Kleine Anton Geesink viel van de keldertrap... Rust in Rotterdamse gemeentebadhuizen van der meer I Libië weer verzoend met Arabische JA! VanderMeer doet 'f: Hou ze in de gaten! Kinderen zijn kinderen.Waarschuwen is niet genoeg. Geen nummertjes, geen wachtenden, geen jeugd in Rotterdam 2+3-ZITSBANK ECHT LEER! ECHT ESSEN! rijk-geplooid leer met fraai-gebogen, gaaf glad donkerbruin essen voor 'n prijs die alleen VanderMeer kan lanceren! 'Tben ik zon jaar of zeven was hing ik altjjd aan deuren", zegt Anton Geesink. "Je weet wel, handjes aan de knop, even afzetten met je voet tegen de muur en je had een gratis ritje. Natuurlijk mocht dat niet, maar als ik de kans kreeg deed ik het toch. Op 'n keer nam ik de kelderdeur. Die was anders altijd op slot, maar, zal je altijd zien, juist die dag was-ie open. Ik ga hangen, nota bene aan de kelderkant, de knop breekt af en ik donder twaalf treden naar beneden. Ik had stom geluk, alleen een paar blauwe plekken. Sindsdien ben ik erg voorzichtig met trappen. Vraag het maar aan mijn vrouw". Aldus Anton. Hoe gaat dat bij u? Krijgen ze de kans? Of doet u er wat aan? Er zijn twee praktische boekjes over het voorkomen van ongelukken met kinderen. U krijgt het boekje van uw keuze gratis thuisgestuurd als u de bon invult en opstuurt aan het Veiligheidsinstituut, Machtigingsnummer 1316,1007 AR Amsterdam. (Geen postzegel plakken.) Zend u mij het boekje voor de leeftijdsgroep 0-6 jaar 6-12 jaar (aankruisen wat u wilt ontvangen) naam adres plaats tbftücüc s mgohcx Icrt dooi du htd insumerwribnq mei 'ic Slichung kleeJe Recume SIRE DINSDAG 15 NOVEMBER 1977 Ja! Wie veel meubelen verkoopt, kan véél aan z'n prijzen doen! 't Allernieuwste bewijs? Deze komfortabele bankengroep met extra hoge rug, fraai-gebogen frame in gaaf, glad donkerbruin essen en dikke, volle kussens in rijk-geplooid, echt leer. De kussens zijn er in brandy en in nègre leer maar óók in 'n gezellige tweed, in super- 2995,- VanderMeer is Prijsgarant! Mocht u binnen 14 dagen no aonltoop van een VanderMeer L_ meubel ergens anders hetzelfde meubel (onder dezelfde voor- woorden betreffende levering en servicei voor een logere pr.|S kunnen kopen, don geelt VanderMeer u het prijsverschil terug. zacht velours! En óók het frame kan anders: in blank of zwart essen bijvoorbeeld, in mahonie- of eikenkleur. En, liefhebbers van hout-met-leer vooreen prijs die alléén VanderMeer kan lanceren! Altijd fijne meubelen, altijd scherpe prijzen Utrecht (Woon-Wonderlond, met allerlei originele (hops): Rijksweg Oudenrijn-Arnhem, afrit Utrecht. Rotterdam: Groothandelsgebouw, Weena 737; Den Hoog: ran Winkelcentrum .Waldeck', einde Loon von Meerdervoort, Amsterdam: Stadhouderskade 74; Diemen (bij Amsterdam): Ri|ksweg Amslerdam-'l Gooi, afrit De Srtiepï loo Beverwijk: Rijksweg Haorlem-Alkmaor, Velser-tunnel. ofrit Zaandam/Heemskerk. Eindhoven: Noord Brobantlaon bij de Ri|ksweg Tilburg-Maostricht, afrit vliegveld; |or, Elten-leur: Pqksweg Bredo-Roosendaat. Heerlen: Spoorsmgel 2, Enschede: Winkelcentrum ,De KlonderAlmelo:Oranjestraat 25. Dagelijks (ook op zoterdogDl-. geopend tot 6 uur. Koopavond bij VandorMoor. donderdag in Utrecht. Den Hoog, Amsterdam en Almelo; vrijdog in Rotterdam, Diemen. Eindhoven en Etten-leur TROUW/KWARTET P 10 - RHS ROTTERDAM De heer A. Orgelist is 62 jaar oud en tot de „aardgasslag" was hij stoker in een Rotterdamse gasfabriek. Zijn functie werd met de komst van het aardgas overbodig, hij kwam terecht bij de afdeling badinrichtingen van de dienst der gemeenteziekenhuizen en hij is sedertdien badmeester in de badhuizen aan de Delfgaauwstraat, de Dijkstraat en de Willem de Zwijgerstraat. door Hans W. Ledeboer De heer Orgelist vindt zijn overgang van de gasfabnek naar de badhuizen prima: „Ik moet niets hebben van de kou. Klinkt gek. als je stoker bent voor een fornuis met een hitt? van elfhonderd graden, maar de stoker werkte buiten, op een open galerij. Als de wind er 's winters niet op stond bevroor Je van achteren en brandde je aan van voren en als de wind er wel op stond had je 't hele maal niet meer van de kou, dan merkte Je van je eigen fornuis niet eens