Visserij-inspectie staat machteloos
an der Stee: visafslagen niet zuiver op de graat
Udet: Viewdata
geen omroep
f
c,
DSM-vestigingen Utrecht en Zeist dicht
Transportbedrijf stoort zich niet aan rijverbod
Hoofd Algemené Inspectie Dienst:
Centrale bank wil
maatregelen
met oog
op betalingsbalans
Bedrijf rijdt met Belgische kentekenplaten
"tlAG 21 APRIL 1979
FINANCIEN EN ECONOMIE
TROUW/KWARTET
25
-*=
gAAG De Algemene
die Dienst (AID), de
e van het ministerie
jndbouw en visserij en
*met de controle op de
Hg van de regelingen
|t ministerie, ziet niet
toe hoe de vis-
eperkende maatrege-
Dtering) massaal wor-
ioken.
ert de heer V. R. M. Van-
hoofd van de AID, naar
van het artikel „Visaan-
een groot deel zwart"
i 10 maart j.L). In dit arti-
ogd, dat de AID bij illegale
„de andere kant op kijkt",
lelinghe voert aan dat dit be-
j het geval is, maar dat de
heden van de AID te beperkt
ide ontduiking van de vangst-
i afdoende te bestrijden. Hij
^onder meer op. dat de AID
s wij schreven, in incidentele
j optreedt, maar zeer vaak. In
de tussen 1975 en 1978 zijn er
tcessen verbaal opgemaakt,
fcas dat aantal 500. Een groot
i deze overtredingen moet
t de rechter komen.
uiking
!t artikel van 10 maart ge-
gang van zaken rond de ont-
van de vangstregelingen,
wordt door het hoofd van de AID
bevestigd, zij het. dat de AID daarbij
geen medeplichtigheid kan worden
aangewreven.
In het kort komt het hierop neer: het
(niet-bestaande) visserschip uit Urk,
de UK-400 loopt binnen mer zeer veel
tong en schol. Volgens voorschrift
moet de schipper bij binnenkomst in
de haven en vóór het uitladen een
schriftelijke opgave doen van zijn
vangsten. De AID controleert steek
proefsgewijs bij het lossen of de uit
geladen hoeveelheden overeenstem
men met het opgaveformulier. Als dit
niet het geval is, maakt de AID bij
constatering hiervan een procesver
baal op.
Indien in hetzelfde geval de AID niet
controleert, wordt het op het opgave
formulier verantwoorde deel van de
lading in kratten in de visalslag opge
stapeld met op elke partij een briefje
waarop vermeld staat wie de aan
voerder is. In dit geval dus „UK-400".
Dit deel van de lading wordt officieel
(via de klok) geveild en geregistreerd.
Het andere deel van de lading komt
eveneens in kratten in de afslag, niet
onder de eigen naam. maar onder een
codenummer. Bijvoorbeeld X-106,
waarvan alleen ingewijden weten
welke schipper of reder daarachter
schuil gaat. Dit deel, het clandestiene
immers niet opgegeven wordt
door afslagfunctionarissen normaal
verkocht, maar niet officieel als aan
voer geregistreerd. Deze vis wordt
aangeduid als „consignatievis", dus
vis die in opdrachten van derden
wordt verkocht. Uiteraard weet men
op de veiling welke eigenaar achter
het codenummer schuilgaat.
De reden van deze constructie ligt
voor de hand. Straks worden in
„Brussel" de definitieve vangsthoe-
veelheden voor tong, schol, markeel,
haring, kabeljauw enz. vastgesteld.
Het reeds gevangen deel wordt daar
op in mindering gebracht. De kans is
dan groot, dat een quotum al ruim
schoots „op" is en de visser de rest
van het jaar aan de wal moet blijven.
Door nu een deel van de vangst niet
te registreren, trachten de vissers en
reders een ruimte in de hun toegesta
ne vangsthoeveelheid te behouden.
