Zigeuners, lang aan beproevingen onderworpen 'Eerst de rechten, dan de plichten' De strijd van Koko Petaio: g|(SOAG 16 NOVEMBER 1977 BINNENLAND Trouw/Kwartet RH 11 jwonderd om hun „subcul- ur". maar niet zelden veraf- buwd vanwege hun „margi- le rol" in de samenleving, irder reikt een waardering h het Zigeunervolk door- ans niet. In de praktijk mt het erop neer dat een lie schouwburg op kookhit- i wordt gebracht door een immende voorstelling van jmenco-dansers, maar dat luiken dichtgaan als tien ravans de gemeentegrens deren. moeilijk volk. die zigeuners, leilijk ook voor volkenkundigen, idat hun ras niet of nauwelijks is te bakenen. Toch vormen zij de ge etnologische eenheid die or ruim tien eeuwen en veertig den heen een massale volksver- zing tot stand bracht zonder in- iging in de oorsprong van hun Onder invloed van de Roman- is pas in de vorige eeuw een enlijk onderzoek naar de ge- ledenis van dit volk op gang omen. Sindsdien ft tziganolo- een voorzichtige tak van etnolo- geworden, die tot nu toe nooit herkomst van de zigeuners met erheid heeft weten vast te llen. zijn visies die zigeuners vereen- vigen met het verdoemde ge- cht van Kaïn, met het doden van kinderen van Bethlehem, en met smeden van de spijkers voor de Hsiging van Christus. Maar geen :eie bijbeltekst bevestigt de iwezigheid van zigeuners (wel nomaden) in Palestina tijdens eerste eeuwen van de jaartel- l Ook wetenschappelijke bewe- ehigen verzandden tot nu toe in een .yferas van halve zekerheden. Er n tziganologen die noordweste- c Indië als plaats van herkomst bben aangewezen. Maar de enige .erheid is dat daar heden ten je nog een hoogstwaarschijnlijk spronkelijke groep zigeuners onachtig is. Ervolgingen ok schuld t heeft van de zigeuner anno nu toegankelijker mens ge- Bakt Hij voelt zich van oudsher Bst der aarde, en heeft een bijna ^■uurlijke verachting voor de ■'Zigeuner, de gadjo (boer), die voor zwerver, bedelaar of zelfs Bi aanziet Toch is hijzelf daaraan geheel onschuldig. Hij zal al- het contact met de „honkvas- burgers. boeren en buitenlui mijden Of. zoals de tziganoloog in-Paul Clébert in zijn boek Les Banes (1964) schrijft: „Ze zijn er w*2tns op uit ons de geheimen i hun leefgewoonten te vertel- Het zijn systematische leuge- f jon. en juist tn deze manier ran 'verdediging geven ze blijk te oren tot een minderheid die deloos lang onderworpen is ge nt aan de ellendigste beproe ven Hiermee aanvaarden ze t de vloek die mensen zo graag sommigen van hen zien rusten; n ziet hen aan voor zwarte lopen". Oe Romanows bij hun aankomst in Lelystad. (foto Dirk Ketting) door Willem Schrama i Duitse onderzoeker, een zekere genseil. achtte zigeuners op s van lichamelijke overeenkom- n zelfs rechtstreeks van se ptische afkomst. Maar de enige jreenkomst met joden is dat zi- iners eveneens door de eeuwen ;n het slachtoffer zijn geweest i vervolgingen. t begon al kort na hun komst in ■opa in de vijftiende eeuw De te deportaties die de geschied- rijving kent dateren uit 1685. n Portugal ze verscheepte naar Ika en Brazilië. Spanje volgde t daarop met transporten, naar damerikaanse koloniën. Maar smartelijkste dieptepunt in de chiedenis van het zigeunervolk id plaats in de vorm van niets ziende vernietigingsacties van nazi's in de jaren voorafgaand tijdens de Tweede Wereldoorlog. Iers Rossenhygienische und Be- kerungsbiologische For- ungstelle beschikte al in 1937 r twintigduizend dossiers van ivere" en „onzuivere" zigeuners, sinds het eind van de vorige w zorgvuldig verzameld bleken ;ijn. In Dachau, en later in Ausc- itz, zijn volgens officiële regis- ties ongeveer 500.000 