Patiënt moet blijven zitten
Tekening van een lezer
ouw
Commentaar
ere werkweek (1)
tere werkweek (2)
Rechtbank vindt overplaatsing naar gesloten afdeling terecht
VOORSTEL INZAKE EEN NiEUV NEDERLANDS WAPEN
Advocaat gaat
in hoger beroep
de heksenwaag is jarig
dagjesdief
pikkelateur
hond
DAG 11 APRIL 1979
BINNENLAND
TROUW/KWARTET
ibonden hebben in de me-
istrie hun eis laten vallen
afspraken met de werkge-
loesten worden gemaakt
ivoering van een kortere
:ek. Wij zijn niet ongeluk-
(t deze wending in het cao-
Ook al blijven wij ervan
jd dat herverdeling van
legenheid de komende ja-
onmisbaar onderdeel zal
in het beleid ter bestrijding
werkloosheid.
dustriebonden FNV liepen
gel wel erg hard van stapel met
e n >en, aanvankelijk de vrije
[middag, later afgezwakt tot
irige werkweek met onmid-
ingang. De vakbonden
i nu enige correcties aange-
op hun koers. De scherpe
ing van het begin heeft in-
een gunstige uitwerking
Allerwege hebben deskun-
ri®|van overheid, universiteiten.
veging en ondernemers zich
ing op het thema van de korte-
All kweek. Zelden is in zo korte
1 >veel documentatiemateriaal
een economisch onderwerp
i luceerd.
poé
e dit materiaal bleek wel dat
aï' "n« van de werkweek veel
»n en ogen heeft. De FNV-
va n stonden daarom niet sterk
grote haast. Temeer niet
s0 ndere instrumenten van her-
ing van arbeid, met minder
en ogen, nog niet zijn uitge-
doelen op uitbreiding van
egde uittreding van oudere
emers en, in mindere mate,
ke tbreiding van vakanties en
izo ief verlof.
He e
is op deze plaats ervoor
:rkgeverskring, is men zich
gepleit het dit jaar vooral te zoe
ken in vervroegde uittreding en
vakantierechten, en tegelijk werk
te maken van serieuze studie hoe
verkorting van de werkweek ver
antwoord kan geschieden. Daarbij
zouden al vast principe-afspraken
gemaakt kunnen worden tussen
werkgevers en vakbeweging, bij
voorbeeld om, zoals de industrie
bond CNV had voorgesteld, uiter
lijk in 1981 tot verkorting van de
werkweek over te gaan.
Ook veel vakbondsleden waren
naar onze indruk niet overtuigd
van de noodzaak zoveel haast te
maken met de kortere werkweek.
De houding bij de leden zal wel
niet vreemd zijn aan de wending
van de industriebonden in het cao-
overleg.
In 1973 hebben de industriebon
den hardnekkig gestaakt voor af
topping van prijscompensatie voor
hogere lonen. De staking werd
verloren, met als gevolg dat nu na
zes jaar, die aftopping er nog
steeds niet is, ondanks het goede
voorbeeld dat de ambtenaren dit
jaar geven. In West-Duitsland
toonbeeld van arbeidsrust is
deze winter in de staalsector uitge
breid gestaakt voor geleidelijke in
voering van een 35-urige werk
week. De staking werd verloren,
met als gevolg dat in de cao de 40-
urige werkweek voor vier jaar
werd vastgelegd.
Naar onze schatting zou de kans
niet klein zijn dat ook in ons land
een staking op dit moment voor de
kortere werkweek zou worden ver
loren door de vakbonden. Verkor
ting van de werkweek zou dan
verder weg zijn dan ooit.
bewust van de onont-
vc baarheid van herverdeling
^arbeid op langere termijn,
andere instrumenten zoals
Zowel in de me-
Is op centraal niveau is met
ik door de werkgevers ver-
dat men niet principieel
lil de kortere werkweek is.