Tot in het najaar van 1978 werd veel
vis (waarvoor een vangstbeperking
bestaat) buiten de afslag om, direct
aan de handel verkocht.
Mazen
De visser zette zijn lading, als hij
tussen de mazen van de aanvoercon-
trole wist te glippen (Vancrayelinghe:
„en dat is heel goed mogelijk, want je
kunt niet naast elke visser een poli
tieman zetten") direct op de vracht
wagen van de vishandel. De afslagen
gingen pijn lijden, hun omzet daalde
en daarmee hun inkomsten. Ook de
visser leed schade, want de handel
pikte een graantje van de illegale
aanvoer mee door niet de prijs te
betalen, die op de afslag tot stand
had kunnen komen. Om de schade
voor afslag en visser te beperken, is
men vermoedelijk op het sys
teem van consignatievis overgegaan.
Dit systeem werkt alleen als de vis-
afslagen meewerken. Het systeem
vereist ook een speciale administra
tie bij de afslagen.
Een mogelijkheid voor de AID om
toch effectiever te controleren zou
het „Reglement zee- en kustvisserij
1977 kunnen bieden. Volgens dit re
glement kan de minister van land
bouw en visserij, mr. A. van der Stee.
de vlsafslagen verplichten een admi
nistratie v^n de aanvoer naar soort
en gewicht bij te houden. Hiervoor is
een ministeriële beschikking nodig,
maar de minister heeft een dergelijk
voorschrift tot op heden niet gege
ven, omdat dit slechts zinvol is in
combinatie met een veilplicht. Het
hoofd van de AID: „Als de afslagen
administratie voeren van de aanvoer
via de afslag, dan kunnen de door de
visser ingevulde vangstopgaveformu-
lieren daarmee vergeleken worden.
Maar voor mij als opsporingsambte
naar heeft de afslag niet zo'n admi
nistratieplicht en dus kan ik ook op
dat punt geen controle uitoefenen."
Gesprekje
De „dubbele boekhouding". Ook
hierover werd verhaald in het artikel
van 10 maart. Echter: het bestaan
van zoiets wordt door de directeuren
van de visafslagen in alle toonaarden
ontkend. Met een van hen voerden
wij het volgende gesprekje.
Directeur: „Van al die verhalen over
een dubbele boekhouding is niets
waar."
Trouw: waarom dan die codenum
mers. waarvoor al die consignatievis?
Directeur: „Om de vangstbeperking
te ontduiken (krachtterm)!"
Trouw, maar dan heb je toch een
dubbele boekhouding nodig?
Directeur: „Zo Ingewikkeld als jij
denkt is het niet. Het is veel eenvou
diger. Alle consignatievis wordt ge
boekt onder de post „diversen".
Trouw: wat houdt die in?
Directeur: „Die vele vissoorten waar
voor geen vangstbeperking bestaat".
Trouw: hoe kunt u staande houden,
dat de afslag niets doet dat bij de wet
is verboden?
Directeur: „Het is onze taak niet de
vangstbeperking te controleren Bo
vendien zijn wij gedekt door het mi
nisterie van landbouw en visserij".
Op ons wenkbrauwfronsen haalt de
afslagdirecteur een archiefmap uit
zijn bureau en leest voor uit een brief
van de Directie der Visserijen van het
ministerie van landbouw en visserij.
De brief gedateerd op Januari 1977, is
een antwoord op eerdere contacten
tussen afslag en ministerie over de
registratie van buiten de klok om
verkochte vis. In die brief, zo luidt
het, heeft directeur der visserijen
voorlopig geen bezwaar tegen de pro
cedure om een deel van de vis buiten
de velllngklok om te verhandelen.
Zo krijgt het verhaal van 10 maart in
deze krant merkwaardige wendingen:
de visafslagen, die op dit moment
onmisbare schakels zijn bij het ont
duiken van de vangstbeperkingen,
voelen zich niet gehinderd door het
ministerie, terwijl de AID. het opspo
ringsapparaat van de minister, wel
goed wil controleren, maar het niet
kan. omdat er geen veilplicht is en
geen administratieplicht. Zijn de
vangstregelingen van het ministerie
papieren regelingen om bijvoorbeeld
een aantal biologen zoet te houden?
