Zonder hulp gezin uit elkaar'
Autoinde
knoop?
1JM
i
n
B
Commentaar
Vaandelvlucht
Man, vrouw en dochters ondergaan samen behandeling
Droog brood?
Royal Nederland
Aanhoudend
onbestendig
bossche bakkers vieren oogst
pastorale
kamp
balen
WOENSOAG 5 OKTOBER 1977
BINNENLAND
Trouw/Kwartet
Het gebaar waarmee CDA-fractie-
\oor/itter Van Agt zichzelf gisteren
bi| de kabinetsformatie probeerde
wee te cijferen, lijkt erg mooi. maar
dat is schijn die bedriegt.
Men kan niet zes jaar minister van
justitie /ijn (en vier jaar bovendien
nog viee-ministcr-president). lijst
trekker san een grote partij hij de
Kamerverkiezingen, fractievoorzit
ter en vier maanden lang met hart
en /iel en alle kracht meedoen aan
de /ormatie van een nieuw kabinet
en dan onverwachts laten weten dat
men toch eigenlijk het liefste naar
een politiek onbewoond eiland wil.
In militaire termen heet zoiets
..vaandelvlucht" en daar hebben
militairen zo hun eigen gedachten
over. In gewone burgerlijke termen
kan men zeggen: het is stijlloos.
Terecht heeft dan ook de CDA-
Kamerfractie haar voorzitter on
middellijk tot de politieke werke
lijkheid teruggebracht, want de mo
rele schade die Van Agt door zo
te handelen aan de politiek en de
politieke cultuur zou hebben toege
bracht. is moeilijk te schatten.
Nadat al zo'n 25 jaar gepraat wai
over de wenselijkheid en mogelijk
heid de beloning van gedetineerden
te verhogen, werd ongeveer een
half jaar geleden een door de minis
ter van justitie ingestelde commissie
met de bestudering van dat vraag
stuk belast. In juli deed deze uit
gevangenisdirecteuren samengestel
de commissie het voorstel het loon
voor gevangenen in inrichtingen
voor langgestraften wat op te trek
ken. Een vergoeding van maximaal
3.85 gulden per dag is natuurlijk
volstrekt onvoldoende, behalve
voor wie vindt dat gevangenen maar
droog brood moeten eten.
De commissie ging er in haar advie»
van uil dat het door haar voorge
stelde vergoedingensysteem zou
worden ingevoerd in alle inrichtin
gen voor langgestraften, waarvan er
in Nederland zes zijn. De minister
van justitie heeft evenwel anders
beslist. Er wordt nu met het nieuwe
systeem geëxperimenteerd n>
slechts één van deze inrichtingen.
Schutterswei in Alkmaar. Gedeti
neerden in twee andere gevangenis
sen. Esserheem en Norgerhavcn.
beide in Veenhuizen, ervaren dat
als onrechtvaardig, en zijn daarom
in staking gegaan.
Het ministerie van justitie beroept
zich erop dat eerst moet worden
nagegaan of het systeem wel zinvol
is. alvorens tot algemene invoering
ervan kan worden besloten. Daarbij
kan de vraag worden gesteld wat in
Dat wil overigens niet zeggen, dat
wij vinden dat de heer Van Agt nu
per se minister van justitie moet
worden, zoals de fractie opeens wil
in een (op zichzelf verklaarbare)
neiging om nu maar de kop in de
wind te gooien.
Het is waar: de kritiek waarmee
Van Agts beheer van het minister
van justitie wordt overladen, is be
lachelijk en soms niet vrij van hypo
crisie. Zijn tegenstanders maken er
op die manier een onverkwikkelijke
prestige-zaak vart.
Maar het is net zo dwaas daar even
bot en balorig op te reageren door
te zeggen dat Van Agt slechts voor
bestemd is om minister van justitie
te zijn en dat dan ook alleen maar
kan en mag wezen. Er zijn nog wel
meer kabinetsplaatsen te bedenken,
waarop hij zich verdienstelijk kan
maken. En anders is er nog de
functie van voorzitter van de zo
moeizaam tot eenheid komende
CDA-Tweedc Kamerfractie
Kortom: Van Agt heeft verplichtin
gen aan zijn kiezers.
dit verband als zinvol beschouwd
moet worden. Moet een hogere ver
goeding tot betere arbeidsprestaties
leiden? Op zichzelf is daar best wat
voor te zeggen. Maar daarbij wordt
dan wel uit het oog verlpren dat de
gedetineerden op het ogenblik (en
al jarenlang) dik onderbetaald wor
den. zelfs voor hier en daar te
wensen overlatende arbeidspresta
ties. Dat is ook de mening van
degenen die bij het gevangeniswe
zen werkzaam zijn.