"^lunt is de kostenstijging, of
eter het inleveren van loon.
d s kunnen de werkgevers tot
Laie wijzen op het ontbreken
n. en internationale of althans
»ese aanpak van korter wer-
ck De EG-conferentie van begin
nber in Brussel leverde niets
ale t direct bruikbaar was, mede
Vonwil aan Duitse zijde. Enke-
anden later was het opnieuw
Duitsland dat door de verlo-
r i taaistaking de ontwikkeling
zi de kortere werkweek eerder
ch lagde dan bevorderde,
est
de ontwikkelingen staan niet
In België is in een aantal
van de industrie de 40-
werkweek doorbroken. Ook
Nederlands bedrijf DAF-
s doet hieraan mee. Het
en naar een werkweek van 36
met de komst van het nieuwe
sche kabinet nu zelfs tot offi-
regeringspolitiek verheven.
nenwerkende artsen
0,*n onzer verslaggevers
ECHT Huisartsen, die in ge-
leidscentra samenwerken met
en, bij voorbeeld maatschappe-
at merkers of wijkverpleegkundigen
aeifijzen minder patiënten naar de
itifalist dan alleenwerkende huis-
a. Dit blijkt uit het Jaarboek
van het Landelijk Informatie-
jatem Ziekenfondsen (LISZ), dat
w ren is verschenen.
Al met al reden om niet overhaast,
maar wel doelbewust de mogelijk
heden van verkorting van de werk
week als middel tot herverdeling
van werkgelegenheid grondig te
onderzoeken. Wij hopen dat er
volgend jaar al iets verwezenlijkt
zal kunnen worden. Het kosten-
probleem lijkt ons oplosbaar, wan
neer tenminste niet om ideologi
sche redenen enige herverdeling
van inkomens bij de looninlevering
wordt tegengehouden.
Tot slot een woord van waardering
voor de industriebonden omdat zij
ook nu nog geen aanvullende loon
eis hebben willen stellen. Van de
industriebond CNV mocht niet an
ders worden verwacht, mede ge
zien de consequente opstelling van
de vakcentrale CNV. De leiding
van de industriebonden FNV moet
echter de druk weerstaan van de
zusterbonden binnen de FNV en
van groepen leden in eigen gelede
ren, met name communisten.
Daarbij hebben bepaalde onderne
mers in de industrie het de leiders
van de FNV-bonden ook niet ge
makkelijker gemaakt af te zien van
looneisen. Dat heeft het gehamer
van de werkgevers op het koste
naspect en de concurrentiepositie
er niet geloofwaardiger op
gemaakt.
door Cisca Dresselhuys
ROERMOND Een patiënt
in een psychiatrische inrich
ting mag tegen zijn zin door
de leiding van de inrichting
van een open naar een geslo
ten afdeling worden overge
plaatst, wanneer dit gebeurt
om therapeutische redenen.
Deze uitspraak deed de presi
dent van de Roermondse
rechtbank, mr. A. G. H. Bel-
jaars, gistermiddag in het
kort geding, dat 's ochtends
voor dezelfde rechtbank had
gediend.
Dit kort geding was aangespannen
door de 33-jarige computerdeskundi
ge Arthur Jacobs, sedert november
1976 als patiënt opgenomen in de
psychiatrische inrichting Sint Serva-
tius te Venray tegen de leiding van
deze instelling. Arthur Jacobs die op
eigen verzoek, maar wel met een rech
terlijke machtiging in St. Servatius is
opgenomen, werd afgelopen donder
dag volstrekt tegen zijn wil overge
plaatst van een open naar een geslo
ten afdeling.
Dit was volgens de leiding nodig
„voor zijn bestwil", omdat Jacobs
zich verschillende malen niet gehou
den zou hebben aan de voorschriften
van deze afdeling: beslist geen alco
holgebruik en het zich voegen naar
bepaalde huisregels, zoals tijdig op
staan, het volgen van alle afgespro
ken therapieën en dergelijke. Bij en
kele gelegenheden zou Jacobs zich de
laatste tijd veel bedronken hebben,
waardoor hij volgens de leiding niet
langer te handhaven zou zijn op de
open afdeling.
Bovendien zou hij een zeet kritische
patiënt zijn, die voortdurend discus
sies uitlokte met personeel en patiën
ten over het falen van de behandeling
en de inrichting.
Hoger beroep
Inmiddels heeft de advocaat van de
heer Jacobs, de Amsterdamse mr. L.
Velleman. besloten in hoger beroep te
gaan bij het hof in Den Bosch. „We
moeten deze zaak om principiële re- ThGTdPiG
denen verder uitvechten: het gaat
hier heel duidelijk om de rechtsposi
tie van de psychiatrische patiënt. In
middels moeten we wel iets regelen
voor de heer Jacobs, want die kan
niet langer in deze inrichting blijven.
