Chemische tijdbom in bodem
Tekening van een lezer
WELKOM
allemaal terug naar het teiltje
rOUW
Commentaar
er
Amsterdamse krakers (1)
ek
Grondwater-verontreiniging in Wierden werd milieuschandaal
Amsterdamse krakers (2)
de eerste
ook koningin
geen partij
menéér
LOAG 25 JANUARI 1980
TROUW/KWARTET
H S
[cmccstcr Polak van Amster-
en 4hceft 'alen we!en hij voor-
tïirie van een gewelddadige
J uiming van zes gekraakte en
de krakers in hun vesting
j rhapen panden aan de Kei-
;racht in Amsterdam. De bur-
mester wil opnieuw bekijken of
t ver
,:__i logelijkheden zijn de panden
J ie kopen ten behoeve van de
n de
;bral
Idav
le kopen
esiing van jongeren. Daar-
heeft hij een tactische pauze
ast in een conflict, dat in korte
tekentcn ongekend grimmig karak-
me
Izeld.
ai
de tai
en
komt
raak
ch dii
ChiJ
igen
ilsser
(veel
»gelei<
alent
:cft gekregen.
trukers spelen tot nii toe hun
P<in het conflict psychologisch
n heel handig. Zij buiten hun
an underdog volledig uit en
n hun strijd een veel wijdere
Igemenere betekenis dan het
belang. In een gisteren uitge-
1 Persverklar>ng- naar aanlei-
van Polaks besluit tot voorlo-
opschorting van de ontrui-
n enlé. werpen zij zich zelfs op als
dvoerder van de 53.000 wo-
:oekenden in Amsterdam.
ook nog van alle mensen die
zijn huurverlaging voor hun
te verkrijgen, de bedreigde
h aners van woonboten in de
Qln^terdamse grachten en de be-
ïwezij en en studenten, die het in de
t, er steden al evenmin gemakke-
13X10 ebben met het vinden van een
veerw
likte woning.
iltje. ,een sfeer van romantiek, van
it en illegaliteit rondom de zes
hilips
panden opgebouwd, compleet met
spandoeken, een radiozender en
verklaringen over de kapitalisti
sche maatschappij en de aan die
maatschappij gebonden overheid,
die de schuldige mag heten voor de
nood waarin zoveel woningzoe
kenden zijn komen te verkeren.
Ondanks alle bezwaren die tegen
het optreden van de krakers moe
ten worden aangevoerd (daarover
straks meer) mag de maatschappij
deze laatste beschuldiging niet
ondermeer naast zich neerleggen.
Er is, met name in de grote steden,
sprake van een kleine groep ge
wiekste zakenlui die de op be
scherming van de eigendom ge
richte wet aan hun kant hebben en
hele mooie speculatiewinsten we
ten te braden uit de nood van
zovelen. Als het in de kraam van
die eigenaren uitkomt, zullen zij
een huis of zelfs een hele reeks
huizen lange tijd laten leegstaan
onbekommerd over het lot van
zovelen die geen dak boven het
hoofd hebben. Dat is het kwaad
uitlokken.
Er is al geruime tijd een wet in
voorbereiding, die het huiseigena
ren verbiedt hun bezit langer dan
een bepaalde tijd leeg te laten
staan. Die wet zit echter nog steeds
ergens in de lange pijplijn tussen
de ministeries en het staatsblad;
een situatie die bij de betrokkenen
de bitterheid alleen m^ar kan ver
groten.
