Janine Kuneman beheert het
verleden van de lintjesregen
Kerkse mode
f
l
PHILIPS GROOT IN GELUID
PHILIPS VIDEO CASSETTE RECORDER
Museum van de menselijke ijdelheid heeft ons veel te zeggen
Andere advocaten
voor de KLM
processen in VS
FietsdemonstraÜ!
tegen aanleg wi
PHILIPS
VIDEO OP Z*N BEST f2.450,-
MAANDAG 30 APRIL 1979
TROUW/KWARTET
door Fred Lammers
DEN HAAG - Nederland
heeft er na de jaarlijkse lint
jesregen ter gelegenheid van
de verjaardag van de konin
gin weer tal van ridders, offi
cieren en dragers van ereme
dailles bij. Hoewel sommige
mensen tegenwoordig over
die onderscheidingen wat ne
gatief doen door te zeggen dat
het een verouderd gebruik ls
en dat degenen die het dichtst
bij het vuur zitten zich het
best warmen, moeten Juist
veel van degenen die zo pra
ten. als ze eerlijk zijn, meestal
toegeven dat ze zelf best een
Untje willen hebben. Het krij
gen van een onderscheiding
om zich, zoals het woord al
zegt. te onderschelden van
anderen heeft zo nauw te ma
ken met het mens-zijn, dat
welke veranderingen er ook ln
het systeem van toekennen
zullen worden aangebracht,
eretekenen er altijd ln de een
of andere vorm zullen blijven.
Het stoelt op de menselijke gdetheld.
En wie durft van zichzelf te zeggen
niet ln meer of mindere mate daar
mee behept te zijn? Een schouder-
klopje krijgen vindt ledereen op zijn
tijd plezierig en dat ls een ridderorde
toch ln feite. Elk land heeft zo zijn
etgen onderscheidingen. Nederland
vormt daarop geen uitzondering. In
de loop der Jaren zijn er heel wat van
dat soort beloningen geweest. Welke
allemaal ls te zien op Javastraat 50 ln
Den Haag. Daar ls de kanselarij der
Nederlandse orden gevesUgd. een
rijksinstelling die zich bezig houdt
met alle mogelijke zaken die met het
toekennen van eremetaal te maken
hebben. Een onderdeel van de kanse
larij vormt het ln 1954 opgerichte
museum, waarover mevrouw Janine
Kuneman sinds I960 als conservatri
ce de scepter zwaait. Daarbij komt
heel wat kijken, al staan de bezoekers
niet ln drommen voor de deur.
Kwaliteit
„Er komen er gemiddeld maar zo'n
-achthonderd per jaar. waarvan drie
kwart buitenlanders Ik heb de In
druk dat ons museum over de gren
zen bekender ls dan hier. Het gaat bij
ons ook niet zozeer om de kwantiteit
als wel om de kwaliteit. De mensen
die hier komen zijn in de regel ken
ners. Je zou kunnen zeggen dat het
een museum is voor fijnproevers,
maar daarmee wil ik beslist niet de
Indruk wekken dat we elitair zijn.
Iedereen is bij ons van harte welkom.
Als kinderen hier een oude penning
komen laten zien, die ze hebben ge
kregen of gevonden, vind ik dat
prachtig. Die kinderen begroet ik
even hartelijk als iemand die zijn
borst vol ridderorden kan hangen
Als kinderen komen blijkt daaruit
dat ze historisch zijn geïnteresseerd
en dat tref Je ln onze tijd, nu er aan
vaderlandse geschiedenis op de scho
len over het algemeen weinig meer
wordt gedaan, zelden aan. Als die
belangstelling er desondanks is. moet
je dat aanmoedigen, en dat doe ik
dan ook," vertelt Janine Kuneman.
Op dinsdag-, donderdag- en zaterdag-
middagen kan iedereen tussen twee
en vijf uur in het museum terecht, en
op afspraak valt er meestal ook wel
iets te regelen, vooral voor buitenlan
ders.
Het ontvangen van bezoekers vormt
echter maar een klein onderdeel van
het werk van Janine Kuneman. Haar
taak is ln de eerste plaats, de mu
seumcollectie beheren en aanvullen.