Deze conclusie lijkt vooralsnog niet
voorbarig. Trouw heeft haar aan mi
nister Van der Stee voorgelegd. De
weergave van het gesprek met hem
staat hieronder.
(ram Pols en Henk Thomas
t{r A. van der Stee rijdt zijn fauteuil wat naar achteren,
(at dieper onderuit en bast vanachter uit zijn keel:
■r, zegt u het eens".
meteen met de deur in huis
klinkt het bescheiden:
Stig neemt u de vangstbeper-
Maatregelen?
Stee: „Die nemen we ernstig
eijk. Maar in feite kon de
eperking niet goed worden-
!rd en het kan nog steeds
i land is het niet mogelijk er
^hte regels voor op te stellen.
t het in EO-verband doen.
ontbreken ons de instru-
De vissers spannen een pro-
stappen naar het Europese
^Luxemburg. Dat duurt alle-
ng en intussen kun je eigen-
doen".
a'ie oplossing voor het ontdui-
l de vangstbeperking is een
'it.
itee: „Je kunt de vissers niet
te vellen. Die plicht bestaat
kunt er ook niet eenzijdig toe
9i. Ik ben daartoe niet be-
zou op die manier de vrije
n vis verbieden. De juridische
dieden komen er pas als we
Bel tot een akkoord komen
t Europees visserijbeleid. In-
F noeten we maar even met de
toestand zien te leven. En
a de zaak zo goed als kan in
te houden".
lin'i vinger
tit er op grote schaal de hand
li
lelicht met die quoteringen?
ge
Van der Stee: „Het is duidelijk, dat er
overtreden wordt. Het probleem is
dat we er geen vinger achter kunnen
krijgen. Als vissers een flink deel van
de vangst eerst op de kade zetten en
dan met een kleinigheid naar de af
slag gaan, sta Je in feite machteloos.
We nemen op korte termijn wel maat-
regelen".
Welke zijn dat?
Van der Stee: „Het is niet erg gebrui
kelijk om daarover nu al dingen te
zeggen. U zult er wel begrip voor
hebben, dat het uitermate ontactisch
zou zijn om de vissers nu al vast te
vertellen wat hun boven het hoofd
hangt".
Goed, dat geldt dan voor de vissers
zelf, maar afslagen doen ook op grote
schaal mee aan ontduikende prak
tijken.
Van der Stee. „Oh, ik ben er diep van
overtuigd, dat de afslagen niet hele
maal zuiver op de graat zijn".
Dat is toch na te gaan, zodat er iets
tegen te doen is?
Van der Stee: „Wat schiet ik daarmee
op? Niets. Het is dan ook niet zo
interessant, want als ik dat circuit
zuiver heb, dan zoekt men andere
wegen om de quota te ontduiken.
Bovendien met de afslagen heb ik
weinig te maken. Het zijn gemeente
bedrijven en de Rij ksvisafslag in IJ-
muiden valt onder Verkeer en Water
staat".
Minister A. van der Stee.
consignatievis. Minister Van der Stee
kan zich niet voorstellen, dat een
dergelijke brief geschreven is. „We
hebben niets met afslagen te maken",
herhaalt hij.
We hebben de brief echt gezien.
Van der Stee: „Ja ik geloof u wel.
maar ik kan hetme zo moeilijk voor
stellen". Hierop maant hij een ambte
naar een Juridische medewerker van
het departement erbij te halen. Even
later betreedt mr Van Zutphen het
vertrek en de minister verzoekt ons
het verhaal nog eens te vertellen. Hij
lacht naar Van Zutphen. Maar ook de
jurist kan zich niet voorstellen, dat er
zo'n briefwisseling is geweest.
Hij moet op te diepen zijn.
