Je wil hulp maar krijgt een pil
De tekening van een lezer
Commentaar
Twintig doden (1)
„Ik heb van mezelf een alcoholist gemaakt"
Tw
intig doden (2)
po vader, zo zoon?
NU IS HET WELLETJES,
ALLEMAAL DE RODE" KAAKT!
Oktober drempel tot winter
begon de kinderpostzegel
slaapplaats
op verhaal
aandacht
miljonair
=*OEI
NSDAG 12 OKTOBER 1977
BINNENLAND
Trouw/Kwartet
t moreel gehalte en de integriteit
"ian een samenleving kan in hoge
Qnaie worden afgelezen van de be
handeling. die zij aan haar gevange-
fien geeft. In dat opzicht brengt een
(and als Zuid-Afrika zelfs zijn groot-
Lic vrienden in verlegenheid.
)p 12 september overleed in een
tekenhuis in Pretoria de dertigjari
ge studentenleider Steve Biko. De
uidafrikaanse minister van justitie
ames Kruger gaf als doodsoorzaak
.hongerstaking" op. ..Een demo
cratisch recht van een gevangene",
^oegde hij er laconiek aan toe. Biko
eeft een maand in de gevangenis
ezeten. terwijl er al die tijd geen
anklacht tegen hem was ingediend
n hij niet was voorgeleid. Het recht
j m niet te eten was Biko tijdens de
evangenschap toegestaan dat
ndere democratische recht niet.
Ie verklaring van minister Kruger-
eeft niet het logisch vervolg gekre
gen. dat men zou verwachten
namelijk de publikatie van het rap
port over de lijkschouwing. Inmid
dels heeft het oppositieblad ..Rand
Daily Mail" geschreven dat Biko
aan hersenletsel is overleden. Dat
heeft het blad een berisping van de
persraad opgeleverd, maar dat heeft
het blad niet tot inkeer gebracht
uiteraard omdat het zo zeker is van
de feiten.
Prompt na de berisping aan de
..Rand Daily Mail" kwam het week
blad ..Sunday Express" met het ver
haal van een aantal artsen, dat er
niet alleen sprake was van hersenlet
sel. maar dat Biko ook brandwon
den en twee gebroken ribben had en
er bovendien sporen van gif in zijn
lichaam gevonden waren.
Een griezelige zaak. die griezelig
blijft zolang het officiële rapport van
de lijkschouwers niet wordt gepubli
ceerd. Zo moeten zelfs de vrienden
van Zuid-Afrika dat voelen.
,Jk ben in de loop der jaren verschrikkelijk teleurgesteld in allerlei personen en instanties, maar
hier klikte het meteen. Ik werd niet volgestopt met medicijnen, maar eindelijk echt als mens
serieus genomen. We hebben er gelukkig baat bij gevonden en dat was wel nodig ook. want we
stonden wat mij betreft althans op een breekpunt. Ik zag er in feite geen heil meer in om zo
met elkaar door te gaan."
bverigens staat het geval-Biko niet
ip zichzelf. Biko is de laatste in een
snge reeks sterfgevallen in de ge
vangenis. Als wij goed geteld heb-
jen de twintigste in anderhalf jaar.
Jr zijn daar nogal wat zelfmoord
daden onder, voerde het Kamer-
Schakel enige tijd geleden in een
isprek voor de radio als verklaring
r dat hoge aantal, maar gelukkig
ie brrigeerde hij zichzelf meteen. Na-
lurlijk juist dat veelvuldig voor
men van zelfmoord kan niet als
xklaring of verontschuldiging
erdienen.
ij
'h'foor ons is er maar één conclusie:
ls f
we benoeming van Maarten Vrolijk
pt mede-informateur is voor de
HU slecht/verteerbaar, omdat hij
„een puur CH-geslacht komt",
p heeft een zegsman van de CHU
leren aan het ANP toever-
)ïwd.
