Tony vanVerre: Interviewer kun je misse
Chileense cultuur
uit periode Allende
Edo de Waart opent
Festspiele Bayreuth
Luisteraars kennen de stem van de beste radiomaker niet
Popgroep Blondie met
professionele show
Televisiedienst VARA:
wordt gereorganiseerf
i
Kleine dansgroep gaat voor bij
Kunstraad wil
subsidies
voor kleine
dansgroepen
Altviolist Aronowitz
(62) overleden
subsidieverlening
Bewondering voor
leven in Steentijd
TV COMMENTAAR
Koot en Bi
naar USA
ZATERDAG 9 SEPTEMBER 1978
KUNST/RADIO/TEL^VISIE
TROUW/KWARTET
door Riet Diemer
AMSTERDAM Woensdag ontving Tony van Verre de
zilveren Reiss-microioon, omdat de radio- en televisiecritici
zijn radioprogramma's „Tony van Verre ontmoet" de beste
van het afgelopen jaar vonden. Daags daarna, in de lounge
van het wolkenkrabber-hotel Eurocrest waarvoor auto's rijen
dik hun loodgif uitbraken, vertelt hij wat zo n erkenning hem
doet. Gezeten naast het winkeltje met Delftsblauwe souvenirs
en ansichtkaarten met bollenvelden en molens is hij een heel
eind van huis, dat in het Zeeuwse Middelburg staat, waar
volgens hem het leven nog goed is.
Over de Reiss-microfoon: „Zo'n prijs
vind ik ontzettend belangrijk in je
leven. Dat merk je aan de reacties
van mensen die door jou worden be
wonderd. Al die aandacht doet je
ijdelheid bijzonder goed. De prijs is
geheel onverdacht. Hij is niet com
mercieel. zo van: we verkopen daar
door meer platen en boeken. Integen
deel hij komt van een stel lastige
heren, critici, die zelf ook interviews
schrijven."
Het aandenken bestaat uit een zilve
ren plaquette. Er bestaat geen zilve
ren Reiss-microfoon als prijs, maar
zou dat wel zo zijn dan had deze
volgens de stellige overtuiging van
Tony van Verre naar Bert Garthoff
moeten gaan „omdat hij 23 jaar lang
op constant niveau echt radio heeft
gemaakt".
Hij vindt dat in ons land veel te
weinig prijzen worden uitgereikt. Een
land als Amerika is daarin veel beter
en hij geniet nog na van citizen-of
the-week-price (burger-van-de-week-
prijs) uit All in the Family, die Edith
Bunker won omdat ze een man met
mond op mond beademing redde.
Ontwapenend als ze nu eenmaal is
bedankte ze bij de uitreiking de man
die de hartaanval had gekregen.
Beledigen
Tony van Verre wil wel iets kwijt aan
het adres van „Hilversum" en omdat
je niet zomaar met kritiek kunt ko
men aanzetten als je net een leuke
prijs hebt gekregen gebeurde dat in
een interview dat zijn vriend Jan
Blaaser hem zou afnemen. En zo stel
de hij het volgende vast: „Als er een
straf zou staan op het beledigen van
luisteraars, dan zou tachtig procent
van de Hilversumse programmama
kers nu in de gevangenis zitten."
Zijn volgende conclusie: „Mijn ma
nier van werken bewijst dat je de
interviewer kunt missen. De meeste
programmamakers stellen zich ech
ter op of ze de geïnterviewden kun
nen missen. Ik ben er dan ook van
overtuigd dat het merendeel het be
treurt, dat je een talk-show niet in je
eentje kunt maken."
De keus wie deze ongezouten kritiek
(goed Zeeuws, goed rond) aan hem
ontfutseld liet hij op Jan Blaaser val
len. Een van zijn belangrijkste argu
menten: „Omdat hij een prima vak
man is. Hij leest z'n tekst en kent die
binnen drie minuten." Van Verre
slaat vakkundigheid hoog aan. „Je
wordt krankzinnig van het amateu
risme. Hilversum is net het Leger des
Heils. Daar kan iedereen bij."