Even later blijkt, dat er alleen een
telefoongesprek is geweest tussen het
Ministerie en gemeente, waarin de
brief van de afslag is behandeld. We
komen er niet uit. Van der Stee
vraagt dezelfde ambtenaar nu de Di
recteur der Visserijen ir Tienstra, er
bij te halen. Deze weet van een brief,
die de gemeentelijke afslag onlangs
naar het ministerie heeft gestuurd. In
die brief wordt verwezen naar een
eerder antwoord van het ministerie,
de brief waarover wij het hadden. Die
brief blijft onvindbaar. Er is alleen
telefonisch contact geweest. Ja. er is
ook een conceptbrief gemaakt, maar
die is nooit verzonden.
Die brief die wij gezien hebben, moet
toch ergens zijn?
Niet in het visserij-archief. Maar er is
nog niet gezocht in de papierwinkel
van de juridische afdeling. De minis
ter kan niet langer aanwezig zijn bij
Dan vertellen we de minister het ver- waarin de minister akkoord zegt te het gesprek. Hij verzoekt ons een
haal van de brief, die een visafslag gaan met de voorgestelde admlni- andere kamer op te zoeken, omdat mj
kreeg van de directie der Visserij en stratie van de hierboven omschreven de Voedingsraad moet ontvangen.
Weer even later wordt het dossiertje
gevonden. De ambtenaar die er bij
hoort, is echter niet aanwezig. Dan
blijkt, dat geen brief, maar een telex
is uitgegaan op 18 januari 1977. Het
telexbericht heeft betrekking op de
vraag van de visafslag of de vis niet
over. maar langs de klok mag worden
verkocht. Met andere woorden, de
afslag vraagt toestemming om aange
voerde vis niet officieel naar soort en
gewicht te hoeven registreren, zodat
de vissers hun clandestiene aanvoer
weer via de veiling laten lopen en de
afslag zijn bron van inkomsten
behoudt.
In het telexbericht laat de Directie
der Visserijen weten voorlopig geen
bezwaar te kunnen maken tegen de
gang van zaken.
Hoe lang duurt voorlopig?
In het dossier zit niets waaruit blijkt
dat de voorlopige instemming van 18
januari 1977 weer ls ingetrokken. Wel
Is er een brief van 20 maart j.l. van de
visafslag, waarin wordt gevraagd of
de bestaande regelingen kunnen wor
den verlengd. Op deze brief is van de
kant van het ministerie nog niet ge
antwoord.
We stellen vast. dat het ministerie
geen bezwaar kan maken tegen een
procedure op de visafslagen, waarvan
bekend is dat hij in het leven is geroe
pen om de vangstbeperking te ont
duiken. Hoe moeten we dit be
grijpen?
Tienstra: „We kunnen er niets tegen
doen. We hebben in dat telexbericht
laten weten, dat er tegen het voorge
stelde systeem geen wettelijke belet
selen bestaan. Daarnaast wijzen we
de afslag op het bestaan van vang
stregelingen. We proberen op hun
moraal te werken."
Van Zutphen: „Het blijft een uiterst
merkwaardige zaak, in de telex had
achteraf gezien (zoals Tienstra al tele
fonisch de afslag had laten weten)
uitdrukkelijker moeten worden ge
steld dat wij de wettelijke mogelijk
heden missen tegen deze praktijken
op te treden, maar dat de minister
verwacht dat de afslag zoveel moge
lijk medewerking verleent aan een
effectieve naleving van de quote
ringsmaatregelen."
Integriteit
boven elke twijfel
Minister Van der Stee wijst uit
drukkelijk iedere suggestie die
de integriteit van de Algemene
Inspectie Dienst (AID) zou
kunnen aantasten van de
hand.