door Hans Schmit
gens is er, welke fouten er
»emaakt zijn, weinig reden de
jggO (terdamse krakers (en het kra-
1980 'n het algemeen) te billijken,
comi op het kraken een hele ideo-
ia"s opgezet en er is zelfs een dik
demaort van ^aac^ van Kerken
essie, henen om die ideologie te
/26fcsen. Maar laat niemand zich
Ju-ille
I, zijn
misleiden. Er is hier sprake
.•en uiterst ongewenste en con-
tieve ideologie, die de ont-
eling in onze maatschappij te-
In ob^aait door het praktiseren en
fIhaa^anat'sme ver^cc^,gen van de
lek, EbS dat de brutalen de halve
lid hebben en dat ieder het
zijn eigen belang kent en dat
he' heste kan verdedigen
druk.i
Iers zijn ongeduldig. Best,
dat ongeduld vertaalt zich in
.iraktijk in een voor-de-beurt-
- waardoor anderen die wèl
Jldig wachten en misschien dc
kraken benodigde mentaliteit
I kunnen opbrengen, worden
tongen. Achteraf wordt die
lelwijze dan gerechtvaardigd
jeen verwijzing naar een over-
|die faalt in haar rol van recht-
verdeler van schaarse
Dver ofl het js toch geen adequate
s'Ugjie om de ene fout met de
3e scffe te beantwoorden; de recht-
fligheid de rechtvaardigheid te
en geheel op eigen gezag het
eigen belang te zoeken en andere
belangen weg te dringen?
Het is waar: in het concrete geval
van de Amsterdamse krakers gaat
het om woon- en kantoorruimte
die lange tijd leeg heeft gestaan
(en leeg is gehouden) om er des te
effectiever mee te unnen specule
ren en dat kleurt de situatie. Maar
toch is het moeilijk vol te houden,
dat de Amsterdamse krakers met
hun actie wezenlijk de woning
voorraad in Amsterdam en ons
land hebben vergroot. Dat te be
weren hoort ook tot de romantiek
rondom het kraken.
Het enige dat zij bereikt hebben, is
dat opnieuw onder de aandacht is
gebracht hoe dringend nodig wet
telijke maatregelen zijn, die de
overheid de gelegenheid geven om
werkelijk een rechtvaardige verde
ler van alle beschikbare ruimten te
zijn en te kunnen optreden tegen
listige en nu zo vaak ongrijpbare
speculanten.
Dat is het enige resultaat, maar dat
is toch ook niet gering. Als de
krakers het werkelijk menen met
hun stellingen dat zij niet primair
voor het eigen belang opkomen,
kunnen zij daar best tevreden mee
zijn en op deze manier voorkomen
dat de zaak in chaos, vernieling en
brandstichting eindigt.
Eind vorig jaar sprak minister
Ginjaar (volksgezondheid en
milieuhygiëne) op een con
gres in Utrecht zijn zorg uit
over „de toenemende chemi-
satie van het milieu". De gein-
dustrialiseerde landen zijn na
de Tweede Wereldoorlog ge
confronteerd met een snel
groeiende stroom van chemi
sche stoffen en produkten, die
een stijgende belasting voor
mens en milieu zijn gaan
vormen.
De kennis van de gevaren van die
stoffen schiet vaak te kort. ook al
doordat de risico's (zoals kanker, erfe
lijke afwijkingen of aangeboren mis
vormingen) pas jaren na de blootstel
ling of pas na zeer lange blootstelling
aan het licht treden. De overheid
heeft nauwelijks inzicht in en greep
op de ontwikkeling van nieuwe che
mische stoffen; controle ontbreekt in
de meeste gevallen. De onbekendheid
met de giftigheid van veel van de
nieuwe stoffen kan leiden tot een
sluipende verontreiniging: in mens en
milieu ingebouwde chemische „tijd
bommen". die op gezette tijden voor
onaangename verrassingen zorgen.