Voor een verantwoorde behandeling,
zijn de relaties nu te zeer verstoord.
Hij moet daar zo snel mogelijk weg.
Daarmee kunnen we niet wachten op
de uitspraak van het hof. want die
kan wel zo'n vier tot zes maanden op
zich laten wachten", aldus mr. Vel
leman.
Ook de bewonersraad van St Servati
us is erg ongelukkig met de afloop
van het kort geding. Voorzitter Jac
ques Kuypers (zelf ex-patiënt van St.
Servatius»: „De bewoners en de bewo
nersraad zijn woest over deze uit
spraak. Het wordt de ondergang voor
deze man, als hij niet snel uit de
inrichting wordt gehaald. We gaan
actie ondernemen, waarbij de Cliën
tenbond zal worden ingeschakeld. In
ieder geval zullen we zo snel mogelijk
een oplossing voor Jacobs zoeken
want die moet hier weg, anders gaat
hij er onderdoor"
Arth"r Jacobs heeft al een lange psy
chiatrische weg achter zich. Al van
1972 af is hij in verschillende inrich
tingen opgenomen geweest, nadat hij
in elkaar gestort was na twee sterfge
vallen in zijn directe omgeving, die
van zijn vrouw en zijn beste vriend.
Bij al die opnamen werd klaarblijke
lijk niet de goede therapie voor Ja
cobs gevonden, want telkens stortte
hij opnieuw in. Toen het in 1976 weer
mis liep, vroeg hij of hij vrijwillig
opgenomen kon worden in St. Serva
tius. Dat ging niet. Men had liever dat
hij er met een rechterlijke machti
ging kwam.
Die heeft Jacobs toen zelf aange
vraagd en zo kon hij in november van
dat jaar worden opgenomen. Hij zat
afwisselend in open en gesloten afde
lingen, maar pas eind vorig jaar werd
er een behandeling gevonden, die ein
delijk leek aan te slaan. Er deed zich
'een begin voor van wat wezenlijke
veranderingen ten goede leken te
zijn. Deze therapie volgde Jacobs op
de open afdeling.
Alcoholgebruik
Een van de voorwaarden van deze
open afdeling is het strikte verbod
om alcohol te gebruiken. Jacobs wist
dit; hij had deze voorwaarden zelfs
De psychiatrische patiënt is
vaak nog geheel rechteloos,
zoals onlangs weer bleek uit
een enquête van de commis
sie-Van Dijk. Naast hersen
operaties, castraties en steri
lisaties wordt in de inrichtin
gen ook nog steeds op ruime
schaal de elektroshock toege
past. Een aantal actiegroe
pen,'waaronder de NASA
nationale anti shock-actie
kwam hiertegen al eerder in
het geweer.
Tekeningen, bij voorkeur in liggend lor-
maat, sturen aan Trouw, jury politieke
prent, postbus 859, 1000 AW Amster
dam. Naam en adres aan de achterzijde
vermelden Voor geplaatste prenten is er
een boekenbom
a? pe gier
kan nier
samenooon.L
ma<iR WORDT
DesonDonKS
GeRoepen
verwijzen minder door
Overigens is het aantal verwijzingen
van de huisarts naar de specialist in
1977 toegenomen van 495 naar 502
per duizend verzekerden. Per groep
verschilde het cijfer van 435 voor
huisartsen in gezondheidscentra tot
452 voor huisartsen in een groep-
spraktijk en 519 voor alleenwerkende
artsen.
-T ORore mono
J "onocR eenre
ÖPLOnGSTeillNb
VOOR Dc
PROGLemen
Kieren
onvei?scMiLLi6Heio,
6cen oeRonrwoopDe L»jk-
HÉTD UMUen DRdóen
OP re GRore
VOST LEVEN
tot tweemaal toe op schrift gekregen.
Aanvankelijk kon hij zich goed aan
dit verbod houden, maar met carna
val en op zijn verjaardag liep de zaak
uit de hand. Hij dronk te veel. Op
grond hiervan en van zijn voortdu
rende kritische gedrag besloot de lei
ding vorige week Jacobs terug te
plaatsen naar een gesloten afdeling.
Jacobs kwam hiertegen fel in het
geweer, omdat hij zich juist zo goed
op zijn plaats voelde op de open afde
ling. Vooral vanwege de therapie die
hij daar volgde. Zijn eigen therapeut
was ten tijde van de beslissing over
de terugplaatsing ziek en is in het
besluit niet gekend.
