Conclusies onderstrepen trouw aan de paus Russische adventistenleider overleden Zwakheid van de bisschoppen pijnlijk aan licht gekomen Trouw In gevangenkamp Nieuwe boeken Vul 200.000 kinderhanden! VANDAAG Synode van bisscloppen afgesloten Prcces tegen duiVelbanners VRUDAG 1 FEBRUARI 1980 KERK TROUW/KWARTET 2 door Pieter van der Ven ROME De Nederlandse bisschop pen hebben in een herderlijk schrij ven een beroep gedaan op hun gelo vigen mee te werken aan de uitvoe ring van de synodebesluiten. Zij verzekeren, dat de vele aanbevelingen van tevoren werkelijk hebben bijgedragen aan hun beraadslagingen. ,.U moogt hiervan over tuigd zijn, zelfs al herkent u niet steeds uw eigen gedachten in de besluiten", aldus de brief. Zij bieden het resultaat van de synode aan en vragen medewerking ..ook wanneer sommige beslissingen u moeilijk te begrijpen voor komen" ..WIJ hebben grote steun en inspiratie gevon den in de aanwezigheid van de heilige vader", schrijven zij. ..Verenigd met hem was het ons gegeven de collegialiteit in volle zin te bele ven Onze voornaamste zorg was steeds de gemeenschap met heel het volk Gods. waaro ver de Heilige Geest ons als leiders heeft aangesteld" Priesters, religieuzen en leken, mannen zowel als vrouwen, full-time werkers worden apart genoemd. In het bijzonder richten de bis schoppen zich tot de Jongeren: „Jullie heb ben een bijzondere gevoeligheid voor de no den van de mensen, voor de radicaliteit van het evangelie. Wij doen een beroep op u voor de dienst aan het rijk Gods. uw dienst ook als priester of als religieus of religieuze, als Ood u roept tot deze totale navolging". Excuses De brief van de Nederlandse bisschoppen straalt weinig optimisme uit en weinig over tuiging. Tot tweemaal toe excuseren de bis schoppen zich voor het produkt dat ze moe ten aanprijzen. Zij voelen zich ogenschijnlijk het meest op veilige grond als zij kunnen spreken over hun verbondenheid onder de hoede van de paus en over hun taak als bisschop, een taak die hun is toevertrouwd door de Heilige Geest zelf en waartegen dan ook geen beroep mogelijk is. Behalve een stevig document vol besluiten brengen de Nederlandse bisschoppen vooral zichzelf mee terug naar huis. Zijn zij in Rome andere mensen geworden? Zullen zij thuis weer anders zijn? Waarschijn lijk is er geen sprake van verandering, maar wel is op ook voor hen pijnlijke wijze hun zwakheid aan het licht gekomen. Velen hebben gedacht, dat enkele Nederland se bisschoppen werkelijk hun hart hadden verpand aan een kerk, die gekenmerkt werd door openheid en waar velen verantwoorde lijkheid dragen en als mondig beschouwd worden, een kerk die op een wat onconventio nele wijze gestalte geeft aan de band met Rome. hadden echter ook met hun geloof in de band met „Petrus", zichzelf serieus moeten nemen. Met de recente geschiedenis voor ogen weten wij beter dan wie ook. dat zij onder een geweldige geestelijke en morele pressie zou den komen Ook wisten zij. dat eigenlijk niemand in de curie werkelijk benieuwd was naar hun visie of hun argumenten, of bereid was tot enige bekering, hoe hoognodig ook Met uitzonde ring wellicht van de paus zelf. maar die lijkt eenvoudig met alle goede wil dat begrip niet in huis te hebben. Geen strategie Man-in-het-wit Maar als dat al enigszins waar was, dan bleek het toch niet bestand tegen de entourage van het romeinse gebeuren. Er gaat nu eenmaal een haast mystieke kracht uit van de man-ln- het-wit, die meer dan wat ter wereld ook symbool is van eenheid en waarheid. Wie dat symbool weerstaat belast zich met .schuld". Hij brengt de mystiek en de mythe ln gevaar niet alleen in de ogen van anderen, maar vooral in zijn eigen oog. De onmacht van deze synode lijkt, dat er zelfs geen twee bisschoppen waren te vinden, die met een minimum aan gezamenlijke stra tegie bereid waren