Zo'n chemische tijdbom is de veront
reiniging van het grondwater in Wier
den. aan de rand van het waterwinge
bied van Almelo. De zaak werd twee
jaar terug ontdekt, bijna een jaar
door de autoriteiten verzwegen en is
inmiddels uitgegroeid tot het gTOot-
ste milieuschandaal dat Overijssel
heeft gekend. Grondwater gold tot
voor kort als een onverdachte bron
voor drinkwater, maar die zekerheid
werd aan het wankelen gebracht toen
in 1977 bet grondwater in het schoon
geachte wingebied bij Soest veront
reinigd bleek met trichlooretheen. De
filterende werking van de bodem was
geringer dan werd aangenomen en
verontreinigende stoffen bleken tot
in het grondwater te kunnen door
dringen. De hoofdinspectie van de
volksgezondheid in Leidschendam
achtte het daarom raadzaam ook an
dere grondwaterbronnen aan een on
derzoek te onderwerpen.
Ook in het waterwingebied van Wier
den werden monsters genomen en
begin 1978 kreeg de regionale milieu
inspecteur. ir J. P van den Berg, te
horen dat het drinkwater uit enkele
putten tribroometheen en cyclo-
hexeen bevatte. Hij waarschuwde
daarop de betrokken instanties (ge
meenten en drinkwaterleidingbe-
drijf), die de zaak nog tien maanden
voor de buitenwacht verborgen hiel-
Afgedekte aarde op het terrein van Van Heek-Scholco in Wierden.
den, maar die eind 1978 moesten toe
geven dat het grondwater bij Wierden
op een diepte van elf tot veertig me
ter ernstig was verontreinigd
Laakbaar
De besluitvorming van de lokale
overheid, stelt Jos Waals van de
Overijsselse milieufederatie, is laak
baar geweest. Waals: „De ernst van
het probleem werd aanvankelijk niet
onderkend. Niemand weet precies
wat tribroometheen is. hoe giftig het
is en hoe gevaarlijk. Het was echter
wel duidelijk dat de stof niet in drink
water hoort. Er werd een aantal put
ten afgesloten en aan het waterschap
Regge en Dinkel werd toestemming
gevraagd (die werd verkregen).
Het verontreinigde water uit die put
ten over te pompen naar de Veenelei-
ding, een beek die met de Regge en de
Vecht in verbinding staat. Men dacht
door beluchting het gevaar te keren,
maar de stof is niet zo vluchtig, zodat
nu waarschijnlijk ook het slib van de
Veeneleiding is verontreinigd. Er is in
feite niets anders gebeurd dan de
vervuiling verplaatsen en verder ver
spreiden. Met het gevolg dat nu de
boeren, die voor hun watertoevoer
afhankelijk zijn van de Veneleiding,
ongerust zijn."
Dilemma
Milieu-inspecteur Van den Berg er
kent dat het overpompen van het
verontreinigde water naar de Venelel-
ding een dilemma is geweest. Ir Van
den Berg: ..Het is in de eerste plaats
zaak de drinkwatervoorziening veilig
te stellen. Daartoe moet je voorko
men dat het grondwater uit de ver
vuilde putten in het drinkwater
komt. Je moet het water uit die ver
vuilde putten daartoe wel blijven op
pompen, anders loop je het gevaar
dat het vervuilde water zich onder
gronds met het niet-vervuilde water
mengt. Je pompt stoffen op waarvan
je weet dat die kwalijk zijn en de
vraag is dan of je die stoffen elders in
het milieu, in het water van de Vene-
-leiding, mag brengen. Wij hebben het
waterschap geadviseerd de lozing op
Tekeningen, bij voorkeur in liggend for
maat, sturen aan Trouw, |ury politieke
prent, postbus 859, 1000 AW Amster
dam Naam en adres aan de achterzi|de
vermelden, Voor geplaatste prenten is er
een boekenbom
WaartP
velke^koord uren overwerk in ziektegeval
ristelij
q„n9 JWUK (ANP) De werkgevers
yau- Jerknemers in het beroepsgoede-
n vernrvoer over de weg hebben over-
bereikt over let aantal
nmn overwerk dat chauffeurs bij
uitbetaald moeten krijgen.