De bewindsman schrijft dit in
antwoord op vragen van het
Eerste-Kamerlld Broeksz
(PvdA). De vragen werden ge
steld naar aanleiding van een
artikel in Trouw (10 maart),
waarin werd gesproken over
een officieuze samenzwering
tussen vissers, visverwerkende
bedrijven, vishandel en visaf
slag bij de ontduiking van de
vlsvangstbeperkende maatre
gelen. De AID zou hierbij de
andere kant opkijken.
Van der Stee laat het Kamerlid
weten, dat in het bewuste arti
kel door zijn woordvoerder al ls
verklaard, dat „de geschetste
indrukken van de Journalist
misschien wel juist zijn, maar
de gevolgtrekkingen niet. Hij
heeft daarbij ook aangegeven,
dat de beweerde gang van za
ken nog niet betekent, dat
strafbare feiten zijn gepleegd.
aiteringen van 100 miljoen gulden
en onzer verslaggevers
^ÏERDAM Audet (As-
i(^e van uitgevers van
eden en tijdschriften)
ije toegang tot commu-
esystemen als Teletekst
twdata. „Wij menen, dat
bg slechts een kwestie
Ijd is dat ons inderdaad
e toegang gegeven zal
In."
de dra A. A. J. W Thijssen. lid
i directie van Audet. bij de
Jatie van het jaarverslag over
^Vooralsnog", aldus de heer
ft. neemt de overheid het
unt in, dat Viewdata in Ne-
1 is een proefproject in voorbe-
tot de omroep moet worden
lid op grond van het argument,
t systeem aan de ontvangstzij-
mfuik maakt van een TV-toestel
sttoat daarop lijkt".
loge wijze zou men echter heel
,r fvoer kunnen nationaliseren,
dit van rijkswegen gebruik
Trouwens hoeveel beeld-
In vinden al toepassing bij
Itratieve systemen en anders
opvatting", aldus de heer
is dan ook dat de overheid
geen been heeft om op te
»iraue'
fce op
rA. „is c
t) geer
psi
lebben
tie zou de technische ontwik-
feL eens zo kunnen zijn. dat er
^komst geen drukpersen meer
efb (ANP) Textielgroep
t heeft vorig jaar weer posi-
raaid: 2,6 miljoen winst na
ie1) ton verlies in 1977. De omzet
ioor overdracht van het spin-
rijf van 86 tot 69 miljoen.
rs dividendloze jaren wil het
6* nu 7 uitkeren Tot textiel-
rwenthe behoren Wisselink
Jdé en Aalten). Koala Tricota-
?'c en, Lobith) en De Gunne Con-
Weerselo en België)
Uit eigen middelen
Behoudens een kleine financiering
door bankiers kunnen de 100 miljoen
gulden geheel uit eigen middelen
worden opgebracht. Mede met het
oog op de investeringsplannen zal
overigens enige terughoudendheid
bij de winstuitkeringen geboden zijn.
Audet verwacht ook dit jaar met be
vredigende resultaten te kunnen af
sluiten (de omzet steeg vorig jaar 13
procent: de nettowinst 37 procent),
maar gelooft niet dat eenzelfde stij
ging van het resultaat kan worden
tegemoetgezien als de afgelopen Ja
ren werd bereikt (in de laatste drie
jaar steeg de omzet met 50 procent en
de nettowinst met 250 procent).
zijn en de krant verdwijnt. De infor
matie zou dan via beeldschermen in
de huizen komen. Welnu, wij willen
daar ook ons deel dan van hebben",
zo meende de heer Thijssen. „Wij
willen niet, dat als gevolg van techni
sche ontwikkelingen ons op onver
antwoorde wijze (door de overheid)
wordt belet onze functie in een aan de
technische ontwikkeling aangepaste
vorm uit te oefenen."
Audet, zo merkte de heer Thijssen
voorts op. heeft het volste vertrou
wen in de toekomstige ontwikkeling,
waarbij de regionale dagbladen de
solide basis zullen blijven vormen.
Dit naast de opbloeiende huis-aan-
huisbladen, die zich hebben ontwik
keld tot een medium met een eigen
markt. Een ontwikkeling, die volgens
de directie van Audet nog niet ten
einde is.
