)e generaal heeft
ilie kerel' gehangen
EG mild voor Griekenland
Belgische regering voelt
ete adem van Tindemans
t
Jane Byrne leidt Chicago
Vliegtuigkaper in
Australië gedood
Athene wordt in 1981 lid
IDERDAG 5 APRIL 1979
TROUW/KWARTET P 6 - RHS 1'
Johan ten Hove
lanks de vele gratieverzoeken uit Pakistan zelf en uit de hele wereld, variërend van de
erikaanse president Jimmy Carter tot koning Khaled van Saoedi-Arabië en van de
iegische president Leonid Breznjew tot paus Johannes Paulus II, heeft de generaal „die
etil" dan toch laten ophangen. De generaal is Pakistans huidige sterke man, president
jammed Zia Oei Haq en „die kerel" is Pakistans vroegere premier Zoelfikar Ali Bhoetto.
jén een starre, sober levende soldaat en een devoot moslem met de bijnaam „de moellah in
raalskostuum". De andere, in ieder geval tijdens de hoogtijdagen van zijn macht, een
ant redenaar, een charismatisch leider en een geslepen politicus, een ruimdenkend
lem, een man van de wereld in de westerse zin, die het met de geboden in de Koran niet al
Buw nam.
Zoelfikar Ali Bhoetto, terwijl hij een menigte in Islamabad toespreekt.
■Pakistan werd algescheiden en
'etBangladesj een nieuw leven
h»
cie
'rHsten
:ar Ali Bhoetto werd gehaat en macht overnam van generaal Iskan-
'sd door zijn tegenstanders en ^er Mins door middel van een kom-
;ood en eveneens gevreesd door plot waarvan wel is gezegd dat het
.olgelingen. Maar op het hoogte- gesmeed is ln een van de buitenver-
:van zijn macht waren vriend en blijven van de familie Bhoetto.
het erover eens dat hij het
,_anse volk zijn zelfrespect had Het was het begin van dertien jaar
IJ begeven na de ontreddering en militaire dictatuur, waarin Bhoetto
^tdering van de Bengaalse oorlog 19^(5 verscheidene ministerspos-
eli7l. waarbij Oost-Pakistan van bezette. In 1963 werd hij minister
van buitenlandse zaken. In die func
tie nam hij geleidelijk afstand van de
Amerikaanse gezindheid van veld
maarschalk Ayoeb Khan en zocht
meer toenadering tot de Sowjet-Unie
en de Chinese Volksrepubliek. Oor-
,„00 K/kt zaak hiervan was de Amerikaanse
proto-type de Rtpnn vnnr Tnriia in het. conflict, over
sche leider, die in verschillende
len leeft en verschillende cultu-
zich op probeert te nemen en
raak in geen van alle meer past.
ren en getogen in een arm feo-
*n gekoloniseerd land. werd hij
Don van een rijke aristocratische
lie in de Sind naar de beste wes-
universiteiten gestuurd. Hij stu-
le politieke wetenschappen aan
lerikaanse Berkely-universiteit
ifornië en behaalde een graad in
iteren op het beroemde Christ
fe in Oxford met een eervolle
elding voor het bijvak rechten,
na hij lid werd van de illustere
ense advocatenbalie. Bhoetto
t het politieke bedrijf en het
i en zeilen van een politieke par-
het Westen.
we
jtu
Ie oprichting in 1967 van zijn
i Pakistaanse Volkspartij heeft
»ar ongetwijfeld profijt van ge-
Zeker heeft hij in zijn westerse
de grondbeginselen van de par
itaire democratie geleerd, maar
1 arme derde wereldland Pakls-
Vaar Bhoetto in de jaren vijftig
(teerde, was er met een parle-
ftire democratie niets te begin-
Dok in politiek opzicht botsten
ftfee culturen, een verfijnde wes-
parlementaire democratie met
byale oppositie, en een feodaal
urd en autoritair geregeerd Pa-
i. waar, voor zover aanwezig, de
jitie achter de tralies zat.
tto had in het westen degeneug-
&n het studentenleven ten volle
efd en had bijzonder weinig zin
n Pakistan weer aan te passen
ie islamitische tradities.
