'Gevoel moet voorop
staan bij muziek maken'
Poëzie en symboliek
in fris realisme
Derde wereld op tv
slecht te verkopen
Rafël Frubeck de Burgos
dirigent van groot kaliber
Interessant
programm
Kamerorke
Nieuwe boëk<
Klavecinist Glen Wilson:
G. V. A. Röling in Zutphens museum
Uitbundig besluit impressionisten-serie
WOENSDAG 20 FEBRUARI 1980
KUNST/RADIO/TELEVISIE
TROUW/KWARTET
Olympische Winterspelen.
Directe reportace van de 3000
meter schaatsen voor dames
en verder aandacht voor de
reuzeslalom dames, eerste run.
Ned. I 16.25 uur
Kenmerk laat een film zien
over de gevolgen van de nieu
we illecalenwet. waarover de
Tweede Kamer waarschijnlijk
morfen zal debatteren. De ille
galen zijn de eerste slachtof
fers. maar de wet heeft ook
consequenties op langere
termijn.
Ned. II 19.25 uur
Panoramiek besteedt aan
dacht aan de Amerikaanse mi
litaire steun aan Oman ter be
veiliging van de westelijke
olie-belangen en de verkie
zingsmanipulatie in Rhodesie.
Ned. I 21.00 uur
Olympische Winterspelen.
Waarin hoogtepunten uit vori
ge programma's en een samen
vatting van de ijshockerwed-
strijd Tsjechoslowaklje-Zwe-
den.
Ned. I 22.10 uui
Pianist Tamés Vai
als dirigent
it
als
ld tC
euri
door W. H. Wolvekamp
Komende vrijdagavond beleeft de kleine
zaal van het Concertgebouw een van de
spaarzame optredens van Gustav Leon-
hardt in de muziekstad Amsterdam. Samen
met zijn leerling Glen Wilson laat hij wer
ken horen voor twee cembalo's, ter afwisse
ling van beider solo-spel. Spectaculair be
gin van een programmatisch opvallend se-
rietje van drie concerten, opgezet door Glen
Wilson, geheel zonder financiële steun van
welke impressario, sponsor of subsidie dan
ook.
De tweede avond. 14 maart, voert Beatrice
Cramoix op het podium van de kleine zaal,
de Franse sopraan die dramatische werken
uit de barok niet alleen zingt, maar de
inhoud ook uitbeeldt met de gebaren en
mimiek zoals de acteerkunst toen voor
schreef. Behalve de begeleiding in Monte
verdi's Lamento d'Ariane en Clérambaults
dramatische cantate Medea, verzorgt Wil
son uitvoeringen van weinig gespeelde kla
vecimbel-literatuur, zoals Bachs Franse
Ouverture.
Op 21 april deelt Wilson het podium met de
in ons land zelden gehoorde violiste Alice
Harnoncourt, de bescheiden maar belang
rijke vrouw achter Nikolaus Harnoncourt.
Op de lessenaars werken van Bach, Bocche-
rini en Mozart. Stijlzuiverheid over de hele
linie gegarandeerd. Maar het etiket „au
thentiek" wijst Wilson af. „We zullen nooit
weten of we het doen zoals destijds. We
moeten onze eigen weg zoeken."
ROTTERDAM Onder de s
wordt een solistische carrièien
vaker verbonden met een cfiinis
als dirigent. Het abonnem
eert van het Nederlands K
kest zondagavond in de Rott
Doelen stond onder leiding
Hongaarse dirigent Tamés
die aanvankelijk een pianijlvee
baan koos. In een interessiy
gramma kwamen zijn leidei
teiten duidelijk tot uitdrukk 0
De avond werd begonnen me 'n
fonietta op 52 van Albert
(1869-1937). Het enkele Jaren
dood ontstane werk toont Ro
zijn best als „musicien frang
prachtige beheersing van dean 1
nie leidt hier tot een onbek jn v
en spiritueel musiceren met
making van een boeiende ril
een doelbewuste verwerking
thematisch materiaal HoeJcr 11
langzame tussendeel zeker nien
langrijk genoemd kan worde
Roussel toch wel ln de beide
len zijn sterkste troeven uit.
vendige en exacte orkestspe
Vóséry deed de kwaliteiten
stuk schitterend tot hunjSSci
komen.
