Baku ba verpakt boodschap in uitbundig theaterplezier Teleurstellend aanbod van jonge choreografen Aglukon natuur-gazonnïest Haitink dirigeert Mozart en Berltö AGLUKON Surinaamse vrouwen emanciperen mee Manifestatie mist professionele aanpak HETHUISVAN ORANJE U-boek f24,50 Uitzending van CPN per abuis niet op scherm Vooreen weekend vol mooie momenten. En dan nog Voor een groen, groen, gezond gazon; Nieuwe boeken Principe-akkoord over bank-CAOe; ^èboekHa^ VRIJDAG 27 APRIL 1979 KUNST/RADIO/TELEVISIÉ door Dirkje Houtman AMSTERDAM Emancipe ren is niet een zaak die alleen Hollandse vrouwen aangaat. Ook Surinaamse vrouwen worden zich steeds meer be wust van het feit dat ze ook weieens tijd en ruimte voor zichzelf willen. Het Anti-Isola tie Theater Bakuba heeft dit als thema gekozen voor haar nieuwste produktie „Oe'ma", het Surinaams voor „vrou wen". die in de maanden mei en juni en in verschillende theaters en buurthuizen in Nederland te zien is. Bakuba is opgericht aan de voor avond van de Surinaamse onafhan kelijkheid met als doel een brug te slaan tussen Nederlanders en Surina- mers Dit gebeurt vanuit de gedachte dat een multi-raciale samenleving in Nederland mogelijk moet zijn mits dit op een natuurlijke wijze tot stand komt en niet door de overheid gema nipuleerd wordt Dat vindt Caprina. oprichter en artistiek leider van Ba kuba. Hij is ervan overtuigd dat bui tenlanders het culturele aanbod ver rijken en geeft als voorbeeld de Am sterdamse Albert Cuypmarkt waar allerlei soorten exotische groenten te krijgen zijn. En zoals dat in een aan tal buurten in Amsterdam al vanzelf sprekend is probeert Bakuba het pu bliek waarvoor ze speelt, op de ge dachte te brengen dat kleurlingen gewone mensen zijn. De vooroorde len, gebaseerd op het gedrag van een minderheid binnen een minderheids groepering worden doorgeprikt Op. die manier probeert Bakuba niet al leen 8urinamers. maar ook Turken. Marokkanen. Chinezen of andere minderheidsgroeperingen uit hun iso lement te halen. Bij dit gezelschap, dat sinds een halt jaar gesubsidieerd wordt, snijdt het mes aan twee kanten. Naast het vor- mlngsdoel biedt Bakuba een van de zeldzame mogelijkheden voor ge kleurde toneelspelers en musici om aan het werk te komen. Ze worden, volgens Caprlno. geboycot en krijgen ze wel werk dan worden ze zwaar onderbetaald. Zo zijn ze ..Oe'ma'' is de derde grote produktie van Bakuba. Uitganspunt was het eerste programma "Zo zijn ze" dat handelde over een Surinaams gezin dat onder invloed van de Nederland se cultuur uit elkaar valt. Deze voor stelling bood stof genoeg voor de vol gende twee produktles. In de Pan Fak show was de handeling gecen treerd rondom de jongste zoon die van huis wegloopt en in de semicrimi- nele sfeer belandt; in „Oe'ma" staat de Surinaamse vrouw centraal die zich bewust wordt van haar slaven- bestaan en van haar blanke mede stander suggesties aangereikt krijgt om zich hiervan te ontdoen. ..Oe'ma" heeft als ondertitel „theater in concerto" en dat geeft al aan voor welke vorm er is gekozen. Het is een combinatie van toneelspel, zang. dans en muziek met als rode draad het verhaal van Sonja Tevreden. In korte scènes vertelt zij over haar le ven in Suriname, haar komst naar Nederland waar een luxueus bestaan, dat schril afsteekt tegen haar armoe dige erfwoning, haar verblindt. Kort om: Sonja is tevreden. Is die roes eenmaal voorbij, dan breekt de sleur door. Een blanke buurvrouw, gete kend door een goed gevulde boezem, een krulletjes pruik en degelijke in stappers, herkent het probleem. Zij zelf kwam ook ooit eens op het idee het buurthuis te bezoeken waar cur sussen en praatgroepen werden geor ganiseerd. Zij weet dat Je