hun nek uit te steken. Van meet af aan heeft de curie op de individuele bisschoppen gespeeld. Individueel moesten ze bij de paus komen en ieder apart moesten ze hun voorstellen doen. Er is reden om aan te nemen, dat zij ook in Rome vooral ofwel gezamenlijk spraken, ofwel privé met hun adviseurs. Zij lijken te gruwen van de gedachte om een groepje gelijkgezinden te vormen. Dat riekt hun te veel naar gekonkel. Bovendien was het niet de bedoeling en het heeft ook geen theologische of kerkrechtelijke grond. Ten slotte lijken de zogenaamde „gelijkgezin den". de „reformlsti" of „progresslsti". zoals ze in de Italiaanse pers worden aangeduid, niet te bestaan: zij hebben niet zoveel bijzon ders met elkaar, wat ze niet ook met „de rest" hebben. De vraag is niet zozeer of zo'n ambt. zo'n zwaarbeladen symbool wel passend is ln deze Vl6UQ0ll3m tijd. Velen vinden dat het zo niet meer kan functioneren of verfoeien het als een onbij belse. wereldse misvorming. Maar dat is nog niet zozeer aan de orde. De bisschoppen De enige combine, die op de synode had kunnen optreden, is behendig van tevoren door de curie gebroken. Het waren de twee religieuzen, die aan de synode zouden deelne men. Ad van Luyn en Hans van Leeuwen (de provinciaal van de jezuïeten) hadden ge tweeën een samenhangend standpunt kun nen verdedigen en twee samen zijn meer waard dan vier alleen. De curie had dat voorzien en kwam met de vondst, dat er voor de tweede plaats uit een heel ander vaatje moest worden getapt (wens van de heilige vader). Men liet de verbaal en theologisch meest begaafde van de twee. Van Leeuwen, vallen en schoof de benedictijner monnik Van den Biesen in zijn plaats. Nie mand beter dan Van den Biesen zelf besefte terdege, dat hij aan deze synode niets van betekenis had bij te dragen. Daarmee werd ook Van Luyn vleugellam. Feilloos Natuurlijk zijn de topfunctionarissen van de curie ook maar mensen. Natuurlijk zal er tussen de verschillende departementen en diensten ook wel eens verschil van mening zijn. ruzie over competenties, onderlinge Ja loezie. achterklap en andere betrekkelijkhe den. Maar één ding mag veilig worden aange nomen: dat er voor deze synode een feilloze, zo niet onfeilbare, strategie was uitgezet, waar iedereen zich aan hield en waar men alleen van goeden huize ooit een wig in zou kunnen drijven. Daartegenover stelden de Nederlandse bis schoppen niets dan hun goede bedoelingen en hun oprechte onschuld. Geen heeft het aangedurfd of aangekund om de tactiek van verdelen en heersen te overtreffen met werke lijke fractievorming. Geen wilde de eerste wezen om ineens op de strategische toer te gaan. Waarschijnlijk heeft zelfs niemand ge speeld met de gedachte aan gezamenlijk af treden. doorbreking van allerlei geheimzin nigheidsvoorschriften of andere welgekozen mogelijke ongehoorzaamheden. Integendeel. Onder meer uit de celibaatsdis- cussie en uit het daarmee samenhangend besluit (nr. 21) blijkt, dat zij bij voorbaat „ja" zeggen, als de druk maar groot genoeg is. Ze waren bereid alles „in te leveren" en lijken al tevreden, dat bisschop Gijsen zich weer voegt in de gezamenlijke vastenactie en de oproep (ln conclusie 14) tegen eigengereid optreden ligt in die lijn. Zwakke bisschoppen moeten met de synode besluiten in de hand een beleid gaan voeren, dat ondanks toejuichingen ook op verzet kan rekenen. Zij kunnen zich daarbij vooral op hun formele bevoegdheden en op ook voor de behoudende roomskatholieken niet meer aan te vechten pauselijke zegen beroepen. Maar noch hun argumenten, noch hun persoonlijk gezag of overtuigingskracht lijken toerei kend. De formulering van de meeste besluiten laat natuurlijk nogal wat ruimte. Het meeste zal wel gewoon doorgaan met alle moeite en moeizaamheid, die het kerkelijk bedrijf ken merkt. Volgens vele kerkelijk meelevenden