Blank en zwart kan nog steeds samen in Z.-Afrika DICHTBIJ i Commentaar lid-Afrika d rekken Ïondheid jongste zesling gaat _|g steeds vooruit 4to tegen boom Opgepakte zwarte leider Nthato Motlana: Sterke staaltjes rant je van 9x11 centimeter lieve james paardekracht verjaarscadeau hallo IERDAG 20 OKTOBER 1977 BINNENLAND Trouw/Kwartet5 dr. Beyers Naudé, ds. Theo c en ds. Cedric Mason beperk- 4 (ewegingsvrijheid opgekregen en is geen verrassing. Herhaal- i heeft de geheime politie hun -> n en kantoren omver gehaald. telefoon is jarenlang afgetapt. nover het kantoor van het lelijk instituut, waar dr. Beyers g®lé zijn werk verrichtte, vestig „special branche" (geheime e) een aparte luisterpost, it begluren en afluisteren van en van het christelijk instituut I minister Jimmy Kruger van tie niet het minste spoortje van js tegen deze drie verschaft. rechter in Zuid-Afrika zou het Kal hebben vrijgesproken. Dat de minister en daarom heeft lier Vorster zijn toevlucht ge- n tot vrijheidsbeperking, maatregel getuigt niet van de waar de Zuidafrikaanse boe- op grond van hun verleden zo op gaan. Het maakt een laffe ik. En zoals doorgaans met ïtsmisbruik zal ook dit maal de niet ledig terug keren, is niet te verwachten dat de predikanten die nu getroffen loor een banning order er iets zullen ondernemen, zo dat al lijk zou zijn. Naudé heeft meermalen gezegd hij bereid is tot het ondergaan dezelfde sancties, die al jaren- aan de orde van de dag zijn zijn zwarte medeburgers, de maatregelen van gisteren is uitzicht op de mogelijkheid een itwdbad te vermijden opnieuw ee leind. De regering Vorster die P£ ende maand hoopt zoveel mo- k blanke kiezers achter zich te geschil tussen minister Van Ke- ade en de ambtenarencentrales de salarisverlaging van jonge nj tegraads leraren, krijgt nog een staart. De ambtenarencentra- ijken namelijk, nadat ze gelijk ben gekregen van de president de Haagse rechtbank, wel erg oerig te willen gaan genieten dat gelijk. Het idee van de fendsman, om met een beargu- leerd voorstel te komen en dat *l«n speciale vergadering over ij' kweken te bespreken, wezen de l' pales af. Zij willen eerst een TERDAM De gezondheids- tand van de „jongste" van de se zesling Dennis Nijssen gaat zaam vooruit. Sedert een paar >U n is de kleine jongen niet meer i gesloten op de beademingsappa- \r. waarop hij de laatste weken d aangewezen. Hij ademt nu dus rar( zelf. Na een ernstige darm- iapiis werd Dennis geopereerd, na de operatie bleef zijn toe- nog een tijdlang kritiek. ligt op het ogenblik in het a-kindereiekenhuis in Rotter- Zijn vier zusjes en ene broer- ■njdie nog in de couveuse in het ,JJse academische ziekenhuis lig- maken het goed. Wanneer hun -ojcht blijft toenemen als tot nu mogen zij over anderhalve naar huis. terd i he ksi (lis •md krijgen, bereidt zich kennelijk voor op een belegering en verwijdert allen die met argumenten pleiten tegen een bloedige krachtmeting uit het openbare leven. Moeten zij die hun hoop stellen op een geweldloze verandering in Zuid-Afrika nu het hoofd maar buigen en wachten tot de klap? Er zijn nog een paar wegen open voor een vreedzame oplossing voor het conflict. Er moet nodig een gesprek komen met de ware verte genwoordigers van de meerderheid der bevolking. De regering Vorster kan haar verzet tegen dit gesprek slechts voortzetten met steun uit het westen. Ieder die wenst dat tenslot te recht en gerechtigheid met een minimum aan geweld in Zuid-Afri ka tot stand komen, doet er goed aan, te bevorderen dat Zuid-Afrika geïsoleerd wordt. Moreel is het iso lement reeds vrij volledig. Het wes ten moet nu echter zijn investerin gen bevriezen. Wapens worden praktisch al niet meer geëxpor teerd. Die boycot moet nu volledig worden. En het westen moet weige ren nog langer van de uitbuiting van de zwarten te profiteren. Een hoopvol