Wandeling door een Gronings dorp Wereldraad zit volop in de problemen Scott: Informatie over PCR-gift was onvoldoende Werkgroep van Amnesty in Groningse kerken Trouw VANDAAG Dr Philip Potter: Caper: Gijsen is abuis Vergadering predikanten gaat niet door WOENSDAG 3 JANUARI 1979 KERK door A. J. Klei Als kind logeerde ik vaak ln een Gronings dorp. ln het ouderlijk huls van mijn moeder, waar een ongetrouwde tante en haar huis houdster het tot haar plicht rekenden, mij te verwennen. ZIJ woonden tegenover een boer, van wie tk vernam dat hij liberaal was. Wat dat precies Inhield, wist ik niet. maar lk begreep dat het niet veel zaaks was. De belde dames hadden dan ook geen omgang met het boerenechtpaar, zij groetten vriendelijk, dat wel, doch daar bleef het bij. Het was zo'n dorp met lintbebouwing en als we wandelden, maakte mijn vader me op merkzaam op de grote boerderijen waar we langs kwamen: statige herenhulzen met daar achter vèrrelkende schuren. Later werd me duidelijk dat al die boeren liberaal waren, mensen met weinig geloof en veel geld. Ik herinner me dat mijn vader er voorbeelden van gaf. hoe slecht de rijke boeren vroeger hun arbeiders hadden behandeld en dat hij zei: zij hebben die arme tobbers ln de armen van het communisme gedreven. Hij vond ook dat de kerk schuld had. want die keek meer naar de machtige boeren dan wat er in de bijbel stond. Nu was (en Is) mijn vader geenszins links en opstandig, hij heeft altijd op Colijn gestemd, ook al deed deze telkens weer wat van zijn salaris af. maar lk heb hem nimmer horen afgeven op communisten of socialisten. Zij zouden er niet zijn, als kerk en christendom het er niet naar hadden gemaakt, was zijn oordeel. Dit alles schiet me te binnen, nu ik het begin lees van een Interview met de communisti sche schrijver van doperse komaf Theun de Vries, in Doopsgezinde Bijdragen, nieuwe reeks nr. 4 (1978), een uitgave van de doopsge zinde historische kring (adres: Singel 454, Amsterdam). Dat verhaal begint namelijk zó (en al is dat op 't eerste oog niet duidelijk, het zijn woorden van Theun de Vries zelf, dat heb ik bij de redactie nagevraagd): ..Het marxisme zou zonder het christendom niet denkbaar zijn. Iets overdreven gezegd: als het christendom Inderdaad het christen- Theun de Vries (foto Klaas Koppe, overgenomen uit Doopsgezinde Bijdragen) dom was geweest, tenminste zoals wij ver moeden dat het bedoeld is, dan was het marxisme waarschijnlijk niet nodig geweest. Het christendom heeft eigenlijk in zijn abso lute roeping gefaald: het marxisme is een van de grote, misschien wel de grootste beweging die het heeft overgenomen en in nieuwe vor men verder gebracht. Maar dan moet Je he laas ook weer zeggen dat het marxisme op allerlei practlsche punten, en dan vooral ln Oost-Europa, het lelijk heeft laten zitten. Zodat, heel merkwaardig, het christendom, in zijn beste roeping opgevat, weer een rol kan spelen. De rol van het christendom is niet uitgespeeld zolang het marxisme niet in staat is gebleken nieuwe mensen, nieuwe menselij ke mogelijkheden en een nieuwe samenle ving te maken." Ik zeg niet bij deze uitspraak van Theun de Vries: 't is alsof lk mijn vader hoor op een wandeling door een Gronings dorp, want hij dacht niet aan stuivertje wisselen als 't over de rol van het christendom en van het marx isme ging, maar lk verneem wel een soortge lijk geluld. Natuurlijk moet Je oppassen met het marxisme alleen te beschouwen als een onbetaalde rekening van het christendom, maar toch is typerend wat Marx in 1847 schreef: .De sociale beginselen van het christendom hebben thans 1800 jaar tijd gehad om zich te ontplooien en hebben geen verdere ontwikke ling nodig door pruisische kerkvorsten. De sociale beginselen van het christendom heb ben de antieke slavernij gerechtvaardigd, de middeleeuwse lijfeigenschap verheerlijkt en verstaan ook de kunst zo nodig de onder drukking van het proletariaat te verdedigen, zij het met een wat