ware industrie blijft belangrijk in Sowjet-Unie
i
5LO probeert Sadats valkuil te ontwijken
rits Lib-Lab-pact
taat op de tocht
Bonn: geen steun aan
raketproeven Zaire
CDU eist
aftreden
van Leber
Palestij nen
:onomische groei en produktiviteit blijven weer achter
it
ijwel zeker uitstel Euro-stembus
iW
Lw
•JF
\rafat poogt enige vertegenwoordiger Palestijnen te blijven
BUITENLAND
Trouw/Kwartet7
van
dan
rlies
a de
ge-
nde-
Wil-
aan
•ver:
"dag
tals
al
ïoeg
t de
•ms-
dat
■eek
i je
gen
I6KOU (AP, Reuter, UPI) De zware industrie in de Sowjet-Unie blijft belangrijker dan het
rtbrengen van consumptiegoederen voor de man en de vrouw in de straat.
blijft uit het nieuwe economi-
programma, dat gisteren is be-
I gemaakt. De economie moet
ens plan volgend jaar met 4,5
ent groeien. Een cijfer dat be-
jdener is dan in 1977, toen nog
kt werd op 5,8 procent, wat niet
haald.
ofte
is aan de Sowjet-burgers de be-
gedaan dat volgend jaar een
j behui2ing zullen krijgen, dat
gemiddelde loon met 5 procent
worden opgetrokken tot 159 roe
bel (ongeveer 759 gulden) per maand.
Deze toezeggingen zijn gekoppeld
aan nieuwe oproepen aan de Russen
om harder en doelmatiger te werken.
De produktiviteit in de Sowjet-Unie
(wat per arbeider wordt gemaakt)
blijft ver achter bij die in veel andere
landen. Volgens waarnemers komt
dat o.a. doordat de prikkel van loon
naar werken en de betrokkenheid bij
het bedrijf en bij wat wordt gepiaakt
in veel gevallen ontbreken.
Het nieuwe economische program
ma voor de Sowjet-Unie werd giste
ren aangekondigd tijdens een bij-
Ull
S nd:
•EN (Reuter, UPI) Het verdrag tussen de Britse Libera-
en de socialistische minderheidsregering van James Callag-
het zogenaamde Lib-Lab-pact, is in gevaar gekomen door de
slag gisternacht van de stemming óver het Britse kiesstelsel
or de Europese verkiezingen.
i meerderheid van de lagerhuisle-
i stemde voor het traditionele dis-
ctenstelsel en zorgde er daardoor
eerste voor dat de Liberalen
:hijnlijk niet in het Euro-par-
it vertegenwoordigd zullen zijn
[itn tweede dat de datum van de
:ingen hoogstwaarschijnlijk
Igend najaar en misschien zelfs
irjaar 1979 zal moeten worden
•oven. De kans is levensgroot
binnen veertien dagen een par
es van de Liberale Partij ver
van het pact met Labour zal
sen.
ibour heeft namelijk als tegenpres-
ce voor actieve steun van de Libe-
fractie voor de minderheidsrege-
;g beloofd dat de Labourlagerhuis-
den „in voldoende mate" hun
eun zouden geven aan het wets-
•orstel om de afgevaardigden voor
Euro-parlement aan te wijzen
Igens een beperkt systeem van
mredige vertegenwoordiging. Gis-
nacht stemde echter de helft van
fractie en een aanzienlijk aantal
inisters voor het traditionele sys-
em. De stemverhouding was: 319
•or het districtensysteem tegen 222
evenredige vertegenwoordi-
tpu
Md;
vhtir -
bijna driekwart van de Conser-
fractie stemde tegen evenre-
rertegenwoordiging. Gisteren
Itóaldat de Liberalen de socialisten
tó» aanwijzen als de hoofschuldi-
fomdat deze partij een belofte had
(daan, die zij niet is nagekomen. De
ïberaie leider David Steel had gis-
i al een onderhoud met Callag-
over de consequenties van de
stemming over de Euro-verkiezin
gen.
Schotten
De kans bestaat dat als de Liberalen
het pact verbreken Callaghan steun
zal zoeken bij de Noordierse Unionis
ten en/of de Schotse nationalisten.
Met name een verdrag met de Schot
se afscheidingspartij behoort tot de
reële mogelijkheden sinds Labour
zich, althans op papier ertoe bereid
heeft getoond te streven naar zelf
bestuur voor Schotland en Wales.