Zijn grote liefde voor radio maakt dat
hij het betreurt dat het medium vaak
zo slecht wordt gebruikt. Hij merkt
ook dat televisiemakers jaloers kij
ken. want je kunt als radioman in je
eentje perfecter werken. Je hebt er
geen staf van tientallen mensen bij
nodig, zoals bij televisie. Hij vindt het
dan ook sneu als je een maand aan
een tv-documentaire hebt gewerkt en
de mensen zeggen dat ze het niet leuk
vonden. Zelf werkt hij een week aan
zijn programma „Tony van Verre ont
moet"
Radioluisteraars kennen zijn stem
niet en ze weten ook niet hoe hij eruit
ziet. Dat hij zelf niet in zijn program
ma's is te horen is geboren uit nood
zaak. „Ik vond dat ik de vragen niet
goed genoeg kon stellen, dat ik haper
de en ik ben toen op het idee geko
men mijn stem uit de banden weg te
knippen en de geïnterviewdeij zelf de
vraag te laten herhalen". Zo zijn de
monologen ontstaan van bekende
Nederlanders, terwijl Joop Koopman
voor commentaar zorgde.
Eenzaam
In de rij van gesprekken maakte de
serie met Ko van Dijk, ook al toen die
bij zijn leven werd uitgezonden, veel
indruk. Niet in de laatste plaats op
Van Verre zelf. Hij zegt hem te heb
ben uitgenodigd, toevallig in een peri
ode dat Ko behoefte had om te pra
ten. Hij was erg eenzaam, had last
van zijn heup en heeft het niet goed
kunnen verwerken dat zijn huwelijk
was stukgelopen en vooral dat hij zijn
twee kleine kinderen, Peter-Jan en
Kees, daardoor minder zag.
Op emotionele wijze sprak Ko daar in
de programma's herhaalde malen
over. Hij sprak vaak over zijn twee
kleine jongens, die later nooit zouden
weten wat voor vader ze hadden ge
had of over hoe hij toneel speelde.
Het boek van Tony van Verre over Ko
van Dijk, dat deze week uitkwam
begint dan ook met deze woorden:
„Dit boek is voor Peter-Jan en Kees.
Van hun vader. Dat spraken Ko en ik
af in december 1977. voordat we be
gonnen aan het opnemen van een
aantal gesprekken voor een radiose
rie. „Het moet een boek worden voor
m'n jongens", zei ie „dat ze later een
beetje weten wie die vent geweest is.
die hun vader was." Bij het boek
behoort een grammofoonplaat met
de stem van Ko van Dijk in verschil
lende toneelfragmenten.
Oorspronkelijk durfde Van Verre na
Ko's overlijden niet tot uitgave over
te gaan, omdat hij niet aangezien
wilde worden als een profiteur van de
gelegenheid. Toen bleek echter dat
Ko zelf al overal over dat boek had
verteld.
Tony van Verre, sinds 41 jaar, een
geboren en getogen Zeeuw, die Am
sterdam van vandaag met zijn ver
keerschaos vijandig vindt geworden,
is na een paar jaar rondzwerven, te
ruggekeerd naar Middelburg, zijn va
derstad, waar hij zoveel wortels heeft.
Daar ontvangt hij de personen die hij
voor zijn gesprekken-serie „Tony van
Verre ontmoet" uitnodigt. Ze blijven
er meestal een paar dagen en nach
ten. „Ik besteed veel tijd aan eten en
drinken en ik kan prima koken en
mensen verwennen."