financieel niet meer afhankelijk van je echtge noot hoeft te zijn want je kunt altijd terugvallen op sociale zaken. Ze brengt Sonja in conflict met zich zelf en haar omgeving. Deze Suri naamse wil best bij haar man blijven, maar niet als slaaf. Uiteindelijk slaagt ze erin zich van de knellende banden te ontdoen. Die figuurlijke onvrijheid is in de voorstelling letter lijk opgevat. Sonja als gevangene van haar man is geketend aan een aantal touwen. Net als een hond aan de lijn kent ze een afgeperkte vrijheid waar binnen ze zich mag bewegen. De voorstelling als geheel kan het beste beschouwd worden als een mu zikale show waarin het emancipatie probleem bij Surinaamse vrouwen schetsmatig getypeerd wordt. De gro ve dramatische lijn wordt voortdu rend onderbroken door the free spi rits sisters, die als emancipatorische wervelwind, Sonja uitbundig zingend en dansend wakker schudden. De overige personages zijn even schets matig als de voorstelling. Je leert ze niet kennen uit wat ze doen, maar uit de verhalen die hieraan voorafgaan. De handeling is slechts een demon stratie van het verhaal. En om de probleemstelling zo duidelijk moge lijk te maken zijn de negatieven he rengrillen van Herman, Sonja's echtgenoot, sterk uitvergroot. Deze wandelende karikatuur wenst bij thuiskomst slechts een hap eten en een willige vrouw. Verzet zij zich hier tegen. dan verlaat hij het pand om elders aan zijn gerief te komen. Het is een zwart-wit-tekening die onvermij- Guikje Roethof en Anita Breeveld in theater Bakuba Oe'ma" het vrouwenprogramma van Anti-isie delijk een poppenkast-effect teweeg brengt. Het publiek is nu eenmaal eerder tot een reactie te bewegen als de scheiding tussen goed en kwaad i duidelijk gemarkeerd is. Aangemoedigd En dat geldt zeker voor een publiek dat zich niet alleen identificeert met onderdrukte vrouw maar meer nog met het fenomeen onvrijheid. In de vrouwenafdeling van de Bijl merbajes, waar ik deze voorstelling zag, werd Sonja in haar gang naar de „vrijheid" stevig aangemoedigd. Als ze het publiek vertwijfeld vraagt of ze haar man nu wel of niet moet verla ten schalt er uit de zaal „Nu moet je doorgaan. Je kunt altijd naar sociale zaken" en „laat Je niet kennen Son ja". En om die reacties kracht bij te zetten heft een aantal vrouwen een spreekkoor aan met de leuze „Leve de vrouwen". Maar dat de onvrijheid op het podium ook als fictie werd erva ren bleek wel uit de wat bitten wel van realiteitszin getuigenl merking „Jij kunt nog weggai niet". Bakuba maakt een heel eigen vormingstoneel. Ondanks het ju rig documenteren vooraf zijn j ii kers wars van een theoretischi werking in de voorstelling. „Ij ls plezier maken, een feest." za prino. „en de boodschap mle daarin verpakken". i ADVERTENTIE door Eefje van Schalk Met een mengeling van verba zing en groeiende irritatie zag ik woensdagavond in de Rot terdamse Lantaren de choreo- grafiemanifestatie die onder auspiciën van de Rotterdam se Kunststichting georgani seerd was. ADVERTENTIE Prinsen, Stadhouders, Koningen en Koninginnen, door Reine van Ditzhuyzen. na 1 juli f 36,50 Een vorstelijk boek over de geschiedenis van het huis van Oranje-Nassau. IX H AAD-haarlem Speciaal vandaag Amusement en praatwerk in Sonja's Goed Nieuws Show Ned.1/26.25 uur De Geld en Geluk Show. Eerste aflevering van «es praatprogramma's die de IKON brengt. Gasten praten over geld en geluk Ned. 1/2135 De VARA brengt een serie Nieuwzeelandse spelen onder de titel Winners en Losers Ned. 1/2235 In Haagsche Kringen wor den parlementariërs ont vangen Ned. 1/2230 De Roep van de Adelaar is de Twaalfde aflevering van de tv-aerie Centennial Ned. 2/2037 Brandpunt brengt een eigen reportage over