lederland krijgt Deens model
penluchtmuseum
Vlasbloemetje
*Ü9
Uit brieven van lezers
tiatiefnemer Doedo Buining: „In 1980 eerste bezoekers"
INDAG 11 SEPTEMBER 1978
BINNENLAND
TROUW/KWARTET
r Fred Lammers
\dOOKN Deze
3d zal In Nederland een
ting worden opgericht
Bij ip korte termijn wil ko-
tot een prehistorisch
kim.
n w [e ervaringen voor ogen, die op
et. rein zijn opgedaan in andere
bj, vooral in Engeland en Dene-
a, willen wij bij de Nederlandse
.in» /ir\ Ironnic mror Viaf
akjfang de kennis over, het inzicht
e waardering voor de menselij -
ïenleving in dat grijze verleden
1 eren, en dat alles gekoppeld
g t tijd waarin wij nu leven, le-
n «egt Doedo Buining, een veer-
»e inwoner van Apeldoorn met
K ploma landbouwwerktuigkun-
jenieur op zak en de nodige
ig op sociaal-economisch ter-
is de initiatiefnemer en coör-
'g? r van de plannen voor het cen-
a waar de oertijd kan worden
eerd. De stichting in oprich-
Q"? eet zich inmiddels verzekerd
hat medewerking van belangrijke
ngen als de Rijksdienst voor
)udheidkundig Bodemonder-
P iet Rijksmuseum voor Oudhe-
^Leiden, de universiteit in Gro-
het Instituut voor natuurbe-
ingseducatie, Staatsbosbe-
3ndn de Dienst landelijke eigen-
tsirjen in Apeldoorn. Met die steun
rug moet het niet zo moeilijk
f. Cfet voor de uitvoering van de
ioo n benodigde, liefst centraal ge-
n d terrein van veertig hectaren te
it t
llen de zaak meteen goed op-
anders komen we over een
,en ar mogelijk voor de onaange-
cjda verrassing te staan dat we te
,ng ruimte hebben. We spiegelen
3rbi n Denemarken, waar bij de
ed( oskilde al sinds een jaar of
een dergelijk centrum in be-
Je kunt rustig zeggen dat
arken ons grote voorbeeld is.
at men in Engeland doet, in
ïg ijield, waar een boerderij uit de
1 is gereconstrueerd, ook heel
pant. Maar de Deense opzet
Iron meer overeen met wat wij
sndse factoren
lof Horreus de Haas, die de afgelopen
jaren op een afgelegen plek in Zuide
lijk Flevoland met een groepje vol
wassenen het Stenen Tijdperk
trachtte na te bootsen, is in dezelfde
richting doende. Er wordt overwogen
of zijn nederzetting zich ervoor leent
als basis te gaan dienen voor het
prehistorisch centrum. Doedo Bui
ning heeft er zijn bedenkingen tegen.
Hij zou liever een bosrijker gebied
willen hebben. Waar het centrum, dat
grotendeels door vrijwilligers moet
worden gebouwd, ook komt, Doedo
streeft ernaar reeds in 1980 de eerste
bezoekers te kunnen begroeten.
Grondregels
Doedo Buining
ook experimentele archeologie
Wat Doedo Buining zo aanspreekt in
die ijzertijd? „Het boeit mij enorm
dat mensen toen onder haast dierlij
ke omstandigheden stand hebben
weten te houden. Zij hadden reke
ning te houden met de grondregels
van het bestaan. Wij denken die re
gels vaak niet meer nodig te hebben,
maar volgens mij kunnen we die niet
blijven negeren. Ik ben geen school
meester, die de mensen wel eens
eventjes zal vertellen hoe ze moeten
leven, maar toch hoop ik dat door dit
prehistorisch centrum bij veel men
sen wat meer begrip gaat ontstaan
voor oorspronkelijke volkeren die in
onze tijd leven onder omstandighe
den die wij primitief noemen, de Indi
anen bijvoorbeeld.