Itzonderlijk jong politicus werd
op een openbare bijeenkomst
fan beschuldigd dat hij whisky
I en nogal vrijmoedig omging
(rouwen. Zeer ad rem en niet
(r arrogant antwoordde hij, dat
[enige politicus in Pakistan was,
pg genoeg was om van beide te
m genieten. Een antwoord dat
t Britse Lagerhuis ongetwijfeld
ipplaus en „hear hear" begroet
i, en de progressieve bourgeoisie
kistan deed gnuiven van plezier
Igunst, maar dat de oprechte
m in het land doet gruwen. En
Ito moest er aan wennen dat er
óprechte moslems in Pakistan
I.
hee niet gezegd is dat Bhoetto
eliefd was bij met name de arme
n en het lompenproletariaat
lie Pakistaanse grote steden.
Dtte was hij de eerste politicus
tistan die afdaalde uit de ivoren
l van het regeringsapparaat en
aat opging om het volk te ont-
in. Hij was de eerste die de
I's wist te mobiliseren en hen te
li met zijn gloedvolle toespra-
Ihoetto als „man van het volk"
in voelen dat zij door hem iets te
ti hadden in Islamabad en velen
en waren bereid hem zijn esca-
als man van de wereld te ver-
steun voor India in het conflict over
Kasjmir.
Bhoetto trad af als minister van bui
tenlandse zaken in 1966 nadat Ayoeb
Khan in Tasjkent een verdrag met
India had gesloten dat een einde
maakte aan de Indo-Pakistaanse oor
log. Bhoetto brak met Ayoeb Khan
omdat deze te grote concessies aan
de grote mogendheden zou hebben
gedaan. Later zei hij dat hij teleurge
steld was in het militaire bewind, dat
in toenemende mate corrupt werd en
geen aanstalten maakte van Pakis
tan een democratie te maken.
Hoe dat ook zij. op 1 december 1967
richtte Bhoetto de Pakistaanse
Volkspartij op, onder het motto: „De
islam is ons geloof, democratie ons
beleid, socialisme onze economie, alle
macht aan het volk." Waarmee de
nieuwe partijleider de eerste stappen
zette op de weg naar de macht in
Pakistan. Ayoeb Khan probeerde
hem door een arrestatie tegen te hou
den. maar de door de socialistische
leuzen wakker geschudde Pakistaan
se massa's dwongen zijn vrijlating af.
Oorlog
Verwijten
t nplot
ito kreeg zijn eerste minis ters-
inder het bewind van veldmaar-
l Ayoeb Khan. die in 1958 de
In de eerste jaren van zijn macht
genoot Bhoetto en zijn PPP een onge
kende populariteit. Maar ook Bhoet
to kon zijn socialistische beloften in
een arm ontwikkelingsland als Pakis
tan is niet waar maken. Ook hij vol
deed niet aan de verwachtingen, aie
hij zelf had gewekt en ook hij bracht
de in het westen opgedane theorie
over de parlementaire democratie
niet in de Pakistaanse praktijk.
Integendeel, hij regeerde met de arro
gantie van de absolute macht, die
hem door de meerderheid van zijn
PPP in de nationale vergadering ge
geven was. In toenemende mate keer
den grote delen van het volk zich van
hem af. Zijn dictatoriale nelgingen,
schandalen in zijn partij en zijn „de
cadente westerse manier van leven"
werden hem meer en meer verweten.
Het religieuze reveil in de islamiti
sche wereld was ook aan Pakistan
niet voorbij gegaan.
Bhoetto zette tegenstanders van zijn
bewind massaal in de gevangenis en
Pakistan begon meer en meer te lij
ken op de dictatuur die Bhoetto juist
als islamtisch-socialist had bestre
den. Zijn naaste roedewerkers in de
partij keerden hem de fug toe
Een van hen was medeoprichter van
de partij Achmed Raza Kasoeri. van
wie Bhoetto zei dat hij een onderkrui
per was en hem kapot zou maken.