Vervolgens was de pianisl1
Frankl solist in Mozarts piani
in A K.V. 414, iets minder bek
het beroemde A-dur concert
Het aardige van deze uitvoer
hierin gelegen, dat de tweed
die Mozart voor dit concert
(verschenen als Korizert-Ron
K.V. 386) aan de uitvoering
ging. Op zichzelf een bijzond
mant werk met een rijke m
inhoud, maar zich toch niet in
geheel voegend als het veelal
de slot-Allegro. Daarom was
gezien van de dirigent om
geschreven tweede Finale
pianoconcert te doen voorafg
ter Frankl leverde Mozart-s >en
len,
rs e
eraa
du y
sla£
id
waa
open.
rhc
tleic
and
j en
n c
FT
voorname klasse. Niet alleen
pianist over een volstrekt ga
nlek beschikt en steeds een
toucher laat horen, maar hij
de muziek ten volle en weet z< ,ncj(
tot een welhaast optimale int
tie te komen.
Belangwekkend was het o
avond een in 1948 georkestredl
sie te horen van Poulencs o<
kelijk voor piano gecompej
Mouvements perpétuels. Dat
gen een bewerking voor ml
orkest, bestaande uit fluit, ho
rinet, fagot, hoorn, viool, alt,
contrabas. Het stuk deed hetyj
bezetting nog wel zo goed
algemeen bekende pianowerl
treffelijk samenspel van de
mentalisten en een muzikl ve
voordracht. |t>jn
gel
:ht,
ent
Veronica en NOVIB kijken door kinderogen
Autotest 1980. Uitg. K
sche Tijdschriften, 550
zichten van ruim 1500
incl. buggy's en
prijsopgave.
Alles over fotografie c
Langford. Uitg. Elsevier,
223 pag. groot formaat
lees- en kijkboek voor
grafen.
Elseviers grote boek voor i
mer door David Sheshire.
vier, Amsterdam, 288 pag.
maat, ƒ69,50. Afgestemd
ners en gevorderden.
Drie AO-boekjes van de
IVIO, Lelystad. Nr 1800:
gerswerk van M.
Rijnja, 1081: Kinderen
door prof. dr. A. Stolk en
Inspraak (planologische
sing) geschreven door A. F.
sten. Prijs per deeltje van 20
1,90.
Het leven op aarde van D. A v
rough heeft als ondertitel:
van plant en dier, gebaseerd <#rco
serie Life on Earth.
Amsterdam. Rijk geïllustrea &?1
blz. ƒ49,50
door Jac. Lelsz
ZUTPHEN Ruim tien Jaar
geleden werd Gerard Victor
Alphons Röling geëmeriteerd
als hoogleraar aan de Rljks-
a kademie van Beeldende
Kunsten in Amsterdam.
HIJ vestigde zich toen ln het rustige
Terwolde, een dorp in het boerenland
nabij Deventer. Röling, die nu rond
de 75 Jaar moet zijn, heeft in de
afgelopen tijd niet stil gezeten. Wat
hij sinds 1969 heeft gemaakt, althans
een selectie daarvan, ls nu te zien in
het Museum Henriëtte Polak in
Zutphen
Er zijn daar ook enkele werken, zoals
liet expressieve portret van Marte uit
de Jaren veertig. Voor het overige zijn
het echter bijna allemaal stillevens.
Daar zijn uiterst recente bij, zoals het
aarden bakje met aardbeien", geda
teerd 1980 Wat ook nu weer opvalt is
de klare, bijna scherpe vorm en de
heldere, maar nimmer lawaaiige
kleur
Opvallend is ook de stofuitdrukking.
Niet het hele gladde Dat virtuoze,
dat welbewust streven naar perfectie
En toch kom het wezenlijke onvoor
stelbaar raak over Kijk er maar eens
Speciaal vandaag
door Riet Diemer
HILVERSUM Als onder
werp voor televisieprogram
ma's is de nood in de Derde
Wereld en de daaraan verbon
den ontwikkelingssamenwer
king al lang niet meer in. Het
moet een modeverschijnsel
zijn geweest, want een aantal
jaren geleden werden de kij
kers overvoerd met de schrij
nendste beelden en een giro
nummer tot besluit. De cijfers
wijzen uit dat er nog altijd
veel ellende is.
Tot de vier miljard mensen die de
aardbol bewonen behoren anderhalf
miljard kinderen. Van iedere tien kin
deren wonen er acht in de derde we
reld. Van iedere tien kinderen daar
hebben er twee kans op medische
hulp en vier op onderwijs, dat wil
zeggen lagere school.
