Joao zoekt een tweede wonde De kleintjes zetten Schmidt klem ^mmm&hW3tÊÊE& I Het Braziliaans economisch won der is voorbij. Het mirakèl bleek niet meer dan een vluchtige i0). geestverschijning, waaraan een handvol speculanten en fabrikan ten zich heeft kunnen verrijken. Het loon van de gewone Brazili aan is sinds 1964 gehalveerd, zeg gen de vakbonden. Ze doen hun best nog een klein plakje van die wonderkoek binnen te halen, voordat die helemaal in rook is opgegaan. De militairen zijn het slachtoffer gewor- jis den van hun eigen succes, zeggen de Bra- bejaai zillanen nu. En zij wijzen dan naar de laatste van een serie militaire presiden- ien A ten, die sinds 1964 Zuid-Amerika's groot- slijke ste en machtigste land heeft bestuurd: Joao Baptista de Oliveira Flgueiredo. Zeg maar Joao, want deze president heeft ge broken met de stijve opvattingen van het leger en zijn volk mag hem bij de voor naam noemen. Sinds zijn voorganger Geisel in maart vorig Jaar opstapte en hem als zijn opvol ger naar voren schoof, heeft Figueiredo een verbazingwekkende gedaanteverwis seling ondergaan. In de eerste dagen van zijn presidentschap was hij nog helemaal de vroegere chef van de geheime dienst Zich verschuilen achter zijn donkere zon nebril en weggedoken onder de grote klep van zijn legerpet probeerde hij zich zo onopvallend mogelijk te gedragen. Bij zijn onderdanen sprak hij dan ook nauwe lijks tot de verbeelding. luis W in het te we slinger rapeu es te l-direct ef. 0& fit org;i den Lu n van I fit oiga ngcmei instell ties, n mslcll sfeer e rden 'ersc p >cn op I :nt en Dat is al weer verleden tijd. Zijn gala- uniform hangt zoveel mogelijk thuis in de kast. In moderne burgerkleding treedt hij nu zijn landgenoten tegemoet HIJ laat: geen gelegenheid voorbij gaan om te to nen dat hij eigenlijk ook maar een heel gewone man is. Hij heeft plotseling be langstelling voor voetballen en als het stadion maar groot en vol genoeg is, laat Joao zich er zien. Na de wedstrijd gaat hij net als al die andere gewone Brazilianen even een kroegje in om een kop zwarte koffie te drinken of wandelt hij over de markt om er de klachten over de prijzen aan te horen. Intussen laat zijn goedbe- mande persdienst privéfoto's „uitlekken", die de atletische gestalte van de president tonen tijdens zijn ochtendgymnastiek. De Braziliaanse publieke opinie is makke lijk te beïnvloeden. Vergeten lijkt zijd omstreden uitspraak dat de geur van gen ligt In zijn handen. Daarmee is hij in feite premier van Brazilië. Delf lm pakt het straf aan. Twee weke geleden liet Karlos Rletschbieter, minis ter van financiën, weten dat alle ministers in de economische sector maar beter zou den kunnen aftreden als voor Juni van dl Jaar de InflaUe niet daalt Het was duid lijk dat Delf lm geen tegenslag duld Rletschbieter heeft het zover niet late komen. Afgelopen woensdag bood hij zij ontslag aan, omdat zijn aanwezigheid eenheid binnen de regering in gevaar zou kunnen brengen." Het Is voor Brazilië i hopen dat de regering succes heeft met plannen voor economisch herstel. Wan het is een publiek geheim dat het leger c slechte economische situatie wijt aan d grotere vrijheden in het land. In een gehe me ontmoeting met de vakbewegin smeekte Delf lm om matiging, omdat d huidige regering anders wel eens zou kun nen worden vervangen door „een hee ander soort mensen." MiJIpnnl Dat zou voor de vakbeweging het einde van haar bestaan betekenen. Als mijlpaal op de nog zeer lange weg naar demo cratie heeft Figueiredo de vakbonden wat meer vrijheden gegeven, waar zij het afge lopen Jaar gretig gebruik van hebben ge maakt De stakingen steken het leger zeer. net zoals het warme onthaal dat de poli tieke ballingen na een amnestie ten deel vleL Militairen gaven openlijk uiting aan hun ongenoegen over de eer die deze .sub versleven" ten deel vleL Maar het onder ling gekrakeel van de linkse groeperingen zal de angst voor een machtsovername door deze vijanden van de militaire rege- pring inmiddels wel hebben weggenomen. Nadat Figueiredo het schijnparlement had ontbonden om de vorming van echte politieke partijen mogelijk te maken, viel de bestaande