zigeuners het leven gebracht. Maar zigeu- fs zijn geen „geregistreerd" volk. er is dus weinig reden om aan 'llfb eigen opgave van enkele mil- nen doden langdurig te twij- onder te verdelen in drie hoofd groepen. die elk weer zijn terug te brengen tot meerdere subgroepe ringen. Dat zijn de Kalderos (af komstig uit de Balkan), de Gitanos (Spanje, Portugal. Noord-Afrika) en de Manouches (Frankrijk, Duitsland. Italië). Deze laatste groep wordt ook wel „Bohemers" genoemd, een naam die vermoede lijk is afgeleid van het Bretonse boem (tovenaar). Hun naam bete kent in het Sanskriet „echte men sen". alweer een verwijzing naar hun superioriteit. Ook in hun grondtaal, het Romani, ligt het woord Rom (mens) ingebakken. Een opmerkelijk verschijnsel overi gens bij meerdere primitieve volke ren zoals de Eskimo's, die zich lie ver Oost-Groenlanders maar nog het liefst Innuit (mensen) laten noemen. Eskimo is namelijk een scheldwoord afkomstig van de meer ontwikkelde West-Groenlan- ders, en betekent letterlijk „rauw- vleeseter". Nogmaals: een zeer globale onder verdeling, alleen al omdat Zigeu ners zich altijd in betrekkelijk klei ne groepen Ikompania's) voortbe wegen. Al die groepen kennen hun eigen leefgewoonten, regels en wet ten, en niet zelden eist elke groep voor zich het zuivere Zigeuner schap op. Vereniging van Nederlandse Ge meenten (VNG) is nog enige touw trekkerij gaande bij de financiering en aanwijzing van vaste stand plaatsen, maar ook daar komt steeds meer tekening in. Integratie De man op wiens rekening dit suc ces voor een groot deel mag worden geschreven, is de 36-jarige Koko Petaio, die zich sedert enkele jaren heeft opgeworpen als strijder voor legalisering van de resterende sta tenloze Zigeuners in Europa. Hij is het type ruwe-bolster-blanke-pit, dat uitgaat van de dialoog en zo nu en dan hoogstens een pittige actie, zoals onlangs in Laren, waar hij een uit Assen en Hardenberg verdreven groep Zigeuners ongevraagd een plaats op een dagcamping be zorgde. Zijn lijfspreuk is: geen assimilatie, maar integratie. Met andere woor den: wij willen graag deel uitmaken van het Nederlandse volk maar met behoud van culturele identi teit en waarborging van trekvrij- heid. Vandaar dat hij niet erg onder de indruk was geweest van een IKON-televisie-uitzending over de familie Romanow in Lelystad daags tevoren: voor alle gezinnen een huis. voor alle vaders een baan. De vraag of hij dat zelf ook zou willen, beantwoordt hij resoluut met nee. Maar als zijn broeders het zo wensen, dan is het goed. Hij heeft toch respect voor de in spanningen van landdrost Han Lammers„Hij was eerst mijn vij- Koning and. nu is hij mijn vriend, ik heb hem bijgepraat. Ik ben geen jongen om altijd kwaad te blijven. Ik zoek het resultaat in goede harmonie. Maar dat lukt helaas niet altijd. Zo heb ik jaren lopen drammen en praten met de top van justitie, zon der veel resultaat. Toen kwamen de Romanows De vreemdelingen dienst had het plan om ze via Bel gië, Frankrijk en Italië weer terug naar Joegoslavië te sturen. Op het laatste moment ging ik in beroep tegen die uitwijzing Het is gelukt, en je ziet hoe ze het nu maken." Opgejaagd i< miljoen JBe aardkluit telt ongeveer vijf "Juoen Zigeuners, die globaal zijn Een derde van die vijf miljoen Zi geuners bevindt zich in Europa, maar niet altijd onder even pretti ge omstandigheden. Want ruim 570.000 van hen zijn nog steeds statenloos. In de praktijk betekent dat voortdurend opgejaagd te wor den van de ene naar de andere grens. En mocht er een plekje voor ze zijn. dan liefst aan de rand van een vuilnisbelt of een kerncentrale. Nederland