Kind moet weten bij wie het hoort
f
Trouw
commentaar
'Niet blijven hameren op tijdelijkheid van verblijf in pleeggezin
ooooooo
Herverdeling van inkomens (1)
Herverdeling van inkomens (2)
Decoratiebeleid
Periode in een
tehuis moet niet
te lang duren
Anti-vries weer
Weer nieuw deel
ringweg in gebruik
kinder-sterrencursus overvol
kerstkaart
belangrijk
beleefd
stuur een brief
wetenschappelijk
iTERDAG 10 DECEMBER 1977
BINNENLAND
Trouw/Kwartet
Hel was al lang bekend dat sommi
ge overheidsuitgaven vooral ten
goede komen aan mensen met ho
gere inkomens. Dat geldt bijvoor
beeld de subsidies voor toneel en
orkesten. Het geldt echter voor nog
veel meer uitgaven, en in een
grotere mate dan tot nu toe werd
gedacht. Het Sociaal en Cultureel
Planbureau, een instelling van de
regering, heeft hierover deze week
een opvallend rapport uitgebracht
(dat overigens wel een aantal zwak
ke plekken vertoont).
Dit planbureau onderzocht in dit
rapport met name de uitgaven voor
onderwijs en volkshuisvesting, voor
zover deze aan individuele burgers
kunnen worden toegerekend. De
conclusie was dat de tien procent
van de bevolking met de hoogste
inkomens in 1975 gemiddeld 7000
gulden per huishouden hadden ont
vangen, tegen slechts 500 gulden
per gezin voor de tien procent van
de bevolking met de laagste inko-
Het gaat hier om een kwart tot een
derde van de totale overheidsuitga
ven. die vooral de hogere inkomens
ten goede komen. Het laat zich dan
ook raden dat het beleid tot verklei
ning van verschillen in inkomen
door deze effecten wordt door
kruist. Dat beleid komt vooral tot
uiting via belastingen en sociale pre
mies die globaal hoger worden met
het stijgen van het inkomen, en aan
de andere kant de sociale uitkerin
gen die vooral de lagere inkomens
ten goede komen.
Toch blijft dit herverdelende beleid
grotendeels nog overeind. Belastin
gen, premies en uitkeringen bren
gen het verschil tussen top-tien van
de inkomens en „bodem-tien" te
rug van zeven-op-een naar vijf-op
een. De uitgaven voor onderwijs en
volkshuisvesting voeren het verschil
weer op tot 5,3-op-een. Het herver
delende beleid wordt dus, om ook
dit maar in een cijfer uit te drukken,
voor vijftien procent ongedaan ge
maakt. Wat toch ook nog een aan
zienlijke aantasting betekent.
Het is wel eens goed dat mensen
met inkomens van boven het gemid
delde van rond 25.000 gulden deze
feiten in gedachten nemen wanneer
er wordt geklaagd over de hoge
belastingen en premies, en wanneer
wordt geprobeerd lasten af te wen
telen op andere groepen. De over
heid blijkt niet de eenzijdige „nivel-
leerder" waarvoor zij vaak wordt
aangezien. De overheid legt aan
hogere inkomens zwaardere lasten
op, maar deze inkomens krijgen er
ook meer voor terug van diezelfde
overheid.
Iets heel anders is de vraag of de
overheid nu maar moet stoppen met
uitgavensoorten, die herverdelend
werken. Deze uitgaven hebben pri
mair een ander doel dan dienstbaar
te zijn aan een inkomensbeleid. Het
gaat om uitgaven voor hoger en
voortgezet onderwijs, voor kinder
bijslag en studietoelagen voor stu
derenden, voor premies voor wo
ningbouw, en belastingderving ten
gunste van mensen met een eigen
woning. Als deze uitgaven zouden
worden ingekrompen naar de mate
waarin zij onevenredig de hogere
inkomens begunstigen, zou de kwa
liteit van de beroepsbevolking snel
cn drastisch afnemen, en zou de
woningnood sterk toenemen door
dat eT minder wordt gebouwd en
goediope woningen bezet blijven
door mensen die best meer zouden
kunnen en willen betalen.