Callaghan gokt erop dat in een voor
genomen volksraadpleging na be
handeling van de wetsontwerpen de
bevolking van beide delen van het
Verenigd Koninkrijk het „devolutie-
plan" wel zal verwerpen.
In de overige EG-landen is met te
leurstelling gereageerd op de uitslag
van de stemming in het lagerhuis, al
hadden de meeste regeringen een
dergelijk resultaat wel verwacht. Ne
derland heeft al gevraagd om een
breed overleg van de negen, die zich
volgens Den Haag ten spoedigste
moeten bezinnen op de thans ontsta
ne situatie en de consequenties er
van. Verwacht wordt dat de minis
ters van buitenlandse zaken van de
EG er op hun overleg van begin
volgende week over zullen spreken.
De vice-voorzitter van het Europese
Parlement, de Nederlandse liberaal
mr. Cees Berkhouwer, heeft voorge
steld toch te blijven streven naar
verkiezingen in de voorzomer van
het komend jaar en een precieze
datum zo snel mogelijk vast te
leggen.
zondere zitting van de Opperste
Sowjet, 't Russische parlement.
De lagere verwachtingen voor de
economische groei wijzen er volgens
deskundigen op dat men zich meer
op de kwaliteit dan op de kwantiteit
van artikelen wil richten. Van veel
produkten in de Sowjet-Unie werden
wel veel voortgebracht, maar zij vol
deden niet aan de eisen. Ook wordt
erop gewezen dat de moeilijkheden
in de bouw- en in de lichte industrie
(die veel verbruiksgoederen maken)
nog voortduren, waardoor eveneens
het economische groeicijfer lager
moest worden gesteld.
In het nieuwe plan is sterk de nadruk
gelegd op verbeteren en opnieuw uit
rusten van bestaande fabrieken.
Moskou had al enige tijd geleden
laten merken het niet langer te wil
len zoeken in voornamelijk het bou
wen van nieuwe bedrijven en het
aankopen van meer materiaal en
machines.
Overigens willen de Sowjets probe
ren in het hele lopende vijfjarenplan
(1976-'80) de industriële produktie te
verhogen met gemiddeld 6,5 procent
per jaar. Voor de zware industrie is
voor 1978 echter slechts 4,7 procent
gepland, het laagste cijfer sinds de
oorlog en bijna 2 procent minder
dan de plannen voor 1977. De gehele
industriële groei tussen 1971 en 1976
was nog 7,5 procent en van 1966 tot
1971 zelfs nog 8,4.
Volgens minister van financiën Wa-
sili Garboezow gisteren in het parle
ment zijn de grenzen van „snelle en
gemakkelijke" groei bereikt. Ook
hij riep de Sowjets op tot harder
werken, een hogere produktiviteit.
Deze stijgt dit jaar met hoogstens
3,5 procent, 0,2 procent meer dan in
1976 toen het produktiviteitscijfer
het laagste was in 25 jaar.
v -■ ;V-;.
VN;'
Oogst
Over de tegengevallen oogst dit jaar
zei de bewindsman dat dit kwam
door „niet al te best weer". De
graanopbrengst wordt geschat op
195,5 miljoen ton. terwijl voor vol
gend jaar wordt gemikt 220 miljoen
ton. In het Russische recordland
bouwjaar (1976) werd 223,8 miljoen
ton binnengehaald.
Volgend jaar zal de Sowjet-Unie on
danks de hoog geraamde eigen
oogst toch nog zo'n 15 miljoen in de
Verenigde Staten moeten kopen.
Dit is meegedeeld door de Ameri
kaanse onder-minister voor land
bouw, Dale Hathaway. Hij is in Mos
kou om een overeenkomst te onder
tekenen over samenwerking tussen
de Verenigde Staten en de Sowjet-
Unie op landbouwgebied. De Russi
sche landbouw zou veel meer kun
nen voortbrengen, als zij beter was
georganiseerd.
Opnieuw kregen particuliere boeren
tijdens de zitting van de Opperst
Sowjet een pluim. Zij leveren onge
veer één derde van alle groenten en
De vroegere Russische president Nikolai Podgorny groet een bekende, bij het begin van de zitting van
de Opperste Sowjet.
vlees, terwijl er naar verhouding
weinig eigen land is in de Sowjet-
Unie. Volgens waarnemers zijn de
boeren geneigd op de eigen stukjes
grond veel harder te werken dan op
de gemeenschappelijke landbouw
bedrijven.