In dat licht bezien is het ool^ niet
voorstelbaar dat straks het experi
ment in Alkmaar, om wat voor
reden ook, als mislukt beschouwd
zal worden. Het gaat hier om een
experiment dat niet mislukken kan.
omdat anders de poppen pas goed
aan het dansen zouden gaan. En
daarmee is de zin eraan ontnomea
Het gevangeniswezen geldt nog
steeds als de sluitpost op de justitie-,
begroting. Daarmee zal de experi
mentele benadering waarvoor nu
gekozen is. ook wel te maken heb
ben. Om verdere onrust in de ge
vangenissen te voorkomen, zou het
ministerie van justitie althans in dit
geval beter eieren voor zijn geld
kunnen kiezen en daarbij in het
achterhoofd kunnen houden dat de
commissie-Van Hattum, ingesteld
naar aanleiding van een opstand in
het huis van bewaring in Gronin
gen. onlangs heeft geadviseerd ge
detineerden het minimumloon te
betalen.
JOURE „We zijn maar net op tijd bij dat bureau gekomen, want ons gezin lag echt helemaal op
zijn kop. Ik was overspannen en dacht over echtscheiding, omdat ik ons huwelijk helemaal niet
meer zag zitten. Ale en de kinderen waren er ook niet best aan toe, eigenlijk zaten we allemaal in de
vernieling. Het bureau-zagen we als ons laatste redmiddel, we waren wanhopig. We zijn nu een half
jaar met het hele gezin in therapie en ik kan gelukkig zeggen, dat de zaken er op het ogenblik heel
wat beter voorstaan".
ADVERTENTIE
Geluk bij een ongeluk dat de schade-experts van
Royal Nederland meteen op de stoep staan.
verzekering maatschappij nv
Mia (37) en Ale (36) uit Joure zijn het
roerend met elkaar eens: hun gezin
met de drie dochters van vijf. zeven
en elf jaar was vast en zeker uit
elkaar gevallen, wanneer het niet
terecht gekomen was bij het Bureau
van Persoon en Gezin in Sneek (een
instelling, waarbinnen een bureau
voor levens- en gezinsvragen en een
medisch opvoedkundig bureau sa
menwerken).
In 1964 trouwde de Friese monteur
Ale met de Brabantse Mia, die hij in
zijn woonplaats Joure had Ieren ken
nen. toen zij daar werkte als bejaar
denverzorgster. Er werden twee
dochtertjes geboren en alles liep
goed in het gezin. Tot vijf jaar gele
den de jongste geboren werd. Eigen
lijk had Mia. die bij de bevalling van
het tweede kind veel te hoge bloed
druk en niervergiftiging had gehad,
niet meer in verwachting mogen ra
ken. Toch gebeurde dat (de pil
mocht ze vanwege de bloeddruk niet
gebruiken). Voor abortus voelde de
huisarts niets en zijzelf eigenlijk ook
niet, omdat zij het kind in wezen
vreselijk graag wilde hebben.
Ik heb dus besloten het kind te laten
komen. Het gekke is, dat ik nog
nooit zo'n goede zwangerschap heb
gehad lichamelijk gezien dan
geen hoge bloeddruk, niet plat lig
gen, niets van dat alles. Maar je moet
niet vragen hoe ik me geestelijk voel
de: afschuwelijk gewoon, steeds
maar bang dat ik het kind zou verlie
zen, een en al spanning en angst. Nog
steeds denk ik, dat al die spanningen
van invloed op het kind moeten zijn
geweest en dat veel van wat er later
gebeurd is. toch te maken heeft met
die tijd", vertelt Mia.
Niet eten
..Direct vanaf de geboorte was het
mis met Renate: ze wilde beslist niet
eten. De doktoren vielen terug op
alle bekende verklaringen: het kind
was te druk, ze gunde zich geen tijd
om te eten, ze moest maar kalmeren
de druppels hebben. Moet je je voor
stellen: direct na de geboorte al aan
de kalmeringsmiddelen. Ook toen
Renate uit het ziekenhuis thuis
kwam, wilde ze niet eten. Dus moest
ze terug naar het ziekenhuis om
kunstmatig gevoed en onderzocht te
worden. Zo ging dat maar steeds:
niet willen eten, weer naar het zie
kenhuis, jaar in, jaar uit. De dokto
ren schenen geen andere oplossing
te kunnen bedenken.