Op dat terrein is de afgelopen Jaren
veel werk verzet. In de vitrines ligt
een indrukwekkende verzameling.
..Het meeste is handwerk. De beste
Janine Kuneman we zijn typisch Haags
edelsmeden werden er vroeger aan
gezet. Daarom ls alles wat hier aan
wezig is niet alleen historisch interes
sant maar ook kunsthistorisch. Ik
krijg hier wel eens mensen die zich
afvragen waarom dat nu moet, zo'n
museum van de menselijke IJdelheid.
Dan wijs ik op die keerzijde van de
medaille. Die onderscheidingen zijn
inderdaad herinneringen aan een tijd
vol pracht en praal en wat dat betreft
uit de tijd. Ik geloof persoonlijk dat
er in de wijze van onderscheidingen
verlenen het nodige moet verande
ren. maar gelukkig hoef fk niet te
vertellen hoe. Dat alles neemt echter
niet weg dat het een boeiende manier
van historie benaderen is die oude
onderscheidingen te bestuderen."
Jacoba van Beieren
Van de oudste onderscheidingsteke
nen die er ln deze streken zijn ge
weest resten ons slechts afbeeldingen
op oude schilderijen, bijvoorbeeld
van de orde van St. Anthonius, die
ten tijde van Jacoba van Beieren ln
gebruik was. Van het Gulden Vlies,
een ridderorde die ln 1430 werd inge
steld ter gelegenheid van het huwe
lijk van Philips van Bourgondië met
Isabella van Portugal, is meer be
kend. Die orde bestaat nog steeds als
een hulsorde die mag worden ver
leend door Otto van Habsburg en de
Spaanse koning."
In vroeger eeuwen waren het. naar
mevrouw Kuneman vertelt, vooral
erepenningen die aan personen, die
zich verdienstelijk hadden gemaakt
werden uitgereikt. De meest bekende
ls de ..ambassadeurspenning", die
werd toegekend aan buitenlandse
vertegenwoordigers bij hun vertrek
uit Nederland en militairen die zich ln
zeeslagen moedig hadden gedragen.
Dikwijls werden die penningen aan
kettingen om de hals gedragen. In
1781 deed een medaille aan een lint
zijn Intrede. Dat was de door stad
houder Willem de Vijfde ingestelde
„Doggersbankmedallle", geslagen in
goud en zilver en na de Vierde Engel
se oorlog gegeven aan officieren, ca
detten en onderofficieren die in de
Slag bij Doggersbank hadden ge
streden.
Ten tijde van koning Lodewljk Napo
leon kwamen de echte ridderorden ln
zwang. Zeer tegen de zin van zijn
broer, de keizer, voerde onze eerste
koning de „Orde van de Unie" ln met
haar devies „Doe wel en zie niet om."
Na het vertrek van zijn broer gaf
keizer Napoleon opdracht al die on
derscheidingen in te leveren. Hij liet
ze omsmelten om er de nieuwe „Orde
van de Reünie" van te laten maken.
Van de orde van de Unie. die er in
velerlei soorten was. ontbreekt ln het
museum de keten behorende bij de
versierselen van het grootkruis. Een
op perkament gedrukte afbeelding
toont hoe deze keten met de wapens
van de departementen, waaruit Ne
derland toen bestond, er heeft uitge
zien.
Prijs
„Mijn vurige wens ls dat hier in de
vitrine nog eens een originele keten
komt te liggen. Ik weet er een te
vinden. In een verzameling ln Parijs,
maar die man wil hem niet afstaan.
Zijn grootvader heeft hem in 1924
voor 4000 gulden gekocht. In Neder
land werd hij destijds ook aangebo
den. maar in ons land had men er
toen het geld niet voor over. Dat is
eeuwig zonde", vindt Janine. Er gaat
trouwens meer haar neus voorbij.
„Nu er veel verzamelaars zijn is de
concurrentie groot en ik kan nu een
maal niet overal tegelijk zijn. In klei
ne zaakjes en op markten kun je voor
een prikje nog prachtige dingen op de
kop tikken. Je moet er maar tegen
aan lopen. Als ik soms zie wat men
sen in de wacht hebben gesleept word
ik groen van jaloezie."