is het eigenlijk niet meer verantwoord om een hiërarchisch kerkmodel te laten strijden te gen een gemeenschap van gelovigen, een kerk aan de basis, of zoals bisschop Zwart kruis het niet lang geleden in een brochure uitdrukte: „De kerk, wij samen". De ene en de andere kerkvisie lijken eigenlijk niet te verzoenen en het is de vraag of en in hoeverre dat moet. Ze kunnen elkaar immers erg verlammen. Natuurlijk zal er van een voorbeeldige „com- munio" een zekere werking uitgaan. Maar het is de vraag, of voor deze keer de prijs niet te hoog blijkt geweest, of het afdwingen van de „communlo" niet alle energie, geestkracht en tijd opslokt, of met andere woorden het zicht op de betekenis van die kerkelijke gemeen schap gaandeweg in de mist verdwijnt. ROME De Nederlandse bis schoppensynode heelt haar conclusies van bijna drie we ken intensief beraad over het herstel der eenheid onder de bisschoppen en in de gemeen schap der gelovigen neerge legd ln 25 pagina's. Paus Jo hannes Paulus II heeft deze tekst in de beide voertalen van de synode. Nederland en Frans, officieel ondertekend tijdens de slotmls. die hij gis termorgen ln de Sixtijnse ka- Kamper Cahiers, uitg. Kok. Kampen De H Hleronymus en zijn geestelij ke vriendinnen" door prof. dr J. Wyt- zes (afscheidscollege van theol. hoge school der geref. kerken te Kampen). 12,90. ..Wahrheit ln der Oeschichte. Gemelnde in der Welt" door dr Pavel Fllipi (voordracht door de Praagse theoloog te Kampen gehouden). 9.90. „Dromen onder de druk van de tijd" door prof. dr A. J. Jelsma (inau gurele oratie), 10.90 Charismatische retraite, o.l.v. Kees Pronk. 11-16 februari, francis caans bezinningscentrum Stouten- burg (tel 033-40848). waarin opgenomen: Oe Rotter dammer. met Dordts Dagblad. Nieuwe Haagse Courant met Nieuwe Leidse Courant Uitgave Trouw/Kwarlet BV Hoofdredacteur Jenje Tammmga Directeur mg O Posima MOOFOKANToon Poslt>u5 859 1000 AW Amsterdam W-baufsrtaai '3' Amsierdam ie< 070-913456 Postg^o 66 00 00 Sam. Ned Cred-eibar.il firterwijnr 73 00 12 5'4 REGIO ROTTEROAM/OORDRECMT Postbus. 946 3000 A* Rotterdam tel 010-n 558S (Abonnementen en Deiorgmg) tel OiO-ii 5568 (redectae) te< 115700 (uAskNtend voor REGIO DEN HAAG4.EI0EN Posrbos 101 7501 cc Oen Haag t«i 070 469445 (arxywementen en bexorgmg) let 070-469445 (redecbe) let 070-468S64 (urtsAjftend voor Pjrkslrjjl 7? Oen Mjjkj REGKD NOORD'OOST-NEDERLANO abonnementen en bwoqjw\ Postbus 3 8000 AA ZwCte ie' 05700-17030 Metbmjrkl 56 ZeO*e Abonnementsprijzen: Ad*er*pnr>efj"even op aanvraag |r« adressen boven; Oogave iamawber<»e#n 9-19 X van maandag i m v dag Op nmdag van i$- 70 uur fewt 07O-913456 Oog ave m-n. advertences tw 020-936868 0» scbr-WekR aan Urw-Adv atdebng pos'Ous 433 1000 AK AMSTERDAM Adreswijzigingen u-ts'mtend schnnefcjA aan on/e Amsterdamse adressen pel celebreerde samen met de Nederlandse bisschoppen en met aartsbisschop Danneels van Mechelen-Brussel. Na hun voorwoord, waarin zij be knopt de bedoelingen van het syno daal beraad uiteenzetten en opmer ken, dat de beraadslaging verliep als een broederlijk gesprek, spreken zij als hun wens uit, dat de uitvoering van de besluiten 46 ln totaal „ons allen ten goede zal komen en dat de kerk van 8lnt Wlllibrord des te overtuigender als „communlo" naar voren zal treden. Verbondenheid De conclusies 1 tot en met 16 hebben alle betrekking op het functioneren van de bisschop en de bisschoppen conferentie. ZIJ spreken daarin eens gezind hun vaste voornemen uit om hun hartelijke en broederlijke betrek kingen te verdiepen. Ook belijden zij daar allen hun instemming met de inhoud van het katholieke geloof zoals dat geleerd wordt door de rooms-katholieke kerk. ZIJ spreken ook hun volledige en algehele verbon denheid uit met de paus. bisschop van Rome en opperbevelhebber van de universele kerk. alsmede hun ge