De Sowjet-Unie zal haar uitgaven
voor defensie in 1978 op 17,2 miljard
roebel (86 miljard gulden) houden,
maar westerse defensiedeskundigen
meenden dat dit bedrag in werke
lijkheid wel drie vier keer zo hoog
zou kunnen zijn. Genoemd begro
tingscijfer zou volgens hen namelijk
alleen de kosten dekken van het
leger zoals het functioneert en van
militaire bouw. Kosten van de voor
ziening met nieuwe wapens en van
onderzoek op dit gebied zouden er
bijvoorbeeld al niet in zijn begrepen.
De totale Sowjetbegroting beloopt
volgend jaar 246 miljard roebel (on
geveer 1230 miljard gulden). De in
komsten zouden bij de Russen (die
altijd schoonschrijven) vrijwel ge
lijk zijn. Volgens westerse deskundi
gen echter ontbreekt het hun aan
geld om onder andere voedsel en
technische kennis te kopen.
De Russische pers heeft gisteren be
drijfstakken gegispt, die de produk-
tiedoelen niet hebben gehaald. Het
partijblad Prawda noemde met
name de verbruiksgoederenindu-
strie, maar ook ijzer en staal, hout,
papier, bouwmaterialen en de kolen-
industrie.
BONN (AP. Reuter) De Westduit-
se regering heeft ontkend dat zij
betrokken is bij raketproeven in Zai
re (voormalig Belgisch Kongo). Een
woordvoerder in Bonn noemde een
verhaal van het blad Penthouse,
waarin dit werd beweerd, „pure
onzin".
Volgens Penthouse neemt West-
Duitsland in de provincie Sjaba
(vroeger Katanga) proeven met
kruisraketten en projectielen voor
de middellange afstand. Dat zou ge
beuren met goedvinden en met me
deweten van de Amerikaanse rege
ring. Meewerken aan de bouw van
geleide en lange afstandsraketten is
West-Duitsland verboden, althans in
eigen land.
Het Westduitse bedrijf Otrag heeft
wel in 1975 een overeenkomst gete
kend met de Zairese regering, waar
bij het toestemming kreeg proeven
te nemen met raketten voor het lan
ceren van weer- en communicatiesa
tellieten. Ook heeft Otrag enkele ja
ren geleden 7 miljoen gulden steun
gekregen van de regering in Bonn.
Dit is volgens de regeringswoord
voerder gebruikt voor onderzoek
naar toepassing van raketten voor
vreedzaam gebruik.
Het nu bekend geworden artikel in
Penthouse zal in het maartnummer
verschijnen. Het is geschreven door
Tad Szulc, een vroegere medewerker
van de New York Times.
Volgens hem zijn al vier of vijf proto
types getest van een raket, die ge
schikt is voor het vervoeren van een
atoomlading. Financiële steun zou
zijn gegeven door West-Duitsland,
terwijl de deskundigen uit de Vere
nigde Staten komen.
Szulc staaft zijn beweringen onder
andere met de mededeling dat het
gebied in Sjaba (100.000 vierkante
kilometer) veel te groot is voor de
projecten waarmee Otrag zich zegt
bezig te houden. Een terrein van die
uitgestrektheid is nodig voor het tes
ten van bijvoorbeeld kruisraketten
(die zich op eigen kracht voortbe
weegt) en ballistische projectielen
(die worden afgeschoten), beide voor
militaire doeleinden.
Onderzoek spionage
BONN (AP/Reuter) De West
duitse oppositie heeft het aftre
den geëist van minister van de
fensie Georg Leber. Dat ge
beurde nadat een giote spiona-
ge-zaak aan het licht is geko
men, waarvoor Leber verant
woordelijk wordt gesteld.
Volgens de voorzitter van de CDU-
oppositie in de Bondsdag, Helmut
Kohl, is Leber ongeschikt voor zijn
taak. Ook stelde hij bondskanselier
Helmut Schmidt gedeeltelijk verant
woordelijk voor het in handen spelen
van geheime documenten aan Oost-
Duitsland. Schmidt heeft laten we
ten dat de onthullingen volkomen
nieuw voor hem zijn. en dat de zaak
op geen enkele manier mag worden
onderschat.
Sussen
Verscheidene Westduitse kranten,
waaronder regeringsgezinde, hebben
Leber ervan beschuldigd te proberen
de zaak te sussen. Een aantal bladen
toonde zich verbaasd over Lebcrs
verklaring dat hij een geheim rap
port over het onderzoek niet had
gelezen en over het schandaal was
..ingelicht" door het artikel in de
Frankfurter Allgemeine E>e onaf
hankelijke Keulse stadtanzeiger
schreef dat Leber kennelijk „zijn mi
nisterie niet meer onder controle
heeft."