triest gezicht." Tussen haken, omdat ik niet de valse indruk wil wekken dat ik Marx op m'n duimpje ken, deel lk mee dat ik dit citaat haal uit het, onlangs door ons aangekondigde, hervormde ge schriftje Het Marxisme (uitg. Boekencen trum, Den Haag). Tegenwoordig heb je marxistische theologen, die waren er nog niet toen ik wandelde door dat Groningse dorp. Ze zijn eenzijdig, wordt me in zorglijke kerkbladartikelen uiteenge zet. Dat zal waar wezen, de éne eenzijdigheid lokt de ander uit, daar is blijkbaar ook in de kerk niets aan te doen. ADVERTENTIE door Aldert Schipper KINGSTON Het succes van de wereldraad, zijn snelle ontwikkeling, de verdubbeling van zijn ledental en het feit dat in de raad alle delen van de wereld vertegenwoordigd zijn, vormen een van de belangrijkste oorzaken van zijn huidige moeilijkheden. Dat heeft de secretaris-generaal van de we reldraad van kerken, dr Philip Potter, gezegd op de eerste dag van de zitting van het centraal comité. Volgens Potter wordt de wereldraad verzwakt doordat kerkelijke leiders de laatste tijd weer meer geneigd zijn de knusse geborgenheid van hun ei gen confessionele familieleden op te zoeken, in plaats van de zoveel uitda gender omgeving van de oecumeni sche beweging. De kerkelijke voorlie den worden ln deze neiging versterkt doordat de plaatselijke gemeente uit onkunde en als gevolg van eenzijdige Informatie door de pers steeds meer kopschuw wordt van de oecumene. Tegelijk zijn er groepen bulten de officiële gemeente, die door de con fessionele scheidsmuren heenbreken en zich openstellen voor praktische oecumene ln bijbelstudie, gebed, ac tie en zelfs op het punt van intercom munie. Mensen ln zulke groepen wor den teleurgesteld, doordat de kerken tevreden zijn met hetgeen zij door de wereldraad tot dusver aan gegroeide eenheid hebben tot stand gebracht en nu blijkbaar moeilijk verder te krijgen zijn op het pad naar verdere eenwording. Vorderingen Dr Potter zei dat de vorderingen die de oecumenische beweging heeft ge maakt ln de afgelopen dertig Jaar door de plaatselijke gemeente nog niet worden meegemaakt. Daar heeft men nog onvoldoende begrip voor het belang dat de christelijke gemeen- waarin opgenomen: De Rotter dammer. met Dordts Dagblad. Nieuwe Haagse Courant met Nieuwe Leidse Courant Uitgave: Trouw/Kwartet BV Hoofdredacteur Jerue Tammmga Directeur ing O Postma HOOFOKANTOOfl Posttxrt 859 1000 AW Amsterdam tH 020-913456 Poslgmv 66 00 00 Rjn» Ned Credit! 23 00 12-574 XI1000 REGIO ROTTEROAM/DORORECHT Postbus 948 3000 AX Rotterdam W. 010-115588 (j REGIO DEN HAAGAEIOEN 2301 CC Oen Haag tel 070-469445 Parkstraat 22 Oen Haag REGIO NOORO/OOST-N'EOERLANO- (uitsluitend administrate) lel 05200-17030 MefVmarU 56 Zwone Abonnementsprijzen ««en op aarwraag (ne i Opgave lamiiebercnten 9-19 30 van maandag i/m vrijdag Op zondag van 16- 20 uur teel 020-913456 Opgave nwv-advertenties tel 020-936868 ol scTmfteii* aan Mev-Adv a»dafcng port** 433 1000 AK AMSTERDAM Adras«niZ'g,n9«n u-tsKetand tcnrtjel^ Dr. Philip Potter schap door middel van de wereldraad kan meespreken ln de groeiende dia loog die er ln de wereld is tussen de culturen. De wereldraad heeft grote moeite, de betekenis van zijn werk ln de plaatselijke gemeente duidelijk te maken. Deze moeilijkheden worden versterkt, aldus de secretaris-gene raal. door de ene monetaire tegenslag na de andere. Het aantal stafleden van de raad Is met vijftig gedaald in de laatste acht jaar en vooral de rijke kerken hebben hun bijdragen aan de raad sterk verhoogd en niettemin staat de raad een stringent bezulni- glngsprogramma voor dé komende drie Jaar te wachten. Politiek Dr Potter herinnerde ln zijn toe spraak aan de discussie, die zo oud ls als de oecumenische beweging zelf. over de vraag of de beweging zich met politieke kwesties mocht bemoeien. De kerken besloten dat zij het maat schappelijke leven niet konden uit sluiten van de visie van de oecumeni sche beweging, omdat het