Dat wil niet zeggen dat nu alles
maar bij het oude moet blijven. De
kern van het probleem is dat de
voorzieningen van de overheid wel
in principe voor iedereen open
staan. maar dat in de praktijk be
paalde bevolkingsgroepen er toch
niet toe komen deze voorzieningen
te benutten. Wat de onderwijsuitga
ven betreft; het beleid is er de
Formateur Van Agt heeft al bij
voorbaat alle ministers en staatsse
cretarissen uit zijn nieuwe kabinet
getypeerd. Dat worden stuk voor
stuk vrouwen en mannen, die toe
gerust zijn met wijsheid, bekwaam
heid, collegialiteit en gezondheid
naar lichaam en geest. Mensen, die
nooit zullen kunnen worden aange
duid als luiaard, ijdeltuit of non
valeur of te wel niksnut.
Het ziet er naar uit, dat die mensen
straks een politiek van versobering
door Cisca Dresselhuys
UTRECHT Het grootste probleem voor een pleegkind ls het
feit, dat hij zich nergens bij voelt horen: bij zijn eigen ouders niet
meer. omdat hij daar vandaan ls gehaald, omdat dezen hem om
de een of andere reden niet zelf kunnen opvoeden, en bij zijn
pleegouders ook niet, omdat hij steeds weer met z'n neus op het
feit gedrukt wordt, dat dit maar „tijdelijke ouders" zijn.
Pas wanneer een pleegkind een zeke
re mate van zekerheid heeft bij wie
hij nu eigenlijk hoort, bij wie hij
onder alle omstandigheden terecht
kan, waar zijn thuis is, kan hij zich
goed ontwikkelen. Daarom is het
fout, om, wanneer een kind eenmaal
in een pleeggezin is opgenomen,
steeds maar te blijven hameren op
het feit (zoals de voogdij-instellingen
en de kinderbescherming doen) dat
het om een tijdelijke zaak gaat, want
in de praktijk is gebleken dat van
deze kinderen maar een bijzonder
klein percentage ooit nog bij de ei
gen ouders terugkomt.
Dit zegt dr Tonnle Weterings in haar
proefschrift „Het pleeggezin als op
voedingssituatie". waarop zij giste- Kloof
ren in Utrecht gepromoveerd is. Voor
dit proefschrift heeft zij met 46 Jon
gens en meisjes van vijftien tot acht
tien jaar, die jaren geleden al eens
bij een eerder pleeggezinnenonder-
zoek waren betrokken, gepraat over
hun leven. Ook met de pleegouders
werd gesproken.
pleeggezin (zodat de periode van een
jaar in het tehuis niet te ver wordt
overschreden). De natuurlijke ou
ders moeten voortdurend betrokken
blijven bij de uit-huis-plaatslng van
hun kind. waarbij hun het gevoel
gegeven moet worden, dat er een
maatregel genomen wordt ten gun
ste van dat kind, maar dat dit geen
schande betekent voor henzelf, om
dat zij „ontaarde ouders" zouden zij.
Zij moeten voelen dat zij als natuur
lijke ouders best een goede emotio
nele band met hun kind kunnen hou
den, ook al zijn ze niet in staat om
zelf voor de opvoeding te zorgen,"
zegt Tonnie Weterings in een ge
sprek over haar onderzoek.
laatste jaren al duidelijk op gericht
hier iets aan te doen. De uitgaven
voor basisonderwijs stegen veeJ
sterker dan die voor hoger onder
wijs. Tevens zijn plannen opgesteld
om de studiefinanciering anders aan
te pakken, waarbij meer met lenin
gen en minder met giften (beurzen)
zal worden gewerkt. De cijfers van
het sociaal en cultureel planbureau
hebben nog eens duidelijk gemaakt
hoezeer dit deel van het onderwijs
beleid een juist beleid was, dat
voortzetting behoeft.
Ook zou gekeken moeten worden
naar de ruim twee miljard gulden
die nu vooral de (rijkere) bewoners
van een eigen woning ten goede
komen. Dat is het gevolg van de
lage theoretische huurwaarde die
voor inkomstenbelasting bij het in
komen moet worden opgeteld. Het
verdient overweging deze huur
waarde geleidelijk aan op te trek
ken in de richting van de werkelijke
economische huurwaarde, en het
vrijkomende geld opnieuw te be
stemmen voor bevordering van het
eigen woningbezit, maar dan zo te
verdelen dat meer mensen uit lage
re inkomensgroepen kans zullen
zien een eigen huis te kopen.