£em wonderlijk argument om een
ban van 58 jaar zozeer de opvattin
een dergelijk cijfer, wat dan ook de
verklaring is, wijst er op, dat er iets
fundamenteels onjuist is in het Zuid-
afrikaanse gevangenissysteem en de
Zuidafrikaanse rechtspleging.
Twintig doden in de gevangenis ge
durende anderhalf jaar; twintig ver
tegenwoordigers van een belaagde
bevolkingsgroep. Zo'n cijfer maakt
het zelfs de vrienden van Zuid-Afri
ka uiterst moeilijk. En het voortdu
rend zwijgen van de Zuidafrikaanse
regering moet daarbij als een veeg
teken worden beschouwd. Elke dag,
dat dat zwijgen langer duurt, wordt
de stilte veelbetekenender.
gen van zijn vader (en wie weet wie
nog meer) na te geven. Trouwens:
als dat alles waar en geldend is
hoe moeilijk moet dan de ARP het
dan wel niet hebben met Den Uyl,
die ooit een actief lid van de Arja
(de voorganger van de Arjos) is
geweest en zelfs nog eens door
Hilversum heeft gefietst om stem
men te garen voor Colijn?
Hij is de vijftig gepasseerd en vertelt
van zijn ervaringen bij het zoeken
naar hulp voor zijn alcohol-proble
men. „Ik ben bij dokters geweest,
een psychotherapeut, heb me vrij
willig laten opnemen in een psychia
trische inrichting, maar ik kwam er
gewoon niet uit. Je gilt om hulp en je
krijgt een pil. Nee. uiteindelijk had
ik er niets aan. totdat ik bij dit
consultatiebureau voor alcohol en
drugs terechtkwam, waar ik samen
met mijn vrouw een half jaar in
therapie ben geweest."
Zijn vrouw vult aan: „Eigenlijk zijn
we bij toeval hier gekomen en we
dachten echt van nou. laten we het
maar weer eens proberen. Ik vond
het wel prettig, dat we samen wer
den gevraagd. Daarvoor kwam ik er
niet aan te pas, terwijl ik er natuur
lijk net zo goed mee zat." Hij: „In
mijn diensttijd als soldaat in Indië
ben ik gaan drinken, maar toen was
het voor mij nog geen probleem en
dat is het heel lang ook niet geweest.
Dat werd het toen ik een gezin had
met kleine kinderen en het teveel
geld ging kosten. Ik wilde het niet.
maar ging toch drinken. Daarmee
kwam ik in de knoop te zitten. Ach
teraf bekeken was ik toen nog lang
geen alcoholist, maar dat heb ik op
den duur wel van mezelf gemaakt."
Hij vertelt, dat het drinken er toch
altijd wel in zat, maar dat dit is
verergerd door gebeurtenissen daar
om heen, zoals het overlijden van
een zoon en een ongeval in het zwem
bad. waarbij iemand op zijn hoofd
sprong en een rugwervel werd ver
splinterd. „Dan kom je als vreselijke
actieveling ineens plat te liggen en
dat kun Je niet opbrengen. Je doet
niets anders dan naar de slijter bel
len voor drank, maar ook dat ging
weer over. Steeds is er echter die
angst, dat het weer mis zal gaan en
dat gebeurde dan ook van tijd tot
tijd. Ondertussen wordt de situatie
er thuis ook niet beter op. Je begrijpt
elkaar niet meer en je wilt elkaar ook
niet meer begrijpen. Je staat als vij
anden tegenover elkaar en krijgt een
wrok, die steeds dieper aan je vreet.
Op den duur is dat geen leven meer.
Voor niemand".
Zwaar leven
Zijn vrouw: „Ik was niet zenuwach
tig om hier naar toe te gaan. We
hebben al zoveel meegemaakt en er
zijn ergere dingen. Ik dacht: we zien
wel, al hoopte ik er wel het beste
van." Hij: „Je hoopt altijd dat er
eens iemand naar je luistert. Kijk,
Dit is het vierde artikel in een serie
van vijf. De drie voorgaande stonden
in de krant van 1, 5 en 7 oktober.