•engekomen is dat bij ziekte
%n uur overwerk zal worden uit-
311 aeJld, de minimumeis van de Ver-
jerkgevers waren eerder niet ver
egaan dan een bod van ongeveer
|f uur. Door het nu bereikte ak
koord zijn de acties waarmee de ver-
voersbonden hadden gedreigd van de
baan.
De bonden waren over de doorbeta
ling van overwerk aan de bel gaan
hangen omdat zij vreesden dat bij
betaling van slechts een deel van het
maximaal door geld compenseerbare
overwerk in het wegvervoer, chauf
feurs langer zouden blijven doorrij
den bij ziekte. Ook wilden de bonden
voorkomen dat het zwart betalen van
overwerk weer toe zou nemen in deze
bedrijfstak.
FRITS
de Venelelding toch maar toe te
staan, wanneer de hoeveelheid tri-,
broometheen niet meer dan 1.35 mili-
gram per liter bedraagt."
Zoals waar rook is. vuur is, is er bij
een verontreiniging sprake van een
verontreiniger. In Wierden kost het
geen moeite die laatste aan te wijzen
Het verontreinigde grondwater is
aangegroffen bj het terrein van het
textielbedrijf Van Heek-Scholco. dat
tot in het midden van de jaren zeven
tig de dochteronderneming Broom-
chemie onderdak bood. Deze chemie-
poot werd in de jaren zestig in het
leven geroepen en heeft sindsdien
wat veiligheid en milieubesef geen al
te beste reputatie opgebouwd. Aan
vankelijk bestond er ook nauwelijks
controle. Milieubepalingen moesten
nog wroden opgesteld, het ministerie
van milieuhygiëne bestond nog niet.
de milieu-inspectie stond nog in de
kinderschoenen. Milieu-inspecteur
Van den Berg verzette zich in 1969
wel tegen de aan het bedrijf verleen
de vergunningen („Een groot che
misch bedrijf behoort niet thuis in de
directe nabijheid van een waterwin
gebied"). maar dat kon een gestage
uitbreiding van het bedrijf niet voor
komen.
Gebreken
Binnen het bedrijf ging er nog wel
eens wat fout en een invalide gewor
den werknemer dwong in 1975 een
schadevergoeding af. De installaties,
stelde de rechter vast. vertoonden
gebreken en het bedrijf had nagela
ten alle middelen aan te wenden om
ongewenste gevolgen bij de fabricage
te voorkomen. Nadat in de jaren ze
ventig duidelijk werd dat Broomche-
mie in Wierden niet verder kon uit
breiden. verhuisde het bedrijf (inmid
dels opgegaan in een Israëlisch be
drijf naar Temeuzen. Ook daar werd.
toen in april 1978 tachtig kilo broom
ontsnapte, duidelijk dat het bedrijf
het niet altijd even nauw neemt met
de bepalingen uit de diverse vergun
ningen.
In de loop van vorig jaar werd duide
lijk dat de verontreiniging bij Wier
den ernstiger en omvangrijker is dan
aanvankelijk werd vermoed. Bij
werkzaamheden op het terrein van
Van Heek-Scholco, waar een deel van
de voormalige behuizing van Broom-
chemie plaats heeft gemaakt voor
nieuwe gebouwen, steeg uit de grond
een stank op die deed vermoeden dat
ook hier sprake was van verontreini
ging. Afgevoerde grond bleek broom-
verblndingen te bezitten en de PvdA
In Vriezenveen liet. het wachten beu,
van het terrein bodemmonsters „ste
len". Uit onderzoek van de TH Twen
te bleken de monsters onder meer
tetrabroomethaan te bevatten.