„Wanneer het in een gezin niet goed
gaat en de kinderen moeten om de
een of andere reden het huis uit
(naar een kinderbeschermingsinstel
ling), dan ls het zaak om vanaf het
allereerste begin te kijken of er een
kans inzit, dat de kinderen na ver
loop van tijd met allerlei hulp tochi
weer in het ouderlijk huis kunnen
terugkeren. Zit deze mogelijkheid
erin, dan moet er vanaf het begin
met de ouders gewerkt worden aan
de terugkomst van de kinderen. De
kinderen moeten de tussenliggende
tijd dan in een tehuis verblijven,
want in een dergelijk geval is plaat
sing in een pleeggezin niet aan te
bevelen.
Overigens moet zo'n periode in een
tehuis eigenlijk niet langer dan een
jaar duren. Vooral Jonge kinderen
gaan bij een langer tehuisverblljf al
allerlei afwijkend gedrag vertonen,
waardoor ze later moeilijker relaties
kunnen leggen."
„Zit het er vanaf het begin niet in,
dat de kinderen terug kunnen naar
de eigen ouders, dan moet er al snel
gewerkt worden aan plaatsing in een
„Als de mogelijkheid om terug te
gaan naar de eigen ouders na gede
gen onderzoek, niet aanwezig blijkt
te zijn, vind ik dat Je de nieuwe
pleegouders niet voortdurend onder
een soort dreiging moet zetten, dat
het maar om een tijdelijke zaak gaat.
Wanneer je dat steeds maar blijft
benadrukken, zijn die ouders doods
bang om een emotionele band met
hun pleegkinderen aan te gaan. Zo'n
kind kan immers van de ene dag op
de andere (dat denken ze dan ten
minste) bij hen weggehaald worden?
En wanneer Je je te veel aan elkaar
gehecht hebt, doet dat maar extra
pijn. Een rot situaties, zowel voor de
pleegouders als de pleegkinderen,
die die onoverbrugbare kloof van ,ik
hoor hier niet, ik kan hier zo weer
weggehaald worden' voortdurend
voelen," zegt Tonnle Weterings.
Veel waarde
Uit haar gesprekken met de oudere
pleegkinderen is verder naar voren
gekomen dat deze kinderen zeer veel
waarde hechten aan het optreden
van hun pleegouders. Dat betekent,
dat zij best in staat zijn om zich bij
voorbeeld aan te passen of een be
paalde vervelende karaktertrek wat
te corrigeren. Tot nu toe was het
altijd zo, dat. wanneer er moeilijkhe
den met een pleegkind waren, on
middellijk gezegd werd: „geen won
der, dat dat kind moeilijk is, het is
immers een pleegkind", daarmee dat
Tonnle Weterings
kind en de pleegouders de mogelijk
heid ontnemend om lets ten goede te
veranderen aan de situatie.
Wanneer een pleegkind problemen
heeft in een pleeggezin, komt dat
volgens Tonnie Weterings meestal
niet vanwege zijn problematische
achtergrond, maar gewoon omdat er
iets mis is met de verhoudingen in
het nieuwe gezin. Zij vindt het goed
koop en makkelijk om alle moeilijk
heden maar op het verleden van het
kind te schuiven.
De beste relatie
De beste relatie tussen pleegkind en
pleegouders vond zij in gezinnen,
waar de pleegouders het kind heel
duidelijk laten voelen dat het daar
hoort, dat het daar altijd terecht
kan met alle mogelijke rottigheid en
problemen, maar waar tegelijkertijd
normaal gesproken wordt over de
natuurlijke ouders van het kind.
waar dezen niet als een stelletje boe
mannen worden afgeschilderd,
maar als mensen die bij het kind
horen. maar om de een of andere
reden de opvoedingstaak niet aan
konden. De kinderen voelen zich
rustig, wanneer er op deze manier
over hun eigen ouders gepraat en
gedacht wordt. Ze hoeven zich niet
voor hen te schamen, ze kunnen met
hen, wanneer ze dat willen, een
goeie, emotionele band onderhou
den, maar ze hebben tevens het ge
voel dat ze nooit tegen hun zin naar
die ouders terughoeven.