Omdat Jacobs wil doorgaan met de
behandeling die nu eindelijk eens
goede resultaten lijkt af te werpen en
er geen interne oplossing gevonden
kon worden, heeft hij besloten een
kort geding aan te spannen, waarin
hij terugdraaiing van de overplaat
sing eiste. De leiding heeft dit proces
niet afgewacht. Jacobs werd afgelo
pen donderdag al naar de gesloten
afdeling teruggebracht.
Zijn advocaat mr Velleman heeft de
eerste tijd niet de mogelijkheid ge
had zijn cliënt te zien of te spreken.
Pas na tussenkomst van de secretaris
van de Orde van Advocaten kreeg hij
tenslotte toegang tot Jacobs. Omdat
men in deze tijd nu er ook op
politiek niveau veel gepraat wordt
over de hoognodige verbetering van
de rechtspositie van de psychiatri
sche patiënt weieens een officiële
uitspraak wilde horen of een dergelij
ke patiënt tegen zijn uitdrukkelijke
wil bepaalde behandelingen moet on
dergaan (of juist niet) heeft Jacobs
gesteund door de bewonersraad van
St. Servatius het kort geding door
gezet
Leegloop
teRppn
Gesold
Tijdens de behandeling gisteroch
tend zei Jacobs' advocaat mr Velle
man. ..Er is en wordt met mijn cliënt
gesold op een wijze die in een rechts
staat niet acceptabel is. Er worden
uiterst belangrijke beslissingen over
hem genomen, waarin hij uiteraard
zelf niet wordt geraadpleegd of zelfs
maar gekend (waarom eigenlijk
niet?), maar waarin ook de behande-
lende psychotherapeut niet wordt ge
raadpleegd.
De uiteindelijke beslissing wordt dan
genomen door of althans onder ver
antwoordelijkheid van een „behande
lend" psychiater, die welgeteld één
en dan nog een tamelijk kort ge
sprek met Jacobs heeft gehad.
Hoogst onzorgvuldig, vooral wanneer
men bedenkt hoe weinig verweer te
gen een dergelijke beslissing moge
lijk is; een beroepssysteem, zoals bij
voorbeeld het gevangeniswezen kent,
bestaat in krankzinnigeninrichtingen
niet."
Verder zei hij dat het ook in de psy
chiatrische inrichtingen zo is dat elke
patiënt, zelfs iemand die onder
dwang is opgenomen, ten volle ge
rechtigd blijft tot het weigeren van
elke behandeling, waarbij de behan
delend arts hem niet tot enigerlei
behandeling mag dwingen. Wanneer
een arts wel tot dwang zou overgaan,
zou dit misbruik van macht zijn,
want de bevoegdheid tot zo n dwang
is hem niet gegeven, meent mr Vel
leman.
„Wanneer we dit fundamentele recht
om nee te zeggen tegen een behande
ling de patiënt ontzeggen, kunnen we
wel gelijk ophouden met discussies
omtrent de rechtspositie van de psy
chiatrische patiënt, want in dat geval
zou die rechtspositie inderdaad tot
nul zijn gereduceerd." aldus mr Vel
leman.
Sancties
De raadsman die voor de inrichting
optrad, mr F. J. Notermans betoogde
dat de beslissing om Jacobs tijde
lijk over te plaatsen naar een geslo
ten afdeling wel genomen moest wor
den, zowel in het belang van Jacobs
zelf. als in dat van zijn medepatiën
ten van de open afdeling. „Het is nu
eenmaal een van de vaste regels van
deze afdeling dat er niet gedronken
mag worden. Dit is vastgesteld in het
belang van de patiënten van wie er
meer net zoals Jacobs problemen
hebben met alcohol. Men heeft zich
als leiding nog heel tolerant tegen
over Jacobs opgesteld, want hij heeft
verschillende malen teveel gedron
ken en daar is toen niet met sancties
op gereageerd.
Discussies
„Verder heeft Jacobs de ziekelijke
neiging om steeds maar discussies uit
te lokken over de behandeling en de
therapeuten. Zijn kritiek was einde
loos. Hij spuide deze niet alleen te
genover de therapeuten en verpleeg
kundigen. maar ook tegenover zijn
medepatiënten Hem is toen als voor
waarde gesteld dat dergelijke ge
sprekken alleen buiten de therapie-
tijd en met één bepaalde verpleeg
kundige gevoerd mochten worden.