Dat is even anders gelopen. Bhoetto
werd ter dood veroordeeld en opge
hangen op beschuldiging van het
aanzetten tot moord op deze man. die
overigens bij de aanslag ongedeerd
bleef, terwijl zijn vader dodelijk ge
troffen werd.
Het begin van Bhoetto's einde kwam
op het moment dat een van de mooi
ste in zijn leven had moeten zijn. In
maart 1977 toog het Pakistaanse volk
naar de stembus en behaalde Bhoet
to's PPP een grootse overwinning. Zo
groot dat niemand het eigenlijk echt
geloofde. In ieder geval geloofde de
oppositional Pakistaanse Alliantie
er niets van. Aanhangers van deze
PNA gingen massaal de straat op om
te betogen tegen de inltmidatie tij
dens de verkiezingen en fraude bij de
telling der stemmen. De Pakistaanse
grote steden veranderden in slagvel
den. waarop ruim driehonderd doden
vielen.
Moord
In juli van dat jaar grepen de militai
ren, die al vaker meenden dat Je poli
tiek niet aan burgers kunt overlaten,
in en generaal Mohammed Zia Oei
Haq trok de macht aan zich. De ironie
wil dat Bhoetto deze „chocolade-ge
neraal" zelf benoemd had tot opper
bevelhebber van de Pakistaanse
striidkrachte.
Tijdens het bewind van Zia werd de
af faire-Kasoeri weer van stal gehaald
en werd Bhoetto gearresteerd op be
schuldiging van moord. Generaal Zia
heeft in de korte tijd van zijn bewind
duidelijk laten blijken een grondige
haat tegen Bhoetto te koesteren. Hij
noemde hem „het ongeluk van Pakis
tan en een koelbloedige moorde
naar".
Bhoetto werd op 18 maart vorig Jaar
ter dood veroordeeld tijdens een pro
ces waarvan Amnesty International
zegt dat het zeker niet helemaal vol
gens de regels ls verlopen. Zijn advo
caten gingen in hoger beroep en wis
ten Bhoetto's lijdensweg met een jaar
te verlengen.
Op 6 februari van dit jaar hield het
opperste gerechtshof het doodvonnis
overeind met vier tegen drie stem
men, waarna Bhoetto was overgele
verd aan de wil van de generaal.
Bhoetto weigerde om gratie te vragen
en generaal Zia liet weten dat hij zich
aan de uitspraak van het opperste
hof zou houden en „de kerel" zou
hangen als het hof hem schuldig
achtte. Zia heeft woord gehouden,
maar of hij daarmee Pakistan van
een probleem verlost heeft of Pakis
tan juist een probleem bezorgd heeft,
blijft voorlopig een open vraag
SYDNEY (DPA) - Een Italiaan die
gisteren op de luchthaven van de
Australische stad Sydney een lijn-
vliegtuig wilde kapen, heeft zijn po
ging met de dood moeten bekopen
De dertigjarige Dominico Speranzo
had in de hal van de luchthaven een
toeriste uit Nieuw-Zeeland gegijzeld.
Onder bedreiging van een mes nam
hij haar mee in een leegstaande Jum
bojet van Panam Vervolgens eiste
hij dat dit toestel naar Moskou zou
vliegen. Een politieman slaagde er
met een afleidingsmanoeuvre in de
gegijzelde uit handen van de Italiaan
te krijgen.
Daarna dreigde de man een bom tot
ontploffing te zullen brengen. Voor
dat hij daartoe kon overgaan, schoot
de politie hem neer. Hij overleed kor
te tijd later aan zijn verwondingen.