iets. Hier zit ik lekker in de warmte, rustig, de boel schoon hou den en. nu ja. alles wat er zo bij komt als Je met publiek hebt te maken.'' Nog drie jaar en dan gaat de heer Orgelist met pensioen. Hij wordt niet vervangen, zo geleidelijk aan zullen de badhuizen met het minste aantal bezoekers moeten sluiten, ook al blijven er in het belang van de volksgezondheid badhuizen open. tot men er zeker van is dat ieder Rotterdams huis is voorzien van douche of bad. Het belang voor de volksgezondheid wordt tot nu toe in ieder geval duidelijk geïllustreerd door de plaats welke de badinrich tingen in het Rotterdamse gemeen telijke bestel hebben als eigen afde ling in de dienst van de gemeentezie kenhuizen. Maar het geringe bezoek rechtvaardigt niet meer dat. zoals vroeger, alle badhuizen elke dag open zijn. De inrichting aan de Delf gaauwstraat is alleen op woensdag middag en vrijdagochtend open. Met de andere drie. die de heer Orgelist onder zijn hoede heeft, het het net zo. maar dan op andere tijden en dagen, zodat hij zijn zaakjes gemak kelijk aan kan. „Ik krijg in de Dijkstraat nog geen honderd klanten per week." vertelt badmeester Orgelist, „in de Willem de Zwijgerstraat zijn het er zo'n vijf tig. Maar hier niet zo ver vandaan aan de Heer Kerstantstraat is nóg een badinrichting en die is de hele week open." Als vroeger Het ziet er binnen de inrichting aan de Delfgaauwstraat nog net zo uit als een jaar of vijftig geleden: tegeltjes- vloer. gang met cabines links en rechts, kantoortje voor de badmees ter. op elke cabine een klok. waarop de badmeester het uur afstelt dat een bezoeker zijn cabine uit moet zijn. Verder een wachtkamer met banken. Die is leeg. net als het hele badhuis leeg is. „Wie komt. mag zó naar bin nen," zegt de heer Orgelist. „In de wachtkamer zit na het bad hooguit iemand nog even uit te puffen." Een douchebad kost zestig cent voor twintig minuten en een kuip bad kost één gulden twintig voor een half uur. Behalve vrijdag en zaterdag, dan is het tarief hoger. „Dat moesten we wel doen voor de spreiding", zegt opzichter A. A. de DEN HAAG (ANP) Staatssecreta ris Van Huiten (verkeer) heeft de Tweede Kamer meegedeeld dat de diploma-plicht voor chauffeurs met ingang van 1 Juli van komend jaar wordt uitgebreid en in volgende ja ren verder zal worden uitgebreid. Thans geldt de eis van het vakbe kwaamheidsdiploma voor chauf feurs van 18. 19 en 20 jaar op vracht auto's en voor buschauffeurs. Met Ingang van 1 juli 1978 wordt deze diploma-plicht uitgebreid tot chauf feurs van 21 jaar. die een autobus of een vrachtauto besturen. In antwoord op vragen vanuit de Tweede Kamer zegt de staatssecre taris dat de overheid bereid is te bezien of en in hoeverre zij het be drijfsleven hulp kan geven bij het realiseren van voorzieningen, zoda nig dat ook de sector beroepsgoede- renvervoer aan de diploma-plicht kan voldoen. Om deze overheids steun was gevraagd door de stich ting vakopleiding chauffeurs, die zich nagenoeg geheel met de oplei ding ten behoeve van het beroeps- goederenvervoer bezig houdt. Keizer, die de leiding heeft over de gemeentebadhuizen, „anders kwam iedereen aan het eind van de week om 's zondags schoon te zijn." Maar ook die door tariefsverschillen gedwongen spreiding heeft in ieder geval voor de kleinere badhuizen zoals die aan de Delfgaauwstraat. de betekenis allang verloren. De num mertjesautomaat, waaruit een be zoeker vroeger een kaartje met een nummer trok en dan braaf in de wachtkamer bleèf zitten tot zijn nummer werd afgeroepen, is verle den tijd. Niet zo streng „Op de tijd dat iemand in het bad mag zijn, ben ik nu ook niet meer zo streng, zegt de heer Orgelist, „kijk. de bezoekers van de badhuizen zijn voor het overgrote deel ouderen. Die zijn niet zo vlug als de jeugd." Ook dat is anders dan vroeger. „Toen waren de bezoekers van onze bad huizen vooral jongeren", vertelt hij. „Die hebben toen in hun jeugd de waarde van een bad of douche ge leerd." De jeugd kon vroeger de zaak behoorlijk op stelten zetten. Met de verschuiving van de leeftijd van het badende publiek werd de hele sfeer in de badhuizen rustiger en bezadigder. Aan