loof in de hiërarchische Inrichting van de kerk. In conclusie 3 zeggen zij met name. „Noch de bisschoppen, noch de priesters zijn afgevaardigden van de gelovigen, maar dienaren van Jezus Christus ten dienste van de kerkgemeenschap." Geloofservaring In conclusie 7 spreekt de synode haar oordeel uit over hetgeen de laatste Jaren ln de theologie nogal eens an ders wordt bekeken, namelijk de be tekenis van de geloofservaring van de mensen. Deze geloofszin wordt van zeer grote betekenis genoemd. De theologen moeten er altijd op letten en er rekening mee houden bij het Interpreteren van de overlevering. De menselijke ervaring kan het inzicht ln de overlevering doen groeien. Maar aldus de synode deze geloofszin is niet de openbaring zelf. en hij heeft ook niet dezelfde autoriteit als de bindende uitleg, die het leergezag van de kerk, ln volledige onderwerping aan de openbaring zelf, ervan geeft. Daarbij merken de bisschoppen op, dat naast dezze geloofszin ook alge meen menselijke ervaringen bestaan. Deze laatste kunnen uitgangspunt vormen voor de geloofsopvoeding en voor de katechese. Maar die ervarin gen moeten vanuit de volledige ken nis van het geloof geïnterpreteerd worden. Men zal dus afstand moeten nemen van katechetische methoden, die niet verder komen dan de religieu ze ervaring alleen. Voorts geeft de synode aanwijzingen voor een voorzichtig beleid inzake pluriformiteit, alsmede voor de pas toraal op moreel gebied. De morele norm mag niet prijsgegeven worden, ook al ls alle begrip mogelijk voor de omstandigheden waarin mensen ver keren. Misverstanden Bepleit worden vele en persoonlijke contacten tussen bisschoppen en het centraal bestuur der kerk, teneinde, de vele misverstanden uit het verle den in de toekomst te vermijden. Er zal zo een versterkte relatie komen tussen Nederland en de universele kerk. Nog talrijke andere conclusies hou den zich bezig met de taak van de bisschop, zowel Individueel als in ver band met de bisschoppenconferentie. Onder meer zegt de synode, dat de bisschoppen alles zullen doen om de communio tussen hen zowel affectief als effectief versterken. In conclusie 16 wordt gezegd, dat een groter aantal bisschoppen de vele ta ken der bisschoppen zou verlichten. Maar de conclusie spreekt zich niet uit over opsplitsing van bisdommen of de aanstelling van regionale hulp bisschoppen. Het wordt aan een com missie van de Nederlandse bisschop pen overgelaten een en ander in over eenstemming met Rome te regelen. De conclusies 17 tot en met 28 gaan alle over de priester en de priesterop leiding. Met alle waardering voor het vele werk dat de priesters doen, me nen de bisschoppen toch te moeten opmerken, dat het geestelijke leven van de priesters bedreigd wordt door de secularisatie en soms ook door een al te functionele opvatting van hun taak. Verdieping van het geestelijke leven moet op alle mogelijke manie ren bevorderd worden. Vanzelfspreken komt hier ook het celibaat van de priester ter sprake. Hiervan wordt onder geen enkele voorwaarde afgeweken. De synode wil een bisschoppelijke commissie van onderzoek naar de concrete normen voor de pastorale werkers, voor wie grote waardering ADVERTENTIE ADVERTENTIE in Brazilië. Waarmee? Met een Nieuwe Testament. Kost 2,63. Is dat te veel gevraagd? Giro 901 OCX) van In de Rechte Straat te Velp, met vermelding: NTBr. door Henk Wolzak Gisteren hebben dissidenten in Moskou bekend gemaakt dat op 27 januari in het werkkamp Tabaga de 84-jarige leider van de zevende-dags-adventisten. Wladimir Sjelkow is overleden. Onlangs was Sjelkow naar dit kamp in het noordoosten van Siberië over gebracht en in onze krant van zater dag spraken wij reeds de vrees uit dat Sjelkow. die reeds een derde van zijn leven in kampen en gevangenissen heeft doorgebracht, gewend aan de hitte van Centraal-Azië