Leber verklaarde dat Bonn zijn
Noordatlantische bondgenoten vol
ledig geïnformeerd houdt Functio
narissen van het Amerikaanse mi
nisterie van defensie meldden echter
uit Washington dat zij evenmin af
wisten van de omvang van het
schandaal tot zij de berichten erover
in de kranten lazen, die door een
woordvoerder van het Westduitse
ministerie van defensie „in wezen
juist" zijn genoemd.
Vervolg van pagina 1
onbezette stoelen waren geen naam
bordjes geplaatst.
Voorzitter Meguid zat recht tegen
over de Israëlische delegatieleider
Ben-Elissar. Het hoofd van de Ame
rikaanse afvaardiging, Alfred Ather-
ton, zit tegenover luitenant-generaal
Ensio Silasvuo van Finland, de afge
vaardigde van de Verenigde Naties.
De onbezette stoelen staan tussen de
aanwezige delegaties in.
Meguid begon met het voorlezen van
een Egyptische beleidsverklaring,
waarin hij zei dat „vrede ondeel
baar" is. De eerste besloten vergade
ring na de openingszitting duurde'
maar enkele minuten.
oor James Dorsey
AIRO PLO-functionaris Issam Sartawi heeft deze week in Wenen een verklaring afgelegd,
laraan, zo blijkt; Egyptische regeringskringen bijzonder veel waarde hechten.
artawi die een hoofdrol speelde in
Ie Parijse besprekingen tussen
'10-leden en linkse Israëli's liet na-
celijk weten dat Sadats reis naar
iraël een „enorm effect" heeft ge-
ad en het verlangen naar vrede van
gyptes president heeft aangetoond,
olgens Sartawi was Sadats reis een
stap in de richting van het afbreken
an de psychologische barrières",
•artawi had oog voor de „construc-
ieve waarde" van de momenteel ge-
ouden conferentie van Caïro.
ii Cairo twijfelt men er geen ogen-
•lik aan dat Sartawi's uitlatingen in -
•pdracht van PLO-leider Jasser Ara-
it werden gedaan. „Een verklaring
an dergelijk politiek kaliber kan
iet zonder toestemming van Arafat
orden afgegeven. Anders zou het
leerkomen op het ondertekenen van
eigen doodvonnis". Politieke
'aarnemers zien Sartawi dan ook als
e boodschappenjongen van Arafat
de impopulaire zaken in eerste
Jtttantie moet opknappen. Hij moet
e aanzet geven voor de propagan-
lacampagne, die hetgeen nu nog als
erraad wordt beschouwd, aan-
o- raardbaar moet maken.
Ja noch nee
Op basis van Sartawi's verklaring en
Ie dagelijkse contacten tussen het
at- Igyptische ministerie van buiten
st andse zaken en nog in Caïro verblij-
>n. ende PLO-functionarissen wordt
[en mogelijke omkering van de Pa-
estijnse opstelling jegens de confe-
[if fentle van Cairo niet uitgesloten ge-
icht. Bovendien heeft de PLO in
is egenstelling tot Syrië niet officieel
tfantwoord op de verstuurde uitno-
de te nemen aan de bespre
ngen in het Mena House. Met an-
re. kre woorden, officieel heeft de PLO
j£ ot nu toe ja noch nee gezegd. PLO-
s- 'inctionarissen in Caïro weigeren
o öan ook absoluut iets over de huidi-
R politieke ontwikkelingen los te
rr- h,*n.
R-
ingewijden menen in Sartawi's uit-
II. bUngen een belangrijke boodschap
k kunnen lezen. Sartawi zou Ara
fats wens dat de Caïrese conferentie
slaagt hebben laten blijken. Een ge
slaagde conferentie wil zeggen dat
Israël zich bereid verklaart om met
Arafat aan één tafel te zitten. Deze
hoop komt voort uit het feit dat de
PLO de hoek ingeduwd is. Het moet
nu kiezen tussen het permanente
gevaar van fysieke uitroeiing door
de Syriërs en politieke uitschakeling
door de Egyptenaren. Arafat ver
kiest in wezen het Egyptische pis
tool op zijn borst. Zijn sleutelwoord
is daarom momenteel: afwachten.