oppositiepartij onmiddellijk in drie delen uiteen. Dat was ook de be doeling van de president, die het bestaan de parlement pas ontbond toen hij zeker was van een dergelijke splitsing. Dat zou zijn eigen partij de kans geven een voor sprong op te bouwen in de organisatie, zodat hij de verkiezingen van 1983 in de deelstaten met een gerust hart tegemoet kan zien. In het plan van de president zat echter niet de oprichting van een politieke partij; door de vakbonden. Eind vorige week; werd de oprichting daarvan bekend ge maakt en Figueiredo zal dat bezorgd heb ben vernomen. Want leider van de nieuwe! partij is Luis Inado da 8ilva, die onder de; naam Lula snel populair is geworden als; succesvol leider van stakingen en keihar de onderhandelaar. En als het om aan-' hang onder de bevolking gaat heeft Lula.' wezenlijk meer te bieden dan Joao. ZATERDAG 19 JANUARI 1980 BUITENLAND! Het ging zo goed met Brazilië. Het kapitaal stroomde toe en de generaals werden steeds menselijker; ze bleken zelfs wel eens in zwembroek te lopen. Maar in het Braziliaanse wonder is de klad gekomen. Het volk mort en joelt en dan ontmaskert president Joao Figueiredo zich als de man die geen tegenspraak duldt. Een generaal blijft een generaal. door Wim Jansen paarden hem heel wat liever is dan de geur van het volk. Die uitspraak is nog van vóór hij op de populistische toer ging. Ook aan een andere, rechtstreeks door de televisie uitgezonden opmerking, heeft men zich blijkbaar weinig gestoord. Tij dens een van zijn exercities aan de basis van de maatschappij vroeg een jongetje van tien jaar hem wat hij zou doen als hij zo klein was en zijn vader zou het mini- mum-loon verdienen. „Ik zou mij door het hoofd schieten," was het spontane en fer me antwoord van de president. Hij her stelde zich snel „Je moet natuurlijk je vader goed helpen" maar het kwaad was al geschied. De oppositie reageerde verontwaardigd: de president had daar even in het openbaar gezegd dat het leven van de kinderen van vijftien miljoen Bra ziliaanse gezinnen zo schamel is. dat ze er maar beter een einde aan kunnen maken. Toch bleek onlangs uit een opiniepeiling dat 87 procent van de Brazilianen Joao Figueiredo een goede president vindt en de resterende vijf jaren onder zijn presi dentschap met vertrouwen tegemoet ziet WoedeHMMHM Zo was de situatie eind november nog. Begin december werd Figuelredo's ambi tie om uit te groeien tot een populistische leider onderuit gehaald door zijn eigen economische politiek. Vlak na de aankon diging van een aantal drastische prijsver hogingen sprak hij een grote menigte toe in de stad Florianopolis. In plaats van het enthousiaste applaus viel hem nu nog slechts gejoel ten deel. Joao ontstak in woede en bewees dat hij inderdaad maar een gewone man is door zich aan zijn lijfwacht te ontrukken en de dichtstbij zijnde uitjouwers in de menigte een paar forse meppen toe te dienen. In enkele minuten stortte het zorgvuldig door Said Farhat, de minister van „sociale commu nicatie", opgebouwde imago in elkaar. Fi gueiredo was even weer de man die hij is: de oud-militair die geen tegenspraak duldt. De ontmaskering duurde slechts kort, maar lang genoeg om de Brazilianen er bij elke prijsverhoging in december aan te herinneren. De kosten van levensonder houd stegen zo snel, dat zelfs de Brazili aanse middenklasse zich openlijk vijan dig tegenover hem ging opstellen. Dege nen die tot voor kort nog harde maatrege len tegen stakers eisten, dreigen nu zelf het werk neer te leggen omdat ze niet langer meer in hun auto kunnen rijden. In minder dan een Jaar is de prijs van benzi ne verdubbeld. En dat was niet de eerste derd miljard gulden. Verder heeft ruim de helft van de bevolking geen of onvoldoen- 'de werk. Voor een president is het onmogelijk met dergelijke economische resultaten een po pulair beleid te voeren. Toen op zes de cember de wisselmarkt plotseling op be vel van hogerhand gesloten bleef, was het duidelijk dat een ingrijpen op handen was. Figueiredo kreeg de ondankbare taak de televisiekijkers geëmotioneerd mee te delen dat loonsverhogingen er voorlopig niet meer inzitten, en dat de cruzeiro op de