Vanuit dit vertrouwen heeft Audet
plannen voorbereid om de produktie-
faciliteiten van de bedrijven aan de
groei van de afgelopen jaren aan te
passen. De hiermede gemoeide inves
teringen bedragen 100 miljoen gul
den. Hiervan zal 35 procent uit be
schikbare middelen. 10 procent uit
opbrengst van vrijkomende bedrijfs-
complexen, 20 procent uit diverse
premies (WIR) en 35 procent uit de
toekomstige kasstroom worden
betaald.
Amsterdam Het tekort op de beta
lingsbalans is voor De Nederlandsc.he
Bank aanleiding geweest in overleg
te treden met het bankwezen en de
gelddiensten van de PTT. Doel van
dit (nog niet afgeronde) gesprek is te
komen tot een aanpassing van be
staande voorschriften, teneinde zo de
problemen op de geld- en valuta
markten, die verband houden met
het tekort op de betalingsbalans, eni
germate te verlichten.
Als één van de maatregelen wordt
gedacht aan het aanbrengen van een
wijziging in de geldende regeling, die
de banken verbiedt in het buitenland
netto meer geld op te nemen dan een
bedrag van 5 miljoen gulden. Er zou
thans worden gesproken over een ver
ruiming van dit bedrag tot 20 mil
joen. Door een dergelijke verruiming
zou het de banken gemakkelijker
worden gemaakt tekorten op de beta
lingsbalans te financieren.
ZEIST (ANP) Het verkoop
kantoor van DSM in Utrecht
en het laboratorium in Zeist
(driehonderd werknemers)
zullen worden gesloten. De
activiteiten worden ver
plaatst naar Zuid-Limburg.
De directie heeft dat vrijdag
aan het personeel meege
deeld.
Met de overplaatsing hoopt DSM een
belangrijke kostenbesparing te berei
ken. Het chemische concern acht dit
nodig om het voortbestaan te verze
keren. Eind vorig jaar werd bekend,
dat DSM een verlies had geleden van
tweehonderd miljoen gulden.
Het betrokken personeel kreeg vrij
dag van de afdeling personeelszaken
een brochure uitgereikt met alle bij
zonderheden over de op handen zijn
de verhuizing. Daarin wordt het per
soneel onder meer voorgelicht over
het zoeken van een nieuwe woning in
het zuiden.
In de brochure kondigt DSM tal van
financiële steunmaatregelen aan
voor hen die willen meeverhuizen
naar Limburg, zoals extra reiskosten
vergoeding, volledige vergoeding van
de verhuiskosten, een tegemoetko-
mimg in de inrichtingskosten of van
de kosten van het opknappen van de
nieuwe woning.
Meeverhuizen
Het is niet zonder reden dat DSM
tracht het meeverhuizen aantrekke
lijk te maken. Een enquête onder het
personeel wees onlangs uit, dat 91
procent er niets voor voelde om mee
te gaan. Vijftig personeelsleden had
den overigens net een huis aange
schaft in Nieuwegeln, omdat DSM
zich daar aanvankelijk zou vestigen.
Vrijdag werd in Zeist gedemon
streerd door een kleine veertig vrou
wen van werknemers. Zij droegen
spandoeken metonder meer de tekst:
„Nafta kraken okay, maar mensen
nee".
De DSM-directie heeft zich bij de
beslissing laten leiden door het ad
vies van interne stuurgroepen, die tot
de eensluidende bevinding kwamen
dat de activiteiten het beste kunnen
worden verplaatst. Deze studie is.
volgens DSM, een onderdeel van tal
van studies bij het concern om het
kostenniveau te drukken. DSM ziet
bij de huidige marktontwikkeling
geen kans de produktiviteit te verho
gen of de produkten duurder af te
zetten.