de situatie in Oeganda na de val van Amin. Ned. 221.40. Verbazing, omdat deze drie uur durende voorstelling voor jong cho reografisch taleqt weinig interessants te bieden had. behalve een jammer lijk tekort aan zelfkritiek van de deel nemers Irritatie, omdat het hier eer der een soort schoolvoorstelling voor intimi in besloten kring betrof dan een professionele uitvoering. Van de negen nummers die voorna melijk door leerlingen en docenten van de Rotterdamse Dansacademie werden gemaakt en gedanst, zijn er slechts twee werkelijk bezienswaar dig en is er één de moeite waard. Josette Baron, die ook op vorige cho reografie-avonden excelleerde, maak te dit keer „Momenten" op muziek van Steve Reich voor negentien van haar leerlingen. Wat waarschijnlijk als een soort school-workshop begon nen is, resulteerde In een compositie die sterk aan de beklemmende sfeer van een metropool In de jaren '30 doet denken. Tussen krioelende men sen wordt een man geconfronteerd met drie nogal verloederde dames Daar tussendoor speelt zich een naïef Romeo en Julia-duet af, maar het einde van de dans is zwaarmoedig en triest. Hoewel de uitvoerende leerlin gen geen hoog niveau bezitten wat techniek betreft, was dit toch niet storend en ze bleken de dramatiek van het gegeven goed aan te kunnen. Bij bijna alle overige nummers bleek dat niet het geval te zijn en lagen de technische eisen vaak té hoog. Het tweede nummer is „Stappen", gemaakt door drie dansers en drie musici van de Rotterdamse acade mie. Tussen drie dansers en drie saxofonisten ontwikkelt zich op flar den van een onverstaanbaar geble ven gedicht een soort wederzijdse be tovering en strijd De dansers worden in hun stappen geleid door de Instru menten. maar de muzikanten lijken het ook niet zonder hun gezang en de tekst te kunnen stellen. Jammer dat „Stappen" veel te lang duurde, want er zaten leuke vondsten In. Het derde stuk. en ook het beste, kwam uit Amsterdam. Op muziek van en door Ed de Vos creéerde Eef de Kievit een komisch kwintet voor vijf mensen en vijf soorten stoelen: ..Zitvlees". Een simpele, vooral goed getimede choreografie, met veel on verwachte sprongen, gebaren en uit stekend pantoimlmlsch uitgevoerd door vier leerlingen van de Amster damse Kleinkunst Academie in Ide Rijper van het Penta-theater Over de rest van deze choreografie- avond is het wellicht beter er het zwijgen toe te doen. Korte solo's, die eindeloos lang leken en bol stonden van ijdelheid van Talna de Haan en Petra Rhijnsburger, een potsierlijke ..Zondagsimpressie" in de Dalcroze- techniek van Margreet Hardewljn, een „Klucht 1" van Annemarie Bac- kes waarvan de zin mij totaal ont gaan is, en een duister dansstuk met mysterieuze achtergronden over de betekenissen van onze vijf vingers van Judith Hamer deden wel een erg groot beroep op het geduld van de toeschouwers. Misschien is het raad zaam deze choreografie-avonden voortaan eerst uit te selecteren, zowel voor de choreografen als voor het publiek. Heel wat pijnlijke momen ten zouden hiermee voorkomen kun nen worden, en het zou dit soort ma nifestaties een grotere, broodnodige professionaliteit kunnen geven AMSTERDAM (ANP) Door een fout bij de NOS is woensdagavond een CPN-uitzending in de zendtijd voor politieke partijen niet op de beeldbuis verschenen. De NOS heeft volgens hem tegenover de communis tische partij haar fout erkend en is met die partij overeengekomen dat de CPN-film in de loop van de volgen de maand alsnog wordt uitgezonden. De CPN betreurt de fout zeer, aange zien de film een gesprek bevatte met Rinus Haks. de lijsttrekker van de communistische partij voor de Euro pese verkiezingen. Voor deze verkie zingen was in eerste