iemand die zich juist goed had ingezeept en dan. de stem van de badmeester nadoend, roepen: „Het is tijd!" is voorgoed een eind gekomen. „We hebben pas bezoek gehad van een school", vertelt badmeester Or gelist, „De kinderen hadden enorm plezier over de manier waarop hun ouders hier vroeger in het bad waren gegaan. Ze mochten er zelf ook in. Nou, binnen tien minuten stonden ze alweer buiten. Vroeger was de jeugd niet uit het water te krijgen. Moesten we altijd op de cabines kloppen met de waarschuwing dat het tijd was om te verdwijnen." Gastarbeiders zijn onder de bezoe kers van de badhuizen niet te vin den. „Die wonen doorgaans in pen sions". zegt de heer De Keizer, „en die pensions zijn aan strenge regels gebonden, die moeten voorzien zijn van goed sanitair en van voldoende badgelegenheid. Vóór 1972 hadden we wel vrij veel gastarbeiders. Toen kwam de strengere controle op de pensions. Na die tijd zien we ze niet meer. Bovendien komen de gastar beiders uit zuidelijke landen en voor de mensen in die landen is veel baden een levensbehoefte. Hoe dan ook. een gastarbeider wil zijn bad thuis kunnen nemen." Nog niemand Inmiddels is de woensdagmiddag aan het verstrijken. Er is nog géén bezoeker. Er zijn in Rotterdam nog zeventigduizend huizen die geen en kele voorziening hebben voor een bad of douche. Dat zijn zeventigdui zend gezinnen. De gemeentelijke badhuizen hebben allemaal samen nog lang geen zeventigduizend be zoekers per week. De heer Orgelist gaat niet in een van zijn drie inrich tingen in het bad. „Ik doe dat thuis, daar heb ik alle voorzieningen," zegt hij. Woensdagmiddag opent het gemeentebadhuis in de Delfgaauwstraat in Rotterdam gastvrij J zijn deuren. Badmeester A. Orgelist spoelt een cabine nadat een eerste bezoeker er een bad n heeft genomen. Verder is er nog niemand. ii TUNIS (UPI, Reuter) Egyp te, Libië eri Soedan hebben de Arabische Liga gisteren laten weten dat zij hun onderlinge meningsverschillen hebben bij gelegd en de wederzijdse diplo matieke betrekkingen zullen herstellen. De overeenkomst werd bekend gemaakt kort voor het einde van de Arabi sche ministersconferentie in Tunis. Een woordvoerder van de Arabische Liga deelde mee dat Soedan en Libië weer ambassadeurs zullen uitwisse len en dat Libië en Egypte hun dien sten voor de onderlinge betrekkin gen zullen reactiveren. Deze diensten dateren uit de tijd dat beide landen een federatie vormden. De woordvoerder van de Liga noem de de verzoening tussen Egypte en Libië een belangrijke stap naar een versterking van de Arabische eenheid. Egypte en Soedan verbraken twee jaar geleden de betrekkingen met Libië omdat de Libische leider, kolo nel Khaddaffi geprobeerd zou heb ben de regeringen van Soedan en Egypte omver te werpen. In juli van dit jaar vonden er aan de Egyptisch- Libische grens ernstige incidenten plaats na wederzijdse beschuldigin gen tussen beide landen. Eerder deze maand waren er al teke nen van toenadering tussen beide landen, toen kolonel Khaddaffi pre sident Sadat 'zijn troepen ter be schikking stelde voor een bevrijding van de bezette Sinaï-woestijn. Polisario Het geschil tussen Marokko en Alge rije over de toekomst van de weste lijke Sahara lijkt nog ver van een oplossing verwijderd. De ministers van buitenlandse zaken van beide landen, Boeteflika van Algerije en Boecetta van Marokko, weigerden water in de wijn te doen. Algerije biedt steun aan het Polisario-front. dat streeft naar een onafhankelijke westelijke Sahara. Marokko en Mau- retanië hebben het voormalig Spaanse gebied samen - Bij operaties van het Polisariofi in het begin van deze maand zj volgens een bekendmaking van Polisario in Algiers 82 Mauretaa militairen gedood, 34 gewond ei n gevangen genomen. In dezelfde n klaring legt het front de Marokks j se dreiging naast zich neer dat rokkaanse militairen de stijders het front zullen achtervolgen Algerije. Lj EU De Saoedi-Arabische minister buitenlandse zaken, is gisteren uit Tunis naar Rabat vertrokken om een bemid» lingspoging te wagen in het ges I tussen beide landen. 1

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1977 | | pagina 12