Met de gewoonte zo realistisch moge
lijk de nood in de arme landen te
filmen hebben Nederlanders het bij
de regeringen van bepaalde landen
verkorven. Die geven nauwelijks
meer vergunningen om opnamen te
maken omdat ze graag willen dat hun
volk in zijn waarde wordt gelaten.
Natuurlijk bestaat er ook bij een aan
tal van die regeringen de neiging om
te doen alsof er niets aan de hand is.
Er worden op de Nederlandse televi
sie nog wel pogingen ondernomen de
derde wereld zo doeltreffend moge
lijk aan de man te brengen, zoals
bijvoorbeeld ln de Ver Van Mijn Bed
Show van de KRO eens in de vier
weken op zondagavond het geval is.
En vanavond proberen Veronica en
Gast-Aan-Tafel van de NOVIB sa
men een nieuwe formule om speciaal
aandacht te geven aan de kinderen
van de derde wereld. (20.32 uur op
Nederland 2)
Kinderen
Het belangrijkste programma-onder
deel is het verslag van een reis die zes
kinderen uit Sri Lanka (het vroegere
Ceylon) naar Nederland maakten en
het tegenbezoek van zes Hollandse
kinderen naar Sri Lanka. Was het
daar nu maar bij gebleven dan zou
het best een aardig programma heb
ben opgeleverd, mits goed tegenover
elkaar was gezet wat de tegenstellin
gen en overeenkomsten tussen beide
landen zijn. Zo hebben de Hollanders
wel erg veel eten, constateren de kin
deren uit Sri Lanka ln hun dagboek
Maar ze vinden ons wel arm omdat
we zo weinig zon hebben en nergens
plaats voor een eigen rijstveldje
Wakker
Maar bij het streven naar een nieuwe
formule voor het programma te vin
den, die de bevolking wakker zou
moeten scnudden, zijn er zoveel an
dere zaken bij gehaald, dat je steeds
denkt bij een ander programma te
recht te zijn gekomen. Van al het bij
elkaar geschraapte materiaal zouden
wel zes uitzendingen kunnen worden
gemaakt.
Zo werd er gefilmd in Bangla Desh,
Guinee Bissau, Haïti. Guatemala,
Ethiopië, Suriname, de Philippijnen
en India. Maar er blijft in zo'n overla
den programma niet veel hangen van
wat de NOVIB daar nu eigenlijk doet.
Er zijn lange muzikale nummers van
Margriet Eshuis, Massada en Aman-
kay te beluisteren.
Spel
Jeroen Krabbé geeft een demonstra
tie van het speciaal voor deze gele
genheid ontworpen nieuwe spel We
relddelen: een combinatie van Gan
zenbord en Monopolie. En last but
not least, er kunnen prijzen worden
gewonnen, variërend van een reis
voor twee personen naar Sri Lanka
tot vliegers, beeldjes en olielampjes.
Het spel Werelddelen
door Franz Straatman
TWISK Met zijn serie in de
kleine zaal lijkt Glen Wilson
uit de schaduw te treden
waarin hij deels gedwongen
de afgelopen vijf jaar als ba-
rokmusicus heeft geleefd. In
1975 maakte hij zijn entree bij
het Nederlands Kamerorkest
als opvolger van de bekende
Janny van Wering. Verbazing
alom: niet alleen een Ameri
kaan (terwijl we toch zoveel
cembalisten van eigen bodem
hebben), maar ook nog een
leerling van Gustav Leon-
hardt.
In de kring van de zogenoemde au-
thentleke-barokmusici werd Wilson
voor een verrader uitgemaakt, terwijl
de helft van het Kamerorkest de
aanhangers van dirigent Szymon
Goldberg Wilson met wantrouwen
binnen zag komen. De andere orkest
helft, dirigent David Zinman voorop,
zag in de Leonhardt-leerling juist een
aanzet tot verandering, vernieuwing.
Toen die toch uitbleef, nam Zinman
ontslag.
Het was een minister die het Kamer
orkest ln september 1976 tot het besef
dwong dat het artistiek op dood
spoor zat, ook al was het des heren
Van Doorns bedoeling helemaal niet
dat Kamerorkest nieuw leven ln te
blazen; hij wilde het Juist opheffen!