Hij vindt dit de meest praktische
manier, want hij kan moeilijk bij de
mensen zelf gaan logeren. Na een
paar dagen zouden de familieleden
wel gaan zeggen: wat moet die vent
hier. Het gevaar dat de geïnterviewde
be
is t
iinet-1
i bewi
joten
bij een goed glas wijn en zijn de
re prestaties te loslippig zul
den ziet hij niet. „Ik ben daai
uit. Ik betwijfel of het pubi st
leuk vindt. Na twee jaar zou ar
geen klanten meer kunnen kr jrd wc
verbaas me dat Bibeb nog alug
sen kan vinden." k.
ma
tei
arom
left.
kabii
,vo
Hij is echter weer wel gestreeli
de vraag hoort: „Hoe komt q Jitiek-
ze vertellen aan jou meer dan
ander". Hij sprak met Gerard 1
Bertus Aafjes, Simon Car:
Sylvain Poons, Albert Mol, Ajlde zi.
G. Schmidt, Ko van Dijk. Jan
en Geert van Oorschot. M
voor zijn keus kan hij niet ge; |p r\
gaat een beetje af op je eigen 'c
gierigheid, 't Is nog net als j
zestien was. 't Is geweldig aL at, oe
beroemde man of vrouw kum binet
len, bij ze rondkijken en de
praten." pre
Sfeer gSJ
De sfeer van het gesprek v, je de
belangrijker dan de vragen.eft vC
moment van het interview is f
soon tegenover me de belan? or
en interessantste ter wereld, ke m
zelfs, dat er sprake is van een n het
soort verliefdheid bij me. Ik 1
ook goed identificeren met di
en in zijn huid kruipen zonda
het merkt. Later hoor ik zei! emiei
een beetje hun stem heb ov yl zal
men, zoals bij Ko van Dijk ol t jaal
Carmiggelt." or de
Bijzondere toekomstplai
Tony van Verre niet te hebl
wordt op zondag 8 oktober, d(
de 65e verjaardag van Card
tussen half twaalf en twaall verigi
Hilversum 3 een enkel gespn
hem uitgezonden. Verder zijn
een paar zondagen de gesp
met Ko van Dijk in een herha
beluisteren.
rea
I"!»15 e
üe o
vra
er i
ipaal
ov<
et wi
isecu
oetei
chtsi
m ge
Van een onzer verslaggevers
AMSTERDAM De geschiedschrijving over de regering van
Salvador Allende, waaraan vijf jaar geleden op gewelddadige
wijze een einde werd gemaakt, is voorlopig nog niet ten einde.
Zo verscheen er dezer dagen een boekje over de ontwikkelin
gen op cultureel gebied in de periode tussen 1970 en 1973,
getiteld Cultuur In Chili.
De samenstellers van het boekje,
Max Arian, Jan Joost Teunissen en
Klaas Wellinga, schrijven in de inlei
ding dat er nog niet eerder een syste
matische studie ls verschenen van de
wisselwerking tussen de politieke ge
beurtenissen en de culturele ontwik
kelingen tijdens de regering van de
Unidad Popular. Toch ls wat er toen
gebeurde ook nu van belang voor de
bestudering van de relatie tussen
kunst en politiek.
Het boekje maakt door middel van
(ten dele al eerder verschenen) artike
len en Interviews duidelijk welke sti
mulerende ontwikkeling uitging van
dé ingrijpende veranderingen tijdens
het tijdperk-Allende. „Zonder dat er
sprake was van overheidsdwang of
Inperking van de individuele vrijheid
van kunstenaars was er een wissel
werking tussen massabeweging en
kunst, kunstenaars die de problemen
van de arbeiders, de werklozen, de
landloze boeren, de vrouwen tot uit
drukking trachtten te brengen en
daardoor ook artistiek vaak nieuwe
ROTTERDAM Ondanks
het feit dat de groep Blondie.
en in het bijzonder zangeres
Deborah Harry, zich in een
grote populariteit mogen ver
heugen. was de grote zaal van
de Doelen in Rotterdam don
derdagavond niet helemaal
uitverkocht. Weliswaar trof
men hier en daar jonge tot
zeer jonge fans aan, het over
grote deel van Blondies aan
hang gaat blijkbaar eerder
naar de bioscoop dan naar de
concertzaal.