spoedig zou sterven. In maart van het vorige Jaar werd de bejaarde geestelijke leider tot vijf Jaar werkkamp veroordeeld. In hetzelfde proces werden vier ande re zevendedagsadventisten ln de Sowjet-Unie eveneens veroordeeld wegens anti-sowjetpropaganda. De nobelprijsdrager voor de vrede dr An dre) Sacharow noemde de veroorde lingen onrechtvaardig en onmense lijk Op 14 maart 1978 werd Vladimir An- drejevitsj Sjelkow ln het huis van zijn dochter ln Tasjkent gearresteerd. Sjelkow werd in 1895 geboren en in 1923 werd hij evangelist. In 1927 werd hij gewijd tot predikant van de zeven dedagsadventisten. Reeds in 1936 werd hij gekozen als plaatsvervan gend hoofd van de Alunle Kerk van de Ware en Vrije Zevendedagsadven tisten en ln 1949 werd hij benoemd tot hoofd van deze kerk. Sjelkow werd constant lastiggevallen en vervolgd. Van 1931 tot 1934 werd hij verbannen naar de Oeral. In 1945 werd hij gearresteerd en ter dood veroordeeld. Hij bracht 55 dagen door ln de dodencel, maar na een verzoek werd zijn vonnis veranderd ln Uen jaar werkkamp. Na zijn vrijlating werd de ellende Sjelkow niet be spaard. want in 1957 werd hij op nieuw gearresteerd en wederom ver oordeeld tot een straf van Uen Jaar en wel deze keer in een werkkamp met Wladimir Sjelkow streng regime. Deze verschrikkelijke periode in zijn leven is verbonden met de concentraUekampen in Tal- shet-Bratsk en ln Mordovië. Na zijn vrijlating in 1967 woonde Sjel kow met zijn gezin In Samarkand. Al in 1969 werd Sjelkow opnieuw opge sloten ln een gevangeniscel en de geheime politie deed een huiszoe king. De volhardende gelovige Sjel kow werd vrijgelaten, maar hij mocht de stad niet meer verlaten. Vanaf die periode zette hij de strijd tegen de autoriteiten onofficieel voort en be gon zijn illegale bestaan. 8Jelkow richtte een eigen uitgeverij van de adventisten op „De Ware Getuige" en hij is de auteur van vele boeken op het gebied van de religie. Onder zeer moeilijke omstandigheden ls Sjelkow jarenlang de spil en het geweten ge weest voor zijn geloofsgenoten, tot dat hun steun en toeverlaat op hoge leeftijd in 1978 voor de laatste maal werd gearresteerd, hetgeen zijn laat ste weg op aarde was. Tijdens zijn laatste arrestatie, onder leiding van de procureur Ponoma- riow, werd door 20 KOB-medewer- kers het huls van zijn dochter omge ploegd. Met gebruikmaking van de tectors, radio's, schroevedraalers, schoppen en ander materiaal zoals wapens heeft deze gewelddadige ope- werd geuit. Gewaarschuwd werd ech ter, dat pastorale werkers als leken niet op het terrein van de priester mogen komen. In een aanhangsel wordt tenslotte meegedeeld, dat enkele conflicten tussen bisschop Gijsen en de andere bisschopen zijn bijgelegd. De bis schop van Roermond zal namelijk de samenwerking met de andere bis schoppen op het gebied van de vaste- nacUe, de pauselijke missiewerken en de week voor de Nederlandse missio narissen herstellen. Zijn conflict met het hoger katechetisch instituut was reeds enkele maanden tot oplossing gebracht. raUe plaatsgevonden. De bewoners van het huis werden in een kamer onder bewaking gesteld. De binnen kant van het huis werd tot aan de grond afgebroken en de tuin tot twee meter diep omgespit. Hierbij werden twee schuilplaatsen gevonden en een koffer met materi aal dat handelde over de situatie van de gelovigen. Bijbels, psalmboeken, bandopnamen en een groot aantal pamfletten werden in beslag geno men. Tijdens de huiszoeking werd gebeld, waarna de KGB de deur opende. De bezoeker liep weg en de KGB opende het vuur op hem. De schoonzoon van Sjelkow kreeg tij dens de huiszoeking enkele hartaan vallen, maar een dokter mocht niet worden gebeld. In verband met. deze zaak werden ook in Riga diverse huis zoekingen verricht. Door het wegvallen van Sjelkow is de religieuze beweging in de Sowjet- Unle