stand klonk zijn stem nog
klok, maar alles werd te n an
gebracht. Zijn viermans
dingsband zat er vaak naai
kon hem tevens goed in heern
houden. Na drie kwartier en Iba
ste twee hits was het echt v erj
fret
ga;
)C!
-fr
ide
Gaudeamus muzieki
mist Nederlanders
Van onze kunstredactie
UTRECHT Er zijn geen Nekh
se werken bij de composities
de selectiecommissie voor de
tionale Gaudeamus Muz
voor uitvoering zijn aanbev
totaal werden vijftien van d
gezonden werken door deze
sie geselecteerd. Ze zijn at,
van componisten uit Japan,
nigde Staten, Canada, TaiwaJ
Engeland, Frankrijk. Duitsvo<
Griekenland. De concerten
deze werken worden uitgevi
den plaats op 5, 6 en 7 sept
verschillende steden. Uitvi
zijn o.a. het Radio Filharmoi 'ur
kest o.l.v. Lukas Vis, het Ne
Saxofoonkwartet, das öst ess
sche Ensemble für neue Mus
Nederlands Fluitkwartet.
weekeinde is er een concert n
we werken van jonge Nedjesl
componisten.
De muziekweek begint op 3*^
tus met een weekeind Zweeatl
ziek, waaraan o.a. het kamer
Stockholm o.l.v. Eric Erics |jg
werkt. De selectiecommissi( j
ingezonden composities beo
bestond uit Gunther Schullfn I
Marek Stachowski Polen),!
Maros (Zweden), Theo Loevei
derland) en vertegenwoordig
de medewerkende ensemblef1
Het „Internationaal Gaudeai
cours voor vertolkers van mii
onze tijd" wordt gehouden y
en met 14 april in De Doelen
terdam. Er zijn 40 inschrijvir
vangen met in totaal 62 defc
uit vele landen. Naast beki
strumenten en combinaties f.
komen ook minder gangbgJ d'
accordeon, gitaar, fagot en rete
listisch aan bod. |gSt
the
ADVERTENTIE
'afr
■nnd
opc
eei
(lerl
steunt met
het basiswerk van de ZAN^lk
ZIMBABWE m
Giro 609060 t.n.v. N
in
X min Y Beweging, Amlj e
straat 7, Den Haag, tel. f Ia
645433. enl
-F
door Jan van Galen
AMSTERDAM „Hollands Spoor", de parlementaire tv-rubriek van de VPRO, gaat van het
scherm verdwijnen. De makers Gerard Pfiques en Rob Klaasman wensen zich niet langer op te
houden met het doen en laten van „hypocriete parlementariërs en regeringsfunctionarissen
die er alleen op uit zijn verslaggevers te gebruiken als verlengstuk van het politieke
propaganda-apparaat".
Dat houdt naar alle waarschijnlijk
heid in dat de VPRO het in het nieu
we winterseizoen moet stellen zonder
Speciaal vandaag
een parlementair tv-programma met
een duidelijke frequentie Een waar
verlies voor de omroep van de groot-
Speciaal morgen
Olympische winterspelen
10.000 m. schaatsen voor he
ren: samenvatting kruisfinale
ijshockey en skiën voor dames.
Ned.2 1525
Samenv. kruisfinale IJshoc
key en skiën voor dames.
Ned. 1/18J5
Met Leven en overleven be
gint de VARA een serie docu
mentaires over de kansen voor
de natuur in Nederland. De
eerste aflevering gaat over het
ontstaan van de Veluwe.
Ned.2 19.27
„Niets aan de hand" is een
knap VARA-tv-drama over
een bejaarde bewoonster van
de Dapperbuurt.
Ned. f20.5 2
Olympische winterspelen
skispringen 90 m schans.
Ncd.121.55
In De alles Is anders show:
een gesprek met Peter Muller,
hoofdredacteur van De Dag.
Sandberg hoofdredacteur van
het Parool. Anne van der Mei
den over bescherming van per
sonen tegen de media. Frits
Bom en de gynaecoloog Van
Hal over mislukte sterilisatie
van vrouwen.
Ned.122.30
Achter het Nieuws (VARA)
besteedt behalve aan 's lands
politiek aandacht aan kleine
ilrkenhuisen.
Ned f22.50
Eerste vesperviering
(IKON) vanuit Assen, waarin
ds. J. L. v.d. Eijk voorgaat
Ned. 1/17.00
Olympische winterspelen
kunstrijden voor dames Ned.