Ook hier heeft hij zich niet aan ge
houden."
„De heer Jacobs moest om al deze
redenen wel tijdelijk van de afdeling
af, omdat hij veel te veel aandacht
voor zichzelf opeiste," aldus mr. No
termans
De president van de rechtbank gaf in
zijn overwegingen, die tot afwijzing
van de vraag van Jacobs lelden, als
zijn overtuiging dat er geen sprake
was van onrechtmatig noch van onre
delijk gedrag jegens Jacobs. „Hij kan
zijn therapie met dezelfde therapeut
ook voortzetten op de gesloten afde
ling, is hem te kennen gegeven. Er
komt dus geen oponthoud in zijn
behandeling."
„Verder is het gezien zijn sociaal ge
drag, met name zijn buitensporig al
coholgebruik. hetgeen hem Juist uit
therapeutische overwegingen verbo
den was, niet onredelijk dat de lei
ding van de inrichting besloten heeft
zijn verpleging thans tijdelijk voort
te zetten in een gesloten afdeling",
aldus mr. BelJ aars
Aan de schoorstenen van ver
schillende oude huizen op het
Kanaaleiland Guernsey is een
stoelvormig aanbouwsel te zien.
Dat stamt nog uit de tijd toen de
angst voor heksen alom heerste
en de mensen, om bij ze in een
goed blaadje te komen, een stoel
tje klaar zetten op het dak. Dan
konden de boze schepsels tijdens
hun tochten op bezemstelen on
derweg even uitrusten. Het kon
geen kwaad om goede vriendjes
met de heksen te blijven.
Wie in ons land heksen zegt.
denkt aan het oude Zuidholland
se stadje Oudewater. elk voor
jaar in het middelpunt van de
belangstelling door de komst van
enkele ooievaars die vroeg of laat
op hun nest op het stadhuis neer
strijken. Als die, net als de reigers
in de bomen van „Frankendael"
in de Amsterdamse Watergraafs
meer. zijn gearriveerd, kan het
voorjaar beginnen.
Dit jaar is er nog iets bijzonders
in Oudewater aan de hand: de
herdenking van het feit dat in
1729 precies twee en een halve
eeuw geleden dus de laatste
serieuze heksenweging in de Hek
senwaag plaatsvond. Naar alle
waarschijnlijkheid stamt die Ou-
dewaterse Heksenwaag uit 1500.
Nu is het wegen van „heksen
een toeristisch vermaak, maar in
de zestiende en zeventiende eeuw
geloofde praktisch iedereen nog
in heksen. Over heel Europa,
dachten de mensen toen, vlogen
heksen door de lucht; op gezette
tijden zouden zij zich in de Hare
in Duitsland verzamelen. Tien
duizenden onschuldigen werden
als heks aangewezen. De mannen
werden door de waagmeester ge
wogen. de vrouwen door de stads-
vroedvrouwen. Wie te licht werd
bevonden een heks heette geen
gewicht te hebben wachtte de
dood. meestal op de brandstapel.
Dat wegen gebeurde ook in Ou
dewater. maar dan met dit ver
schil dat iedereen die van een
„verbond met de duivel" werd
beschuldigd, er eerlijk werd ge
wogen. Nooit is in Oudewater ie
mand naar de brandstapel ge
stuurd. Wel kreeg hij of zij een
„certificaat van weging", waar
mee de van hekserij beschuldig
de zijn leven lang kon bewijzen
geen heks te zijn.
Door de eerlijkheid van de wegin
gen werd Oudewaters heksen
waag over heel Europa beroemd.
Uit alle delen van het continent
trokken de beschuldigden naar
het. oude stadje aan de IJssel.
Echt beroemd zou Oudewater ge
worden zijn dank zij Karei de
Vijfde, die in Polsbroek persoon
lijk de weging van een heks mee
maakte. Volgens de waagmeester
daar woog die heks maar een
paar gram. Karei kon dat niet
geloven. Hij toog met het vrouw
tje naar Oudewater, waar haar
echte (dus normale) gewicht dui
delijk werd aangetoond. Dat was
voor Oudewater reclame van de
bovenste plank. Vandaar ook dat
op het trapgeveltje van de Hek
senwaag het wapen van Karei de
Vijfde prijkt, schrijft ons de Am
sterdamse heer J. H. Kruizinga.