Correspondentie met
VN-militairen in
Libanon loopt sleeht
Van onze soc-econ. redactie
UTRECHT De correspondentie
tussen de Federatie van christelijke
organisaties van militairen, de Fa-
com. en de vertegenwoordigers van
de Facom bij het Libanondetache-
ment verloopt uiterst traag Dit door
de langdurige stakingen bij de Israë
lische posterijen.
Het bestuur van de Facom heeft ern
stige bezwaren tegen deze gang van
zaken en wil daarom op korte termijn
een gesprek met de legerleiding om
de communicatieproblemen op te
lossen.
Bij de eerste algemene verkiezingen
in Pakistan in 1970 boekte Bhoetto's
PPP met de leus „brood, kleding en
onderdak" in West-Pakistan een gro
te winst. De partij kreeg 83 van de 138
zetels in het parlement van West-
Pakistan, terwijl de Awami Liga van
sjeik Moedjiboer Rachman in Oost-
Pakistan 167 van de 169 zetels won.
De Oost- en Westpakistaanse leiders
slaagden er na de verkiezingen niet in
het eens te worden over een nieuwe
grondwet en generaal Jachja Khan,
die Ayoeb Khan in maart '69 na span
ningen en gewelddadige uitbarstin
gen in beide delen van Pakistan aan
de dijk had gezet, weigerde de nieuwe
nationale vergadering bijeen te roe
pen. Besprekingen in maart 1971 tus
sen Bhoetto. Jachja Khan en Moedji
boer leverden niets op en in Oost-
Pakistan breidden de guerrilleros van
de Awami Liga hun strijd tegen de
daar gestationeerde Westpakistaanse
troepen uit tot een regelrechte oorlog.
In december bemoeide India zich met
de oorlog en op de zestiende van die
maand gaf het Westpakistaanse leger
zich over aan Indiase troepen. Enkele
maanden later was de staat Banglas-
desj een feit en slechts een paar da
gen na deze gevoelige nederlaag, trad
president Jachja Khan af en nam
Bhoetto de macht over.
Bhoetto begon voortvarend aan her
stel van orde en rust en probeerde een
aantal sociale maatregelen door te
drukken. Hij slaagde erin Pakistan
een burgerregering te bezorgen toen
hij in augustis '73 aftrad als president
en de eerste premier werd in vijftien
jaar.
Van een onzer redacteuren
Chicago, op New York na de grootste stad van de Verenigde Staten, heeft een vrouw tot
burgemeester gekozen. De 44-jarige Jane Byrne is daarmee prompt een van de machtigste
Democraten geworden; president Carter, senator Edward Kennedy en gouverneur Jerry
Brown van Californië hebben al naar haar gunst gedongen.
Jane Byrne heeft gezegevierd, na San Francisco krijgt nu ook
Chicago een vrouw als burgemeester. Naast Jane haar doch
ter Kathy.
Een paar maanden geleden gaf nie
mand een cent voor de kansen van
Jane Byrne. De partijmachine in de
stad had bepaald dat burgemeester
Michael Bilandic zou worden herko
zen, en wie durft zich in Chicago
tegen de partij te verzetten?
Jane Byrne durfde het. Als ex-mede
werkster van de burgemeester Bi
landic ontsloeg haar anderhalf jaar
geleden nadat zij hem ervan had be
schuldigd op laakbare wijze de ge
meenteraad te hebben gemanipu
leerd bond zij de strijd aan tegen
alle gevestigde machten. Geen kop
stuk in de partij, geen grote industrie,
geen krant, geen vakbond steunde
haar. Niemand hield rekening met de
mogelijkheid dat zij in de voorverkie
zingen voor de Democratische kandi
datuur de zittende burgemeester zou
wippen.
Maar het weer hielp haar. In januari
troffen ongekende sneeuwstormen de
stad. Het stadsbestuur slaagde er
niet in Chicago snel weer op gang te
krijgen en pas na weken reed het
openbaar vervoer weer normaal. De
inwoners van Chicago zagen het als
een falen van de bureaucratie en ko
zen in februari de zijde van de vrouw
Van een onzer redacteuren
LUXEMBURG Griekenland wordt op 1 januari 1981 het
tiende lid van de Europese Gemeenschap. Dit zijn de Griekse
minister van buitenlandse zaken George Rallis en zijn colle
ga's van de negen EG-lidstaten gisteren in Luxemburg over
eengekomen.