teken is ook de nu al maanden durende staking van alle leraren in de zwarte zusterstad van Johannesburg Soweto. Deze lera ren hebben geen inkomsten en zijn afhankelijk van de gemeenschap. Deze zou daar onze financiële steun wel eens bij kunnen gebruiken. Maar de echte bevrijding komt niet van ons. Die moeten de Zuidafrika nen zelf, blank en zwart, samen bevechten. Onze steun kan hoog stens van invloed zijn op de mate van geweld die daarbij te pas zal komen. vergaderschema van de minister, waarover dan in de eerstvolgende gewone vergadering over vier we ken gesproken kan worden. Daarna mag Van Kemenade pas met inhou delijke voorstellen komen. Het lijkt ons dat de ambtenarencentrales wel wat sportiever kunnen zijn. Ze heb ben gelijk gekregen en niet ten onrechte. Maar nu moeten ze niet, om Van Kemenade nog eens goed in te peperen dat hij te ver is gegaan, het overleg onnodig gaan rekken. Beter is het om nu te pro beren snel tot overeenstemming te komen. door J. P. Feddema Tot voor twee jaren werkte de gisteren in de vroege ochtenduren aangehouden zwarte Zuid afrikaanse leider Nthato Motlana als arts in een ziekenhuis in Johannesburg. De discriminatie van zwarte artsen daar blanke artsen verdienen twee keer zoveel als zwarte artsen werd hem echter op een gegeven moment te veel. Hij nam ontslag en begon een huisartsenpraktijk in de zwarte woonwijk Soweto. Verleden jaar dwongen demonstre rende scholieren de zogenaamde ste delijke Bantoe Raad, een apart heidsinstelling, tot aftreden en werd er door verschillende sociale en cul turele organisaties van Soweto een bestuur ad interim gekozen. Voorzit ter van dit bestuur, het Comité van Tien werd Nthato Motlana. Gevraagd in een gesprek kort voor zijn aanhouding naar de achtergronden van de opstand van Soweto zegt Mot lana (die zich laat inspireren door de vroegere geweldloze zwarte leider Loethoeli): „Deze opstand heeft als primaire doelstelling een eind te maken aan het systeem van het Bantoe-onder wijs. Daarin hebben de jongeren voor 100% de steun van de ouderen. De oppositie tegen het Bantoe-on derwijs is reeds meer dan twintig jaar oud. Toen de scholieren voor dat doel de straat op gingen, hadden zij de volledige ondersteuning van een ieder in Soweto. Daar is geen twijfel over mogelijk. Sindsdien is er sprake van heel wat vernieling in onze stad. Mensenlevens gaan verloren en ge bouwen worden vernield. Wat dat betreft is er minder eensgezindheid in Soweto. Maar anderzijds zijn de vernielingen vooral te danken aan het gedrag van de politie. Het moet toch wel te denken geven dat er bijna 1000 zwarten zijn gedood en slechts één blanke politieagent. Al les wijst erop dat de politie de op dracht had om telkens wanneer ze ingrepen raak te schieten of beter gezegd om in koelen bloede te do den. Minister Kruger heeft zelfs in het parlement een uitspraak in die richting gedaan." Geweldloosheid Welke strategie pasten de jongeren toe? „Er was geen duidelijke strategie. Men besloot voor één dag te demon streren tegen het Bantoe-onderwijs. U moet het niet zien als de campag ne voor de burgerrechten in Ameri ka of de acties van Loethoeli in bijvoorbeeld Durban. Er was bij de scholieren geen sprake van een wel doordachte geweldloze strategie. Daarvoor ontbrak hun volledig de training in geweldloosheid. Wel heb ben de jongeren soms met hun vin gers het vredesteken gemaakt, maar dat was alleen om de politie te weer houden op hen haar dodende kogels af te vuren." Hoe moet het besluit van de ongeveer 500 leraren van de middelbare scho len in Soweto worden gezien om hun functies neer te leggen? „Dat is bij uitstek een bewuste ge weldloze actie. Het is een besluit tot non-coöperatie aan een verwerpelijk systeem. U moet daar overigens niet te licht over denken. In tegenstel ling tot de scholieren betreft het mensen