De Deense dominee Jensens heeft
eens gezegd: „Een volk moet de mo
gelijkheid van vergelijken behouden,
anders is het als een individu zonder
gedachten. „Dat zou de lijfspreuk
van onze stichting kunnen zijn. Je
kunt leren van de ervaringen die in
vroeger tijden zijn opgedaan. Op het
ogenblik zijn we mensen te weinig
bereid dat te doen".
Om hetzelfde effect te bereiken zou je
ook de middeleeuwen bij de kop kun
nen nemen. Doedo knikt bevestigend
als ik dat opmerk. „Toch heb ik het
idee dat de prehistorie de mensen
meer aanspreekt. In de middeleeu
wen waren de levensomstandigheden
in vergelijking met die in de ijzertijd
al veel meer ontwikkeld. In de prehis
torie was alles nog veel puurder en ik
geloof dat veel mensen juist dat ele
ment zoeken".
pordt hier echter niet een na-
p van de Deense situatie. Wij
em# uitgaan van Hollandse facto-
situatie verschilt hier op ver
ijlde punten van de Deense. Als
over de ijzertijd hebben, den-
aan de periode van 700 voor
s tot aan het begin van onze
ing. Dat was de tijd voordat
neinen hier kwamen. Die heb-
or een omwenteling in het le-
troon gezorgd. In Denemar-
11 de Romeinen nooit geweest,
uurde de ijzertijd tot 800 na
is, toen de Vikingen van zich
spreken."
fehistorisch centrum zal ver-
tne afdelingen gaan omvatten,
lerste plaats komt er een pre-
;ch openluchtmuseum met ge
meerde boerderijen en woon-
en in een later stadium moge-
lfs een nagebootst prehisto-
andschap. Die reconstructies
aan de hand van de gegevens
fravingen hebben opgeleverd,
uitgevoerd. In het centrum
de mogelijkheid worden gebo-
experimentele archeologie te
Gedurende een aantal dagen
zelf kunnen ondervinden hoe
en van onze voorouders, zon-
comfort en de techniek van
feveer geweest moet zijn.
rderij
Buining heeft wat dat laatste
betreft de afgelopen twee jaar erva
ring opgedaan. Ten gerieve van de
Apeldoornse schooljeugd is op een
afgelegen plaats in het park Berg en
Bos een boerderij uit de ijzertijd na
gebouwd. Zesde klassers houden
daar in de zomermaanden regelmatig
driedaagse kampen onder het motto:
terug naar de ijzertijd. Via zijn vrouw,
die handenarbeid-lessen geeft in
Apeldoorn, werd Doedo bij dit werk
betrokken. Hij geeft nu leiding aan
het project.
„De belangstelling voor deze bijzon
dere manier om met de geschiedenis
kennis te maken is snel gestegen. Het
is nu zelfs zo dat een school maar
eens in de vier vijf jaar aan de beurt
kan komen. De deelnemers, gemid
deld 35 kinderen plus vijf volwasse
nen per kamp, hebben het niet ge
makkelijk. Ze mogen slaapzakken
meenemen, maar verder is iedereen
afhankelijk van hetgeen je in de bos
sen vinden kunt, in het seizoen bos
bessen en verder brandnetels en zu
ring. Dat wordt dan aangevuld met
onbewerkt vlees en brooddeeg. Lan
ger dan drie dagen zou zo'n kamp niet
moeten duren. Op de derde dag zijn
de deelnemers doodop. Ze worden
overspoeld met indrukken. Vooral
merken de kinderen dat ze erg afhan
kelijk zijn van de natuur, een aspect
dat in onze samenleving helemaal
verloren is gegaan. Opvoedkundig
werkt zo'n drie dagen proberen te
leven onder ijzertijd-omstandighe
den heel goed, daar de kinderen met
eigen ogen kunnen zien dat je in het
leven diverse maatstaven kunt aan
leggen. Degenen die op school nauwe
lijks boven de middenmoot uitkomen
blijken soms over onontdekte kwali
teiten te beschikken. Wat de deelne
mers ook opvalt is de enorme ver
scheidenheid, eigenlijk de overvloed,
aan eten die ze normaal hebben. Ze
ondervinden aan den lijve dat de
mensen in de ijzertijd moesten eten
wat voorhanden was en dat je mor
gen nodig hebt wat je vandaag weg
gooit. Zuinig omspringen met voedsel
is in zo'n kamp erg belangrijk," ver
telt Doedo.