Ondertussen bleef Wilson zitten waar
hij zat. als contlnuo-speler achter het
klavecimbel Een stil mens. ver weg
gedoken met zijn Nederlandse vrouw
en twee kinderen in het volkomen
rustige Noordhollandsc boeren-
streekdorp Twisk; muzikaal trad hij
nooit op de voorgrond. Ook niet toen
het Kamerorkest het barokke pad
eens goed ging verkennen. Dat ge
beurde aan de hand van gespeciali
seerde gasten als Jaap Schröder (vio
list). Philippe Herreweghe (koordiri
gent). Jos van Immerseel (klaveci
nist) en Roger Norrington (kameror
kestdirigent) Wat Wilson dan zonder
idealen het Kamerorkest binnenge
stapt?
Geen invloed
.Natuurlijk wist ik waar ik terecht
kwam. Ik zag het orkest als een we
reld waar goede en slechte dingen
gebeuren. Ik heb een tijd geprobeerd
van binnen uit wat te organiseren,
maar dat is mislukt. Ik heb me erbij
neergelegd dat het mij niet gegeven is
om enige invloed te krijgen bij het
Nederlands Kamerorkest." Wilson
sluit niet uit dat hij met zijn kalme,
beschouwende instelling minder ge
schikt was om een doorbraak te be
werkstelligen. maar. voegt hij eraan
toe: ,,'t Is ook heel wat anders of
iemand van buiten komt, of dat een
ensemble-lid zegt: Ik weet hoe het
moet. Dat laatste is moeilijker te ac
cepteren."
„Werken bij het Nederlands Kamer
orkest is voor mij in de eerste plaats
een manier om een salaris te verdie
nen zittend achter een klavecimbel.
Dat is mijn vak. dat wil ik beoefenen.
Ik werk er met plezier, ook al weet ik
dat orkest en ik nooit naar elkaar toe
zullen groeien. De opzet van het Ka
merorkest is nog steeds dezelfde als
bij de oprichting door Goldberg: een
door Adr. Hager
DEN HAAG Een laaiend
enthousiast publiek heeft
maandagavond met ovaties
onderstreept, dat de vierdeli
ge serie „Vanuit het impres
sionisme", door het Residen
tie Orkest deze maand in de
Nieuwe Kerk gepresenteerd,
een ..seizoentopper" is ge
worden.
Voor deze serie is nauwelijks reclame
gemaakt, maar de eerste drie concer
ten waren al vrijwel uitverkocht, en
voor de afsluiting van het geheel
moesten meerdere belangstellenden
genoegen nemen met een staan
plaats
De sene heeft bijzonder interessante
en veelal weinig gehoorde werken
naar voren gebracht Omdat men een
zo breed mogelijk beeld wilde geven
van alles rond en om het impressio
nisme. ontkwam het publiek niet aan
langdurige concerten die meer dan
drie uur tijd in beslag namen. Door
het grootste deel van het publiek
werd dat echter niet als een bezwaar
gezien Men nam voor lief dat de
omschrijving vanuit het impressio
nisme bijzonder ruim moest worden
opgevat.
Het laatste concert in de Nieuwe
Kerk werd een triomf voor de Spaan
se dirigent Rafaël Fruhbeck de Bur
gos Bewees hij vorige week in o.m.
..La Mer" van Debussv dat hij een
goede greep op het Haagse orkest
had, nu toonde hij zijn kwaliteiten in
het werk dat hem alle gelegenheid
bood zijn temperament ten toon te
spreiden: de opera ..La Vide Breve"
van zijn landgenoot Manuel de Falla.
Jammer dat deze groots opgezette
weergave in een kerkgebouw gepre
senteerd moest worden: het oor, maar
ook het oog werd hierdoor tekort
gedaan.
La Vlda Breve is een liefdestragedie
waarin een zigeunermeisje wordt ver
smaad door een Jonge Spanjaard die
een meisje van eigen stand en ras
kiest Het zigeunermeisje doodt zich
zelf om haar ontrouwe minnaar tot
wroeging te brengen. De Falla heeft
dit dramatisch gegeven voorzien van
gloedvolle en temperamentrijke mu
ziek. daarbij gebruik makend van
echte Spaanse folklore-elementen als
flamenco-danseres en -zanger Niet
meer dan een uur duurt deze opera,
maar dan wel een uur van verrukke
lijke meeslepende klanken, afwisse
lend dramatisch en uitbundig
Rafël Fruh'oeck heeft het Residentie
Orkest opgezweept tot prestaties van
hoog niveau; de musici zaten op het
puntje van hun stoel. Veel lof ook
voor de kamerkoren van Gerard Ak
kerhuls (volgende maand zingen zij
de Matthaeus Passion in Brussel en
Parijs), deze Haagse dirigent presen
teerde aan Fruhbeck een vocaal en
semble. dat zich volledig vertrouwd
had gemaakt met de Spaanse
muziek.