Opvallend was het, volgens Tonnie
Weterings, dat er in pleeggezinnen
vaak meer moeilijkheden zijn met
meisjes dan met jongens. Volgens
haar komt dat, doordat met name
de pleegmoeders vaak een vastom
lijnd idee hebben over hoe hun
pleegdochter moet zijn: lief. aan-
hankelljk. gezellig, leuk samen win
kelen en afwassen enz. Wanner zo'n
meisje niet aan die opvattingen vol
doet, zijn de moeders vaak erg te
leurgesteld. Ook speelt een bepaal
de aantrekkingskracht tussen de
pleegvader en de ouder wordende
pleegdochter wel eens een rol: de
moeder voelt zich hierdoor bedreigd
ln haar relatie met haar man. Zij ziet
liever niet, dat haar man en de doch
ter veel met elkaar omgaan, het
meisje voelt dit en trekt de straat
op. waarna ze de naam krijgt, dat
„ze met ledereen aanpapt".
Voogdijinstellingen
Over de voogdljlnstelllngen is Ton
nie Weterings niet altijd even goed
te spreken. Met name de driemaan
delijkse controlebezoeken, waarvan
volgens haar een zeer dreigende, ne
gatieve werking uitgaat, zou ze lie
ver afgeschaft zien.
„Pleeggezinnen hebben begeleiding
nodig, vooral in het begin. Maar
begeleiding is heel wat anders dan
dat er één keer per drie maanden
een maatschappelijk werker langs
komt om te controleren of alles goed
gaat en of het kind geen moeilijkhe
den veroorzaakt. Zowel voor de kin
deren als voor de ouders is dat een
moeilijk te verteren punt. een be
zoek. waar ze iedere keer weer tegen
op zien. Het zou wat anders zijn,
wanneer de maatschappelijk werker
de eerste maanden zeer regelmatig
zou komen om samen met de ouders
en het kind te bekijken hoe alles zo
plezierig mogelijk geregeld kan wor
den. Dus geen optreden als een con
trole-ambtenaar. maar als een hel
pende hand," meent zij.
Een begin met dit nieuwe optreden
van voogdljlnstelllngen, met betrek
king tot de begeleiding van pleegge
zinnen en pleegkinderen, zal waar
schijnlijk ln september 1978 ge
maakt worden, wanneer vier voog
dij instellingen met een nieuw te ont
wikkelen begeleidingsmethode zul
len gaan werken (de katholieke
voogdijvereniging in Eindhoven.
Jeugdzorg ln Tilburg. Kinderhulp in
Rotterdam en de katholieke voog
dij vereniging ln Den Haagt
HET WEER door Hans de Jong
en matiging moeten uitvoeren. Hoe
die uitvoering zal verlopen, weten
wij niet. Eén ding durven wij echter
al te voorspellen: deze ministers
hoeven straks bij hun aftreden niet
bedacht te worden met een lintje.
Immers: welk commandeurschap of
grootkruis kan nog opwegen tegen
lauweren, die Van Agt al bij voor
baat aan zijn vrouwen en mannen
heeft gegeven?
De al zo lang beloofde herziening
van het decoratiestelsel begint
straks bij de ministers zelf.
Het kan mij misschien een deel van
mijn populariteit kosten, voorop
gesteld dat ik die heb, en misschien
schudden betweters wel hun grijze
hoofd, maar ik zie er de eerstkomen
de tijd geen winter in voor de
schaatsliefhebbers. Er is gezegd: de
koude lucht uit Rusland ligt op de
loer. denk er om jongens hij ls dicht
bij, let dus even op boven noord-
Italië ligt een depressie en die zou
wel eens eèn oostelijke wind in het
leven kunnen roepen, ach ik zie
dat meer als „wlshfull thinking".
Het gaat tenslotte om de realiteit
wil een weerman geloofwaardig
blijven.
En die realiteit is dat er boven Fin
land een hogedrukgebied ligt dat
zijn voetstuk echter in de verkeerde
richting laat uitzwaaien, namelijk
de Balkan. Zolang hij dat doet blijft
de hogedrukas van noord naar zuid
verlopen en waait de wind op het
continent overwegend uit de zuid
oost-; tot zuidhoek. Aanleiding voor
elfstedenkoorts zou misschien ge
rechtvaardigd zijn bij een oost-west
verlopende as, bijvoorbeeld als er
een verbinding kwam tussen Lenin
grad of Helsinki met Aberdeen.