Wie zich nu afvraagt hoe gevaarlijk
die broomverbindingen in het water
en de bodem nu wel niet zijn ei
waarvoor die stoffen nu eigenlijk zijn
gemaakt, hoeft zich niet te schamer.
want hij bevindt zich in het gezel
schap van deskundigen en autoritei
ten. Ook zij weten niets van het tri
broometheen dat in het grondwater is
aangegroffen of van het tetrabroom
ethaan dat in de bodem is gevonden
Milieu-inspecteur Van den Berg „He
is niet bekend waarvoor tribroom
etheen wordt gebruikt. Ook weten we
niet hoe giftig het is; dat wordt mo
men teel onderzocht. De stof is waar
schijnlijk kwalijker dan we aanvan
kelijk dachten. Vermoedelijk is tri
boometheen een restprodukt bij di
produktie van tetrabroomethaan
Waar dat voor wordt gebruikt? Dal
weten we niet. Uit navraag is geble
ken dat van deze stof geen industriëli
toepassing bekend is."
Het onderzoek gaat voort en inmid
dels is gebleken, heeft minister Gin
jaar in antwoord op Kamervragen
laten weten, dat het grondwater bi)
Wierden meer dan twintig stoffen b<
vat die er niet in thuishoren Nadere
analyses moeten leren wat dat betr
kent. maar. zegt ir Van den Berg. het
onderzoek met watervlooien en gup
pen heeft voorlopig duidelijk g<
maakt dat het grondwater met al de-
stoffen erin niet acuut giftig is en ook
geen erfgelijke afwijkingen veroor
zaakt.
Voorlopig echter is in het Wlerdense
verontreinigingsschandaal onduide
lijkheid nog troef, niet alleen wat het»
gevaar van de stoffen betreft, maar
ook wat de omvang en de mogelijke
toekomstige verspreiding betreft Ir
Van den Berg: ..Je moet eerst het
probleem kennen, voor Je het kunt
oplossen. Je kunt de situatie vergelij
ken met het verhaal van die tien
blinden en die olifant. De blinden
wordt gevraagd een beschrijving van
de olifant, die zij niet kennen, te
geven. Alle tien geven ze een andere
beschrijving van een ander stukje
van die olifant."
Niet wachten
De Overijsselse milieufederatie wil
niet met de oplossing van het pro
bleem wachten tot het in zijn volle
omvang bekend is. Jos Waals „Gezien
de onzekerheid over de vraag of de
verontreiniging zich ondertussen niet
verder verspreidt, vind ik dat zo snel
mogelijk de risico's voor de bevolklne
moeten worden weggenomen. Almelo
en omgeving moeten worden aangc
sloten op het leidingnet van de Over
ijsselse watermaatschappij. Dat is
duur en dat lost in feite het prpbleem
niet op, maar het stelt de bevolkinr
wel gerust. Verder moet de lozing op
de Veeneleiding worden stopgezet,
omdat je daarmee het probleem al
leen maar verplaatst en verspreidt
Op de plaats van de verontreiniging
moet je een zuiveringsinstallatie bou
wen om de verontreiniging uit het
grondwater te halen. Ook dat kost
veel geld. maar wat weegt het
zwaarst?"
De geschiedenis van de grondwater
verontreiniging in Wierden onder
streept hoe terecht de onlangs naar
voren gebrachte zorg van minister
Ginjaar is over de toenemende che-
misatie van het milieu. Wettelijke
mogelijkheden dergelijke vervuiling
te voorkomen, zijn er nauwelijks,
hoewel de aangekondigde wetten
over de milieugevaarlijke stoffen en
over de bescherming van de bodem
een eerste verruiming van die moge
lijkheden kunnen betekenen Jos
Waals: Wierden rechtvaardigt de
vrees dat er veel meer is. Naast het in
de toekomst voorkomen van nieuwe
verontreinigingen moet Je nu zo snel
mogelijk alle oude industrielokaties
en stortplaatsen gaan onderzoeken.
In ieder geval is de provincie Overijs
sel nu begonnen alle oude vuilstort
plaatsen op te sporen."