heeft slechts een kleine vijfhonderd Zigeuners binnen zijn grenzen. Toch een lastig probleem, waarmee aan het eind van de jaren zestig maar eens definitief moest worden afgerekend „omdat een no madisch bestaan niet meer past in een sedentaire samenleving", zoals de toenmalige CRM-minister Mar- ga Klompé het zo ferm uitdrukte bij de presentatie van de nieuwe woonwagenwet 1968. Wat die wet volkomen over het hoofd zag was de familiaire band tussen de Zigeu ners en de enorme differentiatie in groeperingen. Van de opzet sim pel gezegd: met z'n allen op een keurig regionaal terrein is dan ook niets terecht gekomen. Sinds kort lijkt in deze situatie verbetering te komen. Als eerste van Europa heeft Nederland vorige maand de binnen zijn grenzen ver blijvende statenloze Zigeuners „ge registreerd", hetgeen inhoudt dat ze van nu af legaal in ons land verblijven en niet kunnen worden verjaagd. Tussen de regering en de vernisje van folklore en Zigeuner- romantiek weer de kop op. Ze kun nen het niet laten". Flatje Samen zijn ze de afgelopen weken zo ongeveer dag en nacht in touw geweest om de in Nederland ver blijvende Zigeuners behulpzaam te zijn bij de registratie, die onder druk van de Kamercommissies voor Justitie en CRM dan eindelijk tot stand is gekomen „De Gaay Fortman voelde er niets voor", briest Petalo „En waarom? Er ko men hier Tsjechen en Chilenen en terecht, dit is een goed land maar waarom dat gesol met 450 mensen die al zo lang zwerven? Nu zitten we weer met de beperkende voorwaarde van grensbewaking Na de registratie mag er geen Zi geuner meer de grens over komen Dat betekent het einde van onze trekvrijheid. Als dat gebeurt, zal ik als eerste in verzet komen. We wil len geen dwang-assimilatie: in een flatje, aan het werk a&n het werk en dan verspreiden. Er wordt niet aan onze grootfamilies geknabbeld Aan Petalo dan toch de vraag heel praktisch bedoeld of de Zi geuner als onderdeel van dat Ne derlandse volk op den duur toch niet tot bepaalde concessies bereid zou moeten zijn in welke vorm dan ook. Je kunt niet altijd blijven ei sen Petalo veert overeind, vinger in de lucht: „Eerst de rechten, dan de plichten. Als de regering ons gedoogt, maar er verder niets aan doet. creëer je het beeld van men sen die alleen maar vragen." Van Eeuwijk: „Het is een duivels- clrkel. Deze mensen hebben geen papieren, geen verblijfsvergun ning. geen werk, want er is geen ventvergunning, er is geen recht op bijstand. Alles is gericht op repa triëring. Er is geen recht op ziekten- kostenverzekering. want de maat schappijen verzekeren geen Zigeu ners. Je moet je realiseren wat het betekent als je die rechten allemaal niet hebt". Billen bloot Koko Petalo: „Respect opbrengen voor eikaars eigenheid" (foto Dirk Ketting) In weerwil van historici, die menen dat het Zigeunervolk nooit vorsten- leiders heeft gekend (wel stamhoof den. die op basis van hun verstand, kracht en rechtvaardig oordeel worden gekozen), noemt Pétalo zich zigeunerkoning, of liever Roy al Gipsy of the World. Lang wil hij er niet over discussiëren het feit bijvoorbeeld dat de Zigeunerfami lie aan de Amsterdamse Basisweg hem niet als koning erkent deert hem niet want hij acht zijn toe komstige zorgen op Europees ni veau van belangrijker aard. „Om het beestje bij de naam te noemen: een mogelijk Europees parlement baart mij grote zorgen. Dat zal een apparaat worden waar- In Frankrijk en Duitsland de dienst zullen uitmaken en dat is voor mij reden om het hart vast te houden. Als je ziet hoe nu sommige groepe ringen worden aangepakt, als zo n commandogroep na die kaping met muziek wordt verwelkomd, dan doet mij dat denken aan '40-'45. Ook in Nederland zijn de politici vaak te kortzichtig. Ze zijn er niet tijdig bij om dit soort zaken te signaleren, vaak is het al te laat". 