Na de Franse tijd kwam er een lawine
herdenkingspenningen, meestal uit
gegeven door stadsbesturen. De ne
gentiende eeuw heeft trouwens toch
veel penningen voortgebracht, met
name militaire onderscheidingen
voor krijgsverrichtingen ln het toen
malige Nederlands Indië.
Het koninkrijk der Nederlanden stel
de in 1815 twee ridderorden in, die
nog steeds bestaan: de Militaire Wil
lemsorde en de Orde van de Neder
landse Leeuw. Koning Willem II
voegde daar nog de Orde van de
Eikenkroon aan toe. Die verviel in
Nederland na de dood van koning
Willem III. In Luxemburg bleef de
orde bestaan. Ons land kreeg als ver
vanging in 1892 de ridderorde van
Oranje Nassau. Dan zijn er nog de
(foto: Dirk Heltin*!
hulsorde van Oranje, in 1905 geïntro
duceerd door koningin Wilhelmina,
die alleen door de regerend vorst kan
worden verleend, en de Gouden
Leeuw van Nassau, die ln het groot
hertogdom Luxemburg nog wel
wordt uitgegeven, maar hier al sinds
jaren in hét vergeetboek is geraakt.
Mevrouw Kuneman heeft in haar mu
seum niet slechts Nederlandse onder
scheidingen maar ook buitenlandse.
Zo liggen in een paar vitrines alle
onderscheidingen die koningin Wil
helmina in de loop van haar leven
werden toebedeeld, tot en met de
keten van de Orde van de Kousen
band toe. Als ergens duidelijk wordt
hoe betrekkelijk eretekens zijn dan is
dat wel met die onderscheidingen
van onze vorige koningin. De meeste
vorsten die haar met een ridderorde
begiftigden zijn al lang van het toneel
verdwenen. Neem enkel maar al die
Duitse staatjes die er vroeger waren.
Uniformen
Een hoofdstuk apart vormen in het
imuseum de uniformen waar Janine
Kuneman ook tuk op ls, kostuums
zoals ze aan het hof werden gedragen,
maar ook door ministers, burgemees
ters en leden van de Raad van State.
In ijzeren kistjes bewaart zij op zol
der de uniformversierselen. In rijen
hoedendozen zitten de steken die bij
de ambtskostuums werden gedragen
en voorzover ze niet in de vitrines
liggen, zitten in kisten de degens, die
vroeger niet weg te denken waren van
de officiële kleding.
„We hebben heel wat. maar uitbrei
ding is nog steeds mogelijk. Zo zoek
ik al een hele poos naar een ambts
kostuum van een opperschenker, een
functie die ten tijde van koning Wil
lem III nog aan ons hof bestond-
"Spijtig vindt mevrouw Kuneman
het dat ruimtegebrek het haar onmo
gelijk maakt het museumbezit aan
trekkelijk uit te stallen. „Er wordt
allang gepraat over een andere huis
vesting. Er ls nu geopperd ons naar
Apeldoorn te laten verhuizen als on
derdeel van het Rijksmuseum Paleis
Het Loo. Daar ben ik persoonlijk fel
tegen. Dit museum is een typisch
Haags museum. Niets van alles wat
we hier hebben is ooit in Apeldoorn
gedragen. Daarom hoort het daar
niet thuis."
door Mink van Rijsdijk
Mannen en vrouwen hebben door de eeuwen
heen oeverloos over het fenomeen mode ge
praat en geschreven. Hoe het ook spookt op de
wereld, de tirannie van nieuw uiterlijk vertoon
zal wel blijven. Gelukkig komen er steeds meer
mensen die zich niet klakkeloos met de laatste
snufjes tooien, zo heeft ook niet iedere vrouw
en elk meisje de afgelopen winter met een
stropdas gelopen of zich in de glitter en glim
van satijn gehuld. Er komt steeds meer ruimte
voor persoonlijke smaak. Zo zullen ook de felle
papegaaikleuren die voor de aanstaande zomer
zijn bedacht, vast niet door iedereen worden
gedragen. Alleen de trendfanaten negeren de
vliegende-tering-effect dat kobaldblauw en ka
nariegeel vaak oplevert. Anderen kiezen zach
tere tinten of trekken gewoon de kleren van
vorig Jaar weer aan, wat niet eens zo'n verwer
pelijk idee behoeft te zijn.