In Caïro ziet men deze ontwikkeling
als een teken dat het Egyptische
beleid vruchten heeft afgeworpen.
Egypte probeerde de PLO voor de
keuze te stellen: meedraaien in het
door Sadat opgestelde vredesscena-
rio of worden uitgeschakeld als „eni
ge wettige vertegenwoordiger van
het Palestijnse volk". Hoe graag
men in Caïro dit laatste had geko
zen, men kon toch niet om het feit
heen dat een politiek alternatief
voor de PLO niet zomaar uit de
grond te stampen is. „Wij kunnen nu
de PLO niet laten vallen. Ik begrijp
niet dat er in de afgelopen tien jaar
met behulp van Israël geen politiek
alternatief voor de PLO is ge
creëerd", zegt een hoge Egyptische
regeringsfunctionaris. Gevraagd
hoe lang het zal duren voor Egypte
de PLO werkelijk zal laten vallen
zegt hij echter dat de PLO slechts
voor de periode van de conferentie
van Caïro, die naar zijn zeggen tien
dagen zal duren, veilig is.
Verdeling
Een politiek alternatief is nodig wil
Sadat namens de overige Arabieren,
zoals hij stelt, een algehele regeling
van het conflict in het Midden-Oos
ten bereiken. „Het einde van de
weg" van Sadat oftewel het compro
mis waarop Egypte en Israël elkaar
zouden kunnen vinden is het Dajan-
plan van de functionele verdeling.
De ontwerp vredesverdragen die Is-
raëls premier Begin in Washington
door president Carter wil laten
goedkeuren zijn op het Dajan-plan
gebaseerd. Begins ontwerpverdrag
moet dienen als model voor vredes
overeenkomsten met de overige
Arabische confrontatiestaten. Presi
dent Sadat heeft echter herhaalde
lijk laten weten noch een apart vre
desakkoord noch een nieuw tussen
tijds akkoord met Israël te zullen
sluiten. Egyptische
regeringsfunctionarissen leggen
deze uitspraken echter als volgt uit:
„Het is niet fair van de Israëli's om
nu al op de sluiting van een aparte
vrede met Egypte aan te dringen.
Daarvoor is het nog te vroeg. Uitein
delijk zal het natuurlijk misschien
daarop best uitlopen".
De al vrij oude gedachtengang van
de huidige Israëlische minister van
buitenlandse zaken Mosje Dajan
houdt in een vorm van beperkte
autonomie voor de Palestijnen op
de westelijke Jordaanoever. Het
burgelijk bestuur wordt aan de Pa
lestijnen, dat wil zeggen de plaatse
lijke bevolking overgedragen, maar
militair blijft het gebied in handen
van Israël. Geen territoriale deling
dus maar een deling van de macht.
Egyptische regeringsfunctionaris
sen verkopen dit beleid als aanslui
tend bij het streven van de PLO om
de politieke macht in geheel Palesti
na met de Joden op basis van gelijk
heid te delen. „Zij zouden zelfs op
een gegeven ogenblik de politieke
leiders van het land kunnen
worden".
Ideologisch wordt dit beleid In Caïro
onderbouwd op een manier waar de
Likoedpartij van Begin nog iets van
kan leren. „Israëls premier heeft ge
lijk met zijn redenering dat Palesti
na niet bestaat. Het woord Palestina
komt noch in de Koran noch in de
bijbel voor. Alle steden in dat gebied
hebben zowel Hebreeuwse als Arabi
sche namen. Palestina Is gewoon de
vertaling van Erets Israël. Wat wij
nu graag willen is dat Israël terug
zou keren naar de oorspronkelijke
zionistische uitgangspunten. De
oorspronkelijke Zionisten dachten
er bepaald niet aan om de Arabische
staten van de kaart te vegen. Theo-
dor Herzl had het al over het be
Rondom het Mena-gebouw in Cairo, waar de onderhandelingen tussen Egypte en Israël plaatsvinden,
zijn strenge veiligheidsmaatregelen getroffen. Iedereen die het hek binnen wil moet zich aan een
uitgebreid onderzoek onderwerpen.
staan van twee volkeren in Pales
tina".