2/17.55; Olympische winter
spelen bobslee en ijshockey-
wedstrijden.
Ned. 2/18.45
In AVRO's kunstprogram
ma Ontmoetingen Remco
Campert en de schilder W. van
Malsen
Ned 1/19.30
In het AVRO-programma
de Laat-show dat een levendi
ge discussie in de hulskamer
wil bevorderen spreekt Peter
Hofstede met de Amsterdamse
politiecommissaris T oore
naar. met een vrouwelijke
taxichauffeur en met een soci
aal werkster uit Suriname. De
vorige Laat-show had 1,5 mil
joen kijkers en een controver
siële waardering
Ned. I 21.30
Olympische winterspelen
met een samenvatting van een
IJshockey-kruisfinale
Ned. 1/22.30
Na een kerkdienst uit de
geref., Nassaukerk te Amster
dam, waar ds. B. Ledegang
voorgaat. De andere wereld
van Bondagmorgen met een
discussie over psychotherapie-
behandelingen.
Hilv. 2/11.00
ste culturele minderheid ln Neder
land. Aan het besluit van Klaasman
en P&ques valt echter niet meer te
tomen Ze hebben de buik vol van
politiek Den Haag. Hierdoor komt de
parlementaire tv-joumallstiek ln fei
te geheel in de kinderschoenen te
staan, want de twee overige vaste
politieke programma's die Nederland
„rijk" is, „Den Haag Vandaag" en
„Wat voor weer zou het zijn in Den
Haag" hebben deze maand pas hun
première beleefd, dat wil zeggen ln de
nieuwe opzet. Zoals bekend ls verlie
ten Ton Planken. Fred Verbakei en
Henk van Hoorn Den Haag Vandaag
(uit verschillende overwegingen) en
stapte het team van Haagsche Krin
gen en masse op na een ruzie met de
VARA-leidlng. Over het functioneren
van de gerenoveerde rubrieken valt
nog nauwelijks iets zinnigs te zeggen
Koos Postema. Kees Sorgdrager en
Han Mulder moeten, zo leerden de
uitzendingen van woensdag en don
derdag. nog duidelijk groeien ln hun
rol als presentatoren van „Den Haag
Vandaag" Dat geldt ook voor „Wat
voor weer zou het zijn ln Den Haag"
dat op 1 februari voor het eerst de
lucht in ging.
Hoewel belde teams het voordeel van
de twijfel moeten kunnen genieten is
het niet aannemelijk dan de pro
gramma's nieuwe stijl frisser, harder
én duidelijker zullen zijn dat de oor
spronkelijke rubrieken die talenten
als Ton Planken en Joop van Tljn tot
de redactieleden mochten rekenen.
Hoe dan ook het ziet er niet naar uit
dat de kijker erop vooruit zal gaan.
Want wat blijft er verder over? De
actualiteitenrubrieken van de omroe
pen die te hooi en te gras aandacht
besteden aan het politieke gebeuren.
Dat geschiedt doorgaans op vrij saaie
wijze, een studioruimte, een tafel met
twee glazen Jus d'orange erop. twee
stoelen, een journalist en een politi
cus. De tijd is beperkt, de politicus
steekt van wal met zijn geprefabri
ceerde verhaal en de verslaggever
kijkt lijdzaam toe. Hij vindt geen tijd
om er iets van te maken
een visuele verademing. In tegenstel
ling tot de programma's van andere
omroepen wordt Hollands Spoor ge
filmd en later gemonteerd. Dat biedt
als voordeel dat er meer speelruimte
is voor experimenten, meer oog voor
detail kan zijn en dat achteraf de
mogelijkheid bestaat te snoeien in
het materiaal.
Naïef
De schijnheiligheid van de politici,
zoals gezegd, zit Klaasman en Pfiques
dus tot hier. Het klinkt wat naïef voor
zulke doorgewinterde tv-jongens
Klaasman: „Die veronderstelling ligt
misschien voor de hand. maar wij zijn
tot de conclusie gekomen dat elke
confrontatie ln het politieke wereldje
voor ons op een teleurstelling uit-
loopt. Natuurlijk wisten we drie jaar
geleden toen we met Hollands Spoor
begonnen, dat dit soort mensen door
gaans leugens of halve waarheden
vertellen, maar de realiteit is veel
harder gebleken dan we ooit konden
vermoeden".
Pflques: „Het kost steeds meer moei
te Kamerleden en ministers iets zin
nigs te laten zeggen. Het is ongelofe
lijk hoe deze mensen vaak reageren.