Blondie was de enige Newyorkse
„new wave"-groep die onmiddellijk
aansloeg in Europa en in het bijzon
der Nederland. In Amerika laat het
succes nog op zich wachten. Onge
twijfeld zullen de gelaatstrekken van
door Geert Kistemaker
Deborah Harry en de publicitaire
waarde de belangrijkste rol vervuld
hebben bij de plotselinge opkomst
van Blondie. Maar ook de energieke
manier waarop het oudje „Denis"
door de groep werd gepresenteerd
droeg daartoe bij.
Inmiddels heeft Blondie een derde lp
uitgebracht, „Parallel Lines", waarop
het ongepolijste geluid (de charme
van de groep) door producer-hitma-
ker Mike Chapman meer in de rich
ting van voorspelbaarheid is gedrukt.
Het concert straalde, ondanks de
merkbaar gegroeide routine, een
enorme portie enthousiasme uit. Een
belangrijk aandeel daarin heeft de
onvermoeibare drummer Clement
Burke. Zijn spel heeft een volkomen
eigen stijl, klinkt soms houterig,
maar verenigt in zich originaliteit en
betrouwbaarheid. Zijn werk is zeer
bepalend voor het geluid van de
groep. Ook het toetsenspel van Ja
mes Destri is opvallend. Ten slotte
zijn het Chris Steik's grillige compo
sities en Debby Harry's krachtige vo
calen die van Blondie een pure pop
band maken. De groep maakt van de
vijftiger-jaren-pop een goede combi
natie met het zeventiger-jaren-geluid,
die ook live uitstekend overkomt.
Vaart
Er werd een behoorlijk aantal nieuwe
songs gebracht, er zat flinke vaart in
het programma en Debby's micro
foontechniek bleek sterk te zijn ver
beterd. Hoewel ze soms wat tekst
kwijt was, of verkeerd inzette.
Het publiek raakte in vuur en vlam
en liet de band pas gaan, toen tijdens
de tweede toegift (halverwege de uit
voering van Iggy Pop's Funtime) Cle
ment Burke van pure uitputting z'n
drumstel onder zich wegschopte.
Blondie bewees met dit concert een
professionele show te kunnen bren
gen, die, gebaseerd op een overdaad
aan sterke nummers, flinke aantrek
kingskracht op een breed publiek
kan hebben.
d »i
to-- k<
DEN HAAG - Voor elf
dansgroepen wil de Raad
Kunst subsidiëring van in t
miljoen gulden. De kleine g
die voor subsidie bij de minisl
voorgedragen zijn: Eigentijd»
(Koert Stuyf), Dansproductiel llf
van Dillen), Multi Media (Bart aar
Pentatheater (Rotterdam), Vftjji
trum Dans (Rotterdam), Dal
Oost-Nederland (Studio LPJ
hem), Noord-Nederlandse Da|
(Groningen), Bewegingsgrot
Pauline de Groot, Krisztina d
en Amy Gale.
Deel van Chileens vignet.
wegen vonden". In het boekje, dat 72
pagina's telt, wordt ingegaan op de
manier waarop deze nieuwe vormen
werden uitgewerkt in film. muurschil
deringen, strips en het politieke lied.
Verder wordt ook aandacht besteed
aan de Chileense staatsuitgeverij
Quimantü die onder Allende een te
genstroom probeerde te zijn tegen de
informatiestroom van rechts. Verder
interviews met de filmregisseur Migu
el Littin en een cultureel werker.
Cultuur in Chili 1970-1973. veel illu
straties. Te bestellen bij Chili comité
Nederland, Minahassastraat 1, Am
sterdam. Prijs 12,75 (inclusief ver
zendkosten).