esn zware klap toegedaan. Zijn geloof, moed en volharding en boven al zijn zelfopoffering hebben Sjelkow geplaatst in de rij van de onvergete- UJken. KERKAAN DE GRACHT de kerkstaat langs de gracht tussenkerinneringen van bakstein gevat ii blauw arduin een admeatenkantoor en de burelen van eenfortulnlljk impresario en evenverder een culturele ambassade de hogestoep schept alstand maar twe lantarens lichten ip in de grijze grachtemevel achter natglazen ramen en deuren worden Jj zichtbaar die onwnnig en onzeker de achteste plaatsen hebben opgezodt nu buigo ze hun hoofden er wordtblijkbaar gebeden oude en ieuwe klachten rijzen, onverstanbaar hierbuiten, omhoog als de holden weer worden opgerichl laat het egel zich horen achter diglas voltrekt ich een gebeuren dat vreend is aan hen die verdeop, ln de stille winkelstnat, op deze nlstige zondagmrgen hun weg zeken en verrewg de meesten zo vroe|ls het toch nog weten nleieens dat zij leven met deze ntmoetlng ln hun midden. Van een onzf verslaggevers ROME - Meeen plechtige mis in de Sixtijnse kafl is gisteren de bijzon dere synode der Nederlandse bis schoppen aftsloten. Deze kapel is wereldberoesl. omdat daar de paus altijd gekozo wordt, maar vooral vanwege de lesco's van Michelange lo. Voor deianwezige Journalisten was een plaatje ingeruimd pal onder de zondeval an Adam cn Eva en de verdrijving, oorgoed. uit het para dijs. Onder aanwiigheid van de synode deelnemers, li van andere kerkelijke waardigheidlekleders en andere be- langstellendt, wisselden paus en kardinaal dnkwoorden uit aan el kaar en aan den die op een of andere wijze aan hetwelslagen hadden bijg dragen. In een langetoespraak .egde de paus de nadruk <j de .enheid in de kerk volgens het concilie. Ook beklem toonde hij' o noodzaak van een hel der ondersdeid tussen het „sacra mentele" pssterschap en het „alge meen" prieterschap. Hij eindigde met een opoep tot verering van de maagd Maia, waarbij hij naar de Nederlands) bedevaartoorden ver wees. Zijn lotwoorden sprak hij ln het Nederlads: „Moge de eenheid ln geloof het hnmerk zijn van het gods volk in Ne«rland," Gistermiddg beantwoordden de bei de gedelegerde voorzitters van de synode, krdinaal Willebrands en mgr. Dannels vragen van de interna tionale pen Naderhandstonden de bisschoppeu Möller, Sinonis en Zwartkruis in een bovenzaalle de Nederlandse journa listen te toord. Allen spraken hun voldaanhai uit over de afgelopen weken en aeenden dat zij elkaar zeer in „comranio" nader hadden kun nen koma Allen waren vol vertrou wen dat z\ door zich zo als eenheid te presenten), ook naar buiten de be sluiten zaden kunnen waarmaken. Bisschop Ernst kon niet bij oit ge sprekje 4n. HIJ liet weten „dat ik moeilijk verk te doen krijg, met name dar waar van ons gevraagd wordt wa algemeen in de kerk geldt ook in on land toe te passen". Toch ging hij ander angst naar huis In de overtuigiig „dat wij verder kunnen gaan op de weg die wij samen zijn ingeslagc" en in de hoop de moeilij ke vraagtukken op te lossen. TARABTO (AP) In Taranto, Italië staan en geestenbezweerder en zijn medewrkster bij verstek terecht we gens dod door schuld. Zij zijn ver- antwocdelijk gesteld voor de dood van ea 58-jarige vrouw tijdens een poging tot duiveluitbanning, zeven 'jaar geeden. Het twetal, capucijnerpater Andrea (Nicoli d'Ascanio) en Maria Teresa Dabennte, was te hulp geroepen door Slvia Martucci, die geloofde dat haar Don Giovanni door de duivel bezete was. Op de eerste dag van de poginjtot exorcisme moest Giovanni op dejrond geknield bidden. De vol gendedag droeg pater Andrea zijn moecfc op, naast Giovanni te gaan bidda. Tijdens de poging tot uitwer ping an de duivel stierf moeder Mar- tuccien bij lijkschouwing vertoonde haarlchaam sporen van geweld.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1980 | | pagina 2