Serieuze zaak
Apeldoorn is niet de enige gemeente
die een dergelijk project heeft. Ook
Den Haag biedt scholieren gelegen
heid zich in een gereconstrueerd ver
leden terug te trekken en wel in
Steenwijkerwold. In het op te richten
prehistorisch centrum zullen ook ou
deren tijdelijk terug kunnen gaan
naar de oertijd. „Dat lijkt allemaal
erg romantisch. Een beetje roman
tiek kan geen kwaad, maar het is toch
niet van: lekker een paar dagen pri
mitief doen. Het is een serieuze zaak,
even serieus als onze voorouders in de
prehistorie hebben geleefd, want an
ders zouden ze het nooit hebben over
leefd". Doedo is ervan overtuigd dat
nu de belangstelling voor de archeo
logie allerwege toeneemt, de tijd er
rijp voor is het Apeldoornse project
op landelijk niveau te gaan aanpak
ken. „In ons land zijn op het ogenblik
nauwelijks mogelijkheden voor expe
rimentele archeologie. Vandaar dat
het ROB ook zo geestdriftig is over de
plannen". De Zwolse bioloog dr. Roe-
HlHË$ 'SBSBk
door Mink van Rijsdijk
Het begon in de wachtkamer van het vliegveld in
Genève. Ik had me geïnstalleerd met een juist
aangeschafte Agatha Christie, toen een jonge
vrouw me vroeg of ik Hollandse was en naar
Amsterdam ging. Haar vragen bevestigend be
vroedde ik direct dat ik mijn boekje verder wel
kon vergeten.
Ze was heel mooi, niet overdreven maar met
kalme chic gekleed. Smetteloos wit waren haar
hooggehakte linnen laarzen. Ik vond het heel
prettig om naar haar te kijken, hoewel ze naar
mijn smaak mooier nog zou zijn als haar lange
haren niet zo hel waren geblondeerd. Ze sprak
Frans, kwam uit Italië en dat betekende dat we
het met eikaars accenten nogal moeilijk hadden.
Dat verhinderde haar echter niet mij in een
stroom van woordjes te onthullen dat ze een
groot en heerlijk avontuur tegemoet ging. In
Amsterdam wachtte een man op haar/ mamma
mia, DE man.
Haar enthousiasme legde mijn Hollandse truttig
heid bijna lam, maar haar dunne blauwe bloesje
ontnuchterde me weer en deed me vragen of ze
geen jas bij zich had. „Nee, moet dat? In
Amsterdam? Mijn vriend heeft me verteld dat het
in Holland meestal mooi weer is." In gedachten
verklaarde ik de vriend ontoerekeningsvatbaar en
wees haar op onze degelijk geklede medepassa
giers, waarvan een groot deel paraplui en regen
jas hanteerde. „Ach," zei ze vrolijk lichtzinnig,
„wat ik niet bij me heb, koop ik wel in Am
sterdam."
Toen we in het vliegtuig zaten, vertelde ze dat ze
die nacht niet had geslapen, dat ze erg zenuwach
tig was en niet van vliegen hield. „Maar als hij er
straks is, wordt alles goed," besloot ze zuchtend.
Ze kamde haar perfect vallende blonde haar,
spoot een geurtje achter haar oren, bladerde
zonder te lezen in een Italiaans tijdschrift. „Wat
is uw sterrenbeeld?" informeerde ze. Toen ze
wist wat ze weten wilde, keek ze me timide aan.