Dramatische kracht
De sopraan Enrlqueta Tarres zong de
partij van Salud, aangrijpend en van
een grote dramatische kracht. Jard
van Nes, Angelo Bello, Eveiio Esteve,
Wouter Oosterkamp, Manuel Malre-
na en Michael Halliwell droegen stuk
voor stuk bij aan dit overweldigende
succes. Lucero Tena is een volbloed
flamenco-danseres, zij gaf een voor
proefje van haar optreden in Diligen-
tia van morgenavond. Ook zij werd
langdurig bejubeld.
Bij zoveel enthousiasme mag echter
niet onvermeld blijven, dat ook de
overige onderdelen van het program
ma met de liederencyclus „Zonder
zon" van Moessorgsky. Joueurs de
Flute van Roussel. Psyché van De
Falla en La Mer van Debussy even
zovele hoogtepunten betekenden. De
serie .Vanuit het Impressionisme" is
wel bijzonder goed geslaagd'
virtuoze kamerorkestcultuur te kwe
ken en in stand te houden. Als ik me
daar niet bij zou willen aansluiten,
zou het alternatief zijn, lesgeven op
een conservatorium. Daar sta ik hele
maal niet achter, om mensen op te
leiden voor de ww Wilson legt nu
kleine accenten in zijn anders rustige,
bijna bedeesd gedane uitspraken.
Moedig
Ook bij het woord „authentiek", het
waarheidsstempel dat men vooral bij
plaatuitgaven van barokmuziek te
genkomt. breekt emotie door in het
vrijwel smetteloos uitgesproken Ne
derlands. .Authentiek. Dat woord
kan ik niet meer horen. Sinds ik in
1971 in Nederland kwam studeren,
heb ik een heel gekke evolutie door
gemaakt. In principe sta ik nog
steeds achter de teruggaande, recon
struerende gedachte, maar ik vind
het principieel onjuist om te zeggen:
zó moet het. Dat verstijft de zaak.
Bovendien: de bronnen zijn onvolle
dig, onduidelijk of spreken elkaar te
gen. Nikolaus Harnoncourt was de
eerste die ervoor durfde uitkomen
dat we het niet weten, dat het hypo
thesen zijn. Dat vond ik erg moedig
van hem."
„Bij hem zie Je een duidelijke ontwik
keling naar een felle, vurige aanpak
die echt Italiaans is. Het is ook zijn
extraverte persoonlijkheid die 'n
woordje meespreekt. Maar Leon-
hardt die altijd zo beheerst, zo gecon
troleerd overkomt, is eveneens aan
het loskomen. Vroeger moest hij zich
altijd verdedigen, maar nu hij erken
ning gevonden heeft, wordt die vulka
nische kern in hem merkbaar die hij
altijd ln bedwang heeft gehouden.
Zijn ingetogenheid houdt ook ver
band met de aard van het klavecim
bel. De bespeling vereist een enorme
beheersing van heel verfijnde techni
sche effecten. Hij heeft dat systeem
als het ware uitgevonden, terugge
vonden, ons de weg gewezen om van
het klavecimbel een respectabel in
strument te maken."
Romantisch
„Waar het ln de toekomst op aan
komt, is ruimte te geven aan het
gevoel. Je moet niet bang zijn sfeer te
scheppen. Ik herinner mij heel goed
de eerste keer dat de Johannes Passie
werd uitgevoerd met oude instrumen
ten en 'n klein koor, begin Jaren ze
ventig. Voor mij was hèt hoogtepunt
de wijze waarop de countertenor
René Jacobs de aria „Es ist voil-
bracht" zong. Naar die plaats werkt
de hele compositie toe. Ik ging bijna
huilend naar huis. maar mensen uit
mijn omgeving verklaarden me voor
gek, want het was zo romantisch!"