Een consultatiebureau voor alcohol
en drugs, zoals in Utrecht, is bestemd
voor cliënten voor wie het gebruik
van alcohol een probleem is voor hen
zelf of voor de directe omgeving. In
Utrecht gaat men ervan uit, dat het
alcoholgebruik een functie heeft in
het leven van de cliënt en dat het niet
los is te zien van de situatie waarin
hij leeft. Het afpakken van de alcohol
is geen oplossing en minder drinken
of ermee ophouden lukt zelden als er
niet iets anders voor in de plaats
komt. Via gesprekken wordt gepro
beerd om daaraan te werken.
Een serie over hulpver
lening in de geestelijke
gezondheidszorg
door
Cisca Dresselhuys
en Kees de Leeuw
een echt goed middel tegen alcoho
lisme hebben ze niet, dat weet ik ook
wel, maar dat neemt niet weg, dat
iemand je problemen kan aanhoren
en je raad geeft. Uit de gesprekken
hier is me duidelijk geworden, dat ik
een verschrikkelijk zwaar leven heb
geleid en dat ik daarvoor moet gaan
betalen. Dat heb ik op mijn manier
gedaan. Zo zie ik het nu eigenlijk."
Hij vertelt, dat in de gezinstherapie
alles ter sprake kwam, zoals de ver
houdingen in het gezin en alle haat
en nijd van de afgelopen jaren. „Al
leen door het eens allemaal uit te
spreken, ga je het zelf al anders zien.
Er zijn echt hevige uitbarstingen ge
weest en de therapeut was beslist
geen zachte heelmeester, maar door
dat het klikte, nam je gewoon dingen
van elkaar aan. Ik misschien nog wel
het meeste."
Je nijd zakt
Zij: „Jou zaten ook de meeste dingen
dwars. Ik kan me nogal gemakkelijk
aanpassen en was altijd blij, als de
periodes van erg drinken weer voor
bij waren. Iedere keer opnieuw nam
je het maar weer Dat ligt ook aan je
karakter. Een ander was er mogelijk
wel vandoor gegaan. En misschien ik
ook wel. als we geen kinderen had
den. Dat weet Je toch nooit en ik wist
het ook niet meer, totdat we hier
kwamen en erover spraken. Dan
zakt je nijd. Bovendien worden de
dingen vaak ook door de tijd ge
heeld." Hij: „Ik dronk zwaar in die
tijd, maar wat voor mij zwaar is.
hoeft het voor een ander nog niet te
zijn. Als ik in een weekeinde een
halve liter jenever opdronk en nog
wat flesjes bier, dan was ik dat hele
weekeinde gek. maar ik ken mensen
die na een liter jenever nog weinig
last hebben. In vroegere periodes
heb ik wel meer gedronken, maar
hoe ouder je wordt, hoe minder je
verdragen kan. En als je dan opge
kropt zit met allerlei ellende en na
righeid, die je niet verwerkt hebt,
zoals het verlies van een zoon ruim
elf jaar geleden, waar ik pas onlangs
mee heb leren leven, gaat het goed
mis met Je."
dronk. Daar kwam ik pas in ons
huwelijk achter en juist door de rot
te ervaringen ging ik me ertegen
verzetten. Niks ging meer goed en we
hadden alleen maar bonje."
Stempel
Nog erger
Vervolgt met een: „Kijk, als je de
oorlog in-Duitsland bent doorgeko
men, als soldaat in Indië bent ge
weest en toch nog een behoorlijke
positie in de maatschappij hebt be
reikt, denk je op een gegeven mo
ment, dat je alles kunt. Dan over
komt je zo iets als een sterfgeval en
dat kun Je niet aan. Ik greep naar de
alcohol en zodra ik weer bij m'n
positieven was, kreeg ik enorm de
schurft in mezelf, waardoor ik het
voor mezelf nog erger maakte. Voor
al als ik toch weer doorzakte, want
dan kan je helemaal niet meer met
jezelf uit de voeten."