instantie geen extra zendtijd voor de politieke par tijen vrij. maar door een interpellatie van CPN-voorman Joop Wolf, is er toch extra zendtijd toegewezen. Ze ker tegen deze achtergrond is het gebeurde „uiterst merkwaardig", al dus partijwoordvoerder Van Hoek Volgens een woordvoerder van de NOS heeft de CPN de film bij de verkeerde studio afgeleverd. Daar door is hij niet uitgezonden. De NOS- woordvoerder vindt dan ook dat de fout bij beide partijen moet worden gezocht. De uitzending zal nu morgen op Ne derland I worden uitgezonden van 18.20 tot 18.30 uur. Grand Marnier Cordon Rouge. Een zeldzame sfeermaker. Bereid op basis van hart- verwarmende cognacs en rustig gerijpt op eikehouten fust. Als een van de weinige, door Jac Kort Het schilderij „Het gezicht op Lei den" van de 17de eeuwse meester Jan van Goyen, is voor 350.000 gulden verkocht. Dat gebeurde op een vei ling door het huis Sotheby-Mak van Waay. Een schilderij van Frans Poper (1603-1660) bracht 165.000 gulden op In het najaar wordt voor de veer tiende keer in Delft het Cameretten- festival gehouden. Amateuj-cabaret- groepen kunnen zich voor deelne ming aanmelden. Hun prestaties wor den beoordeeld door een jury waarin onder meer Natascha Emanuels, Pie- ter van Empelen. Eric Herfst en Wou ter Stips zitten. De finale is op 2 en 3 november in de aula van de Techni sche Hogeschool In het Soeterijn theater in Amster dam is nog t/m zondag The Keskidee Centre uit Londen met de voorstel ling „Eden" te zien. Eden is het ver haal over de zwarte Romeo en Julia, dat zich afspeelt in een flatgebouw in Manhattan. New York waar een Ja- maicaans en een Zuidamerikaans ne gergezin kampt met aanpassings- en identiteitsproblemen. Het Hongerjaar 1566 van Erich Kuttner vormde het uitgangspunt voor de gelijknamige muziektheater- voorstelling die in het kader van de ADVERTENTIE NPK10 6 3 met onkruidverdelger. Deze samengestelde organische gazon- mest voedt het gazon èn verbetert de bodemstructuur. Twee selectieve onkruidver delgers houden het grastapijt vrij van ontsierend onkruid. Een puike mest met snelle èn langdurige werking. In doos van 1 kg 25 rrr en zakken van 4 kg en 10 kg voor resp. 100 m' en 250 m2. volgt de natuurlijke weg. Philips-Duphar Nederland B.V^Tel. 020-44 09 11. Unie van Utrecht onder leiding van Paul Blnnerts tot stand kwam. De voorstelling geeft een beeld van het hongerjaar 1566 gezien door de ogen van mensen uit deze tijd. Heden en verleden lopen door elkaar In losse op zichzelf staande scènes. De muziek vormt geen ondersteuning van de handeling maar heeft een eigen dra matische functie. Deze voorstelling is vanavond in Utrecht en morgen in Arnhem te zien. Daarna onder meer in Goes, Tilburg, Nijmegen, Gronin gen en Amsterdam. Bère Miesen. Op huis aan. Maastricht 1979. 80 blz. 13,50. Dit debuut verschijnt in de Perroen- reeks als eerste nummer. Het bevat gedichten van een geboren Maas trichtenaar. die door een jury uit 41 inzendingen als beste inzending is beoordeeld. De reeks is een initiatief van de Commissie ter Behartiging van de Culturele Belangen Maas tricht. die jaarlijks aan geboren au teurs de mogelijkheid biedt te debu teren. Ingezetenen of geboren Maas trichtenaren kunnen tot 1 augustus a.s. werk inzenden (Stadhuisstraat 5. een adres waar ook inlichtingen kun nen worden ingewonnen). Nicolaas Alisca. Wij zijn allen heili gen. De Beuk, stichting voor literair publikaties, Amsterdam 1979. 28 blz. 9,50. De schrijver van deze gedichten is geboren en getogen in een stadje, in de Romeinse tijd Alisca genaamd in het toenmalige Pannoniê, nu Honga rije. Uit de bundel blijkt dat hij het Neder lands goed beheerst, dat hij van calvi nistische origine is, en vertrouwd is met de mogelijkheden die de Psal men bieden om op verschillende wij zen tot en over God te spreken. Een niet onaardige bundel AO-boekje nr 1761: de tempelrol van prof. dr M. Boertien. Ultg. Stichting IVIO, Lelystad. 