Je stelt een hele concrete vraag,
waarop alleen maar met ja of nee
geantwoord kan worden, maar dan
beginnen ze hele verhalen te houden
over zaken waar helemaal niet naar
gevraagd is. Het ls een soort cultus
geworden om geen antwoord te geven
op directe vragen. Het gaat er hun om
een politiek-verhaal kwijt te kunnen
dat ln de strategie van de partij past
Als je dat afkapt omdat het niets met
de materie van dat moment te maken
heeft, dan schijn je bij een boel men
sen over te komen als een brutale
vlegel."
Karretje
Klaasman: „De waakhond-functie
van de journalist ls voorbij. De mees
te verslaggevers laten zich. onbewust
of bewust, voor het karretje van de
partijen spannen" Péques: „Onlangs
had Rob een Interview met Joop den
Uyl. Hij vroeg hem wat en toen zei
Den Uyl: „Dat is nu niet aan de orde"
„Nee", zei Rob. „dat ls wel aan de
orde. want ik stel het aan de orde"
Dat is toch niet te geloven? Als je als
journalist niet meer iets ter berde kan
brengen, waar blijven we dan met
onze samenleving?
In die zin was en is Hollands Spoor Een ander voorbeeld. Voor een afleve
ring van „Extra" die wij zo nu en dan
ook verzorgen waren we op een Arjos-
bijeenkomst. Daar werd over kernbe
wapening. gesproken en Aantjes was
ook aanwezig Wij vroegen het Ka
merlid Frinking (CDA) toen of Aan
tjes terug moest komen in de politiek.
„Nou", zei Frinking „Aantjes moet u
begrijpen is een zeer bekwaam
man
„Goed", zeiden wij, „maar moet hij
terugkomen." Frinking: „U moet be
grijpen dat Aantjes vele verdiensten
heeft gehad voor zijn partij." Wij
„Moet hij terug ln de politie of niet?
Na vijf minuten doordrammen kwam
eindelijk het antwoord: „Ja."
Klaasman: „Het ontwijken van vra
gen ls een tweede natuur geworden.
Daarbij gaan de heren politici ervan
uit dat wij geen serieus programma
maken. Ze zijn als de dood dat we het
zo monteren dat Ja nee wordt en nee
ja Dat geldt voor alle partijen, want
de VPRO houdt absoluut niet de link
se partijen de hand boven het hoofd
zoals de VARA dat bij de PvdA doet
Aan de andere kant is iedereen ijdel
en zeker de politicus. Uiteindelijk ko
men ze wel voor de camera, maar
laten dan niks los. Naderhand vragen
ze wél of ze tijdens de opnamen niet
te veel in hun neus hebben gepeuterd
Alleen al die angst dat wij slechts
Pfiques „Concluderend kun je zeg
gen dat wij er geen zin in hebben
alleen maar een verlengstuk van de
partij propagandamachine te zijn. Nu
blijkt dat er op kritische vragen toch
geen antwoorden komen is het voor
ons tijd een ander werkterrein te zoe
ken. Er is geen alternatief. Het beste
zou misschien zijn geen interviews
meer af te nemen en alles zelf te
zeggen, maar dat mondt vaak ook uit
ln schreeuwen uit onmacht."
Wat Pftques en Klaasman het ko
mend seizoen gaan doen is nog niet
zeker. Op de VPRO-burelen wordt
driftig vergaderd. Het moet een pro
gramma worden met continuïteit,
meer kunnen ze er niet over vertellen
Met Holland Spoor ls het in ieder
geval gedaan, want de VPRO ziet
geen kans plaatsvervangers aan te
wijzen. De kijker moet het dus doen
met de parlementaire rubrieken van
de NOS en de VARA. Laten we er het
beste van hopen.
Er werd echter pas goedkq
gehecht nadat het gedeeltf
leldelijke. uitbreiding van I
zendtijd over de periode f
met in totaal 54 uur in de ij^
gezet Deze uitbreiding
zeer belangrijk gedeelte lnl
jarenplan, en zou antwoorf
geven op de verwachte coi
van televisiesatellieten
Uit het NOS-bestuur kwaj
veel kritiek op de geplande
men wilde voordat de mill
CRM dit getal onder ogen z<|
hem nog aan een nadere l
derwerpen Prioriteit voorl
van Beheer heeft uitbreidiii
televisiezendtijd met and^
per week op 1 oktober 1981 4
jaar later