evangelie nu eenmaal de totale mens betreft. In de huidige discussie komt deze kwes tie terug. Het was niet moeilijk uit spraken te doen over mensenrechten ln termen van politieke en individue le rechten. Maar nu het gaat om het uitspreken van sociale, economische en culturele rechten wordt het las tiger. De kerken ln de wereldraad hebben xlch lang uitgesproken voor toene mende ontwikkelingshulp aan arme re landen, maar nu het gaat om een radicale wijziging van de economi sche. sociale en politieke structuren ln plaats van een voorzichtige over dracht van kapitaal en kennis, ko men er moeilijkheden. De economi sche krachten, die de onrechtvaardi ge structuren in stand houden zijn genoemd, de kerken laten hun licht schijnen over de wapenhandel, trans nationale bedrijven en de handelwij ze van staats- en particulier kapitalis me. Maar nu de wereldraad zich zette aan een programma inzake militaris me en de bewapeningswedloop, wor den er kritische vragen gesteld. Potter noemde als voorbeeld het pro gramma tot bestrijding van rassen waan. dat de kerken niet alleen op riep tot spreken, maar ook tot hande len. Tegelijk wees Potter op het pro gramma van de wereldraad voor In dustrieel pastoraat, dat christenen Ln Korea en de Phillppijnen ln conflict met de staat heeft gebracht en op de commissie van de kerken voor deel neming ln ontwikkelingswerk, die de mensen helpt zichzelf uit de economi sche uitbuiting te bevrijden. Waarom is er ln sommige kringen dan zoveel kwaadheid over het programma te gen de rassenwaan? Punten Dr Potter gaf vijf punten aan waarom de door hem genoemde kringen be zwaar hebben tegen het PCR. De kerken hebben niets tegen humani taire hulp, maar willen niet de indruk wekken dat zij zich op één lijn stellen met de daden van de onderdrukte mensen. Verder noemde Potter de angst dat de kerk bij haar streven naar gerechtigheid ln socialistisch of communistisch vaarwater terecht zou kunnen komen. Potter wees voorts op een achterstand ln informa tie en op het feit dat de kerken kenne lijk gemakkelijker het geweld van de onderdrukker dan van de onderdruk te aanvaarden. De situatie in Rhode- slé, met een groep zwarten, die onder de slagzin van verzoening de racisti sche verhouding willen aanvaarden, maakt het oordelen ook niet gemak kelijker. Dit alles heeft geleld tot heftige aan vallen op de wereldraad. Drie leden- kerken hebben hun lidmaatschap op geschort en vele synodes hebben het onderwerp besproken. Potter wees erop dat de meeste discussie ont stond in de landen, die het meest profiteren van de apartheid en het racisme ln zuidelijk Afrika. Uit deze landen kwam echter ook de toene mende steun voor het speciale fonds van het programma tegen de rassen waan. Potter kondigde aan dat Ln dit Jaar een beraad op gang komt over de vraag hoe de kerken ln de Jaren tach tig hun strijd tegen de rassenwaan kunnen voortzetten. Hij wees ten slotte op het probleem dat het de plaatselijke kerken nog steeds zwaar valt het provinciale den ken los te laten en hij riep de kerken op eikaars lasten te dragen en van elkaar te aanvaarden dat zij per plaats en per cultuurkring verschil len. ..Geduldig elkaar verdragen is een duidelijk bewijs dat men samen het leven van de drie-enige God heeft geërfd." GRONINGEN Het bericht: „Sneek: diaken voor Amnesty", geplaatst ln onze krant van 27 december, gat mevrouw J. M. Borghorst-Verkade te Groningen aanleiding ons „een sterker verhaal" te vertellen. Zij schrijft: Hier ln Groningen is als subgroep van de Werkgroep van Amnesty Interna tional een kerkengroep ontstaan, die momenteel een kleine dertig leden telt Deze leden vertegenwoordigen met elkaar circa 35 kerken ln de stad (onder „kerken" worden ook de diver se wtjkkerken gerekend) van o.m. de gereformeerde kerk. de hervormde, de roomskatholleke, doopsgezinde, evangelisch lutherse, gereformeerd vrijgemaakte buiten verband, het studentenpastoraat en bovendien doen met de op het