IPSWICH (Engeland) De bekende
altviolist Cecil Aronowitz is woens
dagavond tijdens een concert in het-
plaatsje Snape Maltings onwel ge
worden en kort daama overleden. De
62 jaar geworden musicus was vooral
bekend als kamermuziekspeler. Hij
was jarenlang lid van het befaamde
Pro Arte Strijkkwartet. Ook musi
ceerde hij wel samen met zijn vrouw,
een pianiste. Hij maakte plaatopna
men met het Amadeuskwartet en
met Yehudi Menuhin en Julian
Bream. Aronowitz was van geboorte
Zuidafrikaan.
ROTTERDAM Edo de Waart, chef-dirigent van het Rotterdams Philhar-
monlsch Orkest, is uitgenodigd om in juli volgend jaar de jaarlijkse Bayreut-
her Festspiele te openen met een nieuwe produktie van Wagners „Lohen
grin". De titelrol in een reeks van zeven voorstellingen wordt gezongen door
Peter Hofmann, de regie heeft Götz Friedrich.
De Waart is de eerste Nederlandse dirigent die bij de Bayreuther Festspiele
optreedt. Hij dirigeerde „Lohengrin" eerder bij de Nederlandse Operastich
ting. Vanavond, zaterdag 9 september, gaat in het Circustheater te Scheve-
ningen onder zijn leiding Wagners „Tannh&user" (Nederlandse Operastich
ting) in première.
Oplossing op korte termijn nog niet gevonde
HILVERSUM (ANP) Het dagelijks bestuur van de vi
heeft besloten tot een reorganisatie van de televisiediensl
besluit is genomen naar aanleiding van moeilijkhedei
deze week tot uiting gekomen zijn bij VARA-visie ei
programma van de ombudsman.
De VARA heeft overleg gevoerd met
de vakbond Mercurius en de Neder-
Van onze Haagse redactie
Den Haag Kleine dansgroepen zijn
de eersten die geld moeten hebben.
Groepen die de hoofdrol spelen in het
Nederlandse dansgebeuren horen
verder bij voorrang subsidie te krij
gen. De raad voor de kunst heeft dat
geadviseerd aan minister Gardeniers
van cultuur, recreatie en maatschap
pelijk werk.
De raad vraagt een extraatje van 1,7
miljoen van de minister voor de dans
kunst. Daarmee kunnen elf kleine
dansgroepen het redelijk redden. Bij
die gToepen gaat het om bij elkaar 75
kunstenaars
Artistieke maatstaven hanteerde de
raad bij de vaststelling van de groe
pen. Het gaat om de groep van Kurt
Stuyf, dansproductie van Bianca van
Dillen en Multi uit Amsterdam, het
Pentatheater en Werkcentrum Dans
uit Rotterdam, de dansgroep Oost-
Nederland. Studio LP uit Arnhem, de
Noord-Nederlandse dansgroep in
Groningen en de Bewegingsgroep
Din.
Op Projectbasis stelt de raad voor te
subsidiëren: Pauline de Groot en
Krisztina de Chatel uit Amsterdam
en Amy Gale uit Schiedam. Geen
geld voor deze groepen vindt de raad
fnuikend en belemmerend
Speciaal vandaag
De NCRV start de eigen zesde
lige serie Als in het stenen tijd
perk.
Ned. 11S.59
Tussen Toen en Toekomst is
een film van Jan van Hillo over
prinses Beatrix en prins Claus.
Ned. 1/19.25
Eigentijdse problemen en de
gevolgen vormen het tbema van
de Canadese speelfilm De man
die alleen stond.
Ned. 1/21.55
Onderwerpen in Televizier Ma
gazine zijn: de Engelse reageer
buisbaby en bet hernieuwde on
derzoek naar de moord op
Kennedy.