Een serie over hulpver
lening in de geestelijke
gezondheidszorg
door
Cisca Dresselhuys
en Kees de Leeuw
Alc en Mia cn hun drie dochters
worden behandeld door een maat
schappelijk werken van het Centrum
van Persoon en Gezin in Sneek. Aan
gezien dit centrum helemaal gesubsi
dieerd wordt door het ministerie van
CRM, de provincie Friesland en de
Algemene met bijzondere ziektekos
ten. zijn de behandelingen hier altijd
kosteloos.
Het centrum is een integratie van een
medisch opvoedkundig bureau en een
bureau van levens- en gezinsvragen.
„Toen ze twee jaar was bleek Rena
te medicijnvergiftiging te hebben.
Weer naar het ziekenhuis, waar ze
zeiden: „Uw dochtertje wordt geen
zes jaar." Toen ik dat hoorde, zei ik:
„Dan moet het nu in ieder geval
afgelopen zijn met al die medicij
nen, want die paar jaar willen we
dan graag een normaal kind hebben,
inplaats van een versuft schepsel
tje Ze is toen weer naar huis geko
men. Soms ging het even goed, maar
altijd kwamen die perioden van
niet-eten terug. Zo hebben we voort-
getobd tot vorige winter."
Ik was in die tijd ook gaan twijfelen
of Renate geestelijk wel normaal
was. want ze kon soms dagen achter
elkaar helemaal nergens op reage
ren Ik had wel eens iets over autis
me gehoord en ik dacht dat ze mis
schien wel autistisch was. Toen ik in
die tijd weer bij mijn huisarts
kwam. liep daar een assistent rond.
die wel eens gehoord bleek te heb
ben van een medisch team. dat
moeilijke kinderen behandelde,
maar daar moest je als vader en
moeder wel helemaal achter staan,
zei hij. Ik riep onmiddellijk: „Ja",
hoewel Ale nog van niks wist en
ikzelf ook maar nauwelijks begreep
waar het precies om ging." vertelt
Mia.
Scheefgegroeid
Zo kwamen Ale en Mia. eerst alleen
en later met hun drie dochters te
recht bij het Bureau van persoon en
gezin in Sneek. Ale en Mia vonden
het in het begin enorm moeilijk om
te praten, niet alleen omdat de kin
deren erbij waren, maar ook omdat
zij de laatste jaren geen echt con-
tact meer hadden.
„Alles in mijn leven draaide om Re
nate. Iedereen kwam verder op de
tweede plaats. Ale ook. Wij waren
als man en vrouw helemaal scheef
gegroeid. omdat we niet meer met
elkaar praatten. Ik deed allerlei din
gen helemaal zelfstandig, ik betrok
Ale ook niet meer in mijn beslissin
gen over Renate. Ik dacht dat het
hem allemaal niet zo erg interesseer
de." vertelt Mia. Ale vult aan: „Ik
heb in die jaren heel wat opgekropt.
Ik ben van huis-uit geen makkelijke
prater en ik wilde Mia niet lastig
vallen met mijn problemen, omdat
ze het zelf al moeilijk genoeg had.
Het irriteerde me wel, dat ze altijd
alles alleen besliste. Ik zie nu hoe
gevaarlijk het is om niet te praten,
want zij dacht dat ik me niet voor
Renate en haar moeilijkheden Inte
resseerde en ik dacht, dat zij mij er
expres buiten hield. Zo groei je van
elkaar af zonder dat je er zelf erg in
hebt."
„Huiswerk"
•Behalve dat er op het bureau ge
praat wordt, moet er ook „huis
werk" worden gedaan. De maat
schappelijk werker vond. dat het
oudste zusje wat meer met Renate
zou moeten optrekken «tot nu toe
was er eigenlijk alleen maar contact
tussen het jongste en het middelste
kind). Het oudste zusje ging de jong
ste naar school brengen en deelde
een slaapkamer met haar. Na een
paar maanden heeft dit al resulta
ten: de oudste voelt zich veel meer
betrokken bij de jongste en het mid
delste meisje, dat altijd een wat
zorgelijk leven leidde, lijkt nu wat
zorgelozer. Renate zelf kreeg ook
een opdracht: wanneer ze tweemaal
per dag goed at, kreeg ze een drop
veter. Dat bleek te helpen, ze begon
op slag beter te eten.