ogenblik voor vervolgde gelovigen in Rusland ge houden actie de baptistenkerken en de zevendedagsadventisten mee. On der de leden van deze kerkengroep van Amnesty International bevinden zich verscheidene door hun kerkera den voor dit werk aangewezen diake nen Op deze wijze ls de kerkengroep (waarvoor lk als contactpersoon fun geer) ln staat, acties van grote om vang binnen de kerken te brengen en wij verheugen ons in de grote belang stelling en waardering van de zijde van vele kerken. En dit beschouwen de leden van onze kerkengroep als een vanzelfsprekende zaak; want zij menen dat zij als christenen de eerst- aangewezenen 2ljn om aan een werk van barmhartigheid en naastenliefde ais dat van Amnesty International deel te nemen. Tot zover mevrouw Borghorst. Een héél goed jaar gewenst, beste Nederlanden. Veel heil en levenI Dat laatste vooral. God hóiidt van het leven. Zijn Evangelie brengt leven en overvloed. In dit nieuwe jaar wil/en we veel aandacht voordat leven vragen. Ondanks alle aanvallen die erop worden gedaan. We hopen dat u naar onze radio- en tv-programma's wilt luisteren en kijken. Hartelijk dank aan allen die ons helpen. Onze leden, bijvoorbeeld. En al die andere mensen die achter ons werk staan. NIET VANZELFSPREKEND Ons bestaan mag, naar de mens gesproken, onverklaarbaar zijn, n mag het een „geworpen" bestaan noemen, door welke macht dan ook in deze werkelijkheid geslingerd, en daarmee kan men de indruk van toevalligheid van ons bestaan trachten weer te geven, één ding is zeker, ons bestaan is niet vanzelfsprekend. In de leefwereld v het christelijk geloof is geen plaats voor een recht op het bestaan. Dit brengt ons even in de buurt van „mensenrechten". Daar heeft de mens wel recht op. Het is zinloos on tegen de mensenrechten aan te trappen en te spreken van mensenplichten. Mensen die er eenmaal zijn hebben recht op de ruimte, die de anderen hen moeten geven en garanderen. Amnesty International onder andere is een organisatie, die deze gedachte op bepaald terrein vertegenwoordigt. Wie daar tegen in gaat, laadt op ziel de verdenking, dat hij van mening 1 dat iedereen maar voor zichzelf moi zorgen en dat heel ons bestaan maa een free enterprise moet zijn. Gelukkig denken niet-christenen zelfs christenen hier anders over. Maar we hadden het over het recht bestaan. Dat hebben we niet. Tegenover wie zouden we dat waar moeten maken? Ons leven is, bijbel gesproken, een gunst, een genade. Daar kent de thora een teken voor.; de reinigingswetten komen bepalingen voor, waarin de vrouw een kind gebaard heeft, veertig dag vanwege het bloed onrein ls. Ook h< kind is onrein. Vandaar dat we in hr evangelie van Jezus' voorstelling is de tempel lezen, dat de dagen hunn reiniging vervuld waren. Wat onrein is, mag niet in de tempel, in de aanwezigheid van God komen. Het leeft in de vervreemding. De nabijheid Gods is niet vanzelfsprekend. Dat dit ook voor Jezus' bestaan op aarde geldt, duidl op de diepte van zijn vernedering. I) reine wordt een onreine, die gereinii moet worden. Hij gaat de weg van alle vlees in deze kleine dood van de vervreemding. Dit Jaar is door wie dan ook uitgeroepen tot jaar van he kind. Misschien is dit een goed uitgangspunt. Ons bestaan ls niet vanzelfsprekend. Het moet een linie passeren, de linie van de reiniging. Van de aanvaarding in gunst en genade. En in dat opzicht blijft ons bestaan ons levenlang onder dit teken gesteld (Lucas 2,22-39. Veel zegen in 1979, allemaal. De Evangelische Omroep VOORBIJGANGER! door Aldert Schipper KINGSTON De Informatie van de zijde van de wereldraad van kerken naar de leden-kerken toe Inzake de gift van 85.000 dollar uit het speciale fonds van het programma tegen de rassenwaan (PCR) aan het Patriottisch front van Rhodeslë is onvoldoende geweest. Dit heeft de voorzitter van het in Kingston (op Jamaica) vergaderende centrale comité van de wereldraad, DE Canadees Edward W. Scott, gisteren gezegd. Scott hield