die een gezin hebben te on derhouden. Sommigen hebben zelfs kinderen op de universiteit en dan niet met beurzen, zoals bij jullie in Europa. Hier worden grote offers 'gebracht. Wellicht zou er voor hen een fonds in het leven geroepen kun nen worden, waaraan ook vanuit Europa bijdragen kunnen worden verleend. Er zijn ook ouderen onder hen die moeilijk weer buiten het onderwijs een andere betrekking kunnen vinden." De Soweto-gemeenschap heeft u en de andere leden van het Comité van Tien verkozen als een interimbe- stuur. Erkennen de jongeren Uw gezag? „Volledig. Ze staan geheel achter ons. We weten dat omdat we reeds verschillende gesprekken met hen hebben gehad, zij het wel binnen vier muren, omdat de regering ons nog steeds het organiseren van openluchtvergaderingen verbiedt." Wat zijn de doelstellingen van uw Comité? „Het instellen van een eigen lokaal gezag voor Soweto, waarbij we rechtstreeks onder de centrale rege ring komen te staan. We beroepen ons daarbij op het precedent dat de regering reeds enkele jaren in ver schillende stedelijke gebieden een soort stedelijk Bantoe Zaken-be stuur heeft ingesteld, welk recht streeks ressorteert onder de centrale overheid." Wilt U ook de elektriciteit en'waterlei ding in eigen beheer hebben? „Nee. we bepleiten naast een eigen lokale overheid een metropool-be stuur, waarin alle delen en voorste den van Johannesburg zijn verte genwoordigd. De laatste zou de elek triciteit- en de watervoorziening voor haar rekening moeten nemen." Compromis Hoe komt het toch dat de regering zo negatief reageert op de voorstellen van Uw comité? Men zou toch zeggen dat deze min of meer aansluiten bij haar idee van afzonderlijke ontwikke ling? „Op dat laatste hebben we in eigen kring ook wel wat kritiek gehad. Het scheppen van een eigen gemeente bestuur voor Soweto is in feite een compromis. Een zekere vorm van gescheidenheid wordt daarmee aan vaard. Anderzijds is het niet opge legd. Wat wij nu willen is een eigen creatie, een eigen baby. Het is voor het eerst dat wij nu zelf bestuurlijk het initiatief nemen. Het betekent wel dat de regering enkele wetten zal moeten veranderen. We staan er bijvoorbeeld op dat ons een volledig vrij grondbezit in Soweto wordt toe gekend. Voorts is het zo dat Soweto een monster is, geschapen door de regering van Zuid-Afrika. Daarom moeten zij alle inwoners van het land ervoor laten betalen. We staan erop dat ons direkte subsidies wor den toegewezen van de centrale re gering. De regering reageert nega- HET WEER door Hans de Jong JJJ— GEN In Ewijk bij Nijme- is dinsdagavond de 32-jarige T. toolhout om het leven gekomen, 'as met zijn auto rechtdoor ge- op een T-kruising. Hij botste een boom en overleed ter tse aan zijn verwondingen. „Den zevende september 1786 des morgens ten drie uren quam er sul ken verschrikkelij ken onweer van donder en bliksem, dat er van mij zes beeste in het water raakte. Bij Ary van der Hoeve op den Overgauw zestien; bij Gerrit Braak van de Clapwijkse weg negentien en op sommige plase sijn er enige beeste doodgeslage en ook eenige gekwest geraakt" Op den zevende de- sember stalde ik mijn koejen." Zie hier een passage uit het dagboek van Paulus van der Spek (1723-1809), die van 1738 tot 1768 een dagboek heeft bijgehouden. Hierin schreef hij over de voor de boer zo belangrijke weersomstandigheden. Hij boerde in de Zuidpolder van Delfgouw ten zuidoosten van Delft. Boer van der Spek te Beekbergen, die mij enkele passages toestuurde. Hij vraagt na te gaan of zijn voorva der destijds wel to the point is ge weest. Wat die herfst van 1780 be treft zeer zeker. Het seizoen was gemiddeld 2 2 graad aan de warme kant en vooral oktober en november trekken de aandacht met gemiddel de afwijkingen van +3 en +2.6 gra den Celsius. In het dagboek staat te lezen, dat in najaar 1756 de beesten nog een dag later gestald werden. Die herfst was alleen oktober aan de warme kant 1.2), maar november was maar weinig te koud (-0.8 gr. C.) en bo vendien 14 millimeter te droog na een zeer natte wijnmaand met 172 millimeter. De zode bleek toen ver moedelijk toch sterk genoeg te zijn. Verder terug zijn er notities over het zeer natte jaar 1739. De eerste drie maanden was het water zo gerezen, dat het op 5 april 23 duim boven zomerpeil stond. Op 5 april kwam er een noordoosten wind, waarop het water twee duim zakte. 