„Op die houding heb ik kritiek. Over
al in de bronnen lees je juist dat het
gevoel in de muziek voorop staat, dat
het de bedoeling is de hartstochten,
aan te roeren. De eenheid tussen de
inhoud van de muziek en de uitdruk
king daarvan door de kunstenaar,
zoals Brüggen en Leonhardt die de
monstreren, is pas authentiek. Maar
helaas komen veel barokspelers nog
niet verder dan een manier van spe
len. Als ze dan door de commercie
gegrepen worden, ontstaat er die ge
weldige haast om de eerste te zijn
met plaatopnamen. Dat maakt mij
bang."
„In de vijf jaar bij het Kamerorkest
heb ik mij stilletjes zitten ontwikke
len als musicus. Ik heb verschrikkelijk
Glen Wilson: reconstrueerders
ke dingen meegemaakt onder Gold
berg toch gek, ik kon heel goed met
hem praten maar ook de mooiste
ervaringen beleefd onder Zinman.
Voor mij een fantastisch artiest; wil
de van alles weten, vroeg mij over
allerlei zaken. Dat heeft mij aan het
denken gezet: zó kan het dus ook."
Eigen ideeën
„Dat Kamerorkest is een leerschool
geworden omdat je je als orkestmusi
cus geheel moet wegcijferen. Ik ben
dan wel een leerling van Leonhardt,
maar ik barst van de eigen ideeën die
ik moest leren verwerken in mijn
'spel. In dat proces heb je alleen jezelf
om Je gaande te houden plus de aan
moediging van sommige mensen."
„Ik weet niet of ik goed ben, of ik iets
te vertellen heb. De tijd leek mij
echter rijp om me nu te uiten. Door
mijn werk bij het Kamerorkest was ik
teveel verzeild geraakt in de modeme
instrumenten, terwijl ik toch thuis
hoor bij de reconstrueerders. Ik had
soms het gevoel dat ik mijn identiteit
kwijt was. En omdat niemand het
voor je doet, moet je zelf de handen
uit de mouwen steken. Zo kwam die
serie tot stand. Ik ben blij dat mijn
leermeester Leonhardt op mijn uitno
diging tot samen musiceren is Inge
gaan. Dat is mijn manier om het
enigszins mijn dank te betuigen."
zo'n „Makreel" op aan. Bij Röling
geen flessen, vazen, comfoortjes en
dat soort zaken, ook geen schedels,
zandlopers en half vergane boeken.
Zijn voorliefde gaat thans uit naar de
viswinkel: rolmopsen. oesters, mosse
len. Duidelijker dan de poëzie en de
symboliek van de dingen, waait uit
dit werk een fris soort realisme tege
moet
Ongemeen knap zijn doeken als „Wit
te bak met peren en tomaten", waar
bij niet alleen moet worden gekeken
naar het fruit, maar ook naar de
roestplekken aan de bak. Of „Eieren
en eierschalen", waarbij er eens op
moet worden gelet hoe de dooier in
het eiwit drijft.
We spraken van poëzie en symboliek.
Röling mag ze wat verhullen, maar ze
zijn er wel Het kan nauwelijks an
ders. Lei Alberigs heeft in een boekje
over hem gezegd dat zijn werk voort
komt „uit een menging van verwon
dering en verontrusting"
In enkele doeken krijg je het gevoel
te maken te hebben met een dubbele
G. V. A. Röling: Cirque d'automne, olieverf, 1971.
bodem. Bijvoorbeeld in „Vrije Wils
ei". Wat moet dat stuiterende ei? Het
ei verheft zich boven de grond. In de
nabijheid ligt zoiets als radarsys
teem-installaties. Het is een motief
dat terugkeert in „Cirque d'au
tomne".
Verborgen boodschappen lijken er
ook te zitten in „Haviken" en in ..Te
rug naar de oorsprong". Het laatste is
een schaal Hollands zeebanket, ge
schoven naar de plek, waar land en
zee elkaar raken. Zo geeft deze ten
toonstelling niet alleen te genieten
van veel rechtschapen schoonheid,
maar biedt ze ook stof tot nadenken.
In de kelder is een klein aantal teke
ningen van Röling te bezichtigeri. ln
hoofdzaak uit de jaren '50.
Tot en met 1 maart, geopend op dins
dag tot en met vrijdag van 10-12.30
uur. en van 14-17 uur. Zaterdags van
10-12.30 uur, op zondag van 15-17 uur.