Uit een psychologische test is geble
ken. dat Renate weliswaar verstan
delijk „goed bij" is. maar emotio
neel een grote achterstand heeft. Op
dat gebied is ze ongeveer twee jaar.
terwijl ze in feite vijf is. Dat uit zich
in het af en toe aannemen van een
babyrol: ze doet dan net of ze niet
goed kan praten en lopen en wordt
weer onzindelijk. Ale en Mia hebben
nu geleerd hoe dit gedrag op te
vangen: ze moeten er gewoon op
ingaan en meespelen dat Renate
inderdaad een baby is. Niet tekeer
gaan of roepen van. „Stel je niet
aan", want dat heeft alleen tot ge
volg dat het kind zich volledig af
sluit voor haar omgeving. Iets. dat
ze soms dagenlang achter elkaar
kan volhouden. Sinds het begin van
de behandeling is Renate veel leven
diger en aanhankelijker geworden,
vinden Ale en Mia. Bovendien eet ze
beter, hoewel dit altijd nog een
moeilijk punt is.
Afwijzend
Slecht verteerbaar voor Ale en Mia
is. dat familie, vrienden en kennis
sen zeer afwijzend reageren op hun
behandeling. „Ze vinden het waan
zin dat wij ons laten behandelen.
Wij hebben toch ook altijd alles zelf
opgelost, zeggen ze. Je moet je eigen
problemen kunnen oplossen en niet
naar vreemden gaan Ik denk dat ze
zich misschien wat buitengesloten
voelen, omdat wij hulp gevraagd
hebben wij anderen en niet bij hen
Vroeger praatten we inderdaad
meer met onze omgeving, we vroe
ger hun om raad. maar wat heeft dat
ons geholpen? Toch niks? Dat is
geen verwijt, hoor. want die mensen
zijn geen deskundigen en het is nu
wel gebleken, dat wij echt aan des
kundige hulp toe waren en niet ge
diend waren met wat vriendelijke,
maar vrijblijvende praatjes. Weet je
wat ik ook wel eens merk? Dat de
mensen vinden, dat wij hadden
moeten leren leven met onze moei
lijkheden. Die hadden we nu een
maal en daar hadden we ons maar
bij neer te leggen. Ze weten niet wat
ze zeggen. Waarom zou je een be
roerder leven hebben dan nodig is?"
Het eerste artikel in deze serie van
vijf stond in de krant van zaterdag
oktober
HET WEER door Hans de Jong
Weerrapporten
Je behoeft er je natte vinger niet
voor in de lucht te steken om aan te
voelen dat de herfst er genoegen in
blijft houden regenbuien over Neder
land uit te doen waaieren en de wind
af en toe uit de band te doen sprin
gen. De aanval op de boombladeren
wordt voortgezet nu er langs de zuid
zijde van een diepe regulerende
stormdepressie tussen IJsland en
Schotland voortdurend nieuwe sto
ringen naar West-Europa komen.
Soms zijn het zones met enige regen,
een andere keer zijn het buien. Die
buien zullen de komende dagen ver
moedelijk in de meerderheid zijn. In
de bovenlucht wordt het momenteel
nog wat kouder. Op 1500 meter
wordt morgen boven onze omgeving
plus drie a plus vier graden ver
wacht. boven midden-Engeland nul
en boven zuidwest-Ierland min één
graad tegenover zeventien graden op
hetzelfde niveau boven zuid-Spanjc
en Algerije.
Die kou in de bovenlucht zal tot
gevolg kunnen hebben dat sommige
buien weer een heftig karakter krij
gen vooral ook omdat de tempera
tuur van het water op het oostelijk
deel van de oceaan en de Noordzee
op vijftien a zestien graden blijft
vooreerst. Door die combinatie kan
zoiets tot stand komen. Ook de boot
ziet het zo gelet op de aankondiging
„mogelijk onweer" in de termijnver
wachting.