Het nieuwste is een knielang T-shirt. Niet gek
om een minder fraaie bovenpartij aan het oog
te onttrekken, zou je denken. Fout, helemaal
fout, want het lange shirt hoort door middel
van een dikke knoop weer op de goede lengte
gebracht te worden. Waarom fabriceert men
dan die dingen niet meteen in de juiste maat?
hoor ik iemand cynisch vragen. Wel, omdat een
dikke knoedel of knoop op een dijbeen toch het
absolute einde is. Daarom dus. Modegevoelige
lieden beweren dat de hoed terug komt. Oplet
tende ogen hebben de eerste druppels van die
bui al zien vallen in de vorm van piepkleine
pillendoosdopjes die ergens aan de zijkant van
het hoofd geplakt zitten. Ijdel, behaagziek en
een beetje stout en waarom niet. Met dezelfde
motieven droeg mijn oudtante Lize in haar
jaren een hoofddeksel van wagenwielafmetin
gen. Ze kon er notabene niet eens recht-toe-
recht-aan mee de paardentram in. Alleen door
draai-, buig- en strekbewegingen van haar trot
se nekje kon ze de deur door.
Zou de hoed werkelijk in het straatbeeld terug
komen? Voor een minderheidsgroep in ons
dierbare vaderland hoop ik het werkelijk,
denk bij voorbeeld aan Anna, ze is vierentwi
tig jaar en lid van een kerkgenootschap waj
het „ongedekte hoofd" door de broeders
onchristelijk wordt gediskwalificeerd. Da»,
heeft Anna het aanvankelijk erg moeilijk g&
had, ze wilde op haar manier modern zi;
zonder hinderlijke voorschriften van een kerl
raad. Via een hoofddoek misleidde zij lange tij_
de zaak, maar ten slotte confroteerde zij
goegemeente met haar eigenwijze hoedli
koppie. Dat drieste gedrag kreeg navolgi:
maar vooral diepe afkeuring. Er is veel over
doen geweest op menige kerkeraadsvergai
ring. De wereldgelijkvormigheid der zusters
de broeders te hoog.
Anna trouwde, bleef als kerkgangster zondi
hoed in haar dorp wonen. Men raakte eraaic
gewend en liet haar ongemoeid. Totdat
moeder werd en zij en haar man te kenne^
gaven hun kind te laten dopen. Een doopmo
der zonder hoed behoorde echter per definit
tot de onmogelijkheden. Anna gaf toe. ma;
voelde zich met het geleende hoofddeksel op
grote dag verre van plezierig. Ze verwacl
inmiddels haar tweede kind en om haar hoop
nu echt dat de hoedenmode overal flii 1
doorzet.
Door dan simpelweg te bukken voor de tirann 'B
van de mode, voorkomt ze trammelant met ee v
kerkelijke tirannie. Ik geef toe dat het erg kro
gedacht is bepaalde vrouwen via ijdele uitt
lijkheden een beetje meer levensruimte te g
ven, maar ik zie ook geen andere weg. Als
hoed werkelijk terug komt? Wat ik je broi<
dan wordt het een kerkse mode. Wat verrukk
lijk voor alle Anna's het zijn er veel meer d! j
u denkt die dan eens een ongebreideld
ongeremd mee kunnen doen met de grillen vi*
wat modern heet. Onder rabbinaal toezie!
ongestraft met een gek geraffineerd hoedje
te lopen moet kostelijk zijn, ijdel, behaagzii
en een beetje stout. En waarom eigenlijknielg
Van een onzer verslaggevers
8CHIPHOL De KLM heeft beslo
ten andere advocaten aan te stellen
voor de processen KLM contra
De Wit en De Wit contra KLM, die
in New Vork lopen.
In plaats van het advocatenkantoor
Fellner en Rovina zal nu het even
eens in New York gevestigde advoca
tenkantoor Debevoisd, Plympton,
Lyons en Oetes in deze processen de
belangen van de KLM behartigen. De
voornaamste reaen van deze veran
dering is dat de kwestie De Wit veel
meer is geworden dan een arbeidsge
schil en het bureau Fellner en Rovins
doet voor de KLM alleen arbeidsza
ken. Daarbij komt dat de KLM Fell
ner en Rovins nodig heeft voor de op
handen zijnde periodieke CAO-on-
derhandelingen in de VS.