echter staande, dat de beslissing, het geld te geven verant woord was en binnen de daarvoor geldende regels paste. Scott consta teerde ook, dat de gift een zeldzaam omvangrijke dialoog over rassen waan binnen de kerken heeft op gang gebracht De voorzitter van het cen trale comité vindt echter dat er een opener gesprek met de leden-kerken moet komen. Dat gesprek zal onder meer gaan over de afgelopen tien Jaar dat het PCR heeft gewerkt en over de vraag, hoe de wereldraad zijn strijd tegen de rassenwaan ln de Jaren tach tig kan voorzetten. Aartsbisschop Scott pleitte daarbij voor een strijd wijze met meer verbeeldingskracht, die echter, naar hij waarschuwde, waarschijnlijk niet minder omstre den zal zijn dan de thans gevoerde. Leningen Aan diegenen die beweren, dat de wereldraad geld geeft aan be vrij- UTRECHT (ANP) Het bestuur van het centraal adviesbureau voor pries ters en religieuzen (CAPER) heeft bis schop Gijsen verweten, dat hij een valse voorstelling van zaken heeft gegeven en niet op de hoogte is van de aard van de begeleiding, die het CAPER geeft aan zijn cliënten. CAPER zegt dit in een reactie op het besluit van de Roermondse bisschop zijn subsidie ln te trekken. Bisschop Gijsen verweet het CAPER, dat het „niet schroomt in zijn begeleiding en advisering van priesters en religieu zen die in moeilijkheden verkeren, dezen aan te raden hun seksualiteit te beleven - desnoods in de volle zin - en wel zonder dispensatie van hun priesterschap of religieuze staat te hebben verkregen". Dit Is volgens het CAPER een valse voorstelling van zaken. De voor-, naams te Informatiebron voor de bis schop was de CAPER-brochure „Met hart en zinnen". Maar deze brochure is geen leidraad voor de begeleiding van cliënten, maar een discussiestuk, geschreven door de directeur van het bureau. N. Vendrik. op eigen gezag. CAPER verwijt de bisschop, dat hij nooit eens contact heeft opgenomen alvorens zijn kritiek te spuien. dingsbewegingen die er wapens van kopen, hield Scott de vraag voor. of zij dan zo zeker zijn, dat geld dat in de vorm van een lening of investering naar Zuld-Afrika gaat niet gebruikt wordt voor wapenaankopen of helpt geld daartoe vrij te maken. Op de discussie die volgde op de redes van aartsbisschop Scott en se cretaris-generaal dr. Philip Potter zei de Westduitse vertegenwoordiger Heinz Joachim Held dat de kritiek binnen zijn kerk ertoe leidt, te beplei ten dat de programkosten van het programma tegen de rassenwaan niet langer zullen drukken op het algeme ne budget van de wereldraad. Dat komt erop neer, dat Duitsers niet langer het salaris van de Nederlandse directeur van het PCR, drs. B. SJolle- ma en zijn medewerkers uit de alge mene middelen willen betalen. De Noorse vertegenwoordiger, de vroegere bisschop Per Lönning, ver telde dat hij door de radio in zijn land overvallen was om een commentaar te geven over de gift aan het Patriot tisch Front. Lönning had gereageerd met de mededeling, dat hem de pre cieze omstandigheden van de gift on bekend waren, waarna in de pers be richten kwamen, dat hij geen com mentaar wilde geven op „een gift van de wereldraad aan een beweging die missionarissen doodt en ongewapen de vliegtuigen neerschiet." Lönning pleitte voor sterk verbeterde Informa tie door de wereldraad over dit soort besluiten. Bezwaar De Nederlandse afgevaardlge dr. A. H. van den Heuvel maakte bezwaar tegen de harde aanpak van sommige ledenkerken door secretaris-generaal Potter, zodra deze bezwaren hebben tegen zoiets als de gift aan het Patri ottisch Front of er kritische vragen over stellen aan de mensen in Genève. De Keniase bisschop Henry Okullu wees het Idee van de hand, dat het bij de omstreden gilt gaat om een keus voor of tegen geweld. Hij zei dat per- ttjen aan beide zijden geweld gebrui ken. De christenen uit West-Europa hield hij voor, dat bedrijven uit hun landen het door de Verenigde Naties officieel uitgesproken embargo tegen de regering