20 blz - 1.75 Prolegomena van Immanuel Kant. De oorspronkelijke tekst verscheen ln 1783 Vertaling van H. v. d. Velde en F. Montens. Inleiding en aanteke ningen van H. v. d. Velde. Uitg. Boom. Meppel. 219 blz 34.50 Ton Hydra kan wegens ziekte zijn rubriek 'Tv- commentaar* niet ver zorgen. AMSTERDAM De Jupiter- symfonie van Mozart en de Symfonie fantastique van Berlioz, de twee werken die als opening en als besluit van het concert werden uitge voerd, dat Bernard Haitink woensdag en donderdag avond in de grote zaal van het Concertgebouw gaf, liggen mijlenver van elkander af. Mozart houdt zich in zijn uit 1788 daterende meesterwerk nog geheel aan de klassieke vormen en last in de finale zelfs fugatische passages in. Berlioz heeft veel „regels" overboord gezet. Niet alleen Is zijn in 1829 vol tooide symfonie vijfdelig, zij wordt gekenmerkt door het feit, dat er één thema is, dat door het gehele werk terugkeert en door een hyperroman tisch liefdesverhaal, dat hij bij zijn werk heeft gevoegd. En dan is er nog het totaal nieuwe gebruik van de orkest instrumenten, waardoor er klankschakeringen ont staan, die vóór hem niemand had toegepast. In deze en nog vele andere opzichten is de Symfonie fantastique een keerpunt geweest in de geschie denis van de symfonische en orke strale schrijfwijzen. Haitink dirigeerde beide werken uit zijn hoofd. Een bewijs dat ze zijn geestelijk bezit zijn. Maar wat affini teit betreft, geloof ik toch, dat het laatste hem meer aanpsreekt dan het eerste. De vertolking was niet alleen dramatischer, zij kwam ook meer van binnen uit. Daarmee kom ik meteen op het vocale deel van dit concert. Op de wijze, waarop de tenor Peter Schreier „Scène en Rondo „Non piü.j ascoltai" en de aria „Ah, io vr van Mozart zong was niets 9 t merken. Alles klonk even fraet sonoor, maar iets van warmte (s soonlijke inzet heb ik in dit a niet gehoord. Het publiek kennelijk wel. Hetjn en kreeg een toegift tn UTRECHT (ANP) Werkgevf' werknemersorganisaties in het/a bedrijf hebben in principe otdi stemming bereikt over een CAO voor deze bedrijfstak, wji geveer 19.000 mensen werken. rr punten van het bereikte ake zijn: Een regeling voor vrijwil^ vroegd uittreden vanaf 62 jaaf breiding van het aantal vakarv gen met twee tot 23 voor 1979j de twee jaar daarna steeds m dag, zodat het bankpersoneel 25 dagen vakantie heeft, en eeri kelijke loonsverhoging van éév cent per 1 juli aanstaande. j( Verder is afgesproken dat eeiO ling voor vervroegd uittreden'ir 60 jaar in 1980 bij de volgendi onderhandelingen punt van g| wordt. Naar de mogelij khede arbeidstijdverkorting door een& re werkweek, een eis van de Dien bonden FNV die tot voor ko»e belangrijk obstakel was. voo CAO-akkoord bij de banken. studie worden verricht waart uitkomst eind dit jaar bekent zijn. Daarnaast zijn er verbete bereikt bij de overwerkvergoe( en de pensioenregelingen. Het 1 te CAO-akkoord zal nu door d bonden ter instemming aan tl den worden voorgelegd. ADVERTENTIE Van Holkema Warendorf Bussum Het echte verhaal waarvan u al iets va de spanning proefde tijdens de tv-sei Dit boek biedt u echter veel meer plezier' Lees in dit adembenemend spannend geschreven epos de complete geschiedenis van zeven generaties Amerikanen. Liefde, strijden hoop: realisme en romantiek. Een prachtige gebonden uitgave, verrassend voordelig in prijs. 1.000 pagina's 39,50

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1979 | | pagina 4