7 april schoot hij weer naar het noord-westen en begon het weer te regenen, hagelen en stormen. 30 april stond het water nog 22,5 duim boven zomerpeil. In Easton's „Les hivers wordt vermeld dat de eerste mei van dat jaar biddagen werden „afgelesen, dewelke inge- stelt waren om den geduerigen re gen te doen ophouden, die meer dan acht maenden geduert hadde, te we ten sedert augustus 1738". Overi gens leverde de regenmeter in Zwa nenburg een iets te droge winter op, wel een natte lente 19mm), wat dus niet uitzonderlijk was. Een aardige notitie uit 1759. „Het bleef die ganse winter goet weer, sodat op Vrouwendag van het jaar 1759 de landerije so groen waren, dat men se half april niet beter had kunne verwagte. Paulus moet een voor die jaren pro gressief persoon geweest zijn. Op de kop af twee eeuwen geleden schreef hih in zijn dagboek: „De luijde haar spreekwoort was vrugteloos, die vol gens bijgelovigheijt gewoon sijn te segge: so de wint te Paasch is, so blijft se tot Penkster, dog de wint bleef tot de dertien Mey toe. Het was te wense, dat sulke hijdense sede- kunde in het herte der kristenen geen plaas mogt hebben." Toch wel curieus, zulke belegen weerpraatjes van twee eeuwen en verder terug. Paulus van der Spek zal niet hebben kunnen denken dat gedeelten van zijn dagboek nog eens „in druk" zouden verschijnen. Amsterdam onbew. 18 0 De Bilt onbew. 19 0 Deelen onbew. 19 0 Eelde onbew. 17 0 Eindhoven licht bew. 20 0 Den Helder onbew. 18 0 Rotterdam onbew. 19 0 Twente onbew. 19, 0 Vlisslngen onbew. 19 0 Zd. Limburg onbew. 20 0 Aberdeen zwaar bew. 14 0.1 Athene onbew 19 0 Barcelona zwaar bew. •21 0 Berlijn onbew 7 0 Bordeaux licht bew. '24 0 Brussel licht bew. 20 0 Frankfort zwaar bew. 8 0 Genève half bew. 11 0 Helsinki zwaar bew. 2 0 Innsbruck onbew. 18 0 Klagenfurt onbew. 16 0 Kopenhagen zwaar bew. 8 0 Lissabon regen 17 15 Locarno onbew. 16 0 Londen zwaar bew. 19 0 Luxemburg onbew. 17 0 Madrid zwaar bew. 20 0 Malaga zwaar bew. 22 0 Mallorca half bew. 24 0 München mist 8 0 Nice onbew. 20 0 Oslo geheel bew. 7 0 Parijs zwaar bew. 20 0 Rome onbew. 21 0 Split onbew. 19 0 Stockholm zwaar bew. 11 0 Wenen onbew. 12 0 Zürich onbew. 11 0 Casablanca regenbul 20 s Istanbul onbew 14 0 Tunis licht bew. 26 II HOOGWATER vrijdag; 21 oktober ,Vlisslngen 8.45-21.34. Haringvlletslulzen 9.00- 21.43, Rotterdam 10.44-23.50, Schevenlngen 9.58-22.40, IJ muiden 10.47-23.29. Den Helder 1.24-13.42. Harllngen 3.42-16.16. Delizljl 5 59- 19 06. Nthato Motlana ■tief, omdat zij haar wijze van den ken niet terugvindt in onze voorstel len. Aangezien het echter van onze zijde een compromis is. blijft het onthullend dat een apartheidsrege ring niet wenst in te gaan op ons verzoek of op onze eis tot zelfbe stuur. Er moeten overigens geen misverstanden ontstaan. Wij zijn voor een non-raciaal Zuid-Afrika. We zien Soweto ook als een onder deel van een Groot Johannesburg onder een Metropool bestuur." Marionetten Dc regering heeft lange tijd gespro ken over een alternatief voor uw inte rim-bestuur, namelijk het Comité van Dertien, waarvan de samenstel ling geheim wordt gehouden. Deze regering is zo gewend aan het creëren van marionetten dat zij moeilijk onder ogen kan zien wan neer zich onder die mensen een ei gen leiderschap ontwikkelt. Telkens wanneer ér gesproken