Ned. 2'22.10
De BRT vertoont de eerste af
levering van de door Jan Matter
ne geregisseerde serie De col
lega's.
België 120.19
In het klassiek wensprogram-
ma zijn o.m. opgenomen de Kerk-
sonate nr. 15 van Mozart en Bachs
Italiaans concert in F.
Hilv. 2 20.05
Speciaal morgen
Vesperviering in de Paas-
kerk te Oss.
NED. 1/17.00
Eerste aflevering van een
serie over taalvaardigheid.
Ned. 2/17.30
De AVRO brengt acht jonge
dirigenten op het concertpo
dium.
Ned. 1/19.05
Burt Lancaster, Kirk Doug
las en Rhonda Fleming spelen
de hoofdrollen in de western
Het revolvergevecht van de
O.K.corral
Ned. 1/20.15
In Opera-matinee zijn frag
menten uit De Parelvissers te
beluisteren.
Hilv.4'12.30
De IKON wijdt een uitzen
ding aan de thans veelbespro
ken vraag Kinderen aan het
Avondmaal?
Hilv. 1/17.00
Voor geen goud zou ik gaan leven
als in het Stenen Tijdperk. Het ver
krijgen van een miezerig vuurtje
kost je een paar lamme armen, pijn
lijke vingers, een beroete kop en
ademnood. Om pap te koken moet
je eerst uit klei een pot kneden en
bakken, boekweit verbouwen en
oogsten en de geit melken. Wanneer
je trek hebt in een geroosterd schol-
etje, mag je niet even naar de vis-
arinkel op de hoek maar dien je zelf
uiken te vlechten. En dan zal er
ook een bootje moeten worden ge
naakt om bij de geschikte visgrond
:e kunnen komen. Ondertussen
loop je nog steeds in je nakie. Tenzij
je uit hulden iets weet te fabriceren
dat lijkt op een overjas en schoe
nen. Daaraan valt echter pas te
denken als je erin geslaagd bent een
stenen mes. een naald van been en
rijgdraad uit darmen te vervaar
digen.
Wie dit allemaal presteert en dat
was zo'n drieduizend jaar geleden
hier heel gewoon mag je echt
geen wilde meer noemen. Een ver
heffende gedachte. Onze voorvade
ren ten tijde van het neolithicum
waren geen primitieve, maar zeer
inventieve mensen. Mensen met
verbeeldingskracht. Als zij een idee
hadden, vonden ze eerst het gereed
schap uit om dat plannetje te kun
nen uitvoeren. Zij bezaten meer fan
tasie dan wij en hun natuurlijke
handvaardigheden waren beslist
groter.
Tot die conclusie zult u ongetwij-
eld komen, als u de televisieserie
/olgt die een NCRV-ploeg heeft ge
naakt van een serieus experiment.
Serder heeft in onze krant een ver-
laal gestaan over de poging om in
?en nog woest gedeelte van de Fle-
vopolder het leven uit de late Steen-
door Ton Hydra
Scène uit Het Stenen Tijdperk
tijd na te bootsen. Vanavond zijn de
dapperen in levende lijve te aan
schouwen. Tien volwassenen, vier
kinderen, een „wolfshond" en een
kudde mekkerende geiten.
Leider was Roelof Horreüs de Haas.
Met zo'n naam moet je wel belang
stelling hebben voor het grijs verle
den De verschijning van deze 73-
jarige natuurminnaar past volko
men in het ongerepte landschap.
Voor de camera gaat hij zozeer in
zijn oerbezigheden op. dat hij soms
geheimzinnig aandoende klanken
uitstoot.
De magie van de natuur heeft trou
wens alle leden van de groep stevig te
pakken. Het is haast niet te geloven.