Chloorverbinding
Hoezeer die vrees gerechtvaardigd is.
bleek eerder deze maand, toen be
kend werd dat in de zomer van 1979
een bron in het Wlerdense waterwin
gebied besmet is geweest met een
chloorverbinding en deze bron twee
weken in bedrijf is geweest. Deze ver
ontreiniging staat los van de broom-
vervuiling en onderstreept Juist daar
door hoe kwestbaar het altijd zo
schoon geachte grondwater ls
Wie in de stad Utrecht een bad
wil nemen en zelf niet over kuip
of douche beschikt, zal goed moe
ten zoeken voor hij een openbare
badgelegenheid vindt. Er is er
nog één, een particuliere badin
richting bij het zwembad Ozebi,
en dan heb je nog het laatste van
de zes gemeentelijke badhuizen,
in de Kanaalstraat, maar dat
gaat op 1 juli voorgoed dicht.
Oorzaak: er komen haast geen
baders meer. Per bader moet de
gemeente nu al twintig gulden
bijleggen. Een duur uitstapje
dus. ook al neem je alleen maar
even een snelle douche.
Dat het slecht gaat met de bad
huizen. komt vaak doordat er zo
veel nieuwe huizen, met badgele
genheid natuurlijk, in de buurt
gebouwd worden. Oudere huizen
worden gerenoveerd en krijgen
toch ook minstens een douche,
dus waarom zou je dan nog naar
het badhuis gaan?
Toch gaat dat niet op voor dat
kwijnende badhuis in de Kanaal
straat. Het staat in een oude
wijk. waar bijna niemand een ei
gen bad heeft, en waar bijna geen
huis voor een grondige opknap
beurt in aanmerking komt Me
vrouw Eskteen die al 42 Jaar bij
de Stichting voor Utrechtse Bad
huizen werkt de laatste jaren
als directrice heeft er zo haar
eigen gedachten over. die :e te
genover Willem Pekelder van Zi-
pitaja (de krant van de School
voor de Journalistiek) uitsprak:
„Ik denk dat ze teruggaan naar
het teiltje. Wat moeten ze an
ders? Als alle wijkbewoners zon
der bad hier eens per week kwa
men, dan zat de wachtkamer al
tijd stikvol."
En nu? Gemiddeld komen er van
's morgens tot 's avonds een stuk
of twintig, alleen op vrijdag en
zaterdag typisch Hollandse ge
woonte. één keer in bad op het
eind van de week, zegt mevrouw
Eksteen vaak wel honderd. En
's zomers is het nog erger, zo
gauw de zwembaden open zijn.
schijnt wassen nog minder vaak
nodig te zijn.
Ze heeft wel andere tijden meege
maakt. met drieduizend bezoe
kers in de week. tijden waarin de
mensen voor zes cent een dolle
avond in het badhuis hadden,
toen de hele buurt kwam en spel
letjes deed in de wachtkamer
..Vroeger was het badhuis niet
alleen een plaats om je lichaam
te reinigen, maar ook een ont
moetingsplaats voor buurtbewo
ners. De mensen ontmoetten el
kaar. wisselden nieuwtjes uit,
legden een kaartje. Ze hadden er
best een uur of anderhalf wach
ten voor over om een bad te ne
men. Ze hadden gewoon een ge
zellige avond. Maar de men
sen zijn helemaal veranderd Die
doodenkele keer dat er nu twee in
de wachtkamer zitten, zegt de
derde: ik kom een andere keer
wel!"
Wat het badhuis zelf betreft is er
natuurlijk ook veel veranderd:
die zes centen per 25 minuten zijn
1.15 tot 1,40 voor een douche
geworden en 3.80 voor een zit
bad. Het badhuis is niet meer tot
tien uur, maar tot zeven uur
open. zodat niemand de tv hoeft
te misseri. De schoolklassen gaan
nu naar het zwembad en de com
petities tussen de badmeesters,
wie in één week de meeste klan
ten kreeg, zijn al lang verleden
tijd.
Ongeveer de helft van de sproei
en kuipcellen is nog in gebruik:
28 douches en acht badkuipen.