In de Egyptische hoofdstad verblijft
al enkele dagen een honderd man
sterke delegatie uit de op Egypte in
1967 veroverde Gazastrook. Nog
nauwelijks in Caïro aangekomen no
digden de Gaza-bewoners Arafat uit
om zich onmiddellijk naar de confe
rentietafel in het Mena House te
begeven. De Gaza bewoners ont
trokken zich hiermee aan de Egypti
sche strategie van de stok achter de
deur. Caïro wilde de PLO de kans
niet meer geven om tegelijkertijd
van twee walletjes te eten. Het
moest niet meer „en en" zijn maar
„of of". Wanneer de PLO zou blijven
weigeren op Sadats voorwaarden
naar Caïro te komen zouden de ln
het Mena House voor de PLO leeg
gehouden stoelen door uit de bezet
te gebieden afkomstig Palestijnen
kunnen worden bezet.
Deze strategie is mislukt. De hoop
dat een delegatie van Palestijnen
afkomstig van de westelijke Jor
daanoever zich bij de bezoekers uit
Gaza zou voegen bleek tevergeefs te Hoessein
zijn. Bovendien lieten de als pro-
Egyptisch te boek staande Palestij
nen uit Gaza tijdens een ontmoeting
met Egyptische kabinetsleden we
ten dat zij de PLO als hun politieke
vertegenwoordiger beschouwen en
Jasser Arafat als hun leider.
fel in het Mena House. Hieruit blijkt
volgens politieke waarnemers dat
de PLO in de bezette gebieden nog
voldoende invloed heeft om een
bondgenootschap tussen Sadat en
Palestijnse notabelen te verijdelen.
Duidelijk stelden zij in hun gesprek
met de Egyptenaren, die het met
geen woord over de PLO hadden dat
zij niet bereid waren om zelf plaats
te nemen aan de onderhandelingsta
Bovendien blijft vooralsnog de hou
ding van Jordanië onduidelijk. Ko
ning Hoessein heeft weliswaar ln
Rabat in 1974 samen met de andere
Arabische staten de PLO als de eni
ge wettige vertegenwoordiger van
het Palestijnse volk erkend maar
tegelijkertijd zijn aanspraken op de
in 1967 op Amman veroverde weste
lijke Jordaanoever nooit echt opge
geven. Hoessein is „optimistischer
dan ooit tevoren" over de kansen op
vrede in het Midden-Oosten maar
geeft er de voorkeur aan om zijn
plaats aan de conferentietafel in
Cairo onbemand te laten.
Niet uitgesloten mag worden dat het
bezoek van de Jordaanse koning
verleden week aan Egypte minder
harmonisch is verlopen dan Sadat
en zijn gast wilden doen geloven.
Mogelijkerwijs weigerde Hoessein
om zelfs een waarnemer naar Cairo
af te vaardigen uit angst voor de
repercussies dat een dergelijke stap
zou hebben op het bondgenoot
schap tussen Amman en Damascus.
Geruime tijd drong Egypte er bij de
PLO op aan om al bij voorbaat
overeen te komen dat een toekom
stige Palestijnse staat banden met
Jordanië zou aangaan. Inmiddels is
de keuze nu de PLO of Jordanië.
Sadat heeft de eerste stap gedaan
om de beslissing van de Arabische
topconferentie van Rabat van 1974
ongedaan te maken.
„Elke fase heeft z'n eigen specifieke
omstandigheden. In deze fase
vraagt het besluit dat de PLO de
enigi- wettige vertegenwoordiger
van het Palestijnse volk is om her
ziening" zeggen Egyptische rege
ringskringen.
In een gesprek met de Franse pers
legde Sadat de verantwoordelijk
heid voor het ongedaan maken van
de besluiten van Rabat bij de deel
nemers aan de anti-Sadat top ln
Tripoli. Tot de aanwezigen ln Tripoli
behoorde ook de PLO.
Sadat verwijt de conferentie van
Tripoli de gerechtvaardigde eisen
van de Arabieren op losse schroeven
te hebben gesteld. Immers ln Rabat
werd mondeling overeengekomen
dat de Israëlische terugtrekking uit
de in 1967 bezette gebieden en de
stichting van een onafhankelijke
Palestijnse staat ook op vreedzame
wijze zou kunnen worden nage
streefd. Deze optie, aldus Sadat, zou
echter in Tripoli zijn afgeknepen.
Waarmee naar zijn mening de be
sluiten van Rabat op losse schroe
ven zijn komen te staan. Met deze
redenering heeft 8adat de mogelijk
heid voor zich zelf geschapen om de
drukkende last van de besluiten van
Rabat kwijt te raken. De opstelling
van de Palestijnen ln de bezette
gebieden en de uitlatingen van Is
sam Sartawi zouden een dergelijke
ontwikkeling kunnen voorkomen.