Het toetredingsverdrag zal hoogst
waarschijnlijk eind mei in de Griekse
hoofdstad Athene worden onderte
kend. Er is een overgangsperiode van
vijf jaar afgesproken. De onderhan
delingen over de Griekse toetreding
tot de gemeenschap hebben drie jaar
geduurd.
Alle deelnemers aan het overleg van
gisteren toonden zich na afloop zeer
tevreden over het behaalde resultaat
„We kunnen het Griekse volk een
prima overeenkomst aanbieden," zei
minister Rallis. De voorzitter van het
beraad, de Franse minister van bui
tenlandse zaken Jean-Frangois-Pon-
cet zei „bijzonder tevreden" te zijn
met de overeenkomst. De uitbreiding
van de EG naar het zuiden, eerst met
Griekenland en daarna met Portugal
en Spanje, is een historische stap en
logisch op economische gronden.
Nederlands minister Chris van der
Klaauw sprak van „een grote dag
voor de Europese democratie" en de
Italiaanse Europese Commissaris die
belast is met de uitbreidingsproble
men Lorenzo Natali. vond het „een
eerlijke afspraak". Natali deelde na
afloop van het overleg mee dat Grie
kenland het liefst al op 1 juli van het
volgend Jaar had willen meedoen.
Maar volgens de EG-landen was de
periode om het toetredingsverdrag
door de verscheidene parlementen te
laten bekrachtigen dan te kort.
Voordeel
De hoofdlijnen van het toetredings
verdrag waren ln december al goed
gekeurd en de bijeenkomst van deze
week ging nog over een nadere rege
ling van begrotingsproblemen en de
kwestie van de sociale voorzieningen
voor Griekse arbeiders in de andere
landen van de gemeenschap De
Griekse delegatie heeft daarbij nog
een flink voordeel in de wacht ge
sleept. In 1981'zal Athene slechts 30
procent van de normale één procent
btw-opbrengst in de Brusselse kas
hoeven te storten. Samen met de
voordelen van een gunstige regeling
voor olijfolie, gedroogde zuidvruch
ten en katoen zal men in dat eerste
overgangsjaar zo 216 miljoen gulden
aan het EG-lidmaatschap „overhou
den". In de volgende Jaren zal de btw-
bijdrage geleidelijk oplopen tot 90
procent en in 1986 wordt het volle
pond betaald.
Voor het in werking treden van be
paalde sociale voorzieningen zoals de
kinderbijslag voor kinderen die in
Griekenland blijven, terwijl vader in
één van de andere EG-landen werkt,
geldt een overgangstermijn van drie
jaar.
De Grieken hoeven het eerste Jaar
ook niet mee te betalen aan de EG-
verplichtingen tegenover de landen
van de Derde Wereld (het Lomé-ver-
drag). Voor de Griekse wens om een
stem in het kapittel te hebben bij de
Europese investeringsbank werd het
compromis gevonden ln de vorm van
een „roulerende zetel" voor alle lan
den die per 1981 nog niet in het be
stuur van de EIB zitten.
Gastarbeiders
Commissaris Natali wilde gisteren
niet meedelen of de andere twee zui
delijke kandidaten Portugal en Span
je dezelfde financiële tegemoetko
mingen te wachten staan. De onder
handelingen met Portugal zijn vorig
jaar oktober begonnen. De grote pro
blemen zijn de inpassing van de land
bouw in de Europese en de aanvaar
ding van het btw-stelsel. Bovendien
speelt hier net als bij Griekenland de
kwestie van het vrije verkeer van
mensen. Met name West-Duitsland ls
bang voor een enorme toevoer van
gastarbeiders. De Portugezen lijken
echter bereid tot een overgangsrege
ling.