Maar als op zoveel andere terreinen
des levens worden er geen lieve
koekjes gebakken en aangezien het
niet ln mijn karakter ligt die dingen
mooier te maken dan ze zijn, krijgt u
hier dus doodgewoon de kale feiten.
De prognose is: een anti-vries week
end bij zuidoostelijke, later zuidelij
ke winden die bovendien nog toene
men op het naderbij komen van een
storingsfront. Dat bracht vrijdag
middag al regen in zuidwest Enge
land en noordwest Frankrijk, ook
wij zullen daar ln de loop van zater
dag niet vrij van blijven.
De mogelijkheid bestaat dat er in
het noordoosten van het land nog
een graadje grondvorst voorkomt,
maar in het grote gebeuren speelt
dat vrijwel geen rol, het zijn aflei
dingsmanoeuvres.
Op het prognosekaartje van de En
gelse weerdienst zijn de fronten van
een opvullende depressie ten zuiden
van IJsland (975 millibar) ons land
zondag dicht genaderd. Het winter-
maximum boven Finland is dan nog
wel sterk: 1040 millibar, maar afge
zwakt tot het gebied ten oosten van
de randstaten. Voor maandag (op
het andere kaartje) tekenen de com
puters dit hogedrukgebied al ergens
boven de Oekralene (1034 millibar),
terwijl dan de fronten van de opvul
lende IJslanddepressie Nederland
bezig zijn te passeren. Inmiddels is
bij de zuidpunt van Groenland een
volgende depressie gearriveerd, ook
bepaald geen kleine jongen met 964
millibar in de kern. afkomstig uit
het Grote Meren-gebied.
Vóór de frönten van deze nieuwe
rustverstoorder de Britse eilanden
en later ook ons land van onbesten
dig weer zullen voorzien, passeert er
dinsdag eerst een ruggetje van hoge
re druk met wat opklaringen en
hoogstens een bui. Die opklaringen
kunnen mogelijk ook later op maan
dag al manifest worden in het wes
ten van het land- Vervolgens is er
woensdag een vervolg van de on
standvastigheid te verwachten
vooral ook omdat een hogedrukge
bied van 1030 millibar ten zuiden
van Sable Island zich op weg be
geeft naar de Azoren. En een hoge
drukgebied daar bevordert de aan
voer van nieuwe storingen naar
West-Europa.
De natuur gaat dus zo zijn eigen
gangetje en West-Europa blijft geo
riënteerd op de oceaan of we dat nu
plezierig vinden of niet. Of het gan
getje nu wel precies zo is als de
Engelse computers het weergeven,
is natuurlijk nooit helemaal zeker,
maar over het algemeen zijn instru
menten goed op het Atlantisch ge
beuren afgestemd, beter dan bij
voorbeeld op de zuidelijke circula
ties uit Afrika, zoals we in de voor
bije zomer meer dan eens hebben
kunnen vaststellen.
AMSTERDAM (ANP! - Het noor
delijke deel van de Amsterdamse
ringweg (rijksweg 10» tussen de Am-
stelveenseweg en de Europaboule
vard wordt 14 december voor het
verkeer opengesteld. In september
was al de zuidelijke rijbaan in ge
bruik genomen.
De openstelling van het ruim twee
kilometer lange traject betekent een
verdere ontlasting van de oost-west
verbindingen ln Amsterdam-Zuid
en de tuinstad Buitenveldert. Het
autoverkeer in de richtingen Den
Haag en Coentunnel kan thans via
de oprit bij de Europaboulevard op
de ringweg komen.
Volgens de gemeente ls nu voorlopig
een einde gekomen aan de uitbrei
ding van de ringweg. Een aanslui
tend deel over de Amstel tot aan de
rijksweg Amsterdam-Utrecht wordt
vermoedelijk pas In 1978 voltooid.
Verwacht wordt, dat rijkswaterstaat
in 1978 met de bouw van een brug
over de Amstel begint.
HOOOWATER zondag II december. VUutrv
gen 147 14 10. HartngvlteUluizen 203-14 23.
Rotterdam 3 56 16 14. Schever.lngen 3 04 15 21.
IJmulden 3 37-15 54. Den Helder 7.56-20 23. Har
lingen 1003 2238, Delfzijl 12 05
HOOOWATER maandag 12 december Vlierin
gen 2 32 14 51. Hartngvlietslutien 3 52 15 00.