Zij: „Als mijn man begon te drinken,
was er eigenlijk al niets meer aan te
doen. Hij vroeg zich wel af, waarom
kan ik niet gezellig een borreltje
drinken, maar dat kon hij niet. Er
kwam altijd herrie van. In het begin
had ik nooit in de gaten dat hij
Hij: „Jij kon er ook niet tegen, dat ik
dronk. Dat blijft bij mij nog steeds
recht overeind staan. Als Jij het in
het begin had geaccepteerd, was het
misschien anders gelopen. Je wordt
ook vaak alcoholist gemaakt door
het feit dat je dat stempel opgedrukt
krijgt, terwijl Je het nog lang niet
bent. Aanvankelijk lach je er dan
ook om. maar uiteindelijk word je
het wel. Ieder mens weet wel voor
zichzelf waar de grens ligt. Zodra je
er moeilijkheden door krijgt, je niet
meer kan concentreren op je werk.
steeds minder contact hebt met je
omgeving en in de geldzorgen raakt,
is het mis."
Zijn vrouw: „Zelf drink ik niet of
nauwelijks. Alleen op verjaardagen
en zo. Ik geef er niet zoveel om en
waarom zou je het dan doen. Uiter
lijk bleef ik er wel rustig onder.
Alleen af en toe een korte uitbar
sting. Ik kan moeilijk schelden of
kankeren, maar mijn humeur werd
Tekeningen, bij voorkeur in liggend formaat, sturen aan: Trouw, jury politieke prent,
Amsterdam. Naam en adres aan achterzijde vermelden. Voor geplaatste prenten is er
Postbus 659,
een boekenbon.
ZOVEELSTE VERLENQINQ
HET WEER door Hans de Jong
Oktober kan als schakel tussen
de zomer en de winter worden
beschouwd. Het weer in deze
maand kan zowel een zomerse
als winterse allure hebben. Op
10 en 11 oktober 1921 is in het
zuidoosten van het land nog der
tig graden gemeten. Maar het
kan ook anders: op 27 oktober
1937 was in De Bilt een maxi
mumtemperatuur van 22 graden
genoteerd en op 28 oktober 1931
was op hetzelfde station acht
graden vorst, in Winterswijk
zelfs acht en een halve graad. En
wie herinnert zich niet de record
vroege sneeuw van 13 oktober
1975? Op 22 oktober 1905 viel er
op tal van plaatsen in Nederland
natte sneeuw.
Het ligt er in de herfst aan of de
hogedrukgebieden de boven
toon voeren of dat de oceaande
pressies baanbreken naar de
Noordzee. Bij hogedrukgebie
den zijn september en oktober
tamelijk warm. al kunnen de
nachten al flink afkoelen. In no
vember zijn vorstnachten al veel
minder ongewoon. De warmste
herfst met een etmaalgemiddel
de van 11.9 graden Celslus was
die van 1772. de koudste met 7.1
graden Celsius die van 1786,
lang geleden dus beide.
Vroege koudegolven kunnen
zich ook in oktober aftekenen:
het klassieke voorbeeld in 1908
met na een zeer warm begin een
vorstperiode. Op 21 oktober lie
pen in zuid-Friesland al kinde
ren op het ijs en kwamen bieten
schepen in Groningen 's mor
gens vast te zitten vanwege het
ijs. Bar nat was oktober 1932
met in Zand voort 321 millimeter
water, kurkdroog was die van
1861 met maar drie millimeter
tegen normaal 72. De grootste
regenhoeveelheden op de Britse
eilanden werden gisteravond
opgegeven door de Hebriden: 13
tot 22 millimeter in twaalf uur
tijd, Belfast 12, Cork 18 millime
ter. Een diepe stormdepressie
van 970 millibar was daar ver
antwoordelijk voor. De regen
fronten vertraagden en ver
zwakten op weg naar het oosten.