wordt na mens de mensen door eigen leiders, probeert de regering marionetten in het leven te roepen die spreken vol gens de lijn van het regeringsden- ken. Nadat de regering wekenlang met het Comité van Dertien heeft geschermd, zonder de namen van de leden te noemen, heeft zij enkele weken terug toegegeven dat alles een verzinsel was. U begrijpt hoe groot onze verontwaardiging was. Ook de pers heeft daar flink op ingehakt. Nu horen we weer geruch ten dat het Comité van Dertien toch bestaat maar dat het niet naar bui ten durft te treden". U wilt verkiezingen in Soweto? Wenst de regering dat ook niet? „De regering wenst dat wij verkie zingen houden om duidelijk te ma ken wie de leiders zijn in Soweto. Maar dat is toch onzin? De mensen moeten kunnen kiezen op grond van programma's. Moeten wij dan naar de mensen gaan en zeggen: kies mij om te kunnen tonen dat ik jullie leider ben! Dat is toch kinderlijke en belachelijke nonsens. Je kiest toch de politieke leiders op grond van hun voorstellen en hun programma. Je moet alternatieven bieden aan de mensen. Het Comité van Tien heeft nu een blauwdruk gepresenteerd, la ten anderen dat ook doen". Dan kan er een gezonde basis zijn voor verkiezingen in Soweto. Is de beweging van de Zwarte Bewustwor ding een belangrijke factor ter verkla ring van de recente gebeurtenissen in Soweto? „De Zwarte Bewustwording speelt mee in het verzet tegen het Bantoe- onderwijs. Het speelt ook zeker een rol in ons verlangen om in Soweto onze eigen zaken te beheren. Daar is geen twijfel over mogelijk. Ik weet niet of u gelezen hebt hoe minister Kruger een onderscheid heeft ge maakt tussen zwarte bewustwor ding en zwart nationalisme. Het laatste definieerde hij als volgt: Een Xhosa bijvoorbeeld dient zich ervan bewust te zijn dat hij een Xhosa is. Dat is onthullend voor de wijze van denken van de Afrikaner nationalisten. Zo'n zwart nationalis me hebben we nooit gewild. Het zwarte nationalisme, zoals wij dat altijd voorstonden, is zwarte een heid. Wij hebben altijd de stemver- schillen, en -grenzen willen doorbre ken. Ook de Zwarte Bewustwording wenst dat. Minister Kruger is bang dat wij zwarten ons verenigd zullen keren tegen de blanken. Daarom probeert hij ons een zwart nationa lisme op te leggen dat ethnisch ge fundeerd is om ons aldus verdeeld te houden. Het is daarom dat hij de Zwarte Bewustwording bestrijdt Het is een treurige zaak." Ziet u nog mogelijkheden van verzoe ning? Spel is over „Ja. Zeer zeker. Ondanks alle waar schuwingen van de machthebbers om gereed te zijn voor de storm, over crisiseconomie en bewapening tot de tanden, willen ook deze men- sen vrede. Niemand wil oorlog. Ook I de Krugers hebben kinderen op 1 school en een vrouw thuis. Ook zij willen nog niet sterven. Je bepleit alleen geweld als je zelf niet het geweer draagt aan het front. In de tweede plaats zijn de Afrikaners, autoritaire calvinisten als ze zijn, i anders dan velen denken. Als het gordijn wordt neergelaten en zij we- ten een krachtige leider uit hun mid- den naar voren te brengen, die hen zegt: het spel is over, dan ben ik er heilig van overtuigd dat de Afrika ners sneller zullen groeien naar het aanvaarden van de zwarten dan bij voorbeeld de Engelsen en de Joden in ons land. Amerika en Europa heb ben hun helaas lange tijd het gevoel gegeven dat zij met hun Kaap-route, Simonsstad en met hun uranium, goud en diamant onmisbaar waren voor het Westen. Als zij Inzien dat dat niet meer het geval is of dat het op een vergissing berust, zullen zij veranderen. Er zal hier geen oorlog zijn. De ontzaglijke bewapening die hier nu gaande is, is geldverspilling. Het is slechts show en bluf. Ik heb geen enkele twijfel dat de Afrika ners ons als hun gelijken zullen aan vaarden." J. P. Feddema is als niet-westerse socioloog verbonden aan de Vrije