Een Amerikaanse computerkaart.
ontvangen via Bracknel. voor het 500
millibaar-niveau. geeft tot op z'n
minst vrijdagmiddag dertien uur een
voortduren van de westelijke circu
latie over de hele Atlantische Oce
aan te zien (noordelijk gedeelte).
Vrijdag wordt een nieuwe depressie,
nu nog boven de Golf van St. La
wrence. bij de zuidpunt van Groen
land verwacht. Maak je dus maar
klaarIn Scandinavië verdiepte
de koude golf zich nog enigszins:
dinsdagmorgen in de vroegte werd in
noord-Zweden minus negen graden
gemeten. Dat begint er dus op te
lijken maar toch is zo n lage tempe
ratuur voor deze tijd van het jaar
niet zo ongewoon in dat gebied.
Medewerker W. de Smit in Oost-
Kapelle somt op wat september al
zo voor bijzonders heeft laten zien.
Uit negen punten pik ik: het Wad
dengebied kreeg op 10 september
zijn eerste herfststormpje en het
was landelijk de op een na (1959)
droogste eerste herfstmaand. Er
werd gemiddeld dertien millimeter
neerslag gemeten tegen 72 normaal.
Het regende in De Bilt gedurende
dertien uur tegen 38 normaal. De
zon scheen 121 uur tegen 146 nor
maal en de gemiddelde etmaaltem-
peratuur bleef met 13.4 graden 0.9
graad onder normaal. Gemiddelde
dagelijkse minimum 8.6 (9.8) gemid
delde dagelijkse maximum 17.9
(19.2).
Onze medewerker P. M. Dekkers in
Oud-Beijerland verbleef van 15 tot
en met 17 september in het Oosten
rijkse Millstatt, Karinthië. Terwijl
ik zelf prachtig weer had (het was op
enkele dagen in het begin bijna te
warm om te winkelen) maakte hij de
eerste fikse sneeuwval mee in de
Alpen. Het was een kou-inval vanuit
het noorden, intensiever dan door
de Oostenrijke meteorologen was
verwacht. Van 17 tot 18 september
viel er veel neerslag. In een kou
front ontstond boven Noord-Italië
een aparte depressiekern die oost
waarts trok. Boven 1300 meter viel
de neerslag uitsluitend als sneeuw.
„Waren de bergen vanaf 2000 tot
3000 meter bij mijn aankomst nog
sneeuwloos, nu waren ze alle met
sneeuw bedekt. Tijdens excursies
Amsterdam
De Bilt
Deelen
Ecidr
Eindhoven
Den Helder
Rotterdam
Twente
Vlibslneen
Zd Limburg
heb ik veel verse sneeuw gezien: een
fantastisch gezicht als de zon uiteen
blauwe hemel erop straalt. Een van
de hoogtepunten was de reis naar de
Grossglöckner: 3800 meter hoog. Op
2927 meter verricht men weerkundi
ge waarnemingen. De gemiddelde
wintertemperatuur was daar over de
drie maanden achtereenvolgens mi
nus 13.6, minus 12 en minus 11.2.
Dat waren afwijkingen van respec
tievelijk minus 2.2. plus 1.2 en plus
1.8. De neerslag was in de voorbije
winter zeer overvloedig: respectieve
lijk 173 millimeter (afwijking plus
62», 152 millimeter (32) en 184 milli
meter (plus 114).
zwaar bew
15
03
zwaar bew.
15
1
re jen
14
03
regen
13
1
motregen
15
1
zwaar bew
16
4
zwaar bew
15
1
regen
14
06
zwaar bew
16
04
regen
14
3
regenbui
13
4
onbewolkt
23
0
half bew
24
0
geheel bew
12
hall bew
21
0
regen
15
2
zwaar bew
16
0
licht, bew
20
0
geheel bew
4
0
halt bew.
19
0
licht bew
18
0
geheel bew
7
onbewolkt
25
0
licht bew
17
0
regenbui
17
0 1
zwaar bew.
14
06
onbewolkt
28
0
onbewolkt
25
0
licht bew
25
0
zwaar bew.
16
0
halt bew
21
0
regen
5
6
regen
17
licht bew
22
onbewolkt
19
0
zwaar bew.
8
0
zwaur bew.
17
0
hall bew
14
0
zwaar bew
23
0
licht bew.