Dat was sneu, ik had die dag van de liefde niets
groots te verwachten. Zij wel, werd triomfante
lijk vastgesteld. „Gelooft u erin?" vroeg ik wat
meewarig.
„Ach ja, eigenlijk wel, soms ook niet. Als ik nou
maar zeker was dat hij er stond hè." Ze keek me
aan, ik zag dat ze bijna huilde. Dat ontroerde me
wel, toch kwam ik ook in opstand tegen het
onnozele wicht. Wie vliegt er in vredesnaam
zomaar even in een dunnen bloes naar Amster
dam voor een vent die er misschien helemaal niet
eens is? Haar glimlach brak weer door. „Hij zal
er vast wel zijn," deed ze zeker. „En als dat niet
zo is?" vroeg ik streng. Ze viste een papiertje uit
haar tas, waarop genoteerd stond wanneer ze
weer kon vertrekken. Een adres van de man wist
ze niet.
Ze had dus wel met een teleurstelling rekening
moeten houden. Haar stemming wisselde weer,
de uitdagende zekerheid schrompelde weg. Ze
deed me denken aan een blauw vlasbloemetje,
dat na enkele regendruppels het kopje al flets laat
hangen, maar aan een zonnestraaltje genoeg
heeft om weer blauw en dapper te zijn.
Op Schiphol hoefde ze niet op koffers te wachten,
een weekendtas was haar hele bagage. We nemen
afscheid; ze verdween met fiere passen en erg
onzekere ogen. Haar parfum en haar zorgen
bleven bij me hangen terwijl ik op mijn koffer
wachtte. Toen ik eindelijk in de hal kwam, zag ik
haar dadelijk, vlasbloemetjes in de regen, een
verpieterd huilgezicht, afhangende schoudertjes,
kouwelijk in de mooie bloes. Hij was er dus niet.
Ik voelde een redeloze woede in me opkomen om
die snertvent en die domme gans. Wat een
belachelijke show. Ze klampte zich aan me vast.
Ik wees haar de informatie, telefoon en toiletten
en liet haar daarna nogal ontredderd achter. Wat
moest ik anders?
Buiten bestrafte een Hollandse bui me acuut af.
Tegen mijn wil in stoof ik toch de hal weer
binnen. Ze moest dan maar met me mee naar
huis. Het hoefde gelukkig niet. Een man was
druk doende haar zo te omhelzen alsof hij haar
nooit meer zou loslaten. Ze zag me niet, ze zag
alleen die sufferd die zo laat kwam en met wie ze
heel gelukkig zou zijn volgens de horoscoop
tenminste. Als ze hun hersens gebruiken, gaan ze
nu eerst een warm vest en een regenjas kopen,
dacht ik, maar toen ik nogccns naar hen keek wist
ik dat ze daar absoluut niet over piekerden.
Luilekkerland
Ik word steeds geconfronteerd met
jongelui die een kamer zoeken. Ik
vind het vreemd dat inwoners van
Nederland moeite daarvoor moeten
doen. Als een vreemdeling in Neder
land komt. wordt er moeite gedaan
voor een huis en werk. terwijl er zo
veel werklozen zijn. Heeft de regering
dan een blinddoek voor de ogen. Als
ik in het buitenland als vreemdeling
kom. is er geen huis of werk voor me:
alleen Nederland is het luilekkerland
bij uitstek?
Den Haag E. de Munnik
Zigeuners (2)
Ook ik zal mijn tuin niet ter beschik
king stellen van de zigeuners, hoewel
ik er best ruimte voor heb. Doch ook
niet voor u drs Veerboom of voor een
van de elf pastoors uit Ede. En toch
onderschrijf ik volledig het stuk van
de pastoors. Ik had van u. die drs voor
zijn naam schrijft, toch wel een meer
gefundeerde stellingname verwacht
of het nu voor of tegen is. Alleen
dacht ik dat: heb de herbergzaam
heid lief, ook in deze tijd geldt.