Uni versiteit in Amsterdam. Hij bracht onlangs een bezoek vaan Botswana en Zuid-Afrika. )nder redactie van Loes Smit kleinste ei is dat van de hom kolibrie van Cuba. de „mellisu- helenae": het is 8 millimeter iekjg en weegt een halve gram; een wassen hommelkolibrieman dt zelf trouwens niet groter dan nillimeter. Het kleinste dagblad ooit bestaan heeft, was de Dia- di Roma: makkelijk hanteer- ir. want de paginaatjes waren ar 9 bij 11 centimeter. Het klein- horloge is er een van Zwitserse kelij 1,2 centimeter lang en nog n halfje breed. weten al die kleinigheden dank het boekje „Kleinst", dat on- gs uitkwam ter gelegenheid van Ivijfjarig bestaan van het Micro- 1 Informatie Centrum in Am- Ham; dat centrum is indertijd Kodak Nederland opgericht. 1 boekje is overigens niet in de Ikhandel verkrijgbaar, maar er als relatiegeschenkje be- ild A J A. de Winter haalde alle migheden (het kortste, het inste. het lichtste) bij elkaar en schreef het alfabetisch ingedeelde boekje, dat op zichzelf ook al klein is. Klein noemt hij in het erg korte inleidinkje ook het eerste lustrum van het informatiecentrum „ten opzichte van de eeuwigheid". Het boekje begint met het bekende versje van Jan Pieter Heije: „In 't groene dal, in 't stille dal - waar kleine bloempjes groeien (stond daar niet bloeien? - red.) - Daar ruischt een blanke waterval En druppels spatten overal Om ie der bloempje te besproeien - Ook 't kleinste!" Een greep uit al die nederige infor matie; het kortste alfabet is er een van maar elf letters; het wordt ge bruikt op het eiland Bougainville in de Stille Oceaan en bevat alleen de letters a, b, e. g. i, k, o, p. r. t en u De lichtste baby, ooit geboren én in leven gebleven, was Marion Chap man. bij haar geboorte in 1938 in South Shields (Engeland) was ze maar 283 gram zwaar en 31 centi meter lang. In het kleinste boek dat (in millimeters) 3.5 bij 3,5 cm meet, staat het Onze Vader in zeven ta len. Het kleinste oppervlak waarop de bijbel is afgedrukt, is een vier kantje met een zijde van 1,56 centi meter; het is een stukje glas, waar op je de King James-bijbel woord voor woord kunt ontcijferen mits je een microscoop gebruikt die 300 maal vergroot. Het kortste officiële christelijke gebed is „Here, zegen deze spijze, amen". In Wiscasset. in de Amerikaanse staat Maine, vind je de kleinste kerk, de Union Church die een oppervlakte van nog geen drie vierkante meter heeft. Alles wat tot „het kleinste" gere kend kan worden, hoeft daarom nog niet echt klein te zijn. Leg je bijvoorbeeld het kleinste schaal dier (de watervlo van de familie Alonella) naast het kleinste wereld deel (Australië), dan is er toch een opmerkelijk verschil: de vlo is nog geen 0,25 millimeter groot, het vas teland van Australië 7.614.500 vier kante kilometer. En toch zijn ze in hun soort allebei de kleinste. Eén kleintje kunnen we zelf nog aan dit boekje toevoegen: de kort ste preek, gehoord van ds Jaap Zijlstra uit Delfzijl. Een heel jonge dominee vindt dat die oude collega niet zo ouderwets lang moet pre ken. Hijzelf doet zoiets moderner, vlotter vooral. Ze spreken af om op een zondag om de beurt de gemeen- Op dc boekenbeurs in het Westduit- se Frankfort is in de stand van het .Vaticaan dit piepkleine boekje te zien, het kleinste van de hele beurs. Het is een brief die Galileo Galilei schreef aan Christina di Lorcna. Toen dc brief in boek(jes)vorm in 1896 gedrukt werd, zijn er maar vier exemplaren van gemaakt, waarvan dit ene in de bibliotheek van het Vaticaan thuishoort. Het is overi gens niet vermeld in het boekje „Kleinst", omdat deze brief wel klein, maar toch niet het kleinste boekje is; dat was zoals in het ..krantje van 9x11 centimeter" te le zen is het Onze Vader in zeven talen op een oppcrvlakje van 3,5 bij 3,5 millimeter. De kortste brief is deze van Galilei trouwens