Gelukkig voor ons
P. A. Kentie
In menige dagelijkse aflevering
van deze rubriek is de naam
Roosendaal gevallen. De lezer
kwam (en komt) dan aan de
weet, dat het weer daar zus of zo
was (is) geweest. Rapporteur in
die zuidwestelijke „uithoek" is
de heer P. A. Kentie en het leek
me goed hem ook eens visueel
bij u te introduceren. Te meer
omdat hij ook eigen regionale
weersverwachtingen opstelt.
Dagelijks schrijft onze mede
werker met een krijtje zijn ziens
wijze op „wat er komen gaaf' op
een groen bord, inclusief zijn
visie op de verdere vooruitzich
ten. Ook de temperatuuruiter-
sten in Roosendaal en de hoe
veelheid neerslag wordt weerge
geven. Dit alles ten behoeve van
de werknemers van de Phillps-
vestiging in Roosendaal. De ver
achting wordt 's morgens tussen
zeven uur en half acht gefixeerd.
Naar verluidt ls dit soort service
uniek voor ons land. Zo niet, dan
horen we dat misschien nog wel.
er niet beter op en dan zag hij wel
aan mijn gezicht hoe laat het was."
Hij: „Meestal was het terecht, maar
vaak ook niet. maar ik had nu een
maal dat stempel en ik wist dat ik
het ernaar had gemaakt en dat kun
je niet tegenspreken. En als Je niet
echt had gedronken, werd je opstan
dig. gooide je Je kop in de wind en
dacht: zoek het dan zelf maar uit.
Het is me ook tijden gelukt om niet
te drinken, maar dan ging het weer
mis door alles wat je had meege
maakt en dan begon alles opnieuw
Toch de wil om Iets aan mijn drank
probleem te doen. is er altijd wel
geweest. Daarom ben ik ook blij, dat
we uiteindelijk hier terecht zijn ge
komen."
In bepaald hoekje
Zij: „Ja, misschien hou je het nu wel
langer vol dan eerst. We moeten
maar zien. Alles went op den duur."
Hij: „Ik heb er ook helemaal geen
trek meer in en we zijn de laatste
tijd nogal veel ergens geweekt. Al
leen een goed glas wijn bij een diner
zou ik wel lekker vinden, maar ik
doe het niet, want de angst om dan
door te gaan is er steeds Wat bij ons
ook meespeelde ls. dat lk in het
gezin in een bepaald hoekje werd
gezet. Zo ln de trant van dat is
iemand waar Je voor moet uitkijken.
Daar doe je ook zelf aan ipee, maar
het is toch tevens je omgeving, die
daarin een rol speelt. Dat ls duide
lijk uit de gespreken hier naar voren
gekomen en alleen het signaleren
daarvan is al zo belangrijk, dat je
daar verder samen aan kunt werken.
De therapie is na een half Jaar nu
afgerond, maar mocht er iets gebeu
ren. dan kunnen we altijd terecht.
Het is fijn om dat te weten en ik voel
me er wel bij. Ik heb nu het idee, dat
ik het heel aardig voor elkaar heb.
maar je weet het nooit voor honderd
procent."
En tot slot: „Eén ding heb ik wel
geleerd. Als je het persé wilt. kun je
uit je problemen komen, maar je
moet er zelf en met elkaar aan
werken. Helemaal de oude word je
■natuurlijk nooit meer. maar on
danks ook al mijn rottige ervaringen
heb ik wel geleerd, dat als je niet om
hulp vraagt. Je het ook niet krijgt.