Stadskanaal H. M. Boekhold
Nieuwe paus (5)
Dat de mis in de ogen van ons protes
tanten geen goede zaak is (Christus
volbracht het op Golgotha eens en
voor altijd) verhinderde mij niet om
net als de gereformeerde synode
hartelijk en ernstig voor de nieuwe
Deze rubriek is uitsluitend bestemd voor korte reacties op m deze krant gelezen
berichten, artikelen en commentaren, en niet voor open brieven, gedichten,
oproepen of reacties op advertenties (deze laatste dienen tot de directie gericht te
worden) De redactie behoudt zich het recht van bekorting voor Hierover of over
het niet plaatsen (meestal door ruimtegebrek) kunnen wij helaas met corresponde
ren Brieven adresseren aan Secretaris hoofdredactie Trouw. Postbus 859
Amsterdam Bij publikatie worden naam en woonplaats van de schrijver vermeld
paus te bidden God schenke hem
innige vroomheid en grote wijsheid!
Wij hebben dit met elkaar gemeen,
dat wij dezelfde Heer en Verlosser
hebben. Wij horen bij elkaar! Laten
wij die eenheid erkennen en zoeken.
Dit is ook het gebed geweest van ons
aller Hogepriester. Opdat de wereld
tot geloof kome. Zie Johannes 17 vers
21. Daarom zijn al die scheidingen
zo'n kwalijke zaak.
Utrecht A. Witzel
Zuiniger!
Volgens de energiedeskundige van
TNO, ir J. Claus zal een gerichte actie
voor energiebesparing, in het jaar Höt DOfD
2000 een totale besparing van 175
miljard kubieke meter aardgas ople
veren. En daar moet zo snel mogelijk
mee begonnen worden, zegt de heer
Claus. Individueel zeggen wij alle
maal hartgrondig: JA! Beter nu wat
zuiniger dan straks helemaal niets of
onbetaalbaar. Maar de schrik slaat
mij om het hart als ik openbare ge
bouwen binnenkom, zoals scholen,
kantoren, flatgebouwen, waar de tro
pische warmte je neerslaat en onmid
dellijk ramen worden opengegooid
om dat „stikkende" zo snel mogelijk
naar buiten te laten: nu al, de winter
is nog niet eens begonnen. En als de
gebouwen leeg zijn
Is er dan niemand, in welke school of
kantoor dan ook, die als laatste de
thermostaat op 12 of 15 kan zetten? Is
daar niemand voor? Of kan niemand
helpen herinneren?
Rozendaal F. Vos Zr.
Naar aanleiding van de door u geci
teerde opmerkingen van de heer Her-
rema, de voorzitter van het bestuur
van „Het Dorp" rijzen bij mij enkele
vragen. 1. Bestaan er voor de werkne
mers van „Het Dorp" geen behoorlij
ke sociale voorzieningen in geval van
ziekte, arbeidsongeschiktheid, pensi
onering. e.d.? 2. Als een werknemer
om bovengenoemde redenen de
dienst verlaat, gaat het bestuur dan
in paniek „her en der informeren" om
een sociaal verantwoorde regeling te
produceren? 3. Wanneer het bestuur
een regeling heeft ontworpen die „bij
het inkomen en kaliber van betrokke
ne past", heeft men dan nóg geen idee
omtrent de wijze waarop de zaak gefi
nancierd moet worden? 4. Aangezien
het bestaan en de verzorging van
invaliden meestal een armoedige be
zigheid is voor invaliden èn verzor
genden. verdient het dan geen aanbe
veling om het uitgeven van dergelijke
bedragen, waarmee door liefdadig
heid verkregen fondsen worden aan
getast. te voorkomen door het treffen
van adequate maatregelen zoals die
bij bestaande „situaties werkgevers-
werknemers" normaal en gangbaar
zijn? 5. Valt uit de reacties van de
heer Herrema op te maken, dat één
van de vele mogelijkheden is dat de
Invaliden er toch voor moeten op
draaien? Zou het in dat geval niet
rechtvaardig zijn dat de „bestuursle
den" zelf die 4.5 ton plus renteverlies
gaan financieren?