Sociaal mishandeld
Het personeel in Zeist en Utrecht
voelt zich door het beleid sociaal mis
handeld. Bij de concentratie van
DSM in het centrum van het land zijn
velen uit het westen meegekomen. De
DSM-directie zegde destijds toe, dat
de werkgelegenheid in Utrecht en
Zeist voor minstens een jaar gehand
haafd zou zijn. Over deze toezegging
zegt een woordvoerder nu, dat de
omstandigheden waarin het concern
verkeert zich Inmiddels ingrijpend
hebben gewijzigd.
In de plannen tot beheersing van het
kostenniveau speelt ook het terug
brengen van het personeelsbestand
in het zuiden met 2.000 man in de
periode tot 1984. De vakbonden heb
ben begrip voor de moeilijke situatie
van DSM. Zij vinden tevens, dat het
concern toch een bepaalde verant
woordelijkheid heeft op het gebied
van de werkgelegenheid in het zuiden
van het land, waar sinds de sluiting
van de mijnen 45.000 arbeidsplaatsen
verloren zijn gegaan.
SURHUISTERVEEN (ANP) Ondanks een tijdelijk rijverbod ln hoogste instantie
bekrachtigd door de Raad van State blijven de vrachtwagens van het transportbedrijf De
Bruin in het Friese Surhuisterveen gewoon doorrijden.
Een woordvoerder van de Industrie
bond CNV zei gisteren dat de wagens
van De Bruin, voorzien van Belgische
kentekenplaten, het bedrijfsterrein
in Surhuisterveen gewoon in- en uit
rijden.
Een aantal Friese transportonderne
mingen heeft inmiddels met harde
acties gedreigd, als het tijdelijk rij
verbod voor De Bruin (dat half april
is ingegaan en twee weken duurt) niet
ongedaan wordt gemaakt door de
staatssecretaris van Verkeer en Wa
terstaat.
In een gisteren verstuurde brief aan
het ministerie staat dat er een specia
le commissie is gevormd, die de acties
voorbereidt.
De tijdelijke sluiting van het bedrijf
werd De Bruin indertijd opgelegd
door de raad van toezicht voor de
naleving van de cao in het beroeps-
goederenvervoer. Tegen de beslissing
van de raad. waarin werkgevers en
werknemers zitting hebben, ging De
Bruin in beroep bij de Raad van
State. Dit hoogste rechtscollege be
sliste vorige maand dat De Bruin na
Pasen twee weken dicht moest.
Maatregelen
Directeur H. de Bruin verklaarde di
rect daarna, dat zijn bedrijf een aan
tal maatregelen had genomen „om de
voortgang van de zaken te verzeke
ren". Vorige week meldde de Indu
striebond CNV. dat De Bruin twintig
tot dertig Belgische vrachtauto's had
opgekocht om het werk voort te zet
ten Deze vakbond stelde zich toen op
het standpunt dat, samen met de
Belgische christelijke centrale van
vervoersarbeiders, voorkomen zou
kunnen worden dat De Bruin zijn
activiteiten zou voortzetten.
Vrijdag zei de woordvoerder van de
Vervoersbond CNV echter, dat er
kennelijk toch voldoende mazen in
de regeling zitten, waardoor het Frie
se transportbedrijf gewoon kan door
werken. Er zijn onvoldoende midde
len voorhanden om te zorgen, dat De
Bruin zich aan de tijdelijke sluiting
houdt. Hij dacht daarbij met name
aan het „aan de ketting leggen" van
de vrachtwagens, dat nu onmogelijk
ls.
De Friese transportondernemers wil
len dat de schorsing ongedaan wordt
gemaakt, zij zijn allen lid van de
PCB, de protestants christelijke be-
roepsvervoersbond, PCB-directeur J.
Bergmans heeft het toch doorrijden
van de Bruin echter openlijk afge
keurd en ook het Friese afdelingsbe
stuur heeft er afstand van genomen.
Het ministerie van Verkeer en Water
staat kon gistermiddag nog geen re
actie peven op de eisen van de Friese
transportondernemers.