17
0
Athene
Bjrcclona
Berlijn
Bordeaux
Brussel
Frankfort
Geneve
Helsinki
lnnsbrueck
Klagenlurt
Kopenhagen
Lissabon
Locarno
Londen
Luxemburg
Madrid
Malaga
Mullorca
München
Nice
Oslo
Parijs
Rome
Split
Stockholm
Wenen
Zurich
Cusa Blanca
Istanbul
HOOGWATER, donderdag 6 oktober
Vlissingen 7 53-20 22 Haringviietsluizrn
741-201» Rotterdam 9 21 22 18 Scheve
rungen 8 44-21 17. IJmuiden 9 33-22 06
Den Helder 0 07-12 55 Harlingen
2 37 15 31. Dellujl 4 49-17 34
Oktober is de maand, waarin in
allerlei landen het oogstfeest ge
vierd wordt. De druiven zijh ge
plukt en dus vier je een oogstfeest.
In ons land is dat gebruik al lang
uit de mode. Behalve in Den Bosch
De twintig warme bakkers in die
stad. samen de Bossche Bakkers
vereniging vormend, vieren mor
gen met driehonderd gasten een
heus oogstfeest. Mét vooraanstaan
de Bosschenaren als de burgemees
ter. de wethouder, de vicaris van
bisschop Bluysscn (de bisschop zelf
is druk doende op de synode in
Romer de deken van Den Bosch,
leden van gedeputeerde staten, de
commissaris van de koningin in de
provincie, verder met al wie maar
een toegangskaart via de bakker
heeft kunnen bemachtigen, en na
tuurlijk met brood.
Nu moeten we er meteen eerlijk bij
zeggen, dat Den Bosch het oogst
feest ook voor de eerste keer viert,
maar ze weten nu al dat hel elk jaar
moet gaan gebeuren. Den Bosch is
wel de enige stad in het land die
zoiets doet. „Wij zijn nou eenmaal
een vooruitstrevende stad." zegt
een van de organisatoren, warme
bakker Van der Vall, met gepaste
trots. „We hebben hier bijvoor
beeld niet één broodfabriek, alleen
maar warme bakkers. Met z'n twin
tigen bedienen we de hele stad. en
dat terwijl in de rest van het land
het aantal warme bakkers nog
steeds iets terugloopt. Er zijn al
genoeg gemeenten waar je er niet
één meer vindt."
Wat bestuurders, burgers en gees
telijkheid te eten krijgen'1 Allemaal
brood, in dezelfde zestig soorten
die bij de twintig bakkers altijd al
te krijgen zijn (alleen ter bezichti
ging is er nog een showtafel met
speciaal gebakken gelegenheids
brood), maar dat ..gewone" brood is
dan wel zo bijzonder, dat de rest
van het Nederlandse volk zoiets
nooit te eten krijgt. Puur „oogst-
brood" is er dit keer bij. gebakken
uit honderd procent Nederlands
meel. uit de volle korrel met kiem
en al. „Dat doen we eigenlijk nooit
zo." zegt de heer Van der Vall. „Het
graan kan de ene keer slechter uit
vallen dan de andere, en om de
kwaliteit constant op peil te hou
den. gebruiken de bakkers dan ook
een mengsel, meestal met Ameri
kaanse. Canadese en EG-tarwe."
Verbouwen de Nederlandse boeren
dan zelf niet genoeg? Dat is het
probleem niet: „Je kunt de Neder
landse tarwe niet extreem goed
noemen. Dat ligt vaak aan het
weer. dus vorig jaar was een uitzon
dering. En omdat in de EG tarwe
overal even duur is. kies je natuur
lijk de beste waar voor je geid.
Meestal niet de Nederlandse tarwe:
die wórdt zodoende wei voor de
helft als veevoer gebruikt."
De Bossche autoriteiten komen
morgen graag naar de bakkers
maaltijd. „Ze vonden het een uit
stekend idee: gewone burgers aan
tafel met allerlei autoriteiten. Dat
neemt nog steeds bestaande drem
pels een beetje weg. want samen
eten verbroedert." Wordt er nog
wijn bij het brood geschonken, om
dat het tenslotte een oogstfeest is?