Apeldoorn J. Martens
Midnight
Suggestie voor het vervolg op Mid
night Express: Surinaamse Jongen in
Hollandse cel
Almen C. Schoneveld-Blikman
Vragen uitsluitend in envelop sturen naar postbus 507. 2270 am
Voorburg. Per vraag een gulden in postzegels, het liefst In waarden
van 55 en 45 cent bijvoegen. Beslist niet aan de buitenkant opplakken.
Geheimhouding verzekerd. Briefkaarten worden terzijde gelegd.
r stond enige weken geleden
t in Trouw, waarin de naam
Israëlisch ziekenhuis ge-
dat de ongebruikelijke
Rambam draagt. Wat is dat
i naam? Voor een Nederlan-
die wel merkwaardig.
ird: Rambam is de afkorting
naam van de heel beroemde
frde rabbi Maimonides (1135-
abbi Moosjee Ben Maimon).
in bekend en vereerd vanwe-
bijbelkennis en uitleg, maar
zijn grote medische ervaring,
lijfarts van verschillende ka-
Egypte, waarheen hij met
ilie de wijk genomen had,
it verblijf in Spanje voor Jood-
irden onmogelijk werd. Men
de vreselijkste ziekten door
imonides behandeld en gene-
len, zodat zijn naam allengs
it werd als aanduiding voor
*;te. Op dezelfde manier wor-
[k tegenwoordig nog bepaalde
genoemd naar de man. die ze
of die een bepaalde behan-
larvoor had voorgeschreven,
ide uitdrukking: Krijg het
il, waarbij de aangesprokene
il naars toegewenst wordt (ver-
Val dood. of krijg de pip of iets
i Jks), is met deze achtergrond
begrijpen. Wie dit niet weet,
'el even op van de naam van
kenhuis, maar in Israël wordt
&am met eerbied uitgesproken.
Op een foto van prinses Bea-
China at zij met eetstokjes,
lat daar nu werkelijk nog alge-
[edaan? En hoe doet men dat
Ik?
mjè
ip
tord: Niet in China alleen, maar
dat wil, kan ieder die in een
restaurant gaat eten, die
stokjes (meestal chopsticks ge
noemd) vragen in plaats van vork en
mes. Meestal krijgt men daar dan een
porceleinen lepeltje bij, voor de spij
zen, die vloeibaar zijn. Nu kan men
verschillende fouten maken, bijvoor
beeld een stuk of drie van die stukjes
bij elkaar vastpakken bij het dunne
eind en met de zo ontstane spaan het
eten in de mond schuiven. Wie kijkt
hoe andere mensen dat doen, ziet
deze fout wel in. Een ergerlijke fout
wordt vaak gemaakt door mensen,
die onder grote hilariteit deze stokjes
hanteren. De gastheren vinden zoiets
zeer onbeschoft, maar laten het niet
merken. Men zij dus gewaarschuwd!
Hoe het dan wel moet? Probeer het
eerst thuis, voor u uzelf in het open
baar eraan waagt. Leg een stokje in
de holte tussen duim en wijsvinger
steunend op de ringvinger. Het twee
de stokje houdt u vast als een pot
lood. Daarmee grijpt u iets van het
heerlijks voor u en dat steekt u in uw
mond. Het duurt wel iets langer, voor
u uw kommetje rijst leeggegeten
heeft, dat wel. Allerlei heerlijke Chi
nese recepten, compleet met goede
illustraties zijn te vinden in het blad
Tip. een gezellig informatieblad, dat
echter alleen te koop is in de super
markt. (augustusnummer-8)
Een rectificatie: Heel toevallig kwa
men we er achter dat wij al een hele
tijd een verkeerd telefoonadres door
gaven en daarmee mevrouw Wonnink
Maandagsdijk 2 te Barchem lastig
vielen. In het huis waar zij haar mo
demagazijn nu al twee jaar heeft, was
vroeger gevestigd het Selfbrouwhuys.