Drempelvrees heb ik gelukkig nooit
gekend en daar is ook geen reden
voor, Ik ben ook nog bij <ft AA
geweest, maar dat was persoonlijk
niets voor mij. Daar kwam ik nog
beroerder vandaan dan ik me al
voelde. Bovendien gaan ze daar uit
van de stelling: „eenmaal alcoholist,
altijd alcoholist" en daar wil ik
doodeenvoudig niet aan. Het ls een
ziekte, maar om dan enkel te zeg
gen. dat heb je nu eenmaal en daar
kom je nooit meer vanaf, lijkt me
niet Juist."
mulei
.anl lf
tre reei
fcdereen heeft ze wel eens gezien of
ikocht, de kinderpostzegels waar-
lee de schoolkinderen dezer dagen
ir zo druk doende zijn. Maar
"Reinigen weten, schrijft de Amster
damse heer J. H. Kruizinga, dat het
iee van de kinderpostzegels ont-
proten is aan het brein van een
inse postmeester.
aPeen.
<>ie
i
ij j
-oor
11 en i
Deen heette Einar Holböll.
ichtendertig jaar oud was hij, toen
als postmeester in het postkan-
ir Köbmagergade in Kopenha-
een fantastische inval kreeg,
arenlang al had de in 1866 in Cha-
>ttenkund geboren Holböll zich
uf gepiekerd op welke manier hij
.e hulpbehoevende kinderen van
1 lenemarken zou kunnen helpen,
persoonlijk kon hij weinig uitrich-
i; hij was niet sterk en zijn ge-
ondheid liet veel te wensen over
Iraag had hij een carrière op zee
emaakt, maar dat idee had hij
;ens zijn zwakke gezondheid al
uit zijn hoofd moeten zetten. Maar
op een avond in december 1903
kreeg hij hèt idee, terwijl hij de
enorme stapels kerstpost zat te sor
teren: hij zou een zegel maken, die
de mensen op brieven, kaarten en
pakjes voor kerst moesten plak
ken, en waarvoor ze een kleinigheid
(twee óre) meer moesten betalen
dan voor een gewone frankeerzegel.
De opbrengst zou dan aan de mis
deelde en zieke kinderen ten goede
moeten komen. Hij was er van
overtuigd dat de mensen dat kleine
offer wilden brengen, zeker met de
feestdagen in zicht
Gelukkig was Holböll een geduldi
ge man. die rustig een jaar lang kon
afwachten tot zijn idee alle ambte
lijke obstakels was gepasseerd. Op
10 december 1904 was het eindelijk
zover en schoven de eerste „jule-
maerker" door de handen van een
zielsgelukkige Einar Holböll. Een
paar weken later was er dankzij
zijn aktie al een bedrag van 74.000
kronen binnen. Van dat geld kon in
1906 op Jutland een sanatorium
voor jeugdige t.b.c.-patiëntjes wor
den geopend, dat de naam Jule-
maerkesanatorium kreeg, het
„kerstzegelsanatorium".
Holbölls idee vond al gauw navol
ging in andere landen, zij het dat
wel het doel, maar niet de uitwer
king overal hetzelfde was. Zweden
en IJsland waren de eersten die de
Deense aktie nadeden en in ons
land verschenen de eerste kinder
zegels nog vóór Holbölls dood
(1927). Het verschil in toepassing
van zijn „uitvinding" zie je nog bij
vergelijking van de Deense jule-
maerker en de Nederlandse kinder
postzegel. Met die Deense kun je
geen brief frankeren; dat is ln te
genstelling tot onze zegel alleen
maar een plakzegel. Niettemin
wordt de slagzin van het Deense
kerstzegelcomite' „ïntet brev uden
julemaerke" (geen brief zonder
kerstzegel) in praktijk gebracht
alsof het een opdracht van de
Deense koningin zelf is. Een kerst
brief zonder Julemaerker is geen
kerstbrief, vinden de Denen en dus
kopen ze er samen miljoenen per
jaar. En dat zullen er dit jaar nog
wel meer worden ook, want ter her
denking van Einar Holbölls vijftig
ste sterfdag komt er een heel bij
zondere zegel uit.
Het is vreselijk druk in München.