De KLM werkt al ruim twintig Jaar
met het bureau Fellner en Rovins. De
twee advocaten zijn door de voorma
lige KLM-accountant De Wit be
schuldigd van een te ver gaande be
trokkenheid bij frauduleuze hande
lingen van de KLM. In verband met
de wisseling van advocaten is het
voorlopig getuigenverhoor van het
hoofd van de KLM-vestiging in Ame
rika, de heer F. Kielman, dat vandaag
zou plaats vinden, uitgesteld tot 11
juni.
ADVERTENTIE
DELFT (ANP) Naar schattig
mensen hebben zaterdag meeg e
aan een demonstratieve fietstoita
gen de aanleg van rijksweg 19
dam-Rijswijk). De tocht voerd-
Delft en het Westland naar Sch
en Vlaardingen. Na de tocht sp
de Tweede-Kamerleden I
(PvdA) en Dijkman (CDA), sta
Aalbers (CDA) en gedeputeerde
man (PvdA). De demonstranten
gen er op aan, dat de Tweede I
bij het nemen van een beslissin
de aanleg van rijksweg 19 ook
ning zal houden met mogelijke j
natieven.
jt
J.
n
z<
ér
If
Dat geldt voor Philips televisie dus ook voor
Philips VCR. Plus echte kleuren, bedienings
gemak en de zekerheid van de unieke
Philips VCR-service met de speciale
blauwe garantiekaart.
Uw handelaar weet daar alles van.
(nieuwe bruto adviesprijs)
Onder redactie van
mevrouw J. Wentink-Frumau
en mr J. J. Wentink
Vragen uitsluitend In envelop sturen naar postbus 507, 2270tif
Voorburg. Per vraag een gulden in postzegels, het liefst in waaie
van 55 en 45 cent bijvoegen. Beslist niet aan de buitenkant opplabn
Geheimhouding verzekerd. Briefkaarten worden terzijde gelegdd 1
Goedenmorfen briefschrijvende en -
ontvangende lezers en lezeressen.
Onze hartelijke gelukwensen aan de
jarige Koningin! Moge de 30ste april
voor ons land nog lang een „Dag van
een vlag" blijven!
VRAAG: In uw rubriek van 17 april
leek ik VDM ofte wel predikant. Wat
betekenen die letters eigenlijk?
ANTWOORD: Als klein meisje stelde
ik diezelfde vraag aan mijn groot
moeder. een domineesvrouw uit een
klein Zeeuws dorp. Haar antwoord
was: Verbi Divinl Minister „bedie
naar des Ooddelijken Woords" Zij
legde dat uit als een heerlijk, maar
moeilijk ambt met een bijzondere
naam. die op zich zelf al een opdracht
was het merkwaardige was. dat een
Jong kind dat onthield en kennelijk
geen moeite had met die zware woor
den. 81aan we onze kinderen tegen
woordig niet te licht aan?
VRAAG: Mevrouw v.d. Meulen-Nul-
le. lazen we. enige weken geleden, ls
ter gelegenheid van haar 95ste ver
jaardag geridderd. Zij was een van de
oprichtsters van de eerste vereniging
van Nederlandse Kantliefhebsters
„Het Kantsalet". We kunnen het ie
mand. die zo hoog bejaard is. niet
aandoen haar een zakelijk briefje te
schrijven en inlichtingen te vragen
over deze vereniging Er zullen toch
wel Jongere bestuursleden zijn?
ANTWOORD: Oelukkig kan ze de
..fakkel, die ze in haar handen hield,
doorgeven aan anderen" zoals de
klassieke spreuk luidt, en er zijn heel
veel Nederlandse vrouwen, die de
klosjes losjes van de ene naar de
andere kant laten vliegen (ook al
weer zo'n uitdrukking van vroeger!).
Ons land kent vele kantkloskringen:
Het Kantsalet neemt bij de kantlief
hebsters nog steeds een zeer bijzon
dere plaats ln. De secretaresse van de
vereniging is mevrouw van Tongeren,
de Savornln Lohmanlaan 25. Velsen
Z tel. 02550-15416.