I dat het stuk voor stuk hooggecivili-
I seerde mensen zijn, zo reëel komen zij
I in hun oerstaat op je af. Blijkbaar
zijn we in staat duizenden jaren in de
tijd terug te gaan. Weliswaar had de
I groep zich daar drie jaar op geprepa
reerd alvorens het experiment aan te
durven. Maar plotseling ontdekte ik
in het filmbeeld één man meer. Dit
bleek regisseur Jan Pieter Visser te
zijn, die, aangestoken door dat pure
bestaan, zich ook even waagde aan
het leven in de ochtendnevels van
onze beschaving. Ik moet zeggen dat
hij niet eens uit de toon viel.
Ik heb gehoord dat tijdens dit experi
ment het respect groeide voor de zo
genaamde primitieve mens. U en ik
ontkomen niet aan diepe bewonde
ring voor de nabootsers. Wat een
moed om zoveel verworvenheden en
ontelbare gemakken achter je te'la-
ten. Wat een inzet en geduld om de
vaardigheden van eeuwen geleden te
heroveren. En wat een sterke karak
ters om de uitdaging van de natuur te
aanvaarden en lange tijd vol te
houden.
De film geeft niet van het leven in de
Steentijd maar van het experiment
een zeer realistische indruk. Cineast
Hans Simons had bovendien oog voor
de ruige schoonheid van het land en
de kleurschakeringen die door zon
licht en de beweging van het water
ontstaan. Sfeervolle opnamen zijn
het resultaat. Om te voorkomen dat
scherpe opmerkers in pen en telefoon
klimmen, vertel ik erbij, dat ter verle
vendiging van panoramabeelden ook
is gefilmd in het Waddengebied.
Goed aansluitend bij de sfeer is de
muziek, speciaal voor deze serie ge
maakt door de jonge musicus Kees
Smit. De bekwame filmmontage is
het werk van Elbert Verbrugge.
Liefhebbers zullen het op prijs stellen
dat de delen kort na elkaar worden
vertoond. Dat is na vanavond op 11,
12. 21. 22 en 28 september.
landse Vereniging van Journi
Het dagelijks bestuur en dezi VJ
organisaties hebben vastgestö
hoe ernstig op zichzelf de symp! an c
van het conflict bij VARA-visie
Ombudsman zijn, het in feite ga 55
bredere structurele vraagst; nsj
binnen de VARA en in het bijl n
binnen de televisiedienst met
financiële, programmatische al )je v
sonele kanten.
SSDl
De VARA stelt zich voor dezei n a
stukken in onderlinge samenhi t
•bekijken en oplossingen aan ti rogl
gen. Zo nodig zal externe hui;
een organisatiebureau worden 1 lc^
trokken. Tijdens de voortgam
het proces zullen de omroepto 0jg(
voortdurend contact met hun n(je
blijven onderhouden.
Het is de bedoeling van de 1 f
door middel van deze reorgai !jj|
de deze week naar buiten get llPil
problemen bij de televisiedienst 1
toekomst te voorkomen. Zoal
kend, vroegen ombudsman
Bom en adjunct-hoofdredactetl
rie Prins van VARA-visie de db I
televisie om ander werk, nmii
niet langer konden samenwerk!
Ingrid Harms, die bij beide pro
ma's betrokken is. 5
Intussen is er voor de daardoo
stane situatie nog geen oplosd
vonden. „Er wordt thans ovq
oplossing op korte termijn 1
VARA gepraat", aldus een f
voerder.
AMSTERDAM (ANP) Kee»
Kooten en Wim de Bie zulle
Nederlands Blazers Ensemble'
zeilen op zijn eerstvolgende tt
door de Verenigde Staten. Het!
hier een rondreis van 19 maart!
april volgend jaar, waarbij W
semble onder meer New York,
hington, Chicago en de Cat
hoofdstad Toronto zal aandoet
Over de bijdrage die Koot enÖ
de concerten gaan leveren is n#
duidelijkheid te verkrijgen,
woordvoerder van het ensembl
de slechts kwijt dat zij met dt
voor „presentatie en bewaking
len worden belast.