'Reservaat' Een andere zorg van Petalo zijn de plannen die op Europees niveau worden afgetast om het Zigeuner volk op den duur terug te voeren naar hun vermeende plaats van herkomst. Noord-West Indië, waar dan de Zigeunerstaat Romanostan zou moeten worden gesticht. Even als zijn voorganger Ohandi lijkt de Indiase premier Dessai niet vies van wat Petalo een getto, een zi geunerreservaat. en een econo misch volslagen onlevensvatbare aangelegenheid vindt. In een sub commissie van de Verenigde Naties is al een resolutie in die richting aanvaard, en in april van het vol gend Jaar zal in Qenève een Roma no Kongreso worden georgani seerd. tijdens welke de culturele en taalkundige verbindingen met In dia maar eens goed boven water moeten komen. Een voorbode. Het zou natuurlijk een mooie op lossing kunnen zijn voor een vraag stuk dat door de Raad van Europa in vijftien Jaar tijd niet tot klaar heid werd gebracht, meent Petalo En met hem zijn kompaan Paul van Eeuwijk, een 35-jarige student sociologie die zich sinds een jaar aan zijn zijde heeft geschaard. Paul: „Altijd steekt dat vervloekte Petalo: „Van de winter als ik even tijd heb daag ik een paar verzekeringsmaatschappijen voor de rechter. Ze moeten met de billen bloot. Ze moeten maar eens aanto nen waarom ze Zigeuners en woon wagenbewoners niet verzekeren. Ze deugen niet, zeggen ze dan. want ze steken hun caravan in de fik Dat is Inderdaad wel eens gebeurd, maar je kunt ze niet allemaal over één kam scheren. Dit soort dingen komt ook voor bij de rest van de Nederlandse samenleving". Toch nogmaals de vraag of de Zi geuner uiteindelijk bereid zou zijn om in ruil voor welvaartsdeling een stuk vrijheid prijs te geven. Petalo zegt resoluut nee: „We hebben hier te maken met een meerderheids cultuur en een minderheidscultuur We moeten respect kunnen opbren gen voor eikaars eigenheid". Waarmee hij beseft dat zijn ideaal er niet sneller realiseerbaar op wordt. „Dat verwacht ik ook niet Er staan nog genoeg acties te wach ten. Straks in België, maar ook in de Raad van Europa We zullen moeten afdwingen wat men daar met vijftien jaar touwtrekken heeft willen verdoezelen. Frankrijk en Duitsland zijn de grootste dwars liggers. Frankrijk zegt. wij hebben geen Zigeuners omdat we niet dis crimineren. Maar je had die groep uit Assen en Hardenberg moeten zien bij de Franse grens. Ze werden met gummilatten op de geslachts delen geslagen. Vrouwen die melk kookten, kregen de hete pan over hun voeten gegooid" Monument Op 4 Juni van dit Jaar is in Neder land de Stichting ROM opgericht ter ondersteuning van de Zigeuner belangen in Europa. Binnenkort zal deze stichting een twee meter hoog monument oprichten ter na gedachtenis aan de door de Nazi's uitgeroeide Zigeuners. De plaats van oprichting wordt waarschijn lijk Rotterdam, de stad van André van der Louw die deel uitmaakt van het comité van aanbeveling. Maar merkwaardig genoeg staat hij sinds kort op de zwarte lijst van Petalo. omdat hij het liet afweten bij recent overleg tussen de vier grote gemeenten, de VNO en de ministeries van justitie, binnen landse zaken en CRM over de aan wijzing van standplaatsen. „Had ik nooit van hem verwacht," verzucht Petalo „Hij had zogenaamd zoveel gevoel voor zigeuners Daarom krijgt hij nu dit cadeautje Er ko men elk jaar honderden Zigeuners naar dat monument. Om nooit meer te vergeten".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1977 | | pagina 11