VRAAG: Wat zijn dit voor beestjes?
Waar komen ze vandaan? Welke be
strijding?
ANTWOORD: De tien springlevende
beestjes waren kennelijk afkomstig
uit zelden schoongemaakte koek of
beschuittrommeltjes. Bestrijding: zie
voorschriften ouderwetse schoon
maak. te beginnen bij de kasten.
Vraag: Weet u misschien wat voor
soort gedierte hier bij gaat? enz., enz.,
enz.
Antwoord: Aangezien het hier een
keurig verzorgd kevermummietje be
treft. de brief op een prettige manier
geschreven en behoorlijk gefran
keerd was, kwamen wij in een betere
stemming en zullen het woord
schoonmaak dan ook niet noemen.
Dit was nog een vrij klein beestje,
maar kelderkevers kunnen toch wel
2'/, cm groot worden en al kunnen ze
niet veel kwaad een prettig gezicht
ls het niet. De larven leven op vochti
ge plaatsen (oud, rottend hout en
plantenresten) en de kevers zoeken
donkere, ietwat vochtige plaatsen op
(onder kisten met aardappelen of der
gelijke). Een paar Jaar geleden kwa
men er ineens allerlei noodkreten van
flatbewoners, waar ze uit de stortko-
kers kwamen. In hulzen met planken
vloeren kunnen ze ineens bij tiental
len van onder de drempels of uit de
kieren tussen de planken tevoor
schijn komen. Met een vochtige lap,
waarin ze weg kruipen, zijn ze te
vangen en weg te werken Laat het
maar goed tochten onder het huis (er
zijn mensen die de luchtgaten afslui
ten en dat is nooit goed te praten).
Onnodige rommel biedt altijd een
goede schuilplaats. Bespuiten van
een hok of ruimte met een insecticide
heeft geen zin. Een open luik. zodat er
wat licht binnenkomt, is beter. Als er
een pad of een kikker verdwaalt in de
buurt van een kelderkeverconcentra-
tie. kunt u de opruiming rustig aan
deze nuttige en grappige dieren over
laten. In het voorbijgaan ruimen ze
ook wel een paar kolonies pissebed
den op.
Vraag: Is er een speciaal kruissteek-
patroon voor de omslag van het Lied
boek van de Kerken?
Antwoord: Als ik eens kijk. wat de
dames, die vooral op de voorste rijen
in de kerk zitten bij zich hebben, dan
ls het niets speciaals, maar wel een
veelvuldigheid van bewerkte omsla
gen om die gezangboeken. De omslag
van een lapje te maken is eenvoudig
genoeg. Heeft u toevallig een oude
merklap, dan staan daar allerlei ge
schikte motieven op: geloof, hoop en
liefde, wijnstokken, Adam en Eva
met en zonder slang, slingers van
bladeren en bloemen. In handwerk
winkels kan men boekjes met voor
beelden vinden. Het valt overigens
op, dat bij bazars voor en van rusthui
zen en kerken boekomslagen en lees
wijzers in ruime mate aanwezig zijn,
vaak met originele motieven be
werkt. Leeswijzers zijn overigens
nare dingen, want ze vallen nogal
eens op de grond, tussen stoelpoten
en verwarmingsbuizen. Een oplossing
zou zijn, als in plaats van dat ene
zijden vetertje, waarmee we ons op de
volgende psalm of het volgende lied
prepareren, er een stuk of wat van die
handige dingen in het liedboek wer
den bijgeplakt. De tijd voordat de
dienst begint, zou dan misschien
stichtelijker kunnen worden gevuld
met het opzoeken van alle versjes.
Toen ik ter voorbereiding van deze
rubriek deze verzuchting slaakte,
kreeg ik het aardige boekje: „Joden
in Amsterdam" onder mijn neus ge
duwd waarin het kleine Joodse jonge
tje geen woord van vermaan te horen
kreeg: Zou hij zich niet een beetje
mogen vervelen in het Huls van zijn
eigen Vader? Erger Je dan niet aan
die kakelende dametjes: Ze hebben
elkaar misschien een hele week niet
gezien en dan mogen ze toch wel iets
aardigs tegen elkaar zeggen?