De onderhandelingen met Spanje be
ginnen deze zomer Ook hier ls de
landbouw een zwaar onderhande
lingspunt. Daarnaast is van belang
dat Spanje op industrieel gebied een
macht van belang is.
die beloofde alles te zullen veran
deren
Het was een spektakel van de eerste
orde. Chicago kent als laatste grote
stad een zeer hecht georganiseerde
Democratische partij. Dank zij aller
lei politieke en zakelijke gunsten
heeft de top er een ijzeren greep op de
kiezers. In de lange Jaren dat Richard
Daley de grote man was in Chicago,
werd hij beschouwd als de man die
presidentskandidaten kon maken of
breken.
Jane Byrne beloofde in januari dat zij
met dit verouderde systeem zou afre
kenen, dat er vele koppen zouden
rollen als zij de macht kreeg. Na de
voorverkiezing erkende zij, dat de De
mocraten met hun keus voor haar
meer uit protest hadden gehandeld
dan uit overtuiging.
In de twee maanden die sedertdien
zijn verlopen heeft Jane Byrne bewe
zen meer politicus te zijn dan menig
een had gedacht. Haar belangrijkste
wapenfeit is wel dat zij de partijma
chine die ze had bedreigd en versla
gen, toch weer achter zich kreeg
Verdwenen was de negatieve aanpak
in haar verkiezingscampagne. Niet
langer legde zij de nadruk op de fou
ten uit het verleden en op de afreke
ning die komen moest. Nu trok zij
kiezers door te beloven dat zij de stad
weer leefbaar zou maken, vooral voor
de vele en talrijke minderheden die
de verpauperde wijken bewonen.
Deze nieuwe stijl leverde haar een
record-aanhang op. BIJ de stemming
van dinsdag kreeg zij 82 procent, en
zelfs in zijn hoogtijdagen was Daley
nimmer verder gekomen dan 79,5.
In de vroege uren van gisteren gaf
haar Republikeinse tegenstander
Wallace Johnson toe. dat hij verplet
terend was verslagen. „Het doet te
veel pijn om te lachen en ik ben te
oud om te huilen." zei hij, verwijzend
naar de presidentskandidaat uit 1952
Adlai Stevenson.
Deze enorme steun onder de bevol
king biedt haar de kans haar zin door
te drijven in een gemeentebestuur
'waar de meesten nog trouwe verte
genwoordigers van het partijappa
raat zijn Waarschijnlijk zal zij zich
niet houden aan haar belofte dat ze
de hele machtsstructuur zal herzien
Politieke deskundigen menen dat zij
de stad alleen kan besturen als zij de
partij meekrijgt.
Bert van Panhuis
goed Belgisch gebruik werd gisteren het na de beëdiging
Set nieuwe kabinet al weer druk gespeculeerd over de
nde regeringscrisis. En het is waar, eerste minister
ied Martens begint zijn nieuwe baan onder weinig gunsti-
nstandigheden. Dit kabinet is meer uit berusting dan uit
"luiging geboren en op de achtergrond zijn de dreigende
jpouren te zien van ex-premier Leo Tindemans.
ggen dat Martens nu al onder
»le staat van Tindemans is mis-
overdreven. Maar de onhe
te kandidaat voor het leider
van de Vlaamse Christelijke,
partij kan het de eerste minis-
1 komende tijd heel moeilijk
Dat geldt vooral voor de
Ie van de staatshervormingen,
tindemans nu eenmaal een on-
telljker figuur is dan de prak-
hgestelde Martens. Van de kant
e Waalse socialisten is Tinde
al dreigend toegevoegd dat hij
loet proberen een crisis te ver-
s
partij nog steeds op handen gedragen
ex-premier streeft doelbewust naar
het leiderschap om zo als waakhond
over de belangen van de Vlaamstali-
gen te kunnen fungeren
Het Belgische partijbestel ls zo dat de
partijvoorzitter belangrijker is dan
de premier; hij doet de zaken met de
andere partijleiders. De Ironie wil dat
Tindemans zich vlak na zijn struikel
partij over de uitvoering van het Eg-
montpact (de procedure van de om
vorming van België tot federale
staat) luid beklaagd heeft over de te
grote macht van de partijvoorzitters
zeer de vraag of Tindemans
éel gelegen zal laten liggen aan
harschuwing De binnen zijn
'Lijdensweg'
In het staatkundige en economische
pakket, waarop formateur Paul van
den Boeynants voor Martens het ka
binet heeft gefundeerd, zit conflict
stof genoeg. „Deze regering wordt een
lijdensweg. De tegenstellingen zijn in
de formatieperiode zo scherp gesteld
dat een gevecht van dag tot dag moet
worden verwacht", zei de Vlaamssoci-
alistische partijvoorzitter Karei van
Miert bij de geboorte van de nieuwe
ploeg.