Nog steeds komen, niet alleen uit
Europa, maar uit alle delen van
de wereld, de mensen naar Oude
water om zich te laten wegen,
tienduizenden per jaar. Vooral
zijn daar veel Amerikanen bij.
die nog graag films over heksen
maken en zien. Onder de bezoe
kers uit eigen land waren tot he
den elf ministers. Ook zij lieten
zich wegen en het Nederlandse
volk kan gerust zijn geen van
allen bleek een heks; sommigen
zullen zelfs aan de zware kant
geweest zijn. Net als iedereen
ontvingen ze van waagmeester A.
Verweij a raison van „2 stuivers"
het begeerde certificaat dat hen
voor altijd vrijwaart van beschul
digingen van hekserij. Niet zo'n
uitvoerig document als in de
„echte heksentijd". maar in de
verkorte vorm lijkt het er toch
ook aardig op
Zelfs voor twee man is dit voertuig niet te berijden, want wie kan er
een scooter van drie meter hoogte aantrappen en besturen? De twee
proberen bet ook niet echt; het was allemaal show, onlangs in
Zürich, waar deze reuzescooter de trekpleister van een motorten
toonstelling was.
Het luchtkussenvaartuig dat als
..hovercraft" bekend staat, heeft
de Britse kustplaatsen een nieuw
soort ongewenste gasten be
zorgd: de dagjesdieven. Mensen
Van een paar kanten wordt ons
verteld, dat de fraaie titel „aan-
pikkelateur" echt niet uitslui
tend voor bepaalde bouwvakkers
gebezigd wordt. Precies zo wor
den de mannen genoemd die met
zo'n prikstok papieren en andere
ongerechtigheden uit perken en
plantsoenen verwijderen. Hoe
wel. precies is niet het Juiste
woord, want over één lettergreep
bestaat nog verschil van mening.
Een Rotterdamse lezer verzekert
ons, dat die mensen „aanpikkela-
teurs" heten, maar Amsterdam
mers houden het op „plkkela-
teurs". En zo komt de aanpikke-
lateur. althans in Amsterdam en
omstreken, dus toch weer in de
bouw terecht.
die speciaal een dagje met de
hovercraft oversteken om hun
slag in de kustplaatsen te slaan,
aldus de Britse politie, die hen
overigens „hover-dieven" noemt
Swetlana, een meisje van een
jaar of twaalf, zorgde als een
moeder voor hem. maar ook de
andere kinderen van haar groep
in het weeshuis van Moermansk
in Siberië waren dol op de zwerf
hond Op een ochtend was het
dier gewoon aan komen lopen
Het had honger en Swetlana had
hem eten gegeven De kinderen
spraken af dat ze de hond zouden
houden als hij de volgende mor
gen terug zou komen. Hij kwam
en gedroeg zich vanaf dat mo
ment meteen als een voorbeeldig
huisdier. Hii liet zich borstelen en
onder de douche stoppen, sliep
onder Swetlana's bed en ravotte
eindeloos met de kinderen. De
administrateur van het tehuis
wist er van en liet het maar zo.
toen hij zag wat een goede kame
raad de kinderen aan de hond
hadden. Maar de directrice hield
niet van honden. Toen het dier
drie maanden in huls was, nam ze
een besluit Ze wachtte tot de
kinderen naar school waren en
liet toen een jager komen Vol
gens de Literatoernaya Gazeta,
die de droeve geschiedenis publi
ceerde, had de man echt moeite
met zijn opdracht. De hond rook
onraad en rende doodsbang door
de kamer, over de bedden, pro
beerde zich te verstoppen en zelfs
door een raam te springen om
aan de kogel te ontkomen Toen
het dier struikelde zag de Jager
eindelijk kans hem dood te schie
ten. Er lag nog bloed op de grond
toen de kinderen uit school kwa
men. Dat was alles wat er van
hun hond achtergebleven was;
zelfs de tekeningen die ze van het
dier gemaakt hadden, waren
door de directrice van de muur
gehaald. Veel mensen leefden
met de ontroostbare kinderen
mee. maar een hond kwam er niet
meer. Een schrale troost voor hen
was. dat de directrice een repri
mande van hogerhand kreeg en
dat ze zo over haar toeren was
dat ze kalmeringspillen moest
slikken.