internationale geldmarkt flink in waarde zou dalen. Een heel pakket maatregelen moet een tweede economisch wonder inluiden: verhoging van de export en stimulering van de buitenlandse inves teringen. Oude bekende^^MHi Figueiredo heeft voor dit plan een oude bekende van stal gehaald: Antonio Delfim Netto, de man die zich ook onder vroegere militaire regeringen heeft ingezet voor het economisch wonder. In augustus be noemd als minister van planning, is hij snel uitgegroeid tot Braziliê's tweede man. 81nds december heeft hij uitgebrei de bevoegdheden. De controle over de economie, de nationale veiligheidsraad en over de besluiten van de federale regerin- verhoging: sinds 1974 is de prijs van olle- produkten met meer dan duizend procent gestegen. Drastisch De regering van Figueiredo moest wel tot drastische maatregelen overgaan. Vijftien jaar lang was alles mogelijk geweest. De wildste industriële projecten kwamen zonder duidelijke planning van de grond. Na een paar Jaar verdween de initiatief ne- mer met de winst (en bleef de bevolking met de brokken zitten). De buitenlandse investeerders kwamen als bijen op de ho ning af. De economie van het land ver toonde daardoor zo'n sterke groei, dat het woord wonder al snel vieL De cijfers over het afgelopen Jaar rekenen voor eens en voor altijd af met deze my the. Bijna tachtig procent Inflatie, vier miljard gulden tekort op de handelsba lans en een buitenlandse schuld van hon- Het leven van een bondskanselier is niet eenvoudig, zeker niet in een verkiezingsjaar. Stemmen de Duitsers op 5 oktober, of zal hij ze eerder naar de stembus roepen? Gewoon afwachten betekent dat Franz Josef Strauss alle tijd krijgt voor zijn tegenaanval. Maar bij vervroegde verkiezingen dringen de „groenen" de liberalen misschien uit het parlement. En dan is er ook nog de onzekerheid van de „burgerpartij", die de christen democraten wèl aan de macht wil helpen, maar dan zonder Strauss. Schmidt hoeft echter nog geen knopen te tellen; hij kan nog even wachten op de voortekenen van de deelstaatverkiezingen in Baden Wilrttemberg en Noordrij nland-Westfalen. door J. den Boef De verslechtering van de internationale situa tie als gevolg van het optreden van de Sow- jet-Unie in Afghanistan heeft ook invloed op de binnenlandse politieke ontwikkelingen in West- Duitsland, dat zich evenals de Verenigde Staten in een verkie zingsjaar bevindt. Hoewel de Bondsverkiezingen waarschijnlijk pas op 5 okto ber worden gehouden, is de Jacht op de kiezers al in volle gang. Het is dan ook de vraag of het verstandig is om het te laten aankomen op een ver kiezingscampagne van meer dan negen maanden, waarin de christen-democratische op positie onder leiding van kan selierskandidaat Franz Josef Strauss zal proberen te ver hinderen, dat de sociaal-de mocratisch/liberale coalitie van kanselier Helmut Schmidt een evenwichtig bui tenlands beleid voert. V erdragen 1 In West-Duitsland en de meeste andere Westeuropese landen bestaat de mogelijk heid, tussentijds aan de stem bus de mening van de kiezers te vragen in tegenstelling tot de Verenigde Staten, waar eens in de vier jaar op de eerste dinsdag van november moet worden gestemd. In de Bondsrepubliek zijn al eerder vervroegde verkiezingen ge houden, in 1972 toen kanselier Willy Brandt over een zeer kleine meerderheid van soci aal-democraten en liberalen in de Bondsdag beschikte, die te gering was om de „Ostver- trflge" in veilige haven te brengen. Dit Jaar lijkt er alle reden te zijn om de verkiezingscam pagne niet tot oktober te la ten voortduren, omdat de strijd tussen de voornaamste partijen dreigt te ontaarden in een nieuw gevecht over de juistheid van deze met de Sowjet-Unle, Polen, Tsjecho- slowakije en de DDR gesloten verdragen. Hoe korter de stembusstrijd, hoe beter voor West-Duitsland en de rest van Europa. Of Schmidt op ver vroegde verkiezingen zal aan sturen, hangt vooral af van de vraag, of Moskou het streven naar ontspanning in Europa weer zinvol wil maken. Voorjaar Op dit ogenblik is het voor kanselier Schmidt nog onmo gelijk om een datum voor ver vroegde verkiezingen vast te stellen. Hij moet niet alleen