Smith doorbreken, waar door de oorlog ln Rhodeslë onnodig verlengd wordt en er nog meer men sen sterven. Okullu en verscheidene andere leden van het Centraal Comité spraken zich voorts uit tegen de manier, waarop ditmaal de regel is toegepast, volgens welke stafleden van de Wereldraad niet langer dan negen Jaar in dienst van de raad kunnen zijn. Okullu zei, dat de regel niet steeds wordt toege past. Hij pleitte voor duidelijke nor men, wanneer wèl en wanneer niet strict de hand gehouden moet wor den aan deze regel. Wanneer zulke duidelijke normen ontbreken, kan de regel volgens de Keniase anglikaanse leider misbruikt worden voor politie ke Interne doeleinden. Uit de reactie van dr. Potter op de interventie van Okullu was echter af te leiden, dat hijzelf en het uitvoerend comité nog steeds vasthouden aan het ontslag van Lukas Vischer en Brigalia Bam. AMSTERDAM De vergadering van hervormd-gereformeerde predi kanten, die vandaag en morgen in het Henri Dunanthuls bij Woudschoten zou worden gehouden, gaat vanwege de weersomstandigheden niet door. ds. J. C. van Nieukerken Op 63-Jarige leeftijd is plotseling overleden ds. J. C. van Nieukerken ie Zwolle, hervormd emeritus-predi kant. Ds. Van Nieukerken was vanaf 1942 achtereenvolgens hulpprediker te Amsterdam-West, predikant te Vu ren in de Betuwe, schipperspredikent ln Groningen en van 1953 tot 1977 gewoon predikant ln Hattem. Om ge zondheidsredenen ging hij vervroegd met emeritaat, maar hij was nog werkzaam als tijdelijk geestelijk ver zorger van het verpleeghuis Wend- horst ln Hattem. Ds. Van Nieukerken maakte reizen door heel Europa, tij dens welke hij veel contacten legde met protestantse kerken. Beroepingswerk NED. HERV. KERK Beroepen te Middelharais: A. C stens te De Kaag; te Vlaardingen' A. Dubbeldam te Parrega. Aangenomen naar Schoonoord: van Buren te Zwartewaal. Bedankt voor Scheveningen: L. Liefde te Vlissingen. GEREF. KERKEN Aangenomen naar Delft-Abtswou (ziekenhuispredikant voor het 1 thelziekenhuis): H. J. Heyen te l Haag-Escamp. Bedankt voor Utrecht-Oost: G. J. Pol te Naaldwijk. GEREF. KERKEN Aangenomen naar Brielle: J. W. D te Schermerhom. Bedankt voor Utrecht-Oost: G. J. den Pol te Naaldwijk. GEREF. KERKEN (VRIJG.) Beroepen te Zuidlaren: F. J. Bijzet Ten Post; te De Lier Maassluis: R. Graaf, kand. te Kampen. GEREF. GEMEENTEN Beroepen te Herkingen: P. Honko te Kampen; te Leerdam: W. Hage Rotterdam-West. Bedankt voor Poortugaal: H. Paul Rotterdam-Zuidwijk. Voor West! pelle: J. M. Kleppe te Woerden; v< Wolphaartsdijk: J. v. Vliet te Aag kerke. GEREF. GEM. IN NED. Bedankt voor Paterson (VS): A Straalen te Barneveld. CHR. GEREF. KERKEN Beroepen te Hoogeveen (miss. pit Vendaland, Zuld-Afrika kand. Drayer te Drachten. Ds. H. Bartlema Oud-legerpredikant ds. H. Bartlei is overleden. Hij is 65 jaar geword Ds. Herre Bartlema baarde groot zien in januari 1966, toen hij als leg predikant in Middelburg demons! tief zijn distinctieven van majoor balk en de ster) van zijn unifo haalde, omdat dergelijke rangond scheidingstekens volgens hem n passend waren voor een predika Toen hem door de legerleiding n werd toegestaan met een ranglo uniform zijn werk te doen. versche hij enige tijd in burger. De hervorm synode stelde zich uiteindelijk ach' ds. Bartlema. Het was in een zi roerige periode voor de geestellj verzorging van de krijgsmacht, wa in Bartlema en zijn collega H. J. D kerhof golden als de woordvoerd< van een groep kritische legerpre kanten. In 1968 ging ds. Bartlema t de dienst. Sindsdien verleende hij l stand in het pastoraat aan de kiel gemeente Heumen-Overasselt bij N megen. Voordat hij in 1953 krij machtpredikant werd. diende Bartlema de hervormde ge meent van Ritthem en Heemstede. Van 19 tot 1958 was hij twee jaar predika van de Nederlandse protestantse I meente Ln Genève. De begrafei heeft gisteren in besloten krü plaatsgevonden.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1979 | | pagina 2