Het ls trouwens al verbazingwekkend
dat het er uiteindelijk toch nog van is
gekomen. Vanaf december hadden
verscheidene prominenten al hun
tanden stuk gebeten op de vorming
van een nieuwe regering Zelfs de
zaakwaarnemende eerste minister
Paul vanden Boeynants, die de naam
heeft bergen van geschillen te kun
nen slechten, leek aanvankelijk te
moeten sneven. Iedereen hield ern
stig rekening met nieuwe algemene
verkiezingen op 10 Juni. de dag dat de
Belgen ook hun vertegenwoordigers
in het Europese Parlement gaan aan
wijzen.
Maar het is VDB dan toch gelukt. De
staatshervorming heeft hij doorge
schoven naar het parlement. Geen
van de coalitiegenoten kan dan ook
zeggen dat hij op dit punt een over
winning heeft behaald op de tegen
partij. Er is echter genoeg zeer blijven
zitten voor een diep onderling wan
trouwen. De Vlamingen zullen met
argusogen blijven kijken naar het
Franstalige blok, waarin vooral de
Brusselse taaipartij FDF van Paul-
Henri's dochter Antoinette Spaak al
voor veel ellende heeft gezorgd.
Schoktherapie
De meeste belangstelling gaat uit
naar het economische programma
van de nieuwe regering. „Een schok
therapie" heeft Vanden Boeynants
het genoemd, en dat is het ook. Door
dat de staatkundige crisis alle aan
dacht heeft opgeslokt zit de Belgi
sche economie onderhand zo ln het
slop dat alleen harde maatregelen
toereikend lijken te zijn. Het liegt er
niet om wat de formateur voor de
Belgen in petto heeft Tegen eind
1981 moet de werkweek van 40 tot 36
uur zijn teruggebracht, er moet een
loonstop voor drie jaar komen, be
drijven worden verplicht op iedere
honderd arbeidsplaatsen één nieuwe
te scheppen, de sociale lasten ten
nadele van de werkgevers worden
voor een deel op de staatskas ver
haald en de Industrie moet word®n
vernieuwd. De plannen moeten eerst
nog aan de sociale partners worden
opgedrongen en dit zal moeite genoeg
kosten
Eerste minister Mariens heeft daar
om een kabinet in elkaar getimmerd
dat wat de personen betreft gewicht
genoeg heeft. De Vlaamse socialist
WUly Claes is weer minister voor eco-
nomisc'ne zaken geworden en zijn
Waal*®
doet begrotingszaken Beiden zijn
met Vanden Boeynants (defensie) vi
ce-premier geworden. Henri Simonet
blijft minister van buitenlandse
zaken
Veel vertrouwde gezichten dus in het
kabinet. Een kabinet-Tindemans
zonder Tindemans. is al gezegd. De
praktijk van de komende maanden
moet uitwijzen of Tindemans uitein
delijk niet toch aan de touwtjes blijft
'"'Jïïw m
De nieuwe Belgische eerste
minister Wilfried Martens
(rechts) samen met de grond
legger van het kabinet en vi-
ce-premier Paul vanden
Boeynants.