„Dat hebben we wel overwogen,
maar we doen het toch maar niet
Nederland is geen echt wijnland
met wijngaarden en het gaat °ns
om de t arweoogst. Bovendien is het
een lunch, rpidden op de dag. en
veel mensen moeten na een uur
gewoon weer aan het werk. En als
ze dan eefi slokje te veel op zouden
hebben, en licht wankelend op hun
werk terugkomen of hun werk zelfs
niet meer behoorlijk kunnen doen.
dan zou ons hele oogstfeest-idee
daardoor verwateren
Het heeft wat tegengezeten, maar
de vierde druk van Simon Vest-
dijks „Pastorale 1943" komt er nu
toch. Al in mei kondigde de Arbei
derspers aan dat die vierde druk in
augustus zou verschijnen, dat alles
ter gelegenheid van de verfilming
van het boek. waaraan momenteel
gewerkt wordt Maar wat er kwam.
geen „Vestdijk". De uitgave blijkt
er nu wel bijtijds geweest te zijn.
maar nooit buiten de deur geko
men. Pas toen alles klaar was. wer
den er vreselijke fouten ontdekt:
twee hele pagina's ontbraken, twee
andere waren dubbel afgedrukt. Er
werd besloten een compleet nieuwe
oplage te maken, wat een strop van
24.000 betekende. Maar nu is de
nieuwste „Pastorale 1943" klaar, zij
het een stuk later dan in de bedoe
ling lag en over een poosje zal het
boek dus in de winkel te vinden
zijn. Wie er naar gaat uitkijken,
moet overigens dat „1943" maar
even vergeten. Het staat wel
binnenin op het titelblad, maar op
de omslag heet het boek slechts
„Pastorale". Dat kwam in het
omslagontwerp beter uit, zegt de
uitgever.
Eon koe hoort weliswaar tot de (landhouw-)huisdieren. maar zo huiselijk als
op dit plaatje, midden in de kamer bij de visite, hebben wc het nog nooit
meegemaakt. Hel is dan ook geen echte koe. maar een lot canapé verwerkt
exemplaar, die in een Parijse galerie opgesteld is. De bank-koe is een
ontwerp van kunstenaar Marzio Ccci. die 'm waarschijnlijk zelf ook niet
thuis wil hebben.
„Ik zie niet veel in baaldagen". al
dus de reactie van een ingenieur
van rijkswaterstaat in „Profiel",
het personeelsblad van het minis
terie waarvoor hij werkt. Baalda
gen. vindt hij. „lossen niets op en
bovendien zullen de minst gemoti-
veerden er het meest van profite
ren. Er zijn vele en velerlei redenen
om te balen, de meeste zijn ongrijp
baar. Er zijn echter ook oorzaken
binnen een dienst of bedrijf die bij
veei mensen en bij herhaling tot
onlustgevoelens leiden. Het zou in
elk geval winst zijn, als het perso
neelsbeleid deze oorzaken zou kun
nen aanpakken. Over het succes
daarvan kan ik niet erg optimis
tisch zijn: bovenaan de lijst van
baai-oorzaken staat bij mij en be
paald niet bij mij alleen, uitgere
kend het personeelsbeleid".
Is zo'n man nou zelf niet hard aan
een paar baaldagen toe''
.Het kamp moet veel groter zijn.
dan kunnen de mensen hun eigen
auto op hun vak zetten. Maar dat
gaat nu eenmaal niet. want waar
wij staan is het net een kippchok
Als mijn vader naar buiten gaat
dan stapt hij met zijn neus tegen de
planken omhoog. Wij kunnen bijna
niet door naar de schuur om een
emmer water te halen. Dan breek je
bijna je nek."
„Ik vind dat ons kamp niet mooi is.
Ze hebben onze speeltuin afgebro
ken omdat een Jongetje van 8 twee
keer zijn arm heeft gebroken om
dat hij van de glijbaan viel
's Avonds doen wij verstoppertje
en als het slecht weer is kun je niets
doen. maar wij gaan wonen omdat
je op het kamp knettergek wordt
van de bromfietsen cn ze rijden
met de auto's hard Ik vind dat ze
bij ons stoepen midden over het
kamp moeten maken
Twee kinderen over één en hetzelf
de woonwagenkamp. „In de Ro
mer" bij Venlo. Het Wiel de
maandkrant voor woonwagenbe
woners hoorde daar heel wat
klachten van volwassenen en vroeg
toen ook de kinderen hoe ze over
hun kamp dachten Overigens
schijnen de kinderen het verblijl in
de woonwagen niet als echt „wo
nen" te beschouwen. Bijna alle
maal hebben ze het tenminste pas
over ai dan niet „gaan wonen" ais
ze een stenen huis bedoelen