Elk jaar omtrent deze tijd vraagt men
ons naar gegevens over het maken
van allerlei soorten wijn en dit Self
brouwhuys, waar men niet alleen alle
ingrediënten en utensilia, maar ook
receptenboekjes kan aanvragen,
hoorde, met enige andere adressen
bij ons antwoord. Op deze manier
hopen wij die fout te herstellen: Het
adres, waar men een prijslijst aan
kan vragen om bestellingen te doen.
is thans gevestigd Thorbeckelaan 1
Postbus 119 Lochem, tel. 05730-2048
of 05750-11483. Onze lezeressen die
appel- en bramenwijn wilden maken,
vinden in het receptenboekje vol
doende informatie. Wij raden u aan,
niet op uw eigen houtje flessen zon
der waterslot te gaan vullen met het
hevig gistende vruchtensap, want een
gesprongen fles met bijvoorbeeld
bramen- of bosbessensap is een ramp
van viezigheid en niet te verwijderen
vlekken.
Koper: Nauwelijks was de maandag
krant bezorgd of het eerste telefoon
tje kwam al over het opknappen van
koper. Nu hebben wij alle mogelijke
manieren daarvoor in ons archief,
maar dit was voor ons en waarschijn
lijk voor onze lezers iets bijzonders
Onze lezeres vertelde ons. dat koper
het mooist en het schoonst werd als
men het een of meer dagen in kaaswei
gedompeld liet staan. Maar dat kun
nen natuurlijk alleen maar mensen
doen. die de beschikking hebben over
dit afvalprodukt bij de kaasberei
ding. Volgens onze lezeres zijn dat er
echter nog een heleboel. Het vocht
wordt zuur en het vuil verdwijnt.
Hierna werden nog een paar gegevens
uitgewisseld over kaas maken op de
boerderij en dat resulteerde in een
uitnodiging om eens te komen kijken
in het Linschotensche. Dat wordt dan
wel op een woensdagmiddag nu de
vakanties voorbij zijn, maar we doen
het graag. Onze zegsvrouwe vertelde
dat er nog heel wat boerderijen zijn,
waar men mag komen kijken en ko
pen. De adressen zijn vermeld in de
publicaties van Public. Relations van
Landbouw.
Vraag: Ik had. wachtend voor een
stoplicht in het spitsuur een klein
contact met de wagen rechts van mij.
Het was onmogelijk de wagen te ver
laten en alles eens te bekijken. Ik
wenkte de automobilist van deze wa
gen naar een rustige plaats en ging
daar staan wachten, maar er kwam
niemand. Toen heb ik de politie ge
beld. waarop een agent kwam. die
mijn auto aan alle kanten bekeek,
constateerde dat er geen schramme
tje aan zat. maar verder naam en
adres opschreef. Wat kan er nu nog
gebeuren of ben ik van alles af?
Antwoord: U handelde in elk geval
correct. Laten we hopen dat de ande
re partij er ook zo goed afkwam. Wij
hebben niet precies gezien, hoe en
wat er gebeurde. Als de man fout is
geweest, had hij reden om niet achter
u aan te gaan. Was u fout, dan zal hij
wel naar de politie gaan om dit te
melden, maar als er bij u in uw kleine
wagen geen schrammetje te vinden
is. zal het wel mee vallen. Maak maar
niet te veel zorgen en probeer het
spitsuur te mijden.