En na 1 juli zijn ook die niet meer
beschikbaar. Dan zullen ook die
paar mensen die nu nog trouw
komen, noodgedwongen hun
teiltjes van zolder moeten halen.
Dit wagentje zou best eens de
auto van de toekomst kunnen
worden.
Het is gemaakt van fi
berglas, is klein en dus hand
zaam in de drukke stad. ver
bruikt maar één liter benzine op
veertig kilometer, bezit een éen-
cylindermotor. haalt toch nog
ruim honderd kilometer per uur
en is pas na 120.000 kilometer
aan een servicebeurt toe. Deze
„Free-Way" is van Amerikaanse
makelij, heeft genoeg aan een
piepkleine parkeerruimte en
schijnt ondanks z'n drie wielen
stevig op de weg te liggen. Nade
len zitten er ook wel aan: met
twee mensen zit ie vol en door
die ene cylinder zal ie zich wel
wat lawaaiig gedragen. Maar bij
zoveel voordelen kun je dat al
leen maar als toekomstmuziek
beschouwen.
en haar familie zullen niet aan
die bezuinigingen kunnen ontko
men. is in het Lagerhuis meege
deeld. „Aanslag op de portemon
nee van de koningin." schreef de
Daily Express al, maar wat er op
Buckingham en aanverwante pa
leizen zal moeten worden bezui
nigd. is nog helemaal niet be
kend Tegenstanders van het ko
ningshuis staan wel direct al te
juichen („iedereen moet meebe
talen. en de koninklijke familie
bezit toch al genoeg om verder
van te leven"), maar vurige roya
listen in en buiten parlements- en
regeringskringen denken er na
tuurlijk anders over. Een van hen
zei: „Wil iemand soms beweren
dat we geen waar krijgen voor
het geld dat we In het konings
huis steken? De monarchie is ons
beste export- en propaganda-ar-
tikel
Ook Engeland tobt met inflatie
en grote tekorten in het staats
huishoudboekje De regering-
Thatcher probeert de gaten te
vullen mei geld dat uiteraard van
de belastingbetalers moet ko
men. en ook koningin Elizabeth
Hoewel het lang geduurd heeft,
mag Japan zich toch nog tot de
voortrekkers rekenen Nog maar
weinig landen zenden vrouwelij
ke ambassadeurs uit. maar Ja
pan heeft zich nu In dat korte
rijtje geschaard Binnenkort gaat
mevrouw Noboeko Takahasji.
voormalig vice-secretarls-gene
raai van de internationale arbei
dersbeweging (ILOt als Japans
gezant naar Denemarken. Dat
land ls voor haar uitgekozen, om
dat vrouwen daar in het politieke
en diplomatieke leven al een re
delijke plaats Innemen: van de
parlementsleden zijn 25 procent
vrouwen, van de Deense diplo
maten tien procent Of mevrouw
Takahasji er lang blijft, staat te
bezien: ze is nu al 63 Jaar
De feministen in Spanje hebben
een echte politieke partij, maar
het ministerie van binnenlandse
zaken heeft besloten die niet offi
cieel te erkennen. De „feministi
sche partij" zou niet democra
tisch zijn, wat vooral uit de statu
ten zou blijken; volgens de auto
riteiten ontbreekt daarin een ver
wijzing naar de grondwet en an
dere wetten Kennelijk zijn de
feministen dus geen partij voor
een minister.
De bekende Britse acteur James
Mason wenst niet meer met Jour
nalisten te spreken die de burger
lijke fatsoensnormen niet in acht
nemen Televlzier drukt deze uit
spraak van hem af: „Ik wens niet
met James te worden aangespro
ken door dames of heren die lk
nooit eerder heb ontmoet Dat
quasi-Jovlale en onbeschofte ge
doe van die populaire televisie-
Jongens ben lk beu. Ik wil Engel
se beleefdheid en voor vreemden
ben ik menéér Mason"