De oktober- (oogst-) feesten zijn in
volle gang en bovendien houden ze
er zich met een belangrijke modema
nifestatie bezig. Zodoende is er geen
hotelkamer meer te krijgen en wie
toch in München wil overnachten
zal dus zelf voor een oplossing moe
ten zorgen. Deze man ontbrak het
niet aan vindingrijkheid: hij creëer
de eenvoudig een dak boven zijn
hoofd door een hagagekluis op het
station te huren en legde zich daar
in, voor zover mogelijk, te rusten.
Lekker donker en niemand die je in
je slaaphokje kan storen. Of het
moest zijn dat er eentje over je be
nen struikelt of gevoelig op je tenen
trapt.
De man zal Intussen in het zieken
huis wat op verhaal gekomen zijn,
maar het zal nog wel lang duren
voor hij weer helemaal de oude is
Als hij dat ooit weer wordt, want
Iemand die een half jaar lang aan
een beddepoot heeft vastgezeten,
zal ook geestelijk wel aan het eind
van zijn latijn zijn. Zeker in het
geval van die 64-jarige uit de Ame
rikaanse stad Baltimore, die al die
tijd door vrouw en dochter in de
slaapkamer gevangen werd gehou
den, met een touw aan het bed
gekneveld. De twee Heten hem al
leen nog in leven, vertelde hij de
politie, om cheques op zijn naam te
kunnen verzilveren Hij moest die
cheques wel tekenen; weigerde hij.
dan kreeg hij helemaal geen hap
eten en een vetpot was het toch al
niet. Na zes maanden lukte het
hem eindelijk zich los te worstelen.
Uitgeput en ondervoed als hij was
zag hij nog kans zich aan zijn eigen
touw uit het raam te laten zakken
en vanaf één hoog naar de vrijheid
te springen. De politie zoekt nog uit
waarom zijn inmiddels gearresteer
de vrouw en dochter hun man en
vader zo hebben mishandeld Ook
twee jongelui zijn op verdenking
van medeplichtigheid aan een po
ging tot moord Ingesloten
„Mijn zaak krijgt zo weinig aan
dacht. Kunnen Jullie daar nou niet
es wat aan doen?" klaagde Chuck
Bowles, een inwoner van de Ameri
kaanse stad Atlanta, tegen mensen
van een plaatselijk radiostation.
Hij belde ze op vanuit een telefoon
cel, eljn eerste daad nadat hij uit de
gevangenis was ontsnapt. De radio
mensen hielden hem letterlijk even
aan het lijntje, en waarschuwden
Intussen de politie. Terwijl Chuck
nog met de telefoonhoorn aan zijn
oor op antwoord stond te wachten,
greep de politie hem al in de kraag.
Chucks zaak heeft nu weer de volle
aandacht, meer dan hem lief is
zelfs.
het verstrekken van financiële ad
viezen 8500 vragen en daar werkt
hij dan maar één uurtje voor Maar
er zijn veel meer methodes Hij
heeft daarover een alleen in het
Duits verschenen boek geschre
ven. „Miljonair in 91 dagen". In dit
boek. roept de uitgever opgewon
den, geeft het financiële genie Mare
Gordon het geheim van zijn succes
prijs. Hij onthult er onder meer ln
hoe je zonder geld toch winst kunt
maken, wóór precies het geld op
straat ligt en hoe Je met munten
grof geld kunt verdienen. Een su-
perboek, volgens de over-enthousi-
aste uitgever, die er niet bij zet
hoeveel dat wonderboek dan wel
kost, wel dat er „onbetaalbare in
formatie" in staat. Je vraag je trou
wens af hoe het komt dat die uitge
ver intussen zelf nog geen miljonair
is. Misschien was hij dat al.
Hoe wordt je in drie maanden mil
jonair? Heel eenvoudig: als je maar
uit het goede geldmakershout ge
sneden bent, kun Je met vrijwel
niets in het handje toch geld als
water verdienen. Ene Marc Gordon
helpt daarbij. Hijzelf kan, verklaart
de handige jongen, alleen al voor