Rotterdam 4 43-17 06. Seheveningen 3 53-16 00.
IJmulden 4 25-16 41. Den Helder 8 40-21 00. Har
Itngen 10.40-23 13. Delfzijl 0.29-12.57
Nog één les en dan zit de cursus
sterrenkunde voor kinderen, de
eerste in ons land, er op. Volgende
week zaterdag krijgen zo'n zeven
tig kinderen tussen tien en vijftien
jaar, de eersten die hier ooit een
speciaal voor hen samengestelde
sterrencursus hebben gevolgd, een
les over sterrenkijkers en ver
schijnselen aan de sterrenhemel,
en daarmee hebben ze in vijf
lessen heel wat opgestoken over
zon en maan, planeten en sterren
hemel
De meesten wisten er trouwens al
aardig wat van toen ze aan de cur-
tJ sus begonnen, zegt de heer Jacobs
i nn de Volkssterrewacht „Simon
Stevin" in het Brabantse Hoeven,
waar de cursus gegeven wordt.
•Sommige kinderen brachten zelf-
gemaakte plakboeken mee met
,eV dingen er in. die zelfs op cursussen
voor volwassenen nog niet ter spra
ke komen. Uit hun vragen blijkt
wel. dat ze echt al een beetje op de
hoogte zijn van wat sterren en pla
ten voor dingen zijn."
De volkssterrewacht is met de kin
dercursus begonnen, omdat er
steeds hevig geïnteresseerde kinde
ren met hun ouders meekwamen,
die de cursus elementaire sterren
kunde voor volwassenen volgden.
Die gaat echt te hoog voor een kind
en zo bedachten ze bij de sterre-
wacht een speciale kindercursus.
Ze hadden gedacht op zaterdag
ochtend een kind of dertig les te
geven, maar zodra het nieuws be
kend werd stroomden de belang
stellenden toe. Zoveel, dat er met
een al een zaterdagochtend- en -
middagcursus moest komen en nog
eens zeventig kinderen op een der
de en vierde cursus moesten wach
ten. Die begint eind januari
Waarom willen kinderen zo graag
veel over sterren en planeten we
ten? „We hebben dat gevraagd."
zegt de heer Jacobs, „en bij de
meesten bleek de belangstelling ge
wekt door een les.
Sommigen hadden er op school iets
over gehoord, anderen op de
schoolradio, of van hun ouders die
zelf een cursus deden. Er zijn ook
kinderen bij die wég zijn van de
ruimtevaart en van daaruit dan
weer wat meer over sterren en pla
neten willen weten."
De opkomst is steeds erg groot
geweest, geen cursist heeft een les
verzuimd, of het moest wegens
ziekte zijn. Aan de paar opgaven
die thuis uitgewerkt moesten wor
den, hebben ze vol overgave ge
werkt. Zo kregen zede opdracht een
hoogtemeter te maken. Sommigen
hadden hun hele meccanodoos om
gekeerd en daar een heel gevaarte
van in elkaar gezet. De cursus is
trouwens omgevlogen: „Bij de op
één na laatste les stonden ze ge
woon verbaasd dat het zo snel ge
gaan was. Het spijt de meesten wel
dat het na 17 december afgelopen
is."
Voorlopig zit de kans er niet in om
de cursus nog eens te doen. De
januarilessen zitten tot de nok toe
vol, wat niet wil zeggen dat daar
mee ook alle geïnteresseerde kinde
ren „op" zijn. „We hebben nog een
hele waslijst liggen. Daar staan nog
wel tachtig kinderen op die ook zo
graag op de cursus willen, maar dat
kan toch niet eerder dan in het
volgende najaar. De januaricursus
eindigt in maart en dan staan voor
ons de topmaanden voor de deur
Dan wordt het hier zo druk met
schoolklassen en andere groepen
die de sterrewacht bezoeken, dat
niemand meer tijd voor lesgeven
over heeft"
„Als de nacht op zijn donkerst is, is
de zonsopgang nabij". Dat stond in
een brief van een gevangen geno
men vakbondsleider van de Latijns-
Amerikaanse arbeiderscentrale
CLAT aan CLAT-Nederland, en die
Nederlandse afdeling heeft deze uit
spraak nu op de wenskaarten voor
dit jaar afgedrukt. Vier van die kaar
ten zijn er, alle houtsneden van de
Wageningse kunstenaar P. P. Bata
en allemaal de onderdrukking van
de Zuidamerikaanse arbeider voor
stellende. Wie op postgiro 1918108
(ten name van CLAT-Nederland te
Utrecht, met vermelding „kerstkaar
ten") 2,45 stort, krijgt één zo'n
setje van vier kaarten thuisge
stuurd, wie 4,80 overmaakt twee
sets, drie sets worden toegezonden
voor 6,80, vier voor 8,80 en vijf
voor 11.20. Wie er nog meer wil
hebben kan het beste even bellen
met CLAT in Utrecht: 030-319675.