ook niet, want dat was er een van Victor Hugo aan zijn uitgever. Hugo wilde weten hoe zijn nieuwe roman ,,Les Miséra- bles" het deed en schreef alleen: ,,4?" Het antwoord: te toe te spreken en dan te zien wie het kortst kan preken. Eerst gaat de jonge predikant de kansel op. Inderdaad preekt hij vlot en na krap vijf minuten staat hij alweer beneden. Dan beklimt de oude preikant de preekstoel. De treden kraken en zijn knieën ook, want de benen willen niet zo best meer. Als de oude boven is aangeland, zegt hij hijgend tot zijn kudde: „Kijk, gemeente, zo moeilijk is nu de weg naar de hemel. Maar de weg naar de hel, die is makkelijk." En me teen stapt hij van de kansel, gaat op de leuning zitten en vliegt, roetsj naar beneden. Wie begrijpt je het best^ls je met een moeilijkheid zit? Die aardige man van mijn favoriete poppro- gramma natuurlijk, dacht de 30- jarige Engelse serveerster Irene Forster. „Lieve James," schreef ze daarom resoluut aan de 29-jarige disc-jockey James Whale die in de Noordengelse stad Newcastle ra zend populair is. „lieve James, ik heb zulke verschrikkelijke proble men." Haar moeilijkheden zijn nu voorbij, want de dj antwoordde per omgaand en het resultaat is dat de populaire platendraaier en het pro blematische dienstertje de volgen de maand trouwen. Mogelijk begin nen de problemen dan dus pas goed. Waarschijnlijk houdt de Oosten rijkse huisarts Wolfgang Albrecht er het goedkoopste vervoermiddel van al zijn collega's in Europa op na. De voorlaatste heeft hij 25 Jaar gehad, en in die kwart eeuw kostte hem die in totaal niet meer dan een gulden of dertig aan reparatiekos ten. Hij rijdt dan ook op één paar dekracht. een IJslandse pony. waarmee hij de afgelegen boerde rijen in en om zijn woonplaats Blin- denmarkt heel wat makkelijker kan bereiken dan per auto. Boven dien, zegt hij in het Westduitse Handelsblatt, scheelt het me een hoop ritjes. „Als ik met de auto door de dorpsstraat zou rijden, heeft niemand dat in de gaten. Kom ik kalmpjes op mijn paard aan, dan zien en horen mijn patiën ten me al van verre, en rennen ze me gauw tegemoet als er thuis iets mis is. Zo kan ik op één rit veel meer patiënten helpen, en hoeven ze me niet nog eens op te tromme len als ik net weer thuis ben." Zijn patiënten kunnen hem dan ook wel zo uittekenen: stapvoets op zijn ene paardekracht. zijn dokterstas onder de arm geklemd. De 73-jange dokter Albrecht hoop het nog heel lang vol te houden. Mevrouw Lorice Hartzog, de vrouw van een gepensioneerde ambtenaar uit Sacramento in Californië, wilde op haar 57ste verjaardag eens echt doen waar ze zin in had. Ze stapte met wat spaargeld naar een plaat selijk casino, regelrecht naar de fruitautomaat, zo'n ding waarmee Je moet proberen dne dezelfde vruchtjes op een rijtje te krijgen, waarna je de hele pot wint als je er tenminste eerst zelf geld in hebt gestopt. De eerste tientjes leverden haar weinig op. maar nadat me vrouw Hartzog in totaal veertig dollar (een gulden of honderd dus) aan het apparaat was kwijtge raakt. kwam de pot er toch uit: de speelautomaat gaf haar op haar verjaardag niet minder dan een kleine kwart miljoen dollar terug. Op Sardinië moet je erg lang op een telefoonaansluiting wachten. Ene Orazia Frau uit de stad Cagliari heeft bijvoorbeeld al vier Jaar gele den zo'n aansluiting aangevraagd, maar nog steeds zit ze te wachten. Wel heeft ze in die tijd tot driemaal toe een telefoonrekening gekregen zonder dat ze ooit één keer „hallo" in haar eigen telefoon geroepen heeft. Dus diende ze tot driemaal toe een klacht in bij de telefoon dienst, wat haar geen windeieren legde: niet alleen werden de reke ningen ingetrokken, maar ook werd Orazia op de urgentenlljst gezet wat op 8ardinië allicht weer een jaartje kan schelen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1977 | | pagina 5