bezien hoe de internationale situatie zich ontwikkelt. Ook moet hij eerst nog het resul taat afwachten van belangrij ke deelstaatverkiezingen, die dit voorjaar gehouden wor den. Van de uitslag daarvan kan afhangen of de Bonds dagverkiezingen al vóór de zo mervakantie hun beslag zul len krijgen. Een eerste indica tie komt er op 16 maart, als in de zuidelijke deelstaat Baden- Württemberg wordt gestemd. Nog belangrijker is evenwel het resultaat van de verkiezin gen op II mei in de wat de bevolking betreft grootste Westduitse deelstaat Noord- riJnland-Westfalen.Verlopen die gunstig voor de sociaal democraten en hun liberale partners, dan kan 8chmidt daarin een aanleiding zien om op vervroegde Bondsdagver kiezingen aan te sturen. Aangezien het uitgesloten lijkt, dat de sociaal-democra ten op eigen houtje een meer derheid in de Bondsdag kun nen behalen is kanselier Schmidt volkomen afhanke lijk van het succes van zijn liberale regeringspartner om via een meerderheid in de Bondsdag een nieuw mandaat voor vier jaar te krijgen. En ook dit jaar moet de Vrije democratische partij (FDP) van vice-kanselier en minister van buitenlandse zaken Hans Dietrich Genscher maar weer afwachten, of zij het mini mum van vijf procent van de stemmen zal behalen om in de Bondsdag vertegenwoordigd te mogen blijven. Groenen - Het gevaar dat de liberalen uit de Bondsdag verdwijnen lijkt dit jaar groter dan in voorgaande verkiezingsjaren al het geval was. De partij is innerlijk verdeeld als gevolg van de toenemende invloed van een betrekkelijk kleine, maar militante linkervleugel. Bij deelstaatverkiezingen in Hamburg en Nedersaksen slaagde de FDP er niet meer in, boven de rode streep van vijf procent te blijven. In an dere deelstaten wisten zij hun positie te verbeteren, maar de onzekerheid blijft groot, voor al nu andere kleine partijen de politieke arena betreden. Veel zal afhangen van de mate, waarin de „groenen" er in slagen om de tegenstellin gen te overbruggen tussen de naar rechts tenderende mili eugroepen en de Uiterst links gesitueerde groeperingen, die zich eveneens met bescher ming van het milieu bezighou den. In het afgelopen week einde eindigde de onderlinge strijd op een oprichtingsver gadering voor een Oroene Partij in Karlsruhe nog onbe slist. Binnen enkele maanden moet een definitieve beslis sing vallen. Ook al valt de uitslag van de deelstaatverkiezingen in Ba den Württemberg op Noord- rlJnland-Westfalen gunstig uit voor sociaal-democraten en li beralen en stuurt kanselier 8chmidt op vervroegde Bondsdagverkiezingen aan. dan moet nog worden afge wacht of zijn coalitie opnieuw een meerderheid zal behalen. Een groene partij kan dan na melijk toch de liberalen de das om doen, zelfs al zou zij zelf niet voor zetels in de Bondsdag in aanmerking ko men. Het wordt echter wel de gelijk mogelijk geacht dat de „groenen" meer dan vijf pro cent in de wacht zullen slepen, voornamelijk ten koste van FDP en 8PD. 'Zonder Strauss' Weinig aannemelijk is overi gens ook dat de christen-de mocraten onder aanvoering van de Beierse minister-presi dent Franz Josef 8trauss de absolute meerderheid in de Bondsdag zullen behalen. Sinds kort bestaat echter de mogelijkheid, dat een protest partij (die vooral naar een eer lijker en eenvoudiger belas tingsysteem streeft) aan de' Bondsdagverkiezingen gaat deelnemen onder het motto:. „Een minderheidsregering* van christendemocraten zon der Strauss." Deze „burger partij" wil een vergaarbak zijn voor potentiële CDU/ CSU-kiezers, die niets van 8trauss moeten hebben. Mocht de „Burgerpartij" op die wijze meer dan vijf pro cent behalen en in de Bonds dag binnendringen, dan zou zij eventueel de christen-de mocraten aan een regerings meerderheid kunnen helpen, op voorwaarde dat zij 8trau&s laten vallen. Met al deze mo gelijkheden moet Helmut Schmidt rekenen, als hij op vervroegde verkiezingen wil aansturen om te voorkomen dat West-Duitsland negen maanden lang het toneel is van onnodig politiek tumult, dat alleen maar meer verwij dering brengt en de politieke situatie in Europa geen goed doet.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1980 | | pagina 17