'AM nacMt op lijn donkcM M.
Middernacht Wie na dit magi
sche tijdstip nog een tv-program
ma wil uitzenden heeft ln een on
derontwikkeld land als het onze
speciale toestemming van de rege
ringscommissaris voor de omroep
nodig. Meestal gaat het om belang
rijke zaken als een circus of een
bokswedstrijd.
(Uit het „geheel herziene Omroep-
ABC" van de KRO-gids 8tudio).
De kassier van een bioscoop ln Ge
nua schrok zo van twee gewapende
bandieten, dat hij hun onmiddel
lijk zonder enig protest de hele kas
met inhoud overhandigde. Toen ze
het geld binnen hadden, werden de
heren opeens erg beleefd: ze zou
den zo graag ook de doos met cho
colaatjes meenemen die op het bu
reau stond. „Je doet maar." mom
pelde de onthutste kassier, waarop
de overvallers hem zonder één cent
of snoepje achterlieten.
Nadat hij al veertien Jaar in Sow-
jet-kampen, gevangenissen en psy
chiatrische inrichtingen had door
gebracht, werd de 33-jarige, uit de
Oekraïene afkomstige dissident Jo-
slf Michallowitsj Terèlja in april
van dit Jaar opnieuw ln een psychi
atrische inrichting opgesloten. De
laatste „ziekenhuisopname" was
een gevolg van de open brief die hij
een Jaar geleden aan de president
van de KGB, de geheime dienst
van de Sowjet-Unie. had gericht. In
die brief had hij geschreven dat hij
bij een vroeger verblijf in een psy
chiatrische inrichting in Sitsjiowka
getuige was geweest van mensonte
rend misbruik in de psychiatrie.
Terélja wordt nu dus weer „ver
pleegd" in een gewone psychiatri
sche inrichting, hoewel zijn vrouw
die zelf arts ls. van mening is dat
haar man geestelijk volkomen ge
tond is. Desondanks wordt hij be
handeld met een zenuwstillend
middel dat in veel landen toege
past wordt, maar bij onnodig ge
bruik bijverschijnselen en angst
veroorzaakt. De diagnose, zoals de
behandelende psychiaters die aan
mevrouw Terèlja hebben doorgege
ven, luidt „paranoïde schizofrenie."
Zoals gebruikelijk is ook in Terèl-
ia's geval niet bekend hoe lang hij
met deze medicijnen „behandeld"
moet worden.
Brieven met het beleefd gestelde
verzoek om Terèlja vrij te laten,
kunnen gericht worden aan de di
recteur van de inrichting waar hij
wordt vastgehouden. De kliniek
heet Beregovo Psychiatrie Hospi
tal en het bijbehorende adres luidt:
88SR, Ukralnlskaya SSR - Za-
karpatskaya oblast Beregovsky
ralon, g. Beregovo Oblastnaya
Psikhlatricheskaya Bolnitsa. Een
tweede brief kan gericht worden
aan het hoofd van de medische staf
van hetzelfde ziekenhuis, op het
zelfde adres. Aan het adres van de
directeur moet het woord .nachal-
niku" toegevoegd worden, aan het
medisch hoofd „glavnomu vra-
chu." De naam van Terèlja wordt
in 't Engels gespeld als Iosif Mik-
hailovich Terelya.
Veel walvissen mogen er niet meer
gevangen worden, maar de Japan
ners hebben een foefje bedacht om
onder die Internationale afspraak
uit te komen. Volgens het tijd
schrift Artls vingen ze vorig Jaar
225 walvissen extr?, en plakten er
het etiketje „voor wetenschappelij
ke doeleinden" op.