broedt de kolgans in het uiterste
noorden van Siberië. Wij zagen echter
in juli in Eernewoude 3 volwassen
ganzen met vier jongen. De jongen
waren nog in het grijze dons, de vol
wassenen hadden rode snavels, rode
poten, witte band tussen snavel en
kop. Achteraf las ik dat ik op de
buikbanden had moeten letten, maar
ze waren rustig aan het grazen
Antwoord: Wij menen ook dat het
kolganzen waren, alleen de kleur voor
snavel en poten is meer rose dan rood
te noemen. De kol op de snavel is wel
evident. Het is natuurlijk, dat u die
vogels niet ging opjagen, om de vlek
ken op borst en buik te kunnen waar
nemen. Volgens de boekjes horen ze
hier niet, maar ook bij ons in de
buurt, ln de Raaphorst te Voorscho
ten hebben we ze wel eens gezien.
Vraag: Ik heb een nogal oud horloge.
Lopen doet het niet, maar ik geloof
dat het toch wel Iets bijzonders is: het
is een dik geval met 2 cm (met kast 3
cm) dik en zal wel zilver zijn. Een
mooi inwendig uurwerk en de naam
David Rivers London komt erop
voor
Vraag: Volgens onze vogelboeken Antwoord: De naam David Rivers
(Riversons) is niet onbekend. In het
handboek Old Clocks and Watches
and their makers Britten i wordt een
D.R. genoemd, watchmaker in Lon
don 1789-1795. Voorts in het boek:
Old Clocks van Baillie: D. R. London
Bridgewater 1745, 1753-1775 en verder
nog verschillende mededelingen van
verkopingen in 1766, 1773 en 1815 van
horloges gemaakt door David Rivers
of zijn zonen. Een van deze horloges
werd in 1775 bij een openbare verko
ping in een pandjeshuls verkocht. We
concluderen dat u een horloge heeft
van ongeveer 200 jaar oud en het zou
wel aardig zijn als men het weer aan
de praat kon krijgen, maar dat is
geen werk voor een leek of voor ie
mand met nog niet veel ervaring. U
woont nogal een eind bij ons uit de
buurt, zodat we u moeilijk naar onze
expert kunnen verwijzen, maar in de
grote musea, waar u vlak bij woont,
zal men het adres van een betrouwba
re restaurateur van antieke uurwer
ken wel willen geven.
Vraag: Onze Keizerskroon heeft
prachtig gebloeid deze zomer. Moe
ten we nu de bollen uit de grond
halen?
Antwoord: De Keizerskroon (Frittila-
ria Imperialis fam Liliacaeaei is zoals
de naam doet raden, een lelleachtige.
een prachtig bolgewas dat ook in
gematigde streken voorkomt (hier te
lande worden slechts twee van de
zestig varie?teiten gekweekt. Als de
plant het al goed doet in bij voorkeur
zandige kleigrond, moet u de bollen
rustig laten staan. Uit ervaring weet
ik. dat deze plant een paar Jaar nodig
heeft om na het verplanten weer tot
bloei te komen. Geen verse mest ge
ven. Na de bloei verdroogde stengel
en dito bladeren wegnemen. In de
rusttijd niet extra sproeien Een
broertje van uw plant is de Kievits
bloem of het Kievits-eitje, dat in het
wild in vochtige weiden groeit en ook
in wilde tuinen. In de maanden april
en mei kon men de hangende witte en
paarse tulpjes waarnemen
Vraag: Onze kinderen hebben heb
ben hun kamers versierd met allerlei
stickers en posters Nu willen ze iets
anders, maar die kleefrommel gaat er
niet af. Het behang moet toch veran
derd, dus dat is niet zo erg. maar o.
die deuren. Het gaat niet met benzi
ne. niet met spiritus en als Je het met
aceton probeert, bederft de verf
Antwoord: Probeer het eens met et
her Dat heeft een abonnee ons ver
teld. Toen hadden we net alles, met
verf en al van de deuren afgetrokken,
het hout glad geschuurd en bijge
verfd. Er is ook plakband, dat verwij
derd kan worden, maar deze opmer
king komt voor u als mosterd na de
maaltijd.