Vraag: Wij zijn dol op fietsen in de
vakantie, maar het wordt wel moei
lijk met zijn tweeën de bagage (tent
je, kleren enz.) en ook een jonge telg
te vervoeren. Weet u een adres waar
men karretjes verkoopt om een en
ander te vervoeren?
Antwoord: Onze eigen (ik hoop ook
die van u) ANWB-technische voor-
lichtingsmeneer Veldstra schudde di
rect een tweetal adressen voor u uit
zijn mouw: Fietsenaanhangers in di
verse uitvoeringen, gesloten, open,
etc. Folders of inlichtingen aan te
vragen bij: Het wapen van Zoeter-
woude. Watertje 8, Zouterwoude. TeL
01715-1331.
Vergeet de wettelijke bepalingen
niet. Heel veel plezier op die kam-
peertochten, al ben ik heel nieuwsgie
rig. hoe dat nu wel met zo'n kleine
puk gaat. Tenzij de vering optimaal
ls, zou ik niets levends in welk karre
tje dan ook willen voortrekken. In
dertijd hebben we heel wat kinderzit
jes met ons kroost versleten. Ze zaten
op hoge veren en daar onder waren
grote fietstassen, waarin de voetjes
en de bagage gingen. Je trapte je
laveloos, maar tegenwoordig zijn de
fietsen wel behoorlijk uitgebalan
ceerd en een trekkarretje lijkt me wel
iets heerlijks. Laat er eens iets over
horen!
Vraag: Naar aanleiding van de ko
ninklijke onderscheiding van de heer
Wiesenthal hadden we een gesprek,
waarbij bleek, dat we verschillende
meningen hadden over „het Com
mandeur". De een zegt, dat het niet
hoger kèn, de ander van wèl, maar
daar blijft het dan wel bij.
Antwoord: Er zijn twee orden: de
Nederlandse Leeuw (1815) met drie
rangen: Grootkruis. Commandeur en
Ridder. De orde Oranje Nassau (1892)
met vijf klassen: Grootkruis, Groot
officier, Commandeur, Officier en
Ridder en de medailles in goud, zilver
of brons.
Vraag: Mijn hobby is het verzamelen
van munten (Nederlandse) van na
1945, munten van 1-5-10-25 ets van 1
gulden. In mijn boekhandel heb ik
naar lectuur gezocht, maar het ging
allemaal over oudere munten of bui
tenlandse en lk wil zo graag iets we
ten bij voorbeeld over de zinken cen
ten. Wanneer werden die uit de roula
tie genomen? Wanneer stond voor het
laatst de beeltenis van Koningin Wil
helmina op de nieuwe munt? Hoeveel
munten werden er per jaar geslagen
enz?
Antwoord: Het zou te ver voeren, als
we alles gingen vertellen over de din
gen die u vraagt. Trouwens het zou
oplepelen worden van zaken, die we
zelf ook uit een boek halen (dat boek
bestaat heus) namelijk „Nederlandse
munten van 1795-1975" van Jacques
Schulman, Keizersgracht 448, Am
sterdam-C; 239 bladzijden met heel
veel afbeeldingen en allerlei gegevens
en informatie. Twee Jaar geleden be
taalde ik hiervoor 49.25 maai
heel wel mogelijk dat het bél
duurder is of dat de verzendkoj
bij komen. Dat moet u zelf ma£r
vragen. ed
Vraag: Zijn slangebeten altijrfe'
lijk of wordt dit een beetje P
dreven? asl
Antwoord: Gelukkig heb ik n
ervaring op dit gebied, maar PI
wel gezien hoe anderen, die er tj"
van afwisten, met kruipend
omsprongen: heel erg omzicl
elk geval. Er zijn mensen gewef
immuun bleken te zijn. Mit
zijn ze er nog wel. Bekend^
verhaal van de man die een re(
ln een kooi wilde doorbrengj
vergiftige slangen. De ven
viel uit en al die dieren kwam
toen bij de man warmen. Hii
bijna, maar ze lustten hem ke
niet. Gelooft u het? Ik denk r
gewone palingen waren.
